Zero-hour contract

Δευτέρα 21 Αυγούστου>> Υπογράφεις «πρόσληψη» (σε δουλειά) που προβλέπει τα εξής: α) το αφεντικό δεν δεσμεύεται να σε εκμεταλλεύεται συγκεκριμένες ώρες, συγκεκριμένες ημέρες… Τίποτα. «Μηδέν» ωράριο – που σημαίνει: οποιοδήποτε ωράριο! Ό,τι πει τ’ αφεντικό!!… β) Δεν προβλέπεται μισθός, ωρομίσθιο, ή οτιδήποτε σχετικό με την «αμοιβή» σου. Όλα εξαρτώνται από… γ) «Είσαι στη διάθεση του αφεντικού». Διαρκώς. Δουλεύεις «όποτε χρειάζεται», και «όσο χρειάζεται». Φυσικά μπορείς να αρνηθείς να πας. Νομίζεις ότι θα ξαναφωνάξει αν έχει κι άλλους με «συμβόλαια μηδενικών ωρών»; Σιγά… Όμως αυτό ΔΕΝ θεωρείται απόλυση…

Αυτό λεγόταν δουλεία μέχρι που η politically correct ορολογία του μεταμοντέρνου καπιταλισμού βρήκε αυτό το φανταχτερό όνομα: «συμβόλαιο μηδενικών ωρών». Ποια διεστραμμένα μυαλά το σκέφτηκαν; Νεοφιλελεύθερα βέβαια, στην κοιτίδα του νεοφιλελευθερισμού, στη μεγάλη βρετανία. Την δεκαετία του ’90 ή λίγο αργότερα – αν δεν κάνουμε λάθος. Για να διευκολυνθούν (είπαν) οι «ευέλικτες μορφές εργασίας». Πράγματι: οι «ευέλικτες» δεν είναι «μηδέν»!! Είναι φουλ, και με μαστίγιο!!

Ποια αφεντικά είναι που αξιοποιούν (στην επικράτεια του βασιλιά αγγλίας, ουαλίας, σκωτίας, κλπ κλπ, και σε ελάχιστα ακόμα κράτη ) μια τέτοια «ευελιξία»; Οι μεγάλες αλυσίδες λιανικής, οι μεγάλες αλυσίδες έτοιμου φαγητού, και φυσικά η γνωστή amazon. Υπάρχουν σύγχρονοι εργάτες / εργάτριες που δέχονται να είναι έρμαιο σε τέτοιες ορέξεις της εργοδοσίας; Δυστυχώς ναι. Η ανάγκη μπορεί να σε πιάσει όχι απ’ το μανίκι αλλά απ’ τον λαιμό.

Αυτή την λαμπρή ιδέα (θέλει να) μεταφέρει στο ελλαδιστάν ο καινούργιος φίλος και προστάτης της εργατικής τάξης, με την γνωστή ιδεολογία, εξέχον στέλεχος της don Rico & Co. (Το ότι θέλει να το νομοθετήσει ντάλα καλοκαίρι είναι εντελώς τυχαίο…) Αλλά είναι ακόμα πιο πονηρούλης. Μαζί μ’ αυτήν, στο ίδιο νομοσχέδιο, κηρύσσει την ιερότητα των απεργοσπαστών! Απεργοσπάστες είναι εκείνα τα άτομα που υπονομεύουν μεν μια απεργία, αν όμως αυτή κερδίσει καθόλου δεν παραιτούνται απ’ τα κερδισμένα. Τέτοιοι τύποι καθαγιάζονται πλέον επίσημα.

Τι σχέση έχει τώρα η ιερότητα της απεργοσπασίας με τα συμβόλαια μηδενικών ωρών; Είναι προφανές: όποιο αφεντικό έχει στη διάθεσή του μια «δεξαμενή» εργατών / τριών σε αναμονή, θα ψάχνει να βρίσκει πάντα κάποιον για μισό μεροκάματο εδώ ή ένα εκεί, ακόμα και σε περιπτώσεις γενικής απεργίας. Θα είναι μάλιστα προστατευμένος και αυτός κι όσοι πουν «ναι», για όποιον λόγο κι αν το κάνουν.

Οι αφέντες θέλουν κάποιοι-να-δουλεύουν, και κάνουν ό,τι μπορούν ώστε αυτοί να-μην-είναι-άνθρωποι. Συγγνώμη για την ακραία έκφραση, αλλά μηδέν να είναι οι ώρες τους!

Sahel 1

Δευτέρα 21 Αυγούστου>> Όπως είναι παγκόσμια γνωστό η φιλάνθρωπη, χριστιανική και, κυρίως, πολιτισμένη Δύση (τα δυτικά αφεντικά αλλά και το μεγαλύτερο μέρος των υποτελών τους) έχει μεγάλο πάθος με την ελευθερία και την δημοκρατία. Μην ακούσουν όλοι αυτοί, άρχοντες και αρχόμενοι, ότι έγινε κάπου πραξικόπημα: αμέσως θρηνούν (πρώτα) και γίνονται σωτήρες (ύστερα) της χαμένης δημοκρατίας.

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η χούντα του Καϊρου. Με πάνω από 50.000 πολιτικούς κρατούμενους και εκατοντάδες «εξαφανισμένους» είναι ίσως ό,τι πιο βάρβαρο είναι διεθνώς γνωστό. Έχετε δει τι τραβάει απ’ τους δυτικούς εραστές της δημοκρατίας; Τίποτα! Μια χαρά έχουν σχέσεις μαζί της. Τόσο «μια χαρά» ώστε η μπατσαρία της χούντας μπορεί να σκοτώνει μετά από βασανιστήρια ακόμα και λευκούς αντιχουντικούς, όπως έγινε με την δολοφονία του ιταλού φοιτητή Giulio Regeni, στο Κάιρο, τον Γενάρη του 2016. Έχουν περάσει από τότε πάνω από 7 χρόνια, κι ούτε κατά διάνοια η «φιλελεύθερη και δημοκρατική» δύση δεν τόλμησε να «υψώσει την φωνή» της κατά του χασάπη του Καϊρου. Ούτε κατά διάνοια δεν τόλμησε να τον κατηγορήσει για αυτήν, έστω αυτήν, την δολοφονία…

Το δυτικό πάθος για ελευθερία και δημοκρατία στον πλανήτη είναι λοιπόν πασίγνωστο. Συνεπώς η αντίδραση για το πρόσφατο πραξικόπημα στο νίγηρα ήταν αναμενόμενη. Σωστά; Σωστά – αλλά για τους ακριβώς αντίθετους λόγους απ’ την …. αγάπη για ελευθερία.

Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκαν (ακαριαία) οι δυτικοί, τόσο στο Παρίσι όσο και στην Ουάσιγκτον, θα πρέπει να ήταν ότι αυτοί οι παλιάνθρωποι οι  πραξικοπηματίες χρειάζονται μια operation enduring freedom, όπως εκείνη που έκαναν (ως νατο…) στο αφγανιστάν το 2001… Ύστερα θυμήθηκαν ότι στο αφγανιστάν ηττήθηκαν, οπότε θα ήταν καλύτερα την επιχείρηση να την αναλάβουν τίποτα αφρικάνοι, που είναι «πολύ φτηνότεροι». Και πάλι: οι υποψήφιοι (το γειτονικό κράτος της νιγηρίας) απέρριψαν (ως τώρα) την ιδέα μιας τέτοιας εργολαβίας, ειδικά όταν μια σειρά άλλων αφρικανικών κράτων με σημαντικότερο στρατιωτικά εκείνο της αλγερίας, δήλωσαν ότι βρίσκονται στο πλευρό των πραξικοπηματιών της Niamey… Κι ακόμα χειρότερα εφόσον η προοπτική στρατιωτικής εισβολής της νιγηρίας στο νίγηρα θα προκαλούσε εσωτερική κρίση στην πρώτη: οι διαφωνούντες είναι πολλοί και όχι ασήμαντοι.

Τι απέμεινε σ’ αυτή τη φάση; Οι κυρώσεις! Μα βέβαια: οι πλούσιοι πρέπει να τιμωρούν τους φτωχούς όταν γίνονται ανυπάκουοι. Όχι απλά να τους τιμωρούν∙ να τους λιώνουν!!

Η κυρία Emanuela Claudia Del Re είναι «ειδική αποσταλμένη της ε.ε. για το Sahel» – και κοινωνιολόγος. Δεν ξέρουμε αν η υποσαχάρια αφρική διαθέτει κάποιον «ειδικό αποσταλμένο για τα ευρωπαϊκά προβλήματα», μάλλον όχι. Η κυρία Claudia σαν αποικιοκράτης (εκπρόσωπος) είναι σκληρή: αφού δεν θέλουν εμάς και προτιμούν τους ρώσους και τους κινέζους, θα φροντίσουμε να πεθάνουν από πείνα!

Σε όχι και τόσο ανύποπτο χρόνο, το 2019, το αμερικανικό καθεστωτικό ίδρυμα Rand Corporation είχε παρομοιάσει τις κυρώσεις με carpet bombing:

Πιθανόν τα στελέχη του Rand να ήλπιζαν ότι έτσι θα ισοπεδωθεί το ιράν ή και, γιατί όχι, η ρωσία. Αλλά όχι: αυτή η γενοκτονική ισοπέδωση απειλεί τους πιο παρίες του πλανήτη, τους πιο «εύκολους στόχους» του δυτικού έρωτα για την ελευθερία και την δημοκρατία.

Ο νίγηρας είναι κατ’ αρχήν τέτοια περίπτωση:

Προσέξτε την τελευταία φράση στο κάτω μέρος της φωτογραφίας:

Παρότι είναι ο 7ος μεγαλύτερος προμηθευτής ουρανίου στον κόσμο, ο Νίγηρας είναι επίσης 7ος μεταξύ των φτωχότερων χωρών του κόσμου.

Ένας στρατηγικός «προμηθευτής» ουρανίου είναι, σαν κοινωνία, στον πάτο του βαρελιού; Χμμμ… To 75% των εξαγωγών του νίγηρα είναι το ουράνιο, και ο κύριος εισαγωγέας του είναι ο γαλλικός πυρηνικός καπιταλισμός.

Εδώ τα δυτικά αισθήματα γίνονται λιανά. Πολύ λιανά. Κι εκεί αρχίζουν τα δύσκολα…

Sahel 2

Το καθένα μόνο του δεν χωνεύεται, πόσο μάλλον και τα δύο μαζί: και διαδηλώσεις υπέρ των πραξικοπηματιών, και ρωσικές σημαίες. Αλλά, απ’ την άλλη, όλοι αυτοί οι οργανωτές “χρωματιστών επαναστάσεων” εδώ και χρόνια θα έπρεπε να ξέρουν ότι το μαχαίρι είναι δίκοπο….

Δευτέρα 21 Αυγούστου>> Ο ανατραπείς πρόεδρος του νίγηρα Mohamed Bazoum ήταν πράγματι εκλεγμένος, αλλά όχι και τόσο φίλος-της-δημοκρατίας: είχε απαγορεύσει την αντιπολίτευση, η οποία στις 26 Ιούλη τάχθηκε στο πλευρό του (πραξικοπηματία) στρατηγού Tchiani. Λεπτομέρειες: το μεγαλύτερο προσόν του Bazoum ήταν ότι επέτρεπε στην γαλλική κρατική Orano (πρώην Areva) να λεηλατεί σταθερά το ένα απ’ τα τρία ορυχεία ουρανίου που ελέγχει (τα άλλα δύο είναι «εφεδρικά»), όπως άλλωστε κάνει εδώ και 50 χρόνια.

Και τι σημαίνει πρωτοκοσμική (γαλλική) λεηλασία μιας τόσο στρατηγικής πρώτης ύλης όπως το ουράνιο, πακέτο με την καταδίκη της κοινωνίας σε απόλυτη φτώχια και μιζέρια; Σημαίνει μεταξύ άλλων ότι η Orano έχει ξεφορτωθεί 20 εκατομμύρια τόνους (20.000.000 τόνους…) υπολειμμάτων απ’ την εξόρυξη του ουρανίου σε μια περιοχή κοντά στο ορυχείο, 20 εκατομμύρια τόνους που εκπέμπουν ραδόνιο, μολύνοντας το υπόγειο νερό και 100.000 ντόπιους που ζουν σε κοντινές κοινότητες: αυτό σημαίνει! Συνεπώς η καταδίκη είναι σε θάνατο, είτε έτσι είτε αλλιώς. Τέτοια είναι τα λιανά της πρωτοκοσμικής, δυτικής αγάπης για ελευθερία και δημοκρατία…

Δεν είναι λοιπόν παράξενο που το πραξικόπημα που ανέτρεψε τον Bazoum ήταν αναίμακτο, έχοντας μεγάλη πληβειακή υποστήριξη (φώτο επάνω). Ούτε είναι παράξενο που οι δυτικοί δημαγωγοί, ως το λαιμό στο αίμα των Άλλων κι αυτοί όπως και τ’ αφεντικά τους, παρέλειψαν να τονίσουν ότι ένα αναίμακτο πραξικόπημα «κάτι σοβαρό σημαίνει».

Ωστόσο το σοβαρό είναι σοβαρότερο. Και είναι γνωστό:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Στρατιωτικά προβλήματα

Δευτέρα 21 Αυγούστου>> Τα καθεστωτικά μήντια εκδηλώνουν την αγωνία τους: οι αμερικάνοι στρατολόγοι δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να μαζέψουν φρέσκο κρέας∙ και η αμερικανική κοινωνία χάνει την εμπιστοσύνη της στον στρατό της. Θα ξεμείνει η παρακμιακή υπερδύναμη από αρβύλες πριν καν κάνει έναν all out παγκόσμιο πόλεμο;

Η δραματοποίηση μπορεί να είναι δόλια.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 21 Αυγούστου>> Κι έτσι (όχι τόσο ξαφνικά!!) κεραυνός φαίνεται ότι κτύπησε ένα ισπανικό καθεστωτικό μήντιο, απ’ τους cheerleader εδώ και 1,5 χρόνο υπέρ του νατο στην ουκρανία, την El Pais:

Τίτλος: Υπερασπίζοντας τους Ουκρανούς μέχρις θανάτου … των Ουκρανών

Υπότιτλος: O πόλεμος είναι μια σύγκρουση δι’ αντιπροσώπων μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας που έχει ρίζες που προηγούνται της εισβολής, και του οποίου οι άμεσες συνέπειες είναι η υπαγωγή του project της Ε.Ε. στη στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ

Τι είναι; Ένα απλό «άρθρο γνώμης» που κάπως ξέφυγε; Όχι δα!!!


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Chill out

Δευτέρα 14 Αυγούστου>> Ο John Lee Hooker και ο Carlos Santana σε κάτι καλοκαιρινό μεν αλλά εντελώς αταίριαστο, ασύμβατο με τα «πολιτιστικά ήθη» των νέο-νέο-ελλήνων.

Απολαύστε το. Σας αξίζει – αν του αξίζετε.

 

Οι φαρμακομαφίες κτυπούν πισώπλατα – και οι δημαγωγοί το βουλώνουν!

Δευτέρα 14 Αυγούστου>> Τα κακά νέα συνεχίζουν να αυξάνουν: οι «παρενέργειες» των φονικών / καταστροφικών mRNA πλατφορμών δεν έχουν σταματήσει, κι ας περνούν οι μήνες… Δεν υπάρχει χρονική απόσταση απ’ τους πλατφορμιασμούς που να προσφέρει μιαν ασφαλή διαπίστωση, μια σιγουριά ότι «πάει, το κακό πέρασε»… Αυτά ενόσω η γενίκευση της γενετικής μηχανικής παντού δεν είναι απλά «προ των πυλών»! Με δρασκελιές τις διαβαίνει ήδη αυτές τις «πύλες», όποιες κι όσες.

Κι όσο η κοινωνική απώθηση είναι το λάδι στα γρανάζια στις μηχανές αυτού του πολέμου κατά των πληθυσμών και των σωμάτων, όσο η τρέχουσα «σοφία» είναι η υποτίμηση του τι έχει συμβεί και τι συμβαίνει κάτω απ’ το σλόγκαν της «προστασίας της δημόσιας υγείας» και της «επιστήμης», τόσο η ασταμάτητη μηχανή θα επιμένει. Μάταια; Έτσι δείχνουν τα πράγματα. Αλλά θα επιμένει. (Αν έχετε βαρεθεί απλά αλλάξτε URL!) Μοιάζει ένας αγώνας απόλυτα άνισος. Έχουμε όμως όλο το ανθρώπινο δίκιο με το μέρος μας, και καμιά βία καμιάς εξουσίας δεν πρόκειται να το αλλάξει αυτό!

Στα τέλη Σεπτέμβρη του 2022 η επιθεώρηση Journal of Insulin Resistance δημοσίευσε σε δύο συνέχειες ένα άρθρο του άγγλου καρδιολόγου Assem Malhotra, με τίτλο Θεραπεύοντας την πανδημία παραπληροφόρησης για τα mRNA εμβόλια κατά της Covid-19 μέσω ιατρικής στηριγμένης σε πραγματικά τεκμήρια (Curing the pandemic of misinformation on Covid-19 mRNA vaccines through real evidence-based medicine, part 1 και part 2).

Οι 2.500+ που έχουν δει ως τώρα το video των κόκκινων μαντηλιών έχουν γνωρίσει ήδη τον Malhotra – οι υπόλοιποι είτε ας δουν είτε ας ψάξουν ποιος είναι στον ιατρικό κόσμο της αυτού μεγαλειότητας…

Τα στοιχεία του Malhotra προέρχονται απ’ τις επίσημες καταγραφές του Λονδίνου (με «κοινές δεξαμενές» και αποφυγή καταγραφής των «παρενεργειών») – και παρ’ όλα αυτά είναι συντριπτικά. Με βάση αυτά και στοιχεία από άλλα κράτη (και απ’ το ισραήλ που ήταν το απόλυτο “πείραμα” για την φαρμακομαφία του κτηνίατρου ceo), δημιουργήθηκαν οι δύο πιο κάτω πίνακες που αποδεικνύουν την έκταση και την ένταση της εγκληματικής λογιστικής του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος πίσω απ’ το δόγμα «ντάξει, μερικοί πεθαίνουν ή σακατεύονται απ’ τα ‘εμβόλια’, αλλά έχουν σωθεί πολύ περισσότεροι».

Μεταφράζουμε:

Για να εκτιμήσουμε την αποτελεσματικότητα, χρειάζεται να ξέρουμε πόσοι άνθρωποι πρέπει να εμβολιαστούν για να προληφθεί ένας θάνατος: στην τεχνική ορολογία ο «αριθμός όσων χρειάζονται ιατρική παρέμβαση» (NNT). Λοιπόν, αν διαστρωματώσετε τον εμβολιασμένο πληθυσμό ανά ηλικία, με βάση τα στοιχεία του Ενωμένου Βασιλείου, θα βρείτε κάτι τέτοιο: (πίνακας)

Αυτό που ξεχύνεται απ’ αυτή τη σελίδα είναι ότι το πρόγραμμα μαζικού εμβολιασμού με mRNA αποδεικνύεται αρκετά αναποτελεσματικό εκτός, ίσως, απ’ αυτούς που είναι πάνω από 70 – κάτι που σημαίνει ότι μια πιο στοχευμένη εμβολιαστική εκστρατεία, εστιασμένη στους άνω των 70, θα μπορούσε να είναι μια συνετή στρατηγική.

Βέβαια, όπως έχει δείξει ο Malhotra, το να εμβολιάζεις ολόκληρους πληθυσμούς για να σώσεις λίγες ζωές με εμβόλια μη αποτελεσματικά θα μπορούσε να δικαιολογηθεί αν δεν η επικινδυνότητά τους δεν ήταν μεγαλύτερη απ’ την αναποτελεσματικότητά τους. Αλλά δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Ιδού το κρίσιμο σημείο στην άποψή του.

Αυτός ο πίνακας είναι ο ίδιος με τον προηγούμενο, με την προσθήκη μιας στήλης στα δεξιά: εμβολιασμένα άτομα που εμφάνισαν παρενέργειες ειδικού ενδιαφέροντος. Οι AESIs είναι όλες οι σοβαρές παρενέργειες που καταγράφονται για οποιοδήποτε φάρμακο∙ και στην περίπτωση των mRNA πλατφορμών είναι εκατοντάδων διαφορετικών ειδών (από ιατρική άποψη). Για να προκύψουν οι αριθμοί σ’ αυτήν την στήλη χρησιμοποιήθηκε το εύρημα έρευνας που έδειξε ότι ο 1 στους 800 πλατφορμιασμένους έχει εμφανίσει τουλάχιστον μια σοβαρή παρενέργεια (συμπεριλαμβανομένου του θανάτου). Αυτό το εύρημα, 1/800, θεωρείται ιδιαίτερα μετριοπαθές, αφού νεώτερη μελέτη, αυτή στη Βασιλεία (δες σχετική αναφορά πριν 2 βδομάδες, στις 31 Ιούλη) έδειξαν πως μόνο μία σοβαρή παρενέργεια, η μυοκαρδίτιδα, εμφανίστηκε σε 2,8/100 πλατφορμιασμένους / ες μετά την 3η δόση.

Έστω, όμως, με το ιδιαίτερα μετριοπαθές 1/800, τι προκύπτει; Αυτό που δείχνει η δεξιά στήλη.

Μεταφράζουμε:

Όπως μπορείτε να δείτε – είναι ηλίου φαεινότερο – για τις ηλικιακές ομάδες κάτω των 70, ο εμβολιασμός προκαλεί παρενέργειες ειδικού ενδιαφέροντος (συμπεριλαμβανομένου θανάτου) σε περισσότερους ανθρώπους απ’ τους θανάτους που αποφεύγονται μέσω του εμβολιασμού. Αυτό το φαινόμενο είναι σαφές για τους κάτω των 60 και αγριεύει όσο κατεβαίνουμε κάτω απ’ τα 40.

ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΪΚΗ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΟ ΒΙΕΤΝΑΜ, ΠΟΥ ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ Σ’ ΕΝΑΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟ: «ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΜΕ»

Οι βιετναμέζοι (και όχι μόνον αυτοί…) μπορεί να ξέρουν καλά τι είδους είναι η «σωτηρία» που επιβάλλει ο ένοπλος λευκός χριστιανός∙ όμως όταν αυτή η «σωτηρία» έπεσε πάνω στους λευκούς, χριστιανικούς πληθυσμούς της καπιταλιστικής δύσης ελάχιστοι κατάλαβαν α) ότι ο «πόλεμος κατά του αόρατου εχθρού» ήταν και είναι πόλεμος εναντίον τους, και β) ότι αυτός ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει!

Το θεώρημα της «σωτηρίας» μέσω γενετικής μηχανικής έχει καταρρεύσει όχι μία αλλά δεκάδες φορές, ήδη! Τις συνέπειες αυτής της κατάρρευσης τις ζουν χιλιάδες άνθρωποι, στο κορμί τους. Αλλά το σύμπλεγμα και το φαρμακομαφιόζικο σκέλος του δεν σταματάει την προώθησή του. Πόσος καιρός θα χρειαστεί, άραγε, για να τελειώσει η υπνοβασία των αιχμαλώτων;

Η εθνική βιομηχανία της αναπαραγωγής 1

Δευτέρα 14 Αυγούστου>> Ώστε εντοπίστηκε κύκλωμα εμπορίου μωρών (και επίσης εμπορίου παρένθετων μητρών…) στα Χανιά; Τς τς… Περίεργο… Κάτι μας λέει ότι αυτή η υπόθεση θα «χαθεί» γρήγορα. Για διάφορους λόγους, μεταξύ των οποίων ίσως ο πιο ενδιαφέρον είναι ότι το ελληνικό κράτος έχει φροντίσει (εδώ και μια 20ετία) γι’ αυτό το εμπόριο… Με ένα σετ νόμων που υποτίθεται είναι εναντίον του, αλλά έχει σκόπιμα τόσες και τέτοιες τρύπες ώστε… Στην καθεστωτική αργκώ πρόκειται για «ιατρικό τουρισμό», τον οποίο «πρέπει να προωθήσουμε για την ανάπτυξη του λαού και του τόπου». Κι αφού πρέπει να τον «προωθήσουμε», τι στον γεροδιάβολο;

Δείτε, για παράδειγμα, το παρακάτω video. Αναρτήθηκε τον Μάη του 2016, πριν 7 ολόκληρα χρόνια δηλαδή, με τον τίτλο / ρητορική ερώτηση Μήπως οι ελληνικές κλινικές παρένθετης μητέρας έχουν θυσιάσει την ηθική για χάρη των κερδών; και δείχνει αρκετά… Το 2016 η εντόπια «βιομηχανία» (διεθνούς ακτινοβολίας όπως θα καταλάβετε…) ήταν «στα πάνω της» και δεν δίσταζε να δείχνει κάποια απ’ τα σωθικά της. Σε κάθε περίπτωση το 2016 «όλα τα χαρτιά ήταν ανοικτά» πάνω στον πάγκο της εκμετάλλευσης προλεταρισσών (και συνήθως μεταναστριών) γυναικών στα μέρη μας. Το ερώτημα εκείνης της video έρευνας είναι το εξής:

Απ’ το 2002 όταν η Ελλάδα νομιμοποίησε την παρένθετη μητρότητα, έχει γίνει παγκόσμιο κέντρο αναπαραγωγικού τουρισμού. Η βιομηχανία των παρένθετων ποτέ δεν ήταν τόσο κερδοφόρα, όμως μήπως η εμπορευματοποίηση των γυναικείων σωμάτων έχει πάει πολύ μακριά;

(Σημείωση: Αν και το video έχει αρκετά ελληνικά, έχει επίσης και αγγλικά. Αν τα έχετε ξεχάσει δείτε το με κάποιον / κάποια που τουλάχιστον είναι επιπέδου lower):

To 2016 τα «χαρακτηριστικά» και η «ηθική» (αν υπάρχει χώρος για τέτοια λέξη σε ένα σύστημα άγριας εκμετάλλευσης!) της ελληνικής βιομηχανίας παρένθετων μητρών ήταν (λοιπόν) παγκοσμίως γνωστά! «Κυκλώματα»; Μα ελάτε τώρα! Μην κάνετε σαν παιδιά!!! Όλα γίνονται για καλό σκοπό…

Μια ακόμα έρευνα, αυτή τη φορά απ’ την γερμανική καθεστωτική dw, το 2021, ρίχνει κι άλλο φως στην ελληνική «βιομηχανία»:

…Οι κλινικές λένε ότι οι παρένθετες μητέρες έχουν αποκλειστικά αλτρουϊστικά κίνητρα, θέλουν να βοηθήσουν τους άλλους, και παίρνουν σαν αποζημίωση μόνο 10.000 ευρώ. Αλλά μια έγκυος αποκαλύπτει ότι τα ποσά είναι πολύ μεγαλύτερα. Στη διάρκεια μιας συζήτησης σε μια κλινική γίνεται σαφές ότι τα λεφτά παίζουν βασικό ρόλο. Στην πραγματικότητα προκύπτει ότι ένας αριθμός εμπλεκόμενων, συμπεριλαμβανόμενων των κλινικών, έχει τεράστια κέρδη απ’ την παρένθετη μητρότητα…

Εντελώς συμπτωματικά αυτή η έρευνα περνάει … και απ’ τα Χανιά…

Ωστόσο το 2021 οι «ειδικοί» της εντόπιας βιομηχανίας είχαν πονηρέψει: απαγόρευαν τις κάμερες μέσα στις κλινικές, και φορούσαν πάντα το καλό τους φωτοστέφανο…

(Σημείωση: Το video είναι κυρίως στα αγγλικά, κι αν δεν είστε «ακουστικοί τύποι» αλλά οπτικοί, μπορείτε να πατήσετε το cc για αξιόπιστους αγγλικούς υπότιτλους. Τα υπόλοιπα ισχύουν όπως και στο προηγούμενο…):

Η εθνική βιομηχανία της αναπαραγωγής 2

Δευτέρα 14 Αυγούστου>> Είναι αδύνατο να μιλήσει κάποιος για «καταχθόνιους παράνομους / εγκληματίες» όταν καμαρώνουν χάρη στο κράτος τους, τη νομοθεσία του, τις «αβλεψίες» και τις «τρύπες» που είναι τόσο σοφά μελετημένες ώστε να… Θα έπρεπε να μιλήσει (απ’ την μεριά μας το έχουμε κάνει) για κρατικοποίηση του εγκλήματος, με όλες τις πολιτικές, νομικές, ηθικές, ιδεολογικές και συναισθηματικές συνέπειες που έχει το να αναγνωρίζονται τα κράτη – μαφίες.

Είναι δεδομένο ότι στον πάτο του βαρελιού δεν βρίσκονται τα άτεκνα ζευγάρια (αυτά είναι οι «πελάτες», που ως γνωστόν έχουν το δίκιο τους και τα λεφτά τους) αλλά οι πληβείες γυναίκες, μετανάστριες ή και εντόπιες, είτε σαν δότριες ωαρίων (μετά από οδυνηρή ορμονική / χημική κατεργασία των σωμάτων τους), είτε σαν δανεικές μήτρες: όσοι / όσες δεν έχουν στον ήλιο μοίρα αναγκάζονται να…

Κάποιοι θα σηκώσουν τους ώμους και θα πουν: «ε, και λοιπόν; μια δουλειά είναι κι αυτή!!!» Αλήθεια; Ώστε η δανεική εγκυμοσύνη είναι μια δουλειά; Μπορεί κάποια «να φύγει απ’ την δουλειά» όσο αυτή διαρκεί; Μπορεί να κάνει απεργία στη διάρκεια αυτής της «δουλειάς»; Μπορεί να κάνει κοπάνα ή σαμποτάζ; Όχι βέβαια!!! Δεν πρόκειται, λοιπόν, καθόλου για «δουλειά»!!! Πρόκειται για σωματική και συναισθηματική δουλεία, 24ώρες το 24ωρο – 7 μέρες την εβδομάδα, επί 9+ μήνες κάθε φορά…

Μόνο που αυτή η δουλεία έχει βαφτιστεί «νόμιμη», αρκεί η κάθε γυναίκα / παρένθετη μητέρα να λέει «εγώ το κάνω για να βοηθήσω, όχι για τα λεφτά», δασκαλεμένη φυσικά κατάλληλα πως αν μιλήσει-για-λεφτά θα βρει τον μπελά της (μετά την γέννα / παράδοση του μωρού).

Τόσο νόμιμη έχει βαφτιστεί αυτή η δουλεία, ώστε να και ένα γραπτό ρεπορτάζ, πάλι απ’ το 2021.

Είναι πραγματικά τεράστια τα ποσά που κερδίζει αυτή η «βιομηχανία». Που σημαίνει ότι ο «ιατρικός τουρισμός» πάει μια χαρά… Ή η “ιατρική σκλαβιά” (αλλά δεν πρέπει να το λέμε: είναι “διασπορά ψευδών ειδήσεων”…)

Υπάρχει βέβαια ανταγωνισμός με το ουκρανικό σκέλος της ίδιας «βιομηχανίας», αλλά ίσως τώρα (λόγω πολέμου) να έχουν προχωρήσει κάποιες «κοινοπραξίες»… Γιατί όχι;

(Τι λέγαμε λοιπόν; «Κύκλωμα στα Χανιά»; Το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο είναι το Κύκλωμα – με κεφαλαίο το «κ»…)

Nannuflay

Δευτέρα 7 Αυγούστου>> Κάτι λένε οι Tuareg Tinariwen σ’ αυτό το τραγούδι τους (και στο σχετικό video), κάπως (αλλά όχι πολύ!) συμβολικά, για την ηλεκτροπαραγωγική εκμετάλλευση του ουρανίου σ’ όλη αυτή τη ζώνη του δυτικού Sahel… Κάτι λένε…

Όσο για την δική μας γνώμη για τις αντιγαλλικές (και αντιδυτικές) ανταρσίες στην Αφρική, η μία μετά την άλλη; Ας περιμένουμε λίγο…

Για να μην κατηγορηθούμε, ωστόσο, για υπεκφυγή, και για να υπάρχει μια γενική ιδέα για τον γαλλικό ιμπεριαλισμό και τα τωρινά προβλήματά του στην υποσαχάρια Αφρική, να μια μικρή δόση από κάτι δικό μας, «παλιό», τότε που η Αφρική ήταν εντελώς αδιάφορη στα μέρη μας (τώρα δεν είναι;). Μάης 2014, Sarajevo νο 84 (σε χαρτί), τίτλος françafrique: ο γαλλικός στρατός στην αφρική και ιδού μερικά αποσπάσματα:

Το Παρίσι στέλνει στρατό στο μάλι… Το Παρίσι στέλνει στρατό στην κεντροαφρικανική δημοκρατία… Αφού πρόκειται για “μαύρες περιοχές” του κόσμου, και (κυρίως!) αφού πρόκειται για τον στρατό της “δημοκρατίας του πολιτισμού”, το θέμα δεν απασχολεί. Δυστυχώς για τις ήσυχες συνειδήσεις και στην αφρική γίνεται (και ίσως κλιμακώνεται) ένα μέρος του 4ου παγκόσμιου πολέμου. Και, πάλι δυστυχώς, οι ιμπεριαλισμοί που συγκρούονται δεν είναι ο εξής ένας (ο αμερικανικός) αλλά πολύ περισσότεροι.

Αφού το γαλλικό κράτος, απ’ τις αρχές της δεκαετίας του 1960 και μετά, έπρεπε να υφίσταται (ή να παριστάνει πως υφίσταται) την σχετική ανεξαρτησία αποφάσεων των πρώην αποικιών του, έπρεπε να ιεραρχήσει τις ανάγκες του. Για πολλές δεκαετίες (και ώσπου η πληροφορική / ρομποτική να ανοίξει καινούργιες ανάγκες σε μια σειρά “νέων υλικών”, όπως οι σπάνιες γαίες) οι στρατηγικής σημασίας ανάγκες του καπιταλισμού της “πόλης του φωτός” ήταν ενεργειακές. πετρέλαιο και (αφού η γαλλία επέλεξε την μαζική επένδυση στην πυρηνική ενέργεια) ουράνιο. Για κακή της τύχη η “μαύρη ήπειρος” έχει, ανάμεσα σε πολλές άλλες πρώτες ύλες, και αυτές τις δύο. Και οι πρώην γαλλικές κτήσεις της δυτικής αφρικής επίσης. Συνεπώς θα ήταν ένα λεπτό όσο και κρίσιμο ζήτημα για το γαλλικό κράτος (ως εκπρόσωπο των κρατικών εταιρειών ενέργειας) να διευθετήσει, με τους εκάστοτε προέδρους των σχετικών κρατών, τις λεπτομέρειες αφενός περί πειθαρχημένης και φτηνής εργασίας των ντόπιων στην εξόρυξη είτε πετρελαίου είτε ουρανίου, και αφετέρου περί απρόσκοπτης και σε “λογικές τιμές” τροφοδοσίας σ’ αυτές τις πρώτες ύλες (και σε άλλες φυσικά). Κατά συνέπεια η françafrique για δεκαετίες ήταν αυτό που θα έπρεπε να περιμένει κανείς: “μυστική διπλωματία” με επίδοξους φίλους – της – γαλλίας και εγκατάστασή τους στα προεδρικά μέγαρα με πραξικοπήματα ή εκτεταμένες νοθείες στις εκλογές· γενναίες δωροδοκίες αφρικάνων “ηγετών” αλλά και δωροδοκίες όλης της γαλλικής πολιτικής σκηνής από τέτοιους “ηγέτες”· μυστηριώδεις δολοφονίες επικίνδυνων αμφισβητιών του γαλλικού imperium· στρατιωτική ενίσχυση δικτατόρων ή, ανάλογα με την περίσταση, αντικαθεστωτικών ανταρτών· ανθρωπιστικές αποστολές· παράτες, τελετές, συνέδρια, παράσημα και οτιδήποτε άλλο μπορεί να εντυπωσιάζει (είτε στη μητέρα γαλλία είτε στις αφρικανικές κόρες)· προσανατολισμένες σφαγές που να επιδέχονται (ή όχι) “ανθρωπιστικό ενδιαφέρον”… Και: 30 άμεσες στρατιωτικές εισβολές, καλεσμένες από κάποιον· ή, απλά, απ’ τον γαλλικό ανθρωπισμό. Το αρχικό αρχηγείο της françafrique εγκατάστάθηκε στη γκαμπόν, της οποίας το πολιτικό αφεντικό, ο Omar Bongo, όχι μόνο υπήρξε ο μακροβιότερος στην καρέκλα του, αλλά έχοντας νταραβεριστεί με διάφορες διαδοχικές γαλλικές κυβερνήσεις έφτασε να έχει πολύ καλύτερη γνώση για το πως δουλεύει το πολιτικό σύστημα στο Παρίσι απ’ ότι η πλειοψηφία των εκλεκτών αποφοίτων των École normale supérieure και École nationale dadministration.

Στις αρχές του 2013 το γαλλικό πεντάγωνο, αξιοποιώντας την “έκκληση βοήθειας” μιας διεφθαρμένης και καταρρέουσας χούντας και διάφορα “αντιτρομοκρατικά” προσχήματα, έστειλε στρατιώτες “με όλα τα απαραίτητα” στο μάλι, για να αντιμετωπίσουν μια πρόσκαιρη συμμαχία ισλαμιστικών οργανώσεων και Τουαρέγκ, που είχε καταλάβει την μισή (βόρεια) επικράτεια. Μαντέψτε τώρα τι ελκυστικό είχε αυτό το άνυδρο, ερημικό, εξαιρετικά αραιοκατοικημένο, βόρειο κομμάτι του μάλι, που συγκίνησε το Παρίσι και τον στρατό του… Το βρήκατε: ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα ουρανίου.
Ύστερα, στα τέλη φθινοπώρου της ίδιας χρονιάς, αξιοποιώντας έναν εμφύλιο στην “
failed state” κεντροαφρικανική δημοκρατία (επίσης άλλοτε γαλλική αποικία), ο οποίος (εμφύλιος) εμφανίστηκε σαν γενοκτονία, ο γαλλικός στρατός, ως επικεφαλής “αφρικανικής δύναμης”, αποβιβάστηκε στην πρωτεύουσα Bangui. Με “εντολή του οηε” φυσικά, και για ανθρωπιστικούς λόγους. Τώρα την ερώτηση πρέπει να (μας) την κάνετε εσείς: μήπως έχει ουράνιο η κεντροαφρικανική δημοκρατία; Έχει και παραέχει, ανάμεσα σε άλλα (χρυσό, διαμάντια, ψευδάργυρο) και ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα ουρανίου. Επιπλέον είναι δίπλα στο σουδάν, όπου (ως γνωστόν) έχει βάλει πόδι το Πεκίνο.

Είναι χαριτωμένο (όσο μπορεί να είναι οτιδήποτε χαριτωμένο με τον ιμπεριαλισμό) ότι τις 2 – 2,5 τελευταίες δεκαετίες, κάθε καινούργια γαλλική κυβέρνηση αναγγέλει “το τέλος της εκμετάλλευσης – την αρχή της ισότητας” στις σχέσεις της με τις πρώην αφρικανικές κτήσεις της. Ακόμα και σαν δημόσιες σχέσεις, αυτό το “τέλος” έχει γίνει βαρετό.
Για παράδειγμα, την άνοιξη του 1997, ο φρεσκοεκλεγμένος “σοσιαλιστής” πρωθυπουργός
Lionel Jospin ανήγγειλε τη νέα αφρικανική πολιτική της κυβέρνησής του με 4 λέξεις: “ούτε επεμβάσεις ούτε αδιαφορία”. Αυτό πρακτικά σήμαινε ό,τι τις προηγούμενες δεκαετίες: ούτε τις επεμβάσεις ούτε την “αδιαφορία” θα τις πολυδιαφημίζουμε…
Τον Γενάρη του 2008 ένας καινούργιος και νεωτεριστής γάλλος “υπουργός συνεργασίας” (με τις πρώην αποικίες), ο
JeanMarie Bockel, δήλωσε στη monde: “θέλω να υπογράψω το πιστοποιητικό θανάτου της françafrique”· πράγμα που σήμαινε ότι αυτή ζούσε ακόμα. Αλλά ο Bockel δεν έμεινε πολύ στο πόστο του. Δύο μήνες μετά απολύθηκε· οι φήμες τότε είπαν ότι αυτό ήταν απαίτηση του ισχυρού άνδρα της françafrique, του γκαμπονέζου προέδρου Omar Bongo. Καλά έκανε το Παρίσι: εκείνη την εποχή “δεν αδιαφορούσε” (δηλαδή βοηθούσε…) τον πρόεδρο του τσαντ Idriss Diby να αντιμετωπίσει μια εναντίον του εξέγερση. Το πτώμα του επικεφαλής αυτής της εξέγερσης Ibni Oumar δεν βρέθηκε ποτέ…
Απ’ την άλλη, τον Φεβρουάριο του 2008 το Παρίσι “δεν επενέβαινε” (δηλαδή στήριζε σιωπηλά) το καθεστώς του καμερούν, για να καταστείλει μια εναντίον του απεργία πείνας. Πάνω από 100 απεργοί πείνας πέθαναν, σ’ εκείνη την αδιάφορη υπόθεση.

Χάρτης των δυτικών αποικιών στην Αφρική το 1912. Εκτός απ’ την αιθιοπία όλη η υπόλοιπη ήπειρος ήταν σε «λευκά χέρια»… «Χρυσές εποχές, μεγαλεία!!!»