Δευτέρα 10 Ιούλη>> Είστε, μήπως, από εκείνους που κάποτε πίστεψαν ότι το internet είναι «χώρος ελευθερίας» (έκφρασης); Εμείς όχι, αλλά πάντα είμασταν αιρετικοί. Τώρα όμως τα «μάγια της ελευθερίας στον κυβερνοχώρο λύνονται» για τους πάντες, πιστούς ή μη, επίσημα και κατηγορηματικά, όπως άλλωστε έχουν λυθεί σχεδόν παντού στις ολιγαρχικές δικτατορίες.
Στις 25 Αυγούστου, σε λιγότερο από 1,5 μήνα (αλλά και σε μια περίοδο ετήσιου διασκεδαστικού αποπροσανατολισμού των υπηκόων – καλοκαίρι γαρ…) οι μεγάλες πλατφόρμες των (αντι)social media θα πρέπει να αρχίσουν να εφαρμόζουν τον European Union Digital Service Act / DSA. To χρονικό περιθώριο να αποδείξουν την συμμόρφωσή τους είναι 50 ημέρες. Τι θα πρέπει να κάνουν; Να εξαφανίζουν το «παράνομο περιεχόμενο», το «μίσος» και την «παραπληροφόρηση» απ’ τους servers τους∙ σε μόνιμη και διαρκή βάση φυσικά. Αν δεν το κάνουν θα τιμωρούνται με πρόστιμα έως και 6% των παγκόσμιων κερδών τους.
Οι 19 «μεγάλες πλατφόρμες» (ή «πολύ μεγάλες πλατφόρμες») που εμπίπτουν άμεσα στο καθήκον της λογοκρισίας, είναι αυτές:
Alibaba Ali Express
Amazon Store
Apple AppStore
Booking.com
Google Play
Google Maps
Google Shopping
Linkedln
Snapachat
TikTok
Wikipedia
YouTube
Zalando
Bing
Google Search
Άλλες μικρότερες πλατφόρμες θα προστεθούν στη λίστα των κυνηγών της παραπληροφόρησης απ’ το 2024, αν η τωρινή πρώτη μεγάλη φάση αποδειχθεί αποτελεσματική….
Τι είναι η «παραπληροφόρηση»; Το μάθατε και το μάθαμε καλά στην διάρκεια της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, απ’ το 2020 μετά: οτιδήποτε αμφισβητεί τα κυρίαρχα «δόγματα αλήθειας», όσες αποδείξεις και τεκμήρια κι αν διαθέτει.
Είχαμε υποστηρίξει έγκαιρα απ’ αυτήν την περιθωριακή γωνία του κυβερνοχώρου ότι εκείνη ήταν μόνο η αρχή. Καθόλου αισιόδοξοι!
Η τσέχα Vera Jourova, αντιπρόεδρος της «ευρωπαϊκής επιτροπής αξιών και διαφάνειας» (ανάξια γατάκια, φυσικά υπάρχει «επιτροπή αξιών» στην ε.ε.!!!) δήλωσε πριν μια βδομάδα, στις 2 Ιούνη, ξεκαθαρίζοντας ακόμα περισσότερο τα πράγματα:
…Η συνεργασία μεταξύ όσων υπογράφουν και ο μεγάλος αριθμός των νέων οργανισμών που θέλουν να υπογράψουν τον καινούργια Κώδικα Πρακτικής δείχνει ότι έχει γίνει ένα δυναμικό και αποτελεσματικό εργαλείο για την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης. Ωστόσο, η πρόοδος παραμένει πολύ αργή σε κρίσιμα ζητήματα, ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με την πολεμική προπαγάνδα του Κρεμλίνου ή την ανεξάρτητη πρόσβαση σε data… Καθώς προετοιμαζόμαστε για τις ευρωεκλογές του 2024, καλώ όλες τις πλατφόρμες να αυξήσουν τις προσπάθειές τους στην καταπολέμηση της παραπληροφόρησης και να εντοπίσουν την ρωσική χειραγώγηση των πληροφοριών, κι αυτό να γίνεται σ’ όλα τα κράτη μέλη και σε όλες τις γλώσσες, είτε μεγάλα είτε μικρά…
Για να το πούμε με απλά λόγια: στρατιωτικοποιείται οριστικά και ανοικτά και το διαδίκτυο, και όλος ο νταλκάς (προχτές οι «αρνητές», χτες το Κρεμλίνο, αύριο το Πεκίνο, οι παλαιστίνιοι, οποιοδήποτε κίνημα ή έστω και πρακτική ιδέα χειραφετικής αντίστασης, πάντα η αποκάλυψη της βρωμιάς των επιχειρήσεων και των πολιτικών βιτρινών, κλπ κλπ…) είναι η «συγκέντρωση της αλήθειας» στα χέρια εκείνων που έχουν την πραγματική εξουσία. Παλιά τους τέχνη κόσκινο!!!
Θα υποθέτατε ίσως ότι σαν στάχτη στα μάτια η ε.ε. θα ανέθετε τον προσδιορισμό του τι είναι «παραπληροφόρηση» και τι όχι σε κάποιους τυπικά «ανεξάρτητους», «σοφούς», κλπ. Λάθος!!! Την λογοκρισία θα την ελέγχει κεντρικά η commission, αυτό το «όργανο» που έχει επικεφαλής την κυρία Ursula, που ακόμα προσπαθεί να κουκουλώσει την πολλών επιπέδων συνεργασία της με την φαρμακομαφία του κτηνίατρου ceo, την οργανωμένη τρομοκρατική παραπληροφόρηση, την οριστική παραχώρηση του ΕΜΑ στις φαρμακομαφίες, και άλλα. Προκειμένου να κάνει την δουλειά η commission θα την ανεθέσει σε δικαστικο-αστυνομικούς μηχανισμούς που θα δημιουργηθούν γι’ αυτή τη δουλειά σε κάθε κράτος και, φυσικά, θα συνεργάζονται μεταξύ τους. Κάτι σαν «δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος» με ιδιαίτερα και κατά βούληση διευρυμένο τον ορισμό του τι είναι «ηλεκτρονικό έγκλημα»… (Προφανώς αυτοί οι μηχανισμοί θα έχουν την υποστήριξη των γνωστών “fact checkers”…)
Για να είμαστε ειλικρινείς δεν θέλουμε να κλάψουμε! Η ανάλυσή μας υποδείκνυε με ακρίβεια από το 2020 ότι ο κυβερνοχώρος μετά από κάποια χρόνια πειραματισμών (απ’ την μεριά διάφορων αφεντικών) έχει πλέον απαλλοτριωθεί σχεδόν εντελώς απ’ το κεφάλαιο∙ και ότι η μορφή-κράτος θα αναλάβει την «ασφαλή ρυμοτομία / αστυνόμευσή του» εφόσον η «ελεύθερη αγορά» (και η παράδοση που διαμορφώθηκε τα τελευταία 30 χρόνια) δεν μπορεί να το κάνει.
Για παράδειγμα στο Καλά κρασιά! (29 Μάη 2020) σημειώναμε μεταξύ άλλων:
… Αναλυτικά και θεωρητικά, σαν αυτόνομοι εργάτες, είμασταν έτοιμοι γι’ αυτή την εξέλιξη πολύ πριν αρχίσει να ξεδιπλώνεται. Έτσι ώστε όταν άρχισε η ευγενής εκστρατεία των αφεντικών των social media να προστατέψουν την διανοητική υγεία και την πληροφόρηση των πελατών τους απ’ τους κακόβουλους αποπλανητές τους, πατήσαμε το κουμπί «start» και περιμέναμε. Περιμέναμε κάτι πιο χειροπιαστό, είτε απ’ την «ιδιωτική πρωτοβουλία» είτε απ’ τα κράτη.
Εν τω μεταξύ, αυτή η δήθεν εξυγίανση των κοινωνικών ψηφιακών επικοινωνιών και της καθολικής σαπίλας τους σαν «ένδειξη ευθύνης» των διάφορων Zuckerberg είχε εξ αρχής πάνω της μια αμηχανία. Γιατί οι εν λόγω επιχειρηματίες, που έκτισαν τις αυτοκρατορίες τους πάνω στο «πείτε ότι μαλακία θέλετε» (κι εμείς θα μαζεύουμε και θα αξιοποιούμε τα data σας…) ήταν δύσκολο να πάψουν να είναι αρχιεπίσκοποι της «ελευθερίας» και να το γυρίσουν σε παπάδες της πειθαρχίας. Υπήρχε μια αντίφαση στον κυβερνο-αέρα, οπότε περιμέναμε την αναπόφευκτη «λύση» της: την επίσημη και καθαρή εμπλοκή της μορφής-κράτος στο θέμα.
Η ισχυρή προσεισμική ένδειξη ήρθε στις 18 του περασμένου Φλεβάρη (2020), όταν ο κοτζάμ βασιλιάς της λάσπης και της κοινωνικής μεσολάβησης Zuckerberg, άλλοτε αγέρωχος υπερασπιστής της «ελευθερίας στο διαδίκτυο» (και οπωσδήποτε στους πελάτες του…) ζήτησε απ’ τα ευρωπαϊκά κράτη / ε.ε. να καθορίσουν τους κανόνες του τι επιτρέπεται να λέγεται και τι όχι στα (αντι)social media.
Ο ίδιος Zuckerberg ένα χρόνο νωρίτερα, στις 30 Μάρτη του 2019, είχε γράψει άρθρο στην καθεστωτική Washington post, όπου χωρίς covid, «ψεκασμένους» και άλλα τέτοια προσχήματα, ζητούσε «ρυθμίσεις» (δηλαδή ψηφιακές περιφράξεις) στον κυβερνοχώρο σε 4 τομείς: «επιβλαβές περιεχόμενο» (δηλαδή;), την προστασία των εκλογών, την ιδιωτικότητα και την μεταφορά των δεδομένων. (Η ψηφιακή «ιδιωτικότητα» είναι το τυράκι, μουχλιασμένο προ πολλού…) Και (αυτό εξυπακούεται) το θέμα δεν είναι μόνο τα (αντι)social media∙ είναι το σύνολο της κίνησης στον κυβερνοχώρο.
Καινούργια βάρη πέφτουν στις πλάτες όσων επιμένουν να κάνουν σοβαρή και τεκμηριωμένη αντι-πληροφόρηση για εργατική χρήση…. Μήπως όμως είναι κι αυτοί ένα ξεπερασμένο, προκατακλυσμιαίο είδος, που τείνει προς εξαφάνιση;
(Ως τέτοιο «είδος» θα συνεχίσουμε να αντι-πληροφορούμε και γι’ αυτό το σοβαρό ζήτημα. Μέχρι….)