Year: 2022

Τετάρτη 5 Γενάρη>> …Και βλέπουμε τα κριτήρια που προτείνονται απ’ τους οργανωτές αυτών των μαζικών εμβολιασμών, σε σχέση με την αποτελεσματικότητα, να αλλάζουν συνέχεια. Στην αρχή θα επιτυγχανόταν η ανοσία πληθυσμού («ανοσία αγέλης»)… Ύστερα θα περιόριζαν την μετάδοση, ίσως δεν την εμπόδιζαν εντελώς αλλά θα την περιόριζαν… Ύστερα θα παρείχαν προστασία απέναντι στο να αρρωστήσει ο καθένας… Ύστερα θα προστάτευαν κατά της σοβαρής αρρώστιας… Ύστερα θα προστάτευαν κατά του θανάτου… Όλα αυτά απλά αντανακλούν την εξέλιξη του ιού καθώς γίνεται όλο και περισσότερο ανθεκτικός απέναντι στα εμβολιαστικά αντισώματα…

Είναι ο Geert Vanden Bossche… Θα έπρεπε να τον έχετε ακούσει εδώ και πολλούς μήνες. Πρέπει να τον ακούσετε τώρα. Για την ασταμάτητη μηχανή ο Bossche είναι ένας «insider», κάποιος «από μέσα». Ο αριθμός των (με καλοπληρωμένες θέσεις inside) ειδικών, σε διάφορες θέσεις του συμπλέγματος, που ανοίγουν τους τελευταίους μήνες το στόμα τους, προσπερνώντας τις απειλές, τους εκβιασμούς, τις απολύσεις και την λογοκρισία καθώς βλέπουν μπροστά τους την ανθρώπινη καταστροφή που προκαλούν οι μαφιόζοι του συμπλέγματος, αυτός ο αριθμός μεγαλώνει. Κι όλοι / όλες έχουν «σκληρά» στοιχεία, ντοκουμέντα και αποδείξεις. Αλλά ο Bossche είναι διαφορετική περίπτωση. Πρώτον επειδή μιλάει για ένα θέμα που είτε θεωρηθεί κοινότοπο είτε ιδιαίτερα εξειδικευμένο έχει τεράστια (και πολιτική) σημασία: το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα. Και δεύτερον επειδή μίλησε πολύ νωρίς, απ’ το περασμένο Μάρτη, προβλέποντας την εξέλιξη με δυσοίωνη ακρίβεια – κάτι που η ασταμάτητη μηχανή εκτιμάει ιδιαίτερα.

Μέσα στην απελπισία των ημερών ο Bossche έχει όλα τα προσόντα για να ανακηρυχτεί «ήρωας». Παγκόσμιος μάλιστα! Τα τυπικά και ουσιαστικά επιστημολογικά / τεχνικά προσόντα του είναι εύκολο να βρεθούν (όσο δεν τον έχουν εξαφανίσει απ’ τον κυβερνοχώρο), τα περιγράφει κιόλας περιληπτικά στην αρχή της video συνέντευξης που προτείνουμε στη συνέχεια. Όμως… «τί να ψηφίζει άραγε;» Μήπως είναι «χριστιανός»; Μήπως είναι «ψέκα» ή μήπως είναι alien;

Οι ιερείς της εντόπιας επιτροπής σωτηρίας είναι γενικά δεξιοί (πράγμα που καθόλου δεν εμπόδισε τον θαυμασμό διάφορων «επαναστατών»). Είναι όμως ο Bossche  άξιος να αναμετρηθεί με διάφορους εντόπιους pocket «κολοσσούς» (ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε…) «δεξιούς κι αριστερούς»;;;;;  Ωιμέ! Ο Bossche δεν είναι ο ήρωάς μας (είναι όμως μια καλή και έγκυρη πηγή γνώσης), οπότε κλείνουμε τα μάτια στην προοπτική της συντριβής του κάτω απ’ το βάρος τέτοιων «γιγάντων» (της εξαπάτησης…).

Υπάρχουν διάφορα σημαντικά που θα μπορούσαν να μάθουν οι ενδιαφερόμενοι αν έκαναν τον κόπο να παρακολουθήσουν εδώ και μήνες τα λεγόμενά του. Κι ακόμα καλύτερα θα ήταν αν προχωρούσαν πίσω απ’ αυτά, μιας και ο Bossche είναι ένας υψηλότατου επιπέδου τεχνικός, δεν είναι όμως «πολιτικός» με τον τρόπο που εννοούμε τη λέξη. Εκλαϊκεύει όσο είναι δυνατόν, προειδοποιεί, κι ως εκεί. Όμως αφού το ανοποποιητικό σύστημα είναι το κυριότερο απ’ τα κύρια πεδία της τωρινής μάχης και μάλιστα το πιο «αόρατο», ακόμα και η περιγραφή (εκ μέρους του) του τι συμβαίνει εκεί είναι αρκετή για να εξοπλίσει την κριτική μας ανάλυση.

Να λοιπόν τι μπορεί να συμπεράνει κανείς μέσω ενός ειδικού που είναι υπόδειγμα της δι-επιστημονικότητας. Τα λέμε επιγραμματικά και κάπως αξιωματικά, εν όψει μελλοντικών αναλύσεων:

Α) Τα ζωϊκά χαρακτηριστικά (με την έννοια της ζωής: χρησιμοποιούμε αυτή τη λέξη στη θέση της λέξης βιολογικά επειδή είναι ναρκοθετημένη…) οποιουδήποτε έμβιου συνόλου (πείτε το κοινωνία, πληθυσμό, αγέλη, όπως θέλετε) ξεπερνούν κατά πολύ το άθροισμα των χαρακτηριστικών κάθε μέλους χωριστά. Το ζωϊκό σύνολο είναι περισσότερα και σημαντικότερα απ’ το 1+1+1+1+1+ … των όποιων μελών του. Ενώ, για παράδειγμα, κάθε μέλος έχει περιορισμένη διάρκεια ζωής, το είδος (το ανθρώπινο ας πούμε…) είναι αποτέλεσμα εκατομμυρίων χρόνων φυσικής εξέλιξης∙ είναι η ζωή επί εκατομμύρια χρόνων… Ενώ, άλλο παράδειγμα, κάθε μέλος έχει σχετικά περιορισμένη μνήμη, το είδος είναι η υλικότητα μιας εξελιγκτικής μνήμης που χάνεται στα βάθη των καιρών… Ενώ, τρίτο παράδειγμα, ο πανικός ενός μέλους μπορεί να είναι σωτήριος ή καταστροφικός γι’ αυτό το μέλος και μόνο, ο γενικός πανικός μέσα σ’ ένα σύνολο είναι καταστροφικός…

Β) Στη συσχέτιση μεταξύ τους τα ζωϊκά είδη (ας πούμε το ανθρώπινο είδος σε σχέση με τους ιούς), είτε πρόκειται για σχέση αντιπαλότητας είτε για σχέση συμβίωσης, ΔΕΝ στέκονται σαν αθροίσματα μελών. Στέκονται με τα συλλογικά χαρακτηριστικά τους, είτε αυτά είναι συνειδητά είτε όχι.

Γ) Η εννόηση των γενικών χαρακτηριστικών ως ατομικών είναι αναμφίβολα πολιτισμική διαδικασία. Και σαν τέτοια ανθρώπινο χαρακτηριστικό. Ο βαθμός εξατομίκευσης (αυτών των γενικών, των ζωϊκών χαρακτηριστικών του είδους) μπορεί να ποικίλει ανάλογα με τον πολιτισμό. Είναι όμως ο ύστερος καπιταλισμός, ο καπιταλισμός του 21^ου αιώνα, του οποίου τα πιο δυναμικά αφεντικά εμπνέονται απ’ το «μετα-ανθρωπισμό», που επιβάλει μια εξατομίκευση τόσο διαλυτική ώστε να είναι εφικτή η ανασύνθεση του γενικού με μηχανικούς όρους.

Δ) Η καθολική ανασύνθεση των γενικών χαρακτηριστικών του (ανθρώπινου) είδους με μηχανικούς (δηλαδή: βιοτεχνολογικούς, πληροφορικούς, κλπ) όρους είναι το πιο πρόσφατο στάδιο μιας πορείας λίγων δεκαετιών. Που ξεκίνησε με τις γενετικές επεμβάσεις / μεταλλάξεις στα γενικά χαρακτηριστικά άλλων ειδών: φυτών, θηλαστικών, εντόμων, μικροβίων, ιών… Μ’ άλλα λόγια εμείς είμαστε το τέλος μιας τεχνο-επιστημονικής διαδρομής μηχανικής υπαγωγής και ελέγχου της ζωής∙ και η αρχή μιας καινούργιας.

Ε) Εκείνο που έχει ονομαστεί «ανοσοποιητικό σύστημα» (μαζί με άλλα δύο, το «νευρικό σύστημα» και το «αναπαραγωγικό σύστημα»…) είναι εδώ και καιρό οι κύριοι στόχοι αυτής της γενικευμένης μηχανικής υποκατάστασης / μεσολάβησης. Οι ιερείς του human plus το έχουν διακηρύξει εδώ και χρόνια: η φυσική εξέλιξη του ανθρώπινου είδους (προσέξτε: του είδους) δεν μπορεί πια να παρακολουθήσει την τεχνολογική (καπιταλιστική) εξέλιξη είπαν∙ έχει φάει τα ψωμιά της∙ οι μηχανές, το τεχνολογικό υπόβαθρο του 21^ου αιώνα είναι ήδη «πολύ πιο μπροστά» απ’ τα ανθρώπινα φυσικά όρια∙ συνεπώς το είδος θα πρέπει να επαυξηθεί (και να επαυξάνεται διαρκώς) τεχνικά / μηχανολογικά. Διατυπωμένο με δικά μας λόγια: οι καπιταλιστικές μηχανές (τα αφεντικά τους, οι σχεδιαστές τους) πρέπει να δημιουργήσουν το (ανθρώπινο) είδος που αντιστοιχεί στις δικές τους προδιαγραφές. Προδιαγραφές λειτουργίας, κερδοφορίας, ελέγχου.

ΣΤ) Η επιβολή μιας ορισμένης εννόησης περί υγείας (άρα η επιβολή μιας ορισμένης εννόησης περί ανθρώπινων χαρακτηριστικών) τόσο «ατομικά» όσο και (οπωσδήποτε) σαν είδος που εικονογραφείται με: ποσοστά, λογιστική, διαγράμματα, συμπεριφορικά input και output∙ αλλά και «κανόνες», «παραβάσεις», «πρόστιμα», «απαγορεύσεις», «πιστοποιήσεις»… η επιβολή, λοιπόν, μιας εννόησης γενικών χαρακτηριστικών του είδους που θυμίζουν εφορία / αστυνομία, είναι αυτό που συμβαίνει ήδη. Πάνω στο τεχνικό άλμα της υποκατάστασης / αποικιοποίησης του φυσικού (ανοσοποιητικού) απ’ το τεχνικό / μηχανικό / βιοτεχνολογικό.

Ζ) Καθώς αυτή η εννόηση έχει αρχίσει ήδη να επιβάλλεται, είναι ορατή η κατεύθυνσή της αν καταφέρει να προχωρήσει απρόσκοπτα. Η σύμφυση βιολογιών και τεχνολογικών συστατικών του ανθρώπινου σώματος / πνεύματος / αισθήσεων κλπ θα ονομαστεί «νέος άνθρωπος». Όσοι / όσες (καταφέρουν, επιμείνουν να) μείνουν απ’ έξω θα θεωρούνται ένα είδος «υπανθρώπων»: μολυσματικών, ανεύθυνων, εν τέλει επικίνδυνων. Οι ασκήσεις πάνω σ’ αυτήν την «νέα κανονικότητα» προχωρούν μάλλον με επιτυχία. Κι όσοι υποστηρίζουν πως είναι ενάντια-στους-διαχωρισμούς χωρίς να πολεμούν την γεννήτριά τους απλά κοροϊδεύουν εαυτούς και αλλήλους…

Τετάρτη 5 Γενάρη>> Ας έρθουμε όμως στα λεγόμενα του Bossche. Μεταφράζουμε ένα μέρος απ’ την συνέντευξή του:

(Λεπτό 5.15) … Θα εξηγήσω με απλό τρόπο. Ήταν ξεκάθαρο απ’ την αρχή ότι το είδος της ανοσίας που δουλεύει καλύτερα κατά του Sars-Cov-2 και των κορωνοϊών γενικά, θα έλεγα επιπλέον και κατά των ιών της γρίπης, είναι η έμφυτη (innate) ανοσία. Αυτό εξηγεί μια χαρά το γιατί όταν εμφανίστηκε αυτός ο ιός, σε πληθυσμούς που ήταν ανοσολογικά αμαθείς εφόσον δεν είχαν αντιμετωπίσει ποτέ αυτόν τον κορωνοϊό, παρόλα αυτά μόνο οι ευάλωτοι άνθρωποι αρρώστησαν. Η μεγάλη πλειονότητα, και σίγουρα όλοι όσοι είχαν καλή υγεία, δεν είχαν πρόβλημα, ούτε αρρώστησαν, ούτε νοσηλεύτηκαν. Αυτό δείχνει καθαρά ότι το έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημά μας είναι αποτελεσματικό.

Αυτό που έχουν κάνει τώρα τα εμβόλια… εξ ορισμού προωθούν την προσαρμοστική (adaptive) ανοσία. Προσαρμοστική [ή επίκτητη] ονομάζεται η ανοσία που αποκτάμε όταν έρθουμε σε επαφή με το ζωντανό παθογόνο, ή με εμβόλιο. Μετά, λοιπόν, από διάφορους κύκλους (προσαρμοστικής) ανοσοποίησης, εκείνο που βλέπουμε τώρα είναι ότι στην πραγματικότητα ο ιός έχει αναπτύξει αντίσταση σ’ αυτά τα εμβολιαστικά αντισώματα. Με άλλα λόγια ο ιός απλά γελάει μ’ όλη αυτή την προσαρμοστική ανοσία που προσπαθούμε να επιφέρουμε για να προστατέψουμε τους πληθυσμούς. Οι πληθυσμοί είναι απροστάτευτοι απέναντι στον ιό, το ξέρουμε, εννοώ ότι αυτά τα εμβόλια δεν εμποδίζουν την μετάδοση, δεν μπορούν να εμποδίσουν την μόλυνση.

Συνεπώς εκείνο που συμβαίνει τώρα είναι μια ενδιαφέρουσα κατάσταση, όπου ο ιός έχει εμπλουτιστεί κατά κάποιον τρόπο απ’ όλη αυτή την τεχνητή ανοσία [παραλλαγή Ο], οπότε γυρνάμε ξανά σ’ εκείνο το σημείο όπου η ανοσολογική μας άμυνα εξαρτιέται απ’ την έμφυτη ανοσία μας, την οποία ξαναβρίσκει μπροστά του. Κι αυτός είναι κατά τη γνώμη μου ο λόγος, το ότι τώρα δηλαδή δρα η έμφυτη ανοσία μας, που η μετάλλαξη Ο είναι σχετικά ήπια. Όμως αυτό που έχει αλλάξει σε σχέση με την αρχική φάση, όταν είχαμε την παραλλαγή της Wuhan, είναι ότι αυτός ο ιός (ο Ο) είναι πια πολύ πιο μεταδοτικός σε σχέση με την αρχική παραλλαγή, της Wuhan.  

Τετάρτη 5 Γενάρη>> Ερώτηση: Θέλω να σταθούμε εδώ. Βλέπουμε ότι όλο και περισσότεροι εμβολιασμένοι στην Αυστραλία… μεγάλος αριθμός ανθρώπων που υποτίθεται ότι είχαν αυτήν την προστασία μολύνονται απ’ αυτήν την καινούργια παραλλαγή. Οπότε αυτό είναι που λέτε; Ότι γίνονται εκτροφείο; Εννοείται πως αν έχεις εμβολιαστεί είναι περισσότερο πιθανό να κολλήσεις τη νέα παραλλαγή; Πώς δουλεύει αυτό;

Απάντηση: Είναι πολύ εύκολο να το καταλάβει κάποιος. Κάθε είδους εμπόδιο που συναντάει ο ιός προφανώς τον φρενάρει. Αλλά οι ιοί μεταλλάσσονται, και αυτός ο κορωνοϊός μεταλλάσσεται συνέχεια, οπότε σε κάθε πολλαπλασιασμό του δημιουργείται ένας μεγάλος αριθμός μεταλλάξεων, που έχουν κάθε είδους διαφορετικό χαρακτηριστικό. Κάποιες απ’ αυτές θα έχουν το χαρακτηριστικό της μεγαλύτερης μεταδοτικότητας, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να ξεπεράσουν την ανοσοπίεση του πληθυσμού, που έχει ανοσοποιηθεί μ’ αυτά τα εμβόλια. Η αρχική παραλλαγή, της Wuhan, δυσκολεύεται να ξεπεράσει αυτήν την ανοσοπίεση. Αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα για τον ιό, γιατί έχει μια καλή εφεδρεία παραλλαγών πιο μολυσματικών, πιο μεταδοτικών, που σε κανονικές συνθήκες δεν έχουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα απέναντι στην αρχική, στην μητρική εκδοχή. Όταν, λοιπόν αυτή η αρχική παραλλαγή αρχίσει να συναντάει δυσκολίες, όταν συναντάει αυτά τα εμπόδια στην αναπαραγωγή της, τότε οι πιο μεταδοτικές παραλλαγές αποκτούν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην αναπαραγωγή. Κι αυτό γίνεται όπως φαντάζεσθε: η πιο αποτελεσματική παραλλαγή μολύνει ένα άτομο που είναι εμβολιασμένο αλλά τα εμβολιαστικά αντισώματα δεν της δημιουργούν πρόβλημα, δεν την εμποδίζουν, οπότε μεταδίδεται σ’ ένα άλλο άτομο επίσης εμβολιασμένο, και σ’ ένα τρίτο εμβολιασμένο, κ.ο.κ. Ο μαζικός εμβολιασμός έχει δημιουργήσει το υπόβαθρο ώστε να κυκλοφορήσει εύκολα μια τέτοια παραλλαγή, ένα υπόβαθρο που είναι ευνοϊκό γι’ αυτήν.

Έτσι τελικά εμπλουτίζεται ο ιικός πληθυσμός με πιο μεταδοτικές παραλλαγές. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι πιο μεταδοτικές παραλλαγές κυριαρχούν. Κι αυτό είναι προβληματικό. Είχαμε την παραλλαγή της Wuhan, ύστερα την Α, την Β, την Γ, την Δ, και μόλις κυριάρχησε η Δ εμφανίστηκε η Ο. Ο κοινός παρανομαστής όλων αυτών των παραλλαγών είναι η εξέλιξη, η ανάπτυξη της μεταδοτικότητας, από παραλλαγή σε παραλλαγή. Η μολυσματικότητα μεγαλώνει. Η Δ ήταν πιο μολυσματική απ’ τις προηγούμενες, η Ο είναι ασύγκριτη. Κι αυτό οφείλεται στην γενικευμένη προστασία των πληθυσμών με εμβολιαστικά αντισώματα που μπορούσαν να ασκήσουν ανοσοπίεση στην αρχική εκδοχή, αλλά δεν εμπόδιζαν την μετάδοση. Ο ιός κυκλοφορούσε, πολλαπλασιαζόταν, μεταλλασσόταν. Και ακολουθεί τον δρόμο της φυσικής επιλογής. Ξέρετε, αυτό είναι ένας Δαρβινικός νόμος, που είναι βασικός στην εξελιγκτική βιολογία.

Τετάρτη 5 Γενάρη>> Ερώτηση: Ωραία. Αν δεν παρεξηγώ, σημαίνει αυτό ότι τα εμβόλια προκαλούν μια υποδεέστερη ανοσολογική ανταπόκριση, ότι χαμηλώνουν την ανοσία στα άτομα που εμβολιάζονται;

Απάντηση: Κατ’ αρχήν οι εμβολιασμένοι ασκούν ανοσοπίεση που όπως είπα γίνεται το εύφορο έδαφος για την ανάπτυξη πιο μεταδοτικών παραλλαγών…

Πέρα απ’ αυτό έχω διατυπώσει μια υπόθεση εργασίας που μας βοηθάει να εξηγήσουμε τις παρατηρήσεις που έχουν γίνει στη διάρκεια της πανδημίας. Κι αυτή η υπόθεση είναι ότι τα εμβολιαστικά αντισώματα, για όσο καιρό «δένονται» πάνω στον ιό (κάτι που να θυμίσω συμβαίνει όλο και λιγότερο πια, με την Ο), αυτά τα αντισώματα λοιπόν, που είναι εξειδικευμένα, είναι σχεδιασμένα κατά της spike πρωτεϊνης της αρχικής εκδοχής και έχουν μια ισχυρή προτίμηση γι’ αυτό το συγκεκριμένο σημείο του ιού, δένονται λοιπόν σ’ αυτό το σημείο καλύτερα απ’ ότι τα αντισώματα του έμφυτου ανοσοποιητικού μας.

Τι είναι, τώρα, αυτά τα έμφυτα αντισώματα; Είναι αντισώματα που έχουμε απ’ την στιγμή της γέννησής μας που δεν έχουν προκύψει σαν αποτέλεσμα κάποιας μόλυνσης ή κάποιου εμβολιασμού, αλλά έχουν αναπτυχθεί σαν μέρος της εξέλιξής μας, σαν είδος.