Δευτέρα 31 Γενάρη>> Η απειλή του ρωσικού στρατού (κατά της ανθρωπότητας φυσικά!) είναι περίπου της ίδιας τάξης με την απειλή του τσαχπίνη: οι ίδιοι είναι που την διαφημίζουν, με τις ίδιες «μηχανές», τα ίδια μοτίβα εξαπάτησης και παραπληροφόρησης – και το ίδιο (ή ανάλογο) στόχο: πρόκληση μαζικού φόβου, δημιουργία «έκτακτης ανάγκης».
Όμως, σε διαφορά απ’ τον τσαχπίνη που δεν διαθέτει δικό του στρατηγείο και εκπροσώπους τύπου, η Μόσχα έχει. Κι έτσι, μετά από 2,5 μήνες Αρμαγεδωνικών προβλέψεων (απ’ την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο, που με χαρά αναπαράγονται και στα μέρη μας, γιατί άραγε;) περί επικείμενης εισβολής της Μόσχας στην ουκρανική επικράτεια και πιθανότητας (σχεδόν βεβαιότητας) επίσημης έναρξης του 4ου παγκόσμιου, εκείνο που κατάφερε ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός είναι να εκνευρίσει ακόμα και τον κωμικό άνθρωπό του. Τον Zelensky! Πράγματι: όχι μόνο ο Zelensky τσακώθηκε τηλεφωνικά με τον νυσταλέο Jo για τις υπερβολές του δεύτερου, αλλά (σημειώστε το!) αφού το CNN μετέφερε την σχετική είδηση αναγκάστηκε ύστερα να την «κατεβάσει»… Η λογοκρισία θέματα δεν κοιτά!
Όπως είναι γνωστό η Μόσχα είχε καταθέσει απ’ τις 17 Δεκέμβρη γραπτά τις απαιτήσεις της τόσο στην Ουάσιγκτον όσο και στο νατο: στοπ στην στρατιωτική επέκταση προς τα ανατολικά της ευρώπης, αναδίπλωση στρατών και βάσεων που βρίσκονται έξω απ’ τα σύνορά της… Έλαβε προχτές τις γραπτές απαντήσεις, που αποκλείουν οτιδήποτε σχετικά με την πρώτη, συζητούν μόνο κάποιες ρυθμίσεις για την δεύτερη (περιορισμός ασκήσεων, μείωση πυραύλων…) Απ’ αυτή την άποψη, στη σχέση / αντίθεση δηλαδή μεταξύ ηπα και ρωσίας,δεν υπάρχει κάποια σπουδαία βελτίωση. Οι εξελίξεις όμως υπήρξαν κάτω απ’ αυτήν.
Στις 27 Δεκέμβρη (2021), καταλήγαμε ως εξής (το δυτικό μέτωπο 1):
…Το «ουκρανικό πρόβλημα» έμεινε σαν ανοικτή πληγή. Όχι, όμως, σαν αντιπαράθεση ανάμεσα στο (φασιστοελεγχόμενο) Κίεβο και την Μόσχα, όπως θέλουν να παρουσιάζουν οι καθεστωτικοί δημαγωγοί! Σαν μια τριγωνική «σχέση» ανάμεσα στη Μόσχα (που προφανώς δεν θέλει οτιδήποτε αμερικανικό γύρω απ’ την μοναδική έξοδό της στις «θερμές θάλασσες», την μεγάλη ναυτική βάση στη Σεβαστούπολη – Κριμαία), το Βερολίνο και το Παρίσι που είναι ανίκανα να διορθώσουν τις εναντίον των δικών τους ιμπεριαλισμών συνέπειες του «ουκρανικού προβλήματος», και την όλο και πιο αδιάλλακτη Ουάσιγκτον που επιδιώκει να στήσει ένα καινούργιο «παραπέτασμα» στα δυτικά σύνορα της ρωσίας (και της λευκορωσίας).
Να γιατί η ουκρανία έχει γίνει το πιο «θερμό σημείο» της εκστρατείας της Ουάσιγκτον να κρατήσει τους κυριότερους ευρωπαϊκούς ιμπεριαλισμούς δεμένους στους δικούς της σχεδιασμούς∙ και, απ’ την άλλη μεριά, των προσπάθειών της Μόσχας να «σπάσει» οριστικά το (έτσι κι αλλιώς παρακμιακό) νατοϊκό μπλοκ….
Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…
Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.
