Δευτέρα 25 Ιούλη>> Πώς έχει η ευρωπαϊκή ενεργειακή πραγματικότητα σε ότι αφορά την προμήθεια ρωσικού φυσικού αερίου; Αρχίζουμε απ’ τα βασικά.
Λόγω γεωγραφικής / εδαφικής συνέχειας ένας μεγάλος αριθμός κρατών της ε.ε. προμηθευόταν φυσικό αέριο μέσω αγωγών (της gazprom, με ή χωρίς συνεταίρους). Αυτού του είδους η προμήθεια διαρκούς ροής γίνεται στη βάση μακρόχρονων συμβολαίων και τιμών είτε εντελώς σταθερών σ’ όλη τη διάρκειά τους, είτε τροποποιήσιμων με συγκεκριμένους όρους και διαδικασίες, και νέες συμφωνίες μεταξύ πωλητών / αγοραστών. Συμβόλαια μακρόχρονα μπορούν θεωρητικά να γίνουν και στο εμπόριο υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG). Αλλά εκεί υπεισέρχεται και το κόστος μεταφοράς («γκαζάδικα»), η διαθεσιμότητα τέτοιων πλοίων, οι προορισμοί τους (ασία ή ευρώπη;), η ύπαρξη ή όχι χώρων αποθήκευσης και εξαέρωσης – είναι, τελικά, μια εκδοχή έντονα ακριβότερη και ρευστή. Εν τέλει στη διακίνηση LNG χρησιμοποιείται η τακτική παραγγελίας συγκεκριμένων φορτίων κάθε φορά∙ και πάνω σ’ αυτό το «κάθε φορά» στήνεται ο χρηματιστηριακός τζόγος σε σχέση με τις «τιμές spot» του φυσικού αερίου… Οι οποίες (όπως συμβαίνει γενικά στα χρηματιστήρια και τον σχετικό τζόγο…) αλλάζουν συνέχεια ακόμα και μέσα στην ίδια ημέρα… Και είναι «ελεύθερες» να ανεβαίνουν όσο γουστάρουν οι τζογαδόροι.
Οι βασικοί αγωγοί ρωσικού φυσικού αερίου (της Gazprom) σε ευρωπαϊκά κράτη, είναι οι εξής:
Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…
Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.