Year: 2022

Hiroshima

Δευτέρα 8 Αυγούστου>> Στις 6 Αυγούστου του 1945 και ξανά στις 9 του ίδιου μήνα, με δύο ατομικές βόμβες ο αμερικανικός στρατός εξόντωσε πάνω από 100.000 αμάχους, άντρες, γυναίκες, παιδιά, στη Χιροσίμα και πάνω από 70.000 στο Ναγκασάκι∙ πολύ περισσότεροι ήταν όσοι / όσες υπέφεραν την υπόλοιπη ζωή τους απ’ την ραδιενέργεια. Οι βόμβες ήταν επιστημονικό, επιστημονικότατο κατόρθωμα των κορυφαίων δυτικών φυσικών και τεχνικών (Manhattan project) που δούλευαν στις ηπα πάνω στην πυρηνική διάσπαση (και την οπλοποίησή της…) απ’ το 1939. Η χρήση των ατομικών βομβών κατά αμάχων «δικαιολογήθηκε» με το επιχείρημα πως με την μαζική δολοφονία τους σώθηκαν ζωές αμερικάνων στρατιωτών, στην επιχείρηση κατά της ιαπωνίας…

Πριν 72 χρόνια έγινε αυτό το διπλό και ιστορικά ανεξίτηλο «κατόρθωμα»: Πρώτον η επιστήμη (δηλαδή οι επιστήμονες και οι τεχνικοί) απέδειξαν πόσο φονικοί μπορούν να γίνουν αν πληρωθούν γι’ αυτό. Και δεύτερον, καθιερώθηκε η άποψη ότι τα πιο φρικτά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας μπορούν να νομιμοποιηθούν αρκεί εκείνος που τα κάνει να νικήσει. Η «εξοικονόμηση δυνάμεων» δικαιολογεί οποιαδήποτε σφαγή, αρκεί να είσαι ο νικητής.

Τα επόμενα χρόνια και τις επόμενες δεκαετίες ο πλανήτης, ειδικά ο καπιταλιστικός βορράς του, έζησε (και ζει) κάτω απ’ τον ομολογημένο ή ανομολόγητο φόβο πως εκείνο που έγινε δυο φορές σε ιαπωνικό έδαφος μπορεί να γίνει κι άλλες, αλλού. Αυτό ήταν το τρίτο σκέλος του αμερικανικού κατορθώματος το 1945: η δημιουργία των fear factories, για μαζική κατανάλωση.

Η ιδέα ότι οι εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας τιμωρούνται είναι εντελώς λανθασμένη: αν νικήσουν απολαμβάνουν την επιτυχία τους παραμένοντας πάντα εγκληματίες. Η ιδέα, επίσης, ότι η επιστήμη και η τεχνολογία είναι ουδέτερες είναι νεκρή απ’ το 1945 (στην πραγματικότητα απ’ τον Α παγκόσμιο). Μόνο οι εγκάθετοι και οι ηλίθιοι εξακολουθούν να διαδίδουν τέτοια ψέματα.

Η κατάρα

Δευτέρα 8 Αυγούστου>> Ναι, το σχολιάσαμε ειρωνικά πριν κανά μήνα (bye bye, Δευτέρα 11 Ιούλη): Μήπως υπάρχει κάτι σαν «η κατάρα των γελωτοποιών»; Όσοι αγκαλίασαν τον κλόουν του Κιέβου πέφτουν… Μέσα σ’ αυτόν τον μήνα άδειασε την γωνιά ο τραπεζίτης / κυνόδοντας της Ρώμης, αν και (οι δημαγωγοί δεν το πρόσεξαν) ο Ντράγκι είχε δείξει την διάθεσή του να την κάνει μ’ ελαφρά πηδηματάκια απ’ την θέση πολιτικής ευθύνης (πρωθυπουργία) απ’ τον περασμένο Γενάρη (του 2022), όταν έβαλε υποψηφιότητα για πρόεδρος (της ιταλίας) έχοντας την εκλογή του για σίγουρη. Έχασε, βρήκε άλλη ευκαιρία.

Το «κακό» κτύπησε τελικά και την πόρτα του εντόπιου ρημαδογκουβέρνου. Μόνο που ο τσαπατσούλικα οργανωμένος μηντιακός θόρυβος (σε κάθε περίπτωση, θόρυβος…) κουκουλώνει το γεγονός ότι η εντόπια τηλεπαρακολούθηση του (τότε ευρωβουλευτή) Ανδρουλάκη δηλώνεται πως έχει γίνει για λογαριασμό των μυστικών υπηρεσιών … του Κιέβου! Πράγμα που σημαίνει πως ενώ άλλοι φίλοι-του-κλόουν πέφτουν λόγω των συνεπειών της φιλίας τους, στην περίπτωση του ελλαδιστάν ο πιο διάσημος γελωτοποιός του πλανήτη είναι απευθείας ανακαταμένος στην «κρίση διακυβέρνησης», μέσω των υπηρεσιών του!

Το Κίεβο, μέσω της πρεσβείας του στην Αθήνα, διαψεύδει βέβαια ότι ζήτησε τέτοια εκδούλευση. Χμμμ… Με το ίδιο τιτίβισμα διαψεύδει ότι οι φασίστες του χρησιμοποιούν αμάχους σαν «ανθρώπινες ασπίδες»… Οι δύο διαψεύσεις σερβίρονται πακέτο, συνεπώς όποιος είναι διατεθειμένος το αγοράζει… Εμείς όχι.

Πόσο βαθιά είναι η σχέση του ελληνικού βαθέος κράτους με το ουκρανικό έτσι ώστε το πρώτο να συμμερίζεται τις κατασκοπευτικές ανάγκες του δεύτερου; Ποιο είναι το «αμάρτημα» του (θυμίζουμε: τότε ευρωβουλευτή…) Ανδρουλάκη που τον έκανε στόχο του Κιέβου και έπεισε τις εντόπιες υπηρεσίες να τον κάνουν και δικό τους; Έκανε τίποτα κακές παρέες (από άγνοια προφανώς); Πόσοι και ποιοι εμπίπτουν στο ίδιο πεδίο συνεργασίας μεταξύ των δύο συγκεκριμένων μηχανισμών; Τι σχέση έχει η μετέπειτα «ακαριαία» πολεμική βοήθεια της Αθήνας προς το Κίεβο με την ασφαλίτικη συνεργασία τους για καιρό πριν; Υπάρχει περίπτωση το Κίεβο να μην δρα σαν υπεργολάβος για λογαριασμό του άξονα;

Να μερικές (περιθωριακές) απορίες που δεν πρόκειται να βρουν απάντηση. Τα «εθνικά συμφέροντα» έχουν φτιάξει ήδη την προστατευτική ομίχλη γύρω τους, κι έτσι το ζήτημα θα προχωρήσει με τα δευτερεύοντα στοιχεία του. Με τις ρεζέρβες του…

Η κοινή δεξαμενή

Δευτέρα 8 Αυγούστου>> Θα θυμάστε (αν παρακολουθείτε την ασταμάτητη μηχανή απ’ το 2020…) το πόσο έντονα τονίσαμε, υποδείξαμε εξαρχής, την θανατοπολιτική των αφεντικών σε σχέση με την υποτιθέμενη φονικότητα του τσαχπίνη∙ τους λόγους που εφαρμόστηκε∙ και τις μεθόδους της. Θα θυμάστε τον όρο «κοινή δεξαμενή» (νεκρών) τον οποίο πήραμε όχι απ’ την φαντασία μας αλλά απ’ την ομολογία του αρχιερέα της «προσευχής των 6.00», Σ. Τσιόρδα.

Να που τώρα, σχεδόν 2 χρόνια μετά από εκείνη την (κατά λάθος!) ομολογία, έρχεται ένας κοτσάμ υπουργός επικρατείας όχι απλά για να επιβεβαιώσει την ύπαρξη της «κοινής δεξαμενής», αλλά να την τρίψει στα μούτρα των πάντων. Να τι έγραψε:

Επειδή η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία είναι πολύ σοβαρό μαζικό έγκλημα, το οποίο ο κυρ υπουργός προσπαθεί να κρύψει πίσω απ’ το περίεργο επιχείρημα «η ελλάδα δεν παρουσιάζει υπερβάλλουσα θνησιμότητα το 2022», αντί για το euromomo και τα διαγράμματά του αναζητήσαμε την ελστατ και τους αριθμούς της, σε σχέση με το σύνολο των θανάτων (από οποιαδήποτε αιτία…) στο ελλαδιστάν το 2020, το 2021, και τις 22 πρώτες εβδομάδες (ως τις 5 Ιούνη) του 2022. Ο πίνακας είναι αυτός:

Όπως ακόμα κι ένας υπουργός επικρατείας θα μπορούσε να δει, το 2021 (την χρονιά που επιβλήθηκαν οι μαζικοί πλατφορμιασμοί…) οι θάνατοι συνολικά ήταν τουλάχιστον 10.500 περισσότεροι απ’ το 2020. Το πρώτο 5μηνο δε του 2022, όπου οι πλατφορμιασμοί συνεχίστηκαν και, κυρίως, συνέχισαν να εκδηλώνονται οι παρενέργειές τους, ήταν 5.400 περισσότεροι απ’ το αντίστοιχο διάστημα του 2021. (Θα μπορούσε κάποιος να επικαλεστεί την γήρανση του πληθυσμού… Θα μπορούσε επίσης να ομολογήσει τον φονικό ρόλο των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων… Σε καμία περίπτωση όμως αν είχε τσίπα δεν θα έκανε τον μαλάκα – συγγνώμη για την έκφραση – για την θεμελιώδη διαφορά ανάμεσα στο «ΑΠΟ» και στο «ΜΕ», όποιος κι αν τον είχε διατάξει ότι δεν υπάρχει τέτοια!!!)

Δεν ξέρουμε αν οι πιο πάνω αριθμοί ονομάζονται «υπερβάλλουσα θνησιμότητα». Ξέρουμε όμως καλά δύο βασικά στοιχεία της εντόπιας (και διεθνούς) θανατοπολιτικής:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η μεγάλη εξαπάτηση 1

Δευτέρα 8 Αυγούστου>> Επωφελούμενες (;) της καλοκαιρινής ραστώνης οι πολιτικές βιτρίνες ετοιμάζουν τον επόμενο γύρο. Υποσχέσεις… βεβαιότητες… γιατί όχι και καταναγκασμοί;

Θα πάμε λοιπόν σχεδόν 2 χρόνια πίσω για να δείξουμε (αν υπάρχει ακόμα αμφιβολία) πως τα αφεντικά του συμπλέγματος μαζί με τους δημαγωγούς τους και τις πολιτικές βιτρίνες σ’ όλη τη δύση ΗΞΕΡΑΝ πολύ καλά, απ’ την αρχή, ότι οι υποσχέσεις και οι βεβαιότητες που πούλαγαν για τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής στους αιχμαλώτους υποτελείς ήταν απλά μια μεγα-επιχείρηση εξαπάτησης.

Το δημοσίευμα είναι απ’ το καθεστωτικό (και πασίγνωστο) forbes, με ημερομηνία 23 Σεπτέμβρη 2020. Το μεταφέρουμε μεταφράζοντάς το κομμάτι κομμάτι. Ο τονισμός με bold δικός μας:

Τίτλος: Τα πρωτόκολλα των εμβολίων για την covid-19 αποκαλύπτουν ότι οι δοκιμές σχεδιάστηκαν για να πετύχουν.

Ρεπορτάζ: Η Moderna, η Pfizer, η AstraZeneca και η Johnson&Johnson προηγούνται για την ολοκλήρωση [της διαδικασίας] για ένα εμβόλιο για την covid-19 που πρόκειται να εγκριθεί τους επόμενους μήνες. Αυτές οι επιχειρήσεις δημοσιοποίησαν τα πρωτόκολλα των δοκιμών τους. Αυτή η ασυνήθιστη πράξη διαφάνειας στη διάρκεια μιας σημαντικής δοκιμής ενός φαρμάκου αξίζει έπαινο, [αλλά] η πιο προσεκτική έρευνα των πρωτοκόλλων προκαλεί αναπάντεχες ανησυχίες. Αυτές οι δοκιμές φαίνεται ότι σχεδιάστηκαν για να αποδείξουν ότι τα εμβόλια δουλεύουν, ακόμα κι αν τα μετρήσιμα αποτελέσματά τους είναι ελάχιστα…

Τι θα ήταν η δοκιμή ενός κανονικού εμβολίου;

Το να εμποδιστεί η μόλυνση πρέπει να είναι το κρίσιμο ζητούμενο…

… Η προστασία απ’ την μόλυνση δεν είναι κριτήριο επιτυχίας για οποιοδήποτε απ’ αυτά τα εμβόλια. Στην πραγματικότητα, η τελική φάση σε όλα απαιτούν βεβαιωμένες μολύνσεις και αυτές περιλαμβάνονται στην ανάλυση για την επιτυχία τους, με μόνη διαφορά την σοβαρότητα των συμπτωμάτων ανάμεσα στους εμβολιασμένους και στους μη εμβολιασμένους. Η καταμέτρηση των διαφορών μόνο ανάμεσα σ’ όσους μολύνθηκαν απ’ τον Sars–C0V-2 υπογραμμίζει το εγγενές συμπέρασμα ότι δεν αναμένεται τα εμβόλια να εμποδίζουν την μόλυνση, μόνο να τροποποιήσουν τα συμπτώματα όσων έχουν μολυνθεί.

Όλοι περιμένουμε ένα αποτελεσματικό εμβόλιο που θα εμποδίζει την σοβαρή ασθένεια αν κάποιος μολυνθεί. Τα τρία απ’ τα πρωτόκολλα των [υπό δοκιμή] εμβολίων – των Moderna, Pfizer και AstraZeneca – δεν απαιτούν το εμβόλιό τους να εμποδίζει την σοβαρή νόσηση, μόνο να εμποδίζει τα μέτρια συμπτώματα τα οποία μπορεί να είναι ήπια όσο ένας βήχας ή ένας πονοκέφαλος…

… Φαίνεται πως όλες οι φαρμακευτικές εταιρείες παραδέχονται ότι το εμβόλιο δεν πρόκειται να προστατεύει απέναντι στην μόλυνση. Τα κριτήρια για να εγκριθούν [τα εμβόλιά τους] είναι η διαφορά συμπτωμάτων ανάμεσα σε μια μολυσμένη ομάδα ελέγχου και σε μια μολυσμένη εμβολιασμένη ομάδα. Δεν μετράνε την διαφορά ανάμεσα σε μόλυνση και μη μόλυνση σαν πρωταρχικό ζήτημα.

Μια μεγαλύτερη έγνοια των εκατομμυρίων ηλικιωμένων ανθρώπων και όσων έχουν προϋπάρχοντα προβλήματα είναι το κατά πόσον αυτές οι δοκιμές ελέγχουν την δυνατότητα του εμβολίου να εμποδίσει σοβαρή νόσηση και θάνατο. Και πάλι βρίσκουμε ότι η σοβαρή νόσηση και ο θάνατος είναι μόνο δευτερεύουσες παράμετροι αυτών των δοκιμών. Σε καμία [απ’ αυτές τις δοκιμές] η προστασία έναντι του θανάτου και της νοσηλείας δεν αναφέρεται σαν ιδιαίτερα σημαντικό όριο…

… Αυτά τα πρωτόκολλα δεν δίνουν έμφαση στις πιο σημαντικές συνέπειες της covid-19 που ο κόσμος νοιάζεται να εμποδιστούν: την καθολική μόλυνση, τη νοσηλεία, και τον θάνατο. Προκαλεί σύγχυση και προσβάλει την κοινή λογική το γεγονός ότι το National Institute of Health, το Center for Disease Control, το National Institute of Allergy and Infectious Disease, και οι υπόλοιποι σκέφτονται να εγκρίνουν ένα εμβόλιο που θα διανεμηθεί σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων με τόσο ανεπαρκείς προοπτικές επιτυχίας…   

Αυτά, ας το επαναλάβουμε, γράφονταν στις 22 Σεπτέμβρη του 2020, ΠΡΙΝ την οριστική «έγκριση» των πλατφορμών γενετικής μηχανικής απ’ τον αμερικανικό FDA και τον ευρωπαϊκό EMA, στο καθεστωτικό forbes. Αλλά το forbes δεν το διαβάζουν οι πληβείοι – είναι κάτι του είδους «τα λέμε μεταξύ μας». Και προφανώς το forbes δεν πετάχτηκε στα σκουπίδια της «συνωμοσιολογίας»: το ρεπορτάζ ήταν ακριβέστατο.

Η μεγάλη εξαπάτηση 2

Δευτέρα 8 Αυγούστου>> Υπάρχουν πολλές ακόμα αποδείξεις και τεκμήρια, και μάλιστα αρκετά νωρίτερα απ’ τον Σεπτέμβρη του 2020. Ας μείνουμε ωστόσο στο πιο πάνω. Το φθινόπωρο του 2020, ΠΡΙΝ οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής βγουν σαν τον χάρο παγανιά, ήταν δεδομένο (στα ανώτερα πατώματα των κρατικών εξουσιών) ότι:

Α) Δεν πρόκειται για εμβόλια, δηλαδή προληπτικά μέσα! Αν κάτι δεν προστατεύει απ’ την ιογενή μόλυνση ΔΕΝ είναι εμβόλιο!!!!…

Β) Πρόκειται για «κάτι άλλο» που δεν έχει καν στόχο να εμποδίσει τις μολύνσεις ή τις όποιες σοβαρές παρενέργειες απ’ αυτές (και τους ενδεχόμενους θανάτους απ’ τις παρενέργειες)…

Γ) Πρόκειται για «κάτι άλλο» που θα επιβληθεί σε εκατομμύρια αιχμαλώτους για άλλο λόγο εκτός απ’ την προστασία της δημόσιας υγείας. (Για ποιον λόγο όμως;;;)

Δ) Πρόκειται για «κάτι άλλο» που για να επιβληθεί θα διαφημιστεί, εντελώς ψεύτικα, με περισσευάμενη προστυχιά, σαν «σωτηρία»!!…

Θα μας συγχωρήσετε την επανάληψη, δεν έχει ούτε ένα χιλιοστό αυταρέσκειας.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Light in Babylon

Δευτέρα 1 Αυγούστου>> Παλιοί γνώριμοι. Όταν τους πρωτοπετύχαμε, πριν χρόνια, έπαιζαν unplugged στην Istiklal:

Τώρα παίζουν επί σκηνής (πριν μια βδομάδα, στη γερμανία) μπροστά σε πλήθος:

Δεν χρειάζεται φιλοσοφία: η επιτυχία είναι επιτυχία! Κερδίζεις πολλά (σε φήμη και χρήμα), κάτι χάνεις… Σε αμεσότητα, και μερικά ακόμα.

(Οι δρόμοι θα ερημώσουν μαζί με τους έρωτες. Όταν τα χέρια θα είναι αόρατα, όταν όλα γίνουν digital…)

Φακέλωμα

Δευτέρα 1 Αυγούστου>> Η είδηση είναι κάπως παλιά (23 Φλεβάρη 2022), σχετίζεται όμως και μ’ αυτά που γράφαμε την περασμένη Πέμπτη, και με όσα βρίσκονται μπροστά μας και μας περιμένουν. Ο ΠΟΥ λοιπόν έχει αναθέσει στην (πολυεθνική) T-Systems, θυγατρική της Deutsche Telekom, να φτιάξει το software ενός «παγκόσμιου πιστοποιητικού εμβολιασμών», όχι μόνο για τον τσαχπίνη αλλά και για κάθε εμβόλιο.

H ανάθεση σε γερμανική εταιρεία μπορεί να σημαίνει ότι η ε.ε. είναι κάπως πιο προχωρημένη στη διαμόρφωση των προδιαγραφών του φακελώματος υγείας, σε σχέση με τις ηπα. Έτσι κι αλλιώς η T-Systems είχε αναλάβει την δημιουργία λογισμικού παρακολούθησης των «φορέων» του τσαχπίνη στη γερμανία… H εντός ε.ε. χρήση του «πιστοποιητικού» (που παρατάθηκε ως τα τέλη Ιούνη του 2023…) μπορεί τώρα να βρίσκεται σε διακοπές αλλά θα επανέλθει, ίσως για περισσότερα «εμβόλια». Πολύ περισσότερο που 48 κράτη που δεν ανήκουν στην ε.ε. έχουν ήδη αποδεχθεί τις προδιαγραφές του ευρωπαϊκού «πιστοποιητικού» στη δημιουργία των ανάλογων δικών τους.

Ίσως έχει, τουλάχιστον κατ’ αρχήν, μικρότερη σημασία για το αν οι βάσεις δεδομένων «εμβολιασμού» των αιχμαλώτων θα είναι παγκόσμιες, μισοπαγκόσμιες ή εθνικές, σε σχέση με το ότι το ψηφιακό υγιειονομικό φακέλωμα αυτό καθ’ αυτό είναι τεχνική κυριαρχίας και ελέγχου και καθόλου «μέτρο προστασίας της δημόσιας υγείας». Η αναστολή της χρήσης των πιστοποιητικών στην ε.ε. για τους καλοκαιρινούς μήνες δεν ήταν «εγκατάλειψη των αιχμαλώτων στην τύχη τους» (όπως θα υποστηρίζαν οι πιστοί caradinieroi / pfizeroi) αλλά ένα τεχνικό διάλειμμα, για να επανεκτιμηθούν τα όποια προβλήματα των σχετικών αλγορίθμων, να γίνουν βελτιώσεις, κλπ. Όμως: και χωρίς πιστοποιητικά δεν καταστράφηκαμε…

Με δυο λόγια: ο κόσμος προσπαθεί να ηρεμήσει καλοκαιριάτικα – και η «τύχη» του (μας) δουλεύει…

Εν τω μεταξύ αυτή η δήλωση έχει αρχίσει να γίνεται διεθνές θέμα (αν δεν βλέπετε τους ελληνικούς υπότιτλους πατάτε το cc):

Αυτός που κάνει την δήλωση (στις αρχές Ιούλη, σ’ ένα ισπανικό σοσιαλδημοκρατικό think tank) δεν είναι κάποιος τυχαίος. Λέγεται Jeffrey Sachs, είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο Columbia, ήταν για 2 χρόνια επικεφαλής της «ομάδας covid» της γνωστής επιθεώρησης Lancet – και δεν έχει βρεθεί ακόμα σε κάποιο χαντάκι! Για να γίνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα, ένα μήνα νωρίτερα είχε δημοσιεύσει (μαζί με τον Neil Harrison) το αποτέλεσμα μιας έρευνας στην επιθεώρηση The Proceedings of the National Academy of Sciences of U.S.A., με το ίδιο συμπέρασμα – και παρ’ όλα αυτά συνέχισε να ζει!

Το συμπέρασμα του Sachs (και όχι μόνον αυτού)

α) περί κατασκευασμένου ιού προκύπτει απ’ το γεγονός ότι ο τσαχπίνης έχει ένα χαρακτηριστικό σημείο (που λέγεται Furin Cleavage Site) που του επιτρέπει να είναι ιδιαίτερα μεταδοτικός στους ανθρώπους, ένα σημείο που δεν έχουν οι άλλοι κωρονοϊοί∙ και

β) περί κατασκευής και διαφυγής (;) από αμερικανικό εργαστήριο προκύπτει από το σχέδιο DEFUCE (σχέδιο του πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνα, της παρακρατικής EcoHealth Alliance με υλοποίηση στο εργαστήριο της Wuhan) που είχε στόχο να εγκαταστήσει το Furin Cleavage Site σε κωρονοϊούς, μέσω γενετικής μηχανικής… Το σχέδιο αυτό ήταν μέρος ενός πολύ μεγαλύτερου project του αμερικανικού NIH∙ κι όταν το NIH κλήθηκε να δημοσιοποιήσει το “στρατηγικό σχέδιο έρευνας για την covid-10” που έκανε στις αρχές του 2020, το έκανε μεν, αλλά με 290 σελίδες εξαφανισμένες: φαίνεται ότι αφορούσαν μεταξύ άλλων και την «προέλευση του ιού»…

Το ότι δεν έχει πέσει ακόμα φωτιά πάνω στο κεφάλι του Sachs («ψέκα», και όλα τα υπόλοιπα…) δεν οφείλεται βέβαια στο κύρος του αλλά μάλλον στην εκτίμηση (των δημαγωγών) ότι οι δυτικές κοινωνίες συνεχίζουν να υπνοβατούν στη μεγάλη πλειοψηφία τους, συνεπώς δεν υπάρχει άμεση απειλή για το σύμπλεγμα και τους λακέδες του.

Για λόγους αρχής η ασταμάτητη μηχανή δεν έχει διατυπώσει γνώμη για το ζήτημα αυτό, παρότι γνωρίζει τα περισσότερα απ’ τα στοιχεία που υποδεικνύουν «αμερικανικό δάκτυλο»… Υπάρχει όμως ένα διπλανό ζήτημα, «μεσοτοιχία»: με δεδομένο το επίπεδο ανάπτυξης των δυτικών βιοτεχνολογιών και με δεδομένα επίσης τα διακηρυγμένα (εκτρωματικά) σχέδια των γενετιστών και των αφεντικών τους για την χειραγώγηση των κυττάρων και της ζωής γενικά, ποιος μπορεί να είναι ήσυχος, με «εμπιστοσύνη στην εντιμότητα των τεχνικών» αυτής της κατηγορίας;

Θα επιμείνουμε κι ας γινόμαστε κουραστικοί: το σύμπλεγμα ετοιμάζεται για έναν ακόμα γύρο. Πέρα απ’ όλα τα υπόλοιπα τα αφεντικά του είναι αποφασισμένα να μας σπρώξουν στην πιο βαθιά μεταφυσική, σε σχέση με το τι είναι τι, την πραγματικότητα και την εικονικότητα, τι είναι σημαντικό και τι δευτερεύον….

Η αδράνεια δεν θα σώσει κανέναν απ’ αυτόν τον γκρεμό.

100 βαθμοί Κελσίου

Δευτέρα 1 Αυγούστου>> Κακώς τον κορόιδεψαν, τον οικτίραν, τον κακολόγησαν. Εδώ έχουμε εκείνη την ιστορική στιγμή που (ίσως ξαφνικά ίσως από κάποιο νόμο της φυσικής) βλέπουμε το σημείο βρασμού των δυτικών ιδεωδών: δημοκρατία, ελευθερία, τα γνωστά… Ποιο Vogue θα φωτογράφιζε ποιον γελωτοποιό τίνος Κιέβου αν πριν αυτός δεν είχε ανακηρυχτεί στον κατεξοχήν εκπρόσωπο των δυτικών «πολύτιμων» αξιών; Και ποιος γελωτοποιός, βαπτισμένος και ξαναβαπτισμένος στα νάματα του δυτικού «πνεύματος», θα αρνούνταν την τιμή του να φτάσει στο ύψιστο, στο κορυφαίο σημείο του θεάματος, στο μαστορεμένο για πάρτη του ιλουστρασιόν εξώφυλλο;

Οι φωτογραφήσεις εκ μέρους τέτοιων διεθνών τεράτων της μόδας δεν είναι ένας σωρός από στιγμιαίες selfie όπως νομίζει το ανόητο πλήθος. Είναι παραγωγή: δεκάδες τεχνικοί, φωτισμοί, ενδυματολόγοι, μακιγιέρ, σκηνοθέτες, αμπιγιέρ∙ λήψεις, διορθώσεις, νέες λήψεις, νέες διορθώσεις, επιλογή πλάνων∙ αστεία, χαριτωμενιές, cool ατμόσφαιρα, οικειότητα… Χρόνος αρκετός (όσος χρειάζεται για να γίνουν κομμάτια καμιά 500αριά απ’ τους δύστυχους που ο γελωτοποιός διατάζει καθημερινά να πεθαίνουν στα χαρακώματα… μέχρι να καταρρεύσει η ρωσία…)

Πρόκειται για παραγωγή και μάλιστα συγκεκριμένη τέτοια: παραγωγή πόζας. Είναι το αντίθετο των φωτογραφήσεων των παπαράτσι, που «πιάνουν» στιγμές. Η παραγωγή πόζας οφείλει να είναι μελετημένη ώστε να διηγείται με ακρίβεια μια ιστορία, έστω και σύντομη∙ πρέπει να έχει ένα εύστοχο, εύπεπτο νόημα. Καναπές ή πεζούλι; Σύγχρονος καναπές ή vintage; Αυτή η γωνία λήψης ή η άλλη; Τέτοιες σκιές ή αλλιώτικες; Το ύφος; Βάλε έναν προβολέα εδώ για να γυαλίζουν τα μάτια… Αγκαλιά σαν προστασία ή κάτι χαλαρό κι ανέμελο; Να σηκώσουμε την φράτζα να μην κάνει σκιά στο θεληματικό κούτελο; Τέτοιου είδους είναι οι πάμπολλες σημειωτικές λεπτομέρειες για τις οποίες πρέπει να γίνουν εγγραφές, εκτιμήσεις, συγκρίσεις – πριν οριστικοποιηθεί η «έκφραση του νοήματος». Αυτές οι παραγωγές δεν είναι «γουρούνι στο σακί», ακόμα κι αν επιδεικνύουν γουρούνια.

Αυτό, ακριβώς, είναι το σημείο βρασμού των δυτικών ιδεωδών: αποδεικνύουν, παραδέχονται, προβάλουν ότι είναι πόζες∙ πως η ιδεολογική πανοπλία της δύσης είναι πια μια ξεπεσμένη ποζεριά. Που δεν είναι καν εξαγώγιμη: απευθύνεται αναδιπλωμένη στο πρωτοκοσμικό κοινό-της-μόδας∙ επιτέλους! Επιτέλους ακούστε το: vogue! Μόδα!

Αντί να διακωμωδήσουμε την στιγμή, στεκόμαστε εντυπωσιασμένοι μπροστά στην ιστορική Νέμεση. Ο γελωτοποιός μπορεί να γίνει ακόμα και αμερικανική, χολυγουντιανή ταινία («ο πρόεδρος»…) ή μπορεί το netflix να προλάβει – με τον ίδιο σαν πρωταγωνιστή πάντως. Όμως η φωτογράφιση μετά της συζύγου είναι το καρφί που έλειπε απ’ το φέρετρο της «ακτινοβολίας» του λευκού «αγωνιστή εκπροσώπου της δυτικής ανωτερότητας» και της “δυτικής ανωτερότητας” στο σύνολό της: όπως σε κάθε έκδοση έτσι και σ’ αυτήν τα τεύχη του vogue, κι εκείνα που θα πουληθούν και όσα περισσέψουν, θα πάνε αργά ή γρήγορα για πολτοποίηση / ανακύκλωση…

Μαζί με τις πόζες.

Ο καιρός της πολτοποίησης…

Ταϊβάν

Το κινέζικο ανέκδοτο πάει ως εξής: δεν θα χρειαστεί να πάει στρατός στην ταϊβάν. Αρκεί να πάνε μερικά εκατομύρια κινέζοι στην παραλία απέναντι και να κτυπήσουν την θάλασσα με τα πόδια τους. Το τσουνάμι που θα σηκωθεί θα περάσει απ’ την μια άκρη του νησιού ως την άλλη…

Δευτέρα 1 Αυγούστου>> Τα χαρτιά σχετικά με την άλλοτε φορμόζα αλλά ταϊβάν εδώ και κάμποσα χρόνια είναι ανοικτά. Ο Ειρηνικός είναι για τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό (όχι, όμως, υποχρεωτικά για τους ευρωπαίους συμμάχους του) το κύριο μέτωπο του σε εξέλιξη 4ου παγκόσμιου πολέμου. Κι ωστόσο η Ουάσιγκτον έχει αποτύχει στο να κατασκευάσει ένα παραμύθι που να «πείθει» (ακόμα και τους δικούς της υπηκόους) ότι η απόσχιση αυτής της κινεζικής επαρχίας αξίζει την ζωή έστω και μισού αμερικάνου πεζοναύτη.

Χάρη σ’ αυτήν την ασυμμετρία το Πεκίνο φωνάζει εδώ και χρόνια ότι η οριστική επανένωση της ταϊβάν θα γίνει είτε με το καλό είτε με το κακό (: στρατιωτικά). Είναι κάτι που το έχει κατακτήσει στη διεθνή αρένα, αφού κανείς δεν αναγνωρίζει την ταϊβάν σαν ανεξάρτητο κράτος και η κοινή παραδοχή είναι ότι η κίνα είναι μία και μόνο μία. Η Ουάσιγκτον είναι εντελώς ασυνήθιστη στο να την απειλούν (αντί να απειλεί), και παρόλα αυτά με έναν παράξενο, παρακμιακό έως παρανοϊκό τρόπο, συνεχίζει να «τσιγκλάει» το «θέμα ταϊβάν» ενώ ξέρει ήδη ότι δεν πρόκειται να κερδίσει ούτε μισό χιλιοστό σ’ αυτήν την ιστορία, και ότι η οποιαδήποτε στρατιωτική σύγκρουση (αυτή για την οποία προειδοποιεί το Πεκίνο) θα είναι απλά καταστροφική, κυρίως για την ίδια.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Άντε παράτα μας ρε βρωμιάρη!

Δευτέρα 1 Αυγούστου>> To benin είναι ένα σχετικά μικρό αφρικανικό κράτος, στριμωγμένο ανάμεσα στο εξίσου μικρό Tongo και στη Νιγηρία, με πληθυσμό γύρω στα 12 εκατομύρια ψυχές και μια μικρή «πρόσοψη» στον κόλπο της Γουινέας.

Μικρό το benin αλλά ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα (aka Macron) είναι ακόμα μικρότερος πια, μαζί με τις δυνατότητες του ιμπεριαλισμού που εκπροσωπεί. Έκανε την περατζάδα του από διάφορα κράτη της δυτικής αφρικής μπας και κρατήσει κανά κομμάτι, αλλά δεν μοιάζει να έχει πολλές ελπίδες. Για του λόγου το αληθές δείτε το παρακάτω σύντομο video, ξαναδείτε και ξαναδείτε το, και απολαύστε τον Patrice Talon, προέδρο του benin!!!