Πέμπτη 2 Ιούνη>> Έτσι, όμορφα και ωραία, προσπαθούν τώρα τα αφεντικά και τα κράτη τους να νομιμοποιήσουν, να κάνουν μέρος της «νέας κανονικότητας», το ηλεκτρονικό φακέλωμα υγείας και συνηθειών, εφ’ όρου ζωής, για τους πάντες αν είναι δυνατόν.
Τι είναι αυτές οι «βάσεις δεδομένων», στις οποίες θα έχουν πρόσβαση τα ιατρικά και τα ασφαλιστικά συστήματα (αλλά και οι εργοδότες, μην έχετε καμία αμφιβολία!); Είναι Κεφάλαιο, με κεφαλαίο το «Κ»! Δεν είναι μόνο η τεχνική δυνατότητα παρακολούθησης, διατίμησης και χρέωσης της ζωής του καθενός και της καθεμιάς… Δεν είναι μόνο η τεχνική δυνατότητα μετατροπής σε στατιστικά φαινόμενα της καπιταλιστικής νοσηρότητας (π.χ. των «ψυχικών ασθενειών»)… Δεν είναι μόνο η τεχνική δυνατότητα διαστρωμάτωσης και κοινωνικού δαρβινισμού με κριτήρια την συμμόρφωση προς τις υγιεινιστικές προσταγές της βιομηχανίας της υγείας… Αλλά, επιπλέον, είναι η αναπαράσταση των κοινωνιών ως συνόλων ψηφιακών δεδομένων διαρκούς ροής, τα οποία οργανώνονται, αξιολογούνται και καθοδηγούνται απ’ το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα (και όποιον άλλο διαθέτει εξουσία)!
Αυτό που έγινε κοινότοπο μάθημα στη διάρκεια της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, το ότι δηλαδή «κανείς δεν (θα) ξέρει αν είναι καλά ή όχι, όλοι (θα) είναι εν δυνάμει άρρωστοι άρα και επιβαρυντικοί παράγοντες / επικίνδυνοι» πρόκειται να αποκτήσει με το ηλεκτρονικό φακέλωμα την ψηφιακή ολοκλήρωσή του! Κι αυτή η ολοκλήρωση, στο όνομα της «πρόνοιας» και της «φροντίδας», στο όνομα ενός σύγχρονου high tech πειθαρχικού πατερναλισμού, θα ξερνάει ποινές και τιμωρίες τοις μετρητοίς.
Έχει όνομα όλο αυτό το σύστημα. Λέγεται social credit…
Ή: ζωή επί πιστώσει… Νοικιασμένη…