Month: January 2022

Τετάρτη 5 Γενάρη>> Ας έρθουμε όμως στα λεγόμενα του Bossche. Μεταφράζουμε ένα μέρος απ’ την συνέντευξή του:

(Λεπτό 5.15) … Θα εξηγήσω με απλό τρόπο. Ήταν ξεκάθαρο απ’ την αρχή ότι το είδος της ανοσίας που δουλεύει καλύτερα κατά του Sars-Cov-2 και των κορωνοϊών γενικά, θα έλεγα επιπλέον και κατά των ιών της γρίπης, είναι η έμφυτη (innate) ανοσία. Αυτό εξηγεί μια χαρά το γιατί όταν εμφανίστηκε αυτός ο ιός, σε πληθυσμούς που ήταν ανοσολογικά αμαθείς εφόσον δεν είχαν αντιμετωπίσει ποτέ αυτόν τον κορωνοϊό, παρόλα αυτά μόνο οι ευάλωτοι άνθρωποι αρρώστησαν. Η μεγάλη πλειονότητα, και σίγουρα όλοι όσοι είχαν καλή υγεία, δεν είχαν πρόβλημα, ούτε αρρώστησαν, ούτε νοσηλεύτηκαν. Αυτό δείχνει καθαρά ότι το έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημά μας είναι αποτελεσματικό.

Αυτό που έχουν κάνει τώρα τα εμβόλια… εξ ορισμού προωθούν την προσαρμοστική (adaptive) ανοσία. Προσαρμοστική [ή επίκτητη] ονομάζεται η ανοσία που αποκτάμε όταν έρθουμε σε επαφή με το ζωντανό παθογόνο, ή με εμβόλιο. Μετά, λοιπόν, από διάφορους κύκλους (προσαρμοστικής) ανοσοποίησης, εκείνο που βλέπουμε τώρα είναι ότι στην πραγματικότητα ο ιός έχει αναπτύξει αντίσταση σ’ αυτά τα εμβολιαστικά αντισώματα. Με άλλα λόγια ο ιός απλά γελάει μ’ όλη αυτή την προσαρμοστική ανοσία που προσπαθούμε να επιφέρουμε για να προστατέψουμε τους πληθυσμούς. Οι πληθυσμοί είναι απροστάτευτοι απέναντι στον ιό, το ξέρουμε, εννοώ ότι αυτά τα εμβόλια δεν εμποδίζουν την μετάδοση, δεν μπορούν να εμποδίσουν την μόλυνση.

Συνεπώς εκείνο που συμβαίνει τώρα είναι μια ενδιαφέρουσα κατάσταση, όπου ο ιός έχει εμπλουτιστεί κατά κάποιον τρόπο απ’ όλη αυτή την τεχνητή ανοσία [παραλλαγή Ο], οπότε γυρνάμε ξανά σ’ εκείνο το σημείο όπου η ανοσολογική μας άμυνα εξαρτιέται απ’ την έμφυτη ανοσία μας, την οποία ξαναβρίσκει μπροστά του. Κι αυτός είναι κατά τη γνώμη μου ο λόγος, το ότι τώρα δηλαδή δρα η έμφυτη ανοσία μας, που η μετάλλαξη Ο είναι σχετικά ήπια. Όμως αυτό που έχει αλλάξει σε σχέση με την αρχική φάση, όταν είχαμε την παραλλαγή της Wuhan, είναι ότι αυτός ο ιός (ο Ο) είναι πια πολύ πιο μεταδοτικός σε σχέση με την αρχική παραλλαγή, της Wuhan.  

Τετάρτη 5 Γενάρη>> Ερώτηση: Θέλω να σταθούμε εδώ. Βλέπουμε ότι όλο και περισσότεροι εμβολιασμένοι στην Αυστραλία… μεγάλος αριθμός ανθρώπων που υποτίθεται ότι είχαν αυτήν την προστασία μολύνονται απ’ αυτήν την καινούργια παραλλαγή. Οπότε αυτό είναι που λέτε; Ότι γίνονται εκτροφείο; Εννοείται πως αν έχεις εμβολιαστεί είναι περισσότερο πιθανό να κολλήσεις τη νέα παραλλαγή; Πώς δουλεύει αυτό;

Απάντηση: Είναι πολύ εύκολο να το καταλάβει κάποιος. Κάθε είδους εμπόδιο που συναντάει ο ιός προφανώς τον φρενάρει. Αλλά οι ιοί μεταλλάσσονται, και αυτός ο κορωνοϊός μεταλλάσσεται συνέχεια, οπότε σε κάθε πολλαπλασιασμό του δημιουργείται ένας μεγάλος αριθμός μεταλλάξεων, που έχουν κάθε είδους διαφορετικό χαρακτηριστικό. Κάποιες απ’ αυτές θα έχουν το χαρακτηριστικό της μεγαλύτερης μεταδοτικότητας, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να ξεπεράσουν την ανοσοπίεση του πληθυσμού, που έχει ανοσοποιηθεί μ’ αυτά τα εμβόλια. Η αρχική παραλλαγή, της Wuhan, δυσκολεύεται να ξεπεράσει αυτήν την ανοσοπίεση. Αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα για τον ιό, γιατί έχει μια καλή εφεδρεία παραλλαγών πιο μολυσματικών, πιο μεταδοτικών, που σε κανονικές συνθήκες δεν έχουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα απέναντι στην αρχική, στην μητρική εκδοχή. Όταν, λοιπόν αυτή η αρχική παραλλαγή αρχίσει να συναντάει δυσκολίες, όταν συναντάει αυτά τα εμπόδια στην αναπαραγωγή της, τότε οι πιο μεταδοτικές παραλλαγές αποκτούν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην αναπαραγωγή. Κι αυτό γίνεται όπως φαντάζεσθε: η πιο αποτελεσματική παραλλαγή μολύνει ένα άτομο που είναι εμβολιασμένο αλλά τα εμβολιαστικά αντισώματα δεν της δημιουργούν πρόβλημα, δεν την εμποδίζουν, οπότε μεταδίδεται σ’ ένα άλλο άτομο επίσης εμβολιασμένο, και σ’ ένα τρίτο εμβολιασμένο, κ.ο.κ. Ο μαζικός εμβολιασμός έχει δημιουργήσει το υπόβαθρο ώστε να κυκλοφορήσει εύκολα μια τέτοια παραλλαγή, ένα υπόβαθρο που είναι ευνοϊκό γι’ αυτήν.

Έτσι τελικά εμπλουτίζεται ο ιικός πληθυσμός με πιο μεταδοτικές παραλλαγές. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι πιο μεταδοτικές παραλλαγές κυριαρχούν. Κι αυτό είναι προβληματικό. Είχαμε την παραλλαγή της Wuhan, ύστερα την Α, την Β, την Γ, την Δ, και μόλις κυριάρχησε η Δ εμφανίστηκε η Ο. Ο κοινός παρανομαστής όλων αυτών των παραλλαγών είναι η εξέλιξη, η ανάπτυξη της μεταδοτικότητας, από παραλλαγή σε παραλλαγή. Η μολυσματικότητα μεγαλώνει. Η Δ ήταν πιο μολυσματική απ’ τις προηγούμενες, η Ο είναι ασύγκριτη. Κι αυτό οφείλεται στην γενικευμένη προστασία των πληθυσμών με εμβολιαστικά αντισώματα που μπορούσαν να ασκήσουν ανοσοπίεση στην αρχική εκδοχή, αλλά δεν εμπόδιζαν την μετάδοση. Ο ιός κυκλοφορούσε, πολλαπλασιαζόταν, μεταλλασσόταν. Και ακολουθεί τον δρόμο της φυσικής επιλογής. Ξέρετε, αυτό είναι ένας Δαρβινικός νόμος, που είναι βασικός στην εξελιγκτική βιολογία.

Τετάρτη 5 Γενάρη>> Ερώτηση: Ωραία. Αν δεν παρεξηγώ, σημαίνει αυτό ότι τα εμβόλια προκαλούν μια υποδεέστερη ανοσολογική ανταπόκριση, ότι χαμηλώνουν την ανοσία στα άτομα που εμβολιάζονται;

Απάντηση: Κατ’ αρχήν οι εμβολιασμένοι ασκούν ανοσοπίεση που όπως είπα γίνεται το εύφορο έδαφος για την ανάπτυξη πιο μεταδοτικών παραλλαγών…

Πέρα απ’ αυτό έχω διατυπώσει μια υπόθεση εργασίας που μας βοηθάει να εξηγήσουμε τις παρατηρήσεις που έχουν γίνει στη διάρκεια της πανδημίας. Κι αυτή η υπόθεση είναι ότι τα εμβολιαστικά αντισώματα, για όσο καιρό «δένονται» πάνω στον ιό (κάτι που να θυμίσω συμβαίνει όλο και λιγότερο πια, με την Ο), αυτά τα αντισώματα λοιπόν, που είναι εξειδικευμένα, είναι σχεδιασμένα κατά της spike πρωτεϊνης της αρχικής εκδοχής και έχουν μια ισχυρή προτίμηση γι’ αυτό το συγκεκριμένο σημείο του ιού, δένονται λοιπόν σ’ αυτό το σημείο καλύτερα απ’ ότι τα αντισώματα του έμφυτου ανοσοποιητικού μας.

Τι είναι, τώρα, αυτά τα έμφυτα αντισώματα; Είναι αντισώματα που έχουμε απ’ την στιγμή της γέννησής μας που δεν έχουν προκύψει σαν αποτέλεσμα κάποιας μόλυνσης ή κάποιου εμβολιασμού, αλλά έχουν αναπτυχθεί σαν μέρος της εξέλιξής μας, σαν είδος.