Year: 2021

Τα άοκνα εξαπτέρυγα…

Δευτέρα 11 Γενάρη. Είναι εμπόδιο στην επιστημονική πρόοδο!!! Αυτό αναφώνησε πριν 4 ημέρες ο βρετανός υπουργός περιβάλλοντος (τι τραβάει κι αυτή η english countryside…) George Eustice, καταγγέλοντας (όχι την ασταμάτητη μηχανή όπως βιαστήκατε να συμπεράνετε! αλλά) μια απόφαση των ευρωπαϊκών δικαστηρίων του 2018 που απαγόρευσε την χρήση της γενετικής κοπτοραπτικής…

Ο κύριος dnaψαλίδι Eustice μίλησε στις 7 Γενάρη (φέτος) σ’ ένα αγροτικό συνέδριο στην Οξφόρδη. Τώρα είναι απελευθερωμένος απ’ τους αντιεπιστημονικούς (και οπισθοδρομικούς, και γιατί όχι; «συνωμοσιολογικούς και ψεκασμένους») αναχρονισμούς της ε.ε. (πριν δύο χρόνια – ίσως όχι πια). Και μιλούσε για το πόσα καλά θα φέρει το gene editing (crispr/cas…*) στην αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή της επικράτειας της αυτού μεγαλειότητας. Οι συνήγοροι της «φυσικότητας» του καπιταλισμού 4.0 και της επέλασης της γενετικής μηχανικής θα χαρούν αν μάθουν τι ωραία που τα είπε ο κυρ dnaψαλίδι, και πόσο όμορφα κι απλά έδειξε ότι «η τεχνολογία κάνει φυσική δουλειά, αλλά την κάνει πιο γρήγορα και αποτελεσματικά»! Ιδού λοιπόν γιατί δεν πρέπει να ανησυχεί κανείς και αντίθετα, «ζήτω το gene editing για κάθε τι ζωντανό!», «ζήτω και οι πλατφόρμες!» (από το επίσημο δελτίο τύπου της κυβέρνησης της αυτού μεγαλειότητας, φωτο επάνω):

Σχέδια για αξιοποίηση του gene editing – που θα ξεκλειδώσει σημαντικά οφέλη για την φύση, το περιβάλλον, και θα βοηθήσει τους αγρότες με καλλιέργειες που θα αντέχουν στα παράσιτα, στις ασθένειες ή στις ακραίες καιρικές συνθήκες, ώστε να παράγουν υγιεινότερη και πιο θρεπτική τροφή – θα παρουσιάσει σήμερα (7 Ιανουαρίου) ο υπουργός περιβάλλοντος George Eustice στην ομιλία του στο Oxford Farming Conference.

Ο τρόπος που αναπτύσσονται τα φυτά και τα ζώα ελέγχεται απ’ τις πληροφορίες που υπάρχουν στα γονίδιά τους. Επί αιώνες οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι διάλεγαν να πολλαπλασιάζουν προσεκτικά τα πιο δυνατά και υγιέστερα άτομα απ’ τα ζώα ή τα φυτά τους έτσι ώστε η επόμενη γενιά να έχει αυτά τα επωφελή αποτελέσματα – αλλά αυτή είναι μια αργή διαδικασία.

Οι τεχνολογίες που έχουν αναπτυχθεί την τελευταία δεκαετία επιτρέπουν την επεξεργασία (: editing) των γονιδίων πολύ πιο γρήγορα και με ακρίβεια, σε απομίμηση της φυσικής διαδικασίας αναπαραγωγής, βοηθώντας στην εστίαση στην αναπαραγωγή φυτών και ζώων, ώστε να βοηθηθεί το Η. Β. να φτάσει τους κρίσιμους στόχους του για το κλίμα και την βιοποικιλότητα με έναν ασφαλή και βιώσιμο τρόπο.

Το gene editing είναι διαφορετικό απ’ την genetic modification, όπου το DNA ενός είδους εισάγεται σε ένα άλλο. Οι οργανισμοί με επεξεργασμένα γονίδια δεν περιέχουν DNA από άλλα, διαφορετικά είδη, και αντίθετα έχουν μόνο αλλαγές που θα μπορούσαν να γίνουν αργά αργά, με τις παραδοσιακές μεθόδους αναπαρωγής. Αλλά ως σήμερα, εξαιτίας μιας δικαστικής απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του 2018, η γενετική επεξεργασία (: gene editing) αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο, σα να είναι γενετική τροποποίηση (: gene modification)…

… Η γενετική επεξεργασία έχει την δυνατότητα να τρυγίσει τους γενετικούς πόρους που μας παρέχει η μητέρα φύση, έτσι ώστε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της εποχής μας…

Κάποιος θα αναφώναζε: Ω δαίμονες! Τι την θέλουμε την αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου όταν έχουμε την δεξιά τους, απ’ το (όχι και τόσο μακρινό) Λονδίνο, να μας τα κάνει λιανά να τα καταλάβουμε!!!!

Πρώτον: Μην ανησυχείτε βρε χαζά!!! Άλλο είναι το modification, άλλο το editing, άλλο οι platforms… «Επισκευαστικά» βέβαια όλα … αλλά «καμμία σχέση μεταξύ τους»…

Δεύτερον: Βρε χαζά: αυτά τα κάνει η φύση από μόνη της! Αλλά είναι τώρα να περιμένουμε πότε θα της έρθει η όρεξη; Ας τα κάνουν οι βιο-τεχνολογικές μας βιομηχανίες, να μην περιμένουμε τσάμπα και βερεσέ… Ε; Ναι ντε!!

Τρίτον: Δεν θέλετε, δηλαδή, τα «πιο δυνατά» και «πιο υγιή» άτομα (απ’ τα καλλιεργούμενα φυτά και ζώα…), ε; Δηλαδή εσείς δεν θέλετε να είστε πιο fit; Ε, τότε, ποιό είναι το πρόβλημα; (: ευγονική 2.0 λέγεται η ιδέα, για να μην ξεχνιόμαστε).

Τέταρτον: Ζήτω οι «γενετικοί πόροι» που πλουσιοπάροχα μας παρέχει η μητέρα-φύση! Ζήτω και η μαμά!!! Να της δώσετε φιλάκια!!

Αυτά λέει ο ακροδεξιός κυρ Eustice (έχει περάσει κι απ’ το ukip, σαν υποψήφιος ευρωβουλευτής, το 1999…), που τώρα είναι υπουργός περιβάλλοντος και δεν μπορεί παρά να θέλει το καλό της «μαμάς» – και, κυρίως, του αγρο-διατροφικού καπιταλισμού 4.0 στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας. Για τον covid και τον πλατφορμιασμό δεν είπε τίποτε, όχι – ή δεν μάθαμε.

Μπορούμε να (ξανα)πούμε εμείς. Να πούμε πάλι αυτό που παριστάνει ότι δεν καταλαβαίνει η αριστέρα του νεο-κρατισμού και του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, (ξανα)δίνοντας εμείς οι περιθωριακοί, οι «άσχετοι», οι «ψέκα», οι «τραμπιστές», οι «μπήξε και δείξε», οι «τρελοί» (τίποτ’ άλλο;), τις απαντήσεις σε κανά δυο απ’ τα πιο πάνω ερωτήματα: άπαξ και νομιμοποιηθούν οι γενετικές τροποποιήσεις / πειρατείες στα ανθρώπινα κύτταρα, είτε στο RNA είτε στο DNA, για «θεραπευτικούς» υποτίθεται λόγους, όλα τα τείχη που σωστά σήκωσε η κινηματική κριτική στις βιοτεχνολογίες τις προηγούμενες, παλιότερες δεκαετίες, καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος! Απ’ την στιγμή που οι «δεν είναι η μετάλλαξη που νομίζεις αγάπη μου» επεμβάσεις / διορθώσεις / «απαλλοτριώσεις των μέσων παραγωγής της ζωής» γίνουν δεκτές σαν «για το καλό», δεν πρόκειται να υπάρξει (ή να αντέξει) κανένα εμπόδιο στην καθολική και διαρκή γενετική μηχανική σε βάρος των πάντων. Ανθρώπων, ζώων, φυτών, εντόμων, μικροβίων – των πάντων!

Και ναι, η γενετική τροποποίηση ΔΕΝ χρειάζεται πλέον να εισάγει «έτοιμα γονίδια», έτοιμες αλληλουχίες DNA ή RNA, παρμένες από άλλα είδη… Μπορεί να τις φτιάχνει, «εκ του μηδενός», κατά βούληση και on demand. Μπορεί, επίσης, να δοκιμάσει εντελώς καινούργιες συνθέσεις· να «εφεύρει» γονίδια· να τα πατεντάρει… Συνθετική βιολογία λέγεται ο κλάδος. Αυτό δεν διαφημίζουν οι φαρμακο-μαφίες με τις mRNA πλατφόρμες τους; Αυτό ακριβώς!!!

Υπάρχει ένας ωκεανός βιοτεχνολογικών, νευρομηχανικών, νευροχημικών, βιο-πληροφορικών και λοιπών τεχνολογιών και «εφαρμογών» («επιστημονικών» πάντα, έτσι; μην ανησυχήσουν οι λακέδες…) που περιμένει εδώ και χρόνια! Φουσκώνει, κυματίζει, πιέζει, ασφυκτιά, πολιορκεί, ψάχνει τρόπους να ξεχυθεί, να πλημμυρίσει το κοινωνικό εργοστάσιο, να γίνει “the new normal”… Τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, αφού ταλαιπωρήθηκαν πολύ απ’ τις κριτικές, τις απορρίψεις και τα τείχη, αφού είδαν τα σχέδιά τους να μένουν στο ράφι, στάσιμα ή να κινδυνεύουν από αποκαλύψεις, αποφάσισαν εδώ και μερικά χρόνια (λογικό απ’ την μεριά τους…) ότι αντί να γυρίζουν γύρω – γύρω ψάχνοντας να βρουν ένα θεσμικό παράθυρο παρατημένο ανοικτό κάπου για να τρυπώσουν, καλύτερα να κτυπήσουν κατευθείαν στο ψαχνό. Στο κέντρο. Στα ανθρώπινα σώματα και μυαλά. Κυρίως: στα σώματα και στα μυαλά της εργατικής τάξης, παλιάς και νέας! Μεθόδευσαν την τρομοεκστρατεία για να παρουσιάσουν τα κτυπήματά τους σαν «σωτηρία». Έριξαν την αυλαία! Το έργο τους αρχίζει…

Και ιδού τώρα. Ο κάθε Eustice πανηγυρίζει (κρυφά ή φανερά δεν κάνει διαφορά).

Δεν είναι ερείπια αυτά που τάζουν αγάπη μου, κι ας βγαίνουν καπνοί από παντού!

* Έχει επ’ αυτού γράψει, κι όχι μόνο μια φορά, αναλυτικά και έγκαιρα το cyborg… Αν σας ενδιαφέρει ψάξτε το, δεν είναι δύσκολο…

Ψάχνοντας την θεραπεία

Κυριακή 10 Γενάρη. Δεν είναι ευχάριστη η συζήτηση περί ασθενειών και θανάτων. Είναι όμως ιδιαίτερα απαραίτητη πια η κουβέντα περί ιατρικής αφού, θέλοντας και μη, οι υποτελείς σπρωχτήκαμε στη μέση ομόκεντρων κύκλων (ή ομόκεντρων θηλειών…) όπου ζητήματα όπως οι φαρμακοβιομηχανίες, οι γιατροί, η βιομηχανία της υγείας, οι τεχνολογίες, οι ιδεολογίες της υγείας, και τα φάρμακα θα έπρεπε να ξαναμπούν στο στόχαστρο της κριτικής αμφισβήτησης, πιάνοντας το νήμα που κόπηκε απότομα (και σε ένα βαθμό αφομοιώθηκε στην εμπορευματική κουλτούρα και στον ανάλογο φετιχισμό) κάπου στα ‘80s.

Για το μεγαλύτερο μέρος των υποτελών, μετά από 30 τουλάχιστον χρόνια γνωσιολογικής αδιαφορίας (και ασυγχώρητης άγνοιας), η κατάσταση είναι βουτιά στο κενό. Πράγμα που επιτρέπει σε πολλούς κανάγιες, ειδικούς ή ανειδίκευτους, επαγγελματίες ή ερασιτέχνες, να χρησιμοποιούν τον όρο «επιστήμη» σαν όπλο. «Οι mainstream εκτιμήσεις για τον τσαχπίνη; Μα είναι ‘επιστημονικές’ – ποιοί είστε εσείς που θα τις αμφισβητήσετε; Ψοφιοκουναβικοί, ε;»… «Οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής; Μα είναι ‘επιστημονικές’ – ποιοί είστε εσείς που θα τις αμφισβητήσετε; Ψεκασμένοι ε;» Τέτοιο είναι το φτωχό ρεπερτόριό τους, θρησκευτικό μέχρι το μεδούλι… Κούνια που τους κούναγε!!!

Το video στη συνέχεια διάρκειας 23.30 λεπτών αξίζει να το δείτε. Όχι μόνο σαν μέρος της αντι-πληροφόρησης, αλλά και σαν υλικό της εργατικής κριτικής. Αφορά την χρήση βακτηριοφάγων για την αντιμετώπιση επικίνδυνων βακτηριδίων, στη θέση των αντιβιοτικών.

Από μόνο του το θέμα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον απ’ την άποψη της φροντίδας υγείας· και έχει γίνει εκρηκτικά σημαντικό μετά την αποτυχία των αντιβιοτικών να αντιμετωπίσουν τα υπερ-βακτηρίδια που δημιούργησε η ίδια η χρήση τους! Τα νοσοκομεία και οι ενδο-νοσοκομειακές λοιμώξεις, σοβαρή αιτία θανάτου αυτές οι τελευταίες (ακόμα και θανάτων που είναι της μόδας να χρεώνονται στον συνήθη ύποπτο των ημερών, τον τσαχπίνη!) είναι βασική κοινοτοπία μιας συγκεκριμένης επιστημονικής, επιστημονικότατης κατάρρευσης, της δυτικής άποψης για την χημική αντιμετώπιση των βακτηριδίων και των λοιμώξεων που προκαλούν. Που ξεκίνησε, και καλά έκανε, με την ανακάλυψη της πενικιλίνης – αλλά έφτασε σ’ ένα Βατερλώ με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς κάθε χρόνο.

Η γνώση και η χρήση των βακτηριοφάγων είναι τόσο επιστημονική όσο δεν γίνεται! Ανήκει στο «σώμα γνώσης» που αναπτύχθηκε απ’ την δεκαετία του 1920 στη σοβιετική ένωση (για συγκεκριμένους λόγους, που αναφέρονται στο video…) και σαμποταρίστηκε συστηματικά απ’ την δυτική φαρμακοβιομηχανία (και πάλι για συγκεκριμένους λόγους…). Διαφορετικές μορφές καπιταλισμού ανέπτυξαν εντελώς διαφορετικές επιστημονικές προσεγγίσεις για το ίδιο ζήτημα, των ζήτημα των βακτηριακών λοιμώξεων, επί δεκαετίες στον 20 αιώνα… Για να φτάσει η δυτική ιατρική / φαρμακοβιομηχανία μόνο πολύ πρόσφατα να παραδεχτεί την αποτυχία της με τα αντιβιοτικά – και να αρχίσει να «αναγνωρίζει» (πειραματικά ακόμα, ώσπου να βρεθεί κάποια φαρμακο-μαφία να φτιάξει την σχετική πατέντα…) την εμπειρία της πρώην σοβιετικής ένωσης, που έχει κληροδοτηθεί πια στο γεωργιανό κράτος…

Αξίζει λοιπόν να αξιοποιηθεί αυτό το παράδειγμα για να ξαναμπούν ερωτηματικά στην υποτιθέμενη τεχνοκρατική αρτιότητα της επιστήμης – για την ηθική της άλλη φορά. Πόσο άμοιρη από ιδεολογίες και συμφέροντα είναι αυτή η διανοητική εργασία που ονομάζεται “επιστήμη”; (Καθόλου!!) Τι σημαίνει διαφορετικές επιστημονικές προσεγγίσεις, και γιατί η δυτική «επιστημοσύνη» δυσφημεί οτιδήποτε δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί (μέσω της κατοχύρωσης «πνευματικής ιδιοκτησίας»); Κι ακόμα πιο πέρα; Γιατί η δυτική «επιστημοσύνη» σκότωσε και συνεχίζει να σκοτώνει οποιαδήποτε άλλη αποδεδειγμένα αποτελεσματική θεραπευτική γνώση που δεν της ανήκει και δεν μπορεί να αποφέρει κέρδη και έλεγχο πάνω στα σώματα; Γίνονται εγκληματικά, φονικά επιστημονικά λάθη εξαιτίας, μόνο και μόνο, των συμφερόντων και της κάθε φορά επικρατούσας ιδεολογίας; Αν ναι, γιατί καμμία ιστορία – της – επιστήμης δεν τα μνημονεύει δίνοντάς τους το βάρος που έχουν;

Εν τέλει: γιατί η δυτική «φαρμακολογία» έχει αποκτήσει σαν εγγενές, δομικό χαρακτηριστικό της την κατασκευή ασθενειών και την πρόκληση θανάτου; Γιατί η δυτική «επιστήμη» αλλάζει μοντέλα κατασκευάζοντας πια «καταστάσεις έκτακτης υγιεινιστικής ανάγκης» για να τα νομιμοποιήσει; Πόσο “επιστημονικοί” είναι οι εκβιασμοί; Μήπως το πιο αυθεντικά επιστημονικό που μπορεί και πρέπει να κάνει ο καθένας μας είναι να αμφισβητεί τον επιθετικό, κερδοφόρο, εμπρηστικό και μονομερή φονξιοναλισμό εκείνου που στη δύση ονομάζεται «επιστήμη»; Μήπως η αμφισβήτηση αυτής της «επιστημοσύνης» μπορεί και πρέπει να είναι φυσική αντί για μεταφυσική;

Δείτε λοιπόν – και οι σκέψεις σας ας είναι κριτικά γόνιμες…. (Το κύριο θέμα του video είναι οι ουρολοιμώξεις, και η αδυναμία αντιμετώπισης των βακτηριδίων που τις προκαλούν με αντιβιοτικά, ειδικά όταν οι «ένοχοι» είναι … turbo, δημιουργημένοι σε περιβάλλον νοσοκομείων…)

Αγγλικούλια επιπέδου lower χρειάζονται…. Αλλά μπορείτε να καταλάβετε και μόνο απ’ τις εικόνες… (Ευχαριστούμε τον Σ. για το υλικό).

Ομηρία…

Κυριακή 10 Γενάρη. Με το ψόφιο κουνάβι να αδειάζει σύντομα το άσπρο σπίτι (επίσημα σε 10 ημέρες) οι ριζοσπάστες στο Joνυσταλεάν θα βρεθούν μπροστά στην πραγματικότητα που γνωρίζουν αλλά παραμέρισαν για χάρη του «να τον διώξουμε»: ο νυσταλέος Jo και το γκουβέρνο του θα προσπαθήσουν να αναστήσουν το μεγαλείο του «america first» προσθέτοντας ίσως ένα χαριτωμένο «with a little help from our friends», πράγμα που σημαίνει αλλαγή μέσων και όχι σκοπών σε σχέση με την ψοφιοκουναβική τετραετία.

Ωστόσο τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα για τους ριζοσπάστες του κινήματος. Αφού ο εκβιασμός «ενωμένοι να τον διώξουμε» έπιασε, θα ξανα-χρησιμοποιηθεί, αυτή τη φορά με επιχείρημα τους οπαδούς του. Το λευκό, χριστιανικό, αμερικάνικο φασισταριό είναι έτσι κι αλλιώς μόνιμος εχθρός· αλλά το να χρησιμοποιήσει το (όχι και τόσο…) νυσταλέο γκουβέρνο την εξουσία του για να βραχυκυκλώσει μόνιμα το κίνημα στις ηπα, στο όνομα του “αντιφασισμού”, είναι κάτι διαφορετικό.

Υπάρχει ήδη δεδομένο το περίγραμμα αυτής της «κοινωνικής / πολιτικής μηχανικής». Σε δυο χρόνια συγκεκριμένες αμερικανικές πολιτείες θα ξαναέχουν εκλογές για την «ανανέωση» του μισού κογκρέσσου. Ο νυσταλέος Jo θα αρχίσει απ’τις 21 Γενάρη μια ανεπίσημη «προεκλογική» εκστρατεία – και θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο που διαθέτει για να ποδηγετήσει το κίνημα στο όνομα του «να μην οξύνουμε τις αντιθέσεις».

Ο Eric Mann, παλιό μέλος των Weather Underground (με καταδίκη φυλάκισης δύο χρόνων το 1969), ιστορική φυσιογνωμία στις ηπα με δεκαετίες σταθερής κινηματικής δράσης, πάντα live ‘n’ kicking, το διατύπωσε καθαρά σ’ ένα άρθρο του στο counterpunch πριν 2 ημέρες:

Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν. Οι δημοκρατικοί, αρχίζοντας απ’ τον Barack Obama, είναι το κόμμα της αδρανοποίησης ενώ οι ρεπουμπλικάνοι φασίστες υπό τον Trump είναι το κόμμα της κινητοποίησης. Και τώρα η ερώτηση είναι που βρίσκεται το κίνημά μας απ’ την στιγμή που οι δημοκρατικοί θα συμφιλιωθούν με τους φασίστες και στην πράξη θα τους ενθαρρύνουν;

Έτσι έχουν τα πράγματα, τόσο στο εσωτερικό όσο και εκτός ηπα. Οπωσδήποτε εκεί που η τακτική του καθολικού ελέγχου έχει περισσότερες πιθανότητες να πετύχει είναι στο εσωτερικό· έξω απ’ τα σύνορα υπάρχουν κρατικοί / καπιταλιστικοί ανταγωνιστές καθόλου ασήμαντοι. Φοβούμαστε όμως ότι ενώ ο στόχος του ξεκουμπίσματος του ψόφιου κουναβιού επιτεύχθηκε, μπορεί να αποδειχθεί μεγάλο λάθος ότι αρκετοί ριζοσπάστες έδωσαν τα κουκιά τους στον νυσταλέο Jo, έστω κρατώντας την μύτη τους.

Ο Eric Mann θυμίζει:

..Είδαμε μεγάλη οργανωτικότητα για να επιτευχθεί η ήττα του Trump στις κάλπες, και σαν ένα παράδειγμα, είδαμε μεγάλες διαδηλώσεις στην Kenosha του Wisconsin για να ηττηθεί ο Donald Trump και να υπάρξει δικαιοσύνη για τον Jacob Blake. Όπως όμως το έχουμε δει ξανά και ξανά, οι οργανωτές κατάφεραν να δώσουν το Wisconsin στον Biden και στην Harris, αλλά δεν υπήρξε δικαιοσύνη για τον αδελφό μας Jacob, που είναι πάντα παράλυτος, ενώ το σύστημα αθώωσε τον μπάτσο που τον πυροβόλησε πισώπλατα…

Η μέση (και η λίγο πιο κει) ανατολή

Κυριακή 10 Γενάρη. Όταν, σε μια απ’ τις πρώτες πράξεις του νέου γκουβέρνου (αν και τυπικά ακόμα υπό το ψόφιο κουνάβι) το αμερικανικό νομοθετικό ενέκρινε (μεταξύ πολλών άλλων και ιδιαίτερα σημαντικών) την τιμωρία της Άγκυρας για την αγορά των ρωσικών S-400, τρία κράτη αντέδρασαν αμέσως καταγγέλοντας την Ουάσιγκτον. Το ρωσικό, το ιρανικό –και το πακιστανικό.

Η εντόπια εθνική δημαγωγία που απολαμβάνει να παρουσιάζει το τουρκικό καθεστώς «διεθνώς απομονωμένο» δεν έχει βέβαια ως τώρα λόγο να μιλάει για την συμμαχία Πεκίνου – Ισλαμαμπάντ – Τεχεράνης – Άγκυρας, αλλά ίσως το κάνει κάποια στιγμή, επιλεκτικά και προβοκατόρικα. (Υπόγεια και «ανεπίσημα» η εθνική «ζύμωση» έχει ξεκινήσει…) Αν και ιστορικά το πακιστανικό καθεστώς ήταν σταθερά το «λιγότερο παιζόμενο» στην ευρύτερη περιοχή, η περίοδος της αμερικανικής «αντιτρομοκρατικής εκστρατείας» στο αφγανιστάν μετατόπισε αναγκαστικά την Ισλαμαμπάντ αρκετά κοντύτερα στην Ουάσιγκτον. Την μετατόπισε επίσης κοντύτερα στην πετροχούντα του Ριάντ, για οικονομικούς και όχι μόνο λόγους (μια αναβίωση της εποχής των μουτζαχεντίν κατά του ρωσικού στρατού, και πάλι στο αφγανιστάν, στα ‘80s).

Αυτή η περίοδος φαίνεται να έχει τελειώσει, εφόσον ο πακιστανός πρωθυπουργός Imran Khan (με τις κατάλληλες εσωτερικές συμμαχίες) δείχνει ότι η επιλογή στρατηγικού συμμάχου έχει όνομα: Πεκίνο. Αλλά όχι μόνο Πεκίνο. Συνολικά ευρασιατικό project. Συνεπώς, επιπλέον, Τεχεράνη και Άγκυρα. Ειδικά με την Άγκυρα η Ισλαμαμπάντ μοιράζεται πέρα απ’ τα υπόλοιπα κι ένα συγκεκριμένο συμφέρον: με πληθυσμό κατά 80% σουνιτικού δόγματος η Ισλαμαμπάντ καταλαβαίνει πόσο δηλητηριώδης και αποσταθεροποιητική θα μπορούσε να είναι μια στενή σχέση με το ουαχαβίτικο Ριάντ. Εφόσον η Άγκυρα διατίθεται να ελαχιστοποιήσει την επιρροή των τοξικών του Ριάντ και του Αμπού Ντάμπι κατ’ αρχήν μεταξύ των αράβων και των καυκάσιων μουσουλμάνων, η Ισλαμαμπάντ έχει κάθε λόγο να στηρίξει…

Εννοείται ότι η πρώτη που έχει θορυβηθεί ιδιαίτερα απ’ τις επιλογές της Ισλαμαμπάντ είναι η ινδία. Το Νέο Δελχί θα ήθελε να γίνει αντίβαρο του Πεκίνου στην ασία, πράγμα πολύ δύσκολο – εκτός αν προσχωρήσει οριστικά και αμετάκλητα στο αμερικανικό στρατόπεδο· κάτι που δεν φαίνεται να έχει αποφασίσει ακόμα. Ωστόσο, πριν μια βδομάδα, στις 2 Γενάρη, ένα ινδικό φιλοκυβερνητικό κανάλι (το Zee News), μέλος ενός μεγάλου ινδικού μηντιακού ομίλου και γνωστό στην ινδία για την ειδικότητά του στην παραπληροφόρηση, είχε μια εντυπωσιακή «αποκάλυψη»: ότι η Άγκυρα ενδιαφέρεται να αγοράσει πυρηνικά όπλα απ’ το πακιστάν (και την κίνα), και ότι η Ισλαμαμπάντ διατίθεται να πουλήσει το σχετικό know how, μεσολαβώντας επιπλέον για την μεταφορά υλικών και εξαρτημάτων (για πυραύλους;) κινέζικης παραγωγής…

Η «αποκάλυψη» ήταν βέβαια προβοκατόρικη, απ’ την άποψη πως δεν είχε κανένα στοιχείο εκτός από πράγματα και γεγονότα γνωστά, όπως η στρατιωτική συνεργασία Άγκυρας – Ισλαμαμπάντ, οι κοινές ασκήσεις, συναντήσεις και συζητήσεις των επιτελείων, και τα υπόλοιπα. Και είναι πιθανό ότι είχε σα στόχο κυρίως την Ισλαμαμπάντ: να την παρουσιάσει σαν «διεθνή ταραξία», που διασπείρει παράνομα την πυρηνική τεχνολογία, κλπ. Αλλά θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μελλοντικά και απ’ την Αθήνα, για τους δικούς της στόχους, εναντίον της Άγκυρας.

Το θέμα είναι λεπτό (ή χοντροκομμένο, ανάλογα με την οπτική γωνία). Για να αρχίσει το ελλαδιστάν να φωνάζει επίσημα «λύκος, λύκος στο μαντρί» δείχνοντας την Άγκυρα και πίσω της την Ισλαμαμπάντ, θα πρέπει να είναι έτοιμη και διατεθειμένη μια «μεγάλη δύναμη» να παίξει τον ρόλο του τσοπάνη-με-την-καραμπίνα· τότε και μόνο τότε πιάνουν τόπο (δηλαδή: γεωπολιτικές προσόδους) τα γαβγίσματα του τσοπανόσκυλου. Αυτή την στιγμή ο προτιμητέος (ή και ο μόνος διαθέσιμος) τσοπάνης (η Ουάσιγκτον) έχει άλλα προβλήματα. Απ’ την άλλη μεριά, με τα μούτρα και τα μυαλά να σέρνονται στο πάτωμα, το τελευταίο πράγμα που θα προκαλούσε ανάταση στο εθνικό μαντρί θα ήταν η «είδηση» ότι ο αιώνιος εχθρός είναι (ή μπορεί να γίνει) πυρηνικός!

Υπάρχει, φυσικά, και η «ενδιάμεση λύση», μια αναβάθμιση της τακτικής πριν τους ολυμπιακούς του 2004: να ποινικοποιηθούν (και να κυνηγηθούν) οι μετανάστες απ’ το πακιστάν… σαν εκβιασμός προς την Ισλαμαμπάντ. Αυτή η βρωμιά είχε δουλέψει στις αρχές των ‘90s κατά των Τιράνων· δύσκολα θα ξαναδούλευε· αλλά ποιός δεν έχει εμπιστοσύνη στον εθνικό θεσμικό ρατσισμό και στον «υπερβάλλοντα» ζήλο του;

(φωτογραφίες: Πάνω το ινδικό πρωτότυπο, στα αγγλικά, απ’ τις 2 Γενάρη. Στη μέση: μια απ’ τις ελληνικές αντιγραφές. Κάτω: το πατριωτικό καθεστωτικό «πρώτο θέμα» σε μια χθεσινή προσπάθεια διεθνούς εξαγωγής της «τουρκικής πυρηνικής απειλής»… Χωρίς αναφορά στην αντιγραφή από ινδία μεριά – εννοείται…)

Κατασκευάζοντας την ανοσία

Σάββατο 9 Γενάρη. Τελικά η γραφειοκρατία του Π.Ο.Υ., καθώς λειτουργεί σαν ατζέντης στην υπηρεσία του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, επιδεικνύει την επικίνδυνη, ανθρωποφάγα γελοιότητά της.

Πριν καμμιά 10αριά ημέρες (Δευτέρα 28 Δεκέμβρη, μαζικό bio-hacking!) είχαμε παρουσιάσει την αλλαγή του ορισμού της γενικής ανοσίας πληθυσμού (herd immunity / ανοσία αγέλης) εκ μέρους του οργανισμού… Θα θυμίσουμε αυτήν την αλλαγή επειδή υπήρξαν νεώτερες εξελίξεις!

Στις 9 Ιούνη 2020 ο ορισμός ήταν αυτός (απ’ το επίσημο site του «οργανισμού»):

Ανοσία αγέλης είναι η έμμεση προστασία από μια μεταδοτική ασθένεια που επιτυγχάνεται όταν ένας πληθυσμός έχει ανοσία είτε μέσω εμβολιασμού είτε μέσω ανοσίας που αναπτύχθηκε μέσω πρότερης μόλυνσης.

Ο ορισμός ήταν ο γνωστός, πάγιος εδώ και πολλές δεκαετίες – γι’ αυτό και ήταν ιδιαίτερα σύντομος. Δεν θα δίδασκε κανέναν κάτι καινούργιο.

Στις 13 Νοέμβρη ο ορισμός είχε αλλάξει ριζικά. Η φυσική ανοσία είχε εξαφανιστεί εντελώς, και η μόνη «αναγνωρισμένη» ανοσία ήταν μέσω εμβολιασμών:

H «ανοσία αγέλης» [σ.σ.: αυτή τη φορά σε εισαγωγικά οι λέξεις…], γνωστή επίσης σαν «ανοσία πληθυσμού», είναι μια ιδέα που χρησιμοποιείται για τον εμβολιασμό, κατά την οποία ένας πληθυσμός μπορεί να προστατευτεί από έναν συγκεκριμένο ιό αν επιτευχθεί ένα όριο εμβολιασμού. Η ανοσία αγέλης [σ.σ.: χωρίς εισαγωγικά…] επιτυγχάνεται προστατεύοντας τον κόσμο από έναν ιό, όχι με το να εκτίθεται σ’ αυτόν…

Ήταν απόλυτα ξεκάθαρο τι εξυπηρετούσε αυτή η αλλαγή – και αυτό είχαμε υποδείξει. Εννοείται πως ούτε οι καθεστωτικοί δημαγωγοί ούτε οι διάφοροι λακέδες και followers της «υγιεινιστικής συνταγής» των big pharma ασχολήθηκαν με το θέμα.

Να όμως που στο τέλος του 2020 οι διατυπώσεις του ορισμού διαφοροποιήθηκαν ελαφρά, και η σχετική αναφορά μεγάλωσε κι άλλο· μιας και, απ’ ότι φαίνεται, πρέπει να δοθούν ακόμα περισσότερα «επιχειρήματα Π.Ο.Υ.» στα κράτη και τα αφεντικά που σκοπεύουν, κάποια στιγμή στο όχι μακρινό μέλλον, να κάνουν τις πλατφόρμες καταναγκαστικές…

Ποιό είναι το καινούργιο πόνημα της εξαγορασμένης απ’ τις big pharma γραφειοκρατίας του Π.Ο.Υ.;

«Ανοσία αγέλης», γνωστή επίσης σαν «ανοσία πληθυσμού», είναι η έμμεση προστασία από μια μεταδοτική ασθένεια που επιτυγχάνεται όταν ένας πληθυσμός έχει ανοσία είτε μέσω εμβολιασμού είτε μέσω ανοσίας που αναπτύχθηκε μέσω πρότερης μόλυνσης….

Ως εδώ πρόκειται για αντιγραφή του γνωστού, παλιού και πάγιου ορισμού όπως υπήρχε στις 9 Ιούνη, με την προσθήκη του γνωστή επίσης σαν «ανοσία πληθυσμού» (υπάρχει ακόμα παρεξήγηση με την αγέλη;) και των εισαγωγικών στις λέξεις ανοσία αγέλης… Κι αμέσως μετά αρχίζει η ομοβροντία:

Ο Π.Ο.Υ. υποστηρίζει την επίτευξη «ανοσίας αγέλης» μέσω εμβολιασμού, όχι επιτρέποντας την εξάπλωση μιας ασθένειας σε κάθε τμήμα του πληθυσμού, καθώς κάτι τέτοιο θα έχει σαν αποτέλεσμα αχρείαστα κρούσματα και θανάτους. Η ανοσία αγέλης [χωρίς εισαγωγικά πλέον…] απέναντι στον covid-19 θα πρέπει να επιτευχθεί μέσω της προστασίας του κόσμου μέσω εμβολιασμού, όχι με την έκθεσή του στον παθολογικό (οργανισμό) που προκαλεί την ασθένεια.

Και συνεχίζει με έναν ύμνο στα εμβόλια (δηλαδή στις πλατφόρμες γενετικής τροποποίησης) τονίζοντας ότι κάνουν αυτό που γίνεται με φυσικό τρόπο … αλλά – κι αυτό είναι κρίσιμο – τα εμβόλια δουλεύουν χωρίς να μας αρρωστήσουν… Για να προχωρήσει στο άλλο ψητό, στο «ποσοστό» του πληθυσμού που πρέπει να πλατφορμιαστεί, αναφέροντας επιλεγμένα παραδείγματα άλλων ασθενειών (95%, 80%…) έτσι ώστε να προετοιμαστεί το έδαφος για τον καταναγκαστικό πλατφορμιασμό.

Τι έγινε και αυτή η αργυρώνητη γραφειοκρατία αναγκάστηκε να ανεβάσει καινούργιο ραβασάκι με την «γραμμή»; Δεν το ξέρουμε, μπορούμε όμως να εικάσουμε. Η πλήρης εξαφάνιση τον Νοέμβρη (απ’ τον ορισμό) της φυσικής ανοσίας «κάρφωνε» τόσο πολύ τον οργανισμό σαν αυτό που είναι (τσιράκι) ώστε θεωρήθηκε, μάλλον, «αντιπαραγωγική»!… Φαίνεται πως υπήρξαν δεύτερες σκέψεις, έγιναν οι σχετικές διαβουλεύσεις, και η κατάληξη ήταν να αναφερθεί μεν στα τέλη Δεκέμβρη η φυσική ανοσία αλλά μόνο για να χαρακτηριστεί αμέσως μετά προβληματική, επικίνδυνη, απαράδεκτη – και «όχι επιτρεπτή» απ’ τον Π.Ο.Υ…. Ίσως σαν κατάλοιπο μιας πρωτόγονης εποχής που έχει ξεπεραστεί απ’ τον πολιτισμό της γενετικής μηχανικής.

Ο στόχος (και το αποτέλεσμα) είναι το ίδιο, όπως το περιγράφαμε στις 28 Δεκεμβρη. Η φυσική ανοσία μπαίνει επίσημα, επίμονα και κατηγορηματικά στην παρανομία, μαζί με την φυσική λειτουργία και δράση του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος! Όταν η φυσική ανοσία κατηγορείται (από ποιόν; απ’ τα αφεντικά που θέλουν να ελέγξουν τα κορμιά μας…) σαν «αιτία αύξησης των κρουσμάτων και των θανάτων», οπλίζονται οι δημαγωγοί που αυτό ακριβώς θα ουρλιάζουν, όχι μόνο σε ότι αφορά τον τσαχπίνη αλλά, από εδώ και στο εξής, για κάθε μεταδοτική αρρώστια, ακόμα και την πιο κοινότοπη, όπως για παράδειγμα η γρίπη!

Περιμένετε και αργά ή γρήγορα θα ακούσετε τα παπαγαλάκια να μεταφέρουν την «σωστή γραμμή»! Θα είναι δημαγωγοί, αλλά θα είναι και γιατροί… (Απ’ αυτούς τους καθόλου λίγους που σιτίζονται στους στάβλους των big pharma…)

4 – The cognitives ‘n’ the ignorants

Σάββατο 9 Γενάρη. Ξεκινήσαμε προχθές αυτή την σειρά αναφορών στο γνωσιακό κενό μέσα στο οποίο έχουν πέσει, εν μέρει σπρωγμένοι και εν μέρει με την θέλησή τους, οι υπήκοοι του σύγχρονου καπιταλιστικού κόσμου (σίγουρα του δυτικού)· ένα γνωσιακό κενό που δεν είναι καθόλου ταυτόσημο με την «έλλειψη σχολικής εκπαίδευσης» που χαρακτήριζε τους πληβείους πριν έναν αιώνα αλλά, αντίθετα, είναι προϊόν αφενός της υπερ-εξειδικευμένης εκπαίδευσής τους και αφετέρου του πληθωρικού πληροφοριακού / μηντιακού βομβαρδισμού.

Η παραπάνω αναφορά (για την κατάργηση / απαγόρευση του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος) αφορά τον καθένα και την καθεμιά σ’ αυτόν τον πλανήτη, όλες τις ηλικίες, όλες τις φυλές, όλα τα φύλα. Δεν είναι το μόνο τόσο σημαντικό που συμβαίνει αυτόν τον καιρό· ποιός, όμως, θα το θεωρούσε δευτερεύουσας σημασίας; Κι ωστόσο πόσο εύκολο είναι να καταλάβουν οι υπήκοοι την σημασία του και, στη συνέχεια, την αιτία του; Θεωρητικά είναι (ή θα έπρεπε να είναι) πανεύκολο: όλοι λίγο πολύ ξέρουν εμπειρικά και την λέξη «ανοσία», και τους τρόπους που αυτή αποκτιέται…

Κι όμως: πρακτικά ένα μεγάλο ποσοστό (των υπηκόων) θα προτιμούσε να θεωρήσει αδιανόητη μια τέτοια απαγόρευση παρά να διαβάσει (με τα ματάκια του) τις «οδηγίες» του Π.Ο.Υ. καταλαβαίνοντας τι διαβάζει. Και, κατά συνέπεια, θα θεωρούσε αδιανόητο το ότι ο καπιταλισμός (και όχι κάποιοι μεμονωμένοι σκοτεινοί συνωμότες) έχει φτάσει σ’ εκείνο το τεχνολογικό-πολιτικό σημείο ώστε η «ανάπτυξή» του να χρειάζεται επειγόντως κι αυτό: την πλήρη αποικιοποίηση των ανθρώπινων σωμάτων ως το σημείο των κυττάρων τους – κι ακόμα πιο βαθιά!

Ανάμεσα σ’ αυτούς που θα κατάγγελναν με μεγάλη ευχαρίστηση την ασταμάτητη μηχανή για «συνωμοσιολογία» και «ψέκα» είναι αρκετοί που αυτάρεσκα αυτοχαρακτηρίζονται «μαρξιστές» – ακόμα κι αν έχουν διαβάσει μόνο μερικά τσιτάτα απ’ τον κυρ Κάρολο ή, ακόμα χειρότερα, είναι ανίκανοι να εξάγουν από μόνοι τους στοιχειώδη συμπεράσματα παρατηρώντας την σύγχρονη πραγματικότητα. (Τα επαγγελματικά troll είναι μια άλλη κατηγορία, μόνα τους).

Ωστόσο, λίγο μετά τα μέσα του 19ου αιώνα, σε «αρχαίες εποχές» σα να λέμε, ο Κάρολος έγραψε διάφορα. Δεν είχε ιδέα για την αποικιοποίηση / γενετική μετάλλαξη των κυττάρων· είχε καταλάβει όμως την γενική λειτουργία του καπιταλισμού και της μηχανοποίησης σαν διαδικασίας που τα αφεντικά αξιοποιούν για να εντείνουν την εκμετάλλευση. Για παράδειγμα, (σελ. 539, Β τόμος, Grundrisse – ο τονισμός στο πρωτότυπο):

… Η φύση δεν κατασκευάζει μηχανές, ατμομηχανές, σιδηρόδρομους, ηλεκτρικούς τηλέγραφους, αυτόματες κλωστικές μηχανές, κλπ. Αυτά είναι προϊόντα της ανθρώπινης βιομηχανίας· φυσική ύλη που μετατράπηκε σε όργανο της ανθρώπινης βούλησης πάνω στη φύση, ή της ανθρώπινης δραστηριότητας μέσα στη φύση. Είναι όργανα του ανθρώπινου μυαλού δημιουργημένα με το ανθρώπινο χέρι· αντικειμενοποιημένη επιστήμη. Η ανάπτυξη του παγίου κεφαλαίου δείχνει σε ποιο βαθμό η γενική κοινωνική γνώση, knowledge, έχει γίνει άμεση παραγωγική δύναμη, και άρα οι όροι της κοινωνικής βιοτικής διαδικασίας έχουν οι ίδιοι υπαχθεί στον έλεγχο του γενικού νου και έχουν μετασχηματιστεί…

Το να γράφει κανείς, το 1858, ότι «οι όροι της κοινωνικής βιοτικής διαδικασίας έχουν υπαχθεί στον έλεγχο του γενικού νου… που έχει γίνει παραγωγική δύναμη, αντικειμενοποιημένη επιστήμη, πάγιο κεφάλαιο» θα πρέπει να χαρακτηριστεί, χωρίς ίχνος μεταφυσικής, συμπέρασμα εξαιρετικά διορατικό ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα!! Η κοινωνική βιοτική διαδικασία τότε δεν ήταν αυτό που ζούμε σήμερα· παρ’ όλα αυτά υπήρχαν κριτικά πνεύματα που μπορούσαν να διακρίνουν την τάση, βλάποντας πολύ μακρύτερα απ’ τη μύτη τους. Διότι πράγματι η φύση ΔΕΝ κατασκευάζει ούτε εμβόλια ούτε πλατφόρμες – μπορεί ωστόσο να δημιουργεί ιούς. Επιπλέον η δημιουργία των φαρμάκων ΔΕΝ είναι κοινωνικοποιημένη διαδικασία, άρα δεν υπόκειται σε κάποιον πραγματικό έλεγχο. Πρόκειται για εμπορεύματα, φετιχοποιημένα στον ύψιστο βαθμό. Ο έλεγχος πάνω στην κοινωνική βιοτική διαδικασία έχει πια logo, των φαρμακο-μαφιών που κατασκευάζουν ό,τι τις συμφέρει, και τα διαφημίζουν όπως τις συμφέρει.

Αυτά έλεγε ή εννοούσε ο Μαρξ, που ως γνωστόν δεν ήταν … μαρξιστής! Οι τωρινοί είναι, όπως σωστά είπε μια ψυχη, στο μεγαλύτερο μέρος του μικροαστοί με διδακτορικά και μεγάλη όρεξη για καριέρες (ειδικευμένοι ηλίθιοι εν πολλοίς) που στην καλύτερη περίπτωση είναι καιροσκόποι, αλλά υποστηρίζουν ότι είναι οι φάροι της αλήθειας, και μερικές φορές της εργατικής τάξης.

Μπορεί να υπάρξει σύγχρονη εργατική / ταξική συνείδηση μέσω της άγνοιας ή/και της «ευπιστίας»; Όχι! Είναι όμως εξαιρετικά πιθανό πως όλοι αυτοί οι ignorants θα μάθουν σύντομα (όχι ότι απαγορεύεται να έχουν το δικό τους, ανθρώπινο, ανοσοποιητικό σύστημα χωρίς την «έγκριση», την «σφραγίδα», την configuration και την dato-ποίηση της βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικης εξουσίας, αλλά) ότι οι μηχανές έχουν «συνείδηση»… Κατ’ αρχήν του εαυτού τους…

Πώς έγιναν κοινότυπες οι λέξεις artificial intelligence; Κάπως έτσι: artificial consience. Η συνείδηση ως πάγιο κεφάλαιο, το πάγιο κεφάλαιο ως συνείδηση…

Κουραστικό πράγμα το να μαθαίνεις… (Καλύτερα τα σήριαλ…)

(συνεχίζεται)

Τα ρέστα…

Σάββατο 9 Γενάρη. Γράφαμε χτες (το άρωμα του μιλιταρισμού) κάτι «περίεργα» περί κατάστασης έκτακτης ανάγκης σαν δομικής αναγκαιότητας των αφεντικών της αναδιάρθρωσης ακόμα κι αν στόχος της, για κάποιο διάστημα, είναι φασίστες – τύπου ψοφιοκουναβικών για παράδειγμα. Κάνετε τον κόπο (αν σας ενδιαφέρει) να ξαναδιαβάσετε την χθεσινή αναφορά – γιατί θα κάνουμε τα «περίεργα» κάπως πιο λιανά…

Το γκουβέρνο του νυσταλέου Jo ετοιμάζεται να ψηφίσει καινούργια αντιτρομοκρατική νομοθεσία – έναν «patriot act 2»… Να το θυμίσουμε; Ο «patriot act 1» ήταν το εσωτερικής χρήσης επιστέγασμα της κήρυξης κατάστασης έκτακτης ανάγκης (εναντίον των τρομοκρατών / «τζιχαντιστών») αμέσως μετά την 11η Σεπτέμβρη του 2001…

Η προετοιμασία της τωρινής νέας “έκτακτης νομοθεσίας” πάει πίσω στο 2019. Αλλά στο εκλογικό 2020 αυτή η καινούργια «αντιτρομοκρατική νομοθεσία» ήταν μέσα στο μενού για το κόμμα του νυσταλέου Jo, ακόμα κι αν δεν ήταν στη μόστρα. Εναντίον τίνος «τρομοκράτη» θα είναι αυτή; Εναντίον της εσωτερικής τρομοκρατίας! Και ποιά είναι αυτή; Μήπως οι δολοφονίες άοπλων αφροαμερικάνων από μπάτσους; Όχι δα!

Η «εσωτερική τρομοκρατία» στο Joνυσταλεάν θα ξεκινάει απ’ τα «εγκλήματα σκέψης» και θα φτάνει ως την «διασπορά ψευδών ειδήσεων» – σε σχέση και με τα δύο, το ποια είναι η σωστή σκέψη και ποιές είναι οι αληθινές ειδήσεις θα ορίζονται, φυσικά, αρμοδίως… Θα περιλαμβάνει, προφανώς, «επιθέσεις σε δημόσια κτίρια» (με οποιονδήποτε τρόπο, απ’ όπου κι αν προέρχονται…), ίσως και σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και ιδιωτικές εγκαταστάσεις «κρίσιμης σημασίας»… Και, φυσικά, θα περιλαμβάνει διαφόρων ειδών «αρνητές» – δεν είναι καθόλου τυχαίο που η κοινή δεξαμενή στην οποία τα αφεντικά και οι λακέδες τους πετάνε οποιονδήποτε λέει «όχι» στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, αδιάφορο το γιατί το λέει, απέκτησε αυτό το όνομα. Άλλωστε δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί «εσωτερική τρομοκρατία» η «αποθάρρυνση» των υποτελών μέσω «διασποράς ψευδών ειδήσεων» να πλατφορμιαστούν; Άνετα… Ανετότατα…

Είναι γι’ αυτό που τόσο ο νυσταλέος όσο και το επιτελείο του βάφτισαν πολύ γρήγορα το ντου των ψοφιοκουναβικών στο Καπιτώλιο «ενέργεια τρομοκρατών». Ήταν ευκαιρία: βγαίνει στη σέντρα το φασισταριό για να «ακούσουν» και οι όποιοι αφροαμερικάνοι τολμήσουν να ακολουθήσουν πιο ριζοσπαστικές τακτικές. Πιθανόν και τίποτα ριζοσπάστες λευκοί που θα τολμήσουν να σκεφτούν ένα occupy wall street 2.0… “Δεν είναι καιρός για τέτοια!”….

Ο νυσταλέος Jo την ξέρει καλά την δουλειά (σε αντίθεση με το ψόφιο κουνάβι που σαν μεσίτης / πλυντήριο έπιανε πολύ χοντροκομμένα και μεροληπτικά την ανάγκη του εσωτερικού μιλιταρισμού). Άλλωστε αυτός ήταν που είχε διαμορφώσει και τον “patriot act 1”!! Για χάρη των ρεπουμπλικάνων του Μπους του Β, των θιασωτών του αμερικανικού 21ου αιώνα! Έχει το copyright…

Μ’ αυτούς δεν είναι που θα κυβερνήσει και τώρα;

(Μήπως τα χθεσινά «περίεργα» είναι κάπως λιγότερο τέτοια σήμερα;)

This wild darkness

Παρασκευή 8 Γενάρη. Αυτός δεν είναι όχλος… δεν είναι mob… Είναι λυρικός και απαισιόδοξος Moby…

Η εκδίκηση είναι ένα ασιατικό πιάτο (που τρώγεται κρύο)

Παρασκευή 8 Γενάρη. Πολλά και διάφορα θα γραφτούν και θα ειπωθούν αμερικανική «6η/1ου» – τα περισσότερα «δωρεάν». Μήπως θα προτιμούσατε να μάθετε τι λέει ο ένας απ’ τους βασικούς αντιπάλους του Joνυσταλεάν στον εξελισσόμενο 4ο παγκόσμιο πόλεμο, το Πεκίνο;

Το πρώτο που λέει είναι αυτό που φαίνεται στις πιο πάνω φωτογραφικές σύνθεσεις – απ’ τους καθεστωτικούς global times: με μια πρόταση θα μπορούσε να αποδοθεί σας ανταποδίδουμε το «όμορφο θέαμα» που είχατε πει για το Χονγκ – Κονγκ…

Στο χθεσινό τους κύριο άρθρο οι global times, κάτω απ’ τον τίτλο και την φωτογραφία από κάτω, έγραφαν μεταξύ άλλων τα εξής:

… Μερικά πολιτικά πρόσωπα στις ΗΠΑ χαρακτήρισαν το χάος στο Καπιτώλιο σαν επίθεση στην αμερικανική δημοκρατία, λες και η δημοκρατία αυτής της χώρας είναι άθικτη, και οι επιθέσεις προέρχονται κυρίως απ’ έξω. Αλλά αντιπροσωπεύει την εσωτερική κατάρρευση του πολιτικού συστήματος των ΗΠΑ – κι εκεί είναι που έγκειται η σοβαρότητα του προβλήματος.

Οι ΗΠΑ είναι ακόμα μια ισχυρή χώρα. Η δυναμή της είναι περισσότερο μια κληρονομιά που δημιουργήθηκε απ’ τις προηγούμενες γενιές αμερικάνων. Καθώς ο καιρός περνάει και με τις καταχρήσεις των πόρων από γενιές πολιτικών αυξάνονται, το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ έχει υποβαθμιστεί. Οι υποστηρικτές του Trump μετατράπηκαν σε «όχλο» – αυτό είναι ένα κάλεσμα αφύπνισης για την κοινωνία των ΗΠΑ.

… Είναι πιθανό ότι το πραγματικό πρόβλημα που μαστίζει τις ΗΠΑ είναι ότι οι ελίτ της χώρας είναι υπερβολικά αλαζονικές. Πιστεύουν ότι μια σκελετωμένη καμήλα είναι καλύτερη από ένα άλογο, και ότι όσο σάπια κι αν είναι η δημοκρατία των ΗΠΑ είναι πάντα ανώτερη απ’ τα πολιτικά συστήματα άλλων χωρών. Τα πολιτικά πρόσωπα των ΗΠΑ είναι επίσης εγωϊστές. Δεν έχουν όρεξη να αναλάβουν την ευθύνη να προωθήσουν σοβαρές μεταρρυθμίσεις. Φωνάζουν μόνο άδεια συνθήματα όπως «αλλαγή» και «μπορούμε» για να ξεγελάσουν τους ψηφοφόρους.

… Σαν αποτέλεσμα … δεν έχει απομείνει τίποτα στην πολιτική των ΗΠΑ και στην κοινή τους γνώμη εκτός απ’ την ένταξη σε κάποιο κόμμα. Επιπλέον, τα διπλά στάνταρ είναι αχαλίνωτα. Στο Χονγκ Κονγκ οι βίαιες ενέργειες περιγράφτηκαν σαν «όμορφο θέαμα»· στις ΗΠΑ, εκείνοι που συμμετείχαν στο χάος ονομάστηκαν «όχλος». Οι ΗΠΑ μπορεί να την βγάλουν μ’ αυτό το μπάχαλο για λίγο, αλλά δεν πρόκειται να πάνε μακριά. Οι ηθικοί πόροι που είχαν συγκεντρώσει οι ΗΠΑ στο παρελθόν είναι αναπόφευκτο ότι θα τελειώσουν καθώς η κατάσταση πηγαίνει μπρος πίσω.

… Οι ΗΠΑ χρειάζονται μεταρρύθμιση. Η αυτο-μεταρρύθμιση δεν είναι απαραίτητη μόνο για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Η ιστορία δεν τελειώνει με τα δυτικά συστήματα. Πολλαπλασιάζονται τα σημάδια σ’ όλο τον κόσμο ότι οι ΗΠΑ και η Δύση πρέπει να γίνουν τόσο εφευρετικές και ενδοσκοπικές όσο οι αναπτυσσόμενες χώρες…. Κανείς δεν πρέπει να θεωρηθεί τις ανταλλαγές μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών σαν ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος.

Δεν είναι βαθυστόχαστη ανάλυση· είναι, απλά, σφάξιμο με το μπαμπάκι! «Μιμηθείτε τις αναπτυσσόμενες χώρες (ο ευφημισμός για τον «τρίτο κόσμο»…) και σταματείστε να κάνετε εξαγωγή παραδείγματος» λέει το όργανο της κινέζικης εξουσίας, σ’ ένα ακροατήριο που μπορεί να βρίσκεται, κυρίως, σ’ αυτές ακριβώς οι «αναπτυσσόμενες χώρες»! Κι ο λόγος είναι ευνόητος: ο νυσταλέος Jo, προκειμένου να ενισχύσει τη διεθνή θέση της Ουάσιγκτον εναντίον του ευρασιατικού project, είχε καταλήξει ότι μπορεί να το πετύχει με «επανεξαγωγή των αμερικανικών αξιών»· μια μέθοδος αποτυχημένη προ πολλού.

Αυτό που λέει (μέσω του πιο πάνω άρθρου) το κινέζικο καθστώς με «ήρεμη αυτοπεποίθηση» είναι, λοιπόν, απλό και αναμενόμενο: οι ηπα έχουν τόσα χάλια ώστε το τελευταίο που πρέπει να κάνετε οι υπόλοιποι είναι να υποχωρήσετε στους εκβιασμούς τους· είμαστε κι εμείς εδώ!

Το άρωμα του μιλιταρισμού

Παρασκευή 8 Γενάρη. Το να χαρακτηρίσουμε τους ψοφιοκουναβικούς σαν αυτό που είναι (λευκοί, κοκκινόσβερκοι, ακροδεξιοί / φασίστες) είναι εύκολο. Μπορούμε να το κάνουμε δέκα, εκατό, χίλιες φορές. Δεν είναι βέβαια ακριβές (μεγάλοι αριθμοί λατονοαμερικάνων μεταναστών αλλά και αφροαμερικάνων ψήφισαν ψόφιο κουνάβι στις πρόσφατες εκλογές….), αλλά προς στιγμήν μπορούμε να το αφήσουμε σαν χωριστό ζήτημα. Τα δύσκολα ερωτήματα βρίσκονται αλλού. Όπως, για παράδειγμα, σ’ αυτό: ποια είναι η σχέση της (βίαιης) μετάβασης στην 4η βιομηχανική επανάσταση, άρα και των αναδιαρθρώσεων σ’ όλη την διαστρωμάτωση των (δυτικών) καπιταλιστικών κοινωνιών, με την επιτάχυνση της μικροαστικής έντασης έως βίας, που είναι «φυσιολογικά» (από ιστορική άποψη) ακροδεξιά;

Η ευκολία με την οποία μια ορισμένη μάλλον χυδαία «αντιφασιστική προσέγγιση» προσωποποιεί την «ριζοσπαστικοποίηση» του μικροαστικού συντηρητισμού, είναι επικίνδυνη. Εκεί «φταίει το ψόφιο κουνάβι»… Αλλού «φταίει η Λεπέν»… Κ.ο.κ. Το ψόφιο κουνάβι (και κάθε παρόμοιο…) είναι σύμπτωμα της εσωτερικής κρίσης / αναδιάρθρωσης (των δυσκολιών της δεύτερης) στις δυτικές κοινωνίες· όχι αιτία της. Όπως εξίσου σύμπτωμα είναι ο νυσταλέος Jo, ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron, ο Borduk στο Λονδίνο, ο Orban και άλλοι…

Η καπιταλιστική συσσώρευση, με την πιο «ρευστή και ευέλικτη» μορφή (του χρήματος) είναι αποδεδειγμένα βασικός όρος για τέτοιου είδους ριζικές μεταβάσεις, τέτοιες γενικές Αλλαγές καπιταλιστικού Παραδείγματος. Επί δεκαετίες τα ίδια τα αφεντικά και οι μετρήσεις τους διαλαλούν ότι «οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι» – με πιο πρόσφατη επίδειξη την χρονιά του τσαχπίνη και μέσω της αξιοποίησής του. Τα ίδια τα αφεντικά επίσης επί χρόνια μιλούν για την «αναταραχή» που προξενεί αυτή η διαδικασία μετάβασης / συσσώρευσης / πόλωσης σ’ εκείνο που αποκαλούν «μεσαίες τάξεις», ένας ευφημισμός για τους μικροαστούς, ψάχνοντας για την κατάλληλη μορφή της “τάξης μέσα στο χάος”… (Τις εργατικές τάξεις τις θεωρούν δεδομένα ηττημένες / υποταγμένες, κυρίως στον μικροαστισμό τους). Πώς είναι επιτρεπτό, μετά απ’ αυτά, να προσωποποιούνται τέτοιες εξελίξεις, που έχουν προβλεφτεί (για να μην πούμε ότι μεθοδεύονται), ε;

Και πως είναι δυνατόν να αποσυσχετίζεται η «οχλοκρατία» απ’ την θεσμική αναδιάρθρωση που βρίσκεται σε εξέλιξη σχεδόν στο σύνολο των δυτικών ολιγαρχικών καθεστώτων; Αν το πρώτο είναι σύμπτωμα γιατί το δεύτερο δεν είναι η κυοφορούμενη «θεραπεία»;

Όταν «κουβεντιαζόταν» στο αμέρικα, εδώ και εβδομάδες, το τι θα συμβεί στις 6 Γενάρη (αν δεν το ξέρετε: κουβεντιαζόταν!) η γνώμη ορισμένων ήταν ότι: το ψόφιο κουνάβι θα σπρώξει τους οπαδούς του σε «έκνομες ενέργειες» ώστε στη συνέχεια να κηρύξει «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», να καλέσει τον στρατό να επιβάλει την τάξη, και να ακυρώσει την εκλογή του νυσταλέου Jo!… Άλλοι πάλι έλεγαν ότι αν σκοπεύει κάτι τέτοιο θα αποτύχει, επειδή ο στρατός δεν θα υπακούσει. Δέκα πρώην αμερικάνοι υπ.αμ. πρόλαβαν να στείλουν «ανοικτή επιστολή» στο ψόφιο κουνάβι, «να μην τολμήσει»…

Το ζήτημα δεν είναι, απλά, ότι το «σχέδιο» του ψόφιου κουναβιού (αν όντως υπήρχε τέτοιο…) δεν προχώρησε. Αλλά το ότι η κήρυξη «κατάστασης έκτακτης ανάγκης» έχει γίνει πια «φυσιολογική», ένα εύλογο ενδεχόμενο, κάτι απαραίτητο και αποδεκτό, απ’ την στιγμή που νομιμοποιήθηκε (και μάλιστα επ’ αόριστο) με πρόσχημα τον τσαχπίνη!

Υπάρχουν, λοιπόν, δύο τρόποι, δύο διαδρομές εννόησης των πραγμάτων. Στην πρώτη ρίχνει κανείς τις κατάρες του στο φασισταριό (σωστό), ρίχνει τις κατάρες του το ψόφιο κουνάβι (κοινότοπο), και ύστερα μπορεί να απολαύσει την (ρηχή) πολιτική του ορθότητα χαζεύοντας. Στην δεύτερη διαπιστώνει ότι η διαδικασία της καπιταλιστικής κρίσης / αναδιάρθρωσης παράγει (ή οξύνει) τις εσωτερικές κοινωνικές εντάσεις χωρίς να υπάρχει οργανωμένη εργατική τάξη με τους δικούς της προσανατολισμούς και σχέδιο· ό,τι, κατά συνέπεια, η κήρυξη «κατάστασης έκτακτης ανάγκης» είναι στο οπλοστάσιο των αφεντικών, όχι απέναντι στην εργατική / κομμουνιστική απειλή / προοπτική (όπως στις δεκαετίες του 1920 και του 1930 – τραγικό λάθος τέτοιες συγκρίσεις!) αλλά σαν μέθοδος γενικής πειθάρχησης του «κοινωνικού σώματος» κατά την διάρκεια των αλλαγών στο μοντέλο διακυβέρνησης / κράτος· συνεπώς το τι θα χρησιμοποιηθεί σαν «δικαιολόγηση» υπέρ αυτής της κήρυξης, το αν δηλαδή θα είναι οι φασίστες ψοφιοκουναβικοί ή άλλοι, οι τζιχαντιστές, το black life matters, ένας ιός, ο καιρός, οι ηλιακές εκρήξεις ή η παχυσαρκία είναι δευτερεύον ζήτημα· έτσι ώστε να συμπεράνει ότι από εργατική σκοπιά ο πόλεμος (θα έπρεπε να) είναι σύνθετος και πολυμέτωπος! Κομμουνιστικός (αν μας επιτρέπετε η λέξη) αλλά σε ένα σαφώς ανώτερο επίπεδο πολιτικής συνθετότητας και οργανωτικής ακρίβειας…

Περίεργα τα λέμε, ε;