Year: 2021

Amerimacka

Δευτέρα 5 Ιούλη>> Σα να γλύφεις μέλι απ’ την κόψη του μαχαιριού….

Με τις ευχές μας για την εβδομάδα Trievery Corporation.

Καθαρόαιμοι και μπάσταρδοι 1

Δευτέρα 5 Ιούλη>> Ξεχυλίζει η κομψότητα απ’ το κυβερνοφασισταριό! Στο οποίο δεν περιλαμβάνονται μόνο οι «καθαρόαιμοι» φασίστες (τύπου πλασιέ και σία) αλλά ολόκληρο το κοινοβουλευτικό «δημοκρατικό» τόξο – για να μην ξεχνιόμαστε. Το οποίο, άμα σφιχτεί πολύ, παίρδεται κάτι μισόλογα. Παραμυθάκια για τα μέλη των κομμάτων: ο υγιεινιστικός ρατσισμός / ευγονισμός ήταν απ’ την στιγμή 0 μέσα στο πρόγραμμα του «πολέμου κατά του αόρατου εχθρού» που με τόσο πάθος έκαναν όλοι οι πολιτικοί καραγκιόζηδες! Τώρα ψάχνουν οι caradinieri, οι pfizeroi και οι «εμβόλια για όλο το λαό» άλλοθι και έξοδο κινδύνου; Δεν υπάρχει! Ενάμισυ χρόνο έκαψαν ό,τι μπορούσαν να κάψουν – και δεν χρειαζόμαστε ψευτοματανοιωμένους Ηρόστρατους!

Οι δραστηριότητες του εμπορευματικού κύκλου της διασκέδασης (συμπεριλαμβανόμενης της εστίασης) χωρίζονται λοιπόν στους με «αμιγή» πελατεία και στους με «μικτή». Ευφημισμός για τους καθαρόαιμους και τους μπάσταρδους, όπως μεταγλωτίζουν τον ιστορικό φασισμό οι γενετιστές και το σύμπλεγμα.

Το αποτέλεσμα αυτής της σχεδιασμένης (εδώ και τουλάχιστον ενάμισυ χρόνο) απαρτχάιντ χωρο/χρονο/ταξίας έχουν βαριά πάνω τους την σφραγίδα της κρατικής γραφειοκρατίας που έχει αναλάβει την εργολαβία. Όποιος έχει την αίσθηση του γελοίου της εξουσίας μπορεί να ξεκαρδιστεί απ’ αυτά τα νομοθετικά κατασκευάσματα. Που δεν έχουν ακόμα τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για το «πρωτόκολο» της επίσκεψης στις τουαλέτες των καταστημάτων (και της πιθανής συνάντησης «καθαρόαιμων» και «μπάσταρδων» εκεί), κάνει όμως φιλότιμες προσπάθειες zoning για όσα θεωρεί (η πολιτική εξουσία και η γραφειοκρατία της) κρίσιμα. Φιλότιμες οι προσπάθειες, φιάσκο το αποτέλεσμα.

Αλλά οι απειλές; Η τρομοκρατία; Οι εκβιασμοί; Όλα στη θέση τους απ’ τους καθαρόαιμους ανθρωποφάγους! Θέλουν να κάνουν εδώ και καιρό τους πλατφορμιασμένους μπάτσους των υπόλοιπων. Και επειδή δεν τους βγαίνει, ελπίζουν ότι την δουλειά θα την αναλάβουν οι μαγαζάτορες.

Ποιός ξέρει; Μήπως να επιστρατευτούν και οι ναυαγοσώστες; Όποιος δεν έχει πλατφορμιαστεί και κινδυνεύει ας πάει να πνιγεί;

Το έχουν μέσα τους οι λακέδες, απλά δεν το έχουν ξεστομίσει / ξεράσει ακόμα…

Καθαρόαιμοι και μπάσταρδοι 2

Δευτέρα 5 Ιούλη>> Αυτοί οι «καθαρόαιμοι» δεν ήταν και παραμένουν οι θιασώτες, οι ατζέντηδες της διατεταγμένης «κοινωνικής ευθύνης»; Αυτοί δεν ήταν τα μικρά και μεγάλα μεγάφωνα του υγιεινισμού του συμπλέγματος; Ποιά ήταν αυτή η «κοινωνική ευθύνη» που τώρα απλά ξεβρακώνεται και δείχνει τα αχαμνά της;

Ήταν η εταιρική κοινωνική ευθύνη, προσαρμοσμένη στην καπιταλιστική μικροκλίμακα, στον Εαυτό Κεφάλαιο – idiots!!! Ήταν το ακριβώς αντίθετο της κοινωνικότητας και της φροντίδας του ενός για τον άλλον – idiots!!! Ήταν η εγκληματική αναπαράσταση του «κοινωνικού» όπως αυτή εννοείται (και πρέπει να επιβληθεί) απ’ το κεφάλαιο στην εποχή της ακόμα πιο ολοκληρωτικής υπαγωγής των κοινωνικών σχέσεων στις νόρμες του – idiots!!! Ήταν ένας οδηγός μάρκετινγκ.

Στον πυρήνα αυτής της αντεστραμμένης «κοινωνικότητας» που τώρα προσπαθεί να διαχωρίσει τους υγιειονομικά «καθαρούς» απ’ τους υγιειονομικά «βρωμιάρηδες» ήταν η γνωστή απλή φόρμουλα, που ΟΛΟΙ, ΜΑ ΟΛΟΙ οι caradinieri αποδέχτηκαν σαν μάνα εξ ουρανού: μην με πλησιάζεις / δεν σε πλησιάζω!… Σ’ αυτό το έσχατο και επαίσχυντο σημείο «καθαρότητας» ο Εαυτός Κεφάλαιο μπορούσε και έπρεπε να οχυρωθεί και να αναδειχθεί σαν η πιο pure (σ’ αυτήν την συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία) μορφή της αδυναμίας του απέναντι στο Κεφάλαιο – κεφάλαιο, που επελαύνει. Σαν το «κέντρο μιας φούσκας» (στο ναό του ιστορικού νεοφιλελευθερισμού, στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας βασίλισσας, η «ατομική φούσκα» έγινε ιδεολογικό επιχείρημα και νομική νόρμα…), μια θερμοκοιτίδα ξένη και στην ανάγκη επιθετική απέναντι σε κάθε άλλη φούσκα Εαυτού Κεφάλαιου. Για να συνταχτεί η κοινωνική πειθαρχία, ο στρατός των «πολεμιστών» στο πέρασμα στην 4η βιομηχανική επανάσταση, τα αφεντικά μεθόδευσαν μια βίαιη κάθοδο στην πλήρη κοινωνική αποδιάρθρωση, τον «πόλεμο όλων εναντίον όλων», ξέροντας ότι απλά τραβάνε στα όριά της την κρίση ατομικής (καπιταλιστικής) αξιοποίησης που τυραννάει εδώ και τουλάχιστον 2 δεκαετίες όλα αυτά τα Εγώ.

Θα έπρεπε οι idiots να καταλάβουν (μα αν καταλάβαιναν δεν θα ήταν idiots!) ότι συνεργάστηκαν στην αναπαράσταση της κοινωνίας σαν αποτελούμενης από atoms και όχι από ζωντανά persons. Θα έπρεπε οι idiots να καταλάβουν πως όταν το αφεντικό σε διατάξει να ακυρώσεις κάθε πλευρά του κοινωνικού εαυτού σου δεν θα σταματήσει εκεί. Θα γεμίσει τα κενά με τις δικές του νόρμες, με τις δικές του μηχανές. Όταν οι idiots έκαναν «προπόνηση» για να μείνουν fit τρέχοντας γύρω απ’ τους καναπέδες τους και κρεμούσαν τα video στις τηλε-επικοινωνίες τους νομίζοντας ότι εξακολουθούν να υπάρχουν, έφτιαχναν τα σύνορα. Τους φράκτες. Ανάμεσα στους «καθαρούς» και στους «βρωμιάρηδες», που επιμένουν στην άμεση συνάφεια στις σχέσεις τους. Και είναι …. μολυσματικοί αν δεν έχουν ενσωματώσει τους «διαύλους» της τεχνο/εξουσίας. Τις πλατφόρμες σήμερα, κάτι άλλο αύριο, κάτι τρίτο μεθαύριο.

Η ευχή «καλή ανοσία» ξεφύτρωσε απ’ το πουθενά! Ήταν το ρέψιμο του συμπλέγματος που χώνευε όλα αυτά τα υπερφίαλα και σε υπνοβασία Εγώ – Κεφάλαιο. «Άνοσος» στην αργκώ της εξουσίας δεν σημαίνει είμαι καλά! Σημαίνει «είμαι εγκεκριμένος». Η έγκριση κατασκευάζεται με κέντρο την αρρώστια και ένα +/- σαν «ακτινοβολία» γύρω της. Ο Εαυτός – Κεφάλαιο που νόμιζε ότι είναι «ιδιοκτήτης» των ατομικών του assets και μπορούσε να τα κάνει ό,τι θέλει είναι, τώρα, είναι δούλος της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης: απαγορεύεται να διαταράσσει, να αμφισβητεί, να εμποδίσει την ομαλότητα («νέα κανονικότητα») του πεδίου καπιταλιστικής συσσώρευσης α λα 4ης βιομηχανική επανάσταση!

Το λένε οι καλοί πλασιέ άλλωστε, δεξιοί κι αριστεροί… Αυτοί ξέρουν.

Οι ανθρωπιστές είναι ανθρωποφάγοι

Δευτέρα 5 Ιούλη>> «Ούτε μια ανθρώπινη ζωή χαμένη» ούρλιαζαν οι caradinieroi για μια σύντομη διάρκεια ιστορικού χρόνου την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2020, όταν ήταν απόλυτα βέβαιοι ότι η απανθρωποποίηση σώσει (τις) ζωές (τους). «Ούτε μια ανθρώπινη ζωή χαμένη» ούρλιαζαν οι καθεστωτικοί δημαγωγοί όταν δολοφονούνταν στα μουλαχτά χιλιάδες με τα τοξικά φαρμακοπειράματα, όταν άλλοι δολοφονούνταν απλά από εγκατάλειψη, κι όταν παντού κτίζονταν τα μνημεία του 21ου αιώνα, οι «κοινές δεξαμενές». “Επιχείρηση διαρκή ελευθερία” ονόμασε η Ουάσιγκτον τον ιμπεριαλισμό της κατά την εισβολή στο αφγανιστάν. “Επιχείρηση ελευθερία” ονόμασε το ρημαδογκουβέρνο, σα νοτιοανατολική πτέρυγα του συμπλέγματος, το δικό του μερίδιο εισβολής στα τελευταία ανεκμετάλλευτα εδάφη του κοινωνικού.

Ανθρώπινο αίμα μύριζε απ’ την αρχή…

Και ύστερα; Σχεδόν 16 χιλιάδες δολοφονημένοι ως τώρα (15.472 ως τις 19 Ιούνη….) μόνο στην ε.ε., και εκατοντάδες χιλιάδες σακαταμένοι απ’ τις «σωτήριες» πλατφόρμες… Αυτοί είναι αόρατοι, αυτοί είναι ανύπαρκτοι, αυτοί δεν είναι ζωές. Οι θάνατοι και οι βλάβες μοιάζουν κάποτε «καμμία σχέση» ακόμα και για τα θύματα ή τους οικείους τους: αν «υγεία» είναι ό,τι πιστοποιείται σαν τέτοιο απ’ τις μαφίες και μόνον αυτό, αν «ζωή» είναι ότι εγκρίνεται σαν τέτοιο, αν χαθεί κάθε ίχνος αυτο-καθορισμού της ζωής, τότε ίσως να μην πεθαίνει πια κανένας… Απλά κάποιοι θα διαγράφονται απ’ τα μητρώα των ληξιαρχείων….

Το κεφάλαιο, ώριμο απ’ την πίστη τόσων εκατομυρίων πρωτοκοσμικών idiots, στην 3η δεκαετία του 21ου αιώνα επιχειρεί να πετύχει εκείνο που είχε διαβλέψει ο Μάρξ, στο έσχατο όριό του. Όχι, δηλαδή, να εμφανίζεται στην οργάνωση της εργασίας και της κατανάλωσης σαν η μόνη υπαρκτή μορφή πλούτου και παραγωγής του αλλά, συνολικά, σαν η μόνη υπαρκτή μορφή ζωής – και, φυσικά, η έγκρισή της.

Να γιατί τα καθάρματα των τωρινών χωρο/χρονο/απαρτχάιντ ξεφύτρωσαν ομαλά μέσα από εκατομμύρια «αναρτήσεις» στα antisocial media και τα εκατομμύρια διαγγέλματα των δημαγωγών, μέσα απ’ τον πύρινο ναρκισσισμό Εαυτών – Κεφάλαια που απαιτούσαν και τον εγκλεισμό, και τον διαχωρισμό, και κάθε είδους τιμωρία των αιρετικών εδώ και μήνες. Να πως ξεκινάει ο κοινωνικός ευγονισμός: σαν συγκέντρωση και αξιοποίηση των συμπλεγμάτων ανωτερότητας…

Να ποιές και που είναι οι ρίζες που πρέπει να πολεμήσουμε με αποφασιστικότητα…

Μαύρη Θάλασσα

Δευτέρα 5 Ιούλη>> Το γράψαμε παραπάνω από μια φορά, μια απ’ αυτές στις 7 Απρίλη του 2019:

… Η Ουάσιγκτον θα προσπαθήσει να «ανεβάσει την πίεση» κατά της Μόσχας στην ανατολική Μεσόγειο όσο πιο κοντά γίνεται στην Κριμαία. Η Μαύρη Θάλασσα δεν είναι εύκολη υπόθεση, αφού απαιτεί την (αντιρωσική) συνεργασία της Άγκυρας, που δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Το Αιγαίο είναι κάπως ευκολότερο, αφού υπάρχει η διαθεσιμότητα της Αθήνας. Που δείχνεται έμπρακτα…

Κι έτσι ακριβώς συμβαίνει. Η αεροναυτική άσκηση του νατο και των φίλων του “Sea Breeze” (30 κράτη απ’ όλες τις ηπείρους), απ’ τις 28 Ιούνη ως τις 23 Ιούλη, είναι φέτος μεγαλύτερη από ποτέ. Ξεκίνησε νωρίτερα απ’ την επίσημη έναρξη, στις 23 Ιούνη, με μια προβοκάτσια του αγγλικού ναυτικού, μια ενέργεια αντάξια των Monty Python, όταν ένα πολεμικό του έπαιξε τον ρόλο «η Κριμαία είναι ουκρανική» παραβιάζοντας τα ρωσικά χωρικά ύδατα – μόνο για γίνει λαγός όταν άρχισαν να πέφτουν κανονικές και βόμβες γύρω του. Για να ολοκληρωθεί η μελοδραματική φάρσα το βρετανικό υπ.αμ. «παράτησε» σε μια στάση λεωφορείου (;;;;) αρχεία του (που έφτασαν έγκαιρα στο bbc…), μπας και πείσει ότι δεν είχε κακές προθέσεις…

Η ανεγκέφαλη αλεπού (Putin) το έχει δηλώσει καθαρά. Αν παραβιάζονται οι ρωσικές «κόκκινες γραμμές» των συμφερόντων της, τότε η Μόσχα θα αντιδρά με οποιονδήποτε τρόπο θεωρεί χρήσιμο· και όχι, αναγκαστικά συμμετρικά. Το Joνυσταλεάν, που έστειλε τον «μικρό» (του Λονδίνου) για να δει «τι παίζει», δεν σκοπεύει αυτή τη στιγμή να γίνει στόχος. (Το φασισταριό της ουκρανίας μπορεί ωστόσο να έχει παρεξηγήσει την κατάσταση…) Η Ουάσιγκτον είναι ευχαριστημένη με το να καθιερωθεί στα μάτια τρίτων σαν «εγγυητής της ελευθερίας» και στη Μαύρη Θάλασσα. Οξύνοντας, φυσικά, εδώ κι εκεί, την σύγκρουση τόσο με την Μόσχα όσο και με το Πεκίνο. Κι αυτή η όξυνση δεν θα μείνει αιωνίως σαν μονομερής ευχέρεια της αμερικανικής ηγεμονικής παρακμής και των συμμάχων της…

Και η Άγκυρα; Συμμετέχει φυσικά στην “Sea Breeze” και η Μόσχα δεν έχει πρόβλημα μ’ αυτό. Κάποιος πρέπει να είναι inside – κι άλλωστε οι ισλαμοδημοκράτες δοκιμάζουν πόσο μακριά μπορεί να πάει η δεύτερη βάρκα στην οποία πατούν.

(φωτογραφία: Αυτός ο χάρτης είναι ενδιαφέρων επειδή δείχνει ποιά ακριβώς είναι τα αδιαπραγμάτευτα ρωσικά όρια στη Μαύρη Θάλασσα: πιο συγκεκριμένα η Μόσχα θεωρεί ότι νομιμοποιείται να έχει τον πλήρη έλεγχο των στενών του Kerch, αφήνοντας στο Κίεβο μια μικρή ποσότητα θάλασσας στα παράλιά του. Συνεπώς τα ουκρανικά πλοία (ακόμα και τα εμπορικά) από και προς το λιμάνι της Μαριούπολης στην Αζοφική θάλασσα, θα πρέπει να ζητούν άδεια διέλευσης.

Θα πάει ο νυσταλέος και οι σύμμαχοί του να ελευθερώσουν το Κίεβο απ’ αυτό το ρωσικό κεφαλοκλείδωμα;)

Η ενσωμάτωση των GMOs

Δευτέρα 28 Ιούνη>> Τα ντοκουμέντα της προηγούμενης εβδομάδας, το γεγονός δηλαδή ότι οι πολιτικές βιτρίνες της ε.ε. (κεντρικές και ευρωβουλευτές…) με πλήρη επίγνωση του τι κάνουν αποφάσισαν το καλοκαίρι του 2020 να επιτρέψουν νομοθετικά την εισαγωγή, με ένεσεις, στα κορμιά εκατομμυρίων υπηκόων γενετικά μεταλλαγμένους οργανισμούς παρουσιάζοντάς την διαδικασία σαν «εμβολιασμό» (παραβιάζοντας, δηλαδή ακυρώνοντας) την ως τότε ισχύουσα (ευρωπαϊκή) νομοθεσία που απαγόρευε οποιαδήποτε «απελευθέρωση» γενετικά μεταλλαγμένων οργανισμών στο περιβάλλον, συν το γεγονός ότι έκρυψαν αυτήν την πραγματικότητα απ’ τους υπηκόους (για να μην αντιδράσουν αμέσως και οργισμένα), πριν 30 χρόνια θα ήταν ευρύτερα γνωστό απ’ την αρχή. Και, γι’ αυτό, θα ήταν απλά αδιανόητο σαν «πολιτική απόφαση» των κρατών.

Το 2020 έγινε. Κρύφτηκε – σαν κοινό μεν αλλά ένοχο / φονικό μυστικό. Είναι τρανταχτή απόδειξη εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας. Η ιατρική / θεραπευτική αξία αυτής της γιγα-εκστρατείας αποδεικνύεται ήδη απ’ τις πάνω από 15.000 δολοφονίες (και τα χιλιάδες σακατέματα) που έχουν προκαλέσει οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, δηλαδή οι «για ανθρώπινη χρήση» GMOs, μέσα σε ελάχιστους μήνες. Είναι πιθανό, δυστυχώς, ότι αν μείνουμε αδρανείς τα ακόμα χειρότερα είναι μπροστά μας.

Κι ωστόσο μια «περιθωριακή» ασταμάτητη μηχανή αποκάλυψε το «κρατικό μυστικό» (όντως, περί αποκάλυψης πρόκειται, αν και δεν είναι ο ορισμός του μυστικού…) Υποθέτουμε ότι οι αναγνώστριες / αναγνώστες, ένοιωσαν κάτι του είδους «Ωωωω! Μα εγώ είμαι μικρός, πολύ μικρός για να το εμποδίσω!»…

Κανείς δεν είναι τόσο «μικρός»… Αλλά οι μαζικές προδοσίες, οι συνθηκολογήσεις, οι εθελόδουλοι συμβιβασμοί και οι κάθε είδους προσχωρήσεις στον εχθρό εδώ και 30 χρόνια κάνουν το πολιτικό έργο της κριτικής και δράσης να φαίνεται σήμερα από αδύνατο έως αδιανόητο – ό,τι δηλαδή ήταν πριν 3 δεκαετίες η προοπτική μαζικής και βίαιης κατάληψης των ανθρώπινων (και όχι μόνο) σωμάτων απ’ τους βιοτεχνολόγους, τους γενετιστές, και τις εταιρείες που τους έχουν στους στάβλους τους!! Ο κόσμος (: οι πρωτοκοσμικές καπιταλιστικές κοινωνίες…) στέκονται με το κεφάλι κάτω και τα πόδια στον αέρα – και τ’ αφεντικά κάνουν πάρτυ.

Δύο μόνο, ενδεικτικές παράγραφοι, από ένα βιβλίο του 1999 (με τίτλο Cyber Marx… – δεν έχουν εδώ σημασία τα υπόλοιπα στοιχεία του…) που συμπυκνώνουν ό,τι ήταν στον έναν ή στον άλλο βαθμό κινηματική κατάκτηση μέχρι, τουλάχιστον, τα μέσα της δεκαετίας του ’90 (ο τονισμός δικός μας):

… Το καθεστώς τεχνολογικού ελέγχου του Κράτους – Κρίση δεν περιορίζεται μόνο στην μετατροπή της κοινωνικής πρόνοιας σε μηχανισμούς δημόσιας τάξης, ούτε στην αστυνόμευση των πόλεων. Επεκτείνεται ακόμα πιο πέρα, στα σπίτια και στα νοσοκομεία, όπου η πληροφορική αναδιάρθρωση του κεφαλαίου είναι άμεσα συνδεδεμένη με νέες παρεμβάσεις στην αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης στις πιο βασικές της εκφάνσεις – στην μητρότητα, στην γέννηση και, κυρίως, στη βασική βιολογική συγκρότηση των ανθρώπινων όντων…

… Η δυνατότητα επανεγγραφής του «κώδικα της ζωής» εφαρμόζεται στη γεωργία, στην κτηνοτροφία και στην παραγωγή τροφίμων για να προκύψουν νέα είδη φυτών, ζώων, νέες μορφές τροφίμων και νέοι τύποι λιπασμάτων. Όμως όλο και πιο συστηματικά η γενετική μηχανική έχει στους στόχους της τον άμεσο έλεγχο των ανθρώπινων συμπεριφορών. Η έκρηξη του κρατικού και επιχειρηματικού ενδιαφέροντος για τις βιοτεχνολογίες στη διάρκεια της κρίσης στο κοινωνικό εργοστάσιο [σ.σ.: αναφέρεται στην παγκόσμια κινηματική / ανταγωνιστική έκρηξη των δεκαετιών του 1960 και 1970] προέκυψε επειδή, μαζί με τα προφανή οικονομικά οφέλη της, συστηματοποιεί «μια εν δυνάμει δυνατότητα επιπλέον κοινωνικής σταθεροποίησης, κυρίως μέσω της εκτεταμένης δυνατότητας των βιοτεχνολογιών να ελέγξουν τις συμπεριφορές και τα σώματα»…

Αυτά και πολλά άλλα, που ήταν βασικές θέσεις του κοινωνικού / ταξικού ανταγωνισμού (σημαντικών αριθμητικά υποκειμένων) λίγο πριν την ανακοίνωση της «αποκρυπτογράφησης του ανθρώπινου γονιδιώματος / DNA» (έγινε στα τέλη των ‘90s), χαρακτηρίστηκαν στις αρχές της 3 δεκαετίας του 21ου αιώνα από κάθε είδους κωθώνι και κάθε είδους εγκάθετο «ψέκα…»

Καλύτερη συνηγορία στο κράτος και στα δυναμικά δυτικά αφεντικά του 21ου αιώνα δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Ούτε, όμως, μεγαλύτερη συνενοχή στο έγκλημα…

(Για όσους/όσες ενδιαφέρονται, παραθέτουμε μια μικρή ενδεικτική βιβλιογραφία, στα αγγλικά. Δεν γνωρίζουμε αν αυτά τα βιβλία είναι εύκολο να βρεθούν μετά από τόσα χρόνια, όμως οι τίτλοι και οι χρονολογίες δείχνουν την κριτική γνώση που υπήρχε διαθέσιμη άλλοτε… Κι ας θυμίσουμε ότι εκείνη την ιστορική περίοδο η γενετική μηχανική έκανε μόνο τα πρώτα της βήματα / άλματα… Τώρα; Τώρα περιμένουμε να ακούσουμε το «ζήτω τα μεταλλαγμένα»!…

Edward Yoxen, “Life as a Productive Force: Capitalizing the Science and Technology of Molecular Biology”, 1981

Harry Cleaver, “Technology as Political Weaponry”, 1981

Maria Mies, “Why Do We Need All this? A call against Genetic Engineering and Reproductive Technology”, 1987

Brian Tokar, “The False Promise of Biotechnology”, 1992

Andrew Kimbell, “The Human Body Shop”, 1993

Giovanni Berlinguer, “The Body as Commodity and Value”, 1994

Herbert Cottweis, “Genetic Engineering, Democracy and the Politics of Identity”, 1995

Όσοι / όσες ενδιαφέρονται για την ιστορία δυναμικών ενεργειών κατά της γενετικής μηχανικής και των βιοτεχνολογιών στην ευρώπη, ας ανατρέξουν στην ιστορία της γερμανικής, φεμινιστικής Rote Zora, ειδικά από το 1986 ως το 1988.)

Το σύμπλεγμα

Δευτέρα 28 Ιούνη>> Ανάμεσα στις μάζες των ignorants που έχουν γίνει ήδη «κρέας για την γενετική μηχανική» οι χειρότεροι, οι πιο επικίνδυνοι, είναι τα κάθε είδους ψώνια, οι νάρκισσοι, τα υπερφίαλα ΣουπερΕγώ, που νομίζουν ότι ξέρουν – τίποτα περισσότερο απ’ τα σκουπίδια που τα ταϊζουν οι δημαγωγοί και οι «ειδικοί» λακέδες του κράτους και του κεφάλαιου. Είναι χαρακτηριστικό κι αναμφισβήτητο: αυτόν τον ενάμισυ χρόνο της τρομοεκστρατείας, απ’ την μεριά των caradinieri και των pfizeroi επαναλαμβάνονται απειλές, κατάρες, προστυχιές, ψέμματα, και πάλι απ’ την αρχή. Μόνο η κριτική έχει αναδείξει επιχειρήματα, γνώσεις, επιστημονική εκλέπτυνση, ακόμα και μια καθόλου εύκολη προσπάθεια μόρφωσης των αιχμαλώτων υποτελών. Η αναμέτρηση μοιάζει άνιση, εφόσον οι καθεστωτικοί κάθε απόχρωσης έχουν με την μεριά τους την βία της εξουσίας – αλλά και την ιστορική λήθη. Αυτό σημαίνει ότι θα συνεχίσουμε την σύγκρουση με ακόμα μεγαλύτερο πείσμα, με ακόμα μεγαλύτερη επίγνωση!

Να, τώρα, μια ακόμα χαραμάδα γνώσης του ποιο είναι πρακτικά το περιεχόμενο αυτής της (για πάρα πολλούς σημερινούς υπηκόους…) αινιγματικής φράσης λίγων δεκαετιών πριν: … η πληροφορική αναδιάρθρωση του κεφάλαιου είναι άμεσα συνδεδεμένη με νέες παρεμβάσεις στην αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης στις πιο βασικές της εκφάνσεις… Λέγεται google. Ότι και να (μην) ξέρετε για την συγκεκριμένη εταιρεία / κυρίαρχο, είναι γεγονός ότι έχει άμεση σχέση με βιοτεχνολογικές έρευνες. Μέσω χρηματοδοτικής υποστήριξης και συμμετοχής στην επιφανειακά «αθώα» EcoHealth Alliance. Φαινομενικά η EcoHealth Alliance είχε στόχο την «προστασία άγριων, υπό εξαφάνιση ειδών». Αυτό ήταν η βιτρίνα. Πρακτικά το εν λόγω project ήταν ανάμεσα στα υπόλοιπα και «κρυφό» πρόγραμμα γενετικής μηχανικής και σχεδιασμένων «ερευνητικών» μεταλλάξεων διαφόρων ιών, ειδικά τα χρόνια που απαγορεύτηκαν επίσημα τέτοιες «έρευνες» (βιολογικού πολέμου) στο έδαφος των ηπα (περισσότερα στο cyborg 21).

Επιπλέον η google απέκτησε το 2007 μετοχές (και άμεση λειτουργική πρόσβαση) στην εταιρεία 23andMe. Πρόκειται για μια περίπτωση που θα έμοιαζε γελοία μέχρι θανάτου αν δεν ήταν τρομακτικά αληθινή. Η 23andMe (το cyborg είχε ασχοληθεί έγκαιρα με δαύτην…) πουλούσε εύρεση της «γενεαλογικής καταγωγής» οποιουδήποτε της έστελνε ένα δείγμα σάλιου… Υποτίθεται ότι ανέλυε το dna του και, μέσω αυτής της ανάλυσης, απαντούσε στο από ποιο μέρος του πλανήτη κρατούσε η σκούφια του στα βάθη των αιώνων. Ήταν οφθαλμοφανώς μια επιχείρηση συγκέντρωσης και ταξινόμησης του dna εκατοντάδων χιλιάδων αφελών με παιδαριώδες «τυράκι». Έτσι η 23andMe τράβηξε το ενδιαφέρον των αφεντικών της google νωρίς νωρίς ακριβώς γι’ αυτό: επειδή έφτιαχνε βάση δεδομένων dna. Με όνομα, επώνυμο, και όχι μόνο. Η 23andMe είχε δηλωμένο ανοικτά στόχο «να γίνει η google του dna» – οπότε η google απλά την αφομοίωσε.

Συγκεντρώνοντας απ’ την μια μεριά βάσεις δεδομένων dna, και μπαίνοντας απ’ την άλλη στρατηγικά στη γενετική μηχανική, στις μεταλλάξεις ιών αλλά και στη χαρτογράφησή τους, επιφανειακά και από πρώτη ματιά η google σκόπευε να γίνει ο γενικός ιδιοκτήτης / έμπορος / ελεγκτής των «βιολογικών πληροφοριών» του earth planet – και προφανώς το έχει πετύχει ως ένα βαθμό. Αλλά αυτές οι «πληροφορίες» ανεβάζουν την «αξία / τιμή» τους σε συνθήκες κρίσης. Κατά συνέπεια το καπιταλιστικό συμφέρον και της συγκεκριμένης πληροφορο-μαφίας είναι η δημιουργία κρίσεων. Και στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία που βρίσκεται σε εξέλιξη μια απ’ τις μορφές συμβολής στη δημιουργία της κρίση είναι η λογοκρισία που κάνει (και) η google εναντίον όσων αμφισβητούν τις καθεστωτικές «αλήθειες».

Εδώ ο έλεγχος της κοινωνικής αναπαραγωγής (συμπεριλαμβανόμενης της αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης αλλά όχι μόνον αυτής) στις πιο βασικές της εκφάνσεις έχει καθαρές μορφές: οργάνωση, «στοίχιση» των ανθρώπινων συμπεριφορών μέσω πληροφορικού carpet bombing, αποκλεισμού, καταναγκασμού, τρομοκρατίας… Μέσω επιβολής της γενετικής μηχανικής και – επειδή αυτό διαφεύγει απ’ τους ignorants – επιβολής του «νέου καταστατικού χάρτη ζωής» απ’ την μεριά των γενετιστών και των cyber-ειδικών.

Για πάντα.

(φωτογραφία: Ακόμα κι αν “καράβια χάνονται” οι πλασιέδες επιπλέουν…)

Η τρελή επιτάχυνση (1)

Δευτέρα 28 Ιούνη>> Αυτός ο-όχι-μόνο ιδεολογικός (: νεοφιλελευθερισμός), ούτε-μόνο πολιτικός (: κράτος-κρίση) αλλά επίσης (και συχνά κυρίως) τεχνο-επιστημονικός έλεγχος της κοινωνικής αναπαραγωγής που ξεκίνησε την δεκαετία του 1980 σε διάφορα επιμέρους πεδία, για λίγες δεκαετίες προχώρησε σύμφωνα με το manual της «ελεύθερης αγοράς», του καταναλωτισμού, της υποτίμησης όλο και μεγαλύτερου μέρους της μισθωτής εργασίας (και στον πρώτο κόσμο), κάτω απ’ τις σημαίες της ελευθερίας και του ατομισμού. Από στενά οικονομική άποψη δεν ήταν μια διαδρομή στρωμένη με ροδοπέταλα: η όξυνση της ενδημικής κρίσης στην πραγματική κερδοφορία το 2009 έδειξε κάποια όρια. Όρια είχαν αρχίσει επίσης να εμφανίζονται όλο και πιο έντονα στην «απορροφητικότητα» των τεχνολογικών εφαρμογών με τους όρους της «ατομικής ελευθερίας», του «ο πελάτης έχει δίκιο», δηλαδή με τους ρυθμούς και της προδιαγραφές της «ελεύθερης αγοράς»: η παραγωγή τεχνολογικών καινοτομιών ήταν πολλές φορές γρηγορότερη απ’ την κατανάλωσή τους! Όλο και περισσότερες δυσκολεύονταν να βγουν στην μυθική «ελεύθερη αγορά» επειδή, απλά, θα απορρίπτονταν απ’ τα ήθη και τα έθιμα των καταναλωτών… Άλλες, πάλι, απορροφούνταν με πολύ αργότερους ρυθμούς απ’ ότι θα έπρεπε… Στην αργκώ των δυτικών αφεντικών αυτό ονομάστηκε “bottleneck”… Με δυο λόγια: προέκυψε ότι ο έλεγχος της βασικής βιολογικής συγκρότησης των ανθρώπινων όντων δεν θα μπορούσε να γίνει γρήγορα, μαζικά στον μέγιστο βαθμό και χωρίς εμπόδια και κριτικές με μοντέλα τύπου 23andMe…

Το χειρότερο, ας το επαναλάβουμε, ήταν ωστόσο το γεγονός πως ακριβώς την δεκαετία του 2010 ένας «ανταγωνιστής απ’ το πουθενά» (σύμφωνα με τις ιδέες του δυτικού οριενταλισμού…) άρχισε να απλώνει όλο και περισσότερο / γρηγορότερα την σκιά του πάνω στον καπιταλιστικό πλανήτη: το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο. Ο πιο κάτω πίνακας δείχνει συμπυκνωμένα το «πρόβλημα»:

Ήταν χοντρικά τότε, το 2017, το 2018, το 2019, που άρχισαν να ακούγονται από επιλεγμένους ειδικούς των αφεντικών περίεργες και ασυνήθιστες απόψεις, τις οποίες οι υπήκοοι απλά θεωρούσαν «αερολογίες». Όπως, ας πούμε, για «τα όρια της δημοκρατίας» ή/και για «την ανάγκη να εμπλακεί δομικά το κράτος στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση». Είτε το παραδέχονταν ανοικτά αυτοί οι ειδικοί είτε όχι, το κινέζικο μοντέλο πολιτικού και τεχνο-επιστημονικού ελέγχου της κοινωνικής αναπαραγωγής αποδεικνυόταν απειλητικά αποτελεσματικότερο και απελπιστικά ελκυστικό. Εν τω μεταξύ το 2019 οι επαγγελματίες προφήτες του δυτικού χρηματοπιστωτισμού άρχισαν να προβλέπουν για το 2020 ή για το 2021 μια ακόμα (χειρότερη από εκείνη του 2009) όξυνση της κρίσης: πράγματι οι βασικοί παράγοντες της κατάρρευσης του 2009 είχαν απλά εκτραχυνθεί δέκα χρόνια μετά. Και τα «εργαλεία» που χρησιμοποιήθηκαν το 2009 (: η εκτύπωση χρήματος και τα παράγωγά της) είχαν, πια, αχρηστευτεί.

Με άλλα λόγια, για να βγει ο δυτικός καπιταλισμός απ’ την διπλή παγίδα αφενός της ακόμα πιο άγριας χρηματοπιστωτικο-ποίησης (συγγνώμη για τον όρο) και αφετέρου του όλου και μεγαλύτερου λαχανιάσματος πίσω απ’ τον «στρατηγικό ανταγωνιστή», χρειαζόταν μια Άλλη Κρίση, μια «δημιουργική καταστροφή» που θα απελευθέρωνε / επέβαλε την ικανοποίηση των συμφερόντων των πιο δυναμικών τεχνολογικά τομέων. Μια Άλλη Κρίση που θα γινόταν η «έφοδος στον ουρανό» για το δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα.

Κι αυτή κατασκευάστηκε. Όχι σαν ένας «τεχνητός ιός» αλλά σαν η βίαιη, total dominance διαχείρισή του.

Η τρελή επιτάχυνση (2)

Δευτέρα 28 Ιούνη>> Κανένα απ’ τα θηριώδη «υγειονομικά μέτρα» που επιβλήθηκαν δια της βίας στον «πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού» δεν είχε (και δεν έχει) οποιαδήποτε υγιειονομική αξία! Αυτό είναι πια τόσο ολοφάνερο ώστε μόνο πολιτικά και κοινωνικά θεόστραβοι δεν μπορούν να το καταλάβουν – και τέτοιοι υπάρχουν δυστυχώς πολλοί. Τον αυστηρό υγιειονομικό ορθολογισμό τον επέδειξε, ποιός άλλος;, το κράτος / κεφάλαιο που ΔΕΝ χρειαζόταν επιτάχυνση του ελέγχου της κοινωνικής αναπαραγωγής, επειδή τον είχε πετύχει ήδη σε ικανοποιητικό βαθμό… Το κινεζικό.

Τα συγχρονισμένα και με πρωτοφανή βία πραξικοπήματα που έγιναν ταυτόχρονα (και συνεχίζονται) σ’ όλον τον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο, είχαν διπλό χαρακτήρα. Αφενός εναντίον των πληθυσμών, των οποίων οι συμπεριφορές θα έπρεπε να αλλάξουν εκ θεμελίων ώστε να προσαρμοστούν στις προδιαγραφές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Αφετέρου εναντίον άλλων μερίδων του κεφάλαιου, των «πιο καθυστερημένων», που άνθησαν πάνω στις «παλιές» συμπεριφορές, τα «παλιά» ήθη και έθιμα, την «παλιά» αγορά: άλλες απ’ αυτές τις καπιταλιστικές δραστηριότητες πρόκειται να εξαφανιστούν, κι άλλες να προσαρμοστούν / αναδιαρθρωθούν δια της βίας.

Η ιστορικά υλιστική προσέγγιση μπορεί όμως να υποδείξει ότι το «φάρμακο» στην «αναπτυξιακή υστέρηση» και στον ατελή έλεγχο της κοινωνικής αναπαραγωγής στον δυτικό καπιταλισμό (: η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία) έχει όλα τα δομικά ελαττώματα της δυτικής … φαρμακολογίας! Ναι μεν έχει καταφέρει να επιταχύνει ορισμένες πλευρές της «μετάβασης»… Ναι μεν έχει καταφέρει να κατοχυρώσει πλευρές της αναδιάρθρωσης του ελέγχου επί των κοινωνιών, όπως για παράδειγμα το «δικαίωμα» της μορφής-κράτος να αναστέλει κατά βούληση ελευθερίες και δικαιώματα, κάτι που μέχρι πριν 2 χρόνια θεωρούνταν απλά αδιανόητο… Με δυο λόγια η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία έχει πράγματι σημαντικές πολιτικές επιτυχίες. Ταυτόχρονα όμως η δυτική καπιταλιστική «έφοδος στον ουρανό» έχει εμπλακεί στον φαύλο κύκλο των ίδιων των υγιειονομικών θεωρημάτων που χρησιμοποιεί για τη νομιμοποίησή της (και την παραπλάνηση των υπηκόων…), προκαλώντας μια εκτεταμένη κρίση εμπιστοσύνης μεγάλου μέρους των πρωτοκοσμικών κοινωνιών. Μια εκτεταμένη κρίση εμπιστοσύνης που μπορεί να είναι άγουρη και αντιφατική από πολιτική άποψη (άρα να θεωρείται απ’ τα αφεντικά «διαχειρίσιμη») αλλά οξύνει ορισμένες απ’ τις εσωτερικές δομικές αντιφάσεις του καπιταλισμού στη δυτική, χριστιανική εκδοχή του.

Το αποτέλεσμα είναι αυτό που ενδεικτικά φαίνεται στον πιο κάτω πίνακα: η απόσταση απ’ τον «στρατηγικό ανταγωνιστή» αυτό το διάστημα, απ’ το 2020 ως τα μέσα του 2021, όχι μόνο δεν μικραίνει αλλά, αντίθετα, μεγαλώνει!

Η ασταμάτητη μηχανή εκτιμάει πως αν όχι το σύνολο σίγουρα το μεγαλύτερο μέρος των στελεχών του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και οι υψηλόβαθμοι λακέδες τους είναι κοκάκηδες. Ποτέ δεν λαμβάνονται υπ’ όψη τέτοιου είδους δεδομένα όταν αναλύονται οι συμπεριφορές των αφεντικών και των ειδικών τους. Όμως ο κοκάκιας έχει απ’ την μια μεριά υπερτονισμένη (συχνά παρανοϊκά) την αίσθηση της δύναμής του, και απ’ την άλλη μεριά ανικανότητα ελιγμών μπροστά στις συνέπειες των πράξεών του. Απλά επιχειρεί να «λύσει» δια της βίας τα προβλήματα που δια της βίας δημιουργεί. Είναι ο τύπος που κρατάει μόνο ένα σφυρί…

Μια έκφανση αυτού του «φαύλου κύκλου των υγιεινομικών θεωρημάτων» είναι … οι μεταλλάξεις του τσαχπίνη!