Yamore

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Η Cesaria Evora απ’ το πράσινο ακρωτήριο και ο μαλινέζος Salif Keita τραγουδούν Yamore. Ένα τραγούδι απ’ το μακρινό 2002. Ένα τραγούδι για την αγάπη, για τον έρωτα, που τον βαραίνει η αντίσταση, οι μάχες….

Καλή εβδομάδα anyway…

Ινδοκούς

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Καθώς στα μέρη μας και όχι μόνο η δημόσια σφαίρα είναι βαριά «νοσογόνα» λόγω της συνεχιζόμενης εγκληματικής διαχείρισης του τσαχπίνη (όλες οι επόμενες αναφορές αφιερωμένες σ’ αυτήν…) σε άλλα σημεία του πλανήτη υπάρχουν εξελίξεις που θα είναι καθοριστικές. Ένα απ’ αυτά (που παρακολουθούμε στοιχειωδώς) είναι το αφγανιστάν. Εδώ η Ιστορία δεν σούρνεται. Προχωράει με δρασκελιές.

Ως γνωστόν ο αμερικανικός στρατός και οι νατοϊκοί σύμμαχοί του αποχωρούν μετά από 20 χρόνια πολέμου / κατοχής και μια δεινή ήττα. Το «αποχωρούν» έχει σχετική σημασία: το Joνυσταλεάν ψάχνει στα γύρω κράτη έδαφος για να παρκάρει στρατό και μέσα ώστε το αφγανιστάν (δηλαδή το μαλακό υπογράστριο κίνας και ρωσίας) να παραμείνει υπό επιτήρηση. Ψάχνει κυρίως στο ουζμπεκιστάν και στο τατζικιστάν – και εισπράτει ευγενικές αρνήσεις. Θεωρητικά θα βόλευε η ινδία. Όμως τα πολιτικά αφεντικά της δεν φαίνονται διατιθέμενα να ρισκάρουν, αφού ακόμα κι ένας αεροπορικός βομβαρδισμός με drone που ξεκίνησε από ινδικό έδαφος θα μετατρέψει την ινδία σε μέρος του πολέμου…. Και υπάρχουν εκατομμύρια μουσουλμάνοι ινδοί υπήκοοι.

Συνεπώς η Ουάσιγκτον προσπαθεί να δει αν και πόσο βολεύεται απ’ τις βάσεις που έχει στο κατάρ και στη σαουδική αραβία.

Απ’ την άλλη μεριά οι ταλιμπάν κατακτούν όλο και μεγαλύτερο μέρος του αφγανικού εδάφους, και μάλιστα χωρίς ή με ελάχιστες μάχες. Μεγάλα τμήματα του επίσημου τακτικού στρατού της Καμπούλ (αυτοί που εκπαίδευαν επί χρόνια οι αμερικάνοι), είτε παραδίδονται και γυρνούν στα σπίτια τους, είτε περνάνε στις τάξεις των ταλιμπάν, είτε (αν οι αποστάσεις βολεύουν) διαφεύγουν ζητώντας άσυλο σε διπλανά κράτη. Τελευταία επιτυχία των ταλιμπάν είναι η κατάληψη (χωρίς μάχη) της Κανταχάρ – της μεγαλύτερης και στρατηγικότερης πόλης στα νοτιοανατολικά, δεύτερης σε μέγεθος στο αφγανιστάν. Οι ταλιμπάν υποστηρίζουν ότι ελέγχουν ήδη το 85% της αφγανικής επικράτειας· ένα νούμερο που είναι μάλλον υπερβολικό σήμερα, αλλά πολύ πιθανό σε μια βδομάδα ή δυο.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η «δημαρχία» της Καμπούλ, που υποτίθεται πως είναι κυβέρνηση ολόκληρου του αφγανιστάν, είτε μετράει ημέρες είτε ελπίζει ότι οι σύμμαχοί της (ηπα, νατο) δεν θα την εγκαταλείψουν εντελώς. Οι ταλιμπάν έχουν δηλώσει ότι δεν θα επιχειρήσουν να καταλάβουν την Καμπούλ, εννοώντας ίσως «προς το παρόν». Ένα υβριδικό καθεστώς, με τους ταλιμπάν να ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος του αφγανιστάν και τον Ashraf Ghani να παριστάνει τον κυβερνήτη της χώρας απ’ την περικυκλωμένη Καμπούλ, είναι πιθανό για τους επόμενους μήνες. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, αυτό εξαρτιέται απ’ τους ταλιμπάν.

Όμως αυτοί οι ταλιμπάν δεν είναι στην ίδια φάση όπως ήταν στα ‘90ς (όταν πήραν την εξουσία και πάλι με έναν πόλεμο αστραπή) κι ως το 2001, όταν άρχισε η αμερικανική εισβολή. Τα χρόνια της αντίστασης στην κατοχή τους εκπαίδευσαν στη διεθνή διπλωματία και στη σημασία των συμμάχων, πέρα απ’ την σίγουρη Ισλαμαμπάντ: Μόσχα, Πεκίνο, Τεχεράνη.

Για παράδειγμα, κάθε 3 ή 4 μήνες μια αντιπροσωπεία τους βρίσκεται στη Μόσχα (ήταν εκεί και την προηγούμενη εβδομάδα) για σοβαρές συζητήσεις των οποίων το περιεχόμενο δεν ανακοινώνεται. Ενώ έχουν συμφωνήσει με το Πεκίνο για μεγάλα έργα υποδομής που θα επιτρέψουν την σύνδεση του κινεζικού εδάφους με το πακιστανικό μέσω της αφγανικής επαρχίας Badakhshan στα βορειοανατολικά. Είναι ένας κλάδος των «δρόμων του μεταξιού» που καταλήγει στο πακιστανικό λιμάνι Gwadar, στον ινδικό, απέναντι απ’ το ομάν, και θεωρείται στρατηγικής σημασίας για το Πεκίνο.

Επιπλέον, ενώ στα ‘90s οι ταλιμπάν ήταν αποκλειστικά Παστούν (η μεγαλύτερη αριθμητικά φυλή), τα χρόνια της ένοπλης αντίστασης τους τροφοδότησαν και με άλλες εθνότητες. Όπως τατζίκους, στα βόρεια. Άλλες φυλές, που θα μπορούσαν να υποστηρίζουν τον Ghani εναντίον τους δεν το κάνουν, προτιμώντας να μείνουν ουδέτερες μέχρι να διαμορφωθεί η καινούργια, μετα-αποικιακή κατάσταση. Ο συνδυασμός όλων αυτών των δεδομένων δείχνει ότι είτε σαν κεντρική εξουσία είτε σαν «85%», οι ταλιμπάν είναι έτοιμοι να ακολουθήσουν μια πιο μετριοπαθή (σε σχέση με την ιδεολογία τους) «εσωτερική πολιτική» σε σχέση με την δεκαετία του 1990. Αφενός για να μην προκαλούν αχρείαστες τριβές και εντάσεις· αφετέρου επειδή δεν τους συμφέρει «οικονομικά» αν οι σύμμαχοι (κυρίως Μόσχα και Πεκίνο) πρόκειται να επενδύσουν στο αφγανικό έδαφος και υπέδαφος.

Πώς, όμως, θα αντιδράσει μεσοπρόθεσμα ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός μετά την ήττα και την ορμητική αλλαγή των συσχετισμών σ’ αυτή την στρατηγικής σημασίας περιοχή; Το παράδειγμα των ταλιμπάν είναι σίγουρο ότι εμπνέει και την ιρακινή αντίσταση· οι ρουκέτες στις αμερικανικές βάσεις στο ιράκ πέφτουν σαν το χαλάζι, και το μόνο που μειώνει τους κινδύνους για τον us army είναι ότι πρόκειται για «αυτοκατασκευές» περιορισμένης ακρίβειας και φονικότητας. Οι Houthis, νοτιότερα, βελτιώνουν τις θέσεις και τα όπλα τους στην υεμένη.

Κι αφού ακόμα και μια τέτοια αποχώρηση απ’ το αφγανιστάν επιτρέπει στους rivals να βελτιώσουν τις δικές τους θέσεις, τι θα ακολουθήσει;

Ποιός χρειάζεται τους «αγανακτισμένους»;

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Η ιστορία επαναλαμβάνεται πρώτα σαν φάρσα κι ύστερα σαν τραγωδία – μια φράση του Μαρξ χιλιοειπωμένη. Στην περίπτωση των αγανακτισμένων η φάρσα ήταν εξ αρχής, το 2011. Η επανάληψή της δεν θα είναι τραγωδία· ακόμα κι αν βρεθούν και πάλι νεροκουβαλητές.

Οι αγανακτισμένοι 1.0 (μπορούμε να κάνουμε αρίθμηση πια, είναι κάτι σαν τα «κύματα»…) γέννησαν εκείνο που εξ’ αρχής ήταν προορισμένοι να γεννήσουν. Ένα πασοκ+ που μαζί με τους ακροδεξιούς «light» κυβέρνησε για μια 4ετία· και τα βοθρολύματα έγιναν τρίτο κόμμα στο κοινοβούλιο. Φυσικά ήταν πολλοί και διάφοροι που είχαν άλλα όνειρα και φιλοδοξίες απ’ τον «λαό»… Πολλοί και διάφοροι που ήταν ανίκανοι να δουν πέρα απ’ την μύτη τους παρά τον «επαναστατικό» ναρκισσισμό τους. Ή, ίσως, εξαιτίας του.

Σε κάθε περίπτωση είμασταν ξεκάθαροι: ΜΑΚΡΥΑ! Για να μας βρίζουν οι ίδιοι όπως και τώρα, για «ελιτιστές» και αποσυνάγωγους… (Never mind…)

Τους αγανακτισμένους 2.0 ποιός τους χρειάζεται; Το σύστημα το ίδιο κατ’ αρχήν. Είναι γνωστό ότι υπάρχει αρκετή ποσότητα δεξιών / ακροδεξιών που απορρίπτουν την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, με μια γκάμα απόψεων που ξεκινούν απ’ την τερατολογία και φτάνουν ως τον τυπικό συντηρητισμό. Υπάρχουν επίσης φιλόδοξοι ποιμένες / κομματάρχες που μπορούν να «τρυγίσουν» αντιπολιτευτικά αυτόν τον εθνοπατριωτικό πυρήνα που είναι αναγκασμένος να αντιλαμβάνεται την τρομοεκστρατεία σαν «προσβολή στην ελληνικότητά» του, αφού δεν υπάρχει στον γαλαξία τίποτα άλλο εκτός απ’ την “προσβολή της ελληνικότητας”… Ο «τρύγος» υπόσχεται πολλά αφού οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική, οπότε όλοι μπορούν να κάνουν την κοινοβουλευτική τους προίκα. Και ακόμα ειδικότερα αφού ο μάνατζερ ρημαδοΚούλης και το στενό τεχνοκρατικό επιτελείο του απ’ την μια μεριά θέλουν μια λογική ισορροπία με τον «αιώνιο εχθρό», και απ’ την άλλη δύσκολα θα κλείσουν πολιτικο/προσοδικά στόματα με χιλιάρικα απ’ τις έκτακτες χρηματοδοτήσεις της ε.ε. (Ο ρημαδοΚούλης έχει πρόβλημα με το ίδιο του το κόμμα / παράταξη, αυτό είναι γνωστό – γι’ αυτό άλλωστε του κολλήσαμε εξ αρχής το «ρημαδο…») Υπάρχει ο Τράγκας, υπάρχει ο γραμματοκομιστής του γυιού του αφεντικού, υπάρχει και ο Καζάκης… Μπορεί να αναστηθεί ακόμα και ο φαιός Πάνος… Οι μνηστήρες είναι πολλοί…

Οι αγανακτισμένοι 1.0 έπρεπε να ρίξουν απ’ την καρέκλα του τον Παπανδρέου τον Γ – ήταν η «ιστορική αναγκαιότητα» του βαθέος πασοκ… Οι αγανακτισμένοι 2.0 πριονίζουν την καρέκλα του Μητσοτάκη του Β – είναι το ζητούμενο της βαθιάς δεξιάς. Οι αγανακτισμένοι 1.0 οικειοποιήθηκαν ένα παλιό αναρχικό σύνθημα («να καεί…») εννοώντας το αντίθετο… Οι αγανακτισμένοι 2.0 μπορεί να δηλώσουν μέχρι και «ενάντια στο απαρτχάιντ», την στιγμή που (σαν εθνικόφρονες παλαιού ή νέου τύπου…) το στηρίζουν με χέρια και πόδια εκεί που είναι αιματηρό, φονικό αλλά «συμμαχικό»: στην Παλαιστίνη…

Υπάρχουν και κάποιες διαφορές, πέρα απ’ την συγκυρία. Το βαθύ πασοκ ήταν και είναι πολύ πιο ικανό στην διαχείριση της αριστεράς του κράτους και του κεφάλαιου· ενώ η βαθιά δεξιά όχι το ίδιο. Αυτό σημαίνει ότι οι «δυο πλατείες» (η «πάνω» και η «κάτω») του 2011 δεν είναι στρατηγικά αναγκαίες τώρα. Άλλωστε το μεγαλύτερο μέρος της άλλοτε “κάτω” πλατείας τώρα διαδίδει “κομμουνισμό μέσω ενέσεων”…

Οι γαλανόλευκες ξαναβγαίνουν απ’ τα πολιτικά σεντούκια – και «φωτιά στα μπατζάκια» εκείνων που φυτρώνουν εκεί που δεν τους έσπειραν…

Ας πρόσεχαν…

(φωτογραφία: Τι χρωστάνε δηλαδή τα ρίφια; Άλλο μπλέξιμο: να είσαι φόλα υπέρ των πλατφορμών αλλά και αντισπισιστής… Τι κάνεις σε τέτοια περίπτωση; Προτείνεις ένα σακί πατάτες για έπαθλο…)

Η αρχή του τέλους των φαρμάκων

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Στον ενάμισυ χρόνο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας ελάχιστοι μεν αλλά χαρακτηριστικοί «αιρετικοί» ειδικοί, κυρίως στις ηπα, έχουν αναφερθεί σε μια απαγόρευση που δεν έχει τύχει της προσοχής που αξίζει: την απαγόρευση των φαρμάκων για τις περιπτώσεις σοβαρής ασθένειας εξαιτίας του τσαχπίνη. Αυτοί οι ελάχιστοι αλλά καλοί γνώστες του θέματος έχουν καταγγείλει τόσο το σύμπλεγμα όσο και τις κρατικές υπηρεσίες (τύπου FDA, CDC) και τους δημαγωγούς για την απαγόρευση, αφού έχουν βρεθεί αποτελεσματικά φάρμακα, και μάλιστα φτηνά… Θα προσθέσουμε επαναλαμβάνοντας: τόσο η παραδοσιακή κινέζικη ιατρική όσο και η αντίστοιχη αφρικάνικη έχουν επιδείξει μεγάλη φαρμακευτική επιτυχία στην αντιμετώπιση των μέτριας έντασης αλλά και των σοβαρών περιστατικών επιπλοκών λόγω τσαχπίνη. (Με την λέξη «φάρμακο» δεν εννοούμε μόνο τα χημικά, αλλά κάθε συγκεκριμένη μέθοδο αντιμετώπισης μιας συγκεκριμένης κατάστασης – εκτός των χειρουργικών τέτοιων…)

Γιατί, λοιπόν, έχουν απαγορευτεί τα φάρμακα; Ποιά είναι η ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στο φάρμακο και στον «προληπτικό» μαζικό πλατφορμιασμό; Γιατί, εν τέλει, οι φαρμακομαφίες (σαν καπιταλιστικές επιχειρήσεις) δεν ερεύνησαν και δεν έφτιαξαν φάρμακα ενώ, αντίθετα, τα «εμβόλια» ήταν στο στόμα της μαζικής δημαγωγίας σχεδόν απ’ τον Μάρτη του 2020; Και γιατί όλος αυτός ο δημαγωγικός συφερτός των αυτοαποκαλούμενων «γιατρών» (αμφισβητούμε πλέον ανοικτά αν πράγματι πρέπει να θεωρούνται τέτοιοι!) κάνει γαργάρα το ζήτημα των φαρμάκων και έχει μόνιμα μια σύριγγα στη γλώσσα του;

Το φάρμακο προορίζεται για όποιον είναι άρρωστος· και άρρωστος, με την παλιά, κλασσική, ιστορική έννοια, είναι εκείνος που έχει συμπτώματα. Όπως συμβαίνει συνήθως με τους αερομεταφερόμενους ιούς, αρρωσταίνει (δηλαδή έχει συμπτώματα) ένα μικρό μόνο μέρος εκείνων που πιθανώς θα «φιλοξενήσουν» στο σώμα τους έναν τέτοιο ιό· καθώς το φυσικό ανοσοποιητικό σύστημα του είδους μας είναι φτιαγμένο ακριβώς για να αντιμετωπίσει τέτοιες περιστάσεις. Άρα το φάρμακο έχει (μιλώντας γενικά) πολύ μικρότερο «κύκλο πελατών» σε σχέση με οποιαδήποτε μαζική, καθολική, τυφλή, αδιάκριτη παρέμβαση τύπου «εμβολιασμός».

Αυτή η ποσοτική διαφορά είναι εύκολα κατανοητή – αλλά δεν είναι το τέλος της εξελισσόμενης (καπιταλιστικής) αναδιάρθρωσης που επιβάλει η «βιομηχανία της υγείας». Είναι μάλλον η αρχή της. Γιατί φάρμακο και σύμπτωμα είναι αλληλένδετες καταστάσεις σ’ όλη την ιστορία του (οργανωμένου κοινωνικά) είδους μας, όπως και ένας κάποιος καταμερισμός γνώσεων (και ενδεχομένως εργασίας) τόσο για την αναγνώριση των συμπτωμάτων όσο και για την επιλογή του κατάλληλου φαρμάκου. Εφόσον, όμως, το σύμπλεγμα θέλει να εξαφανίσει την διαγνωστική / γνωσιακή αξία του συμπτώματος μια για πάντα, δεν μπορεί παρά να εξαφανίσει επίσης την ιατρική εστίαση στο σύμπτωμα. Δηλαδή το φάρμακο.

Τι βάζει στη θέση του δίπολου σύμπτωμα / φάρμακο η βιοτεχνολογικο-πληροφορική «βιομηχανία της υγείας»; Βάζει την πιθανολογική νοσηρότητα των πάντων! Το «όλοι είναι εν δυνάμει άρρωστοι, σ’ όλη την ζωή τους»! Αυτή η πιθανολογική νοσηρότητα μπορεί να αποδοθεί σε περιβάλλοντα (κοινωνικά ή/και φυσικά), κυρίως όμως «ανιχνεύεται» και «ελέγχεται» γενετικά – αυτή είναι η τρέχουσα «επιστημοσύνη». Για τους πάντες. Ο καθένας μπορεί να «αρρωστήσει»… ο καθένας μπορεί να «πάθει»… ο καθένας είναι ευάλωτος…. είμαστε γενετικά αδύναμοι σαν είδος πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη!

Η επιβολή της πιθανολογικής νοσηρότητας (που, σαν ιδέα, έχει «χειραφετηθεί» απ’ το σύμπτωμα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί ή να απορριφθεί εμπειρικά, απ’ τον καθένα και την καθεμιά, ούτε ατομικά ούτε συλλογικά…) είναι, φυσικά, απόλυτα αυθαίρετη. Για την ακρίβεια: κατασκευάζεται και κρίνεται ΜΟΝΟ απ’ τους «ειδικούς». Και μάλιστα ΜΟΝΟ από εκείνους τους ειδικούς που υπηρετούν πιστά το καινούργιο βιο-πληροφορικό καθεστώς, την βιοπολιτική του καπιταλιστικού 21ου αιώνα. Έχουμε, κατά συνέπεια, την άγρια γνωσιολογική απαλλοτρίωση του πως ο καθένας αντιλαμβάνεται το κορμί του και την κατάστασή του, και την εκστρατεία να νομιμοποιηθεί για τα πάντα και για πάντα η εξουσία / γνώση των «ειδικών» – υπαλλήλων του συμπλέγματος.

Αυτή η αιώνια πιθανολογική νοσηρότητα, από την πρώτη στιγμή της γέννησης ως την στιγμή του θανάτου, «ανιχνευόμενη» και «ελεγχόμενη» γενετικά, είναι η λεωφόρος της καθολικής βιο-τεχνολογικοποίησης της καθημερινής ζωής. Ο καθένας (θα) είναι υποχρεωμένος να κάνει διαρκώς «service υγείας» και, φυσικά, «γενετικό update» κάθε φορά που μια καινούργια «εφαρμογή / app» (θα) είναι διαθέσιμη. Είναι η λεωφόρος του μετα-ανθρωπισμού στο βαθμό που το είδος «άνθρωπος» είχε ως τώρα ορισμένες διαχρονικές σταθερές, απτούς τρόπους αυτο-αντίληψης ειδικά για την φυσική του κατάσταση.

Δεν υπάρχει, λοιπόν, μόνο κάποια ποσοτική διαφορά ανάμεσα στην σχετικά περιορισμένη και περιστασιακή χρήση του φαρμάκου απ’ την μια μεριά και στην καθολική, γενικευμένη χρήση των τεχνικών ανίχνευσης και ελέγχου (πρακτικά: ποτέ θεραπείας!) της πιθανολογικής νοσηρότητας απ’ την άλλη, στο όνομα της μεταφυσικής ιδέας της «πρόληψης». Υπάρχει μια πολύ σημαντικότερη ποιοτική, στρατηγική διαφορά. Κι αυτό είναι σαφές στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία εδώ και 1,5 χρόνο – που όχι μόνο θα συνεχιστεί αλλά και θα πολλαπλασιαστεί (με άλλους ιούς…) κατά την ταπεινή μας άποψη. Η ουσιαστική απαγόρευση των (δοκιμασμένων, φτηνών και αποτελεσματικών) φαρμάκων για τις όποιες επιπλοκές λόγω τσαχπίνη είναι πολιτικό γεγονός πρώτης τάξης επειδή δεν είναι απλά μια απόφαση λογιστηρίου του είδους «από που θα βγάλουμε τα περισσότερα κέρδη;» αλλά είναι μια μεθοδική και καλά προετοιμασμένη στις περισσότερες πλευρές της (αν και όχι σε όλες) επίθεση στην ανθρώπινη εμπειρία της ζωής. Αυτό που προσπαθεί να πετύχει το σύμπλεγμα είναι ένα είδος άγριας, πρωταρχικής συσσώρευσης των άμεσων γνώσεων για το σώμα και την κατάστασή του. Εν τέλει, υπό το πρίσμα της δια βίου πιθανολογικής νοσηρότητας, κανείς ποτέ δεν θα είναι υγιής ή άρρωστος (με την παλιά έννοια: της ύπαρξης ή μη συμπτωμάτων)· και (θα) απαγορεύεται να ξέρει τι είναι πέρα απ’ τις διαπιστώσεις και τα πορίσματα της βιο-τεχνολογικής εξουσίας.

Η ουσιαστική απαγόρευση των φαρμάκων επιβεβαιώνει (για όποιους χρειάζονται μια τέτοια επιβεβαίωση) μια απ’ τις εξ’ αρχής θέσεις μας: ποτέ σ’ αυτήν την ιστορία δεν ήταν στόχος η υγεία – ότι κι αν νόμιζαν ή νομίζουν οι ignorants!!! O στόχος ήταν η ανακατασκευή της ιδέας για την «υγεία», τους όρους της, τις πιστοποιήσεις της. Αν και η λέξη παραμένει η ίδια, το νόημά της αντιστρέφεται: τώρα «υγεία» (θα πρέπει να) σημαίνει την δια βίου εξάρτηση απ’ την σχετική βιομηχανία.

Πίσω απ’ τα κροκοδείλια δάκρυα των λακέδων του συμπλέγματος καμμία «ανθρώπινη ζωή» δεν επρόκειτο να σωθεί· το ακριβώς αντίθετο!! Η δημιουργική λογιστική θανάτου και οι κοινές δεξαμενές έδειξαν απ’ την πρώτη στιγμή ότι ο «πειθαρχημένος στρατός κατά του αόρατου εχθρού» ήταν απλά κρέας, όποια ιδέα κι αν είχε ο καθένας και η καθεμιά για τον εαυτό του /της. Τόσο η γενική άποψη για το τι είναι ζωή όσο και οι ειδικές, ατομικές εκφάνσεις της, έπρεπε να καταστραφούν, προκειμένου να αντικατασταθούν από κάτι μόνιμα ρευστό, μόνιμα επίφοβο, μόνιμα ελεγχόμενο απ’ τα πάνω, μόνιμα μεσολαβημένο απ’ τις μηχανές και μόνιμα με «συμβολική / ανταλλακτική αξία», που μπορεί να ονομαστεί «ζωή plus», «post ζωή» ή ό,τι άλλο.

Αυτό είναι που βρίσκεται σε βίαιη εξέλιξη.

(φωτογραφία: Καλοπληρωμένος ενθουσιασμός από ένα γερμανικό καθεστωτικό μήντιο. Η μεταλλαξιογόνα γενετική μηχανική προς το παρόν σκοτώνει, σακατεύει και δεν προστατεύει· αλλά είναι το μέλλον διάολε!

Η Πανάκεια ήταν μια αρχαιοελληνική θεότητα που γιάτρευε τα πάντα· το spiegel την βρήκε στους εκτυπωτές rna…)

Η αναδιάρθρωση έχει ξεκινήσει

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Μια νέα ρητορική για την δύναμη και την εξουσία (επί των σωμάτων και επί πτωμάτων…) αναδύεται μέσα απ’ την εκστρατεία του μαζικού πλατφορμιασμού! Οι χιλιάδες δολοφονημένοι απ’ τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, που είναι ταυτόχρονα παρόντες και απόντες νεκροί, και οι πολλαπλάσιοι σακατεμένοι (κι αυτοί επίσης υπαρκτοί / ανύπαρκτοι) δεν είναι απλά μια θηριώδης «παράπλευρη απώλεια» σε μια κατά τα άλλα ευγενή προσπάθεια-για-την-σωτηρία-του-κόσμου. Είναι οι δολοφονημένοι απ’ τους πρωτοσμικούς στρατούς αφγανοί, ιρακινοί, παλαιστίνιοι, στην μητροπολιτική εκδοχή: μια μαζική τελετουργική «θυσία» που έχουν αναγκαστεί να κάνουν, «υπνωτισμένες» οι πρωτοκοσμικές καπιταλιστικές κοινωνίες… για να αποκαθαρθούν ριζικά απ’ τις «παλιές» ιδέες τους για την ζωή και τον θάνατο, και να υιοθετήσουν τις καινούργιες νόρμες. Και μοιάζει να την αποδέχονται…

Δείτε, για παράδειγμα, τους hipsters αυτών των καινούργιων κανόνων. Δεν χάνουν την ευκαιρία να προβάλουν τα μπρατσάκια τους (ή τις μπρατσάρες τους…) στα antisocial media, μ’ ένα τσιρώτο σε κάποιο σημείο, σα να έχουν κάνει κάποιο σπουδαίο κατόρθωμα. Ή σα να θέλουν να επιβεβαιώσουν δημόσια στο «αόρατο» αφεντικό ότι «ναι, είμαι μαζί σου»!!! Το τσιρώτο παίζει τον ίδιο ρόλο με την πουλάδα στο μανίκι της καραβανοστολής….

Παντελώς άσχετοι και ανίκανοι να συνειδητοποιήσουν ποιον καπιταλισμό ασπάζονται, είναι ωστόσο πρόθυμοι να «παίξουν» στο υγιεινιστικό θέαμα που άλλοι σκηνοθετούν. Μοστράροντας σαν κομπάρσοι απορρίπτουν πρώτοι και καλύτεροι την πραγματικότητα του θανάτου εξαιτίας της γενετικής μηχανικής· περιγελούν το γεγονός ότι δεκάδες χιλιάδες ήταν πριν ζωντανοί και μετά όχι ή ήταν πριν αρτιμελείς και μετά όχι εξαιτίας των πλατφορμών. Δεν υπάρχει ζωή έξω απ’ τις βιοτεχνολογίες ακόμα κι αν αυτές σκοτώνουν διαλαλούν με τον φτηνό τρόπο που τους αναλογεί. Η μόνη ζωή είναι αυτή που πουλάει το αόρατο αφεντικό: η «ζωή plus»…

Δείτε, επίσης, και το συμμετρικά ανάποδο. Πόσοι ντρέπονται να παραδεχτούν ότι οι θάνατοι των οικείων τους μετά από τον πλατφορμιασμό οφείλονται σ’ αυτόν και μόνον σ’ αυτόν; Πόσοι ντρέπονται να παραδεχτούν ότι οι σοβαρές βλάβες που έπαθαν και παθαίνουν, μόνιμες ή όχι, οφείλονται σ’ αυτόν και μόνον σ’ αυτόν; Άλλες εποχές θα ήταν αδιανόητο ένα τέτοιο αίσθημα, το να ντρέπεσαι να χρεώσεις τον δολοφόνο για το έγκλημά του… Σε πυροβολούν και λες «ναι μωρέ, πάντα είχα μια φαγούρα σ’ αυτό το σημείο»;

Κι όμως. Φαίνεται πως τώρα η εσωτερίκευση των υγιεινιστικών (καπιταλιστικών) προσταγών έχει προχωρήσει τόσο πολύ σε ικανά τμήματα των πρωτοκοσμικών πληθυσμών ώστε ακόμα και η ζωή (με την παλιά έννοια: η ζωή ολόκληρη!) έχει μικρότερη σημασία απ’ την συμμόρφωση και την πειθαρχία! Τι σημαίνει «εσωτερίκευση των υγιεινιστικών καπιταλιστικών προσταγών»; Σημαίνει ότι αφού Αυτοί Που Έχουν την Εξουσία λένε ότι «είμαι καλά» με τις πλατφόρμες, τότε δεν μπορεί παρά να είμαι – διαφορετικά αμφισβητώ των εξουσία τους… Κι αυτό είναι επικίνδυνο…

Μ’ αυτή την έννοια το να λέει κάποιος ότι «ο μαζικός εμβολιασμός είναι σχεδιασμένος για να αποτύχει» είναι επικίνδυνη τύφλα. (Την έχει την τύφλα της η και καλά “επαναστατική” ιντελιγκέντσια του λαού και του τόπου…) Πρώτον, επειδή η ίδια η λέξη «εμβολιασμός» είναι απόλυτα παραπλανητική – δεν πρόκειται για εμβόλια!!!. Δεύτερον επειδή δεν υπάρχει ταξικός προσδιορισμός στην επίθεση απ’ την σκοπιά του «μετα-ανθρωπισμού». Ή αν υπάρξει, μπορεί να είναι κάλλιστα ο ανάποδος: “πουσαρισμένοι”, “ενισχυμένοι” βιοτεχνολογικά προορίζονται ήδη να είναι οι απλοί πεζοναύτες και όχι οι στρατηγοί! Εν τέλει θυμηθείτε τον Musk που απορρίπτει τις πλατφόρμες ΚΑΙ, ταυτόχρονα, προωθεί τον νευρολογικό έλεγχο μέσω της εταιρείας του neuralink. Πράγμα που σημαίνει ότι το κτήνος της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης δεν εξαρτιέται καθόλου από μια μονάχα τεχνική και την αποδοχή της…

Το γεγονός ότι μεγάλο μέρος των πρωτοκοσμικών πληθυσμών εξακολουθούν να αρνούνται να γίνουν πειραματόζωα ΔΕΝ ήταν και ΔΕΝ θα μπορούσε να είναι ζητούμενο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας! Όπως, άλλωστε, το γεγονός ότι οι ταλιμπάν αντιστάθηκαν με επιτυχία στο αφγανιστάν δεν θα μπορούσε να είναι ζητούμενο της νατοϊκής κατοχής! Αν ήταν έτσι με το colpo grosso της γενετικής μηχανικής και των σχεδιασμένων μεταλλάξεων, αν δηλαδή το ζητούμενο των αφεντικών ήταν οι αρνήσεις, τότε κάθε πονηρός θα μπορούσε να προτείνει «ε, τότε, να πλατφορμιαστούμε όλοι για να τους χαλάσουμε τα σχέδια!!!» Βλακώδες; Ναι. Αλλά αυτά συμβαίνουν όταν μπερδεύονται οι ανεπιθύμητες (για τα αφεντικά) αντιδράσεις σε μια τέτοιας κλίμακας και έντασης αναδιάρθρωση με τις πραγματικές αιτίες και τους πραγματικούς στόχους της. (Το είπαμε για την ναρκισσιστική τύφλα, ε;)

Ενώ, λοιπόν, από ποσοτική άποψη ο μαζικός πλατφορμιασμός υπολείπεται ακόμα κατά πολύ των «εξόδων» και των «επενδύσεων» της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, από ποιοτική (και πολιτική / ιδεολογική) άποψη τα αποτελέσματα είναι κάπως καλύτερα για τ’ αφεντικά. ΔΕΝ χρεώνονται (ακόμα) για τον κανιβαλισμό των μαζικών δολοφονιών και των μαζικών σακατεμάτων, ΔΕΝ χρεώνονται για την «αντίστροφη δημιουργική λογιστική θανάτου» (το γεγονός ότι αποκρύπτουν συστηματικά αυτές τις «απώλειες»), ΔΕΝ χρεώνονται για την μαζική απελευθέρωση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στα ανθρώπινα κορμιά, και ΔΕΝ χρεώνονται την γενικευμένη βία αυτής της Αλλαγής Παραδείγματος που θα έχει συνέχεια απ’ την μεριά τους με διάφορες μορφές.

(φωτογραφία: Μήπως τα ληγμένα είναι πιο “ακουστικά”; Για να ερωτηθούν οι εντόπιοι φανς – πρέπει να βρεθεί μια λύση… Είναι μονοδοσικό, ε; Μπαμ και κάτω!)

Διαστροφές της «νέας» βιοπολιτικής

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι που πεθαίνουν τώρα από τον covid στην αγγλία έχουν εμβολιαστεί

Μ’ αυτόν τον τίτλο σ’ ένα άρθρο του καθεστωτικού guardian στις 27 Ιούνη του 2021, θα περίμενε κανείς κάτι του είδους «Αποκάλυψη Τώρα!» Αλλά όχι. Όχι στο ελλαδιστάν όπου τα ψέμματα είναι 200% τέτοια, αλλά στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας η θανατοπολιτική της γενετικής μηχανικής έχει αρχίσει να ξεχυλίζει. Κι έτσι κάποιοι, προσπαθώντας να αποφύγουν να σπάνε πέτρες σ’ όλη την υπόλοιπη ζωή τους, επιχειρούν να διαστρέψουν τα υπόλοιπα της κοινής λογικής. Ό,τι έχει απομείνει. Ιδού οι 3 πρώτες παράγραφοι του σχετικού άρθρου (ο τονισμός με bold δικός μας):

Ένα πρωτοσέλιδο της MailOnline στις 13 Ιούνη έγραφε «Μελέτη δείχνει ότι 29% από 42 άτομα που πέθαναν εξαιτίας της νέας παραλλαγής είχαν κάνει ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΔΟΣΕΙΣ». Στην τεχνική αναφορά της Public Health England στις 25 Ιούνη αυτό το νούμερο ανέβηκε στο 43% (οι 50 απ’ τους 117) με την πλειονότητα (60%) να έχει κάνει τουλάχιστον μια δόση.

Θα μπορούσε να είναι ανησυχητικό ότι η πλειονότητα των ανθρώπων που πεθαίνουν στην Αγγλία απ’ την τώρα πια κυρίαρχη μετάλλαξη Δέλτα (Β.1.617.2) έχουν εμβολιαστεί. Όχι, αυτό είναι εκείνο που θα μπορούσαμε να περιμένουμε από ένα αποτελεσματικό αλλά ατελές εμβόλιο, με ένα προφίλ κινδύνου που διαφοροποιείται ανάλογα με την ηλικία και το πως έγιναν τα εμβόλια.

Σκεφτείτε έναν υποθετικό κόσμο όπου οι πάντες έχουν κάνει ένα εμβόλιο που δεν είναι τέλειο. Αν και ο ρυθμός θανάτων θα μείνει χαμηλός, οποιοσδήποτε πεθαίνει θα έχει εμβολιαστεί.

Καταλάβατε; Συμβαίνει ακριβώς ό,τι είχε προβλέψει ο Geert Vanden Bossche (ξαναδείτε: Η καπιταλιστική έφοδος στον ουρανό είναι στον αυτόματο πιλότο; Δευτέρα 28 Ιούνη). Συμβαίνει ότι ο μαζικός πλατφορμιασμός εν μέσω μιας ικανής εξάπλωσης ενός (γενικά ασήμαντου) ιού, πέρα απ’ τους φόνους που πετυχαίνει σαν «παρενέργειες», εκβιάζει μεταλλάξεις του τσαχπίνη (ως τώρα ήπιες) που όμως θα κτυπήσουν ΚΥΡΙΩΣ τους πλατφορμιασμένους! Επειδή, απλά, πολύ απλά, οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής ΔΕΝ ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα αλλά το χακάρουν – και το αδυνατίζουν! Όσοι έχουν απορρίψει τις GMO πλατφόρμες (και δεν έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας) έχουν σε γενικές γραμμές ισχυρότερο ανοσοποιητικό….

Αλλά όχι – λέει ο καθεστωτικός guardian…. Απλά οι πλατφόρμες δεν είναι (ακόμα) τέλειες· ανθρώπινο δημιουργήμα είναι άλλωστε…. Ε; Τιιι;;; Πώς είπατε; Πολύ συγκινητικό…

Υπάρχει κάτι βρώμικο, κάτι δόλιο σ’ αυτήν την απόκρυψη / διαστρέβλωση της αλήθειας; Μα φυσικά – για επαγγελματίες δημαγωγούς πρόκειται…. Η μαφία pfizer/biontech ετοιμάζει «νέα παραλλαγή» της πλατφόρμας της, για να αντιμετωπίσει (λέει) και την μετάλλαξη Δ· ενώ αιτείται αρμοδίως (στον FDA κατ’ αρχήν) και μια «τρίτη δόση» το φθινόπωρο…

Τα κέρδη και ο έλεγχος πάνω στα κορμιά δεν έχουν καμμία ατέλεια!!!

Πρακτικά προβλήματα: το κρουσματόμετρο εκπυρσοκροτεί!

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Στην ύφανση της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας το «πολιτικό» και το «υγιειονομικό» ρεπερτόριο μοιάζουν αξεδιάλυτα μεταξύ τους. Τα κέρδη και οι ζημιές όμως δεν μοιράζονται ομοιόμορφα μεταξύ των εταίρων αυτής της Σ.Δ.Ι.Τ. θανάτου. Πράγμα που είναι λογικό από ιστορική άποψη, αφού οι πολιτικές βιτρίνες δεν είναι τίποτα περισσότερο απ’ τους «αυτοφωράκηδες» των πραγματικών αφεντικών.

Η άρνηση μεγάλων τμημάτων των πρωτοκοσμικών κοινωνιών να πλατφορμιαστούν δημιουργεί προβλήματα, που είναι όμως διαφορετικού τύπου αν μιλάμε για τις φαρμακομαφίες ή για τις κυβερνήσεις. Παρά τις όποιες επιτυχίες τους οι πρώτες δεν μπορούν να αφήσουν «ήσυχη» τόσο εκτεταμένη απόρριψη, γιατί θα την βρουν μπροστά τους (και πιθανότατα ενισχυμένη) στον επόμενο γύρο. Οι κυβερνήσεις απ’ την μεριά τους, που έχουν τυπικά τον τελευταίο λόγο, άγονται και φέρονται απ’ τις δεσμεύσεις τους με τις φαρμακομαφίες αλλά και – κυρίως – απ’ το συνολικό πρόγραμμα της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης το οποίο υπηρετούν.

Το κρουσματόμετρο είναι η τραμπάλα αυτού του δίδυμου. Όταν οι μετρήσεις του ανεβαίνουν οι απειλές και οι εκβιασμοί κατά των ανυπάκουων εντείνονται – μόνο που τις συνέπειες των αντιδράσεων τις λούζονται οι πολιτικές βιτρίνες και όχι οι ceo. Όταν οι μετρήσεις πέφτουν οι πολιτικές βιτρίνες μπορούν να καμαρώνουν για την «επιτυχία των μέτρων τους», αλλά πώς θα πουληθούν οι πλατφόρμες αν χαθεί ο κίνδυνος; (Περισσεύουν, και για να μην πεταχτούν ανοικτά γίνονται «δωρεά» σε κάποιο άλλο κράτος, outsourcing της σεμνής υγιειονομικής ταφής τους…)

Ο κόμπος μοιάζει άλυτος. Ή σχεδόν. Η σιγκαπούρη αποφάσισε να τον κόψει: σταματάει να μετράει τα κρούσματα (θα μετράει μόνο τις εισαγωγές στα νοσοκομεία) καθώς όπως δήλωσαν οι υπουργοί υγείας Ong Ye Kung, οικονομικών Lawrence Wong και εμπορίου Gan Kim Yong: …Μπορούμε να μετατρέψουμε την πανδημία σε κάτι λιγότερο τρομακτικό, σαν την γρίπη… Σωστό, αλλά αυτό σημαίνει ότι η «λογική μηδέν μετάδοση» και ό,τι σέρνει μαζί της (την τρομοκρατία, τις απειλές, τους εξαναγκαστικούς πλατφορμιασμούς) έχει τελειώσει.

Δύσκολο να επαναληφθεί το ίδιο στα δυτικά καπιταλιστικά κράτη. Εδώ δοκιμάζονται διάφορες ταχυδακτυλουργίες. Έχουμε γράψει ήδη για τα αμερικανικά CDC (;;;;) που θέλουν να ρίξουν τους κύκλους των PCR στους 28 αλλά μόνο για τους πλατφορμιασμένους, έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι μετρήσεις κρουσμάτων ανάμεσά τους. Είναι μια διαφορική κρουσματοποίηση που πέφτει όμως (ως προς την δημιουργία εντυπώσεων) πάνω στο ντουβάρι των θανάτων (από μεταλλάξεις…) των πλατφορμιασμένων.

Ο γερμανός αρχιαπατεώνας και «εφευρέτης» των συγκεκριμένων PCR Drosten έχει παρόμοιες ιδέες (ευχαριστούμε τον Σ. για το υλικό). Στην 76η κατά σειρά «εκπομπή» του (καθότι σαν αρχιερέας έχει δική του «θέση» στο κανάλι NDR) στις 16 Φλεβάρη 2021 είπε με το απεριόριστο θράσος που έχουν οι επαγγελματίες δολοφόνοι με τα «καθαρά χέρια»:

… Κι εδώ, επίσης, παρατηρούμε μια μετατόπιση τιμής Ct [: κύκλοι, φορές επανάληψης του αναδιπλασιασμού του ύποπτου βιολογικού υλικού στα PCR τεστ) από 25 σε 27, μπορεί 27, 28. Κι αυτό είναι μια τιμή όπου, σύμφωνα με την εκτίμησή μας η μολυσματικότητα έχει τελειώσει πραγματικά. Αν είχατε ένα τέτοιο δείγμα ασθενούς και ρωτούσατε, είναι ο ασθενής μολυσματικός; Θα έλεγα: Όχι….

Τι λέει το κάθαρμα τώρα; Λέει ότι πέραν των 25 έως 27 επαναλήψεων οποιαδήποτε «θετικότητα» στον τσαχπίνη είναι ψευδής και παραπλανητική… Λέει επίσης ότι εκατομμύρια πρωτοκοσμικών καταδικάστηκαν να νοιώθουν άρρωστοι και επικίνδυνοι, καταδικάστηκαν να απομονώνονται και να φρικάρουν (και συνεχίζουν), επειδή τους πέταγαν στα μούτρα το «θετικός» (δηλαδή: «μολυσματικός χωρίς συμπτώματα / ασυμπτωματικός»…) με 40, 45, ακόμα και 47 «κύκλους» / επαναλήψεις, που βγάζουν κτηνώδη (από μαθηματική άποψη) αποτελέσματα!!! Με άλλα λόγια το κάθαρμα Drosten, o απατεώνας που έβγαλε πολλά φράγκα πατεντάροντας και σπρώνοντας το συγκεκριμένο PCR (με την βοήθεια του κυκλώμτος φυσικά) χωρίς να έχει δει καν την γενετική αλληλουχία του τσαχπίνη, λέει τον περασμένο Φλεβάρη:

… Ξέρετε κάτι όλοι εσείς οι μαλάκες υποτελείς; Σας κοροϊδεύουμε, σας έχουμε κάτω απ’ το δάκτυλό μας, όποτε θέλουμε σας λιώνουμε κι όποτε θέλουμε το παίζουμε καλοί… Τώρα, επειδή οι πλατφορμιασμένοι πρέπει να φαίνονται «θωρακισμένοι», θα τους τσεκάρουμε και θα τους μετράμε στους 25 έως 27 κύκλους, για να μην ξαναγεμίσουμε «κρούσματα» από τέτοιους…

Καταλάβατε; Κι έχουμε απ’ την άλλη όλους αυτούς τους ηλίθιους έως λακέδες, που μπορεί να φέρουν απ’ τον πάπα μέχρι τον Λένιν κι απ’ τον Σουν Τζου μέχρι τον Jim Morisson, για να «επιχειρηματολογήσουν και να αποδείξουν» πως όλη η τρομοεκστρατεία είναι ο.κ., και ότι «τραβάτε να πλατφορμιαστείτε – τι σας ζητάμε ρε!»….

Μα και έτοιμος να ήταν κάποιος να πέσει σ’ ένα στρώμα με ενέσεις, σαν φακίρης, μόλις καταλάβει όχι μόνο την προστυχιά της εξαπάτησης αλλά κυρίως τα κίνητρά της, θα πει το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο: ρε δεν πάτε να γ….. ;

Λογοκρισία – και σβέλτα!

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Ξέρουμε πολλούς (και) στα μέρη μας που μαζί με τον καταναγκαστικό πλατφορμιασμό γουστάρουν και λογοκρισία. Εκκαθάριση των «διαφωνούντων», κατ’ αρχήν με ψηφιακά μέσα (και αν επιμείνουν βλέπουμε…)

Συνεπώς, αν παρακαλουθούν τις διεθνείς εξελίξεις σχετικά με την «ελευθερία να υπακούς – και μόνο» θα πρέπει να έχουν κάθε τόσο πανηγύρι.

Στις 11 Ιούνη (του 2021) ένας ηλικιωμένος ονόματι Robert Malone, έδωσε μια συνέντευξη σε αμερικανικό ψηφιακό κανάλι ονόματι Dark Horse, σ’ έναν μεσήλικα liberal αριστερό εξελικτικό βιολόγο, ονόματι Bret Weinstein. O πρώτος (ο Malone) εξήγησε σ’ αυτή την συνέντευξη τους σοβαρούς κινδύνους απ’ τις mRNA πλατφόρμες· καθώς και το ότι ενημέρωσε (μάταια…) με κείμενο / γράμμα τον FDA ώστε να μην εγκρίνει την γενικευμένη χρήση τους. Εννοείται ότι το youtube εξαφάνισε γρήγορα το σχετικό video – αν είναι δυνατόν να λέγονται τέτοια ανίερα πράγματα όπως ότι οι πλατφόρμες mRNA είναι επικίνδυνες και ότι, μάλιστα, αυτό είναι γνωστό στους σχετικούς «ειδικούς» / βιοτεχνολόγους!

Ως εδώ (θα πουν όλοι οι νεο-τεχνο-ολοκληρωτικοί) σωστά… Έτσι πρέπει!!! Σιγά μην αφήνεται ελεύθερος κάθε κωλόγερος, κάθε «μπετόβλακας» που θάλεγε κι ο Μ., να λέει τα δικά του!! Ποιός, όμως, είναι ο Robert Malone; Κρατηθείτε: είναι ο εφευρέτης της mRNA τεχνολογίας!!! Από το 1988 – 89, όταν δούλευε μαζί με άλλους σαν ερευνητής στο Salk Institute, στο San Diego…. Λογοκρίνεις τον εφευρέτη της mRNA γενετικής μηχανικής επειδή λέει μερικές αλήθειες σε σχέση με δαύτην; Αμε!!!! (Και ευχαριστημένος να είναι που δεν βρέθηκε σε κανά χαντάκι…)

Όμως δεν φτάνει να εξαφανίσεις ένα video… Τα πράγματα είναι σοβαρά. Αυτός ο παλιοMalone θα διαμαρτυρηθεί οπωσδήποτε για την λογοκρισία, κι έτσι διάφοροι θα ψάξουν να μάθουν ποιος είναι, τι έχει κάνει στη ζωή του…. Συνεπώς πρέπει να τον εξαφανίσεις και απ’ την wikipedia! Για την ακρίβεια: στο λήμμα «mRNA vaccines» πρέπει να ξαναγράψεις την ιστορία, χωρίς καμμία αναφορά στον Robert Malone!

Δεν είναι η στιγμή που άσημοι και διάσημοι pfizeroi, ακόμα κι ένας κοτζάμ Χατζηστεφάνου (φανατικός οπαδός της λογοκρισίας πια), θα άναβαν καπνογόνα; Ναι, αυτή η στιγμή είναι!! Κάθε εξουσία που σέβεται τον εαυτό της το ξέρει: δεν είναι αρκετό να «σβήνεις» στιγμιαία, να παραγράφεις τους όποιους αντιπάλους σου. Πρέπει να ξαναγράφεις (και να ξαναγράφεις και να ξαναγράφεις), δηλαδή να πλαστογραφείς την ιστορία έτσι ώστε να εξαφανίσεις ακόμα και το ότι υπήρξαν ποτέ!

Κι έτσι, στην καινούργια, «σωστή αλήθεια» της wikipedia για τα mRNA vaccines εξαφανίστηκε ο Robert Malone και τα ονόματα των υπόλοιπων της ομάδας του (έγιναν απλά «ερευνητές του Salk Institute») και αναδύθηκε σαν ο κρίσιμος άνθρωπος των mRNA τεχνολογιών η Katalin Kariko, βιοχημικός απ’ την ουγγαρία. Η οποία βέβαια είχε πράγματι συμβολή στην εξέλιξη των σχετικών ερευνών, απ’ το 1990 και μετά… Αλλά το προσόν της είναι άλλoυ είδους: πρόκειται για την αντιπρόεδρο της γερμανικής bioNTech – του συνεταίρου της pfizer. Super!!! Τι δεν καταλαβαίνετε;

Tώρα, λοιπόν, ο Malone είναι ανύπαρκτος για την αγγλική εκδοχή της wikipedia… Δεν υπήρξε ποτέ! Υπάρχει μόνο για την γερμανική εκδοχή – ίσως οι διαχειριστές είναι διαφορετικοί.

Οπότε ιδού το ιστορικό συμπέρασμα: ο τσαχπίνης δεν θα εξαφανιστεί απ’ τον πλανήτη, απλά κάποια στιγμή θα έχει ολοκληρώσει τον «ιστορικό ρόλο» του (τον ρόλο με τον οποίο επενδύθηκε…) και θα ξεχαστεί.

Πολλά άλλα όμως θα έχουν εξαφανιστεί….

(Νοιώθετε καλά;)

(φωτογραφίες: Πάνω: Ο Malone είναι στα αριστερά της φωτογραφίας και ο Weinstein στο κέντρο.

Στη μέση: Απόσπασμα της παλιάς αλήθειας και απο κάτω η διόρθωσή του…

Κάτω: Ούτε οι τεχνοεπιστήμονες δεν κάνουν στ’ αφεντικά. Σκύλους υποτακτικούς θέλουν, και μόνο τέτοιους. Πώς πάει ένα παλιό σύνθημα; Σκυλιά φυλάτε τ’ αφεντικά! Αυτό ακριβώς!)

Είναι θεού θέλημα;

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Ένας μεταμοντέρνος προφέσορ θεολογίας στο πανεπιστήμιο Columbia ονόματι Marc C. Taylor εξέδωσε πρόσφατα ένα βιβλίο για την ακρωτηριασμένη ζωή στην 4η βιομηχανική επανάσταση. Φυσικά δεν την ονομάζει έτσι, και είναι υπέρ… Ο τίτλος είναι δηλωτικός: Intervolution, Smart Bodies, Smart Things.

H καθεστωτική «καθημερινή» και ο Μανώλης Ανδριωτάκης αφιέρωσαν χτες μια σελίδα στις απόψεις του Taylor υπό τον τίτλο Το Διαδίκτυο των Σωμάτων. Αντιγράφουμε ενδεικτικά:

… Οι ίδιες τεχνολογίες που διέπουν το Δίκτυο των Πραγμάτων χρησιμοποιούνται τώρα για να δημιουργηθεί ένα Διαδίκτυο των Σωμάτων. «Φέροντες υπολογιστές όπως η αντλία της ινσουλίνης, αλλά και εμφυτεύσιμες συσκευές, όπως βηματοδότες και τσιπ στον εγκέφαλο, συνδέονται στο υπολογιστικό νέφος σε απομακρυσμένα κέντρα δεδομένων, όπου οι σωματικές λειτουργίες και δράσεις παρακολουθούνται, ρυθμίζονται και τροποποιούνται. Σώματα διασκορπισμένα στον χώρο και στον χρόνο διασυνδέονται ολοένα και περισσότερο στον παγκόσμιο ιστό. Το Δίκτυο των Πραγμάτων και το Δίκτυο των Σωμάτων είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα – το καθένα απαιτεί την παρουσία του άλλου». Ο Τέιλορ αναφέρεται σε αυτό το υπερδίκτυο ως το «τεχνολογικό ασυνείδητο του 21ου αιώνα».

… Βρισκόμαστε σ’ ένα σημείο χωρίς επιστροφή. Το δίκτυο των δικτύων, εκεί όπου τέμνεται το εσωτερικό δίκτυο του σώματος (intranet) με το Δίκτυο των Πραγμάτων και το Δίκτυο των Σωμάτων, θα εκκινήσει μια νέα φάση, όπου τα όρια μεταξύ ανθρώπου και μηχανής θα ξεθωριάσουν οριστικά. Ο άνθρωπος, όπως λέει ο Τέιλορ, «διεξελίσσεται», εξελίσσεται δηλαδή μέσω και μαζί με τις τεχνολογίες του. Το σώμα μας πλέον δεν μας ανήκει…. Ξημερώνει μια συναρπαστική εποχή.

Δεν υπάρχει κανένα «υπολογιστικό νέφος», ο Taylor απλά λέει το γνωστό χρήσιμο, καθησυχαστικό, παραπλανητικό ψέμα… Υπάρχουν μόνο γιγάντιοι σκληροί δίσκοι και σύνθετοι αλγόριθμοι ιδιοκτησίας παντοδύναμων εταιρειών και των κρατών που συγκεντρώνουν, αποθηκεύουν, επεξεργάζονται και παράγουν κέρδη και έλεγχο από τα data – data – data. Kλεμμένα ή δοσμένα οικειοθελώς, από παντού. Και δεν ξημερώνει καμμία «συναρπαστικότητα», εκτός αν η αλγοριθμική επιτήρηση / φυλάκιση και η βαθιά μαζική κατάθλιψη του ακρωτηριασμένου ζωντανού είναι αυτό που έλειπε…

Χωρίς να κάνουμε διαφήμιση, σκεφτόμαστε. Την ώρα που το ευρύ κοινό ενός μαζικού μήντιου σαν την «καθημερινή» διαβάζει όλα αυτά (και είτε γουστάρει είτε τρομάζει) δεν είναι ασυγχώρητη οκνηρία να λέτε όλοι εσείς ότι δεν μπορείτε να διαβάσετε το (περιοδικό) cyborg; Διακινδυνεύεται να μείνετε ignorants από βαριεστημάρα;

Σας έχει κατακτήσει ήδη το «τεχνολογικό ασυνείδητο»;