Year: 2021

Μαζικός…. αλλά με πειθώ

Δευτέρα 2 Αυγούστου>> Η αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου (πόσοι χωράνε τελικά σε δαύτην;;!!!) φαίνεται πως βρήκε το συνδικαλιστικού τύπου «ξεκάρφωμά» της. Λέει ναι στον μαζικό πλατφορμιασμό – όχι στην υποχρεωτικότητα.

Μπορεί να υπάρχει ένας κόκος εντιμότητας σ’ αυτήν την «θέση»; Δύσκολο – στα όρια του αδύνατου. Ο καταναγκαστικός πλατφορμιασμός είναι ο πιο πρόσφατος κρίκος σε μια αλυσίδα καταναγκασμών, τους οποίους ευλόγησε (ΟΛΟΥΣ!) αυτή η αριστερά, μ’ όλες τις ετερόκλητες συνιστώσες της:

– μαζικές (και καταναγκαστικές) κατ’ οίκον φυλακίσεις·

– μαζικές (και καταναγκαστικές) απαγορεύσεις κυκλοφορίας·

– μαζικά (και καταναγκαστικά) πρόστιμα μισό μισθός·

– μαζικές (και καταναγκαστικές) απαγορεύσεις απλών κοινωνικών συναντήσεων σε δημόσιους χώρους (π.χ. πλατείες)·

– μαζικά (και καταναγκαστικές) ιατρικές εξετάσεις (διαφόρων ειδών τεστ)·

– μαζική (και καταναγκαστική) μασκοφορία·

– μαζικές (και καταναγκαστικές) αλλαγές συμπεριφορών: μην ακουμπιέστε, μην φιλιέστε, μην μιλάτε (πετάτε σάλια…)

Ο κόκος εντιμότητας που είναι αντίθετος στους καταναγκαστικούς πλατφορμιασμούς είναι υποχρεωμένος (για λόγους εντιμότητας αλλά και ομαλής λειτουργίας της σκέψης του κατ’ αρχήν!!!) προχώρησαν οι καταναγκασμοί βήμα βήμα και κάτω από χειροκροτήματα; Όταν κάνει αυτήν την ερώτηση στον εαυτό του θα διαπιστώσει εύκολα και γρήγορα την αλυσίδα που έχει προηγηθεί.

Θα διαπιστώσει επίσης κι αυτό: η ψυχολογική βία, το δημαγωγικό carpet bombing, η αδιακρισία και η καταστροφή οποιασδήποτε έννοιας ιδιωτικότητας των δεδομένων υγείας, η συστηματική ψευδολογία, η λογοκρισία με όλες τις εκδοχές της, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ μορφές του «μη καταναγκασμού», της «ελεύθερης βούλησης», και τα λοιπά! Είναι ακριβώς το αντίθετο. Η απειλή της απόλυσης είναι μια σοβαρή απειλή. Το ίδιο σοβαρή όμως είναι η απειλή του αποκλεισμού, της εξορίας απ’ την κοινωνική ζωή. Το ίδιο σοβαρή είναι η οργανωμένη «κατακραυγή», το δηλητήριο της συκοφάντησης, της σπίλωσης, της αδιακρισίας. Το ίδιο σοβαρή είναι η πρόκληση απόγνωσης. Το ίδιο σοβαρός είναι ο εκβιασμός του να μην δηλώνονται τα κάθε είδους θύματα του πλατφορμιασμού.

Η αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου θέλει να μας πείσει ότι θα «σώσει» την μισθωτή σκλαβιά μας, αν και εξακολουθεί φιλόδοξα να ενδιαφέρεται να «σώσει» όλη την ζωή μας, τις κοινωνικές μας ευθύνες, τη «νέα κανονικότητά» μας. Όπως, φυσικά, και η δεξιά του κράτους και του κεφάλαιου. Βρίσκεται στο ίδιο ακριβώς σημείο ανθρωποφάγας χυδαιότητας όσο ο όχι και τόσο μακρινός πρόγονός της: η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία πριν, στη διάρκεια και μετά το τέλος του Α παγκόσμιου.

Όπως εκείνη έτσι και η τωρινή κάνει ότι μπορεί υπέρ του πολέμου. Κι όπως εκείνη έτσι και η τωρινή είναι έτοιμη να πατήσει την σκανδάλη, όταν χρειαστεί, εναντίον των αμφισβητιών και των απείθαρχων.

Στα αντιsocial media κάνει πάντα σκοποβολή.

Προσοχή στο ξύπνημα!

Δευτέρα 2 Αυγούστου>> Είναι ευχάριστο που μερικοί σπουδαίοι influencers μόλις ξεμπέρδεψαν με κάτι μιάσματα τύπου Φουκώ, Αγκάμπεν, Ίλλιτς, αποφάσισαν να ασχοληθούν με την ανάσταση «παλαιών κατοίκων που βρίσκονται σε κώμα» – για να τους αναθέσουν το δικό μας θάψιμο. Μιλώντας πιο γενικά ένας ιστορικός υλιστής θα έλεγε ότι αυτή η προσφυγή στην ανάσταση των νεκρών ή των ετοιμοθάνατων, πότε τον έναν και πότε τον άλλον, για να γνωματεύσουν για το σήμερα, για την 4η βιομηχανική επανάσταση, για την έφοδο της γενετικής μηχανικής και την αναδιάρθρωση της βιομηχανίας της υγείας, είναι αλάνθαστος δείκτης μιας βαθιάς και ανεπανόρθωτης διανοητικής οπισθοδρόμησης – σε συνδυασμό, φυσικά, με την βαθιά πίστη στην Αποκάλυψη. Που πράγματι συμβαίνει σε διάφορους σπουδαίους, πανέξυπνους και πανέμορφους ανθρώπους, σε κάθε μετάβαση, σε κάθε αλλαγή (καπιταλιστικού) παραδείγματος – δεν είναι δα η πρώτη φορά… (Είναι σα να ξυπνάνε ζαλισμένοι από έναν εφιάλτη και να κτυπούν την κεφάλα τους στην κάσα της πόρτας· και πάρτους κάτω for ever).

Όμως, πάλι, γιατί να καταφύγει κάποιος σε «παλιούς κατοίκους που ξύπνησαν απ’ το κώμα»; Έχει γίνει η “εντατική” η γενική παράσταση της Ιστορίας; Έτσι φαίνεται, αλλά δεν χρειάζεται να λέγεται συνέχεια! Εδώ κοτζάμ σημερινοί υπουργοί πλασιέδες (και των φαρμακομαφιών) συνέρχονται απ’ την περιπέτεια της υγείας τους και βρίσκουν τα ταίρια τους. Δεν είναι ένα μικρό θαύμα;

Αν είναι λέει;;;!!!! Αυτά είναι τα καλά του τσαχπίνη – να λέγονται, ε;

Φονική… αλλά με ευαισθησίες

Δευτέρα 2 Αυγούστου>> Όταν γινόταν η ανάρτηση των αναφορών της προηγούμενης Δευτέρας (οι αόρατοι 1, 2, 3 και 4), Κυριακή 25 Ιούλη, δεν είχαμε δώσει σημασία στο θέμα που τις επόμενες ημέρες θα προκαλούσε έναν αηδιαστικό σάλο: την βράβευση ή όχι του Ιάσονα Αποστολόπουλου.

Ο συγκεκριμένος άνθρωπος πολύ σωστά πράττει και πολύ σωστά μιλάει για τον εγκληματικό χαρακτήρα του ελληνικού κράτους (και όχι μόνον αυτού) κατά των μεταναστών προσφύγων. Όμως αυτή η κρατική αριστερά και ακροαριστερά που έσπευσε να «υπερασπιστεί» την βραβευσή του; Για ποιο πράγμα μιλάει;

Αυτή δεν ξέρει τίποτα εδώ και μήνες, εδώ και χρόνια! Δεν έχει ιδέα για το τι κάνει το υπουργείο δημόσιας τάξης και το λιμενικό του!!! Δεν έχει ιδέα για το τι γίνεται εδώ και πάνω από 1,5 χρόνο στα κάτεργα / στρατόπεδα συγκέντρωσης!!! Όχι, δεν ήξερε τίποτα μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα – ούτε τώρα ξέρει! Αυτή η αριστερά δεν έχει μέλη ούτε στη Χίο, ούτε στη Μυτιλήνη, ούτε στη Σάμο, ούτε πουθενά… Τα στελέχη της δεν διαβάζουν τα ρεπορτάζ διάφορων διεθνών καθεστωτικών μήντια… Ούτε οι ευρωβουλευτές της έχουν ακούσει τίποτα… Όχι. Η ευαίσθητη κρατική αριστερά και ακροαριστερά είναι αθώα – λόγω άγνοιας, κουφαμάρας και τυφλότητας.

Και να η απόδειξη της χυδαιότητάς της, «τώρα που έμαθε»: κάνει θέμα την μη βράβευση – όχι τον μακρόχρονο κανιβαλισμό! Κάνει θέμα το παράσημο – όχι τον ανθρώπινο πόνο και την απόγνωση του να σε πετάνε στη θάλασσα!! Προσωποποιεί το ζήτημα προβάλλοντας τον Αποστολόπουλο, αλλά δεν έχει ιδέα για το αστυνομικό κυνήγι σε βάρος συγκεκριμένων μκο που βρίσκεται σε εξέλιξη!!! Καμαρώνει με τις καταγγελίες της για την «μη βράβευση», αλλά δεν προβάλει ούτε ένα απ’ τα video απ’ αυτά που έχουν τραβήξει μετανάστες και πρόσφυγες! Παριστάνει την φιλάνθρωπη αλλά ούτε στιγμή δεν αμφισβητεί το δόγμα του «κακού Ερντογάν που σπρώχνει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στο ελλαδιστάν»!

Με απλά λόγια: κάνει την αγαπημένη της θεαματική αντι-πολίτευση για να κρύψει την πραγματική της συν-πολίτευση και συνενοχή…

Κι ύστερα αυτή η κρατική αριστερά και άκρα αριστερά θέλει να πείσει ότι η δεύτερη φωνή που κάνει στην κυβερνητική υγιεινιστική τρομοεκστρατεία είναι πιο γλυκιά, πιο human…

Μαθήματα απ’ την συρία (1)

Δευτέρα 2 Αυγούστου>> Ο αμερικανικός στρατός φεύγει μεν απ’ το αφγανιστάν, αλλά θα επανέρχεται κατά βούληση αεροπλανικά. Ξεκίνησε ήδη βομβαρδισμούς (κατά των ταλιμπάν). Θα έλεγε κάποιος: αν ο us army απέτυχε να νικήσει τους ταλιμπάν όταν και δεκάδες χιλιάδες πεζοναύτες είχε μέσα στο αφγανιστάν και αεροπορικές βάσεις, πώς σκοπεύει τώρα να πετύχει ξεκινώντας είτε από αεροπλανοφόρα είτε απ’ τις βάσεις στην αραβική χερσόνησο;

Η διαφορά, καθόλου ασήμαντη, είναι στο τι σκοπεύει τώρα το Joνυσταλεάν. Και μπορεί να γίνει κατανοητή σε πρώτο χρόνο απ’ την πάνω και την κάτω φωτογραφία.

Στις 28 Ιούλη εννιαμελής αντιπροσωπεία των ταλιμπάν έκανε επίσημη επίσκεψη στην κίνα, και έγινε δεκτή για συνομιλίες υψηλού επιπέδου απ’ το κινεζικό καθεστώς· με κορυφαία την συνάντηση με τον υπ.εξ. Wang Yi. Επίσημα και διεθνώς οι ταλιμπάν χαρακτηρίζονται ακόμα «τρομοκρατική οργάνωση», αλλά για το Πεκίνο (όπως δήλωσε ο Wang Yi) «είναι μια σημαντική στρατιωτική και πολιτική δύναμη στο αφγανιστάν που θα παίξει σημαντικό ρόλο στην διαδικασίας της ειρήνευσης, της συμφιλίωσης και της ανοικοδόμησης».

Οι πάντες (σίγουρα οι rivals) ξέρουν ποιά είναι η «τακτική νο 2» για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό μετά την ήττα / αποχώρησή του απ’ το αφγανιστάν: το να δημιουργηθεί μια «κατάσταση isis» και εκεί, όπως έγινε και στην συρία / ιράκ στη διάρκεια των θητειών του Obama: ένας διαρκής τοπικός πόλεμος, στον οποίο η μια μεριά θα υποστηρίζεται υπόγεια απ’ την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της, έτσι ώστε (και) το αφγανιστάν να συνεχίσει να είναι επ’ άπειρον «καμμένη γη», και να σταματήσει έτσι η προώθηση του κινέζικου καπιταλισμού και των «δρόμων του μεταξιού».

Ο αμερικανικός στρατός έχει πράγματι μεταφέρει στο αφγανικό έδαφος ενόπλους και στελέχη του isis απ’ την συρία και το ιράκ. Αυτό είναι γνωστό. Προς το παρόν κατέχουν μια ασήμαντη έκταση στα ανατολικά, κοντά στα σύνορα με το πακιστάν – είναι «μαγιά». Αυτό που ενδιαφέρει όλους τους rivals γείτονες (το Πεκίνο, την Μόσχα, την Τεχεράνη και την Ισλαμαμπάντ, σίγουρα σαν επίσημη κυβερνητική θέση) είναι το κατά πόσον οι ταλιμπάν θα καταφέρουν να εξουδετερώσουν όλες αυτές τις αμερικανοκίνητες προσπάθειες για την δημιουργία (και την εξαγωγή) τζιχαντιστικού χάους στο (και από) το αφγανιστάν. (Πράγματι, είναι οι μόνοι ικανοί – για τον επίσημο στρατό του δημάρχου Καμπούλ δεν υπάρχει κουβέντα ούτε γι’ αστείο). Η αμερικανική αεροπορία, απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον, βομβαρδίζει όχι απλά για να πει «είμαι εδώ», αλλά για να πει «είμαι εδώ αντιτρομοκρατικά», όπως το έλεγε / λέει στη συρία και στο ιράκ, προστατεύοντας τους proxies της.

Όμως οι πάντες έχουν μάθει απ’ την συρία. Η τόσο γρήγορη και αβανταδόρικη υποστήριξη στους ταλιμπάν τόσο απ’ το Πεκίνο όσο και απ’ την Μόσχα έχει σκοπό να ενισχυθούν τόσο όσο χρειάζεται ώστε έγκαιρα να «πνίξουν» τους ουαχαβίτες μισθοφόρους, πριν προλάβουν να αποκτήσουν «όγκο» και έδαφος. Το έργο αυτό δεν είναι εύκολο, επειδή δεν είναι μόνο στρατιωτικό. Με δεδομένη την ιστορική φυλετική δομή της αφγανικής κοινωνίας, οι πράκτορες-με-τα-δολάρια μπορούν να ελπίζουν ότι θα έχουν την ευκαιρία να εξαγοράσουν ένα κλαν εδώ και ένα κλαν εκεί. Συνεπώς οι ταλιμπάν χρειάζονται, κυρίως, οικονομική υποστήριξη, ώστε να κάνουν λιγότερο επιθυμητή την μισθοφορία όσων ελπίζουν ότι έτσι θα κάνουν την «τύχη» τους.

Μαθήματα απ’ την συρία (2)

Δευτέρα 2 Αυγούστου>> Πριν μια βδομάδα ο αμερικάνος υπ.εξ. Παρωπίδας (: Blinken) ανακοίνωσε ότι «οι μάχιμες μονάδες του αμερικανικού στρατού θα αποχωρήσουν απ’ το ιράκ ως το τέλος του 2021». Είχε προηγηθεί συνάντησή του με τον ιρακινό πρωθ. Mustafa al-Kadhiri στην Ουάσιγκτον (φωτογραφία πάνω, με τον νυσταλέο).

Αν και είναι σαφές ότι δεν πρόκειται για πλήρη στρατιωτική αποχώρηση του us army απ’ το ιράκ (ποιές θεωρούνται «μάχιμες» και ποιες «μη μάχιμες» μονάδες; Προφανώς η αμερικανική πρεσβεία στη Βαγδάτη, η μεγαλύτερη σε έκταση βάση στην περιοχή, θα παραμείνει στρατόπεδο «ειδικών δυνάμεων» – για λόγους άμυνας – και τα κομάντα θα βαφτιστούν «εκπαιδευτές» και «σύμβουλοι»…) το θέμα είναι κάπως πιο περίπλοκο.

Κατ’ αρχήν ο αμερικανικός κατοχικός στρατός μισοφεύγει απ’ το ιράκ εξαιτίας της ιρακινής αντίστασης, που δεν έχει κοπάσει καθόλου. Πρόκειται για ήττα του δηλαδή. Όμως ακόμα και η μισοαποχώρηση θα επηρεάσει και τα τμήματα που έχει παρκάρει στην ανατολική συρία (σίγουρα επιμελητειακά), άρα και τους μισθοφόρους ypg της Ουάσιγκτον. Η Δαμασκός, η Άγκυρα και πιο διακριτικά αλλά εξίσου αποφασιστικά η Μόσχα παρακολουθούν με ενδιαφέρον αυτήν την αμερικανική αναδίπλωση – παρότι κάπου δίπλα, τόσο στο κατάρ όσο και στη σαουδική αραβία, θα μείνουν χιλιάδες πεζοναύτες.

Σ’ ότι αφορά το ιράκ, παρότι η Τεχεράνη έχει ιδιαίτερη επιρροή στην (σιιτική) αντίσταση, αυτή η τελευταία δεν είναι ενιαία οργανωτικά. Η δολοφονία του Soleimani άφησε ένα κενό, ή πιο σωστά δημιούργησε μια κάποια ανισορροπία σ’ αυτήν την επιρροή. Κι ενώ οι επιθέσεις κατά αμερικανικών στόχων (επί ιρακινού εδάφους) ήταν μια διαδικασία που άξιζε να αμοίβεται (φανερά ή κρυφά δεν έχει σημασία), αν δεν υπάρχουν αμερικανικοί στόχοι και επιθέσεις ο βιοπορισμός αρκετών ανταρτών θα μπει σε άλλη βάση. Ίσως γεννήσει και εκνευρισμούς.

Προς το παρόν ο σχεδιασμός είναι η ανάπτυξη καλλιεργειών και κτηνοτροφίας στο νότιο ιράκ – διάφορες οργανώσεις της αντίστασης αγοράζουν εκεί φτηνά δημόσια γη που προορίζεται για τα μέλη τους όταν βάλουν στην άκρη (χωρίς να παραδώσουν) τα όπλα τους.

Πρακτικά, και πάλι το Πεκίνο μπορεί να δώσει χέρι βοηθείας – με κάποιες επενδύσεις. Αλλά αυτό προϋποθέτει πως είτε δεν θα αναγεννηθεί κάποιος isis στο ιρακινό έδαφος (ούτε θα μετακομίσει απ’ το συριακό…) είτε θα αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και έγκαιρα.

Εν τέλει, θέλοντας και μη, το μέλλον του ιράκ συνδέεται με το μέλλον της συρίας. Και παρότι η αμερικανική ήττα θα μπορούσε να έχει χιλιοτραγουδιστεί, η δυνατότητα της «όχι πλήρους ήττας» συντηρεί, κρατάει ανοικτές, πληγές μικρότερες ή μεγαλύτερες.

Πόλεμος, όχι και τόσο «περίπου»

Δευτέρα 2 Αυγούστου>> Η κάθε πλευρά δηλώνει «καμμία σχέση». Οι διαψεύσεις είναι για τους τύπους. Κατά τα υπόλοιπα το Τελ Αβίβ έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό «ανορθόδοξο» πόλεμο κατά της Τεχεράνης· κι αυτή απαντάει, όπως μπορεί, επίσης «ανορθόδοξα». Το ρατσιστικό, απαρτχάιντ καθεστώς διατηρεί κάποιους «πυρήνες» εντός της ιρανικής επικράτειας, και έχει δολοφονήσει κορυφαίους πυρηνικούς φυσικούς, ενώ κάνει και διάφορα σαμποτάζ σε κρίσιμες υποδομές. Μερικές φορές «μυστηριώδεις βόμβες» κτυπούν ιρανικά τάνκερ στη Μεσόγειο. Η Τεχεράνη, απ’ την μεριά της, εξαντλείται (;) σε αντίποινα κτυπώντας τάνκερ ισραηλινής ιδιοκτησίας στη θάλασσα του Ομάν ή/και στα πέριξ.

Μέχρι τώρα αυτές οι επιθέσεις σε τάνκερ ήταν αναίμακτες. Στην τελευταία όμως, στο ισραηλινής ιδιοκτησίας τάνκερ Mercer Street, φέρονται να σκοτώθηκαν ο ρουμάνος καπετάνιος και ένας άγγλος σεκιουριτάς. Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι έτσι έγιναν τα πράγματα, αλλά Λονδίνο, Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ μιλάνε ήδη για την «κατάλληλη απάντηση». Ως γνωστόν δεν χρειάζονται πλέον αποδείξεις· χρειάζονται αφορμές, ακόμα και σκηνοθετημένες…

Δεν είναι εύκολη οποιαδήποτε πρόβλεψη. Το Τελ Αβίβ «πεινάει» εδώ και πολύ καιρό για πυραυλική επίθεση σε πυρηνικές εγκαταστάσεις της Τεχεράνης – αλλά απ’ τον usarmy. Η Ουάσιγκτον δεν είναι έτοιμη για κάτι τέτοιο, όσο τουλάχιστον έχει γεμάτα στρατόπεδα σε απόσταση βολής απ’ τους ιρακινούς πυραύλους. Τι μπορεί να είναι “κατάλληλη απάντηση” σε μια επίθεση σε τάνκερ, και τι “κατάλληλη απάντηση σε μια κατάλληλη απάντηση”;

Δεν ξέρουμε.

Ενημερωτικό

Δευτέρα 26 Ιούλη>> Έχουν την εξουσία, έχουν όμως και την δειλία εκείνων που ξέρουν ότι δρουν εγκληματικά ενόσω παριστάνουν ότι είναι άγγελοι. Κι έτσι (κι όχι μόνο στο ελλαδιστάν) προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την όποια θερινή ραστώνη, για να νομοθετήσουν και να νομιμοποιήσουν την βία τους. Παλιά κόλπα.

Όπως το είχαμε πει από τότε που η ασταμάτητη μηχανή έγινε εβδομαδιαία, θα κάνουμε, αν το κρίνουμε απαραίτητο, και έξτρα αναρτήσεις, κάποια άλλη ημέρα. Μεσοβδόμαδα. (Ήδη κάναμε την περασμένη Πέμπτη).

Αν σας ενδιαφέρει ας τόχετε κατά νου, κι ας ρίχνετε μια ματιά πότε πότε…

Vulfpeck Χ 3

Δευτέρα 26 Ιούλη>> Μιας και τους αναφέραμε τις προάλλες, ιδού και οι αμερικάνοι Vulfpeck, αυτή η μεγάλη παρέα μουσικών, από συναυλία του φθινόπωρου του 2019.

Δεν είναι και το πιο συνηθισμένο να τραγουδάει ο κόσμος όχι στίχους αλλά το μπάσο ενός instrumental κομματιού…

Και για συμπλήρωμα, πάλι Vulfpeck , απ’ την ίδια συναυλία – αυτή τη φορά κατά το ήμισυ μόνο φωνητικά!

Είτε δροσίζεσθε κάπου είτε όχι: καλή εβδομάδα.

(Κι αν είστε σε κανά βουνό, με ησυχία, ακούστε κι αυτό το κλαρινέτο, στην αρχή… Η συνέχεια της συναυλίας θέλει άπλα και καθόλου ξάπλα…)

Οι αόρατοι (1)

Δευτέρα 26 Ιούλη>> Ναι, το να πούμε εδώ δυο κουβέντες είναι το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε. Το λιγότερο. Όμως ακόμα κι αυτό φαντάζει πολύ μέσα στην απέραντη σιωπή των «φίλων των μεταναστών». Που δείχνουν ότι δεν έχουν όρεξη, χρόνο και λόγο να ασχοληθούν πια μ’ αυτούς τους Άλλους – οι περισσότεροι ασχολούνται με το να στηρίζουν την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία.

Πριν 3 μήνες, στο Sarajevo.pdf 160b (διανέμεται ηλεκτρονικά στους υποστηρικτές του εγχειρήματος Sarajevo/αόρατες πόλεις) κάτω απ’ τον τίτλο οι αόρατοι: πρόσφυγες και μετανάστες σα μιάσματα στη βαθιά νύχτα των υγιεινο-τρομο-κρατούμενων εξιστορούσαμε το πως το ελληνικό κράτος / παρακράτος, σε συνεργασία με την ευρωπαϊκή στρατοαστυνομία συνόρων (frontex) έχει κάνει ρουτίνα τις «επαναπροωθήσεις» προσφύγων και μεταναστών στο Αιγαίο. Ακόμα και τις δολοφονίες τους…

Για τον ψωραλέο εντόπιο ανθρωπισμό το ζήτημα αυτό έχει περάσει πια στη σφαίρα της βαρεμάρας. Η συστηματική εμπλοκή όμως της frontex, τα ντοκουμέντα και οι αποδείξεις για την βαρβαρότητα, έγιναν ένα χαλικάκι στο αριστερό παπούτσι του ευρωπαϊκού κρατικού / ρατσιστικού «ανθρωπισμού». Που θέλει να πουλιέται σαν «σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα και στις διεθνείς συνθήκες» ενόσω γίνεται όλο και πιο άγρια το ακριβώς αντίθετο.

Για το πρώτο (την ελληνική ρατσιστική βαρβαρότητα που έχει πια σχεδόν λυμένα τα χέρια της) γράφαμε τότε μεταξύ άλλων κι αυτά:

Την Δευτέρα 26 Απρίλη του 2021, ο καθεστωτικός guardian κάτω απ’ τον τίτλο Η Ελλάδα κατηγορείται για “σοκαριστική” παράνομη επαναπροώθηση προσφύγων στη θάλασσα είχε το εξής ρεπορτάζ:

Μια μήνυση εναντίον του ελληνικού κράτους στο ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατηγορεί την Αθήνα για σοκαριστικό επίπεδο βίας με την συνεργασία διάφορων υπηρεσιών, που αποτελεί μέρος μιας στρατηγικής παράνομων επαναπροωθήσεων για να σταματήσει την άφιξη προσφύγων και μεταναστών.

Η μήνυση, που έγινε απ’ την μκο Legal Centre Lesvos, εστιάζει σε μια περίπτωση του Οκτώβρη της περασμένης χρονιάς, όταν ένα ψαράδικο καΐκι έφυγε απ’ την Μαρμαρίδα της τουρκίας για την ιταλία μεταφέροντας σχεδόν 200 ανθρώπους, περιλαμβανόμενων 40 παιδιών και μιας εγκύου γυναίκας. Η βάρκα έπεσε σε θύελλα στα νότια της Κρήτης, και ο καπετάνιος ζήτησε βοήθεια μέσω ασυρμάτου.

Η μήνυση υποστηρίζει ότι με μια επιχείρηση χωρίς προηγούμενο σε μέγεθος και συνθετότητα, αντί να βοηθούν οι άνθρωποι που βρίσκονταν πάνω στο καΐκι, ένα ελληνικό σκάφος έρευνας και διάσωσης και δυο μικρά περιπολικά ακινητοποίησαν το καΐκι επί πέντε ώρες μέχρι να φτάσουν στο σημείο ταχύπλοα με μασκοφόρους κομμάντο. Κάποιοι επιβάτες υποστηρίζουν ότι τους κτύπησαν σ’ αυτή τη φάση.

Εκείνοι που βρίσκονταν στο καΐκι χωρίστηκαν σε 2 ομάδες και τους ανέβασαν σε δύο μεγάλα σκάφη της ακτοφυλακής όπου ένοπλο σώμα από 10 ως 15 άνδρες, με κουκούλες, τους έκανε σωματική έρευνα και  κατάσχεσε τα υπάρχοντά τους περιλαμβανόμενων τηλεφώνων, διαβατηρίων και χρημάτων.

Στη συνέχεια αυτοί οι άνθρωποι αναγκάστηκαν να μπουν σε διάφορες μικρές ναυαγοσωστικές σχεδίες, ρυμουλκήθηκαν πίσω στα τουρκικά χωρικά ύδατα, και εγκαταλείφθηκαν στη θάλασσα χωρίς φαγητό, νερό, σωσίβια ή οποιοδήποτε μέσο που θα τους επέτρεπε να καλέσουν σε βοήθεια. Όταν τους περισυνέλεξε η τουρκική ακτοφυλακή το μαρτυριό τους είχε διαρκέσει παραπάνω από 24 ώρες.

… Η περίπτωση του περασμένου Οκτώβρη είναι κορυφαία τόσο σε σχέση με το επίπεδο της βίας όσο και σε σχέση με το μέγεθος και τον σκοπό της επιχείρησης, που διήρκεσε πολλές ώρες και περιελάμβανε τον συντονισμό και την εμπλοκή 8 ελληνικών πλοίων και τουλάχιστον 25 ατόμων από διαφορετικές υπηρεσίες.

“Επαναπροώθηση δεν είναι η σωστή λέξη. Πρόκειται για μια απόφαση των αρχών ώστε με πρόθεση να εγκαταλείπουν ανθρώπους στη θάλασσα βάζοντας τις ζωές τους σε κίνδυνο, χωρίς μέσα να καλέσουν βοήθεια και φυσικά χωρίς την ευκαιρία να καταθέσουν αίτημα ασύλου” λέει η Natasha Ntailiani, δικηγόρος του LCL που εκπροσωπεί μερικούς απ’ τους επιζήσαντες ενώπιον του δικαστηρίου.

“Είναι μια καινούργια και ανατριχιαστική τάση που χαρακτηρίζεται από σχεδιασμένη και συστηματική βία, που έχει αυξηθεί απ’ την περασμένη χρονιά στην περιοχή του Αιγαίου. Ακόμα και πλοία και υλικό έρευνας και διάσωσης χρησιμοποιείται τώρα εναντίον των μεταναστών, κάτι που δείχνει ξεκάθαρα το πόσο μακρυά είναι διατεθειμένες να πάνε οι ελληνικές αρχές”….

Για το δεύτερο, για την ευρωπαϊκή συμμετοχή μέσω frontex, γράφαμε μεταξύ άλλων:

Στις 26 Νοέμβρη του 2020 οι καθεστωτικοί new york times, σε ένα ρεπορτάζ με τίτλο η ευρωπαϊκή συνοριοφυλακή είναι κατηγορούμενη ότι κουκουλώνει τις επαναπροωθήσεις προσφύγων απ’ την ελλάδα ανέφερε μεταξύ άλλων:

Όλο και περισσότερα στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι η συνοριοφυλακή της ε.ε. είναι συνένοχη στην παράνομη πρακτική της ελλάδας στο να σπρώχνει μετανάστες πίσω στην τουρκία, σύμφωνα με ντοκουμέντα που έχουν στην κατοχή τους οι n.y.t. αλλά και συνεντεύξεις με αξιωματούχους.

Σε τουλάχιστον μια περίπτωση η frontex κατηγορείται ότι κουκούλωσε τις παραβιάσεις όταν το πλήρωμα ενός σκάφους της εμποδίστηκε απ’ τους αξιωματούχους της υπηρεσίας να καταγγείλει ότι είδε τις ελληνικές αρχές να τραβάνε μια βάρκα φορτωμένη με μετανάστες προς τα τουρκικά χωρικά ύδατα.

Η περίπτωση αυτή ερευνάται τώρα απ’ την frontex. Αλλά ενισχύει τις υποψίες ότι αυτός ο οργανισμός που δημιουργήθηκε για να υπάρχει νομιμότητα στα σύνορα της ε.ε. όχι απλά αγνοεί περιστασιακά τέτοιες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά ότι παίζει ενεργό ρόλο στην απόκρυψή τους.

… Οι αποκαλύψεις ότι η frontex παρακολουθεί τις επαναπροσωθήσεις αντί να τις εμποδίζει έχουν ρίξει αυτή την υπηρεσία σε μια κρίση που απειλεί να καταστρέψει κι άλλο τις φιλελεύθερες αξίες της ευρωπαϊκής ένωσης βάζοντας ερωτήματα για την δέσμευση της ένωσης να τηρεί τους δικούς της νόμους για τους μετανάστες.

… Υπάρχει μια αυξανόμενη πεποίθηση απ’ την ελληνική και άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ότι η κακομεταχείριση στα σύνορα και οι άθλιες συνθήκες στα στρατόπεδα μεταναστών και προσφύγων θα αποθαρρύνουν πολλούς απ’ το να προσπαθήσουν να φτάσουν στην ευρώπη και να ζητήσουν άσυλο.

Νωρίτερα φέτος μια ανάλυση που δημοσιεύτηκε στους times έδειξε ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει απελάσει κρυφά περισσότερους από 1.000 ανθρώπους που ζητούσαν άσυλο, συχνά ρυμουλκώντας τους ως τα όρια των ελληνικών χωρικών υδάτων και εγκαταλείποντάς τους εκεί σε σχεδίες που απλά επιπλέουν, παραβιάζοντας έτσι την διεθνή νομοθεσία.

… Τέσσερεις αξιωματούχοι με άμεση γνώση των επιχειρήσεων της frontex λένε ότι αξιωματούχοι της αποτρέπουν τα πληρώματα απ’ το να κάνουν αναφορές για ενέργειες τέτοιων επαναπροωθήσεων και ότι, σε μερικές περιπτώσεις, εμπόδισαν την καταγραφή τέτοιων παρανομιών χαρακτηρισμένων σαν “σοβαρές αναφορές περιστατικών”, ύστερα από συνενοήσεις με τις ελληνικές αρχές.

Η πιο πρόσφατη τέτοια περίπτωση προέκυψε όταν το σουηδικό πλήρωμα ενός σκάφους της frontex είδε την επαναπροώθηση μιας βάρκας γεμάτης μετανάστες, απ’ τις ελληνικές αρχές, στις 30 Οκτώβρη, απ’ τα νερά της Χίου.

Στη συνέχεια ένας αξιωματικός της frontex συμβούλεψε τους σουηδούς να μην αναφέρουν τίποτα, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησαν οι times. Ο σουηδός εκπρόσωπος στο συμβούλιο της frontex ανάφερε τόσο το γεγονός όσο και την προσπάθεια συγκάλυψης στις 10 Νοέμβρη – κι αυτή ήταν η πρώτη φορά που ένα κράτος μέλος της ε.ε. κατηγορούσε επίσημα την frontex για συγκάλυψη παράνομων ενεργειών.

… Η ευρωπαϊκή επιτροπή (commission), που συμμετέχει στην επίβλεψη της υπηρεσίας αλλά δεν την ελέγχει ζήτησε ειδική έρευνα και γραπτές εξηγήσεις απ’ τους επικεφαλής της frontex, που ήρθαν τελικά με μεγάλη καθυστέρηση, λέγοντας ότι η υπηρεσία θα κάνει εσωτερική έρευνα για το θέμα, αρνούμενη ωστόσο ότι υπήρχαν στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τις κατηγορίες του σουηδικού πληρώματος.

(το video της d.w. είναι του περσινού Ιούλη)

Οι αόρατοι (2)

Δευτέρα 26 Ιούλη>> Εννοείται ότι όλα αυτά είναι απαγορεύμενα απ’ την ντόπια δημαγωγία: οι ίδιοι επαγγελματίες και ερασιτέχνες που σπέρνουν την απειλή του θανάτου στους ντόπιους φροντίζουν να εξαφανίζουν τα στοιχεία των εγκλημάτων κατά των μεταναστών.

Για την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία όμως το ζήτημα της συμμετοχής της frontex σε αρκετές «επαναπροωθήσεις» και οι πλάτες της στο ελληνικό κράτος / παρακράτος ήταν κάπως πιο λεπτό ζήτημα. Πρώτον, επειδή η αποκάλυψη του ρόλου της ευρω-συνοριοφυλακής συνέπεσε με την περίοδο που θα εγκρινόταν ο προϋπολογισμός της για τα επόμενα χρόνια. Δεύτερον, επειδή ο σχεδιασμός είναι να «μεγαλώσει» και να γίνει ακόμα πιο μιλιταριστική η frontex. Και τρίτον, επειδή μια πρωτοκοσμική υπηρεσία που καταγγέλεται για βαρβαρότητα κατά ανυπεράσπιστων ανθρώπων δίνει επιχειρήματα στους rivals· ξέρετε ποιοί είναι αυτοί. Και χαλάει την βιτρίνα του «ανθρωπιστικού» ιμπεριαλισμού…

Έγινε, λοιπόν, για κάποιους μήνες, όλο το τελετουργικό μιας «εσωτερικής έρευνας»: ανακρίσεις, καταθέσεις, εξηγήσεις, κλπ. Κι όπως ήταν αναμενόμενο η frontex βγήκε καθαρή και άμωμη… Όχι εντελώς. Απαλλάχτηκε μεν απ’ το έγκλημα, της αποδόθηκε όμως μια ρετσινιά: ότι έχει πρόβλημα στη διαχείριση των δημόσιων σχέσεών της και στην προβολή του έργου της. Μ’ άλλα λόγια: φροντείστε να σκεπάζετε αποτελεσματικά τις βρωμιές σας…

Που πρακτικά σήμαινε αυτό: βρείτε έναν τρόπο να ξεφορτωθείτε τους αξιόπιστους μάρτυρες των εγκλημάτων σας! Τα στοιχεία και τα τεκμήρια των συνεταιρικών ελληνο/ευρωπαϊκών εγκλημάτων, προέρχονταν / προέρχονται από δυο μεριές. Απ’ τους ίδιους τους πρόσφυγες / μετανάστες και τα κινητά τους· και απ’ τις διεθνείς μη κυβερνητικές οργανώσεις που υπάρχουν ακόμα στα ελληνικά νησιά…. τις μόνες που έχουν απομείνει να είναι αντι-μπάτσικες, να φροντίζουν όσο και όπως μπορούν, να καταγράφουν και να καταγγέλουν.

Συνεπώς η υπόδειξη ήταν υπονοούμενη μεν αλλά σαφής: βγάλτε τους απ’ τη μέση!!!