Οι πλατφόρμες 2

Δευτέρα 16 Αυγούστου>> Το υγιεινιστικό πραξικόπημα των γενετιστών, των αφεντικών τους και των συμμάχων τους έχει μήπως δημιουργήσει ήδη μια ανεξέλεγκτη κατάσταση από υγιειονομική άποψη κατ’ αρχήν στον δυτικό κόσμο; Η «μετάλλαξη Δ» έχει γίνει ψωμοτύρι στα χείλη των δημαγωγών, ηλίθιων και άσχετων, που κατευθύνονται από άλλους ηλίθιους και άσχετους, πιο «ειδικούς». Όλη αυτή η ηλιθιότητα και η ασχετοσύνη παράγει απλά ένα ακόμα δημαγωγικό τρικ, ή μήπως υπάρχει μια κακή κατάσταση εν εξελίξει την οποία περιγράφουν με μεταφυσική αφέλεια;

Ο Geert Vanden Bossche, ο μοριακός, εξελιγκτικός βιολόγος απ’ το βέλγιο που θα μπορούσε να λέγεται «ο κύριος εμβόλιο» με διεθνή αναγνώριση εξαιτίας της μακρόχρονης συμμετοχής του σε σχεδιασμούς και κατασκευές εμβολίων (αλλά και των συνεργασιών του με τα μαγαζιά του κυρ Βασίλη και τον Π.Ο.Υ.), επιμένει πως «ναι»!! Υπάρχει σε εξέλιξη ένα είδος τερατογέννεσης!! Επιμένει απ’ τον περασμένο Μάρτη, όταν με ένα αγωνιώδες γράμμα του προς τον Π.Ο.Υ., τις κυβερνήσεις και τον κόσμο ζήτησε να σταματήσει αμέσως η «εμβολιαστική εκστρατεία εν μέρω πανδημίας».

Έχουμε ξανα-αναφερθεί στα λεγόμενά του. Θα κρατούσαμε επιφυλάξεις (του είδους «μια ακόμα Κασσάνδρα»…) αν δεν συνέβαινε να έχει αποδειχθεί ως τώρα πέρα για πέρα ακριβής στις προβλέψεις του. Συνεπώς, χωρίς να θέλουμε να φοβήσουμε κανέναν (κάνουμε μόνο το καθήκον της εργατικής αντιπληροφόρησης) αναδημοσιεύουμε την εισαγωγή από ένα κείμενό του πριν 3 ημέρες με τίτλο «Πανδημία C-19: που πας homo sapiens;» (C-19 Pandemia: Quo vadis, homo sapiens?)

Αξίζει να το θυμίσουμε: ο Bossche ΔΕΝ είναι αντίθετος με τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, δεν ανήκει άρα στην άποψη που υποστηρίζουμε (και) από εδώ κατά των “GMO υγείας»… Είναι αδύνατο να χαρακτηριστεί κι αυτός «ψέκα» (αν και όλα είναι δυνατά στα antisocial media…). Μιλάει σαν κατ’ εξοχήν ειδικός «έξω απ’ το κουτί», που υποστηρίζει μεν την γενετική μηχανική· όχι, όμως, σαν πανάκεια… Αυτό σημαίνει ότι οι παλιοί αλλά και οι όψιμοι φίλοι των βιοτεχνολογιών θα έπρεπε να έχουν τεντώσει τ’ αυτιά τους στα λεγόμενά του· όμως τ’ αυτιά χρησιμοποιούνται πια μόνο σαν στήριγμα για το λάστιχο της μάσκας…

Να τι λέει:

Το πρόγραμμα μαζικού εμβολιασμού του Π.Ο.Υ. έχει μπει σε εφαρμογή σαν απάντηση σε μια ανάγκη δημόσιας υγείας διεθνούς σημασίας. Απ’ τις πρώτες ημέρες της εκστρατείας μαζικού εμβολιασμού, τουλάχιστον μια χούφτα ειδικοί προειδοποιούν για τις καταστροφικές συνέπειες που μπορεί να έχει ένα τέτοιο πρόγραμμα στην παγκόσμια και στην ατομική υγεία. Ο μαζικός εμβολιασμός καταμεσής μιας πανδημίας έχει την τάση να προωθήσει την φυσική επιλογή και την προσαρμογή μεταλλάξεων που ξεφεύγουν απ’ την ανοσία (immune escape variants) έχοντας την δυνατότητα αυξημένης μολυσματικότητας και αντίστασης στα αντισώματα (antibodies, Abs) που στρέφονται κατά της πρωτεΐνης ακίδας (spike protein, S) μειώνοντας έτσι την προστασία για τους εμβολιασμένους και απειλώντας του μη εμβολιασμένους.

Αυτό εξηγεί ήδη το γιατί το πρόγραμμα μαζικού εμβολιασμού του Π.Ο.Υ. όχι μόνο είναι ανίκανο να προκαλέσει την ανοσία αγέλης (herd immunity, HI) αλλά αντίθετα οδηγεί σε ουσιαστική αποσάρθρωση της ανοσοποιητικής ικανότητας των πληθυσμών. Καθώς ο συνεχιζόμενος καθολικός εμβολιασμός σύντομα θα προωθεί τον κυριαρχικό πολλαπλασιασμό ιδιαίτερα μεταδοτικών παραλλαγών με δυνατότητα διαφυγής απ’ την εξουδετέρωσή τους (τις λεγόμενες “S Ab-resistant variants”), είτε τα φυσικά αποκτημένα αντισώματα είτε τα τεχνητά μέσω εμβολίων δεν θα μπορούν πλέον να προσφέρουν οποιαδήποτε προστασία στα ανοσοποιημένα άτομα την ίδια στιγμή που η πίεση της υψηλής μεταδοτικότητας θα συνεχίσει να ζορίζει το φυσικό ανοσοποιητικό σύστημα των μη εμβολιασμένων. Αυτό σημαίνει ότι κάθε περαιτέρω αύξηση της εμβολιαστικής κάλυψης θα συμβάλει ακόμα περισσότερο στο να αναγκάσει τον ιό να γίνει ανθεκτικός απέναντι στα εξουδετερωτικά S-Abs (αντισώματα κατά της πρωτεΐνης S).

Αυξημένη ιική μεταδοτικότητα, συνδυασμένη με την ανοσοδιαφυγή, θα οδηγήσει χωρίς αμφιβολία σε επιπλέον συνέπειες στην ανθρώπινη υγεία και στις ανθρώπινες ζωές. Χρειάζεται γι’ αυτό άμεση δράση, ώστε να μειωθούν οι ρυθμοί της ιικής μεταδοτικότητας και να προληφθεί η φυσική επιλογή της δημιουργίας και της γρήγορης διάδοσης στους πληθυσμούς, εμβολιασμένους ή όχι, των παραλλαγών παράκαμψης της ανοσίας / ανοσοδιαφυγής (immune escape). Το πρώτο κρίσιμο βήμα μπορεί να γίνει μόνο με την άμεση διακοπή του προγράμματος μαζικού εμβολιασμού και την αντικατάστασή του από εκτεταμένη χρήση αντιικών χημειοπροφυλακτικών, έτσι ώστε οι μαζικοί πόροι υπέρ της δημόσιας υγείας να στραφούν σε φαρμακευτικές θεραπείες της ασθένειας covid-19

Ο Bossche προχωράει στη συνέχεια σε περισσότερο τεχνική ανάλυση του τι συμβαίνει. Μια χοντρική (αλλά κατατοπιστική στις βασικές της γραμμές) αναλογία μ’ αυτό που υποστηρίζει (και βλέπουμε να γίνεται) είναι λίγο πολύ γνωστή: ότι η μαζική χρήση αντιβιοτικών «σπρώχνει» στη δημιουργία υπερμικροβίων, για τα οποία δεν υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης. Αυτό που εμφανίζεται σαν φάρμακο (το αντιβιοτικό) όταν «πολυ-χρησιμοποιηθεί» καταλήγει σε εξελιγκτικό σύμμαχο του Χ ή του Ψ μικροβίου.

Οι immune escape μεταλλάξεις του τσαχπίνη σε πρώτο χρόνο διαφεύγουν την «μονόδρομη», εξειδικευμένη τεχνητή ανοσία που υποτίθεται προκαλούν οι γενετιστές με τα εγκληματικά κόλπα τους. Το φυσικό ανοσοποιητικό σύστημα (όταν δεν έχει προβλήματα λόγω βλαβών υγείας ή θεραπειών…) έχει μεγαλύτερο εύρος και αποτελεσματικότητα δράσης σε σχέση με την γενετική υποκατάστασή του, επειδή κτυπάει τις μη μεταλλάξιμες δομές των ιών κι όχι τις ιδιαίτερες (και επιφανειακές) πρωτεΐνες ακίδας κάθε παραλλαγής. Συνεπώς (γράφει ο Bossche) δρα με επιτυχία εναντίον οποιασδήποτε μετάλλαξης του Sars-CoV-2.

Όμως (συμπληρώνει) το ανθρώπινο φυσικό ανοσοποιητικό δεν είναι καλά εξοπλισμένο για να αντιμετωπίσει πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις ενός ιού, πράγμα που εξηγεί το (εντελώς φυσικό) φαινόμενο του πιο εύκολου «κολλήματος» (με κάποια συμπτώματα) ενός ιού σε περιπτώσεις που υπάρχει κάπου μεγάλη συγκέντρωση (το λεγόμενο «ιικό φορτίο») συνδυασμένη με κακή υγιεινή. Ο Bossche υποστηρίζει ότι εξαναγκάζοντας, μέσω του μαζικού πλατφορμιασμού εν μέσω πανδημίας, τον τσαχπίνη να αναπτύξει πιο μεταδοτικές μεταλλάξεις που διαφεύγουν την τεχνητή ανοσία, αυξάνεται όχι μόνο η διασπορά του αλλά και οι «συγκεντρώσεις» του.

Και κάτι τελευταίο, έτσι, για την αντιπληροφόρησή σας. Κατά τον Bossche η μετάλλαξη του ιού που αυτή τη στιγμή είναι εξελιγμένη μέσω φυσικής επιλογής έτσι ώστε να ξεπερνάει με επιτυχία οποιαδήποτε «προσβολή» της πρωτεΐνης ακίδας (το κόλπο των γενετιστών δηλαδή) και άρα να ακυρώνει εντελώς τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, είναι η μετάλλαξη L, προερχόμενη απ’ τη λατινική αμερική. Σύμφωνα με τα γραφόμενά του πρόκειται για μια μετάλλαξη που θα κυριαρχήσει, καθώς ο τσαχπίνης πέτυχε μια δομική αλλαγή στη μοριακή σύνθεση της πρωτεΐνης S έτσι ώστε τα αντισώματα που παράγονται εναντίον της να μην μπορούν να «δεθούν» πάνω της εξουδετερώνοντας τον ιό… Κι έτσι (αντιγράφουμε μεταφράζοντας κατά λέξη):

… Πληθυσμοί με υψηλά ποσοστά εμβολιαστικής κάλυψης θα εξελιχθούν σε εξαιρετικά εκτροφεία για αυτήν και άλλες παρόμοιες μεταλλάξεις, που δεν επηρεάζονται απ’ τα εμβόλια… Και τίποτα δεν μπορεί να αποκλείσει ότι και η μετάλλαξη Δ θα ξαναμεταλλαχτεί, αναπτύσσοντας μια τέτοια ικανότητα «εξουδετέρωσης της εξουδετέρωσής της» ώστε να ξεφεύγει εντελώς απ’ τα εμβόλια… Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα που απέκτησαν άμυνα απέναντι στον Sars-CoV-2 είτε εξαιτίας εμβολιασμού είτε επειδή αρρώστησαν πρόσφατα, θα χάσουν αυτήν την προστασία και θα μείνουν μόνο με την προστατευτική ικανότητα των φυσικών, μη εξειδικευμένων αντισωμάτων τους…. Οι εμβολιασμένοι θα μείνουν στο έλεος των έμφυτων, φυσικών αντισωμάτων τους, για να τους προστατέψουν…

Έτσι που τα λέει ο κυρ Bossche (προς μεγάλο εκνευρισμό όλων των φανατικών pfizeroi!!!) λέγοντας ΟΧΙ στη γενετική μηχανική, στα τέρατα και στα τερατάκια της, στους εκβιασμούς, στις απειλές και στους νεοφασιστικούς καταναγκασμούς, δεν προστατεύει ο καθένας μόνο τον εαυτό του / της… Προστατευούμε όλοι μαζί, με την φυσική ανοσία μας, ένα μεγάλο μέρος της δημόσιας υγείας, συμπεριλαμβανόμενης της υγείας των πλατφορμιασμένων (αν δεν γίνουν εν τω μεταξύ εκτροφεία…) Παναΐα μου!!!

Αλλά πάλι… Ποιός είπε ότι «κοινωνική ευθύνη» είναι ό,τι τα αφεντικά πουλάνε για τέτοια; Ποιός;;;

Κατά τον Bossche:

Η Φύση θα φροντίσει να διορθώσει τα ανθρώπινα λάθη· αλλά όχι χωρίς να ανέβει το τίμημα της κατάκτησης της ανοσίας αγέλης….

We’ll see….

Η ακόμα πιο πίσω φωτιά

Πέμπτη 12 Αυγούστου>> Δεν είναι έξυπνο ούτε αποτελεσματικό: αν κάποιος έχει την δύναμη να επωφεληθεί από κάποια αιτία, αυτό δεν σημαίνει ότι την προκάλεσε ο ίδιος. Αν, για παράδειγμα, το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα έχει (ή θεωρεί ότι έχει) την δύναμη να επωφεληθεί από έναν ιό σαν τον τσαχπίνη, αυτό δεν σημαίνει ούτε ότι τον κατασκεύασε ούτε ότι αυτός … είναι ανύπαρκτος.

Το ίδιο συμβαίνει με τις δασικές πυρκαγιές. Το ότι ελάχιστες εβδομάδες πριν την καταστροφή στην βόρεια Εύβοια (στις 24 Ιούνη) η «ρυθμιστική αρχή ενέργειας» είχε εγκρίνει την δημιουργία 3 αιολικών πάρκων ισχύος 48 + 48 + 34 MW (65 ανεμογεννήτριες συνολικά) σε περιοχές που τώρα έχουν γίνει στάχτη, δεν σημαίνει ότι την φωτιά την έβαλαν οι ενδιαφερόμενες εταιρείες…

Απ’ την άλλη μεριά είναι εύλογο ότι σε κάποια πολυτελή γραφεία κάπου μακριά διάφοροι ceo έτριβαν τα χέρια τους σκεπτόμενοι ότι «αν υπήρχε φόβος αντιδράσεων των ντόπιων για την μπίζνα μας, τώρα που όλα κάηκαν δεν θα υπάρξουν»… «Επιχειρείν» σημαίνει να επωφελείται κάποιος απ’ τις «ευκαιρίες», ακόμα κι όταν δεν τις δημιουργεί. “Επιχειρείν” σημαίνει να προχωράει κανείς επί πτωμάτων, ερειπίων, καταστροφών…

Οπότε; Η σπανιότητα των πόρων (για την οποία γράφαμε την περασμένη Δευτέρα) έκανε εκείνο που αναμενόταν: άφησε ακάλυπτη την βόρεια Εύβοια διευκολύνοντας αντικειμενικά την κατασκευή των αιολικών πάρκων…

Είναι, όμως, σωστός ο υπολογισμός των ceo;

Ο αιώνιος Benjamin έγραψε κάποτε ανάμεσα σ’ άλλα κι αυτό:

… Η παράδοση των καταπιεσμένων μας διδάσκει ότι η “κατάσταση έκτακτης ανάγκης” που ζούμε τώρα δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας. Πρέπει να κατορθώσουμε να συλλάβουμε την ιστορία έχοντας αυτή την επίγνωση. Τότε θα διαπιστώσουμε καθαρά ότι αποστολή μας είναι να δημιουργήσουμε μια πραγματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης και έτσι θα βελτιωθεί η θέση μας στον αγώνα κατά του φασισμού….

Με μια μικρή αλλά απαραίτητη τροποποίηση μπορούμε να πούμε ότι: Η “κατάσταση σπανιότητας των πόρων” είναι ο ήδη ισχύων κανόνας… Αποστολή μας είναι να δημιουργήσουμε μια πραγματική κατάσταση σπανιότητας πόρων…

Που σημαίνει: δεν υπάρχουν διαθέσιμα βουνά για ανεμογεννήτριες στη βόρεια Εύβοια! Απλά δεν υπάρχουν! Sorry φιλόδοξοι ceo: αφού τώρα μόνο αποκαΐδια και με την πρώτη γερή βροχή όλα θα γίνουν λάσπη, αφού δεν υπάρχουν πια πόροι για υλοτόμους, μελισσοκόμους ή ρετσινάδες, ακόμα λιγότερο υπάρχουν πόροι (και χώροι…) για ηλεκτροπαραγωγούς!

Κι αν αυτό χρειάζεται διπλάσια ή τριπλάσια αντίσταση για να το καταλάβουν (οι μπίζνεσμεν), ας γίνει έτσι.

(Οι ντόπιοι, που τώρα είναι ήρωες, μετά θα κηρυχτούν «ρεμάλια»… Αλλά έτσι γίνεται σ’ αυτούς τους νοσηρούς καιρούς: οι εξουσίες προσπαθούν να μονοπωλήσουν τις λέξεις με τα νοήματά τους…)

Να σου πω την μοίρα σου, να σου πω το ριζικό σου!

Πέμπτη 12 Αυγούστου>> Αυτοί επάνω είναι δυο καλά δείγματα απ’ την αφρόκρεμα της εντόπιας επιστημοσύνης. Με τους υπολογιστές τους, τους αλγόριθμούς τους, τις καμπύλες τους, τα διαγράμματά τους, τις προβλέψεις τους, με τα όλα τους. Κι όποιος είναι καλός σ’ αυτή την δουλειά είναι ακριβός. Εννοούμε ότι πληρώνεται καλά. (Ο Ferguson πάντως είναι ο τέλειος, η παγκόσμια κορυφή).

Δεν είναι ούτε καφετζούδες ούτε χαρτορίχτρες. Είναι Επιστήμονες (με το «ε» κεφαλαίο). Απ’ την άλλη οι καφετζούδες και οι χαρτορίχτρες είναι πολύ πολύ φτηνότερες.

Και πολύ πιο τίμιες (υποψιαζόμαστε…)

Ινδοκούς

Πέμπτη 12 Αυγούστου>> Η γρήγορη προέλαση των ταλιμπάν δεν έχει μόνο αποτέλεσμά της τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους της αφγανικής υπαίθρου και την γρήγορη κατάληψη, την μία μετά την άλλη, επαρχιακών πόλεων. Ίσως σημαντικότερο είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις ο τακτικός αφγανικός στρατός (της Καμπούλ) είτε παραδίδεται μαζί με τον οπλισμό του, είτε τον αφήνει και φεύγει (αν μπορεί) ζητώντας άσυλο σε γειτονικά κράτη. Μ’ άλλα λόγια μέρα με την μέρα οι ταλιμπάν γίνονται ισχυρότεροι από κάθε άποψη (τεχνικά, ηθικά) και η υποτιθέμενη κυβέρνηση στην Καμπούλ όλο και πιο ανίσχυρη. H Ουάσιγκτον προσπαθεί να εμποδίσει μια γρήγορη πλήρη νίκη τους, βομβαρδίζοντας με στρατηγικά βομβαρδιστικά B-52, που απογειώνονται απ’ το κατάρ: εκείνο που ενδιαφέρεται να συντηρήσει (και οι εκπρόσωποί της στην Καμπούλ βολεύονται) είναι την δημιουργική (και εμπόλεμη) ασάφεια για το ποιός κυβερνάει στα αφγανικά υψίπεδα: μια παραλλαγή του «μοντέλου συρία» όπου στη θέση των ypg είναι η επίσημη κυβέρνηση.

Μόσχα, Πεκίνο, Τεχεράνη και Ισλαμαμπάντ ενοχλούνται βαθιά από μια τέτοια προοπτική· δεν μπορούν όμως να υποστηρίξουν ανοικτά μια επίθεση των ταλιμπάν κατά της Καμπούλ, που μπορεί μεν να κατέληγε σε νίκη τους αλλά θα ήταν ιδιαίτερα αιματηρή. Στους υπολογισμούς υπεισέρχονται και μερικές χιλιάδες αφγανών που αποτελούν μια «μικρομεσαία τάξη» των μεγαλύτερων πόλεων που δημιουργήθηκε στα 20 χρόνια της κατοχής χάρη σ’ αυτήν και στη «μαύρη οικονομία» που αναπτύχθηκε γύρω απ’ τον κατοχικό στρατό. Φοβούνται για την τύχη τους αν επικρατήσουν απόλυτα οι ταλιμπάν (λογικό) και συγκροτούν ένα πιθανό καινούργιο κύμα μεταναστών, περιμένοντας «με τις βαλίτσες στο χέρι», για να διαφύγουν προς τα γειτονικά κράτη. Κυρίως την τουρκία και το ιράν – που δεν χαίρονται.

Το ιδανικό προς στιγμήν θα ήταν οι ταλιμπάν να μείνουν έξω απ’ την Herat και την Καμπούλ (οι δύο μεγαλύτερες πόλεις που έχουν μείνει εκτός του άμεσου ελέγχου τους) στη βάση κάποιων απ’ αυτές τις ατέρμονες διαπραγματεύσεις για «πολιτική λύση». Έχει ξεκινήσει ένας ακόμα γύρος τέτοιου είδους στη Ντόχα. Αλλά ό,τι έχει απομείνει απ’ την φιλοαμερικάνικη διοίκηση στην Καμπούλ αγωνιά για το αν θα συνεχίσει να υπάρχει καν και καν· ενώ οι ταλιμπάν έχουν την δυνατότητα να την στριμώξουν σχεδόν ασφυκτικά απλά κόβοντας όλους τους δρόμους γύρω γύρω, αφήνοντας μόνο το αεροδρόμιο. Ο Ghani («πρόεδρος» του αφγανιστάν…) ελπίζει μόνο να κερδίσει χρόνο αλλά με άγνωστη κατάληξη· οι ταλιμπάν (και οι φανεροί ή όχι και τόσο φανεροί συμμαχοί τους) μάλλον βιάζονται, και πάντως δεν θα έχουν κάποιο μακροπρόθεσμο όφελος με υβριδικές καταστάσεις.

Η συμβουλή του Πεκίνου προς τους ταλιμπάν είναι: μην νικήσετε πολύ γρήγορα, μην ρίξετε την κυβέρνηση του Ghani με την μία… Αυτό σημαίνει α) ότι οι ταλιμπάν θα πρέπει να κατακτήσουν τώρα ό,τι περισσότερο μπορούν αφήνοντας στον Ghani την καρέκλα στην πρωτεύουσα και μια αδύναμη (στρατιωτικά) ψευδαίσθηση, β) ότι θα πρέπει ύστερα να οργανώσουν τις περιοχές που θα ελέγχουν έτσι ώστε να είναι βιώσιμες (και οικονομικά, με την βοήθεια του Πεκίνου…), και γ) να δημιουργήσουν ένα άτυπο σύνορο στο εσωτερικό του αφγανιστάν εμποδίζοντας αποτελεσματικά οποιαδήποτε φιλοδοξία «αντεπίθεσης» απ’ την μεριά της Καμπούλ.

Είναι αυτό εφικτό; Και πώς θα αντιδράσει η Ουάσιγκτον που προσπαθεί να μείνει στο αφγανιστάν ενόσω «φεύγει»;

Το νατο στον ειρηνικό

Πέμπτη 12 Αυγούστου>> Ενόσω ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός καταλαβαίνει ότι «δεν πρέπει να χάσει εντελώς στο αφγανιστάν», προσπαθεί να γίνει ακόμα πιο απειλητικός (ή προβοκατόρικος) στο κυρίως μέτωπο του 4ου παγκόσμιου. Στον Ειρηνικό, και ακόμα πιο συγκεκριμένα γύρω απ’ την ταϊβάν. Πουλάει και ξαναπουλάει όπλα στην φιλοαμερικάνικη διοίκηση του νησιού, κάνει και ξανακάνει ασκήσεις στα πέριξ, φωνάζει και τους ευρωπαίους συμμάχους να πάρουν μέρος: εκτός απ’ το πάντα φιλόδοξο Λονδίνο, το Παρίσι, το Βερολίνο…

Είναι μια τακτική ανάματος διάφορων φυτιλιών ταυτόχρονα, με την ελπίδα (έωλη) ότι θα μείνουν «chicken game» και ότι το Πεκίνο θα αναγκαστεί να υποχωρήσει. Στην πιο πρόσφατη μη στρατιωτική εξέλιξη, το λιθουανικό κράτος δέχτηκε να ανοίξει στο Vilnius «διπλωματική αντιπροσωπεία» με το όνομα «γραφείο αντιπροσωπείας της ταϊβάν». Αν και δεν πρόκειται για πλήρη πρεσβεία, είναι ό,τι πιο κοντινό σ’ αυτήν· αν και δεν είναι πλήρης επίσημη αναγνώριση κράτους, είναι ό,τι πιο κοντινό σ’ αυτήν.

Η συνηθισμένη πρακτική ως τώρα, όπου άνοιγαν τέτοιου είδους γραφεία σε ευρωπαϊκό έδαφος (για εμπορικούς συνήθως λόγους) ήταν με το όνομα “Taipei”, το όνομα της πρωτεύουσας. Υπάρχουν τέτοια γραφεία στην αγγλία, στην γαλλία και στην γερμανία· το μαγαζί στο Vilnius και μέσω αυτού, ουσιαστικά, το γκουβέρνο της λιθουανίας κάνει ένα άλμα αναγνωρίζοντας έμμεσα αλλά καθαρά αντιπροσώπευση όχι πόλης αλλά ευρύτερης διοικητικής οντότητας, δηλαδή κράτους… Πέρασαν 18 χρόνια για να ανοίξει καινούργιο «γραφείο αντιπροσωπείας» σε ευρωπαϊκό κράτος η ταϊβάν· και η συγκεκριμένη κίνηση μαζί με το όνομά της έχει την έγκριση και την καθοδήγηση της Ουάσιγκτον. Και πιο ειδικά του «american institute of taiwan». Αναμενόμενο το ότι και άλλα ευρωπαϊκά κράτη με ιδιαίτερη φιλία με την Ουάσιγκτον θα προχωρήσουν σε ανάλογο δρόμο, δημιουργώντας de facto μια «μισοαναγνώριση της ανεξαρτησίας της ταϊβάν».

Το Πεκίνο εκνευρίζεται. Πρόσφατα έστειλε 24 πολεμικά του πάνω απ’ το νησί, εγκαινιάζοντας μια τακτική στρατιωτικών απειλών. Στο τέλος του δρόμου δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός απ’ την καθαρή «επανένωση» της ταϊβάν με την κινέζικη επικράτεια, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο (είτε ο «ένας» είτε ο «άλλος» είναι εκείνος που έχει δηλώσει ήδη το κινεζικό καθεστώς, δηλαδή η στρατιωτική κατάληψη). Διαφορετικά η Ουάσιγκτον σταδιακά θα βρει τρόπο ακόμα και βάση να δημιουργήσει εκεί…

Το μόνο ερώτημα που υπάρχει είναι πόσο μακρύς θα είναι αυτός ο δρόμος…

Κι άλλα γραφεία…

Πέμπτη 12 Αυγούστου>> Στη δεκαετία του ’90, όταν μετά την διάλυση της γιουγκοσλαβίας ήταν στον πάγκο του χασάπη (για ηπα, ευρώπη, ρωσία) η διάλυση KAI της τουρκίας, το pkk διέθετε «εξόριστο κοινοβούλιο» (του μελλοντικού ανεξάρτητου κουρδικού κράτους) το οποίο συνεδρίαζε νόμιμα και επίσημα σε διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Το ίδιο συνέβαινε και με ένα «εξόριστο αρμενικό κοινοβούλιο», εκπρόσωπος υποτίθεται των ανατολικών περιοχών της τουρκίας, που επίσης θα απελευθερώνονταν μετά την διάλυση: κι αυτό επίσης είχε θερμή φιλοξενία στα ευρωπαϊκά κράτη.

Το ξέσπασμα της κρίσης του 1997 – 1998 (η «κατάρρευση των ασιατικών τίγρεων») άλλαξε τους πρωτοκοσμικούς σχεδιασμούς και η διάλυση της τουρκίας εγκαταλείφθηκε. (Περισσότερα δεν μπορούμε να περιγράψουμε εδώ, το έχουμε κάνει στο παρελθόν, στο χάρτινο Sarajevo). To pkk έγινε «τρομοκρατική οργάνωση», και ο Οτσαλάν απο εκεί που ήταν μελλοντικός αρχηγός κράτους δεν έβρισκε άσυλο πουθενά στους πρώην συμμάχους του….

Φαίνεται ότι τώρα, καθώς οξύνεται ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός παγκόσμια, διάφορα ευρωπαϊκά κράτη ξαναζεσταίνουν αυτήν την παλιά (και βρώμικη) τακτική. Αυτήν την φορά σε βάρος της συριακής επικράτειας, του καθεστώτος Άσαντ· αλλά, σίγουρα, και των συμμάχων του.

Οι μισθοφόροι του αμερικανικού στρατού κατοχής της ανατολικής συρίας, οι ypg, ανακοίνωσαν ότι θα ανοίξουν διπλωματικό γραφείο στη Γενεύη, με σκοπό να έχουν «επίσημη παρουσία στην ευρώπη και να αναπτύξουν σχέσεις με ευρωπαϊκά κράτη». Σύμφωνα με την ανακοίνωσή τους σκοπεύουν να ανοίξουν ανάλογα γραφεία και αλλού: στη γαλλία, στη γερμανία, στη σουηδία, στο λουξεμβούργο, στο βέλγιο και στην ολλανδία.

Άσχετα με την άποψη της Άγκυρας για το θέμα, οι ypg έχουν καταλάβει με την βοήθεια και την κάλυψη του αμερικανικού στρατού σχεδόν το ¼ της συριακής επικράτειας, περιοχές άσχετες απ’ την κατοικούμενη από κούρδους βόρεια συρία· είναι στρατός κατοχής για τους εντόπιους άραβες, και κάνουν καταναγκαστικές στρατολογήσεις· δουλεύουν για την Ουάσιγκτον· χρηματοδοτούνται απ’ το σαουδαραβικό καθεστώς για να σταματήσουν το «μπλοκ της Αστάνα»· και ασχολούνται με το λαθρεμπόριο (απ’ τις συριακές πετρελαιοπηγές που βρίσκονται στα ανατολικά του Ευφράτη) και το ξέπλυμα των εσόδων…

Τίποτα απ’ αυτά δεν είναι βέβαια εμπόδιο για την «υψηλή γεωπολιτική» των δυτικών ιμπεριαλισμών, ειδικά σε συνθήκες εντεινόμενου παγκόσμιου πολέμου. Αφού «δεν έκατσε» το σχέδιο με τον isis, καλοί είναι και οι ypg.

(Όταν αλλάξουν και πάλι οι συσχετισμοί και ξανα-βρεθούν «ξεκρέμαστοι» απ’ τους συμμάχους τους, όπως έγινε στα τέλη των ‘90s, πάλι δεν θα καταλάβουν… Ή μήπως καταλαβαίνουν ότι σ’ αυτόν τον μάταιο κόσμο το να είσαι εργολάβος, proxy, μισθοφόρος, είναι μια δουλειά με ζήτηση;)

Djourou

Δευτέρα 9 Αυγούστου>> Μπορεί να σημαίνει χορδή, μπορεί να σημαίνει και κλωστή. Ο μαλινέζος Ballake Sissoko και η Sona Jobarteh παίζουν κόρα – δηλαδή κάτι πολύ λεπτό…

Ενδιαφέρει;

Δευτέρα 9 Αυγούστου>> Καθώς ο αμερικανικός / νατοϊκός στρατός μισοφεύγει απ’ το αφγανιστάν αφήνει πίσω του αν όχι τα «αποσπάσματα θανάτου» σίγουρα τα κατορθώματά τους επί 20 χρόνια…

Θα γράψουμε για τον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό κάποια στιγμή τις επόμενες ημέρες, μεσοβδόμαδα. Δείτε εν τω μεταξύ αυτό το 16 λεπτών video απ’ τα «empire files» της Abby Martin….

Η πίσω φωτιά

Δευτέρα 9 Αυγούστου>> Οι κάτοικοι της βόρειας Εύβοιας το υποψιάζονται, είτε το λένε είτε όχι: προτεραιότητα στην αντιμετώπιση της φωτιάς είχε εκείνη στους πρόποδες της Πάρνηθας· συνεπώς για ένα κρίσιμο διάστημα δεν υπήρχαν οι «απαραίτητοι πόροι» για την δική τους περίπτωση.

Από πρώτη ματιά αυτή η κρατική επιλογή έχει μια βάση. Μέσα στην απειλούμενη ζώνη στην Πάρνηθα, δεξιά κι αριστερά της autostrada Αθήνα – Λαμία, υπάρχουν πολλές αποθήκες και βιομηχανίες, κάποιες με μεγάλες ποσότητες εύφλεκτων χημικών. Συνεπώς η προτεραιότητα ήταν εύλογη.

Όποιος όμως έχει την σχετική γνώση (ελάχιστοι δηλαδή…) μπορεί να διακρίνει πίσω απ’ αυτό το «εύλογο» κάτι άλλο. Λέγεται σπανιότητα των πόρων – και είναι μια απ’ τις κολώνες που πάνω της κτίστηκε (και) η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Θα κτιστούν κι άλλα «θαύματα» μ’ αυτήν σα θεμέλιο.

Τι σημαίνει «σπανιότητα πόρων»; Σημαίνει ότι το (άλλοτε) «κράτος πρόνοιας», τώρα πια κράτος-της-αναδιάρθρωσης, «θέλει μεν αλλά δεν μπορεί», επειδή δεν έχει απεριόριστους πόρους· και, κατά συνέπεια, κάνει επιλογές (μεταξύ όσων έχουν ανάγκη) για το που θα «κατευθύνει αυτούς τους πόρους».

Βασικό πεδίο αυτής της κρατικής μηχανικής είναι τα τελευταία χρόνια εκείνο που λεγόταν «δημόσια υγεία» – η μεγάλη βρετανία είναι πρωτοπόρα στην ευρώπη σε μέτρα κοινωνικού ευγονισμού… Όμως η πιο πανηγυρική (και διεστραμμένη) επίδειξη αυτού του «οι πόροι είναι περιορισμένοι» έγινε από πέρυσι μπροστά τα μάτια όλων: ήταν το θεώρημα της «κατάρρευσης του συστήματος υγείας» λόγω … του τσαχπίνη….

Στα μέρη μας δεν έγινε σαφές το πολιτικό νόημα αυτής της ξαφνικής «ομολογίας» του κυρίου κράτους «μωρέ θέλω αλλά δεν μπορώ», επειδή το δημόσιο σύστημα υγείας θεωρείται έτσι κι αλλιώς παρακμιακό. Η ντόπια αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου με τις παραφυάδες της βολεύτηκε: άρχισε να ζητάει περισσότερες μεθ, ακόμα περισσότερες μεθ, ξεχνώντας (;;;) ότι σκοπός οποιουδήποτε σοβαρού συστήματος υγείας δεν είναι η διασωλήνωση στην εντατική αλλά η θεραπεία πολύ πριν – η οποία (θεραπεία) στην περίπτωση του τσαχπίνη απαγορεύτηκε δια ροπάλου απ’ τις φαρμακομαφίες!!!

Το ενδιαφέρον είναι ότι το ίδιο ακριβώς σύνθημα, η ίδια ακριβώς απειλή περί «κατάρρευσης του συστήματος» χρησιμοποιήθηκε και στην καλά αναπτυγμένη γερμανία – και ήταν ένα τερατώδες ψέμα, που αποκαλύφθηκε επίσημα πρόσφατα: ποτέ το γερμανικό δημόσιο σύστημα υγείας δεν απειλήθηκε με κατάρρευση, ποτέ οι θρυλικές γερμανικές μεθ δεν κορέστηκαν· στην πραγματικότητα ποτέ δεν έφτασαν καν στη μέση της δυναμικότητάς τους λόγω covid μολύνσεων!

Γιατί, λοιπόν, όχι στο ελλαδιστάν αλλά σ’ όλη την ευρώπη χρησιμοποιήθηκαν ψευδή, πλαστά «πορίσματα» περί «κατάρρευσης»; Και γιατί η σπανιότητα των πόρων είτε πρόκειται για την δημόσια υγεία είτε για άλλους τομείς κρατικής αρμοδιότητας έχει μπει ύπουλα στην ημερήσια διάταξη; Επειδή, λέμε, ένα βασικό στοιχείο της αναδιάρθρωσης α λα 4η βιομηχανική επανάσταση είναι το δίπολο ατομική πειθαρχία / έπαινος / απόρριψη (δείτε πιο κάτω τον κύριο Τούντα). Και, κατά συνέπεια, δεν θα είναι καθόλου «αυτονόητη» η παροχή υπηρεσιών απ’ την μεριά του όποιου κράτους σε οποιονδήποτε τις έχει ανάγκη. Το «δεν έχουμε αρκετά μέσα» είναι η τεχνική / ιδεολογική νομιμοποίηση της επιλεκτικής κατανομής των δημόσιων πόρων.

Τι γίνεται λοιπόν εν όψει τέτοιων εξελίξεων; Οι λέξεις “συλλογική αυτοδιεύθυνση” θυμίζουν κάτι;

Χμμ….

Δείτε τώρα το «εύλογο» της πρόσφατης πυροσβεστικής προτεραιότητας κάτω απ’ αυτό το πρίσμα… Χωρίς να παρασυρθείτε στις γνωστές αντικυβερνητικές κορώνες.

Θα σας χρειαστεί.

(φωτογραφία: Δεν είναι απ’ το ελλαδιστάν. Είναι απ’ την μακρινή Καλιφόρνια. Οι φωτιές μοιάζουν…)