Year: 2021

The Nubian

Δευτέρα 20 Σεπτέμβρη>> Αυτό μας είχε ξεφύγει. Τυχαίο τράκο λοιπόν και οι Orange Blossom σε μια συναυλία πριν 6 χρόνια.

Καλή δύναμη.

Το ζύγι και η πραγματικότητα 1

Δευτέρα 20 Σεπτέμβρη>> Πώς γίνεται αυτό το «θαύμα»; Πώς γίνεται και στο ελλαδιστάν (όπως και στις ηπα) όσοι / όσες νοσηλεύονται σαν «περιπτώσεις covid 19» να είναι (λένε οι ειδικοί δημαγωγοί…) κατά 90% «ανεμβολίαστοι» (θα έλεγαν κατά 110% αλλά θα ακουγόταν κάπως υπερβολικό!), πώς γίνεται αυτό όταν πια οι ίδιες οι φαρμακομαφίες, προωθώντας τα σχέδιά τους, αναγνωρίζουν ότι μετά 6 μήνες οι πλατφόρμες τους «δεν δουλεύουν», κι όταν το απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ παραδέχεται ότι απ’ το 77% ως το 83% (ανάλογα με την ηλικιακή κατηγορία) των «περιπτώσεων covid19» στα νοσοκομεία του είναι πλατφορμιασμένοι;

Μαντέψτε: οι «δημιουργικοί λογιστές» θανάτου βρίσκουν πάντα κόλπα. Είναι τα αμερικανικά cdc που πρωτοστατούν, δείχνοντας πολλά για το παρόν και το μέλλον του δυτικού καπιταλιστικού κόσμου, των κρατών και των κοινωνιών του. Σύμφωνα λοιπόν με τις οδηγίες των αμερικανικών cdc:

– Για να θεωρηθεί κάποιος πλατφορμιασμένος σαν «περίπτωση covid» πρέπει να εισαχθεί σε νοσοκομείο τουλάχιστον 14 ημέρες μετά την ολοκλήρωση του πλατφορμιασμού του (με δυο δόσεις ή μία για το «μονοδοσικό» της johnson). Αυτό σημαίνει πως αν «κολλήσει» είτε ανάμεσα στις δόσεις είτε έως και 13 ημέρες μετά την τελευταία κατατάσσεται στους «ανεμβολίαστους»…

– Τα θρυλικά pcr που παράγουν μαζικά «συμπτώματα» έχουν πια διαφορετικές οδηγίες χρήσης: για τους μη πλατφορμιασμένους γίνονται πάντα σε 40 ή και παραπάνω κύκλους, για να βγει απ’ την μύγα ξύγκι «θετικότητας»… Αντίθετα για τους πλατφορμιασμένους είναι αρκετοί 28 κύκλοι, ή και λιγότεροι….

– Για να θεωρηθεί κάποιος πλατφορμιασμένος «περίπτωση covid» πρέπει να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο ή/και να πεθάνει εκεί…

Εννοείται ότι η «κοινή δεξαμενή» απόδοσης θανάτων (στον sars-cov-2) συνεχίζεται. Μετά απ’ αυτή την «τέχνη» της απόκρυψης και, επιπλέον, την σταθερή αποσιώπηση των χιλιάδων δολοφονιών και των εκατοντάδων χιλιάδων σακατεμένων απ’ τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, είναι να απορεί κανείς που οι πλατφορμιασμένοι που επιζούν παραμένουν φοβισμένοι και δεν νοιώθουν αθάνατοι.

Αυτοί, τα αφεντικά του συμπλέγματος, κάνουν εκείνο που έχουν ανακοινώσει πριν 2 δεκαετίες: δημιουργούν πραγματικότητες (στα μέτρα τους και κατά τα συμφέροντά τους) και προσπαθούν να τις επιβάλλουν στους αιχμάλωτους υπήκοους. Γίνονται δεκτές αυτές οι σαν-κινούμενη-άμμος πραγματικότητες απ’ τους κρατούμενους; Άλλοι τις τρώνε, άλλοι όχι. Αλλά φαίνεται ότι οι καλύτεροι καταναλωτές αυτών των τερατωδών ψεμμάτων είναι οι ίδιοι οι παραγωγοί τους, δηλαδή οι καθεστωτικοί μηχανισμοί… Είναι η μορφή – κράτος που προσπαθεί να επιβάλλει τη «νέα σκέψη» απειλώντας, εκβιάζοντας και τιμωρώντας όσους αρνούνται να παραδοθούν. Συνεπώς η δουλειά γίνεται – ή έτσι μοιάζει.

Για ποια δουλειά μιλάμε όμως; Στον ύστερο καπιταλισμό, στη φάση της βίαιης μετάβασης στις νόρμες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, στην ιστορική περίοδο των «απόλυτων υπολογισμών», στην αυτοκρατορία των data, τα κράτη και τα αφεντικά, κοροϊδεύοντας συστηματικά και άγρια έχουν φτάσει στο σημείο να αγνοούν τα μεγέθη της πραγματικής πραγματικότητας!!! Όχι, είναι απίθανο να κρατάνε διπλά βιβλία σε σχέση με τις «απώλειες» της τρομοεκστρατείας τους! Απλά τις πλαστογραφούν και τις αγνοούν συστηματικά. Με άλλα λόγια αδιαφορούν για την πραγματική κατάσταση η οποία, ακόμα και για τα δικά τους σχέδια, θα έπρεπε να «μετριέται» με ακρίβεια!

Όπως αποδεικνύεται πανηγυρικά και αλλού (π.χ. στα «οικονομικά της 20χρονης κατοχής του αφγανιστάν» όπου τεράστια ποσά «χάθηκαν» σε κατάλληλες αλλά όχι και εντοπίσιμες τσέπες) οι εικονικές πραγματικότητες εδώ ή εκεί, που παράγονται για να συντηρήσουν την κοινωνική πειθαρχία (και την καπιταλιστική κερδοφορία), γίνονται το σαθρό έδαφος για τις επόμενες εικονικές πραγματικότητες. Κι έτσι πάει, όσο πάει…

Μπορεί έτσι να συντηρείται η εξουσία της κατοχής – της κατοχής επί του κοινωνικού πεδίου. Αλλά από αυστηρά καπιταλιστική άποψη είναι αυτοκαταστροφικό. Αν όχι για άλλους λόγους, σίγουρα επειδή οι διαβόητοι “rivals” δεν καταφεύγουν σε τέτοια φτηνά κόλπα…

Το ζύγι και η πραγματικότητα 2

Δευτέρα 20 Σεπτέμβρη>> Η λέξη «υποκαταγραφή» (των «απωλειών» απ’ την επίθεση της γενετικής μηχανικής) είναι, ίσως, παραπλανητική. Εάν οποιαδήποτε καπιταλιστική επιχείρηση, παραγωγός οποιουδήποτε εμπορεύματος, από αυτοκίνητα μέχρι παπούτσια, έκρυβε τα προβλήματα που δημιουργεί το προϊόν της, θα θεωρούνταν επιεικώς επιχείρηση απατεώνων (και η μετοχή της θα είχε πιάσει πάτο στα «χρηματιστήρια αξιών»). Αν αυτά τα προβλήματα ήταν φόνοι και σακατέματα, θα θεωρούνταν τυπική, εγκληματική οργάνωση. Κι αν είχε εξασφαλίσει απ’ το αντίστοιχο κράτος ατιμωρησία συν την συνεργασία στην απόκρυψη, κάθε στοιχειωδώς λογικός άνθρωπος θα μιλούσε για νεοφασιστικό καθεστώς…

Όχι πια! Σίγουρα όχι για τις φαρμακομαφίες. Η εγκληματική, νεοφασιστική ρητορική, διέδιδε ως πρόσφατα πως «οι σοβαρές, φονικές παρενέργειες είναι πολύ λίγες» και ότι, εν πάσει περιπτώσει ρε αδερφέ, «συμφέρουν, γιατί είναι λιγότερες απ’ τις απώλειες του sars-cov-2»… Απ’ την μια ένας ιός κι απ’ την άλλη οι φαρμακομαφίες: ο πρώτος σκοτώνει τσάμπα, αλλά οι δεύτερες τσεπώνουν 20 δολάρια για κάθε τρύπημα: συμφέρει να πληρώνεσαι για να σκοτώνεις, πράγματι!

Για το δεύτερο σκέλος της δημιουργικής λογιστικής θανάτου και των κοινών δεξαμενών, ξέρουμε πια. Οι έρευνες που έχουν γίνει με νεκροψίες, που είναι ο μόνος ασφαλής τρόπος να διαπιστωθεί η πραγματική αιτία / οι πραγματικές αιτίες θανάτου, δείχνουν ότι μόνο ένα ποσοστό μεταξύ 4% και 6% των θανάτων που έχουν χρεωθεί στον τσαχπίνη οφείλονται πράγματι σε δικές του παρενέργειες. Στο υπόλοιπο 94% ως 96% οι θάνατοι έχουν προκληθεί από έναν συνδυασμό αιτίων, ανάμεσα στις οποίες ο τσαχπίνης δεν είναι ο σημαντικότερος ή ο κυρίως υπεύθυνος. (Μεταξύ αυτών των θανάτων, σε άγνωστο αριθμό, αιτία θανάτου είναι οι διασωληνώσεις, άλλα ιατρικά λάθη και διάφορα τοξικά φαρμακευτικά πειράματα…). Με αυτά τα δεδομένα οι πραγματικοί θάνατοι απ’ την covid, παγκόσμια, δεν είναι 4,5 μύρια αλλά 270.000. Προκύπτει επίσης καθαρά το γιατί τα καπιταλιστικά κράτη με τα θεωρούμενα καλύτερα υγιειονομικά συστήματα στον πλανήτη και στην ιστορία (βασικά τα δυτικά) έχουν τρομακτικά δυσανάλογους «θανάτους λόγω covid» σε σχέση με κράτη θεωρούμενα «υπανάπτυκτα» (π.χ. αφρικανικά) ή με το κινεζικό: απλά, πολύ απλά, σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν έβαλαν μπροστά την μηχανή του διανοητικού κιμά και της υγιεινιστικής τρομοκρατίας… Είτε επειδή αυτά δεν θα «πούλαγαν», είτε επειδή ήταν άχρηστα.

Για το πρώτο όμως σκέλος της πιο πάνω εξίσωσης, το πόσοι είναι δηλαδή οι θάνατοι / δολοφονίες και τα σακατέματα απ’ τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής που πλασσάρονται σαν «εμβόλια», εκεί η διαχείριση είναι η ακριβώς αντίθετη: «εξαφάνιση». Το σε ποιο βαθμό και σε ποια κλίμακα γίνονται αυτές οι εξαφανίσεις, έχει σχέση (και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά) με τις ειδικές, τις ιδιαίτερες καπιταλιστικές συνθήκες κάθε κράτους / κοινωνίας, και με τα ειδικά, ιδιαίτερα συμφέροντα που ικανοποιούνται απ’ την βίαιη επέλαση του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Σε τέτοιο σημείο ώστε αυτή η δημιουργική λογιστική θανάτου – και – «αθανασίας» θα μπορούσε να αξιοποιηθεί, σε συνδυασμό με τα βασικά καπιταλιστικά και κρατικά χαρακτηριστικά εδώ ή εκεί, σαν ποιοτικός δείκτης της όποιας καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης… Για παράδειγμα, η ελληνική εκδοχή αυτής της δημιουργικής λογιστικής δεν θα μπορούσε να αποσυνδεθεί ούτε απ’ τις αγωνιώδεις προσπάθειες για «επενδύσεις υψηλής τεχνολογίας» (εκ μέρους του συμπλέγματος), ούτε όμως, απ’ την άλλη μεριά απ’ τον εξαιρετικά υψηλό βαθμό διαφθοράς / χρηματισμού απ’ τις φαρμακομαφίες μεγάλου μέρους των εντόπιων γιατρών, δημαγωγών και όχι μόνο…

Ο καθηγητής καρδιολογίας Κ. Αρβανίτης στα μέσα του περασμένου Ιούνη έκανε την παρακάτω ανάρτηση:

ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ (ΓΙΑΤΡΟΥ) Ο ΤΡΑΧΗΛΟΣ ΚΙΤΡΙΝΗ ΚΑΡΤΑ ΔΕΝ ΥΠΟΦΕΡΕΙ…

Είναι πασίγνωστο, ότι ο μέσος Ελληνας γιατρός δεν τα πάει καλά με την συμπλήρωση κίτρινων καρτών, για παρενέργειες φαρμάκων και εμβολίων.

Αυτό το γνωρίζει ο καθένας. Αλλά με τούτα τα “εμβόλια” το κακό έχει παραγίνει. Το έχουμε φτάσει σε άλλο επίπεδο!

Μου έχουν έρθει αμέτρητες καταγγελίες από διάφορους, που έκαναν εμβόλιο είτε οι ίδιοι, είτε κάποιος δικός τους και που εμφάνισαν παρενέργειες, που όμως ΚΑΝΕΙΣ δεν τους έδωσε σημασία, όταν πήγαν να την αναφέρουν.

Υπάρχουν και περιστατικά που νοσηλεύτηκαν και παρόλο που  νοσηλεύτηκαν, ουδείς συμπλήρωσε κίτρινη κάρτα για αυτούς!

Ίσως, εκτός από την παροιμιώδη βαριεστημάρα και τον ωχαδερφισμό, να έχουν δοθεί και εντολές, να αγνοούν όσους μπορούν, εκτός αν οι συγγενείς είναι ιδιαίτερα επίμονοι…

Όμως, τα λόγια αυτά αν δεν συνοδεύονταν από αριθμούς, θα ήταν μόνο για να περνάει η ώρα.

Πάμε λοιπόν σε αριθμούς, χωρίς άλλες καθυστέρηση.

ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΙΝΑΚΑΚΙΑ ΠΟΛΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ

Στα παρακάτω 4 πινακάκια, φαίνονται οι παρενέργειες των νέων εμβολίων, όπως τις έχουν δηλώσει οι χώρες της Ευρώπης, στην υπηρεσία EudraVigilance.
Το κάθε ένα πινακάκι αφορά ένα μόνο εμβόλιο, ξεχωριστά.

Πήρα σαν χώρα σύγκρισης με την Ελλάδα, την Ολλανδία, επειδή:

1) Οι δύο χώρες έχουν χρησιμοποιήσει και τα 4 εμβόλια

2) Έχουν παραπλήσιο ποσοστό πλήρως εμβολιασμένων.
(Ελλάδα 28,4%,  Ολλανδία 27,6%)

3) Έχουν χορηγήσει παραπλήσιο αριθμό ενέσεων, ανά χίλιους κατοίκους
(Ελλάδα 710 δόσεις/1000 κατ.  Ολλανδία 750 δόσεις/1000 κατ.)

ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΠΟΥ ΔΗΛΩΣΑΝ

1) PFIZER
Ολλανδία:  30.247
Ελλάδα :  2.288  ( 13 φορές λιγότερες)

2) ASTRA–ZENEKA
Ολλανδία: 32.937
Ελλάδα : 1.059  ( 31 φορές λιγότερες)

3) MODERNA
Ολλανδία: 10.049
Ελλάδα :  110 ( 91 φορές λιγότερες)

4) Johnson & Johnson
Ολλανδία: 5.957
Ελλλάδα:  36 ( 165 φορές λιγότερες)

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Δύο είναι τα πιθανά συμπεράσματα:

1) Η Ελλάδα είναι χώρα υπερανθρώπων.

2) Οι Ελληνες γιατροί αποφεύγουν τις κίτρινες κάρτες, όπως ο διάολος το λιβάνι.

Ενα από τα δύο αληθεύει. Ποιο από τα δύο;
Που να ξέρουμε;
Δεν έχει αποφανθεί ακόμη η ακαταδίωκτη επιτροπή.
_______________________________________

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Πηγή: EudraVigilance
Αποτελέσματα:  ως 19 Ιουνίου 2021.

ΣΥΝΟΛΙΚΑ
Ολλανδία:  79.190
Ελλάδα:  3.493 (23 φορές λιγότερες)

Για να λέμε όμως και του στραβού το δίκιο, σε απόλυτα νούμερα, η Ελλάδα έχει χορηγήσει το 60% των δόσεων της Ολλανδίας.

Θα περίμενε κανείς να έχουμε δηλώσει το 60% των παρενεργειών της Ολλανδίας.  Όμως οι 3.493 της Ελλάδας, σε σχέση με τους 79.190 της Ολλανδίας, δεν είναι το 60%, αλλά μόλις το 4,4% ( 14 φορές λιγότερες του αναμενομένου).

Το καϋμένο το ολλανδικό κράτος δεν προηγείται όμως παντού του ελληνικού στο δίπολο δημιουργικής λογιστικής θανάτου / αθανασίας. Αν και έχει 70% παραπάνω πληθυσμό, έχει ως χτες δηλωμένους μόνο 25% παραπάνω θανάτους χρεωμένους στον covid: 18.114 έναντι 14.466 στο ελλαδιστάν. Υστερεί – κι έτσι όπως το πάει η διαφορά θα μικρύνει το επόμενο διάστημα…

Δεν έχουμε όμως την σύγκριση ανάμεσα σ’ έναν ειλικρινή καπιταλισμό και σ’ έναν ψεύτη, ένα κράτος τίμιο απέναντι στους πολίτες του απέναντι σ’ ένα άτιμο. Έχουμε μάλλον δύο διαφορετικούς «βαθμούς αξιοποίησης» της τρομοεκστρατείας, που παραπέμπουν υποχρεωτικά σε μια διαβάθμιση συμφερόντων αλλά και εναρκτήριας, αφετηριακής θέσης σε σχέση με την μετάβαση στις νόρμες της 4ης καπιταλιστικής επανάστασης: όσο πιο «πίσω» είναι ένας φιλόδοξος κρατικο/καπιταλιστικός σχηματισμός σε σχέση με τους στόχους του, τόσο περισσότερο «σκοτώνει» (χρεώνοντας τον τσαχπίνη) και τόσο περισσότερο «ανασταίνει» (χάρη στις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής)… Είναι, πράγματι, “θαύμα”!

Οπωσδήποτε υπεισέρχονται και διάφοροι επιμέρους αλλά όχι ασήμαντοι παράγοντες. Για παράδειγμα το ποσοστό δωροδοκιών των γιατρών και, κυρίως, των «ειδικών» απ’ τις φαρμακομαφίες μπορεί να διαφέρει στην ολλανδία απ’ ότι στο ελλαδιστάν. Δεν έχουμε ωστόσο στοιχεία, οπότε δεν μπορούμε να γίνουμε συγκεκριμένοι.

Επιπλέον το άρθρο 11 του ολλανδικού συντάγματος κατοχυρώνει την ελεύθερη αυτοδιάθεση του σώματος των υπηκόων και, κατά συνέπεια, απαγορεύει οποιονδήποτε πλατφορμιακό καταναγκασμό. Η ολλανδική κυβέρνηση ωστόσο δεν κάθεται εντελώς με σταυρωμένα χέρια: απ’ τις 25 Σεπτέμβρη θα απαιτούνται είτε πλατφορμιασμός είτε αρνητικό τεστ για να μπει κάποιος σε μαγαζί φαγητού ή ποτατζίδικο. Απομένει στο πόπολο να δράσει κατάλληλα ώστε να δείξει στην κυβέρνηση του Rutte την απερισκεψία της.

(φωτογραφία επάνω: Όταν το αυστραλέζικο κράτος δεν κλείνει παραγγελίες υποβρυχίων, κλείνει παραγγελίες λογισμικού «αναγνώρισης προσώπου». Εν προκειμένω οι δύο πιο πολυπληθείς επαρχίες της αυστραλίας, η South Wales και η Victoria (όπου και το Sydney) έχουν ξεκινήσει ήδη το ψηφιακό φακέλωμα των υπηκόων τους και την χρήση αλγορίθμων τεχνητής νοημοσύνης ώστε να αναγνωρίζονται αν βρίσκονται στη σωστή θέση. Ο λόγος; Απλός, κατανοητός, και στην υπηρεσία της «κοινωνικής ευθύνης»: για να μην τολμάνε να βγαίνουν απ’ τα σπίτια τους άμα βρίσκονται σε υγιεινιστική κατ’οίκον φυλάκιση – κοινώς καραντίνα…

Το σχέδιο είναι αυτό: οι αιχμάλωτοι θα καλούνται απ’ το «σύστημα» σε τυχαίες ώρες / στιγμές να βγάζουν και να του στέλνουν «selfie», όπου να φαίνεται κάπως και ο περιβάλλον χώρος. Ύστερα το «σύστημα» θα ελέγχει μέσω «αναγνώρισης προσώπου» αν είναι όντως αυτοί, στο σπίτι τους. Αν δεν είναι θα αναλαμβάνει η αστυνομία την εξυχνίαση της υπόθεσης…

Θα πρέπει, λοιπόν, να καταλάβουμε ότι το αυστραλέζικο καθεστώς έχει μεγάλη βιασύνη να πηδήξει στα πρώτα βαγόνια της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης. Επίσης θα πρέπει να καταλάβουμε ότι το “πανοπτικό” του Bentham έχει εξελιχθεί πολύ…)

Μετά τις ν δόσεις, η ν+1 δωρεάν στον ύπνο σας!!

Δευτέρα 20 Σεπτέμβρη>> Κι έτσι, με μια αξιοσημείωτη αδιαφορία και κυνισμό, οι πλατφορμιασμένοι καλούνται να ξαναδώσουν μπράτσο. Είναι η «τρίτη δόση», απλά η προηγούμενη της τέταρτης και της πέμπτης (είχαμε ενημερώσει έγκαιρα πως η ε.ε. έχει κάνει τόσο μεγάλες παραγγελίες που αναλογούν σε 5 ή και παραπάνω δόσεις για κάθε ψυχή στην ε.ε….)

Αλλού η αναγγελία του καταναγκασμού (είτε λέγεται ρητά είτε όχι, με το ζόρι θα προωθηθεί κι αυτή, ή τέτοιες είναι οι προθέσεις των αρχόντων – δεν γίνεται αλλιώς…) μιας ακόμα «δόσης», μετά το «ένα εξάμηνο και πολύ είναι» (στην πραγματικότητα ένα τετράμηνο…) της υποτιθέμενης τεχνητής ανοσίας που απλά ξεχαρβαλώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, ομολογημένο επίσημα πια απ’ τις φαρμακομαφίες (με πρώτη της phizer…), θεωρήθηκε, εύλογα, κοροϊδία. Εξαπάτηση απ’ την αρχή. Πολλοί απ’ όσους απ’ την περασμένη άνοιξη και μετά είτε πείστηκαν είτε εκβιάστηκαν «να κερδίσουν την ελευθερία τους» μέσω πλατφορμών, καταλαβαίνουν τώρα πως είναι απλά όμηροι ενός πλάνου κοινωνικής κατοχής, που δεν έχει καμμία σχέση με καμμία «υγεία»! Νεαροί και νεαρές, για παράδειγμα, εξαναγκάστηκαν να υποκύψουν για να κάνουν καλοκαιρινές διακοπές – τώρα πως εκβιαστούν;

Ταυτόχρονα ενώ το καθεστώς κυνηγάει κάθε έναν και κάθε μία που απορρίπτει τις πλατφόρμες, όσοι μπήκαν στον κουβά μέχρι και τον περασμένο Απρίλη ξαναείναι «ανεμβολιάστοι» – και ο αριθμός μεγαλώνει κάθε μέρα που περνάει. Πρακτικά πολύ σύντομα τα θρυλικά «ποσοστά εμβολιασμού» θα είναι άλλο ένα διακοσμητικό νούμερο στη δημιουργική λογιστική της τρομοεκστρατείας, χωρίς καμμία πρακτική σημασία – καταγέλαστο στην όποια προπαγανδιστική χρήση του.

Και, φυσικά, καθόλου βέβαιο δεν πρέπει να θεωρείται πως εκείνοι που έδωσαν μία ή δύο φορές μπράτσο θα τρέξουν να ξαναδώσουν, έτσι για τις «αναμνήσεις». Παρά την διατεταγμένη αποσιώπηση οι φονικές παρενέργειες γίνονται όλο και πιο συχνά γνωστές, και είναι λογικό να σκεφτούν ακόμα κι εκείνοι που το απώθησαν ως τώρα ότι η ρώσικη ρουλέτα της γενετικής τροποποίησης των κυττάρων έχει πάντα μια σφαίρα στη θαλάμη. Για την τρίτη δόση; Για την τέταρτη; Για την πέμπτη; Όχι «υγεία» αλλά ούτε καν απλή επιβίωση δεν μπορεί να ονομαστεί αυτό!

Όλα αυτά είναι ανύπαρκτα για την καθεστωτική δημαγωγία, που εξακολουθεί να ζει στην βίαιη, εμετική ευτυχία της εικονικής πραγματικότητάς της. «Αν δεν μιλάμε για κάτι τότε αυτό δεν υπάρχει»: να ένας παλιός εντόπιος μικροαστικός κοινωνικός κανόνας που έχει γίνει καθεστωτική νόρμα. Αλλά αυτή η εικονική πραγματικότητα φυραίνει διαρκώς. Ενώ οι «διαδοχικές δόσεις» ταιριάζουν απόλυτα στο επιχειρησιακό σχέδιο των φαρμακομαφιών και των βαρώνων της πληροφορικής και της αλγοριθμικής φυλακής, επιβαρύνουν αισθητά τους κρατικούς προϋπολογισμούς. Τι θα κάνουν τα κράτη, ας πούμε το ελληνικό; Θα ζητήσουν προσεχώς απ’ τα μπράτσα να βάζουν το χέρι τους στην τσέπη για να πληρώνουν την γενετική αλυσίδα τους, δηλαδή τις «δόσεις»; Πόσοι θα έχουν γίνει βιο-εξαρτημένοι με σύνδρομα στέρησης χωρίς αυτές έτσι ώστε να τις πληρώνουν;

Υπάρχουν κάποια αδιόρατα ίχνη ότι ο κανιβαλικός «μήνας του μέλιτος» μεταξύ συμπλέγματος και κρατών έχει φάει τα ψωμιά του. Η εξυπηρέτηση των δεύτερων στο πρώτο ήταν και παραμένει οργανική και αναπόφευκτη. Όμως τα τρέχοντα συμφέροντα των πολιτικών βιτρινών δεν μπορούν να σηκώσουν την θηριώδη αύξηση της κερδοφορίας των αμερικανικών κατά κύριο λόγο φαρμακομαφιών απλά επειδή έτσι – γίνονται – οι – δουλειές.

Αν δεν εφευρεθεί σύντομα κάποια καινούργια «μεγα-απειλή»…

(Video: Οι λακέδες χαριεντίζονται μεταξύ τους τον περασμένο Ιούλη. Χοροστατεί ο ένας Άρης, ο δεξιός: να τους την κάνουμε την ένεση στον ύπνο τους, όπως τα ζώα…)

Vingt mille lieues sous les mers*

Δευτέρα 20 Σεπτέμβρη>> Το συμβόλαιο ήταν παχύ παχύ. Πενήντα δισεκατομύρια αυστραλέζικα δολάρια, για 12 υποβρύχια. Ήταν τέλος του 2015 ή αρχές του 2016, και νικητής στο διαγωνισμό ήταν η γαλλική DCNS (μετέπειτα Naval Group). Ο τότε γάλλος πρόεδρος Hollande πανηγύρισε για την «συμφωνία του αιώνα»: χιλιάδες θέσεις εργασίας για το γαλλικό στρατοβιομηχανικό σύμπλεγμα…

Υπήρχαν, βέβαια, κάποια προβληματάκια. Ο εν λόγω τύπος υποβρυχίων ήταν στα σχέδια, δεν είχε κατασκευαστεί ούτε ένα. Με δυο λόγια η Καμπέρα αγόραζε «μακέτο». Μετά προέκυψε αυτό που στα ελληνικά λέγεται «υπερκοστολόγηση εκ των υστέρων»: άλλα 50 δισεκατομυριάκια θα ήταν απαραίτητα για την συντήρηση των 12 υποβρυχίων, υπό την καθοδήγηση φυσικά της κατασκευάστριας. Εν τω μεταξύ είχαν αρχίσει οι γκρίνιες. Πόσο κομμάτι της κατασκευής θα γίνει στη γαλλία και πόσο στην αυστραλία; Η δεύτερη δεν έχει ναυπηγείο κατάλληλο για υποβρύχια, αλλά κάποιες καλές υπεργολαβίες για τα ηλεκτρονικά συστήματα θα μπορούσε (και θα έπρεπε) να τις αναλάβει…

Η παράδοση των πρώτων κομματιών είχε κανονιστεί για το 2030… Αλλά απ’ τον περασμένο Μάη το deal έδειχνε ότι πάει για ναυάγιο σε ρηχά νερά. Πολύ περισσότερο που διάφοροι ανταγωνιστές της Naval Group δεν είχαν πάψει να πηγαίνουν με ντοσιέ στο αυστραλέζικο υπ.αμ. για φτηνότερες και γρηγορότερες προσφορές…

Μπορεί ο τρόπος της αλλαγής παραγγελίας να μην ήταν και τόσο κομψός. Αλλά η Καμπέρα είχε αλλάξει ήδη σχεδιασμούς. Θα προτιμούσε να πληρώσει την ρήτρα ακύρωσής της και να ξεφορτωθεί τα έτσι κι αλλιώς ανύπαρκτα γαλλικά υποβρύχια. Όμως ο πομπώδης τρόπος που αυτό ανακοινώθηκε έσπασε τα νεύρα του βασιλιά Μακρόν: ήταν κομμένος και ραμμένος γι’ αυτό. Είχε και ο βασιλιάς τα δίκια του: τον ξεφτύλισαν…

Το τι τα θέλει τα made in usa υποβρύχια το αυστραλέζικο καθεστώς είναι προφανές: να κάνουν παρέα στα αμερικανικά στις περιπολίες τους στη νότια θάλασσα της κίνας. Συμβατά συστήματα επικοινωνιών, συμβατά όπλα… μια ωραία ατμόσφαιρα. Όμως δεν θα είναι έτοιμα ούτε αύριο ούτε σ’ ένα χρόνο, ούτε σε δύο.

Κι εκεί θα προκύψει σίγουρα ένα πρόβλημα: δεν είναι σοφό να λέγεσαι αυστραλία και να προκαλείς τόσο ανοικτά το Πεκίνο. Το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο έχει αποδεδειγμένα την δυνατότητα να ναυπηγεί 4 υποβρύχια ταυτόχρονα, στο ίδιο διάστημα που οπουδήποτε αλλού στον καπιταλιστικό πλανήτη ναυπηγούν ένα. Πράγμα που σημαίνει ότι ο αυστραλέζικος υποβρύχιος στόλος, όταν θα είναι έτοιμος, δεν θα αλλάξει στο ελάχιστο τους συσχετισμούς όπλων (και δυνάμεων) στην ευρύτερη περιοχή υπέρ των αμερικανο-αγγλο-αυστραλών…

Αντίθετα θα σπρώξει κάποιους γείτονες προς την μεριά της κίνας. Εκτός απ’ το θυμωμένο Παρίσι με την τελευταία αμερικανική παραγγελία έχει θορυβηθεί και η ισλαμική Τζακάρτα (ινδονησία): βρίσκεται ακριβώς απέναντι.

Τι απομένει απ’ αυτήν την σύντομη οικονομική – πολιτική διαμάχη; Κάποτε το Παρίσι είχε μεγάλες αποικίες στην ινδοκίνα. Κάποτε… Τώρα δεν μπορεί να ελπίζει σε οποιαδήποτε σημαντική επιρροή χωρίς την άδεια (και τον έλεγχο) της Ουάσιγκτον. Τον περασμένο Ιούλη ο γάλλος υπ.αμ. Jean-Yves Le Drian ευρισκόμενος στην αμερικανική πρωτεύουσα, είχε την έμπνευση να δηλώσει αλαζονικά τις φιλοδοξίες του γαλλικού ιμπεριαλισμού: Η Γαλλία είπε ήταν ένα έθνος του ινδικού-ειρηνικού, κατέχοντας περιοχές που της έδιναν την δεύτερη σε μέγεθος αποκλειστική οικονομική ζώνη, και μόνιμη στρατιωτική παρουσία 8.500 ανδρών…

Η απάντηση της Ουάσιγκτον δεν άργησε: «ήταν!!» “Πάρτε τα υποβρύχιά σας και δρόμο!!”, χοντροκομμένα… Περασμένα μεγαλεία… Αλλά ο βασιλιάς Μακρόν φαίνεται πως έχει ξεχάσει την μάχη και την ήττα του γαλλικού στρατού και των συμμάχων του στο Dien Bien Phu του βιετνάμ. Είναι «παλιά» βέβαια, του 1954. Οπότε λίγος ρεαλισμός δεν θα έβλαπτε. Καλύτερα μια χαμένη παραγγελία τώρα παρά ένα, δύο, τρία πολλά Dien Bien Phu στο μέλλον…

* Είκοσι χιλιάδες λεύγες υπό την θάλασσα – Ιούλιος Βερν, 1859 (;)…

(φωτογραφία: Οι Viet Minh σηκώνουν την σημαία τους στο αρχηγείο του γαλλικού στρατού στο Dien Ben Phu. Μετά την συντριπτική ήττα του το Παρίσι αναγκάστηκε, το 1954, να αποχωρήσει απ’ όλες τις αποικίες του στην ινδοκίνα…)

Ινδοκούς

Δευτέρα 20 Σεπτέμβρη>> Μακριά απ’ τις παρακμιακές αναμνήσεις, τα μίση και τα πάθη μεταξύ δυτικών ιμπεριαλισμών, στο Dushanbe, πρωτεύουσα του τατζικιστάν, τα κράτη του «συμφώνου της Σαγκάης» είχαν τις δικές τους καλές κι όχι και τόσο καλές στιγμές στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας. Επιπλέον, οι «παλιοί» δέχτηκαν τον καινούργιο: η Τεχεράνη είναι απ’ τις 17 Σεπτέμβρη επίσημο μέλος…

Ένα βασικό θέμα της συνάντησης ήταν η κατάσταση στο αφγανιστάν – και η στήριξη της «νέας κατάστασης» εκεί. Το κοινό ανακοινωθέν είχε ωστόσο μόνο λίγο παραπάνω από 150 λέξεις γι’ αυτό. Η αιτία αναμενόμενη: στο σύμφωνο της Σαγκάης (SCO) συμμετέχει και το Νέο Δελχί. Που όντας βαθύτατα ενοχλημένο για τη νίκη των ταλιμπάν, προτιμάει να ακολουθήσει την Ουάσιγκτον στην «μεταχείριση της νέας κατάστασης», εκτός (ακόμα) απ’ το να επιτρέψει βάσεις / πάρκινγκ του αμερικανικού στρατού στο ινδικό έδαφος… Η στάση του Modi στη διάρκεια της συνόδου ήταν έντονα απορριπτική των προσεγγίσεων των υπόλοιπων μελών, με επικλήσεις στη «διεθνή κοινότητα» – το ψευδώνυμο της δύσης δηλαδή…

No problem… Οι υπ.εξ. του Πεκίνου, της Μόσχας, της Τεχεράνης και της Ισλαμαμπάντ συναντήθηκαν χωριστά, πάντα στο Dushanbe, να τα πουν με την ησυχία τους για το αφγανιστάν. Μπορούμε από εδώ και στο εξής να μιλάμε για το «μπλοκ του ινδοκούς», περιλαμβάνοντας επιπλέον την Άγκυρα, την Ντόχα, την Τασκένδη (ουζμπεκιστάν) και την Αστάνα (Νουρ Σουλτάν, καζακστάν).

Δεν πρόκειται, έτσι απλά, για την τύχη του αφγανιστάν. Πρόκειται για την προσπάθεια ανάκτησης του πλήρους ελέγχου της κεντρικής ασίας σε βάρος των δυτικών. Ίσως για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση και με τέτοια χαρακτηριστικά. Με άμεσες προεκτάσεις στην ανατολική Μεσόγειο, στην μαύρη θάλασσα, στον ινδικό ωκεανό, στην ερυθρά θάλασσα, και φυσικά στην αφρική…

Αν και δεν μπορούμε να μιλάμε ακόμα για μια συμπαγή στρατιωτική συμμαχία σ’ όλη αυτή την ασιατική έκταση (η οποία θα συμπεριλάβει σύντομα και τον λίβανο, και το ιράκ και την συρία, εκτός απ’ το αμερικανο/ypg κρατούμενο τμήμα της) ίσως δεν είναι καν αυτό το ζητούμενο για την Μόσχα και το Πεκίνο. Οι στρατοί τους είναι υπεραρκετοί για να αντιμετωπίσουν οποιονδήποτε συνδυασμό «συμμαχίας των προθύμων» υπό την αμερικάνικη σημαία. Το σημαντικότερο είναι η δημιουργία μιας λειτουργικής ευρασιατικής ζώνης πρώτων υλών, εργασίας, μεταφοράς, επικοινωνιών, νέων τεχνολογιών, εμπορευμάτων.

Αυτό αφήνει τους ιστορικούς δυτικούς ιμπεριαλισμούς με λίγες αλλά δυστυχώς υπαρκτές επιλογές. Εκτός απ’ την πάντα ανοικτή «επίθεση κατά μέτωπο» (που θα μπορούσε να θεωρηθεί “επίθεση αυτοκτονίας”, αλλά ποτέ δεν πρέπει να αποκλείεται, το αντίθετο…) υπάρχει και η δυνατότητα των μόνιμων προβοκατσιών, μικρότερης ή μεγαλύτερης κλίμακας, έτσι ώστε να υπάρχει πάντα αποσταθεροποίηση και εμπόδια.

Οι γείτονες της Καμπούλ (Μόσχα, Πεκίνο, Τεχεράνη, Ισλαμαμπάντ) μιλούν σταθερά για το καθήκον των ταλιμπάν στον έλεγχο του εδάφους τους και στο να εμποδίσουν τους εγκάθετους του isis που έχει μεταφέρει εκεί ο αμερικανικός στρατός να δράσουν. Αλλά η αντιμετώπιση αυτού του κινδύνου είναι πιο σύνθετη και χρονοβόρα. Οι ταλιμπάν είναι βέβαιο ότι θα καταστείλουν τους γνωστούς πυρήνες του isis στο έδαφός τους, αλλά σημαντικότερο ακόμα είναι οι πληροφορίες που θα συγκεντρώνουν. Επιπλέον το Πεκίνο, που δεν μπορεί να περιμένει θαύματα όταν βάλει μπροστά τις «επενδύσεις» του στο αφγανιστάν (όπου θαύμα θα ήταν η εξαφάνιση των σαμποτάζ και των παρόμοιων επιθέσεων) φαίνεται πως επεξεργάζεται ένα σχέδιο «προχωράμε παρακάπτοντας όσο είναι δυνατόν τις νάρκες». ( Ήδη οι μισθοφόροι των δυτικών υπηρεσιών και των μεσανατολικών συμμάχων τους έχουν αναλάβει δράση εναντίον κινέζων μηχανικών και εργατών – στο πακιστάν.)

Ο u.s army και οι σύμμαχοί του έφυγαν μεν απ’ το αφγανιστάν, είναι σίγουρο όμως ότι έχουν αφήσει πίσω τους πυρήνες πρακτόρων, μισθοφόρων, εν ενεργεία ή «εν υπνώσει». Το κοντινό μέλλον θα δείξει αν το μπλοκ του ινδοκούς θα τους εξουδετερώσει ή όχι.

Αλλά προχωράει.

Bluesmen

Δευτέρα 13 Σεπτέμβρη>> Ρε δεν πα να τον βρίζουν οι κομπλεξικοί και οι υποχόνδριοι λακέδες των φαρμακομαφιών επειδή δηλώνει εχθρός τους; Αυτοί, έτσι κι αλλιώς, έχουν καινούργιους θεούς: κάτι κτηνίατρους και κάτι κτηνοτρόφους που τους πουλάνε την δόση τους.

Ο Eric Clapton ακομπανιάρει τον γίγαντα B. B. King, μαζί με μια παλιοπαρέα – πριν πολλούς πολλούς αιώνες. Το 2007… Τότε που το μπράτσο της κιθάρας και το ανθρώπινο μπράτσο έδεναν χωρίς την άδεια της υγειονομίας…

Καλή δύναμη!

The αντι-surge

Δευτέρα 13 Σεπτέμβρη>> Καθώς το γκουβέρνο και όλοι οι πολιτικοί του εταίροι (όλου του δημοκρατικού φάσματος) επιχειρεί από σήμερα μια ακόμα κλιμάκωση της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας και των εγκληματικών / καταναγκαστικών πλατφορμιασμών, το ελλαδιστάν τείνει να μετακινείται στον χάρτη, αναζητώντας σύνορα με την αυστραλία – και πάντως έχοντας βγει εκτός βαλκανίων. Οι βαλκάνιοι δεν χαμπαριάζουν, άσχετα με (και κόντρα σε) τις όποιες συμβουλές ή νομοθετήσεις των κρατών τους. Και είναι υγιέστατοι, σας διαβεβαιώνουμε…

Επί τη ευκαιρία αυτής της πιο πρόσφατης surge στη νοτιοανατολική πτέρυγα του συμπλέγματος (είναι το ελλαδιστάν, μήπως, “the 6th eye”;) ας ξεκαθαρίσουμε άλλη μια φορά την γνωστή θέση μας.

Ο χαρακτηρισμός «αντιεμβολιαστές» δεν μας αφορά! Οι ειδικοί στην κατασκευή «κοινών δεξαμενών» θανάτου, υποτίμησης και εξουδετέρωσης έχουν δείξει προ πολλού την προσήλωσή τους στις προβοκάτσιες. Και χιλιάδες υποτελών ακολουθούν πιστά. Όχι, δεν είμαστε «αντιεμβολιαστές», αφού δεν πρόκειται καν και καν για «εμβόλια»! Πρόκειται για πλατφόρμες γενετικής επέμβασης / διόρθωσης / μετάλλαξης – τελεία και παύλα. Πρόκειται για γενετική μηχανική. Και είναι μόνον η αρχή.

Ο ορίζοντας της αναμέτρησης που μας αφορά (πολλούς και πολλές…) ξεπερνά κατά πολύ την «φάση covid» της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης. Οφείλουμε να εμποδίσουμε τα δάκτυλα και τα χέρια των φαρμακομαφιών και της βιομηχανίας της υγείας στο να ορίζουν αυτές και να επιβάλουν τους ορισμούς της «υγείας» και της «αρρώστιας» κατά τα συμφέροντά τους. Οφείλουμεε να εμποδίσουμε τα δάκτυλα και τα χέρια των εταιρειών πληροφορικής μεσολάβησης και ελέγχου στο να φακελώνουν και να προσδιορίζουν τις «ορθές και υπεύθυνες» κοινωνικές συμπεριφορές κατά τα συμφέροντά τους! Οφείλουμε να εμποδίσουμε τα δάκτυλα και τα χέρια των κρατών και των υπηρεσιών τους στο να κατευθύνουν τις κοινωνικές σχέσεις με «καρότα» ή «μαστίγια» προς όφελος της υποτέλειας στις νόρμες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης! Πρέπει να εμποδίσουμε την απαλλότριωση και την μηχανική μεσολάβηση των σωμάτων, των αισθήσεων, των αισθημάτων, των σκέψεων απ’ τους βιοτεχνολόγους, τους γενετιστές, τους μπηχεβιοριστές κι όλο το σκυλολόι των αφεντικών των ψηφιακά μεσολαβημένων επικοινωνιών! Πρέπει να εμποδίσουμε την επέκταση της καπιταλιστικής κυριαρχίας…

Με δυο λόγια είμαστε αντι-καπιταλιστές και αντι-κρατιστές στον 21ο αιώνα! Δεν χωράει κουβέντα: διαχωριζόμαστε απόλυτα με κάθε παλιό φασισμό (που προσπαθεί να κεφαλαιοποιήσει τις ενστικτώδεις αρνήσεις στην τρομοεκστρατεία) και κάθε νέο φασισμό που προσπαθεί να αξιοποιήσει τον παλιό για να μπετοναριστεί.

Είμαστε σ’ αυτή τη φάση λίγοι; Αριθμητικά ναι. Ποιοτικά όχι! Ποιος, όμως, έκανε ή κάνει συναισθηματικούς εκβιασμούς για να ποδηγετήσει τις «μάζες»; Ποιος στηρίζεται στην άγνοια και την ευπιστία για να γίνει «πολύς»; Μακριά από εμάς! Η εργατική γνώση και αξιοπρέπειά μας δεν μας επιτρέπει τίποτα άλλο πέρα αυτό: η τάξη μας, έστω κάποια τμήματά της, ή θα έχει πλήρη επίγνωση του αντιπάλου και των μεθόδων του ώστε να σηκώσει το ανάστημά της στο ύψος της Ιστορίας της και της πραγματικότητας, ή είναι καταδικασμένη να ζητιανεύει λίγη καθεστωτική ανθρωπιά και καλωσύνη…

Μ’ αυτή την έννοια καταλαβαίνουμε την αξία των κινητοποιήσεων κατά των εργασιακών εκβιασμών / αναστολών / απολύσεων, καθώς και την αξία των όποιων μποϋκοτάζ κατά της «υγιειονομικής» κατανάλωσης. Αλλά οι δικές μας αρνήσεις, ο δικός μας πόλεμος, δεν τελειώνει εκεί. Πάει πολύ μακρύτερα και βαθύτερα. Είναι ένας μακρόχρονος πόλεμος, που θα έχει πολλές επιμέρους μάχες, με το καθήκον να κρατάμε και να εμπλουτίζουμε την συνοχή και την συνέπεια στα θεμέλια της εργατικής κριτικής. Εξ ου και οι συνηθισμένοι συνδικαλιστικοί ελιγμοί μας προκαλούν απέχθεια. Όπως και το ψευτοδίλημμα «ναι στους μαζικούς εμβολιασμούς, όχι στους καταναγκαστικούς». Είναι ισοδύναμο με κάτι του είδους «ναι στον μαζικό ευνουχισμό των συνειδήσεων, όχι στον καταναγκαστικό»…

Αυτά για όσους / όσες καταλαβαίνουν. Για τους άλλους; Δεν θα μπορέσουμε…

Τρώνε, πίνουν, και σκοτώνουν

Δευτέρα 13 Σεπτέμβρη>> Το παρακάτω είναι μετάφραση – η πηγή είναι ο αγγλικός καθεστωτικός guardian. Ημερομηνία; 9 Σεπτέμβρη 2021 – πριν 4 ημέρες… Οι τσατσορούφιανοι του συμπλέγματος δεν πρόκειται να ιδρώσουν – αυτό είναι βέβαιο. Δείτε όμως, αν έχετε ακόμα αμφιβολίες, τι ΑΚΡΙΒΩΣ σημαίνει «καπιταλισμός της υγείας» στον 21ο αιώνα…

Το επιχειρηματικό χρήμα έχει μια παντοδύναμη και ανήθικη επιρροή σε πάρα πολλές πλευρές της αμερικανικής ζωής. Αλλά ακόμα και μ’ αυτά τα χαμηλά στάνταρ, γεγονότα όπως αυτό της τελευταίας εβδομάδας με την απόφαση του δικαστηρίου χρεωκοπιών της Ν. Υόρκης προκαλούν σοκ. Το αμερικανικό νομικό σύστημα επέτρεψε σε μια απ’ τις πλουσιότερες οικογένειες να ξεφύγει από κάθε ευθύνη γι’ αυτό που η επιτροπή του Λευκού Οίκου είχε αποκαλέσει «εθνικό εφιάλτη της αμερικής», τον μαζικό εθισμό στα οπιοειδή.

Την Τετάρτη ο δικαστήριο αποδέχθηκε μια συμφωνία για την διάλυση της κατασκευάστριας οπιοειδών Purdue Pharma, που προκάλεσε μια επιδημία εξάρτησης απ’ το όπιο εδώ και δυο δεκαετίες, με την παράνομη προώθηση ενός ισχυρού αναλγητικού, του OxyContin. Οι ιδιοκτήτες της Purdue, μέλη δύο κλάδων της τώρα πια κακόφημης οικογένειας Sackler, έχουν κερδίσει πάνω από 10 δισεκατομύρια δολάρια απ’ αυτό το φάρμακο – ενώ, η κρίση της εξάρτησης απ’ τα οπιοειδή έχει σκοτώσει πάνω από 600.000 άτομα, με τον αριθμό αυτό να μεγαλώνει κάθε χρόνο.

Είναι εντυπωσιακό, αλλά οι Sacklers κατάφεραν να θεωρηθεί έγκυρη η διαδικασία χρεωκοπίας της Purdue, εξασφαλίζοντας απαλλαγή από ‘δω και στο εξής απ’ τις ευθύνες τους για τα θύματα στα πολιτικά δικαστήρια – με αντάλλαγμα να επιστρέψουν με την μορφή αποζημιώσεων για τις ήδη καταδίκες τους ένα μικρό ποσοστό των κερδών τους απ’ το OxyContin. Εννοείται ότι παραμένουν μια απ’ τις πλουσιότερες οικογένειες της χώρας, και συνεχίζουν να αρνούνται τις ευθύνες τους για την δημιουργία αυτής της κρίσης οπιοειδών.

Αυτή τη στιγμή η φήμη της Purdue Pharma είναι λίγο καλύτερη απ’ αυτή ενός μεξικανικού καρτέλ ναρκωτικών. Η εταιρεία έχει κηρυχτεί δυο φορές ένοχη, το 2007 και το 2020, για κατηγορίες που περιλαμβάνουν το ότι είπε ψέμματα για τον κίνδυνο εξάρτησης απ’ το OxyContin, το ότι δωροδόκησε γιατρούς για να το συνταγογραφούν, και το ότι εξαπάτησε την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Αλλά ακόμα κι αυτές οι καταδίκες απλά ξύνουν την επιφάνεια των διεφθαρμένων τακτικών της εταιρείας: χρησιμοποιούσε να κέρδη της για να διαμορφώσει τις ιατρικές πρακτικές, να εξαγοράσει τις επιτροπές που είναι υπεύθυνες για τα ναρκωτικά, και να κρατήσει ανοικτό τον δρόμο στην προώθηση των οπιοειδών παρότι τα στοιχεία για τις καταστροφικές συνέπειές τους γίνονταν όλο και περισσότερα.

… Η αποδοχή της αίτησής τους για χρεωκοπία τους προσφέρει δικαστική απαλλαγή έναντι οποιωνδήποτε μηνύσεων στο μέλλον, και τους απαλλάσσει απ’ τις ευθύνες τους. Η εταιρεία θα πληρώσει 4,5 δις δολάρια στα επόμενα 10 χρόνια, που είναι λιγότερο απ’ το μισό των ως τώρα κερδών της, αλλά η οικογένεια, σαν μέτοχοι, δεν πρόκειται να χάσει ούτε ένα σεντς….

Αν έχετε κάποιες απορίες να διευκολύνουμε. Οι ηπα, ως τώρα, έχουν χρεωμένους στον covid 677.000 θανάτους, με την γνωστή μέθοδο της δημιουργικής λογιστικής θανάτου που εξασφάλισαν έγκαιρα οι φαρμακομαφίες της γενετικής. (Είναι πλέον εξαιρετικά αμφίβολο αν ποσοστό πάνω από το 4% έως 5% απ’ αυτούς τους θανάτους οφείλεται πράγματι σε παρενέργειες του τσαχπίνη και όχι σε κατά συρροήν ιατρικά λάθη, πειράματα, ή/και άλλες ασθένειες…).

Η μαζική κατασκευή πρεζάκηδων στις ηπα, μέσα απ’ την συνταγογράφηση / χορήγηση οπίου σαν παυσίπονου, έχει σκοτώσει ήδη πάνω από 600.000, έχει εξαθλιώσει εκατομμύρια άλλους, και οι αριθμοί μεγαλώνουν. Αλλά οι εταιρείες απαλλάσσονται…

Είπε κάποιος ηλίθιος (και στα μέρη μας) ότι «ναι, φυσικά οι φαρμακοβιομηχανίες κερδίζουν, αλλά ενδιαφέρονται να είμαστε υγιείς αφού διαφορετικά δεν θα μπορούν να μας εκμεταλλεύονται τ’ αφεντικά;» Υπάρχουν τέτοιοι κόπανοι στα μέρη μας; Μήπως είπε κανείς «ντάξει, έχουν πάρει απαλλαγή απ’ τις νομικές ευθύνες τους, έχουν ασυλία, αλλά τα εμβόλια είναι καινούργια κι έτσι προχωράει η επιστήμη;». Είπε ή έγραψε κάποιος τσάτσος τέτοιο πράγμα;

Αποκλείεται!… Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στο ελλαδιστάν!!! Οι γενναιότεροι πελάτες του κτηνίατρου ceo (της Pfizer) είναι και οι εξυπνότεροι του πλανήτη! Εν τέλει όμως η διαφορά του ελλαδιστάν με το αμέρικα είναι πως εδώ δεν θα γίνουν καν και καν δίκες σαν αυτές πιο πάνω, οπότε κανείς δεν θα μάθει πόσο κέρδος φέρνει όχι η ζωή αλλά ο θάνατος ή/και η εξαθλίωσή του καθενός – όσο έξυπνος κι αν νομίζει ότι είναι…