Τρίτη 7 Δεκέμβρη>> Εκείνο που δόκτωρ θάνατος Ezekiel Emanuel και το συνάφι του πρότειναν σαν Δίκαιη Κατανομή Σπάνιων Ιατρικών Πόρων στην Εποχή του Covid-19 πριν 7 μήνες είναι τώρα πια επίσημη πολιτική του αγγλικού κράτους και του διάσημου «δημόσιου συστήματος υγείας» του! Πρακτικά και ουσιαστικά τέτοια ήταν η εν γνώσει, ηθελημένη και «ανεπίσημη» τακτική όλων των δυτικών κρατών, απ’ την αρχή της υγιειονομικής τρομοεκστρατείας: απ’ τις μαζικές κατ’ οίκον φυλακίσεις ως το σύνολο του δημαγωγικού carpet bombing, η ουσιαστική εγκατάλειψη εκατομμυρίων ανθρώπων με διάφορα σοβαρά ή λιγότερο σοβαρά προβλήματα υγείας στο όνομα της «απόλυτης προτεραιότητας» (αλλά και της «επικινδυνότητας») του τσαχπίνη, ήταν – τώρα μπορούμε να το πούμε τεκμηριωμένα – μέρος της αναδιάρθρωσης. Και του περάσματος στη «βιομηχανία της υγείας 4.0».
Το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας δεν περιορίζεται καθόλου στις δολοφονίες και στα σακατέματα απ’ τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής. Απλώνεται στο σύνολο εκείνου που ως πριν 2 χρόνια ξέραμε σαν «φροντίδα υγείας» απ’ τα δημόσια συστήματα. Στόχος δεν είναι απλά η «ιδιωτικοποίηση» με το επιχειρηματικό νόημα που έχει η λέξη συνήθως: δεν υπάρχει αμιγώς ιδιωτική “επιχειρηματικότητα” που, χωρίς την συμμετοχή του δημόσιου τομέα (σαν αγωγού μεταφοράς χρήματος), θα μπορούσε να καλύψει μόνη της το σύνολο της καπιταλιστικής νοσηρότητας. Στόχος επιπλέον, καινούργιος, στρατηγικός, στο όχι μακρινό βάθος, είναι η ιδιωτική ενοχή: η ενοχοποίηση του καθενός και της καθεμιάς για την «κατάσταση της υγείας» του/ της, σαν επιβάρυνση των «συστημάτων υγείας» – αυτή ακριβώς η ενοχοποίηση που μασκαρεμένη σαν «κοινωνική ευθύνη» χειροκροτήθηκε και χειροκροτείται απ’ τους caradinieri / pfizerοι. Το αγγλικό NHS είναι η «πρωτοπορία»…
Σύμφωνα με τον καθεστωτικό guardian στις 3 Δεκέμβρη:
Η αγγλική κυβέρνηση άναψε το πράσινο φως στους γιατρούς να παρέχουν λιγότερη φροντίδα σε εκατομύρια ασθενών για τους επόμενους τέσσερεις μήνες, έτσι ώστε να συμμετάσχουν στην «εθνική προσπάθεια» για την επιβολή της «3ης δόσης».
… Ο Sajid Javid, γραμματέας του υπουργείου υγείας και τα αφεντικά του NHS … δίνουν την άδεια στους γιατρούς να κάνουν λιγότερες εξετάσεις σε ανθρώπους με μια μεγάλη γκάμα σοβαρών παθήσεων, συμπεριλαμβανόμενης της υπέρτασης, του άσθματος, των χρόνιων παθήσεων του συκωτιού και της παχυσαρκίας. Οι γιατροί, επίσης, θα μπορούν να κάνουν λιγότερες εξετάσεις σε ανθρώπους που παίρνουν φάρμακα μακροχρόνια για να ρυθμίσουν την κατάστασή τους και να μειώσουν τον κίνδυνο επιδείνωσης της υγείας τους, για παράδειγμα εκείνους που παίρνουν χάπια για να μειώσουν τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής.
Για τους επόμενους 4 μήνες οι οικογενειακοί γιατροί θα συνεχίσουν να κάνουν μόνο έναν περιορισμένο αριθμό τέτοιων εξετάσεων…. «Αυτό είναι ένα δικαιολογημένο μέτρο έκτακτης ανάγκης γιατί η booster δόση είναι τώρα προτεραιότητα του NHS» είπε μια πηγή…. Η εγκατάλειψη των ως τώρα κανόνων οφείλεται στην εμφάνιση της μετάλλαξης όμικρον… Η κατάργηση τόσων πολλών ιατρικών καθηκόντων είναι μεγάλη νίκη του Βρετανικού Ιατρικού Συλλόγου…
«Φυσικά όσοι έχουν μεγάλη ανάγκη θα βρίσκουν φροντίδα» και μπλα-μπλα-μπλα… Είναι όμως πιο ξεκάθαρο κι απ’ την κόλαση: η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία έβαλε εσκεμμένα και εξ αρχής σε αντιπαράθεση την «αντιμετώπιση του (δήθεν) καταστροφέα του ανθρώπινου είδους» (του τσαχπίνη) και ΟΛΗ την ως τότε δημόσια φροντίδα υγείας, κατασκευάζοντας τον «κίνδυνο κατάρρευσης του συστήματος». Μια κατασκευή που χρησιμοποιεί ακόμα.
Σ’ αυτήν την αντιπαράθεση «διαχείρισης σπάνιων πόρων», που σχεδόν παντού ήταν ψεύτικη, η εντόπια αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου «απάντησε» ζητώντας «περισσότερα»: γιατρούς, εντατικές… Αυτή η «ποσοτική αντιπολίτευση» κατέληξε σ’ ένα άθλιο παιχνίδι αριθμών (με έμφαση στους εντατικολόγους και στα κρεβάτια διασωλήνωσης…), αφού μόνο εκεί θα μπορούσε να καταλήξει. Αντίθετα δεν αμφισβητήθηκε ούτε κατά μια κεραία:
– Το τερατώδες ψέμα της «φονικότητας» και της «επικινδυνότητας» του τσαχπίνη, και την τρομοκρατία που στήθηκε πάνω του…
– Η επιδείνωση της υγείας, σωματικής και ψυχο-συναισθηματικής, που προκάλεσε αυτή η τρομοκρατία, φτάνοντας στην (“αόρατη”) αύξηση των αυτοκτονιών…
– Η απαγόρευση κάθε θεραπείας (απ’ τις πολλές απλές, φτηνές και διαθέσιμες) έτσι ώστε να προλαμβάνονται τα σοβαρά συμπτώματα και να μην καταλήγει ο κόσμος στα νοσοκομεία…
– Η μεθόδευση της «σωτηρίας» μέσω των πλατφορμών γενετικής μηχανικής και της βίαιης επιβολής τους…
– Η θανατοπολιτική που έγινε το μόνο καθήκον των «δημόσιων συστημάτων υγείας»…
Βάλτε τώρα αυτά τα δύο μαζί, δίπλα δίπλα: την «διευκόλυνση» της νοσηρότητας και των θανάτων μέσω του ανοικτού (και ψευτο«διακριτικού») περιορισμού-του-ενδιαφέροντος για σοβαρές, κλασσικές ασθένειες, για τις οποίες μπορούν να ενοχοποιηθούν οι ίδιοι οι ασθενείς, και τον βίαιο καταναγκασμό στον πλατφορμιασμό των πάντων, διαφορετικά θα είναι «επικίνδυνοι» και «κοινωνικά ανεύθυνοι»… Υπάρχει μια διπλή, νεονεοφασιστική στρατηγική που τα ενώνει. Απ’ την μια μεριά είναι το κράτος (σαν κόμμα του κεφάλαιου) που ορίζει όχι μόνο την υγεία/αρρώστια αλλά και την ατομική ευθύνη / «ανευθυνότητα». Και απ’ την άλλη μεριά είναι η εξατομικευμένη ενοχοποίηση που στήνεται πάνω στο δίπολο «κόστους / οφέλους».
Και, φυσικά, το αγαπημένο του καπιταλισμού: η κατασκευή της σπανιότητας…