Δευτέρα 8 Νοέμβρη>> Είναι πολλοί, πάρα πολλοί, εκείνοι που «κοιτάνε αλλά δεν βλέπουν» απ’ τις αρχές της περασμένης χρονιάς. «Δεν το χωράει ο νους τους» και εύκολα γλυστράνε σε παρερμηνείες και απωθήσεις: δεν μπορούν να αντιληφθούν την τρελή επιτάχυνση της καπιταλιστικής και κρατικής βίας, για λογαριασμό της αναδιάρθρωσης – των – πάντων.
Το ζήτημα δεν είναι φιλοσοφικό, του είδους αν ο Ιστορικός Χρόνος έχει σταθερή, αργή και αμετάβλητη ροή ή όχι. Το ζήτημα είναι πολιτικό και μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο ιδεολογικό. Κάποιος που έχει ζήσει 50 χρόνια καπιταλιστικής «ειρήνης» (άρα είναι πρωτοκοσμικός…) θεωρεί αδιανόητο «ξαφνικά» να ξεσπάσει ένας θερμός πόλεμος που θα τον εμπλέκει. Αντιλαμβάνεται αυτό το «ξαφνικά» σαν ανεξήγητη και απαράδεκτη τομή, και θα προσπαθήσει να την απωθήσει με διάφορους τρόπους. Είτε αποδίδοντάς την σε «μυστηριώδεις» και «αφύσικες» διαδικασίες (άρα σε κάποιου είδους «συνωμοσία»), είτε αντιμετωπίζοντάς την σαν καιρικό φαινόμενο, με μια αντίδραση του είδους «άντε, να κάνουμε ό,τι μας λένε να τελειώνουμε γρήγορα»…
Στην περίπτωση της εφόδου του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, δηλαδή των big pharma, των big tech, των big insurance και των μηχανισμών των «βαθέων κρατών» με σημαία τον τσαχπίνη, μια τίμια και χρήσιμη στάση μετά τον αρχικό αιφνιδιασμό (πέρυσι την άνοιξη…) θα ήταν Δεν είχα/με πάρει χαμπάρι τι συνέβαινε και τι προετοιμαζόταν τόσα χρόνια… Θα ήταν τίμια μια τέτοια στάση επειδή πράγματι ελάχιστοι ασχολούνταν στα σοβαρά τις 3 τελευταίες δεκαετίες με τις «προόδους» και, κυρίως, τις στοχεύσεις των κατά το Κομμουνιστικό Μανιφέστο «χθόνιων δυνάμεων» που επιστρατεύουν σε διάφορες ιστορικές περιόδους τα αφεντικά για να ενισχύουν και να επεκτείνουν την εκμετάλλευση και την κυριαρχία τους. Και θα ήταν χρήσιμη επειδή ακόμα (αλλά όχι για πολύ…) μπορεί ο καθένας να ανατρέξει στο παρελθόν της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, τότε που όλα έμοιαζαν «κανονικά» ενώ δεν ήταν, για να βρει τις πολλαπλές προετοιμασίες της επίθεσης.
Όμως τέτοιες τίμιες και χρήσιμες στάσεις έχουν ένα ελάττωμα: θέτουν σε σοβαρή αμφισβήτηση την (ιδεολογική κατά κύριο λόγο) αυτάρκεια του Εγώ – Κεφάλαιο. (Και σε τελευταία ανάλυση αποδεικνύουν την βαθιά ακρισία του…) Το να παραδεχτεί ο οποιοσδήποτε ότι «δεν είχε πάρει χαμπάρι» έχει πολλές προεκτάσεις. Απ’ το ότι κοιμόταν όρθιος (μεταφορικά) ως την παραδοχή ότι δεν είναι τόσο-έξυπνος-όσο-νομίζει αφού τελικά εξαπατήθηκε πανηγυρικά υιοθετώντας φόβους «βιομηχανικά» κατασκευασμένους…
Απ’ την μεριά του το συλλογικό κεφάλαιο ποτέ δεν κρύφτηκε!!! Ποτέ! Τις προετοιμασίες του τις έκανε ανοικτά. Θα λέγαμε: επιδεικτικά! Στις αρχές του καλοκαιριού του 2020 διάφοροι ειδικοί του διεθνώς πανηγύριζαν δείχνοντας την αγαλλίασή τους που μέσα σε λίγους μήνες επιτεύχθηκε (σαν «μέση κοινωνική συνείδηση» και πειθαρχία…) ό,τι επεδίωκαν χωρίς επιτυχία επί χρόνια! Όντως η Ιστορία (ειδικά στον δυτικό κόσμο) επιταχύνθηκε βίαια σκορπώντας δημιουργική λογιστική θανάτου και μπηχεβιοριστική μηχανική φόβου! Όμως αυτή η «έκρηξη» προετοιμαζόταν επί χρόνια… Αναζητούνταν για χρόνια… Τίποτα το «αφύσικο». Γυμνή, ωμή, άσκηση καπιταλιστικής / κρατικής εξουσίας.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με την ανακήρυξη των βοδινών κωλοτρυπίδων σε δημόσιο κίνδυνο – λόγω «εκπομπών μεθανίου». Μοιάζει κακόγουστο αστείο. Αλλά όταν εμπλέκονται βαριά ονόματα (απ’ την κυρία von der Leyen ως κύριο Gates…) «βαριοί θεσμοί» (απ’ το «παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ» ως το φάντασμα του οηε και την agenda 2020…), βαριές βιομηχανίες (του συμπλέγματος…), βαριά σχέδια μαζικής αλλαγής συμπεριφορών, συνηθειών, σχέσεων «προς όφελος του περιβάλλοντος και του πλανήτη» και βαριά όπλα (απ’ την μαζική τοξική προπαγάνδα ως τις psyops), κι όταν ακόμα χειρότερα υπάρχει ήδη σχετικά πετυχημένο προηγούμενο (η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία…) δεν χρειάζεται φιλοσοφία για το αν θα επιχειρηθεί κάποια παρατεταμένη και εκτεταμένη «κρίση τροφίμων» ή όχι! Το μόνο που χωράει ερώτημα είναι το «πότε». Όχι το «αν», ούτε το «πως». Είναι πολλά τα λεφτά – και ο επιδιωκόμενος έλεγχος!
(Τι καλά θα ήταν αν το Sarajevo και η ασταμάτητη μηχανή ήταν «ψέκα»… Πόσο απλά θα ήταν τα πράγματα αν αυτό ήταν το πρόβλημα…)
(φωτογραφίες: Τα καλλιεργούμενα βόδια δεν μπαίνουν για πρώτη φορά στο κάδρο των απειλών∙ αν και τώρα η ενοχή τους θα γινόταν εύκολα δεκτή ακόμα και απ’ τη νεαρή Greta.
Το 2000 ξέσπασε ένας πανικός που έμεινε στην ιστορία σαν «οι τρελές αγελάδες»… Μια αρρώστια που ονομάζεται «σπογγώδης εγκεφαλοπάθεια» παρατηρήθηκε σε διάφορα κοπάδια στην ευρώπη. Πρόκειται για μια νευρο-παραλυτική αρρώστια της οποίας η αιτία αποδόθηκε στη διατροφή των μαζικά καλλιεργούμενων αγελάδων με βιομηχανικά επεξεργασμένα υπολείμματα κρέατος από κοτόπουλα ή αρνιά∙ σα να λέμε στην μετατροπή των χορτοφάγων ζώων σε σαρκοφάγα… Τότε η «διατροφή πλούσια σε ζωϊκές πρωτεϊνες» ήταν must για την «απόδοση» των μηρυκαστικών…
Αν και αυτή η αρρώστια είναι εξαιρετικά σπάνιο να μεταδοθεί στους ανθρώπους μέσω μοσχαρίσιου κρέατος ο πανικός των υπηκόων ήταν τέτοιος (και η κατανάλωση μοσχαρίσιου καταβαραθρώθηκε τόσο…) που αποφασίστηκε η μαζική εκκαθάριση των κοπαδιών, ακόμα κι αν εντοπιζόταν μόνο ένα ή δύο κρούσματα μέσα σε δεκάδες ή εκατοντάδες ζώα. Στην αγγλία η εκκαθάριση έγινε με συγκέντρωση των κοπαδιών σε ανοικτούς υπαίθριους χώρους και τον βομβαρδισμό τους με ναπάλμ, από στρατιωτικά αεροπλάνα…
Είχαμε σημειώσει τότε – σ’ ένα άλλο περιοδικό… – ότι αν και η καταστροφή κεφαλαίου είναι αναμενόμενη στον καπιταλισμό, η με τέτοιον τρόπο εξόντωση «ζωϊκού κεφαλαίου» σε τέτοια έκταση είναι πολύ κακό προμήνυμα για τον καπιταλιστικό 21ο αιώνα…
Τότε βέβαια, πριν 20 χρόνια, τα συνθετικά μπιφτέκια και οι hipster οικολογικές μπριζόλες-χωρίς-κόκκαλο από κατάλληλα πεπιεσμένο σκατό γενετικά τροποποιημένων βακτηριδίων δεν ήταν διαθέσιμα. Τώρα που «φτάνει η ώρα τους» ένα ακόμα κύμα μοσχαρίσιας «τρέλας» ή κάτι παρόμοιο θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα χρήσιμο. Ε, αν προκύψουν τίποτα καινούργιες αρρώστιες στο είδος μας με το artificial meat, εδώ είναι η τεχνολογία και οι «ειδικοί» για να προτείνουν λύσεις…).