Τρίτη 26 Οκτώβρη>> Τα πιο πάνω συγκεκριμένα στοιχεία (υπάρχουν πολύ περισσότερες λεπτομέρειες που δεν είναι δυνατόν να μεταφερθούν εδώ) είναι (για εμάς) ό,τι πιο κοντινό θα μπορούσε να υπάρχει σε μια κάνη που καπνίζει. Είμαστε σίγουροι όμως ότι για τους caradinieroi / pfizerοι όλα αυτά είναι «ψέκα», ακόμα κι αν συνδυάζονται μια χαρά με όσα δείξαμε στο 1,5 λεπτού video την περασμένη Τρίτη, για την ανάγκη «ενός καινούργιου ιού», που θα σπάσει-το-φράγμα-της-μέσης-κοινωνικής-αντίληψης-για-την-γρίπη, το οποίο εμπόδιζε την μαζική επιβολή των «νέων εμβολίων» (δηλαδή της γενετικής μηχανικής). Μπορεί επίσης να ψάλλουν (οι φίλοι και οπαδοί του κάθε Fauci…) το Αλληλούια: έτσι προχωράει η επιστήμη… Πατώντας σε πτώματα, αρκεί να μην είναι τα δικά τους…
Οι απωθήσεις, τελικά, είναι πολύ καθοριστικές στις ζωές των εθελόδουλων.
Ακόμα κι αν θεωρηθεί βέβαιο ότι ο Sars-CoV-2 δεν είναι προϊόν της μάνας φύσης αλλά της παράνοιας των γενετιστών, απομένει ένα ακόμα ερώτημα, αστυνομικού τύπου αυτή τη φορά. Διέφυγε κατά λάθος ή «σπρώχτηκε» σκόπιμα; Απ’ την Wuhan ή από αλλού; Δεν έχουμε απάντηση.
Υπάρχει όμως κάτι ευρύτερο, που απ’ την μια μεριά συνδέει άμεσα τις τεχνολογίες κατασκευής ιών (απ’ την γενετική μηχανική ως την συνθετική βιολογία) με τις τεχνολογίες των πλατφορμών που επιβάλλονται σαν «εμβόλια» – και απ’ άλλη μεριά δείχνει τον τεράστιο κίνδυνο, όποιον κρίκο της βιοτεχνολογικής αντι-ανθρώπινης αλυσίδας κι αν πιάσει κανείς: όλοι αυτοί οι «ειδικοί» και όσοι τους στηρίζουν είναι πρακτικά ανεξέλεγκτοι.
Οι γενετικές ακολουθίες είναι τόσο «αδιαφανείς» όσο οι κώδικες προγραμματισμού υπολογιστών. Ακόμα κι ένας καλά εκπαιδευμένος και έμπειρος «τρίτος» (είτε γενετιστής είτε προγραμματιστής) δεν μπορεί να διακρίνει τι ακριβώς κάνει το Α ή το Β σημείο ενός κώδικα, είτε πρόκειται για προγραμματισμό είτε για αλυσίδα RNA / DNA. Αυτό δίνει τεράστια δύναμη στους γενετιστές και σ’ όλο το σκυλολόι των «μηχανικών της ζωής». Κι ένα μέρος της δύναμής τους είναι ότι μπορούν εύκολα να κουκουλώνουν είτε τα λάθη τους είτε τα εγκλήματά τους. «Εύκολα» σε σχέση, σίγουρα, με την μέση κοινωνική γνώση γι’ αυτά τα θέματα.
Γι’ αυτό το ευρύτερο ζήτημα έχουμε απάντηση, που είναι πολιτική. Μας συνδέει με τους ξεχασμένους αγώνες εναντίον των γενετικά μεταλλαγμένων οργανισμών (GMO): απόλυτη και αδιαπραγμάτευτη αντίθεση, όσες «καλωσυνάτες υποσχέσεις» κι όσους «θεραπευτικούς όρκους» κι αν δίνουν οι γενετιστές και οι βιοτεχνολόγοι. Γιατί ακόμα και το πιο μικρό περιθώριο αν τους αφήσει κάποιος δεν μπορεί ύστερα να τους μαζέψει.
Δυστυχώς το περιθώριο το έχουν αποκτήσει ήδη, δια της βίας∙ και δεν είναι πια καθόλου μικρό!!! Η απαγόρευση απελευθέρωσης στο φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον οποιουδήποτε «πειραγμένου» εργαστηριακά οργανισμού μοιάζει πια σαν μακρινή ανάμνηση, σαν αδιάφορη αρχαιολογία… Κι ωστόσο δεν πρέπει να υποχωρήσουμε, να πέσουμε στην μοιρολατρεία, όσες δυσκολίες κι αν έχει μια τέτοια αντίσταση.
Η άβυσσος έχει αρχίσει να ανοίγει – και δεν είμαστε καθόλου «ρομαντικοί»…