Month: October 2021

Moderna

Δευτέρα 11 Οκτώβρη>> …Ta περισσότερα απ’ τα ερευνητικά μας εμβόλια μορφοποιούνται και επενεργούν μέσα σ’ ένα LNP (νανολιπίδιο) το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε συστημικές παρενέργειες που έχουν σχέση με την σύνθεση του LNP το οποίο μπορεί να μην έχει δοκιμαστεί στους ανθρώπους. Ενόσω συνεχίζουμε να βελτιώνουμε τα LNP μας δεν υπάρχει καμμία βεβαιότητα ότι δεν θα έχουν παρενέργειες. Τα LNP μας μπορεί να προκαλέσουν, εν όλω ή εν μέρει, ένα ή περισσότερα απ’ τα κάτωθι: ανοσοαντιδράσεις, αλλεργικές αντιδράσεις, ανοσολογικά προβλήματα διαφόρων τύπων, αντιδράσεις παραγωγής αντισωμάτων IgA, IgM, IgE, ή IgG…

Συγκεκριμένες πλευρές των πειραματικών φαρμάκων μας μπορεί να προκαλέσουν ανοσολογικές αντιδράσεις είτε απέναντι στο mRNA είτε απέναντι στο λιπίδιο, καθώς και παρενέργειες στο συκώτι ή εκφυλισμό του mRNA ή του LNP, και οτιδήποτε απ’ τα πιο πάνω μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές παρενέργειες σε μια ή περισσότερες απ’ τις κλινικές μας μελέτες… Μπορεί να υπάρξει αβεβαιότητα για τις αιτίες οποιασδήποτε παρενέργειας, πράγμα που θα κάνει δύσκολο να προβλέψουμε τις όποιες παρενέργειες σε μελλοντικές κλινικές δοκιμές…

Αυτά έγραφε μεταξύ άλλων η εταιρεία moderna σε γράμμα της στην επιτροπή που εποπτεύει την ασφαλιστική αγορά των ηπα, στις 9 Νοέμβρη του 2018 (φωτο επάνω). Η ειλικρίνεια ήταν υποχρεωτική. Η εταιρεία θεωρούνταν από πολλούς «σκοτωμένο φίδι» αφού μετά από 9 χρόνια χρηματοδότηση και την υποστηρίξη των ερευνών της απ’ την DARPA και άλλους, και παρά τον «απόρρητο» χαρακτήρα των πειραμάτων της, δεν είχε καταφέρει να ξεμυτίσει στην φαρμακοπιάτσα με ένα “προϊόν”, ωστόσο αναζητούσε επιπλέον χρηματοδοτήσεις. Έμοιαζε με φιλόδοξο βαρέλι χωρίς πάτο… Και, κατά συνέπεια, έπρεπε να παρουσιάσει με κάποιο κομψό τρόπο τα προβλήματα που είχαν οι «πρωτοποριακές» φιλοδοξίες της, ώστε να δικαιολογήσει την εμπορική ανυπαρξία της… Περιμένετε και θα δείτε ήταν ο επιχειρηματικός κράχτης των ceo της, που προσπαθούσαν ταυτόχρονα να σταματήσουν την διαρροή στελεχών της επιχείρησης σε άλλες φαρμακομαφίες…

Νωρίτερα η διοίκηση της moderna είχε αναρωτηθεί για το όφελος του να αλλάξει επιχειρηματικό προφίλ. Αντί να είναι μια I gonna be (αποτυχημένη) φαρμακευτική, να γίνει κάτι σαν think tank για άλλες, κάνοντας και πατεντάροντας τις εφευρέσεις γενετικής μηχανικής, αλλά μεταφέροντας αλλού τις ευθύνες για τις αποτυχίες και τις παρενέργειες. Έψαχνε για μαλάκες, για να το πούμε πεζοδρομιακά. Όμως ούτε σ’ αυτό βρήκε σπουδαία επιχειρηματική προθυμία. Στα ’10s, ως το 2019 δηλαδή, οι μαζικές γενετικές επεμβάσεις στο ανθρώπινο είδος έμοιαζαν dirty και επικίνδυνη δουλειά. Μόνο οι “πεφωτισμένοι” με τα πολλά μηδενικά φρόντιζαν και ετοιμάζονταν να αλλάξουν δια παντός τον ορίζοντα…

Κι ύστερα; Ένα χρόνο και κάτι μετά την παραδοχή ότι «θέλουμε να κάνουμε βιοτεχνολογική τομή αλλά προχωράμε στα σκοτάδια» ήρθε η ευκαιρία – ξέρετε ποια. Χάρη στην «έκτακτη υγιεινομική ανάγκη» κανείς δεν έψαξε αν τα προβλήματα που παραδεχόταν η ίδια η εταιρεία στα τέλη του 2018 (κι εκείνα που δεν παραδεχόταν) μετά από 9 χρόνια καλοχρηματοδοτημένων ερευνών, δοκιμών, πειραμάτων και αποτυχιών, είχαν λυθεί ως δια μαγείας στις αρχές του 2020, μέσα σ’ ένα χρόνο.

Αντίθετα έγινε μόδα το εξής επιχείρημα: Αυτά τα «εμβόλια» που φτιάχτηκαν σε χρόνο dt είναι αποτελεσματικά και ασφαλή επειδή έπεσαν πολλά λεφτά στις έρευνές τους… (Αν τα λεφτά φτιάχνουν θεραπείες, τότε τα καλύτερα ιατρεία είναι οι τράπεζες και τα χρηματιστήρια!)

Τα υπόλοιπα τα ξέρουμε: τίποτα δεν είχε λυθεί! Τίποτα!! Βρέθηκαν όμως τρομοκρατημένοι και καταναγκασμένοι αγοραστές σε μεγάλη ποσότητα, που θα δέχονταν οτιδήποτε σαν «σωτηρία», χωρίς απαιτήσεις, επειδή αυτό τους είπαν οι «ειδικοί»…

Πώς λέγεται αυτό; «Θεία τύχη»; Ή μήπως καπιταλιστική αναγκαιότητα;

Crisis? What crisis?

Δευτέρα 11 Οκτώβρη>> Εξηγούσαμε την προηγούμενη Δευτέρα τον μηχανισμό δημιουργίας «κρίσεων στις τιμές» οποιουδήποτε σημαντικού εμπορεύματος, μέσω των «συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης»: futures. Μπορεί κάθε ενδιαφερόμενος να εντοπίσει την κεντρική θέση τους στην τρέχουσα «ενεργειακή κρίση», πρέπει όμως να ψάξει σε εξειδικευμένη ειδησειογραφία. Αλλιώς, για τον «πολύ κόσμο», οι δημαγωγοί δουλεύουν όπως πάντα: πουλώντας ανεξήγητα φαινόμενα τα οποία παριστάνουν ότι «εξηγούν» κατά τα γούστα τους και στο πόδι.

Θα περίμενε κανείς να υπάρχει κάμποση καχύποπτη νοημοσύνη στους υποτελείς. Ξέρουμε όμως ότι το είδος αυτό έχει εξαφανιστεί προ πολλού – το απέδειξε η τρομοεκστρατεία. Όταν, για παράδειγμα, οι τιμές του πετρελαίου ή/και του φυσικού αερίου ανεβοκατεβαίνουν μέσα σε λίγες ώρες ή από μέρα σε μέρα, σε ποια πραγματική μεταβολή είτε στην προσφορά είτε στη ζήτηση σε τόσο σύντομα χρονικά διαστήματα ανταποκρίνονται; Σε καμία!! Τα χρηματιστήρια είναι ναοί της εικονικότητας και του «το χρήμα γεννάει χρήμα».

Ωστόσο αυτή η εικονικότητα έχει πρακτικές συνέπειες. Το πραγματικό εμπόριο φυσικού αερίου, για παράδειγμα, γίνεται μέσω σχετικά μακρόχρονων συμβολαίων, άρα σε σταθερές τιμές. Αυτή εκτιμάμε πως είναι η περίπτωση των αγωγών σταθερής ροής που οργώνουν όλο και περισσότερο χερσαίες επικράτειες. Δεν είμαστε σίγουροι ότι συμβαίνει το ίδιο με το υγροποιημένο αέριο: εκεί, πέρα απ’ τον πωλητή και τον αγοραστή, μεσολαβεί και ο μεταφορέας (το γκαζάδικο, ο εφοπλιστής). Αν αυτός δεν δεσμεύεται με μεσο-μακροπρόθεσμο συμβόλαιο μπορεί, από φορτίο σε φορτίο, να δηλώνει διαφορετικό «κόστος» εκμεταλλευόμενος παράγοντες που είναι άσχετοι μ’ αυτό καθ’ αυτό το φορτίο. Γι’ αυτόν η τεχνητή χρηματιστηριακή «κρίση» των futures είναι χρυσή ευκαιρία έξτρα κερδών.

Εκεί που τα πράγματα γίνονται γρήγορα ροντέο (προς όφελος διάφορων αφεντικών) είναι στο εμπόριο πρώτων υλών και στην παραγωγή τροφίμων. Η ευκολία με την οποία τα «ενεργειακά κόστη» μπορούν να περνούν μέσα απ’ τις βιομηχανίες τροφίμων στους τελικούς αγοραστές είναι μνημειώδης. Κανείς δεν μπορεί να ελέγξει την ακρίβεια ισχυρισμών του είδους «ακρίβυνε το ρεύμα» ή «ακρίβυναν τα μεταφορικά» μέσα στο συνολικό κόστος παραγωγής. Αν μάλιστα οι βιομηχανίες τροφίμων ελέγχουν α λα καρτέλ την αγορά (όπως είναι η ελληνική περίπτωση…) οποιαδήποτε πρόφαση αυξημένης κερδοφορίας περνάει στις ρηχές τσέπες πολλών, με την ίδια βαρύτητα που τα μήλα πέφτουν κάτω απ’ τις μηλιές.

Δυστυχώς πληθυσμοί που έχουν τσακιστεί απ’ την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία και προσπαθούν να επιπλεύσουν πάνω στην παθητικότητα και στην μοιρολατρεία τους είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσουν τις μπλόφες. Τα κράτη ξαναεμφανίζονται σαν «πατερούληδες» με διάφορες επιδοτήσεις που δεν αλλάζουν ούτε τους συσχετισμούς δύναμης ούτε την πρακτική λεηλασία. Απλά θολώνουν ακόμα περισσότερο τα νερά.

Την ίδια στιγμή μπορεί κάποιος να μάθει («καθημερινή» 8 Οκτώβρη) πως:

Όλα δείχνουν πως το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι γεμάτο καυτό χρήμα, προϊόν των εκτεταμένων προγραμμάτων κατά του οικονομικού αντίκτυπου της πανδημίας. Όπως επισημαίνει σχετικό ρεπορτάζ του CNN, όπου κι αν κοιτάξει κανείς υπάρχουν σαφείς αποδείξεις ότι το σύστημα βρίσκεται μέσα σε μια πλημμύρα χρήματος που εξωθεί τους διαχειριστές κεφαλαίων να επινοούν νέους τρόπους για να το αξιοποιήσουν…

Αν πούμε ότι στη διάρκεια της τρομοεκστρατείας και χάρη σ’ αυτήν εκτός απ’ τα υπόλοιπα έχει γίνει μια «μεταφορά γενικής συνειδησιακής / διανοητικής πειθαρχίας» προς τα κάτω και μια «μεταφορά χρήματος» προς τα πάνω θα είμαστε …. ψεκασμένοι;

Η πατρίς θωρακίζεται!

Δευτέρα 4 Οκτώβρη>> Αν σας διέφυγαν τα κείμενα της περασμένης Πέμπτης έχετε πάντα την ευκαιρία να επανορθώσετε. Σας περιμένουν κάτω απ’ τα σημερινά. Είναι «εθνικού» ενδιαφέροντος, με την ειρωνεία που χρειάζεται εδώ κι εκεί…

Γριμόριο

Δευτέρα 4 Οκτώβρη>> Έτσι (grimoire) έλεγαν στη γαλλία το βιβλίο των μαγικών επικλήσεων. Ή, αν ψάξει κανείς την καταγωγή της λέξης, ήταν το μυστικό βιβλίο των Λόγων με υπερβατικές ικανότητες. Grimoire χαρακτηρίζονταν επίσης, στη γαλλία του 18ου αιώνα, τα λόγια που ήταν δύσκολο να καταλάβει ο μέσος άνθρωπος.

Ασταμάτητοι οι Active Member, όπως πρέπει, ξανακτυπούν μ’ έναν λεκτικό ανάγλυφο χάρτη της «μεγάλης επανεκκίνησης» που εξαγγέλουν οι «μάγοι» του καπιταλιστικού κόσμου.

Κρίσεις, κι άλλες κρίσεις!

Δευτέρα 4 Οκτώβρη>> Κρίση ηλεκτρικής ενέργειας!… Κρίση τροφίμων (και των τιμών τους)!… Αν ο καπιταλισμός ήταν φυσικό υποκείμενο θα πανηγύριζε!! Αλλά και σαν σύστημα πανηγυρίζει επίσης – για την ακρίβεια διάφορες κατηγορίες αφεντικών είναι που κάνουν πάρτυ.

Αυτές οι «κρίσεις» έχουν προαναγγελθεί. Μαζί με κανά δυο ακόμα. Θα πείτε: τα αφεντικά έχουν οξυδερκείς αναλυτές, σοφούς ανθρώπους, που βλέπουν το μέλλον… Μπααα… Κάτι διαφορετικό είναι που συμβαίνει: τα αφεντικά έχουν μηχανισμούς για να δημιουργούν κρίσεις! Και να τις αξιοποιούν…

Το «μυστικό» (όχι και τόσο…) είναι ότι οι τιμές των βασικών εμπορευμάτων, στα οποία περιλαμβάνονται σχεδόν τα πάντα, απ’ το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο μέχρι τις βασικές πρώτες ύλες τροφίμων και απ’ τα στρατηγικά μέταλλα ως…, ΔΕΝ διαμορφώνονται με τον τρόπο που νομίζουν οι πολλοί. Δηλαδή απ’ την καθημερινή προσφορά και ζήτηση. Διαμορφώνονται απ’ τα «futures». Τα οποία είναι τα «συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης», που αποτελούν επίσης εμπορεύματα στα χρηματιστήρια του κόσμου. Ειδικά στα μεγάλα.

Τι σημαίνει «συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης» σαν χρηματιστηριακό είδος; Σημαίνει πως διάφοροι «ειδικοί» (απ’ αυτούς που δεν εμφανίζονται στα media, δεν έχουν λόγο…) εκτιμούν τι θα γίνει στο μέλλον (σε 3, 6 μήνες ή σε ένα χρόνο) με το τάδε ή το δείνα εμπόρευμα. Όπως όλες οι «εκτιμήσεις» στους ναούς όπου το χρήμα-γεννάει-χρήμα, έτσι κι αυτές είναι αυθαίρετες, με «καμπύλες» και «data» (όπως οι προβλέψεις για την φονικότητα του τσαχπίνη…) σε συσκευασία post modern τεχνο-μαντείου. Είναι όμως αρκετές για να ανεβοκατεβαίνουν οι τιμές αυτών των (μελλοντικών) συμβολαίων, και να πουλιούνται (οι προθέσεις μελλοντικών συμβολαίων αγοράς ή/και πώλησης) σαν ανεξάρτητα χρηματιστηριακά «είδη», αδιάφορο με το ποια θα αποδειχθεί η (μελλοντική) πραγματικότητα. Πωλήσεις του είδους: “έχω ένα συμβόλαιο αγοράς χ ποσότητας πετρελαίου, σε 5 μήνες, στην Ψ τιμή. Το πουλάω 1,5Ψ, γιατί οι προβλέψεις λένε ότι όποιος πάει να αγοράσει αυτές τις χ ποσότητες σε 5 μήνες θα πληρώσει 2Ψ”. Το τι θα γίνει σε 5 μήνες είναι πρακτικά άγνωστο στη διάρκεια της τωρινής δοσοληψίας. No problem. Στο κάτω κάτω κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι χάνουν στο τζογάρισμα. Έτσι κι αλλιώς.

Το ζήτημα είναι όμως ότι οι εκτιμήσεις και οι αγοραπωλησίες των futures επηρεάζουν συχνά και τις πραγματικές τιμές των εμπορευμάτων. Αν υπάρχει εκτίμηση των «ειδικών» ότι η τιμή του πετρελαίου και του φυσικού αερίου θα ανέβει σε 3 μήνες (επειδή «ο χειμώνας στο βόρειο ημισφαίριο θα είναι βαρύς»…) τότε δεν θα ανέβουν οι τιμές σε 3 μήνες. Θα ανέβουν από αύριο! Εκείνοι που πουλάνε αύριο και μεθαύριο θα φροντίσουν να έχουν άμεσα μεγαλύτερο κέρδος απ’ ότι χτες και δεν θα περιμένουν το πλήρωμα του χρόνου, ενώ εκείνοι που αγοράζουν θα αγοράσουν ακριβότερα αύριο και μεθαύριο επειδή σε δυο βδομάδες θεωρούν ότι θα είναι ακόμα ακριβότερα. Δημιουργείται έτσι, μέσω των χρηματιστηριακών, εικονικών futures, ένας καλοκουρδισμένος και αόρατος μηχανισμός τεχνητής ζήτησης / σπάνης ή το ανάποδο – στις πραγματικές αγορές εμπορευμάτων, ειδικά πρώτων υλών…

Αυτός είναι ο μηχανισμός. Προσθέστε τώρα τις «αναγγελίες» των σοφών του καπιταλισμού. Όπου υπάρχουν τέτοιες «προβλέψεις» υπάρχουν ανάλογα συμφέροντα. Και όπου υπάρχουν συμφέροντα υπάρχουν και μεθοδεύσεις. Μια «κρίση ενέργειας» για παράδειγμα μπορεί να χρειάζεται για να μειωθεί, μέσω απ’ την ακραία αύξηση των τιμών, η οικιακή κατανάλωση ρεύματος εφόσον η παραγωγή δεν μπορεί να αυξηθεί με γρήγορους ρυθμούς αλλά εν τω μεταξύ είναι στην αναμονή η μαζικοποίηση της «αγοράς» των ηλεκτρικών αυτοκινήτων και τα όλο και πιο θηριώδη data centers, που είναι ενεργειακά αδηφάγα. Αν το ηλεκτρικό ρεύμα – δεν – φτάνει – για – όλους (στο ορατό μέλλον) αλλά κανείς δεν θέλει να πει ανοικτά ότι χρειάζεται μια ανακατανομή στη χρήση του, τότε τα κατάλληλα futures ενεργειακών πρώτων υλών μπορούν να υπηρετήσουν όχι μόνο τα άμεσα κέρδη των αρμόδιων εμπόρων αλλά και την πειθάρχηση των πληθυσμών.

Γιατί όχι και τα τρόφιμα ή κάποια απ’ αυτά; Αν πρόκειται να εμφανιστεί κάποια στιγμή όχι στο μακρινό μέλλον μια θύελλα «τεχνητού κρέατος» ή/και μεταλλαγμένων πρώτων υλών (στάρι, ρύζι…), δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να πει ο πολύς κόσμος «το ψωμί ψωμάκι» (με την ευρεία έννοια). Άρα η δημιουργία τεχνητής έλλειψης (και ακρίβειας), που αποδίδεται όπως πάντα σε μια ομίχλη αιτίων (στην οποία δεν περιλαμβάνονται οι πραγματικές!), δεν αποφέρει μόνο κέρδη μέσω της ανόδου των τιμών. Φέρνει και «σφίξιμο των ζωναριών» (και των λουριών), πειθάρχηση… Είναι πολύτιμα αυτά, ειδικά αν επιτείνουν την σύγχυση και την μοιρολατρεία που έχουν ήδη δημιουργηθεί και εμπεδωθεί μέσω της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας….

Πώς θα σας φαινόταν η ιδέα να γίνεται αντικαπιταλιστές και αντικρατιστές του 21ου αιώνα; Δεν θα είναι hype, μόδα, μόστρα, κάτι απ’ αυτά που δίδαξαν αποτελεσματικά 40 χρόνια νεοφιλελευθερισμού. Θα είναι δύσκολο, κουραστικό, αβέβαιο, επικίνδυνο – και θα χρειαστεί αρκετό χρόνο. Θα είναι κομμουνιστικό με έναν εντελώς σύγχρονο και οξυδερκή τρόπο.

Αλλά θα είναι καλύτερο απ’ την μοιρολατρεία και τον εξυπνακισμό…

 Όχι;

«Δημιουργική καταστροφή» 1

Δευτέρα 4 Οκτώβρη>> Πάνω από 80.000 είναι οι υγειονομικοί που απ’ την 1η Οκτώβρη πετάχτηκαν έξω απ’ τα νοσοκομεία της (πολιτείας) της Ν. Υόρκης («αναστολή εργασίας»…) επειδή δεν δίνουν μπράτσο. Ογδόντα χιλιάδες σε σύνολο τετρακοσίων χιλιάδων… και δεν έχει αξία να αναζητήσετε το «ποσοστό». Η κλίμακα αυτής της προσωρινής (;) εκκαθάρισης στο «σύστημα υγείας» μιας μονάχα αμερικανικής πολιτείας (όπου υποτίθεται πέρυσι εξελισσόταν ένα «αμερικανικό Bergamo»…) φωτίζει τις ανάλογες εκκαθαρίσεις στο ελληνικό και στο ιταλικό – δεν ξέρουμε αλλού τι γίνεται. Φωτίζει (κατά την αιρετική αλλά καθόλου αυθαίρετη άποψή μας) εκείνο που ονομάζουμε αναδιάρθρωση υπέρ των συμφερόντων της «βιομηχανίας της υγείας» – ή, διαφορετικά, το τέλος της κλινικής όπως την γνωρίσαμε απ’ τον 19ο και, κυρίως, στην «ωρίμανσή» της, στον 20ο αιώνα.

Θα πουν όσοι επιμένουν να απωθούν την πραγματικότητα «μα είναι κάτι προσωρινό – δεν απολύονται οι ‘αρνητές’ υγιειονομικοί». Θα το δούμε αυτό. Ωστόσο θα ήταν παρανοϊκό (και θα προκαλούσε τεράστιες κοινωνικές αντιδράσεις) ίσως πριν από μόνο μια δεκαετία, το να υποστηρίζουν οι πολιτικές βιτρίνες της μορφής – κράτος, ταυτόχρονα, ότι «νοιάζονται για την δημόσια υγεία» και «εκκενώνουν τα νοσοκομεία από εργάτες / εργάτριες, ειδικευμένους…» Λέμε «θα ήταν παρανοϊκό …και θα προκαλούσε τεράστιες κοινωνικές αντιδράσεις». Το ότι δεν είναι (πια) δείχνει πολλά για την χρεωκοπία εκείνου που άλλοτε θα λεγόταν «στοιχειώδης κοινωνική συνείδηση»…

Σ’ αυτούς τους 20 μήνες που η ασταμάτητη μηχανή κάνει το εργατικό της καθήκον εναντίον της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας τονίσαμε / υποδείξαμε δύο προηγούμενα βήματα της ίδιας διαδικασίας εκκαθάρισης / εκκένωσης / αναδιάρθρωσης. Πρώτον, το ότι τα (δημόσια) νοσοκομεία έγιναν για πολλούς μήνες «μονοθεματικά» (εξαιτίας της δήθεν φονικότητας του τσαχπίνη) πετώντας έξω κάθε άλλη κατηγορία ασθενών, πολλοί απ’ τους οποίους είχαν παθήσεις σοβαρές έως θανατηφόρες χωρίς σταθερή ιατρική παρακολούθηση. Είναι άγνωστος ο αριθμός εκείνων που πέθαναν / δολοφονήθηκαν ή θα πεθάνουν / δολοφονηθούν στο μέλλον εξαιτίας αυτής της εκκαθάρισης – δεν είναι πάντως καθόλου μικρός. (Δείτε, επ’ ευκαιρία, την ανεξήγητη αλλά σοβαρή αύξηση των θανάτων φέτος, στα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας. Αναμφίβολα εκεί περιλαμβάνονται και οι άγνωστο πόσοι δολοφονημένοι απ’ τις πλατφόρμες. Αλλά όχι μόνον αυτοί…) Δεύτερον, το ότι η τηλεφωνική παροχή συμβουλών «πρώτων βοηθειών» σε περιπτώσεις πραγματικών (ή κατά φαντασίαν, λόγω αυξημένου φόβου / άγχους) συμπτωμάτων ασθένειας covid 19, αυτό δηλαδή που άλλοτε ονομαζόταν «πρώτος βαθμός φροντίδας υγείας» ΔΕΝ γινόταν από γιατρούς ή/και νοσοκόμους, αλλά από εργάτριες / εργάτες τηλεφωνικών κέντρων… Που είχαν μπροστά τους στην οθόνη του υπολογιστή, έναν απλό πίνακα «οδηγιών ανάλογα με τα αναφερόμενα συμπτώματα»… (Θα μπορούσε στο κοντινό μέλλον να είναι απλά μια on line μηχανή “τεχνητής νοημοσύνης” για το μεγαλύτερο μέρος της “πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας”).

Και τα δύο αυτά φαινόμενα δεν ήταν κρυφά. Έγιναν, εξελίχθηκαν, σε κοινή θέα. Το γεγονός ότι τόσο οι δημαγωγοί και οι κάθε είδους ειδικοί της τρομοεκστρατείας, όσο και οι πειθαρχημένοι caradinieri τα αντιμετώπισαν ως «μη γενόμενα», με εγκληματική αδιαφορία, δείχνει μόνο την συνέργεια των «κάτω» με τους «πάνω». Κι ωστόσο το γεγονός ότι ένα «θέμα υγείας» χρησιμοποιήθηκε ήδη απ’ το 2020 για να καταστραφεί όχι μόνο κάθε προϋπάρχουσα αντίληψη περί υγείας και αρρώστιας (είτε κοινωνική είτε ιατρική) αλλά για να αρχίσει και η κατεδάφιση των ιστορικών θεσμών φροντίδας υγείας (: το γενικό, μαζικό νοσοκομείο) είναι δραματικό. Και τώρα γίνεται ένα επόμενο βήμα, κτυπώντας εκείνους κι εκείνες που είχαν «παρασημοφορηθεί» σαν «ήρωες», οξύνοντας τεχνητά την «κρίση του συστήματος υγείας» (του προηγούμενου…)

Οξύνοντας τεχνητά την “κρίση του συστήματος υγείας”; Ακριβώς! Να ένα κοντινό παράδειγμα. Οι ντόπιοι δημαγωγοί ουρλιάζουν για τις “γεμάτες μεθ” στα νοσοκομεία της Σαλονίκης… κάτι που, υποτίθεται, δείχνει την ανευθυνότητα των βορειοελλαδιτών. Η αλήθεια είναι ανάποδη. Τα περιφερειακά νοσοκομεία της Δράμας, της Ξάνθης και της Καβάλας και αλλού έχουν “χάσει” ικανό μέρος απ’ το προσωπικό τους. Πρόκειται για τις εκατοντάδες γιατρών, νοσοκόμων κλπ, που πετάχτηκαν έξω επειδή δεν έδιναν μπράτσο. Σαν αποτέλεσμα ένα μέρος των “ασθενών covid” μεταφέρονται στη Σαλονίκη, όπου ωστόσο οι λεγόμενες “κλίνες covid” έχουν μειωθεί στο μισό σε σχέση με πέρυσι… Χοντροκομμένο το θέαμα της “έκτακτης ανάγκης”, αλλά στην ημερήσια διάταξη…

Ακόμα κι αν όλοι όσοι πετιούνται τώρα έξω απ’ το (ιστορικό) νοσοκομείο, είτε πρόκειται για γιατρούς, νοσοκόμες, τραυματιοφορείς και άλλες κατηγορίες μισθωτών, είτε πρόκειται για ασθενείς, «επιστρέψουν» μετά από κάποιους μήνες, το βήμα-της-αναδιάρθρωσης θα έχει γίνει. Και θα έχει γίνει για δύο λόγους, έναν πολιτικό / ιδεολογικό και έναν κατ’ αρχήν τεχνικό. Πρώτον επειδή η κοινωνική αντίδραση γι’ αυτήν την καταστροφή είναι σχεδόν μηδενική, θεωρώντας το ζήτημα των «εξόριστων» υγειονομικών ένα (ακόμα) συντεχνιακό, κορπορατίστικο θέμα, αδιάφορο για την ζωή των κοινωνιών. Και δεύτερον επειδή αναπόφευκτα αρκετοί απ’ αυτούς που έχουν ανάγκη ιατρικής φροντίδας (που κανονικά θα δινόταν πρόσωπο με πρόσωπο) να κατευθυνθούν στην αναζήτηση «διαγνώσεων» και «θεραπειών» μέσω internet. Πρόκειται για μια τάση που έχει αναπτυχθεί ήδη την προηγούμενη δεκαετία (άσχετα αν μνημονεύεται επίσημα) και ταιριάζει μια χαρά στο μοντέλο και στα συμφέροντα όχι μόνο της βιομηχανίας της υγείας αλλά και (εξίσου σημαντικό) στη συμπίεση του κόστους της κοινωνικής αναπαραγωγής…

(Μπορεί, όποιος θέλει, να κάνει την αναλογία με την «τηλε-εργασία» πριν και μετά την τρομοεκστρατεία. Υπήρχε εν σπέρματι ήδη… Με τα πραξικοπήματα γενικεύτηκε… Μετά την άρση των απαγορεύσεων έχει παραμείνει, σε έναν βαθμό σαφώς μεγαλύτερο απ’ ότι το 2018 ή το 2019 – και, κυρίως, οργανικά σε σχέση με την οργάνωση της εκμετάλλευσης της εργασίας στον 21ο αιώνα.)

«Δημιουργική καταστροφή» 2

Δευτέρα 4 Οκτώβρη>> Ανάλογες είναι οι ουσιαστικά ανεμπόδιστες εξελίξεις αν δούμε όχι το ζήτημα «υγεία και θεσμοί φροντίδας» αλλά το ζήτημα «εργασία και όροι εργασίας». Προς το παρόν αυτοί που πετιούνται εκτός εργασίας στον τομέα της υγείας (ή και αλλού) δεν απολύονται καθαρά. Προς το παρόν… Όμως έχει γίνει ένα αποφασιστικό βήμα απ’ την μεριά του συστήματος: έχει νομιμοποιηθεί μια μονομερής «απαίτηση», στηριγμένη σ’ ένα συνδυασμό τερατωδών ψεμάτων, τρομοκρατίας, ψυχολογικού πολέμου και εκβιασμών, σαν «όρος εργασίας». Η απόρριψη αυτής της απαίτησης ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να θεωρείται είτε σαν «πολιτική», είτε σαν «ηθική» – η απαίτηση (του πλατφορμιασμού) απ’ την άλλη μεριά είναι αδιαπραγμάτευτη και βίαιη. Και δεν πρέπει καν να θεωρείται αυτή η απαίτηση «πολιτική» με την μία ή την άλλη έννοια ή «ανήθικη» και, άρα, να ελέγχεται σαν τέτοια.

Και κτυπάει στον εργασιακό χώρο που κατεξοχήν, σε άλλες εποχές, η απόρριψη θα ήταν κοινωνικά και πολιτικά έγκυρη! Στο γενικό νοσοκομείο, στο παραδοσιακό ιατρείο. Για να γίνει καθαρό τι σημαίνει αυτό από εργατική άποψη, αρκεί να θυμηθείτε: οι δημαγωγοί και οι πειθαρχημένοι στρατιώτες, caradinierοι και pfizerοι, θεωρούσαν ότι αποστομώνουν οποιονδήποτε απέρριπτε / απορρίπτει την τρομοεκστρατεία και αμφισβητεί τα «δόγματά» της, με το είσαι γιατρός; αφού δεν είσα σκάσε… Κατέφευγαν, δηλαδή, στη μυθοποίηση ενός συγκεκριμένου καταμερισμού εργασίας / γνώσεων… Ε, τώρα, «ακόμα και γιατρός να είσαι μάζεψέ τα και δίνε του!!!» Πράγμα που σημαίνει όχι μόνο ότι η αμφισβήτηση και η άρνηση ακόμα και απ’ την μεριά «ειδικών» απαγορεύεται (κάτι που είναι ξεκάθαρο με την συνεχιζόμενη και εντεινόμενη λογοκρισία και αυτολογοκρισία…) αλλά, κυρίως, ότι η μισθωτή εργασία, ειδικευμένη ή όχι, θα υπόκειται πλέον στην αυθαιρεσία της εξουσίας!!! Της όποιας εξουσίας… Και οι «απαραίτητες ειδικότητες» δεν θα είναι τέτοιες μόνο με την παλιά έννοια του καταμερισμού γνώσεων, αλλά επιπλέον με τους όρους της «νέας κανονικότητας»: της τυφλής υπακοής, της πειθαρχημένης και «ευέλικτης» προσαρμογής… Τι κι αν είσαι, λέμε ένα παράδειγμα, ο μόνος ειδικός χειρούργος που έχουμε για καρκίνο των λεμφαδένων; Αν δεν υπακούς στο μεγάλο φετίχ της γενετικής (ή όποιο άλλο στον γαλαξία των νέων θεοτήτων) μάζεψέ τα και φύγε… Και οι ασθενείς σου ας πάνε στο διάολο!

Και πάλι μια υπενθύμιση, για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης και εκτίμησης των τωρινών καταστάσεων. Η αντίστοιχη υγιεινιστική τρομοεκστρατεία που είχε δοκιμαστεί με τις δήθεν «θανατηφόρες γρίπες», κυρίως εκείνη της «γρίπης των χοίρων» το 2009, απέτυχε μεταξύ άλλων επειδή ήταν οι γιατροί στα δημόσια συστήματα υγείας που απέρριψαν το δήθεν «σωτήριο» tamiflu καθησυχάζοντας τον κόσμο ενάντια στα ψέμματα της τότε δημαγωγίας περί φονικότητας!! (Το οποίο tamiflu τα κράτη είχαν ήδη αγοράσει με τους τόνους!). Κανένα κράτος όμως και κανένας δημαγωγός δεν τόλμησε τότε να πετάξει έξω απ’ τα νοσοκομεία τους «αρνητές» και τους «υπονομευτές»!!! Μόλις έντεκα ή δώδεκα χρόνια πριν οι συσχετισμοί δύναμης ήταν εντελώς διαφορετικοί…

Μοιάζει σα να έχουν περάσει αιώνες. Κι όμως. Είναι μόνο μισή γενιά! Δεν υπάρχει όμως πια καν συλλογική μνήμη. Και η ατομική είναι εξόριστη και καταγέλαστη.

Το τωρινό αντιεργατικό «momentum» είναι κάτι που απ’ την μεριά των αφεντικών της 4ης βιομηχανικής επανάστασης δεν πρόκειται να περιοριστεί στον τομέα της υγείας. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τέτοιο … αυτοπεριορισμό! Ίσως όχι αύριο, αλλά σύντομα θα προχωρήσει. Η επίθεση στο ιστορικό σύστημα υγείας με αιχμή και πολιορκητικό κριό την καταστροφή κάθε κοινωνικής και κλινικής ιδέας περί υγείας ήταν / είναι μια ριψοκίνδυνη εκστρατεία, που οφείλεται (το έχουμε γράψει και ξαναγράψει στο παρελθόν) σε δύο αιτίες. Πρώτον, στον παγκόσμιο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό και στην ελπίδα ότι οι δυτικές φαρμακομαφίες μπορούν ακόμα να ηγεμονεύσουν τεχνολογικά στον πλανήτη, με όλες τις προεκτάσεις που έχει ο έλεγχος της υγείας και των ατομικών data δισεκατομυρίων επιβατών της γης. (Αποδεικνύεται φρούδα αυτή η ελπίδα αλλά τα δυτικά αφεντικά δεν πρόκειται να το παραδεχτούν…). Και δεύτερον, στο ότι εδώ και χρόνια τα ίδια δυτικά αφεντικά έχουν εκτιμήσει ότι με όρους «δημοκρατίας», «ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών» και «ελεύθερης αγοράς» η καπιταλιστική αναδιάρθρωση γίνεται αργά, πολύ αργά, με πολλά και διάφορα εμπόδια, κυρίως απ’ την μεριά των κοινωνικών ηθών και εθίμων που ωστόσο παράγουν τυπική νομιμότητα.

Ριψοκίνδυνη μεν εκστρατεία το κτύπημα στην καρδιά του ιστορικού μοντέλου υγείας με όλες τις παραλλαγές του… Αλλά στο βαθμό που έχει νίκες (και, δυστυχώς, έχει πετύχει κάμποσες) η μεθοδολογία της «δημιουργικής καταστροφής» δεν πρόκειται να περιοριστεί εκεί. Ειδικά εφόσον η βίαιη αναδιάρθρωση της υγείας (τόσο ως εννοήσεων / αντιλήψεων όσο και ως θεσμών / μηχανισμών) αφορά άμεσα και κατευθείαν το πολύ ευρύτερο ζήτημα της κοινωνικής αναπαραγωγής στο σύνολό της, της αναδιοργάνωσης δηλαδή της εργασίας και της καθημερινής ζωής.

Ίσως το καταλάβουν αυτό ακόμα και οι πιο ηλίθιοι και πειθαρχημένοι caradinierοι / pfizerοι όταν θα γίνει καταναγκαστική, και όρος της μισθωτής σκλαβιάς συνολικά, η «ατομική φροντίδα υγείας» πάνω σε συγκεκριμένες καθεστωτικές «γραμμές» για το τι είναι τι, με διαρκείς ελέγχους και υποχρεωτικές «θεραπείες»… Κι όταν τα «ψυχολογικά τεστ» θα γίνουν καθημερινότητα για την έγκριση ή την απόρριψη του καθενός εδώ κι εκεί. Σε δουλειές, στη διασκέδαση, σε «χώρους μαζικών συγκεντρώσεων», στην κυκλοφορία…

Τότε όμως θα είναι αργά.

(φωτογραφία: Επτακόσιοι γιατροί και επαγγελματίες υγείας, στην ελβετία, ζητούν να σταματήσουν αμέσως οι πλατφορμιασμοί. “Δεν έχουμε κανένα στοιχείο ότι είναι ακίνδυνοι” λένε, και έχουν δίκιο. Δεν είναι οι μόνοι που τιμούν την θέση τους, έστω και καθυστερημένα, στρεφόμενοι κατευθείαν στην “καρδιά” της επίθεσης. Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλα κράτη.

Μόνο στο ελλαδιστάν είναι μετρημένοι στα δάκτυλα εκείνοι που τολμούν να πουν κάτι ανάλογο…)

«Δημιουργική καταστροφή» 3

Δευτέρα 4 Οκτώβρη>> Για όσους / όσες καταλαβαίνουν και θεωρούν τα πιο πάνω βάσιμα: είναι (και) γι’ αυτούς τους λόγους που θεωρούμε την αριστερής προέλευσης «θέση» (μαζικοί εμβολιασμοί / όχι υποχρεωτικοί) κάτι σαν «μισόλογα» που αντικειμενικά ενισχύουν τα αφεντικά (ακόμα κι αν υποκειμενικά ανήκει στην κατηγορία «το μη χείρον βέλτιστον»). Υπονοείται πίσω απ’ αυτήν την «θέση» μια κάποια βαριεστημένη προσπάθεια υποστήριξης μιας κάποιας «ελευθερίας» (της ελευθερίας ενάντια στους πλατφορμιασμούς) η οποία “ελευθερία” οφείλεται όμως σε παρεξήγηση και όχι σε γνώση. Ως εάν εκείνοι κι εκείνες που έχουν πλατφορμιαστεί το έκαναν «με ελεύθερη βούληση και έχοντας πλήρη γνώση για το περί τίνος πρόκειται» – αυτό είναι το άλλο μισό του υπονοούμενου.

Ελάχιστοι θα πήγαιναν πράγματι εθελοντικά να γίνουν πειραματόζωα και μάλιστα δωρεάν, με τα έξοδα των σακατεμάτων δικά τους!!! Ελάχιστοι! Δεν υπάρχει καμμία ελευθερία, μέσα ή έξω από εισαγωγικά, εδώ και 20 μήνες! Φυσικά η καθεστωτική αριστερά, στις διάφορες εκφάνσεις της, έχει στηρίξει φανατικά όλους τους εκβιασμούς, τα ψέμματα, τις καταστροφές θεσμών και ζωών και την τρομοκρατία – μόνο για να φτάσει (μουδιασμένα…) μπροστά στο ενοχλητικό γι’ αυτήν (: “μαζικός εμβολιασμός”!) γεγονός ότι αυτοί οι εκβιασμοί, τα ψέμματα και η τρομοκρατία ΔΕΝ πέτυχαν τους στόχους τους καθολικά, 100% ή έστω 90%!!

Δίπλα στέκονται και όλοι εκείνοι που αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι να «πιάσουν» το θέμα πλατφόρμες γενετικής μηχανικής και γενετική μηχανική / βιοτεχνολογίες σ’ όλο το (δυστυχώς δραματικά επίκαιρο και φονικό) εύρος του. Μιλάνε, γράφουν, μπουρδολογούν προσπαθώντας να μασκαρευτούν…  Έχουμε αποδείξει ότι αυτός είναι ο τεχνικός, ιδεολογικός και πολιτικός άξονας περιστροφής της τρομοεκστρατείας, αυτός είναι που έχει νοηματοδοτήσει τα πάντα. Απ’ τις μαζικές κατ’ οίκον φυλακίσεις ως τα καταναγκαστικά «τεστ» και απ’ το αναδυόμενο αλγοριθμικό πανοπτικό ως… (Το επερχόμενο “νέο καπιταλιστικό παράδειγμα” δύο σκέλη έχει, και τα δύο γενικής, καθολικής εφαρμογής: βιοτεχνολογίες / νευροεπιστήμες και πληροφορική / κυβερνητική).

Όποιος αφήνει στην άκρη τόσο την γενετική μηχανική όσο και την εκβιαστική επιβολή της ως (το μόνο ή το κυρίως) «θεραπευτικό μέσο» δεν μπορεί να εξηγήσει (εκτός αν απευθύνεται στον καθρέφτη του…) την σημασία της συγκέντρωσης και της επεξεργασίας απ’ τα αφεντικά, κατά την βούληση και τα συμφέροντά τους, των ατομικών δεδομένων υγείας… Δεν μπορεί να αντικρούσει στα σοβαρά τις τερατολογίες… Δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει την γενικευμένη εισβολή / καθιέρωση των «γενετικά τροποποιημένων οργανισμών» που είναι ζήτημα ελάχιστου χρόνου και στην ευρώπη, μέσα απ’ την οριστική και καθολική ακύρωση της νομοθεσίας που τους απαγόρευε… Κι ούτε μπορεί καν και καν να βρει τους «φυσικούς» και απόλυτα απαραίτητους συμμάχους σ’ εκείνες τις μειοψηφίες μεταξύ των γιατρών (στη δύση) που καταλαβαίνοντας πολύ καλά τι συμβαίνει επιχειρούν να κοντράρουν στα ίσια  το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα. 

Οι δύο πάνω πίνακες δείχνουν (αν υπάρχει άνθρωπος όχι μόνο να καταλάβει αλλά και να νοιώσει) τι ακριβώς σημαίνει γενετική μηχανική σήμερα. VAERS (Vaccine Adverse Event Reporting System) είναι το αμερικανικό σύστημα αναφοράς των παρενεργειών απ’ τα εμβόλια – όλα τα εμβόλια. Το πάνω διάγραμμα δείχνει τους θανάτους – από – εμβόλια (όλα τα εμβόλια!) που αναφέρθηκαν στο VAERS απ’ το 1990 και μετά. Το κάτω δείχνει τον αριθμό των θανάτων ανά εκατομμύριο εμβολιασμένων (από το σύνολο των εμβολίων) απ’ το 2010 και μετά. Η κόκκινη γραμμή και στα δύο είναι το «κατόρθωμα» των πλατφορμών γενετικής μηχανικής: πρόκειται για σφαγή! Εκβιασμένο μαζικό και “αόρατο” πένθος! (Και μην πει κανένας καραγκιόζης ότι απ’ τον τσαχπίνη πεθαίνουν περισσότεροι!!! Είναι εταιρεία ο τσαχπίνης; Υποσχέθηκε ότι θα σώσει την ανθρωπότητα; Βγάζει τρελά κέρδη απ’ τον θάνατο; Έχει μετόχους και ceo;)

Είναι μήπως «συγκυριακή» αυτή η σφαγή; Μήπως είναι ένα τυχαίο κακό; Όχι!!! Όσοι κάνουν κριτική στους γενετιστές και στους βιοτεχνολόγους (απ’ την δεκαετία του ’80 ήδη…) τους κατηγορούν ότι «παριστάνουν τους θεούς» έχοντας πλήρη και δομική άγνοια για το πως ζουν και υπάρχουν τα έμβια όντα, συμπεριλαμβανόμενου του είδους μας. Στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα η πλήρης άγνοια είναι ΤΟ γεγονός! Ο τρόπος που «δουλεύουν» οι βιοτεχνολόγοι είναι στατιστικός – και μόνο τέτοιος. Κόβουν, ράβουν γενετικούς κώδικες, μεταλλάσσουν, καταστρέφουν, συμπληρώνουν, και ύστερα «μετράνε στατιστικά» τα αποτελέσματα. Δεν υπάρχει καμμία λογική ίασης (όταν οι βιοτεχνολόγοι παίζουν τον Ασκληπιό…) όπως οι αιχμάλωτοι υπήκοοι νομίζουν. Υπάρχει μόνο η βίαιη «λογική» της στεγνής αριθμητικής: αν στους 100 επιζήσουν οι 60 «πάμε καλά»… Δεν πρόκειται καν για ιατρική επιστήμη, αν στη λέξη «επιστήμη» υπάρχει (υπάρχει;;) μια ισχυρή βάση ηθικής. Είναι ωμή τεχνολογία, που υπηρετεί τα συμφέροντα των εταιρειών που την προωθούν και των κρατών που την στηρίζουν, τελεία και παύλα.

Αποφεύγοντας να αντικρίσουν την σφαγή που ήδη προκαλούν οι πλατφόρμες της γενετικής μηχανικής που εξαπατούν εμφανιζόμενες σαν «εμβόλια» έτσι ώστε να λεηλατήσουν την κοινωνική εξοικείωση με τα ιστορικά εμβόλια, όσοι μιλάνε γι’ αυτήν την ψόφια ελευθερία (που όμως έχει στο κέντρο της τους βωμούς, το θυσιαστήριο) γίνονται αντικειμενικά εταίροι και συνένοχοι. Δεν είναι, όμως, μόνον αυτό. Στηρίζουν κι έναν επικίνδυνο ηθικό / ιδεολογικό μετασχηματισμό, τον οποίο η ασταμάτητη μηχανή δεν περίμενε καν και καν.

Πολλά, πάρα πολλά απ’ τα θύματα του γενετικού βιομηχανικού εγκλήματος, περιλαμβανόμενων των οικείων όσων δολοφονούνται, αρνούνται να παραδεχτούν ότι οι «πλατφόρμες» σκοτώνουν ή/και σακατεύουν! Κι ακόμα περισσότερο αρνούνται να ουρλιάξουν, να ορμήξουν στους υπεύθυνους του εγκλήματος!! Γιατί αυτό το απίστευτο; Έχοντας αποφασίσει να πλατφορμιαστούν κάτω απ’ τους εκβιασμούς τους οποίους αρνούνται να αναγνωρίσουν σαν τέτοιους (γιατί αν τους παραδέχονταν θα έπρεπε να έχουν ορμήξει πολύ πριν την ώρα του μπράτσου), άρα χωρίς καμμία «ελευθερία βούλησης», εσωτερικεύουν την πρώτη αυτοκαταστροφική άρνηση διπλασιάζοντάς την ακόμα χειρότερα. «Κάτι άλλο θα φταίει» μοιρολογούν, και φυσικά είναι εύκολο οι προδότες γιατροί να τους υποδείξουν ένα «κάτι άλλο». Με δυο λόγια νοιώθουν ενοχές και ότι αυτοί φταίνε για τα καθεστωτικά εγκλήματα…

Πρόκειται για κάτι μοναδικό στις σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες. Αλλά και κάτι στρατηγικής σημασίας για το σύμπλεγμα. Διότι αν πείθει ότι για τα εγκλήματά της γενετικής μηχανικής φταίνε τα θύματά της, τότε έχει τον δρόμο ορθάνοικτο μπροστά του! Αν δεν το σταματούν (το σύμπλεγμα) οι νεκροί και οι σακατεμένοι, τότε ποιος θα το σταματήσει και γιατί; Οι εσωτερικές αντινομίες του; Χα!

Να λοιπόν τι πετυχαίνουν εκείνοι που λένε ή υπονοούν ότι οι πλατφορμιασμένοι διάλεξαν «ελεύθερα»: δεν υπάρχει έγκλημα κατά της ανθρωπότητας αν τα θύματα λένε, νοιώθουν, «εγώ φταίω, φαίνεται ότι είχα άλλα προβλήματα!…» Κατά συνέπεια μια βαθιά πολιτική αντίθεση για το παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας, των σωμάτων, της φύσης, ξεπέφτει σε μια παρέλαση «γενναίων – που – πολεμούν –  για – το – καλό – της – επιστήμης – και – πέφτουν – άδοξα – εξαιτίας – αδέσποτων – αιτίων/σφαιρών» και σε μια άλλη παρέλαση «δειλών – που – δεν – έχουν – καταλάβει – και – φοβούνται»….

Είναι η ίδια βαθιά και ολοκληρωτική ανηθικότητα και η ίδια ακριβώς εσωτερίκευσή της με εκείνες όσων υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχουν βιασμοί και ενδο-οικογενειακές κακοποιήσεις γιατί εν τέλει είναι τα ίδια τα θύματα που φταίνε… “Κάτι δεν κάνουν σωστά”…