Month: June 2021

Αυτοί ξέρουν (1)

Δευτέρα 21 Ιούνη>> Το πιο κάτω είναι screenshot από επίσημο έγγραφο του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου. Κατ’ αρχήν προσέξτε την ημερομηνία. 10 Ιούλη 2020. Τι κάνατε εκείνη την ημέρα; (Τι σημασία μπορεί να έχει;)

Για την διευκόλυνσή σας μεταφράζουμε τα τονισμένα με κίτρινο φόντο σημεία· με τον δικό μας τονισμό.

Για την διευκόλυνση της ανάπτυξης, της έγκρισης και της ασφάλειας εμβολίων covid-19 οι ευρωβουλευτές σήμερα υιοθέτησαν μια προσωρινή παρέκκλιση συγκεκριμένων νόμων για τις κλινικές δοκιμές.

Το κοινοβούλιο σήμερα υιοθέτησε ένα νέο κανονισμό με 505 ψήφους (υπέρ) προς 67 (κατά) και 109 απουσίες, μέσω της επείγουσας διαδικασίας που θα επιτρέψει σε εμβόλια και θεραπείες covid-19 να αναπτυχθούν πιο γρήγορα.

Η ανάπτυξη και η εφαρμογή ενός αποτελεσματικού και ασφαλούς εμβολίου ενάντια στον ιό είναι η πιο πιθανή μόνιμη λύση για να σταματήσει η πανδημία. Γι’ αυτό το σκοπό η Επιτροπή πρότεινε μια ευρωπαϊκή εμβολιαστική στρατηγική για την covid-19, συμπεριλαμβανόμενης μιας προσωρινής και στενά σχετικής με την covid-19 παρέκκλισης συγκεκριμένων κανόνων για τις κλινικές δοκιμές.

…

Μερικά εμβόλια και θεραπείες covid-19 που βρίσκονται ήδη σε ανάπτυξη μπορούν να οριστούν σαν γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί (GMOs) και κατά συνέπεια καλύπτονται απ’ τις οδηγίες της ΕΕ για τους GMOs. Δεδομένου ότι οι εθνικές νομοθεσίες σχετικά με τους περιβαλλοντικούς κινδύνους από ιατρικά προϊόντα που περιέχουν ή αποτελούνται από GMOs ποικίλουν αξιοσημείωτα μεταξύ των κρατών μελών, μια χαλάρωση αυτών των κανόνων απαιτείται για να αποφευχθεί σημαντική καθυστέρηση για σωτήρια εμβόλια και θεραπείες.

Τι λέει το ευρωκοινοβούλιο; Ότι 505 + 67* + 109* ευρωβουλευτές στις 10 Ιούλη του 2020 συμμετείχαν στην “παρέκκλιση”, ΑΚΥΡΩΣΗ (ουσιαστικά) της ευρωπαϊκής νομοθεσίας που απαγορεύει τους γενετικά τροποποιημένους / μεταλλαγμένους οργανισμούς, για ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΔΡΟΜΟ σε «εμβόλια ή θεραπείες» που «περιέχουν ή αποτελούνται» από γενετικά μεταλλαγμένους οργανισμούς – για το καλό του κόσμου φυσικά.

Λέτε να μην ήξεραν τι κάνουν; Ήξεραν και παραήξεραν!!!

(* Συμπεριλαμβάνουμε τους διαφωνούντες και τους απέχοντες αφού δεν γύρισαν τον κόσμο ανάποδα…)

Αυτοί ξέρουν (2)

Δευτέρα 21 Ιούνη>> Το πιο κάτω είναι screenshot από άλλο επίσημο έγγραφο. Αυτό αφορά το «συμβούλιο», δηλαδή το μάζεμα των κεντρικών πολιτικών βιτρινών της ε.ε.. Προσέξτε και πάλι την ημερομηνία: 14 Ιούλη 2020. (Δεν ρωτάμε τι κάνατε τις μέρες που αποφασιζόταν η «μοίρα» μας / σας…. Δεν έχει σημασία…). Ο τονισμός δικός μας.

Σήμερα το Συμβούλιο υιοθέτησε έναν κανονισμό που έχει στόχο να επιταχύνει την ανάπτυξη και την εφαρμογή ενός εμβολίου κατά της covid-19 στην Ε.Ε. Η απόφαση προνοεί για μια προσωρινή παρέκκλιση για λογαριασμό κλινικών δοκιμών με τέτοια εμβόλια απ’ την ισχύουσα νομοθεσία για τους περιβαλλοντικούς κινδύνους που προβλέπεται στην Ε.Ε. για την ηθελημένη απελευθέρωση στο περιβάλλον και την ελεγχόμενη χρήση γενετικά μεταλλαγμένων οργανισμών (GMOs). Επιπλέον ξεκαθαρίζει ότι αυτή η προσωρινή παρέκκλιση ισχύει επίσης όταν τα κράτη μέλη επιτρέπουν ιατρικά προϊόντα που περιέχουν ή συνίστανται από GMOs με σκοπό την θεραπεία ή την πρόληψη της covid-19 ώστε να χρησιμοποιηθούν σε συγκεκριμένες κατ’ εξαίρεσην και επείγουσες καταστάσεις όπως αυτές ορίζονται απ’ την φαρμακευτική νομοθεσία. Οι περιβαλοντικές συνέπειες των ιατρικών προϊόντων (συμπεριλαμβανόμων των εμβολίων) που περιέχουν ή συνίστανται από GMOs και προορίζονται να θεραπεύσουν ή να προλάβουν την covid-19 θα παραμείνουν τμήμα της διαδικασίας έγκρισης της πρόσβασής τους στην αγορά, με σεβασμό στις απαιτήσεις προστασίας του περιβάλλοντος που έχουν οριστεί στη νομοθεσία για τους GMOs

Τι λέει στο συμβούλιο; Ότι αποφασίζει να ΑΚΥΡΩΣΕΙ (ουσιαστικά) την ευρωπαϊκή νομοθεσία που απαγορεύει τους γενετικά τροποποιημένους / μεταλλαγμένους οργανισμούς για ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ σε «εμβόλια ή θεραπείες» που «περιέχουν ή αποτελούνται» από γενετικά μεταλλαγμένους οργανισμούς – για το καλό του κόσμου φυσικά.

Λέτε να μην ήξεραν τι κάνουν; Ήξεραν και παραήξεραν!!!

Του αγίου πνεύματος της εξουσίας – ανήμερα…

Δευτέρα 21 Ιούνη>> Η ευρωπαϊκή νομοθεσία ΑΠΑΓΟΡΕΥΕ από το 2001 την «απελευθέρωση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον, στη φύση», άρα ΑΠΑΓΟΡΕΥΕ οτιδήποτε γενετικά μεταλλαγμένο εκτός εργαστηρίων ή γενικά ελεγχόμενης «κινητικότητας». Γιατί η καλή ευρωπαϊκή νομοθεσία είχε θεσπίσει τέτοια αυτηρή απαγόρευση; Επειδή ήταν, είναι και θα είναι για πάντα άγνωστο το τι σημαίνει για την έμβια αλληλουχία στον πλανήτη μας (την σχέση, δηλαδή, μεταξύ του συνόλου των ζωντανών οργανισμών) το να κατασκευάζεται ένας οργανισμός – χίμαιρα. Φυσικά όλα τα επιστημονικά παπαγαλάκια των βιοτεχνολογικών εταιρειών / μαφιών, εδώ και δεκαετίες, υποστηρίζουν (εντελώς «επιστημονικά») ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος. Και ότι όσοι έχουν αντιρρήσεις (συμπεριλαμβανόμενης της ε.ε.) είναι «αρνητές», «αντιεπιστημονικοί», «τρελοί», κλπ. Τα γνωστά…

Εννοείται ότι υπάρχει επιπλέον και το τεράστιο (οικονομικά, πολιτικά, ηθικά) ζήτημα της ιδιοκτησίας επί των μεταλλάξεων. Οι «πατέντες». Αλλά γι’ αυτό μια άλλη φορά, ώστε να έχουμε χώρο.

Στα μέσα του περασμένου Ιούλη λοιπόν τα πολιτικά όργανα της ε.ε. («συμβούλιο», ευρωκοινοβούλιο) ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΑΚΥΡΩΣΟΥΝ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ επιτρέποντας την απελευθέρωση γενετικά μεταλλαγμένων οργανισμών (με σύριγγες…) όχι γενικά κι αόριστα στη φύση αλλά γενικά και στοχευμένα σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπινα κορμιά. Και είπαν ότι το έκαναν λόγω «έκτακτης ανάγκης». Χωρίς να απαιτήσουν (πάντα λόγω «έκτακτης ανάγκης»…) την κατασκευή συμβατικών εμβολίων, «παλαιάς τεχνολογίας».

Με απλά λόγια η απόφαση που πήραν ήταν στημένη! Καμμία ανάγκη δεν υπήρχε για να αποφασίσουν την απελευθέρωση GMOs στα ανθρώπινα σώματα – υπήρχαν πολλές άλλες λύσεις, πολύ πιο ασφαλείς απ’ το όργιο της γενετικής μηχανικής. Καμμία ανάγκη υγείας δεν υπήρχε ώστε να «παγώσει» η πιο ισχυρή νομοθεσία κατά των μεταλλαγμένων στον πλανήτη – όπως λένε εκείνοι που την μισούν. Άλλες ανάγκες; Ναι, τέτοιες υπήρχαν.

Ελπίζουμε ότι δεν ξαφνιαστείτε αν μάθετε ότι τα όργανα της ε.ε. ετοιμάζονται να καταργήσουν για πάντα τη νομοθεσία κατά των GMOs (ίσως μέσα στους λίγους επόμενους μήνες) με το επιχείρημα «δεν πρέπει να μείνουμε πίσω τεχνολογικά»… Και ότι, άρα, βρήκαν ευκαιρία για να επιβάλλουν την απελευθέρωση (των GMOs και των πολλαπλών επιχειρηματικών κερδών) επάνω μας με σημαία τον τσαχπίνη, έτσι ώστε στο τέλος να πουν (οι δημαγωγοί τους) «καλά, κουβαλάτε τις μεταλλάξεις μέσα σας και φοβόσαστε να τις φάτε σε new food;». Ήδη στη βρετανία η παρέλαση με σημαία «τα γενετικά μεταλλαγμένα είναι καλύτερα» έχει ξεκινήσει νομοθετικά…

Λοιπόν: στη ζούλα, πέρα απ’ όσα ξέραμε ως τώρα, η επιβολή της γενετικής μηχανικής ως «εμβολιαστικής αναγκαιότητας» σημαδεύει ένα τεράστιο σημείο στροφής για την ε.ε. με πολύ περισσότερες προεκτάσεις – και καμμία απ’ αυτές ευοίωνη. (Θα χρειαστεί να επανέλθουμε).

Ό,τι και να κάνατε / κάναμε στα μέσα του περασμένου Ιούλη, το καλοκαίρι του 2020, τα «όργανα» της ε.ε., έχοντας πλήρη γνώση και επίγνωση του τι κάνουν, κατάργησαν μια στρατηγικής σημασίας νομοθεσία που εμποδίζει το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα να «αναπτυχθεί» – και σας / μας το έκρυψαν! Σας / μας (εμάς εδώ όχι…) εξαπάτησαν!!! Στεγνά και καθαρά… Είναι ύπουλος δόλος: κεντρικό ζήτημα στην προηγούμενη απαγόρευση ήταν η «γνώση των καταναλωτών» ότι το τάδε ή το δείνα τρόφιμο έχει συστατικά από μεταλλάξεις. (Είναι η δεύτερη στρατηγικής σημασίας νομοθεσία που καταργείται, στα μουλωχτά. Η άλλη είναι η GDPR. Φυσικά θα “μνημονεύονται” πότε εδώ και πότε εκεί…. σαν την γαλλική επανάσταση ας πούμε…)

Σας / μας έφτυσαν στα μούτρα λοιπόν, λέγοντας «Δεν πάτε να γαμηθείτε κι εσείς και οι ανησυχίες σας για τις μεταλλάξεις; Θα σας τις κάνουμε υποδόρειες». Κι αυτό το έκαναν κρυφά, δόλια, στο σκοτάδι· αν και, για τυπικούς λόγους, όλες οι αποφάσεις των «οργάνων», άρα κι αυτές, δημοσιοποιούνται. Ποιός ασχολείται όμως εκτός από κάτι περιθωριακούς σαν εμάς;

Κάποιοι (ίσως εγκάθετοι ίσως αφελείς) θα ρωτήσουν: εντάξει, οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής προωθούν GMOs στο σώμα, στο αίμα, στα όργανά μας… Σημαίνει όμως αυτό ότι μεταλλάσσονται και τα δικά μας κύτταρα; Συγγνώμη, αλλά η ερώτηση είναι επιεικώς ηλίθια. Όποιος θέλει έντιμη απάντηση ας δει τους (ως τώρα) 15.000 δολοφονημένους απ’ τις πλατφόρμες και τους τουλάχιστον 1,5 μύριο με λιγότερο ή περισσότερο σοβαρές βλάβες εξαιτίας τους στην ευρώπη, μέσα σε ελάχιστους μήνες· αρκετοί λένε ότι τα πραγματικά θύματα είναι δεκαπλάσια. Αυτή είναι η αντίδραση της φύσης των ανθρώπινων σωμάτων στην εισβολή GMOs!!! Μια καταστροφή χωρίς προηγούμενο στο όνομα «θεραπείας»!… Αν αυτές οι εκατόμβες δεν είναι Η απάντηση, τι άλλο περιμένει κανείς να διαβάσει εδώ;

Αν ο συνδυασμός «απελευθέρωσης» και απόκρυψης / εξαπάτησης· αν η τρομοκρατία, ο ψυχολογικός πόλεμος, οι εκβιασμοί, οι έκτακτες νομοθεσίες, όλα όσα επιστρατεύτηκαν για να επιτρέψουν αυτόν τον συνδυασμό εισβολής των GMOs στα ανθρώπινα σώματα και απόκρυψης / εξαπάτησης για το τι συμβαίνει· αν όλα αυτά δεν συνιστούν ωμό πόλεμο κατά των αιχμάλωτων υπηκόων και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, τότε τι συνιστούν;

Κάποιοι άλλοι, ίδιας διανοητικής κατάστασης, θα επιμείνουν: ναι, αυτά μπορεί να ισχύουν για τις vector πλατφόρμες της astrazeneca ή του sputnik· δεν ισχύουν όμως για τις mRNA πλατφόρμες της pfizer/bionteck και της moderna… Αν έκαναν κοπάνα απ’ την βιολογία του σχολείου και έχουν μαύρα μεσάνυχτα για το τι είναι ένα κύτταρο τι να κάνουμε; Ας αναζητήσουν, τουλάχιστον, τους δολοφονημένους και τους σακατεμένους συγκεκριμένα απ’ αυτές τις δύο εταιρείες… Ή ας ξαναδούν το video με τον Velot… (Όλο το σχόλιο στο Τα κλειδιά του εφιάλτη 1, 19 Απρίλη – μόνο το video εδώ).

Συνένοχοι στα πιο πάνω είναι οι πάντες ανάμεσα στις πολιτικές βιτρίνες· όλα τα κόμματα έχουν ευρωβουλευτές και ξέρουν για την ψηφοφορία / απόφαση της 10ης Ιούλη του 2020… Είναι, φυσικά, όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις – the counsil… Είναι όλα τα λαμόγια της δημαγωγίας, είτε πληρώνονται είτε όχι· και κάθε ένας «ειδικός», απ’ τους «αριστερούς» αιματολόγους των Παρισίων και τους πασόκους των μπίζνες υγείας του Λονδίνου, ως τα “τρομερά παιδιά” του MIT και τους «δεξιούς» ιερείς της πάλαι ποτέ προσευχής των 6.00 – γιατί κι αυτοί γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται… Κι αν δεν ξέρουν, αν τολμήσουν να κλαψουρίσουν «α, συγγνώμη, δεν ήξερα», ας σκίσουν τα πτυχία τους και ας πάνε να σπάνε εθελοντικά πέτρες. Τουλάχιστον θα έχουν μια κάποια κοινωνική χρησιμότητα: θα φτιάχνουν άμμο για καινούργιες παραλίες!

Συνένοχες είναι και οι διάφορες «περσόνες», influencers και τα λοιπά σκατά των αντιsocial media, άσχετα με την ιδεολογία και το παρελθόν που επικαλούνται. Νάρκισσοι και ΣούπερΕγώ που απειλούν, ελεεινολογούν, αφοδεύουν στα πληκτρολόγιά τους, σαν γνήσιοι «στρατιώτες» και «δεκανείς» του πολέμου που πάσχουν από φονική ακράτια… Είναι συνένοχες όλες αυτές οι «προσωπικότητες» επειδή από αδιαφορία, αμέλεια ή έπαρση δεν φρόντισαν να πληροφορηθούν έγκαιρα και σωστά αυτά που θα έπρεπε· και επειδή κάνουν ό,τι μπορούν για να δράσουν σαν «πέμπτη φάλαγγα».

(Και οι «πράσινοι»; Αυτοί δεν είναι εναντίον των γενετικών μεταλλάξεων; Δεν θα έπρεπε να έχουν εκπέμψει όλα τα S.O.S.; Ααααααα…. Επ’ αυτού με άλλη ευκαιρία…)

Τρώνε, πίνουν και σκοτώνουν…

Δευτέρα 21 Ιούνη>> Ένας λόγος που πολλοί, πάρα πολλοί, δυσκολεύονται να παραδεχτούν πως έτσι έχουν τα πράγματα (όσα στοιχεία κι αποδείξεις κι αν βρεθούν μπροστά τους) είναι ότι έχουν πέσει (εδώ και 2 τουλάχιστον γενιές αν όχι περισσότερες) στο αμάρτημα της προσωποποιήσης της εξουσίας. Ταυτίζουν την (κρατική, καπιταλιστική και παρακρατική) εξουσία με συγκεκριμένα άτομα (πολιτικές βιτρίνες) και, άρα, όταν βρίσκονται μπροστά σε αδιαμφισβήτητα εγκλήματα, είτε ψάχνουν να τα χρεώσουν σε επιλεγμένα πρόσωπα (δαιμονοποιώντας τα) είτε αδυνατούν να χωνέψουν ότι η τάδε ή η δείνα πολιτική βιτρίνα είναι τόσο … κακούργα… Είναι η δεξιά έως ακροδεξιά αντίληψη για την Ιστορία, τους θεσμούς, το κράτος, τον καπιταλισμό, που παράγει σύγχιση, προσωπο-λατρεία και προσωπο-μίσος, κρύβοντας τις βασικές λειτουργίες του συστήματος· μια αντίληψη απόλυτα εχθρική στην εργατική τάξη. Είναι η αντίληψη που ψάχνει (και λέει ότι βρίσκει) τους «ιδανικούς κακούς», τους «συνωμότες». Η αντίληψη που πριν 10 χρόνια κυνηγούσε τον Σόιμπλε και την Μέρκελ…

Αλλιώς απορεί. «Είναι δυνατόν η Μέρκελ, ο Μακρόν, ο τάδε ή ο δείνα να θέλουν το κακό του λαού τους;» Τέτοια είναι τα ηθικο-πολιτικά γκρεμοτσακίσματα που προκύπτουν απ’ την παιδιάστικη εξίσωση «εξουσία = ο τάδε ή η δείνα».

Σίγουρα η εξουσία ασκείται πρακτικά από ανθρώπους. Όμως τα (καπιταλιστικά) συμφέροντα, οι δομές, οι τάσεις, είναι πολύ πιο απρόσωπα απ’ όσο η μέση (μικροαστική) αντίληψη θέλει και μπορεί να καταλάβει. Η τάδε ή η δείνα πολιτική βιτρίνα υπηρετεί, πρώτ’ απ’ όλα, το συμφέρον των αφεντικών (των καπιταλιστικών κλάδων π.χ.) που εκπροσωπεί. Αν οι εκπρόσωποι της μίας ή της άλλης μερίδας του κεφάλαιου ή κάποιοι «ειδικοί» πείσουν την πολιτική βιτρίνα (κάτι που είναι εύκολο) ότι μεσοπρόθεσμα το «καλό» του κεφάλαιου θα είναι «καλό και για τον λαό», τότε η τάδε ή η δείνα πολιτική βιτρίνα θα προσχωρήσει στην εξυπηρέτηση των συγκεκριμένων συμφερόντων. Και θα γίνει, αν κάτι πάει στραβά, ο «σάκος του μποξ»· κάτι που καθόλου δεν ενοχλεί τα πραγματικά αφεντικά.

Αξίζει να θυμίσουμε πως ακόμα και οι σπουδαγμένες πολιτικές βιτρίνες είναι, κυρίως, προϊόντα των κομματικών σωλήνων. Ξέρουν ορισμένα κόλπα απ’ την τεχνική της άσκησης της πολιτικής εξουσίας, κόλπα που έμαθαν κατά την γραφειοκρατική «άνοδό» τους· καθόλου όμως το τι είναι το ψηφιακό cloud, η γενετική cripsr/cas9 ή οι κβαντικές επικοινωνίες. Πολύ λιγότερο έχουν οποιαδήποτε κριτική στάση· δεν πληρώνονται άλλωστε γι’ αυτό!!! Κυβερνούν με την στήριξη διάφορων τεχνογραφειοκρατικών επιτροπών «ειδικών», που είναι τεχνοκράτες (με τα δικά τους συμφέροντα).

Δεν λέμε ότι οι πολιτικές βιτρίνες είναι «θύματα» του κεφάλαιου, και ότι ξηλώνουν – για παράδειγμα – την νομοθεσία κατά των GMOs επιτρέποντας την προέλαση της γενετικής μηχανικής και της ψηφιακής / αλγοριθμικής φυλακής «κατά λάθος»! Όχι. Είναι υπηρέτες του κράτους / κόμματος των αφεντικών ή των πιο δυναμικών φραξιών του. Είναι οι μπροστινοί, οι «αυτοφωράκηδες» κατά μια έννοια, στους οποίους έχει παραχωρηθεί η τυπική αρμοδιότητα να υπογράφουν νόμους για πράγματα που σπάνια γνωρίζουν.

Σαν υπηρέτες ξεκινούν τα εγκλήματα. Κι όταν πια οι εγκληματικές τάσεις που εκπροσωπούν δεν τους χρειάζονται, όταν ξεγυμνωθούν απ’ την καπιταλιστική ιστορική αναγκαιότητα που υπηρέτησαν, φαίνονται σαν αυτό που είναι: ανθρωπάκια περιορισμένων δυνατοτήτων, που δεν μπορούν να εξηγήσουν καν το γιατί έκαναν το ένα ή το άλλο σε οποιονδήποτε δεν είναι του συναφιού τους.

Συνεπώς έχουν απόλυτα και 100% τις ευθύνες τους. Δεν είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για το έγκλημα της επιβολής των γενετικών μεταλλάξεων· είναι και αυτοί, ανάμεσα στους υπόλοιπους. Αλλοίμονο όμως σ’ εκείνους που υποφέροντας απ’ την προσωποποίηση της εξουσίας είτε δαιμονοποιούν τις πολιτικές βιτρίνες είτε τις αθώωνουν: «μονά ζυγά» χάνουν αφού δεν καταλαβαίνουν τις βάσεις και τα (απρόσωπα) χαρακτηριστικά μιας διαδικασίας που είναι αφόρητα ιστορική.

(φωτογραφίες: Σε πάνω από 400 πόλεις του πλανήτη έγιναν μεγάλες διαδηλώσεις κατά των γενετικών μεταλλάξεων και των GMOs… Πότε; Τον Μάη του 2015. Τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος αντεπιτέθηκαν όσο πιο παγκόσμια γινόταν το 2020. Αυτές τις μάχες δίνουμε και όχι: δεν είμαστε η οπισθοφυλακή, όσο κι αν το θέλουν πολλοί και διάφοροι!

Υπάρχει κάτι τραγικά ειρωνικό ή και πρόστυχο στο γεγονός ότι πριν μόλις λίγα χρόνια το Έξω οι GMOs απ’ τα γονίδιά μας ήταν κοινοπία του κοινωνικού ανταγωνισμού… Και τώρα έχουμε τόσους (πρώην) “αντι-” που διατάζουν το ακριβώς αντίθετο.

Ποιά υπνοβασία μπορεί να δικαιολογήσει τέτοια συνθηκολόγηση; Και ποιό “κομματικό” ή με οποιαδήποτε έννοια “πολιτικό” συμφέρον μπορεί να κάνει σημαία του μια τέτοια προδοσία;)

Η ρωγμή του ιστορικού χρόνου: τι σου ζητάμε ρε;

Δευτέρα 21 Ιούνη>> Σκίζουν τα ρούχα τους απ’ το δήθεν πάθος τους να υπερασπιστούν την αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος – εναντίον ενός δεξιού / χριστιανικού συνεδρίου για την «υπογονιμότητα» και την οικογένεια… Όμως είναι ακριβώς οι ίδιοι, μα ακριβώς οι ίδιοι, που επιδιώκουν και ορέγονται να απαγορεύσουν οποιαδήποτε αυτοδιάθεση οποιουδήποτε σώματος, γυναικείου, αντρικού, παιδικού, ηλικιωμένου, οποιασδήποτε φυλής… Είναι οι ανθρωποφύλακες του «εμβολιάσου ρε, τι σου ζητάμε;».

Θα ήταν εύκολο και δίκαιο να μιλήσουμε για τους πρεζάκηδες της εξουσίας – αλλά θα ήταν ρηχό και επιφανειακό. Η παλιά αυτοδιάθεση, η αληθινή, εκείνη που παριστάνουν ότι υμνούν οι φύλακες του συστήματος, έχει πεθάνει προ πολλού (περισσότερα στο Sarajevo 159a) – απλά κάνουν κάθε τόσο το μνημόσυνό της. Αντίθετα η εικονική “αυτοδιάθεση”, η “αυτοδιάθεση” του “δώστε μου γενετική μηχανική, cyber transformation και ψηφιακή επαύξηση να πέσω επάνω της με χαρά”, αυτή πράγματι κουρντίζεται για να κατακτήσει το κοινωνικό πεδίο. Είναι η “αυτοδιάθεση” του δούλου στο “τέλος του παιχνιδιού” του Μπέκετ: (η μοιρολατρεία) μιας διαλεκτικής ιστορικής αντίθεσης αφέντη και υπηρέτη, την οποία όλοι ζουν μ’ έναν τρόπο που τους διαφεύγει, αλλά απ’ την οποία κερδίζει μόνο τ’ αφεντικό. Στην καλύτερη: είναι η «αυτοδιάθεση» του εξαρτημένου. Η «ελευθερία να υπακούς»….

Κάνουν παράσταση οι λακέδες της εξουσίας όταν κτυπιούνται για την “αυτοδιάθεση”. Είναι οι σφουγγοκωλάριοι της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης. Τα κωλόχαρτα της Ιστορίας. Σαν μαριονέτες τραβάνε τα μαλλιά τους για να αποδείξουν πόσο νοιάζονται για τα σώματα. Για να μπορούν πριν και μετά να τα πετάξουν σε “κοινές δεξαμενές” κατά βούληση, με κάθε άλλοθι και αθώο ύφος. Να τα πετάξουν εκτελώντας τις διαταγές, με την ελπίδα ότι θα την γλυτώσουν. Για να μπορούν να λένε “μα η σχέση κόστους / οφέλους είναι καλή!” – εννοώντας ότι τα συμφέροντα των φαρμακομαφιών είναι κάπως λιγότερο φονικά απ’ έναν υπερδιογκωμένο τσαχπίνη· αλλά μια χαρά σκοτώνουν και σακατεύουν βιοτεχνολογικά.

Κανείς δεν θα γλυτώσει απ’ την ρωγμή του χρόνου. Μέσα σ’ αυτήν, μέσα απ’ αυτήν, μόνο ο ιστορικός υλιστής μπορεί να δει έγκαιρα την αστραπή της στιγμής του κινδύνου.

Μέχρι πού φτάνει ο Ατλαντικός;

Δευτέρα 21 Ιούνη>> Ως τον Ειρηνικό βέβαια! Ολόκληρο! Και οπωσδήποτε περιλαμβάνει την ταϊβάν… Αυτό είναι το πολιτικο/στρατιωτικό συμπέρασμα απ’ την τελευταία σύνοδο του νατο, στις 14 του μήνα: για πρώτη φορά στην ιστορία του έχει αναφορά στο κινεζικό κράτος ως απειλή. Η παράγραφος 55 του τελικού «κειμένου» (για τους οχτρούς) γράφει επί λέξει:

Οι δηλωμένες φιλοδοξίες της Κίνας και η δυναμική συμπεριφορά της αποτελούν συστηματικές απειλές για την διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες και σε περιοχές σχετικές με την ασφάλεια της Συμμαχίας. Ανησυχούμε γι’ αυτές τις πιεστικές πολιτικές που βρίσκονται σε αντίθεση με τις θεμελειώδεις αξίες που περιλαμβάνονται στη Συμφωνία της Ουάσιγκτον. Η Κίνα επεκτείνει γρήγορα το πυρηνικό οπλοστάσιό της με περισσότερες κεφαλές και μεγαλύτερο αριθμό σύνθετων συστημάτων μεταφοράς του, για να αποκτήσει μια πυρηνική τριάδα. Είναι αδιαφανής στον στρατιωτικό εκσυγχρονισμό της και δημόσια έχει δηλώσει την σύνθεση στρατιωτικών και πολιτικών μέσων. Συνεργάζεται επίσης στρατιωτικά με την Ρωσία, συμπεριλαμβανόμενης της συμμετοχής της σε Ρωσικές ασκήσεις στην Ευρω-Αταλντική περιοχή. Ανησυχούμε με την συχνή έλλειψη διαφάνειας απ’ την μεριά της Κίνας και την χρήση παραπληροφόρησης. Καλούμε την Κίνα να τηρήσει τις διεθνείς δεσμεύσεις της και να δράσει με υπευθυνότητα στο διεθνές σύστημα, συμπεριλαμβανομένων του διαστήματος, του κυβερνοχώρου και των θαλασσών, για να κρατήσει τον ρόλο της σαν μεγάλη δύναμη.

Αυτά τα υποστηρίζει ένα κράτος που πανηγύριζε όταν έβλεπε εκατοντάδες σημαίες του στην εξέγερση του Χονγκ Κονγκ την οποία στήριξε με κάθε μέσο· που προσπαθεί να αποκτήσει «πάτημα» στην ταϊβάν· που περιπολεί στ’ ανοικτά της κίνας… Και όχι ένα κράτος που πανηγυρίζει για τις σημαίες με το σφυροδρέπανο στις διαδηλώσεις του BLM· προσπαθεί να αποκτήσει «πάτημα» στην κούβα· και περιπολεί στα ανοικτά του Joνυσταλεάν…

Η επόμενη παράγραφος, η νο 56, είναι η μισή σε μέγεθος σε σχέση με την νο 55, και μιλάει για «εποικοδομητικό διάλογο με την Κίνα όπου είναι δυνατόν». Οι δημαγωγοί (κι όχι μόνο στα μέρη μας) δείχνουν αυτήν για να βγάλουν το σοφό πόρισμα ότι η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της «δεν είναι πολύ σκληροί» απέναντι στο Πεκίνο… Κοροϊδεύουν. Με δεδομένα τα διαφορετικά καπιταλιστικά συμφέροντα στον «δυτικό κόσμο», αυτή η νο 1 επίσημη στοχοποίηση του κινεζικού κράτους / κεφάλαιου εκ μέρους του νατο ΔΕΝ θα μπορούσε να φτάσει στο σημείο να είναι κάτι πριν από κήρυξη πολέμου!..

Είναι όμως κάτι αρκετά παραπάνω από αναμέτρηση μεταξύ ηπα και κίνας: αποτελεί την βάση για να μπορούν οι «πρόθυμοι» του νατο (μπορείτε να βάλετε πρώτο πρώτο το Λονδίνο), πέρα απ’ τον usarmy, να γυροφέρνουν στη νότια θάλασσα της κίνας… Και να δοκιμάσουν να ξαναζεστάνουν την παλιά αποικιοκρατική ιστορία τους σ’ αυτήν τη ζώνη του πλανήτη που κάποτε λεγόταν «ινδοκίνα»: τη νοτιοανατολική ασία.

Εκείνοι που θέλουν να κουκουλώσουν τις δυτικές ιμπεριαλιστικές κινήσεις στο (είναι τέτοιο σίγουρα για την Ουάσιγκτον) «κύριο μέτωπο» του 4ου παγκόσμιου, στον Ειρηνικό, δείχνουν τις πιο light προσεγγίσεις (αντι-σινικές μεν αλλά όχι ακόμα κραυγαλέες) διάφορων ευρωπαϊκών κρατών. Πράγματι, δεν θα είναι το Βερολίνο που θα τρέξει πρώτο και καλύτερο να «υπερασπιστεί την ελευθερία της ναυσιπλοΐας» στα ανοικτά της Σαγκάης… Αλλά, επίσης, δεν ήταν το Βερολίνο εκείνο που «υιοθέτησε» στρατιωτικά την Βαρσοβία και τα κράτη της Βαλτικής· ούτε είναι εκείνο που κάνει και ξανακάνει στρατιωτικά γιγα-γυμνάσια στα δυτικά σύνορα της ρωσίας (αν και συμμετέχει…), με τις σημαίες του νατο, για την «υπεράσπιση της διεθνούς τάξης»… Όντως, δεν είναι όλοι οι ευρωπαϊκοί καπιταλισμοί «αντισινικοί» στον ίδιο πολιτικό βαθμό και με την ίδια ένταση, όπως δεν είναι το ίδιο «αντιρωσικοί»…. Και τί έγινε; Έγινε ότι το Βερολίνο έπρεπε σχεδόν να πάρει την άδεια της Ουάσιγκτον και να της δώσει ανταλλάγματα να φτιάξει τον nordstream 2…

Ένα επιπλέον στοιχείο του εγκλήματος είναι το γεγονός του πως σκοπεύει να αξιοποιήσει αυτήν την «ατλαντική» στοχοποίηση του Πεκίνου για να επιταχύνει αυτό που ορέγεται σαν «ασιατικό νατο», με την συμμετοχή του Τόκιο, του Ν. Δελχί και της Καμπέρα. Με το παρατσούκλι Quad η επιχείρηση αυτή έχει ξεκινήσει απ’ τους καιρούς του ψόφιου κουναβιού, με ορισμένες δυσκολίες. Κυρίως απ’ την άποψη ότι το Τόκιο και το Ν. Δελχί ξέρουν πως μια τέτοια συμμαχία τους με την Ουάσιγκτον είναι ασύμμετρη: βρίσκονται δίπλα στην κινεζική επικράτεια, μ’ ότι αυτό σημαίνει σε περίπτωση πλήρους παγκόσμιου πολέμου…

Εντάσσοντας, τώρα, επίσημα το Λονδίνο (μέσω «ατλαντικού νατο») στην «αντιμετώπιση του εχθρού», είναι πιθανό ότι η Ουάσιγκτον ελπίζει στις ιστορικές (και αποκιακές) σχέσεις του αγγλικού κράτους τόσο με το ινδικό όσο και με το αυστραλιανό. (Ας θυμήσουμε ότι το τελευταίο, μαζί με το νεοζηλανδικό, ανήκει στην «βρετανική κοινοπολιτεία» και τυπικά έχει βασίλισσα: την σχεδόν αιωνόβια κυρία του Μπάκιγχαμ…)

SCO

Δευτέρα 21 Ιούνη>> Καθόλου τυχαία, μόλις επισημοποιήθηκε το νατοϊκό γρύλισμα προς την μεριά του, το Πεκίνο θύμισε την Συμφωνία της Σαγκάης (επίσημα: Shanghai Cooperation Organization / SCO). Πρόκειται για πολιτικο/light στρατιωτική συμμαχία στην οποία συμμετέχουν κίνα, ρωσία, καζακστάν, κιργιζιστάν, τατζικιστάν, ουζμπεκιστάν· κι απ’ το καλοκαίρι του 2017 το πακιστάν και η ινδία. Η συμμετοχή της τελευταίας είναι ενδιαφέρουσα αφού η Ουάσιγκτον την θέλει στη quad. Αλλά έγινε αναγκαστική εφόσον η Ισλαμαμπάντ ήταν βέβαιο ότι θα απαντούσε «ναι» στην πρόσκληση της Μόσχας πριν λίγα χρόνια. (Άλλο ενδιαφέρον επίκαιρο: το Ν. Δελχί έχει αναλάβει να δημιουργήσει εντός sco έναν οργανισμό για την παραδοσιακή ιατρική στην ασία…) Θέση “παρατηρητή” στις συνόδους του SCO έχουν η Άγκυρα και η Τεχεράνη.

Ο SCO δεν είναι ως τώρα ένα συμπαγές αντίβαρο του νατο του είδους που ήταν το «σύμφωνο της Βαρσοβίας» στην διάρκεια του 3ου παγκόσμιου («ψυχρού») πολέμου. Ωστόσο είτε η επέκταση του «ατλαντικού νατο» στην ασία, είτε οι μιλιταριστικές κινήσεις της Ουάσιγκτον και των πιο στενών συμμάχων της στην περιοχή, είτε και τα δύο μαζί, μεσοπρόθεσμα θα το κάνουν πιο συμπαγές· με την εξαίρεση, προφανώς, του Ν. Δελχί. Στους δηλωμένους στόχους του SCO είναι η διεθνής ισορροπία σ’ έναν πολυ-πολικό πλανήτη· αυτό, δηλαδή, που καθαρά εχθρεύεται ο δυτικός καπιταλισμός καθώς σημαίνει αμφισβήτηση της δυτικής ηγεμονίας.

Εν τω μεταξύ, και παράλληλα με τα πιο πάνω, «τρέχει» η «μοίρα» του αφγανιστάν. Ο usarmy και οι υπόλοιποι νατοϊκοί σύμμαχοί του αποχωρούν (αν και όχι απόλυτα) ηττημένοι μετά από 18 χρόνια πολέμου και κατοχής… η Ουάσιγκτον ψάχνει για βάση ή βάσεις κάπου κοντά (και δεν βρίσκει ως τώρα)… και η Άγκυρα υποστηρίζει πως είναι η πιο κατάλληλη για να προσέχει το αεροδρόμιο της Καμπούλ…

Αυτό το τελευταίο είναι ένα ακόμα «θαύμα» της τακτικής της πένσας που ακολουθούν Άγκυρα και Μόσχα! Την έχουμε περιγράψει προβλέποντας με ακρίβεια τις εξελίξεις στο συριακό και στο λιβυκό πεδίο μάχης, όπως και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Ενώ, δηλαδή, το τουρκικό καθεστώς έχει το περιθώριο να δηλώνει (ταυτόχρονα σαν μέλος του νατο και με ισλαμοδημοκρατική διακυβέρνηση…) ότι μπορεί να γίνει αποδεκτό σαν «μέρος της λύσης» για το μετακατοχικό αφγανιστάν (οι ταλιμπάν επίσημα διαφωνούν…) και «για λογαριασμό της Ουάσιγκτον», είναι γνωστό ότι οι ταλιμπάν είχαν αποκτήσει σταθερές σχέσεις τόσο με το Πεκίνο όσο και με την Μόσχα! Έτσι, ενώ οι επαγγελματίες ηλίθιοι που πληρώνονται σαν «γεωπολιτικοί αναλυτές» τόσο στα μέρη μας όσο και αλλού στη δύση, υποστηρίζουν ότι «o Erdogan τα σπάει με τον Putin και τα βρίσκει με τον Biden», Άγκυρα, Ισλαμαμπάντ, Μόσχα, Πεκίνο (εκτός απ’ την πρώτη οι άλλοι τρεις μέλη του sco…), σε συνεργασία οπωσδήποτε με τους ταλιμπάν, είναι οι πραγματικοί νικητές στα υψίπεδα. Και το νατο, που στις δηλώσεις του ονειρεύεται να φρενάρει και να ελέγξει το Πεκίνο και το ευρασιατικό project, ο ηττημένος…

Σύγχυση και αποπροσανατολισμός

Δευτέρα 21 Ιούνη>> Μια δήλωση του νυσταλέου, όταν έχει τελειώσει το ραντεβού του με την ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin) στη Γενεύη την περασμένη Τετάρτη, μπορεί να μαρτυράει εκείνο το “μωραίνει ο Κύριος ον βούλεται απωλέσε”. Τι δήλωσε ο νυσταλέος;

… Η Ρωσία βρίσκεται σε πολύ, πολύ δύσκολη θέση τώρα… Πιέζεται σοβαρά απ’ την Κίνα… Θέλουν με μεγάλη απελπισία να παραμείνουν μια μεγάλη δύναμη…

Το θέωρημα της Ουάσιγκτον πάει ως εξής: η κίνα αναπτύσσεται συνέχεια και πάει να γίνει (και) στρατιωτική υπεδύναμη· η ρωσία έχει μεγάλα σύνορα με την κίνα και οικονομία σε κακή κατάσταση· οπότε κινδυνεύει να την καταπιεί· η μόνη της ελπίδα (της ρωσίας) είναι οι ηπα… ‘Οχι, δεν είναι σενάριο. Αυτά τα είπε ο νυσταλέος στη συνέντευξη τύπου που έδωσε…

Θα σκεφτείτε πως τα επιτελεία στην Ουάσιγκτον έχουν αρρωστήσει βαριά. Η αλήθεια είναι κάπως διαφορετική. Ο αμερικανικός μιλιταρισμός χρειάζεται κάποιο χρόνο αφενός για να στρατιωτική αναδιάρθρωσή του και αφετέρου για να “αναπτύξει” νέα όπλα αλλά και “άμυνα” απέναντι σε ορισμένα πολύ εξελιγμένα ρωσικά. Είκοσι χρόνια “πολέμου κατά της τρομοκρατίας” απέτυχαν να καθηλώσουν τους ανταγωνιστές, αλλά διαμόρφωσαν τακτικές και μέσα (όπλα) που είναι ξεπερασμένα. Ένα απ’ τα θεωρούμενα σοβαρά αμερικανικά καραβανο-έντυπα το defence one, το έθεσε ως εξής (ο τονισμός δικός μας):

Ο Biden μπορεί να διορθώσει τα λάθη του παρελθόντος…. Έχοντας υπόψη ότι λιγότερο ακριβά επιθετικά όπλα μπορούν πάντα να αναπτυχθούν για να ξεπεράσουν, να σαμποτάρουν ή να καταστρέψουν κάθε πιθανό αμυντικό σύστημα, η διοίκησή του μπορεί να γυρίσει στην διπλωματία, να επιδιώξει αποδείξιμες αμοιβαίες μειώσεις [σ.σ.: εννοεί μειώσεις κάποιων κατηγοριών όπλων], να εμποδίσει την ανάπτυξη νέων απειλών, και να αντιμετωπίσει αυξανόμενους κινδύνους όπως η οπλοποίηση του διαστήματος και οι cyber απειλές. Αυτό θα επιτρέψει την μεταφορά χρημάτων από όπλα που δεν δουλεύουν σε προγράμματα που μπορούν να ξαναστήσουν και να ενισχύσουν την αμερικανική ασφάλεια.

Κατά την ταπεινή μας άποψη η τελευταία φράση είναι “κλειδί”. Εδώ και χρόνια η πολεμική τεχνολογία τόσο της Μόσχας όσο και του Πεκίνου ενώ είναι πολύ λιγότερο κοστοβόρα απ’ την αμερικανική αποδεικνύεται το ίδιο ή και περισσότερο αποτελεσματική. Και παρότι η Ουάσιγκτον έχει πάντα ένα ισχυρό ερευνητικό δυναμικό για στρατιωτική χρήση, όταν κάποιες “εφευρέσεις” πρέπει να μπουν στη γραμμή παραγωγής τα κόστη εκτοξεύονται δυσανάλογα σε σχέση με τα αποτελέσματα. Οι ογκώδεις (κι όλο και περισσότερο ογκώδεις) «προϋπολογισμοί άμυνας» του ψοφιοκουναβιστάν και του Joνυσταλεάν, που σημαίνουν όλο και μεγαλύτερο (κρατικό) χρέος, αυξάνουν βέβαια τα κέρδη των αμερικανικών εταιρειών πολέμου· αλλά δεν εξασφαλίζουν υπεροπλία απέναντι στη Μόσχα και το Πεκίνο· κυρίως την πρώτη. Παράδειγμα ο avangard, ένα είδος υπερηχητικού πυραύλου διαφοροποιούμενης τροχιάς, χαμηλής πτήσης, επιδεχόμενου πυρηνική κεφαλή, που παρουσίασε η ανεγκέφαλη αλεπού μαζί με άλλα πέντε στρατηγικά όπλα το 2018: έχει μπει απ’ τα τέλη του 2019 στο ρωσικό οπλοστάσιο, και ο αμερικανικός στρατός δεν έχει τρόπο να τον αντιμετωπίσει.

Απ’ την στιγμή που το ρωσικό καθεστώς δήλωσε ότι θα απαντά επιθετικά σε ό,τι παραβιάζει “τις κόκκινες γραμμές” του (μια κουβέντα που ειπώθηκε κατά την διάρκεια της πρόσφατης προετοιμαζόμενης “ουκρανικής προβοκάτσιας”…) η Ουάσιγκτον πρέπει να παραστήσει ότι “θέλει διάλογο” μαζί της, μέχρις ότου θεωρήσει ότι μπορεί να υπερφαλαγγίζει την ρωσική πολεμική τεχνολογία. Κι αυτό όχι βέβαια σε 3 τέρμινα.

Προς εσωτερική (κατά κύριο λόγο) κατανάλωση, και προς μετριασμό των πολύ έντονων αντι-ρωσικών παθών μέσα στους “δημοκρατικούς”, λανσάρεται η αναβίωση μιας παλιάς αμερικανικής τακτικής, της δεκαετίας του 1970. Ένα “διαίρει κίνα / ρωσία – και βασίλευε”. Αφού ο κινεζικός καπιταλισμός θεωρείται ήδη (και είναι) επικίνδυνος αντίπαλος, είναι απαραίτητο (έτσι πάει το πράγμα) να γίνει πιο ρηχή η στρατηγική του σχέση με τον ρωσικό. Συνεπώς θα χρειάζεται πότε πότε και κάποιο “καρώτο” προς τη Μόσχα… για να την “σώσει απ’ τον θανάσιμο εναγκαλισμό του Πεκίνου”…

Αυτό ήταν το (ας πούμε) “νόημα” των χοντροκομένων δηλώσεων του νυσταλέου. Εννοείται πως όποιος στο αμέρικα ή οπουδήποτε αλλού πιστεύει σε τέτοιες “εκτιμήσεις”, καλύτερα να περιμένει σωτηρία απ’ τον batman…

Chet Boghassa

Δευτέρα 14 Ιούνη>> Τα κορίτσια στη Boghassa δεν θα μάθουν ποτέ / Ότι φύγαμε μετά την πρώτη επίθεση / Ελευθερώσαμε το χωριό μας με παλιά πιστόλια / με μαχαίρια και με πέτρες / γιατί αλλιώς θα είχαμε πεθάνει μαζί / Κι όταν σκέφτομαι πως πολεμήσαμε / χωρίς νερό το χάραμα / θυμάμαι ότι οι άντρες μας ήταν γενναίοι.

Τα κορίτσια στη Boghassa δεν θα μάθουν ποτέ / Ότι φύγαμε μετά την πρώτη επίθεση.

Ένα παλιό τραγούδι των Tinariwen, που μιλάει για τον απελευθερωτικό αγώνα των Tuareg, πρώτα σε δική τους ερμηνεία:

Κι εδώ σε μια πρόσφατη, στο τέλος της περασμένης χρονιάς, instrumental διασκευή του ίδιου τραγουδιού απ’ τον Mdou Moctar, σε μια αυτοσχέδια, απρογραμμάτιστη, για τους γείτονες συναυλία στη άκρη της Niamey, πρωτεύουσας του Νίγηρα. Από τον τελευταίο δίσκο του (Μάης του 2021) Afrique Victime…

Επειδή στη «μαύρη ήπειρο» δεν πρόκειται να ξαναχάσουν την υπερηφάνειά που τους στέρησαν οι δυτικοί λευκοί επί αιώνες, και επειδή οι κοινωνίες εκεί δηλώνουν η μία μετά την άλλη πως αρνούνται να ξαναγίνουν πειραματόζωα των δυτικών φαρμακομαφιών, τις πλατφόρμες που τάχα τόσο «γενναιόδωρα» προσφέρουν οι πρωτοκοσμικοί (επειδή τους περισσεύουν) ας τις βάλουν …. εκεί που ξέρουν.

Όσο για όσους phizeroi χρησιμοποιούν σαν επιχείρημα υπέρ των φαρμακομαφιών τον «παγκόσμιο νότο» και τις ανάγκες του (αυτές που εγκρίνουν οι ίδιοι δηλαδή…), μιας και δεν έχουν ιδέα για το τι συμβαίνει εκεί, ας ασχοληθούν μόνο μ’ αυτό που ξέρουν καλά: τους εαυτούς τους…

Μια τάξη κομμάτια και θρύψαλα

Δευτέρα 14 Ιούνη>> Θα μπορούσε να είναι ο ορισμός της σύγχισης αν όχι κάτι χειρότερο. Ή θα μπορούσε να είναι κάτι αδιάφορο, σκέτη «κακία» εκ μέρους μας – διαλέγει ο καθένας και παίρνει. Πώς είναι, όμως, δυνατόν να υπάρχει αποδοχή των προταγμάτων (συμπεριλαμβανόμενων των διαταγών) ενός συστήματος όταν σηκώνει την σημαία «διαχείριση της υγείας της εργατικής τάξης» και να εκδηλώνεται αντίδραση όταν η σημαία γράφει «διαχείριση της εργασίας»; Η απορία μας αφορά, φυσικά, το πρώτο: η επιθετική προσπάθεια ενίσχυσης της κερδοφορίας των (μικρομεσαίων αφεντικών) μέσω του πρόσφατου νομοσχεδίου είναι, άραγε, κάτι διαφορετικό από (και) παράγοντας νοσηρότητας για τις ζωές των σύγχρονων μισθωτών; Φτιάχνουν, μήπως, οι αγαπημένες φαρμακομαφίες “εμβόλιο για την υπερκόπωση”; (Γιατί όχι;…) Κι αν ισχύει ότι η δουλειά-είναι-σκότωμα, πώς είναι δυνατόν να γίνεται δεκτό ότι το ίδιο γκουβέρνο εδώ και 16 μήνες «πασχίζει για την υγεία του λαού» και μάλιστα να του γίνεται κριτική απ’ τα δεξιά, ότι «δεν είναι αρκετά αυστηρό»;

Δεν θα δώσουμε απάντηση τώρα. Είναι γεγονός όμως ότι το πως γίνεται αντιληπτή η μισθωτή εργασία και ο ορίζοντας των ζητημάτων που την αφορούν άμεσα και έμμεσα στον 21ο αιώνα ορίζεται στα μέρη μας όχι απ’ την εργατική συνείδηση αλλά απ’ αυτό που θα ονομάζαμε «μικροαστικό εκλεκτικισμό»· με ισχυρές δόσεις κορπορατισμού του 20ου αιώνα. Η παράταση του ωραρίου είναι βέβαιο ότι προκαλεί ζημιές στη ζωή και στην υγεία όσων αναγκάζονται να την υποστούν… Είναι βέβαιο επίσης ότι κανείς δεν θέλει να δουλεύει παραπάνω, πολλοί και πολλές όμως αναγκάζονται να το κάνουν επειδή οι μισθοί είναι ψίχουλα· συνεπώς το ζήτημα του χρόνου εργασίας και του μισθού είναι απόλυτα δεμένα… Είναι βέβαιο τέλος (για εμάς) πως όταν ένας κυβερνητικός ακροδεξιός πλασιέ γαυγίζει πως «όσοι δεν εμβολιάζονται μπορούν να κριθούν επικίνδυνοι και να απολυθούν» αναφέρεται γενικά στην πειθαρχία των μισθωτών εντός και εκτός χώρου / χρόνου εργασίας. Αναφέρεται είτε το ξέρει είτε όχι στους «νέους όρους» οργάνωσης της καπιταλιστικής συσσώρευσης· και πάντως όχι στον καϋμό του μήπως δεν νοιώθουν καλά οι προλετάριοι…

Για να το πούμε διαφορετικά. Εκείνοι που ονειρεύονται μια νέα εκδοχή των «ταγμάτων ανεπιθυμήτων», ορέγονται και απειλούν με «τμήματα εργασίας μολυσματικών», γίνονται (έστω σιωπηλά) αποδεκτοί σαν τέτοιοι· χωρίς να νοιάζεται κανείς για το γεγονός ότι έτσι νομιμοποιείται ο νεο-ολοκληρωτισμός (τους) που, φυσικά, σε ένα άλλο πεδίο, θα νομοθετήσει υπέρ του απόλυτου «διευθυντικού δικαιώματος» για τον χρόνο εργασίας – με έναν διαφανή φερετζέ δήθεν «συναίνεσης των δύο πλευρών».

Μπορεί να φαίνεται εύκολο και βολικό να σπάει η εργατική πραγματικότητα σε κομματάκια που είναι άσχετα μεταξύ τους οπότε το κάθε φορά «αντικυβερνητικό άχτι» να διαλέγει εκείνο που φαίνεται αβανταδόρικο. Αλλά ο καπιταλισμός σαν τέτοιος δεν είναι παζλ. Διατρέχεται από ενιαία λογική και «γεννάει» χειρισμούς σε συνοχή. Ο ακροδεξιός πλασιέ μπορεί να έδρασε τυχαία ή όχι· πουλάει όμως τώρα ένα συγκεκριμένο είδος, που λέγεται «αντιεργατικός ολοκληρωτισμός με πρόσχημα την υγεία»· και γαύγισε υπέρ «απολύσεων για λόγους δημόσιας υγείας» ακριβώς μια μέρα πριν από μια γενική απεργία της 10ης Ιούνη.

Σ’ αυτήν δεν ακούστηκε κιχ!!!

Βρέθηκε, μήπως, ο «συναινετικός δεσμός» της ταξικής ειρήνης στις σύριγγες των φαρμακομαφιών; Ή μήπως ο εργατικός ανταγωνισμός αρχίζει και τελειώνει σε ένα μπάχαλο;