Month: April 2021

Dance encore

Δευτέρα 26 Απρίλη>> Μπορεί να μην γίνει το σουξέ της χρονιάς, παρότι έχει αρχίσει να απλώνεται σε διάφορα σημεία της γηραιάς ηπείρου. Έχει όμως τα προσόντα να γίνει το απαγορευμένο της χρονιάς!

Εδώ απ’ την Δρέσδη πριν 3 μέρες… όπου η υγιειονομική αστυνομία καλείται να προστατέψει τους “ανεύθυνους” απ’ τους εαυτούς τους…

Καλή εβδομάδα anywhere…

 

Ο θρίαμβος της (εθνικής) θανατοπολιτικής!

Δευτέρα 26 Απρίλη>> Ετοιμαζόταν αργά, σταθερά, αθόρυβα. Το πόπολο παραζαλισμένο και ανόρεχτο δεν είχε προσκληθεί στην προετοιμασία… Και έγινε! Την περασμένη βδομάδα! Τετάρτη; Πέμπτη; Την Παρασκευή ήταν αδιαμφισβήτητο γεγονός!!

Κυρίες και κύριοι: το φτωχό πλην τίμιο ελλαδιστάν κατατρόπωσε με την γενναία του δημιουργική λογιστική θανάτου (πάντα για τον τσαχπίνη, οτιδήποτε άλλο είναι εκτός νόμου…) μια ολόκληρη πρώην αυτοκρατορία! Την ιαπωνική! Όχι την κινέζικη (που λένε ψέμματα και τα κρύβουν…). Ότι την γκάνα, την σενεγάλη ή την ακτή ελεφαντοστού… Όχι το βιετνάμ ή την ταϋλάνδη! Το Τόκιο υποκλήθηκε μπροστά στο μεγαλείο της ελληνικής εθνικής θανατοπολιτικής! Ιδού οι αποδείξεις (απ’ το εγκυρότατο worldmeters). Σάββατο 24 Απρίλη και το κοντέρ ήταν αποκαλυπτικό:

Εθνικός θρίαμβος! Τέτοια μεγαλεία απ’ την μπάλα το 2004 είχε να δει η πατρίς! Κι όμως: ούτε ένας γενικός σημαιοστολισμός, ούτε πανηγύρια στους δρόμους, ούτε η π… του τσολιά, ούτε διαγγέλματα και δηλώσεις επισήμων για τους ηρωϊκώς πεσόντες… Τίποτα!!! Σεμνότητα και ταπεινότητα; Γιατί;

Ας αφήσουμε τις ειρωνείες… Αυτός ο σιωπηλός μεν αλλά κραυγαλέος εθνικός θρίαμβος του ελλαδιστάν λέει διάφορα πολύ δυσάρεστα. Εκτός απ’ την περίπτωση το ιαπωνικό καθεστώς να είναι κι αυτό ψευτο- και να τα κρύβει τα πτώματα (κανείς δεν το έχει κατηγορήσει, περιμένουμε όλο αγωνία τους ντόπιους caradinieri) πρέπει να συνυπολογιστεί το γεγονός η ιαπωνία έχει πληθυσμό πάνω από 126 εκατομύρια (και μάλιστα, κατά μέσο όρο ηλικίας, τον πιο γερασμένο στον κόσμο). Δηλαδή 12,6 φορές μεγαλύτερο απ’ τον ελληνικό. Αν η ελληνική θανατομέτρηση / κοινή δεξαμενή / απόδειξη «φονικότητας» του τσαχπίνη είναι ειλικρινής και τίμια (όπως, άλλωστε, οτιδήποτε ελληνικό!), τότε η ιαπωνία πρέπει να έχει πάνω από 125.300 νεκρούς εξαιτίας του τσαχπίνη (και τους κρύβει, για να κάνει τους ολυμπιακούς – ε;). Αν όμως τα αφεντικά στο Τόκιο δεν έχουν φτιάξει κοινή δεξαμενή θανάτου (επειδή ο καπιταλισμός τους δεν την χρειάζεται) και είναι αυτά ειλικρινή και τίμια, τότε οι θάνατοι που θα έπρεπε δικαιολογημένα να αποδοθούν στον τσαχπίνη στο ελλαδιστάν είναι ως τώρα 790. Επτακόσιοι ενενήντα (ολογράφως) – just!!

Παράδοξο ή όχι, αυτή η αναλογία αλήθειας, το ότι δηλαδή μόνο ο 1 στους 13 που χρεώνονται στον τσαχπίνη είναι όντως «δικός του» θάνατος, ταιριάζει πολύ με το εύρημα μιας έρευνας που έγινε στις ηπα προκαλώντας σκάνδαλο (και τον σχετικό αποκλεισμό…) όταν οι ερευνητές εκτίμησαν ότι μόνο ο 1 στους 17 απ’ αυτούς που χρεώνονται στην αμερικανική κοινή δεξαμενή είναι πράγματι «θύμα του covid»… Αίσχος, ε; Οι παλιοερευνητές…

Πώς λοιπόν να ξεφορτωθούμε την σχεδόν βεβαιότητα ότι στο ελληνικό θανατόμετρο υπάρχουν ήδη ως τώρα  9.200 θάνατοι που χρεώθηκαν στον τσαχπίνη σαν bonus όταν, για παράδειγμα, εξαφανίστηκε η γρίπη (και οι δικές της επιπλοκές) κι όταν κάθε πνευμονία που μοιάζει λίγο covid βαφτίζεται έτσι (μερικές φορές με το αζημίωτο); Πώς να ξεφορτωθούμε την άλλη βεβαιότητα πως όταν μετά τις φαρμακομαφίες και οι ιερείς της σωτηρίας (των φαρμακομαφιών) αποκτούν «ασυλία», η βρώμα κράτους και αφεντικών έχει εκτοξευτεί στα ύψη έτσι ώστε οι bonus θάνατοι να μοιάζουν παρωνυχίδα;

Δεν θα ξεφορτωθούμε ούτε θα ξεχάσουμε τίποτα, δεν πρέπει. Μπορούμε απλά να γιορτάσουμε τον διεθνή  θρίαμβο σαν «ανάσταση» της ελληνικής θανατοπολιτικής. Μ’ ένα κεράκι στα εικονίσματα των αφεντικών του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος…

Κι αν μπορούν οι εθνοcaradinoφρονες να ζητήσουν να οριστεί σαν εθνική επέτειος η 24 Απρίλη…

(Εν τω μεταξύ η «ψαλίδα» ανάμεσα στην φτωχή και τίμια απ’ την μια και την χώρα του ανατέλλοντος ηλίου απ’ την άλλη ανοίγει διαρκώς. Χτες το ελλαδιστάν των πραξικοπημάτων και των απαγορεύσεων είχε να επιδείξει το ξεπέρασμα του ορίου των 10.000 θανάτων χρεωμένων στον τσαχπίνη – 10.007 για την ακρίβεια – ενώ το cool αλλά δύσμοιρο Τόκιο ήταν μόλις στους 9.913…. τρώει την σκόνη μας δηλαδή!

Άντε μπας και μάθουν τι πρέπει να κάνουν οι σωστοί και πιστοί σύμμαχοι της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου…)

Συγκρούσεις σε πλατφόρμες

Δευτέρα 26 Απρίλη>> Την Πέμπτη 22 Απρίλη δύο αντίθετες μεταξύ τους ειδήσεις ήρθαν να συγκρουστούν στα μέρη μας – και ευτυχώς που ο λαός δεν ήταν ανάμεσα να στριμωχτεί. Πρώτον, η ε.ε. ανακοίνωσε ότι παραιτείται απ’ την option αγοράς 100 εκατομυρίων δόσεων της πλατφόρμας της astrazeneca – προφανώς επειδή τις θεωρεί υπερβολικά «ασφαλείς» και υπερβολικά «αποτελεσματικές»… Την ίδια μέρα όμως το ελληνικό ρημαδογκουβέρνο ανακοίνωσε πως ανοίγει τα κιτάπια του για να πλατφορμιαστεί ο κάθε πρόσχαρος άνω των 30 – με astrazeneca… Θα μπορούσε να βγει κάποιος ρημαδο-, απ’ τον ρημαδοΚούλη ως οποιονδήποτε κατώτερο, με δάκρυα στα μάτια, και να παρακαλέσει «άιντε ρε παλληκάρια, οι έλληνες δεν φοβούνται χάρο… τι θα τις κάνουμε ωρέ τις πλατφόρμες; θα τις πετάξουμε; τα παιδάκια στην αφρική δεν έχουν να φάνε και σεις πετάτε πλατφόρμες;»

Ο.Κ.. Είναι ένα πρόβλημα κι αυτό: τόσα λεφτά έχουν δοθεί, να πεταχτούν στα σκουπίδια οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής με τους μεταλλαγμένους ιούς; Θα μολυνθεί το περιβάλλον!! Καλύτερα να μπουν (οι γενετικά μεταλλαγμένοι αδενοϊοί) στα μπράτσα, κι όποιος την βγάλει την έβγαλε…

Διάφοροι ντόπιοι δημαγωγοί, δημοσιογράφοι, influencers και γενικά (του σκοινιού και του παλουκιού) έχουν πέσει με τα μούτρα στην προώθηση και του συγκεκριμένου εμπορεύματος. Δουλειά τους είναι! Περηφανεύονται ότι έκαναν astrazeneca και πόσο καλά νοιώθουν… Μήπως να κάνουν από 10 δόσεις ο καθένας – με μια και δυο δεν γίνεται δουλειά;

Να όμως που την ίδια ημέρα το νορβηγικό καθεστώς είχε μια «λύση» για το δικό του πρόβλημα. Ποιό είναι αυτό; Ότι η αρμόδια ιατρική αρχή του δήλωσε ότι δεν τις θέλει τις πλατφόρμες της astrazeneca επειδή «περισσότεροι θα πεθάνουν απ’ τις παρενέργειες παρά απ’ τον covid»!!!! Άκουσον άκουσον τι είπαν φόρα μόστρα! Φυσικά αυτοί μιλάνε έτσι επειδή δεν έχουν κοινή δεξαμενή, και έχουν καταγράψει μόνο 736 θανάτους χρεωμένους στον τσαχπίνη (λίγο λιγότερους απ’ αυτούς που θα είχαν καταγραφεί στο ελλαδιστάν αν ακολουθούσε την ιαπωνική αριθμητική…).

Οπότε τους περισσεύουν οι δόσεις… Τι να τις κάνουν; Να τις πετάξουν στα σκουπίδια και να έχουν μετά περιβαλλοντικό πρόβλημα; Όχι!!!! Τις χαρίζουν!!! Μάλιστα!!! Στους γειτονές τους, δανούς και σουηδούς, που δεν φαίνεται να τους πολυσυμπαθούν (για να τους κάνουν τέτοια «δώρα»…) Εκτός αν απέναντι ειδικά στους σουηδούς η δωρεά έχει το νόημα «δική σας είναι η astrazeneca, φάτε τώρα τα σκατά της!!!»

Δεν ξέρουμε αν οι σκανδιναβοί γείτονες πεθαίνουν για μερικές παραπάνω φονικές πλατφόρμες astrazeneca. Κι αν οι νεκροί ή με σοβαρά προβλήματα υγείας λόγω πλατφορμών τους φαίνονται «λιγότεροι», έτσι ώστε «ας πάει και το παλιάμπελο», «ας το πιείτε το πικρό ποτήρι» κι όλα τα παρόμοια. Δεν θα μπορούσε όμως και το ρημαδογκουβέρνο να δείξει πόσο large είναι χαρίζοντας τα δικά του υπόλοιπα… στους αδελφούς νοτιοκυπρίους ας πούμε;

Ινδική μετάλλαξη

Δευτέρα 26 Απρίλη>> Ινδία δεν είναι το Κατμαντού. Είναι ένα κράτος / καπιταλισμός σαν ήπειρος, με έντονες ταξικές, πολιτικές, πολιτιστικές και θρησκευτικές διαφοροποιήσεις.

Δεν θα πούμε εδώ πράγματα που δεν ξέρουμε. Αλλά ως τον περασμένο Φλεβάρη σα σύνολο η ινδική κοινωνία φαινόταν ότι ξεπέρασε την «πανδημία». Όχι πια. Μεσολάβησε κάτι;

Ναι. Απ’ το περασμένο φθινόπωρο οι ινδοί αγρότες βρίσκονται στο δρόμο κατά δεκάδες χιλιάδες. Αιτία η ψήφιση ενός νόμου (τριών για την ακρίβεια) που καταργεί τις εγγυημένες τιμές των αγροτικών προϊόντων (κάτι που ίσχυε επί χρόνια σαν στήριξη στους μικρούς αγρότες) και του παραδίδει δεμένους χειροπόδαρα στις μεγάλες εμπορικές εταιρείες τροφίμων.

Ως τα τέλη του περασμένου Γενάρη η κυβέρνηση του Modi ήλπιζε ότι αυτές οι μαζικές κινητοποιήσεις θα εκτονωθούν. Στα μέσα του μήνα το ανώτατο δικαστήριο «πάγωσε» την εφαρμογή των νόμων για να γίνουν διαπραγματεύσεις, και μια βδομάδα αργότερα η κυβέρνηση δήλωσε ότι είναι διατεθειμένη να μην τους εφαρμόσει για 12 ως 18 μήνες ζητώντας απ’ τα αγροτικά συνδικάτα να δείξουν καλή διάθεση.

Ωστόσο η απάντηση ήταν ένα ξερό «όχι». Το αίτημα είναι η κατάργηση των νόμων – όχι η διαπραγμάτευση και άλλες παρελκυστικές τακτικές. Επιπλέον οι ινδοί αγρότες (πάνω απ’ το 50% του ινδικού πληθυσμού) έχουν μεγάλη εμπειρία από μακρόχρονους αγώνες στο παρελθόν. Και τώρα είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν όχι μόνο για μήνες αλλά και για χρόνια αν χρειαστεί: είτε ο Modi θα πάρει πίσω τους νόμους, είτε θα τον ρίξουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο!

Έτσι, ενώ οι μαζικές διαδηλώσεις κρατάνε εδώ και μήνες (με αποκλεισμούς πόλεων, συμπεριλαμβανόμενου του Νέου Δελχί), μόλις έγινε ξεκάθαρο ότι αυτό το κίνημα δεν υπάρχει περίπτωση να υποχωρήσει, μέσα στον περασμένο Φλεβάρη δηλαδή, έπιασε δουλειά του κρουσματόμετρο και το θανατόμετρο! Ο Modi απειλεί τώρα ότι οι συγκεντρώσεις και οι διαδηλώσεις έχουν «διασπείρει τον ιό» και ότι συνιστούν δημόσιο κίνδυνο – εξαιρετική σύμπτωση δε νομίζετε;

Το πως θα αξιοποιήσει την φρεσκαρισμένη υγιεινιστική τρομοκρατία το ινδικό καθεστώς μένει να φανεί. Προς το παρόν αυτό που πρέπει να ξέρουν οι δυτικοί υπήκοοι είναι ότι η «ινδική μετάλλαξη» δεν αφορά μαζικές κινητοποιήσεις… αλλά την διαιώνιση του «κακού»…

Είναι δύσκολο να είσαι πρώην 1

Δευτέρα 26 Απρίλη>> Φεύγει ο αμερικανικός στρατός απ’ το αφγανιστάν; Αφού το είπε (πριν σχεδόν 2 βδομάδες, στις 14 του μήνα) το ίνδαλμα του ελληνικού ιμπεριαλισμού, ο νυσταλέος, έτσι θα είναι: φεύγει, σε αργή κίνηση…

Αλλά όχι. Μια μέρα μετά την ανακοίνωση του νυσταλέου οι καθεστωτικοί new york times έβαλαν τα πράγματα στη θέση τους: οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, το πεντάγωνο, και ορισμένοι σύμμαχοι της Ουάσιγκτον (να υποθέσουμε ότι το όνομά τους αρχίζει από Λ- και τελειώνει σε -ονδίνο;) ψάχνουν να βρουν τρόπους που η «αποχώρηση» να είναι «περίπου». Τόσο «περίπου» ώστε να συνεχίσει να καλύπτεται η αναγκαιότητα της στρατιωτικής κατοχής του αφγανιστάν εδώ και σχεδόν 20 χρόνια, η οποία (αναγκαιότητα) τώρα λέγεται με το όνομά της: ρωσία, ιράν και κίνα.

Τι σημαίνουν πρακτικά αυτές οι πιρουέτες; Και τι σημαίνουν γεωπολιτικά; Κατ’ αρχήν στην κατοχή του αφγανιστάν «συνεργάζονται» εκτός απ’ τους επίσημους στρατούς και άλλοι: λεγεωνάριοι /  μισθοφόροι, πράκτορες μυστικών υπηρεσιών καθώς και καμμιά χιλιάδα «ειδικές δυνάμεις» του αμερικανικού στρατού που ποτέ δεν αναφέρονται – για «λόγους ασφαλείας». Υπάρχουν επίσης οι τζιχαντιστές του isis που μ’ έναν «αεροπλανικό» κυριολεκτικά τρόπο (με έξοδα του u.s. army…) βρίσκουν τρόπο να πηγαίνουν απ’ την συρία στο αφγανιστάν σε λίγες ώρες. Μια ιδέα είναι λοιπόν ότι ενώ, κούτσα κούτσα, οι «επίσημοι» αμερικανοί κατοχικοί πεζοναύτες (3.500) και οι υπόλοιποι του νατο θα φύγουν, θα βρεθεί ένας τρόπος (κάποια συμφωνία με τη νομαρχία της Καμπούλ υπό τον Ghani που τρέμει στην ιδέα ότι θα μείνει χωρίς τους «αντιτρομοκράτες» συμμάχους) για να μείνουν οι υπόλοιποι. (Οι ταλιμπάν έχουν στείλει τις προειδοποιήσεις τους πάντως…)

Μια άλλη ιδέα, συμπληρωματική, είναι ότι κι εκείνοι οι κατοχικοί που κούτσα κούτσα θα φύγουν απ’ το αφγανικό έδαφος δεν θα πάνε μακριά. Θα παρκάρουν στα πέριξ, έτοιμοι για όλα. Αυτό, βέβαια, είναι δύσκολο. Ποια κράτη στην κεντρική ασία είναι διατεθειμένα να «φιλοξενήσουν» αμερικανικές βάσεις σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς;

Ίσως η μοναδική υποψηφιότητα, απελπισμένη σίγουρα, είναι το Νέο Δελχί. Στις 19 Απρίλη ο αμερικάνος υπ.εξ. Παρωπίδας τα είπε τηλεφωνικά με τον αντίστοιχο ινδό Subrahmanyam Jaishankar για να «συμφωνήσουν ότι η σχέση τους και η συνεργασία τους είναι σημαντική για το θέμα του αφγανιστάν» – όπως δήλωσε ο πρώτος. Η Ουάσιγκτον ψάχνει συμμάχους και ελπίζει να κεφαλαιοποιήσει το γεγονός ότι στο πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου πολέμου που λέγεται «υψίπεδα του αφγανιστάν» έχουν νικήσει ως τώρα δύο εχθροί του ινδικού καθεστώτος: το πακιστανικό και το κινεζικό.

Ωστόσο δεν είναι καθόλου απλό πράγμα για τον Modi να δεχτεί αμερικανική βάση (ή βάσεις) στο ινδικό έδαφος όταν μάλιστα είναι ξεκάθαρο τι σκοπό έχουν. Όλοι οι ενδιαφερόμενοι κοιτούν (και) σ’ αυτή την περιοχή του κόσμου, και όλοι βλέπουν. Το ρωσικό υπ.εξ. δήλωσε πριν λίγες ημέρες ότι «υπάρχουν επίμονες αναφορές ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν τρομοκρατικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανόμενου του isis, στο αφγανιστάν, και ότι σχεδιάζουν να διατηρήσουν εκεί τις μυστικές τους υπηρεσίες ενόσω θα πάρουν τον στρατό τους… Υπ’ αυτές τις συνθήκες υπάρχει μεγάλη ανησυχία στη ρωσία όπως και σε άλλα κράτη της περιοχής. Και περιμένουμε εξηγήσεις απ’ την αμερικανική πλευρά». Τα «άλλα κράτη» είναι συγκεκριμένα: ο Shangai Cooperation Organization, η ασιατική «αντιτρομοκρατική» συμμαχία, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και το Πεκίνο: τον περασμένο Γενάρη ο SCO είχε ανακοινώσει ότι «ένας αυξανόμενος αριθμός ενόπλων του isis μεταφέρονται απ’ την συρία στο αφγανιστάν»… Σα να ήταν λίγα αυτά, ο πακιστανός υπ.εξ. Shad Mehmood Qureshi πετάχτηκε την περασμένη Τετάρτη ως την Τεχεράνη για να συντονίσουν (τα δύο κράτη) την στάση τους σε σχέση με το αφγανιστάν. Το Πεκίνο και η Μόσχα έχουν δώσει τις ευλογίες τους (και) σ’ αυτήν την συνεργασία…

Η προσπάθεια του νυσταλέου να απεμπλακεί από έναν πόλεμο χαμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να κρατήσει και την πίτα ολόκληρη και τον (ιμπεριαλιστικό) σκύλο χορτάτο προκαλεί τους αντιπάλους του. Και δεν φαίνεται ως τώρα να έχει βρει η Ουάσιγκτον το «κλειδί»: ελπίζει, απλά, στη βοήθεια των συμμάχων της. Αλλά κι αυτοί κάνουν τους δικούς τους υπολογισμούς – και έχουν λόγους σοβαρούς…

Είναι δύσκολο να είσαι πρώην 2

Δευτέρα 26 Απρίλη>> Τι έγινε, λοιπόν, στο ουκρανικό πεδίο μάχης; Ενώ όλα ήταν έτοιμα για μια καλή προβοκάτσια κατά της Μόσχας, αποδείχθηκε ότι δεν ήταν! Πώς έγινε αυτό; Οι διεθνείς δημαγωγοί απλά σημειώνουν την «αποκλιμάκωση», χωρίς πολλές πολλές εξηγήσεις.

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που, ο καθένας απ’ την μεριά του, έπαιξαν τον ρόλο τους. Ο ένας λέγεται «σύμμαχοι» που η Ουάσιγκτον θα ήθελε να έχει στην ουκρανική προβοκάτσια. Ένας βασικός απ’ αυτούς είναι η Άγκυρα, σε σχέση με την οποία οι ανάγκες του αμερικανικού ιμπεριαλισμού μάλλον παρά η οποιαδήποτε συνεκτική λογική επιβάλλουν μια στάση «μαστιγίου και καρώτου». Υποτίθεται ότι το τουρκικό καθεστώς έχει καλές σχέσεις με το ουκρανικό και, επιπλέον, από καιρού σε καιρό θυμάται ότι είναι «προστάσης» των τατάρων της Κριμέας… Ε, λοιπόν, σ’ όλο αυτό το διάστημα της «κρίσης», όχι μόνο ο Erdogan «συμβούλεψε» τον κωμικό Zelesky να μην τραβάει το σκοινί («η ειρήνη πάνω απ’ όλα!») αλλά επιπλέον, ενώ η κριμαϊκή χερσόνησος ήταν βασικός στόχος της προβοκάτσιας, δεν είπε ούτε μισή κουβέντα για τους τάταρους που (υποτίθεται) υποφέρουν εκεί! Προσεκτική και δηλωτική σιωπή, γεμάτη νόημα…

Ένας άλλος παράγοντας που αποσιωπάται είναι ο ουκρανικός στρατός. Είναι ίσως ο σημαντικότερος. Η συμμετοχή του στην προβοκάτσια (έτσι ώστε, κάποια στιγμή, να αναγκαστεί η Μόσχα να εισβάλει είτε στο Donbass είτε και αλλού στην ουκρανική επικράτεια) ήταν / είναι κρίσιμης σημασίας – και ο Zelesky είναι το αφεντικό του, έτσι δεν είναι;

Ποιος ξέρει; Το λογικό είναι ότι οι ουκρανοί αρχικαραβανάδες δεν πρέπει να έχουν καούρα να αντιμετωπίσουν τους ρώσους και να συντριβούν. Ζήτημα επιβίωσης, και όχι μόνο φυσικής. Και για να μην υπάρχουν παρανοήσεις, στις 17 Απρίλη, ο επικεφαλής του ουκρανικού στρατού στρατηγός Ruslan Khomchak απηύθυνε (μέσω facebook…) «ανοικτή έκκληση» στις πολιτικές αρχές να μην ρίχνουν λάδι στη φωτιά:

…Ζητάω απ’ τις κρατικές και τις τοπικές αρχές αποχή απ’ την διασπορά πανικού στην κοινωνία … και απ’ την δημιουργία στρατιωτικοποιημένων σχηματισμών που δεν προβλέπονται απ’ το νόμο…

Αυτοί οι τελευταίοι είναι το ουκρανικό φασισταριό που θα έπαιζε τον ρόλο της προβοκατόρικης εμπροσθοφυλακής, όπως ξέρει και όπως πληρώνεται να κάνει… Συνεπώς η «έκκληση» του ουκρανού αρχικαραβανά, ανάμεσα και πίσω απ’ τα λεγόμενά της, είχε μια σαφή προειδοποίηση: δεν έχουμε όρεξη να παίξουμε σ’ αυτό το παιχνίδι!

Μ’ αυτά τα δεδομένα, έχοντας σίγουρο μόνο το ουκρανικό φασισταριό, τι θα μπορούσε να κάνει το Joνυσταλεάν εκτός απ’ το να αναδιπλωθεί; Για πάντα; Όχι βέβαια!!! Όμως οι τωρινοί συσχετισμοί, που διαμορφώθηκαν με στέρεο τρόπο την τελευταία πενταετία, δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια για proxies, παρότι τέτοιοι υπάρχουν πάντα.

Κάτι άλλο πρέπει να εφευρεθεί…

Όχι, όχι, όχι!

Δευτέρα 19 Απρίλη>> Δεν είναι διαδήλωση. Είναι απ’ τις δράσεις μιας κοινότητας καλλιτεχνών απ’ την Avinion. Το πιο κάτω video είναι απ’ τις 8 Απρίλη, στο Παρίσι. Κι ωστόσο έχει κάτι πρωτόγονα ενθαρρυντικό. Ή, ίσως, κάτι αδιόρατα μελαγχολικό.

Κάνει ήδη διεθνή (ευρωπαϊκή) καριέρα. Κι έχει εντάξει στίχους:

…

Αμάξι, μετρό, δουλειά, κατανάλωση, αυτόματες βεβαιώσεις, οδηγίες, παραλογισμοί με συνταγή γιατρού, και δυστυχία σε αυτόν που σκέφτεται. Και δυστυχία σε αυτόν που χορεύει.

Κάθε αυταρχικό μέτρο, κάθε βρωμιά σχετική με την ασφάλεια, κάνει την εμπιστοσύνη μας να εξαφανίζεται. 

Επιδεικνύουν τόση επιμονή για να έχουν σε καραντίνα την συνείδησή μας. 

Όχι όχι όχι όχι όχι!

Εμείς θέλουμε να συνεχίσουμε να χορεύουμε, οι σκέψεις μας να τυλίγουν τα σώματά μας, να περνάμε την ζωή μας πάνω στα τάστα μιας κιθάρας.

Ας μην ξαφνιαζόμαστε από όλους αυτούς τους παράλογους ανθρώπους, πωλητές φόβου σε αφθονία, που μας τρομοκρατούν χωρίς τσίπα.

Ας μάθουμε να τους κρατάμε σε απόσταση. Και για την ψυχική μας υγεία, την κοινωνική και την περιβαλλοντική, για τα χαμόγελά μας, για την εξυπνάδα μας, ας μην μένουμε χωρίς αντιστάσεις απέναντι στα όργανα της τρέλας τους!

…

No surrender!

Δευτέρα 19 Απρίλη>> Σα συμπλήρωμα (σε επανάληψη) το αγαπημένο της ασταμάτητης μηχανής: απ’ την καταλανική Leida, το καλοκαίρι του 2017:

… Δώσαμε μια υπόσχεση που θα την θυμόμαστε πάντα:

καμμιά υποχώρηση μωρό μου, καμμία συνθηκολόγηση!!!

Αν δεν συνθηκολογείτε: καλή βδομάδα!