Δευτέρα 22 Μάρτη.>> Το πώς ανατράπηκε ο σχεδιασμός της διοίκησης Οbama και των συμμάχων της για διάλυση τόσο του ιράκ όσο και της συρίας και την δημιουργία ενός ουαχαβίτικου “τρομοκρατικού” κράτους isis απ’ το φθινόπωρο του 2015 και μετά υποθέτουμε ότι το ξέρετε. Η Άγκυρα ξαναγύρισε στην θέση που είχε πριν το 2011, η Ντόχα επίσης διαβλέποντας την αλλαγή στη ροή του πολέμου πέρασε στη μεριά του μπλοκ της Αστάνα – και η Ουάσιγκτον, ελλείψει isis συμμάχησε ανοικτά με τους ένοπλους των ypg (που με χαρά κατέφυγαν κάτω απ’ τις αμερικανικές φτερούγες για να συνεχίσουν τα λαθρεμπόριά τους) έχοντας καταλάβει ουσιαστικά στο 1/3 της συριακής επικράτειας και το 70% των πρώτων υλών της σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Είναι τόσο μεγάλη η έγνοια του δυτικού ιμπεριαλισμού για τον «συριακό λαό» ώστε επικροτεί την (ή συμμετέχει στην) πειρατεία ίσως του πιο βασικού απ’ τα (κρατικά) έσοδα της Δαμασκού· αλλά βέβαια φταίει ο Άσαντ…
Σε καθε περίπτωση εκείνο που έχει ξεκινήσει (ή κλιμακώνεται) τους τελευταίους μήνες στο συριακό έδαφος είναι ένας έμμεσος και διαφορικός πόλεμος του μπλοκ της Αστάνα κατά της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας (με την Τεχεράνη να συμμετέχει πιο διακριτικά) με στόχο τους proxies: τους ουαχαβίτες που έχουν απομείνει στον θύλακα του Ιdlib, και τους ypg στην βορειοανατολική και ανατολική συρία.
Για την πρώτη περίπτωση έχουμε γράψει ήδη. Η ρωσική (κατά κύριο λόγο) και η συριακή αεροπορία βομβαρδίζουν συστηματικά τις υποδομές (τις αποθήκες, τα στρατόπεδα) της ουχαβίτικης HTS, αναγκάζοντάς την να επιδιώξει την προστασία της Άγκυρας· κάτι που ήταν το ζητούμενο του μπλοκ της Αστάνα εδώ και τουλάχιστον ένα χρόνο. Φαίνεται ωστόσο ότι αυτή η «παράδοση» είτε δεν έχει ολοκληρωθεί είτε παραμένει αμφίβολη· συνεπώς στον θύλακα του Ιdlib συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί.
Έχουν σημασία τα κτυπήματα κατά των ypg. Οι βομβαρδισμοί των βυτιοφόρων και των αυτοσχέδιων διυλιστηρίων μέσω των οποίων γίνεται η εξαγωγή (απ’ τους proxies της Ουάσιγκτον) των πετρελαίων που κλέβουν είναι τακτικοί (έχουμε γράψει για τον πρώτο). Αυτούς τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς τους κάνουν η Μόσχα και η Δαμασκός. Η Άγκυρα επιτίθεται με πυροβολικό τις τελευταίες ημέρες στην Αyn ‘Isa, βόρεια της Raqqah – αραβική περιοχή που έχουν καταλάβει οι ypg.… Κι αυτοί, σαν αντίποινα, κατέστρεψαν χτες με ρουκέτες όλες τις βάρκες και τα πλοιάρια στην Deir Ez Zor, στη δυτική όχθη του Ευφράτη, που χρησιμοποιούν οι ντόπιοι για να αγοράζουν και να μεταφέρουν είδη πρώτης ανάγκης απ’ την αριστερή όχθη, δηλαδή … απ’ τους ypg… Στράφηκαν οι κούρδοι proxies κατά του καθεστώτος Άσαντ, επιβεβαιώνοντας το είδος του πολέμου που βρίσκεται σε εξέλιξη. Να θυμίσουμε ότι σ’ αυτήν την δυτική όχθη, σε διάφορα σημεία, υπάρχουν σύριοι πολιτοφύλακες εκπαιδευμένοι απ’ την Τεχεράνη, και κάποιοι αξιωματικοί των “φρουρών της επανάστασης”.
Είναι δύσκολο να προβλέψουμε αυτή τη στιγμή αν μια τέτοια τακτική απ’ την μεριά του μπλοκ της Αστάνα θα στριμώξει αποτελεσματικά την Ουάσιγκτον στο συριακό (αλλά και στο ιρακινό, είναι αλληλένδετα) πεδίο μάχης. Είναι ευκολότερο να εκτιμήσουμε ότι η προεδρία των «δημοκρατικών» στην Ουάσιγκτον, με ή χωρίς νυσταλέο Jo, σημαίνει όξυνση των «περιφερειακών» συγκρούσεων μεταξύ του άξονα και του ευρασιατικού project. Η μέση Ανατολή δεν είναι η μόνη τέτοια. Το ουκρανικό πεδίο μάχης είναι επίσης μια ζώνη που ενδιαφέρει ιδιαίτερα την Ουάσιγκτον.
Μ’ αυτά τα δεδομένα η «κοινή δήλωση» των 5 δυτικών πολιτικών βιτρινών και το ενδιαφέρον τους για την συρία θα μπορούσε να μπει στον κατάλογο με τις διεθνείς φάρσες – αν δεν υπήρχε ο κίνδυνος κάποιοι από δαύτους να ονειρεύονται να αντιστρέψουν την ήττα τους…