Κυριακή 31 Γενάρη. Είτε από αναλυτική ανικανότητα είτε από πολιτική υστεροβουλία (η έμμισθη δολιότητα αφορά μια μικρή μεν αλλά υπαρκτή και φασαριόζικη μερίδα τσατσορούφιανων) είναι πολλοί εκείνοι που επιμένουν να αγνοούν, εδώ κι ένα χρόνο, τι πραγματικά συμβαίνει μέσα και κάτω απ’ την βαριά σκιά της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας. Η μυωπία τους (ή η αυτάρεσκη πολιτική αδιαφορία τους) είναι εγκληματική.
Δείτε, για παράδειγμα, την δυσλειτουργία στην παραγωγή και στη διάθεση των πλατφορμών γενετικής μηχανικής απ’ την astrazeneca (και σε μικρότερο βαθμό απ’ τις pfizer/biontech). Το πράγμα αντιμετωπίζεται σαν να επρόκειτο για έλλειψη κωλόχαρτων: παγιδευμένοι στην ελπίδα (μαύρη κοροϊδία δηλαδή) ότι οι «εμβολιασμοί» θα φέρουν τον τερματισμό των τυραννικών απαγορεύσεων και όχι την μεσομακροπρόθεσμη νομιμοποίησή τους, άλλοι προσεύχονται για ένα θαύμα όπως εκείνο στο γάμο της Κανά· άλλοι θαυμάζουν τις βεβαιωμένα μαφιόζικες πρακτικές των υπηρεσιών του απαρτχάιντ καθεστώτος του Τελ Αβίβ για την εξασφάλιση «επάρκειας» (γενετικής μηχανικής…), που σημαίνει ότι θαυμάζουν τον «υγιεινομικό εθνικισμό» όταν τον θεωρούν πετυχημένο και τον καταγγέλουν όταν προέρχεται από ανταγωνιστές· άλλοι είναι σίγουροι ότι οι ντόπιες φαρμακοβιομηχανίες που φτιάχνουν ορούς, γάζες ή γενόσημα μπορούν να μετατραπούν σε παραγωγούς συνθετικού RNA· άλλοι κατηγορούν την ε.ε. ότι είναι μπόσικη ή/και γραφειοκρατική· και όλοι μαζί περιμένουν κάποιον γενναιόδωρο ceo να τους ρίξει «δόσεις» από ελικόπτερα.
Τους είναι αδύνατο να καταλάβουν ότι η δυτική υγιεινιστική τρομοεκστρατεία ήταν άσχετη με την «δημόσια υγεία»· ότι τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος δεν είναι μια συνωμοσιολογική έμπνευση αλλά οι επιχειρηματικές και τεχνοκρατικές περσόνες που ήδη είναι δημόσια γνωστές προβάροντας φωτοστέφανα· ότι αυτά τα αφεντικά είχαν εξαρχής (πριν καν εμφανιστεί ο τσαχπίνης) την δική τους ατζέντα· και ότι η βία / βιασύνη τους να την επιβάλλουν οδήγησε αφενός σε υπερφίαλες «υποσχέσεις σωτηρίας» αφετέρου σε υπερφίαλες εκτιμήσεις της πραγματικής «παραγωγικής» (καταστρεπτικής δηλαδή…) δυνατότητάς τους.
Κι όμως: αυτό το «αδύνατο να καταλάβουν» είναι αξιοποιήσιμο. Οδηγεί σε κάτι πολύ πραγματικό. Αυτά τα αφεντικά σε συμμαχία πάντα με τις κρατικές πολιτικές βιτρίνες (αν νοιώθουν παγιδευμένες ας βγουν να το πουν!) επιδιώκουν να μετατρέψουν τις αδυναμίες τους σε δύναμη: να προστρέχουν οι υπόδουλοι πληθυσμοί σαν επαίτες, σαν ικέτες, στις φαρμακο-μαφίες τους, για … τις δύο δόσεις τους…
Σαν τοξικοεξαρτημένοι… Ακριβώς έτσι… (Αν αυτές τις πουλάνε κι άλλοι ντήλερ; Ωωωω… «Θα γίνουμε σίγουρα»!!!)
(φωτογραφία: Είμαι “σωτήρας” και το κέφι μου θα κάνω. Κι εσείς θα ρίξετε κανά κλάμα παραπάνω…)