Year: 2020

Μια χούφτα παρατηρήσεις ακόμα 4

Παρασκευή 24 Απρίλη. Θα υποστηρίζαμε πως όλα τα πιο πάνω είναι κοινότοπα· εάν πράγματι υπήρχε μια μειοψηφία (υπολογίσιμη…) που να τα έχει συνειδητοποιήσει, και μάλιστα να τα έχει συνειδητοποιήσει καθώς εξελίσσονται εδώ και κάποια χρόνια, δηλαδή πριν εκβιαστεί να φοβηθεί με τον τρόπο και την ένταση που ορίζουν τ’ αφεντικά…

Ωστόσο, η «διαφορά στρατηγικών» που εντοπίζει η/ο Preciado δεν είναι τέτοια! Είναι διαφορά ιστορικής φάσης στην πορεία των αντίστοιχων εθνοκρατικών καπιταλισμών / κοινωνιών προς τις προδιαγραφές και τις νόρμες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Τα συγκεκριμένα ασιατικά κράτη (συμπεριλαμβανόμενου του κινεζικού που ξέχασε να αναφέρει) plus το πρωτοκοσμικό ρατσιστικό / απαρτχάιντ ισραήλ βρίσκονται όχι μόνο τεχνολογικά αλλά και “βιο-πολιτικά” πιο μπροστά… Ειδικά το Τελ Αβίβ έχει μεγάλη εμπειρία σαν δεσμοφύλακας, με παλιές και καινούργιες μορφές βίας…

Αυτή η κρίσιμη διαφορά φάσης “ανάπτυξης” (σύμφωνα με την καπιταλιστική ορολογία) χαράζει το πεδίο του “συλλογικού σώματος” του είδους μας με τις γραμμές του ενδοκαπιταλιστικού πλανητικού ανταγωνισμού. Ως τώρα, ίσως για λίγο ακόμα, η πραγματικότητα του 4ου παγκοσμίου πολέμου εξελισσόταν μέσω proxies, μέσω «εργολάβων». Όμως απ’ αυτές εδώ τις σελίδες έχουμε προειδοποιήσει  ότι αυτή η περίοδος φτάνει (ή έχει φτάσει ήδη) στο τέλος της. Κι ότι δεν θα αργήσει η στιγμή που οι ιμπεριαλισμοί θα αναμετρηθούν άμεσα μεταξύ τους.

Έτσι, κάτω απ’ την σημαία του covid-19, δεν αναδιοργανώνεται ο έλεγχος του κοινωνικού εργοστάσιου απλά και μόνο για την «εξουσιαστική χαρά του ελέγχου»! Αναδιοργανώνεται και για παραγωγικούς / καταναλωτικούς σκοπούς αλλά και για πολεμικούς…

(Ευχαριστούμε την ομάδα «κριτική σκέψη» για το video).

Το στραπάτσο που γίνεται “ευχάριστα νέα”…

Πέμπτη 23 Απρίλη. Το έχουμε γράψει δυο-τρεις φορές, σχολιάζοντας το «σενάριο» του Event 201: για τα συμφέροντα του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος το ιδανικότερο (the better choice, αν – ας πούμε… – μπορούσε να υπάρξει μια choice…) θα ήταν το ξέσπασμα και η εκκίνηση μιας (πραγματικά) φονικής επιδημίας / πανδημίας από κάπου στην Αφρική. Κατά προτίμηση την υποσαχάρια. Γιατί απο εκεί; Επειδή η ήπειρος είναι το καινούργιο, επιπλέον πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου πολέμου. Και μια φονική επιδημία που θα ξεκινούσε από εκεί (για να απλωθεί, με μικρότερη ένταση φυσικά) στον καπιταλιστικό βορρά θα επέτρεπε στο σύμπλεγμα (και στους στρατούς των ενδιαφερόμενων δυτικών ιμπεριαλιστικών κρατών) να εξαπολύσουν μια συμπαγή «υγιεινιστική» εκστρατεία κατάκτησης όλης της ηπείρου· σε βάρος των «αναθεωρητών», δηλαδή της Μόσχας και του Πεκίνου. (O Gates ακόμα αναρωτιέται γιατί δεν έγινε έτσι με την αφετηρία του covid-19… Κι ίσως έχει καμμιά ιδέα για να γίνει, έστω με καθυστέρηση…)

Το ότι ο covid-19 χώρισε από μια νυχτερίδα και ερωτεύτηκε έναν μυρμηγκοφάγο (ή οποιοδήποτε άλλο ζωϊκό ειδύλλιο πλέχτηκε) για να φτάσει να γίνει μεταδόσιμος από άνθρωπο σε άνθρωπο σ’ ένα απ’ μείζονα βιομηχανικά και κυκλοφοριακά κέντρα του κινέζικου καπιταλισμού, αυτό ΔΕΝ ήταν καλό για σενάρια τύπου Event 201. Διότι εκτός αν επρόκειτο για κάτι πραγματικά εξαιρετικά φονικό + ταχύτατα μεταδιδόμενο, το κινέζικο καθεστώς διέθετε (και διαθέτει δοκιμασμένα πια) τα μέσα, τα όποια μέσα, για να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Και σίγουρα κανένας δεν θα μπορούσε να διανοηθεί μια «υγιεινιστική επιδρομή σωτηρίας» της κίνας από δυτικούς ιμπεριαλισμούς· όπως, για παράδειγμα, οι πόλεμοι του οπίου….

Τι απέμενε, λοιπόν, στα δυτικά αφεντικά και τους υπήκοους / λακέδες τους, από ένα τέτοιο απρόοπτο και διόλου ταιριαστό με τους όποιους σχεδιασμούς “event”; Να κάτσει να χαζεύει το κακό που βρήκε τον εχθρό, να ελεεινολογεί… και να εύχεται τα χειρότερα. Πιθανότατα δεν σας απασχολούσε τότε, αλλά τον Γενάρη του 2020, όταν ο covid-19 κυκλοφορούσε με κινέζικες πινακίδες, τα δυτικά μήντια οργίαζαν, διαφημίζοντας τα (δυτικά) οφέλη απ’ την «καταστροφή της κινέζικης οικονομίας». Για παράδειγμα (cnn):

Ακόμα και στα μέσα Μάρτη (του 2020) το βιολί συνεχιζόταν (new york times):

Τα “ευχάριστα νέα” που δεν κράτησαν πολύ…

Πέμπτη 23 Απρίλη. Εντελώς κόντρα στις ρητορίες και στους όρκους ότι τα αφεντικά και οι πολιτικές τους βιτρίνες νοιάζονται για την «υγεία των πληθυσμών» που ελέγχουν, η για τουλάχιστον 2, 2,5 μήνες «απόλαυση του κορονοϊού που καταστρέφει την κίνα» σήμαινε, απλά, χάσιμο χρόνου. Αν οι δυτικοί «ειδικοί» (οι περισσότεροι του σκοινιού και του παλουκιού) και οι πολιτικές βιτρίνες πίστευαν έστω και μια λέξη απ’ αυτές με τις οποίες μας βομβαρδίζουν εδώ και βδομάδες, θα έπρεπε να βρίσκονται στην κίνα, και ακόμα καλύτερα στην Wuhan, το αργότερο απ’ τα μέσα του Γενάρη. Όχι για να «βοηθήσουν» – είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα μπορούσαν ακόμα κι αν ήθελαν. Αλλά για να μάθουν από πρώτο χέρι, να εκπαιδευτούν στο «πεδίο». Το κινέζικο καθεστώς, ακόμα κι αν θα ήθελε να κρύψει διάφορα, δεν θα μπορούσε να αρνηθεί την παρουσία τους, έστω σε επιλεγμένα σημεία της «μάχης»: αν τους απαγόρευε θα επιβεβαίωνε πως «κρύβει» πολλά.

Οι μέρες πέρασαν γρήγορα, και η δημαγωγική τερατολογία που είχε επιστρατευτεί κατά του κινεζικού καθεστώτος (τα περί «χιλιάδων πτωμάτων που τα κρύβουν» και «μεγάλης φονικότητας του κορονοϊού») γύρισαν στις πηγές τους. Αδύνατο να μαζευτεί: παρότι τα δημαγωγικά βομβαρδιστικά μπορούν πράγματι να εξαφανίσουν απ’ την μια μέρα στην άλλη ακόμα και το Έβερεστ, δεν θα μπορούσαν να μαζέψουν έναν φόβο που είχαν φτιάξει κατ’ αρχήν για χρήση εξωτερικής πολιτικής! Οι δε θρυλικοί «ειδικοί», αυτοί οι συγκεκριμένοι που μας έχουν βάλει τα δυο πόδια σε μισό παπούτσι, ήταν θεαματικά άσχετοι. Έτσι ώστε το μόνο που θα τους επέτρεπε να συνεχίσουν να δικαιολογούν το κύρος, τις θέσεις και τους μισθούς τους, ήταν το να συνεχίσουν να τερατολογούν… αυτή τη φορά σε βάρος των δυτικών πληθυσμών.

Το πόσο γρήγορα «μονταρίστηκαν» το ένα υγιεινιστικό πραξικόπημα μετά το άλλο στα περισσότερα δυτικά κράτη είναι κάτι που το έχουμε πολεμήσει απ’ εδώ (και όχι μόνο)· και θα συνεχίσουμε. Ωστόσο, «προς στιγμήν» (όπου η «στιγμή» είναι απλά ένας μικρής διάρκειας ιστορικός χρόνος) φάνηκε πως απασχολημένα με την δική τους κρίση / αναδιάρθρωση και την “εσωτερική” αξιοποίηση του τσαχπίνη covid-19, την διάσταση της «εξωτερικής πολιτικής», δηλαδή του διακρατικού ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, την άφησαν στην άκρη…

Πόσο, όμως, θα μπορούσε να κρατήσει αυτή η «στιγμή»; Όχι πολύ. Όχι πολύ απ’ την στιγμή που το κινεζικό καθεστώς όχι μόνο περιόρισε αποτελεσματικά (και μάλλον γρήγορα) την επιδημία, αλλά άρχισε να ανασυντάσσεται τόσο οικονομικά / παραγωγικά, όσο και ιμπεριαλιστικά. Με την μορφή της soft power, την οποία ο δυτικός καπιταλισμός θεωρούσε αποκλειστικά δική του δυνατότητα. Η εξαγωγή ιατρικού know how, οι δωρεές υλικών, και οι πωλήσεις όλων των απαραίτητων μέτρων προστασίας, προς οποιονδήποτε στον κόσμο απλά «σήκωνε το τηλέφωνο καλώντας Πεκίνο» ήταν, και εξακολουθεί να είναι, μια εντυπωσιακή επίδειξη ισχύος (και «ανθρωπιάς»!…) Σα να μην έφταναν αυτά τα κινέζικης προέλευσης, προστέθηκαν μαζί τους και τα ρωσικής· ακόμα και κουβανικής – ω θεέ των δυτικών, αν είναι δυνατόν!!!

Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά! Ο covid-19 (και κάθε covid-19…) δεν είναι απλά ένας ιός που προσπαθεί να ζήσει… Είναι (και ήταν απ’ την αρχή) ένα σύμβολο για πολιτική χρήση· σε κάθε κλίμακα. Κάτι περισσότερο από «σύμβολο»: πεδίο πολιτικής κυριαρχίας.

(Ο εσωτερικός ιμπεριαλισμός, τώρα με την μορφή των υγιεινιστικών πραξικοπημάτων, και ο εξωτερικός, είναι συγκοινωνούντα δοχεία…)

Ευτυχώς όμως «έχουν γνώση οι φύλακες»…

Πέμπτη 23 Απρίλη. Ένα απ’ τα πολλά ακροδεξιά, μιλιταριστικά think tank του ψοφιοκουναβιστάν, ονόματι «u.s. naval institute» και έτος ίδρυσης το 1873, κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες με την προτροπή: αμολείστε τους πειρατές / καταδρομείς! Κατά την γνώμη των αρθρογράφων, ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί πλέον η οικονομική επέκταση του κινεζικού καπιταλισμού, είναι να δοθούν άδειες (απ’ το επίσημο αμερικανικό κράτος) σε (αμερικάνους) πειρατές, για να καταλαμβάνουν κινεζικά εμπορικά πλοία, και να τα λεηλατούν… Πρωτόγονο, χοντροκομμένο, έτσι δεν είναι; Κάπως έτσι…

Όμως το πολιτικό (και όχι μόνο) προσωπικό του ψοφιοκουναβιστάν ανακαλύπτει (με κάποια καθυστέρηση…) ότι ο κινεζικός καπιταλισμός δεν κατέρρευσε όπως περίμεναν ευυπόληπτα media σαν το cnn και τους new york times… Κι όχι μόνο αυτό. Ανακαλύπτει ότι η παγκόσμια αμερικανική «επιρροή» υποχωρεί ραγδαία, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Καιρός, λοιπόν, να βρεθεί ο ένοχος. Όχι για την υποχώρηση… αλλά για τον covid-19…. Για την ακρίβεια: όχι να «βρεθεί», αλλά να μεθοδευτεί «η καταδίκη και η τιμωρία του». Αν δεν μπορεί να γίνει μια «υγιεινιστική επιδρομή σωτηρίας» της κίνας και της ανατολικής ασίας (ένα υγιεινό pivot σα να λέμε), θα μπορούσε ίσως να γίνει μια «υγιεινιστική επιδρομή τιμωρίας» του κράτους που σκοτώνει τους αμερικάνους· και παραλίγο να σκοτώσει και τον BorDuk, τον σύμμαχο πρωθ. της αγγλίας…

Ποιό είναι τώρα το σενάριο του, ας το πούμε έτσι, “event 202”; Το Πεκίνο έκρυψε… δεν είπε… δεν φρόντισε… αδιαφόρησε… είπε ψέματα… για τον covid-19… «Απόδειξη του δόλου του» είναι ότι τιμώρησε τον οφθαλμίατρο Li Jinfeng που πρωτοαναρωτήθηκε όταν ανακάλυψε έναν καινούργιο κορονοϊό (αν και ο προβληματισμός του έγινε άμεσα γνωστός στα δυτικά επιδημιολογικά κυκλώματα…) Ως εκ τούτου, και εξαιτίας της κινεζικής πανουργίας, ο αμερικανικός λαός μολύνθηκε και υποφέρει και πεθαίνει και… Οπότε;

Οπότε: τα (αμερικανικά) θύματα της κινεζικής αδιαφορίας… δολιότητας… ψευδολογίας…. κρυψίνοιας… οφείλουν να κάνουν μήνυση κατά του Πεκίνου στα (αμερικανικά) δικαστήρια, ζητώντας αποζημιώσεις για την βλάβη που υφίστανται!

Το πράγμα δεν είναι γελοίο – όπως ίσως νομίζετε… Είναι επικίνδυνα γελοίο! Διότι αν ένα (αμερικανικό) δικαστήριο δικαιώσει (αμερικάνους) «θύματα του κινεζικού κράτους», και αυτό αρνηθεί να πληρώσει τις αποζημιώσεις που θα έχει επιδικάσει το (αμερικανικό) κράτος στους (αμερικάνους) ενάγοντες, τότε το αμερικανικό κράτος έχει καθήκον και δικαίωμα να κατάσχει κινεζικά περιουσιακά στοιχεία, όπου και όπως τα βρει· να τα βγάλει στο σφυρί· και να δώσει τα ντάλαρς στους θιγμένους….

Ίσως, τώρα, πάει το μυαλό σας ποια θα μπορούσαν να είναι αυτά τα κινεζικά assets που θα κατάσχονταν: τα εμπορικά πλοία…

Το φασισταριό του “u.s. naval institute” δεν έφαγε φλασιά… Αυτοί οι αχρείοι οι κινέζοι πρέπει να τιμωρηθούν!!! Να πληρώσουν!!!

Και ψάχνονται…

Πέμπτη 23 Απρίλη. Μπορεί να φαίνεται εντελώς γκροτέσκο όλο αυτό· όμως πρέπει να θυμάστε ότι «αυτά που ξέραμε δεν ισχύουν»! Δύο γερά δικηγορικά γραφεία της Φλόριντα, ένα που έχει σχέση με τους «δημοκρατικούς» (: Berman Law Group) και ένα με τους «συντηρητικούς» (: Lucas-Compton) κατέθεσαν σε δικαστήριο της πολιτείας την αγωγή, ζητώντας αποζημίωση απ’ το Πεκίνο ύψους 1,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων (εντελώς συμπτωματικά είναι η ονομαστική αξία των ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου που έχει στα θησαυροφυλάκιά της η κεντρική τράπεζα της κίνας…). Ένα άλλο δικηγορικό γραφείο, στο Τέξας αυτό, μαξιμάρισε: ζητάει αποζημίωση για τους πελάτες του 20 τρισεκατομύρια δολάρια…

Υπάρχει ένα «νωπό προηγούμενο». Η περίπτωση του Otto Warmbier. Ο Warmbier, αμερικάνος φοιτητής, δέθηκε στην Πγιονγκγιάνγκ το 2016 με την κατηγορία της καταστροφής μιας αφίσας και της εισόδου σε απαγορευμένη περιοχή της πόλης. Πρακτικά για κατασκοπεία. Την επόμενη χρονιά το βορειοκορεατικό καθεστώς τον επέστρεψε στις ηπα σε κωματώδη κατάσταση. Το καθεστώς του Kim υποστήριξε ότι ήταν βαριά άρρωστος και δεν μπορούσε να τον κάνει καλά. Η οικογένεια του Warmbier υποστήριξε ότι είχε υποστεί φρικτά βασανιστήρια. Έκαναν μήνυση στην Πγιονγκγιάνγκ απαιτώντας 1,05 δισεκατομμύρια δολάρια για τον γυιό τους και 46 εκατομμύρια για την δική τους ψυχική οδύνη. Παρότι κανένας (αμερικάνος) ιατροδικαστής απ’ τους πολλούς που εξέτασαν τον Otto δεν βρήκε σημάδια ή αποδείξεις βασανισμού του, το πολιτειακό δικαστήριο της Ουάσιγκτον επιδίκασε στους Warmbier τον Οκτώβρη του 2018 αποζημίωση 500 εκατομυρίων δολαρίων. Ο Kim φυσικά αρνήθηκε να πληρώσει. Και τότε το 2019 το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό έκανε πειρατεία στο βορειοκορεατικό εμπορικό “wise honest”, ένα απ’ τα μεγαλύτερα του κρατικού εμπορικού στόλου της βόρειας κορέας. Το πλοίο πουλήθηκε στις ηπα, το κράτος κράτησε τα «έξοδά» του (για την πειρατεία) και έδωσε τα υπόλοιπα στους Warmbier, επιφυλασσόμενο για επόμενες «μπάζες»…

Υπάρχει ένα πρόβλημα, που όμως μπορεί να αποδειχθεί τυπικό. Σύμφωνα με την αμερικανική νομοθεσία το κινεζικό κράτος (όπως και κάθε άλλο) έχει ασυλία απέναντι σε κατηγορίες που θα κριθούν σε αμερικανικά δικαστήρια… Εκτός εάν… Εκτός εάν πρόκειται για υποθέσεις σοβαρής βλάβης στη ζωή υπηκόων. Είναι, ακριβώς, η περίπτωση του κατηγορητηρίου για τον Otto Warmbier….

Θα βρεθούν;

Πέμπτη 23 Απρίλη. Καθώς το κύμα αντισινισμού φουσκώνει έντεχνα στο ψοφιοκουναβιστάν από πάνω και από κάτω (ο Πομπηίας δίνει ρέστα, και δεν είναι ο μόνος) ωρίμασε η ανάγκη για μια επιπλέον πολιτική πρωτοβουλία που να «απελευθερώσει πλέρια τις δυνάμεις τιμωρίας» της ένοχης κίνας. Ο νεαρός συντηρητικός γερουσιαστής του Missouri Joshua David Ηawley, γυιός τραπεζίτη, δικηγόρος και για ένα διάστημα δικαστής της πολιτείας, βρήκε μπροστά. Κατέθεσε πριν δέκα μέρες πρόταση νόμου με τίτλο “Νόμος για την Δικαιοσύνη για τα θύματα του covid-19”. Αν περάσει, θα καθαρίσει και τα τελευταία νομικά εμπόδια της ασυλίας του Πεκίνου. Το σκεπτικό του είναι σαφές, και έχει προοπτικές:

…Το κομμουνιστικό κόμα της κίνας εξαπέλυσε αυτήν την επιδημία. Πρέπει να δώσει λογαριασμό στα θύματά του. Υπάρχουν αρκετές αποδειξεις ότι το κομμουνιστικό κόμμα κίνας ψεύδεται, και ότι λόγω  δολιότητας και ανικανότητας επέτρεψε στον covid-19 να μετατραπεί από μια τοπική αρρώστια σε παγκόσμια επιδημία… Απαιτούμε διεθνή έρευνα για να μάθουμε όλη την έκταση της ζημιάς που προκάλεσε το κ.κ.κ. σ’ όλο τον κόσμο και, στη συνέχεια, να ενισχύσουμε τους αμερικάνους και άλλα θύματα σ’ όλο τον κόσμο για να διεκδικήσουν αποζημιώσεις…

Ο Jeremy Alters, υπεύθυνος στρατηγικής του δικηγορικού οίκου Berman Law Group (που έχει κάνει ήδη την μηνυσάρα…) συμπληρώνει ενθουσιασμένος:

…Η κίνα πρέπει να πληρώσει. Στο κάτω είναι μια παγκόσμια υπερδύναμη. Είχαν τη δυνατότητα να το σταματήσουν και να το ελέγξουν αυτό, αν όχι εντελώς σίγουρα σε μεγάλο μέρος του. Απέτυχαν να το κάνουν, απέτυχαν να μας πουν τα σχετικά, και τώρα εμείς υποφέρουμε τις συνέπειες…

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε την εξέλιξη, που είναι πάντως ιδιαίτερα δελεαστική για ικανό μέρος του παρακμιακού αμερικανικού καπιταλισμού. Όμως σημειώστε το (και μακάρι να βγούμε λάθος): αυτός ο covid-19 πρώτα αστυνομοποιήθηκε για εσωτερική χρήση των καπιταλιστικών κρατών. Και τώρα υπάρχουν κάμποσοι διατεθειμένοι να τον στρατιωτικοποιήσουν – για «εξωτερική χρήση»…

Τι άλλο πια μ’ αυτόν τον ιό; Και στον «υβριδικό πόλεμο» πήγε και κατατάχτηκε; Σαν κομμουνιστής; Α πα πα πα!!!
(Δεν είναι πια η Huawei… Είναι… τα πάντα…)

Κρατάτε τις αποστάσεις!

Τετάρτη 22 Απρίλη. Γιατί αλλιώς μεγάλο κακό θα σας βρει! Κάθε ζήτημα καθημερινής ζωής μπορεί να μηχανοποιηθεί… κι αν δεν σας / μας αρέσει πρέπει να βρούμε τι θα κάνουμε και πως, χωρίς την ψευδαίσθηση «ααααα, μπαααα, αυτό δεν μπορούν να το κάνουν».

Ένα αγγλικό πανεπιστημιακό ερευνητικό πρόγραμμα «ανέπτυξε» λογισμικό μέτρησης της «επιτρεπόμενης απόστασης» μεταξύ διαβατών, σύμφωνα με τις διαταγές και τις προδιαγραφές του αγγλικού social distancing. Οι κόκκινες γραμμές δείχνουν “απαγορευμένη εγγύτητα”! Το πώς μπορεί να αξιοποιηθεί (για λόγους δημόσιας τάξης ας πούμε) δεν το ξέρουμε· αλλά οι καλές ιδέες δεν πάνε χαμένες. Αυτό είναι σίγουρο…

Μόνο μια γάτα (ή μήπως σκύλος;) φαίνεται στο video να την γλυτώνει…

Ανοικτοί λογαριασμοί

Τετάρτη 22 Απρίλη. Καθώς η «περιρρέουσα ατμόσφαιρα» αλλάζει (το καταλαβαίνει κανείς απ’ τις αποχρώσεις και τις εστιάσεις των δημαγωγών) είναι εύκολο να προβλεφτεί (και τα αφεντικά είναι στην κατάλληλη θέση για να το χειριστούν) ένα ατομικό και συλλογικό «Ουφ! Ξεμπερδέψαμε!!!». Σίγουρα δεν πρόκειται να υπάρξει κανένα ξεμπέρδεμα! Απλά, στην καινούργια φάση του «μπερδέματος», αρκεί να χαλαρώσει λίγο το λουρί για να νοιώσει ο καθένας ότι … «ουφ!». Μπορεί λοιπόν να μην είναι δημοφιλές το να υποδεικνύει κάποιος (η ασταμάτητη μηχανή για παράδειγμα) ότι πέρα απ’ το στοιχειώδες της «ψυχολογίας» δεν υπάρχει και δεν πρόκειται να υπάρξει «έτσι» κανένας λόγος ανακούφισης, και ότι το υγιεινιστικό πραξικόπημα απλά θα αλλάξει μερικά χαρακτηριστικά του – αλλά αυτό ακριβώς θα κάνουμε.

Για μας έχουν ανοίξει πολύ σοβαροί και πολύ χοντροί λογαριασμοί. Τους οποίους, σε γενικές γραμμές, τους προβλέπαμε μεν… όμως άλλο πράγμα η πρόβλεψη και άλλο το να ζεις συγκεκριμένα μια τέτοια αναδιάρθρωση. Και δεν πρόκειται να τους κλείσουμε αυτούς τους λογαριασμούς επειδή… θα μας ξαναεπιτρέψει το «αόρατο αφεντικό» (και οι ορατοί λακέδες του) να περπατάμε («τηρώντας τις αποστάσεις» πάντα, για να μην τρακάρουμε…) χωρίς να κτυπάμε κάρτα στην πόρτα του σπιτιού μας….

Το video που ακολουθεί (ευχαριστούμε τον Σ.) είναι γεμάτο αποδείξεις και «στοιχεία του εγκλήματος». Το ότι μιλάει ο (γνωστός) Ιωαννίδης (πριν 5 ημέρες, στις 17 Απρίλη, συνέντευξη στον John Kirby από το The Press & the public project) δίνει έναν τόνο επιστημονικής μετριοπάθειας σ’ όσα λέει. Όποιος, όμως, δεν έχει κανένα λόγο να είναι «μετριοπαθής» απέναντι στους πραξικοπηματίες και στα συμφέροντα που υπηρετούν, μπορεί να αξιοποιήσει τα λεγόμενα του Ιωαννίδη όχι απλά σαν απόδειξη ότι έχουμε φάει στα μούτρα (και θα συνεχίσουμε…) τα σκατά του «μεγαλύτερου (υγιεινιστικού) φιάσκου» ever. Αλλά για το ότι είναι απόλυτα νόμιμη και λογική οποιαδήποτε έχθρα απέναντι σ’ όσους είτε μεθόδευσαν είτε υποτάχτηκαν σ’ αυτό το κόλπο και το προωθούν κοινωνικά και πολιτικά.

Στο κάτω κάτω η ασταμάτητη μηχανή δεν διεκδίκησε ποτέ δάφνες «ειδικού», παρότι φροντίζει να διαβάζει όσο περισσότερο είναι δυνατόν και να τεκμηριώνει τις θέσεις της. Συνεπώς, σ’ όλη αυτήν την τρομοεκστρατεία με τον covid-19, oύτε θέλει ούτε μπορεί να δει απλά ένα «επιστημονικό φιάσκο». Αντιλαμβάνεται (απ’ την αρχή…) ένα πολιτικο-οικονομικό-ηθικό «ντου» που μπορεί να ξεκίνησε τυχαία (κανείς δεν έσπειρε τον covid-19 σαν βιολογικό όπλο), μεθοδεύτηκε όμως με την ακρίβεια που χαρακτηρίζει κάθε ριζικό καπιταλιστικό μετασχηματισμό.

Το video είναι διάρκειας 1 ώρας και 10 λεπτών. Δεν το υποτιτλίσαμε· δεν προλαβαίνουμε. Αντί γι’ αυτό μεταφράσαμε κάποια επιλεγμένα σημεία του, επειδή είναι χρήσιμα ακόμα και για όσους δεν έχουν τον χρόνο, την όρεξη ή/και τις γνώσεις αγγλικών για να δουν ολόκληρη την συνέντευξη (κάτι που, πάντως, θα ήταν καλό να κάνετε.) Τα αποσπάσματα τα σχολιάζουμε.

Δημιουργική λογιστική – θανάτου

Τετάρτη 22 Απρίλη. Λέει ο Ιωαννίδης (22.10):

…Πρέπει να περιμένουμε το πως τα στοιχεία απ’ τη Ν. Υόρκη θα καταλήξουν, γιατί ξεκάθαρα υπάρχει μια διαφορά σ’ αυτά σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο μέρος στη χώρα, ακόμα και σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο μέρος στον κόσμο. Είναι ξεκάθαρο ότι έχουμε έναν μεγάλο αριθμό θανάτων στη Ν. Υόρκη. Υπάρχει ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα σε σχέση με το ποιοί πραγματικά θα πρέπει να προσμετρούνται σαν θύματα του covid-19. Για παράδειγμα τις τελευταίες ημέρες έχουμε δει έναν μεγάλο αριθμό από θανάτους που πιθανά να οφείλονται στον covid-19 να προστίθεται στα νούμερα. Πρόκειται για θανάτους για τους οποίους δεν έχουμε τεκμηριωμένα, μέσω εργαστηριακών αναλύσεων, την παρουσία του ιού.

Είναι πολύ υποθετικό το αν αυτοί οι θάνατοι προκλήθηκαν απ’ τον covid-19, αν ο covid-19 ήταν απλά παρόν αλλά όχι η βασική αιτία θανάτου. Οπότε νομίζω ότι πρέπει να περιμένουμε για να δούμε κάποια ώριμα δεδομένα για το ποιά ακριβώς ήταν η συμβολή του ιού σε διαφορετικούς θανάτους. Στην ιταλία, όπου έχουμε πιο ώριμα στοιχεία, ξέρουμε ότι σχεδόν το 99% των θυμάτων είχε υποκείμενα νοσήματα, πρακτικά, στις περισσότερες περιπτώσεις, πολλαπλά υποκείμενα νοσήματα, και υποκείμενες αιτίες που επίσης θα μπορούσαν να τους έχουν οδηγήσει στον θάνατο…

Κομψά ο καθηγητής επιβεβαιώνει αυτό που είναι γνωστό: το φούσκωμα των αριθμών των νεκρών με κεντρική διαταγή, σε όλα τα κράτη. Μήπως ήταν / είναι αναπόφευκτο, πάνω στη βιασύνη; Όχι!. Διαφορετικό το να ανακοινώνουν τα γεμάτα πτώματα στόματα των θανατόμετρων (οι Τσιόρδες του πολιτισμένου κόσμου) ότι «σήμερα είχαμε 300 νεκρούς», και διαφορετικό το «σήμερα είχαμε 100 νεκρούς βεβαιωμένα από επιπλοκές του covid-19 και άλλους 200 κάποιοι απ’ τους οποίους πιθανόν να ανήκουν στην ίδια κατηγορία αλλά δεν ξέρουμε».

Η «δημιουργική ασάφεια» μέσα απ’ το τσουβάλιασμα όλων των θανάτων, αυτή η «γυμναστική θανάτου» στην οποία το μικροσκοπικό βέλγιο έσπασε κάθε ρεκόρ, ήταν και είναι εντελώς σκόπιμη: τρομοεκστρατεία, θανατολαγνεία…