Year: 2020

Covidcopters

Τετάρτη 29 Απρίλη. Είναι γελοίο. Αλλά επειδή αφορά πιστιρίκια στο τέλος γίνεται χαριτωμένο. Και, φυσικά, έρχεται απ’ την κίνα: όλες οι πρωτοπόρες ιδέες εκεί γεννιούνται.

Με τα αυτοσχέδια, d.i.y. καπέλα τους και τις προεξοχές στο κατάλληλο μήκος, εξασφαλίζεται (λέει) το πρέπον social distancing – για παιδιά, που δεν πολυκαταλαβαίνουν. Μπορούν βέβαια να πειράζουν από απόσταση το ένα το άλλο για το μασκάρεμα της κεφαλής: είσαι σαν ακρίδα, όχι εσύ είσαι σα να κρέμεσαι από μονόζυγο, εσύ είσαι σανιδοκέφαλος… και τα λοιπά… (Επιπλέον μαθαίνουν αυτή την παράξενη αλλαγή συμπεριφοράς: για να βγεις απ’ την πόρτα πρέπει να το κάνεις στρίβοντας στο πλάι. Αλλιώς θα σκαλώσεις…)

Βρίσκουμε την ιδέα ενδιαφέρουσα και για ενήλικες· ας πούμε τους φανατικούς της κοινωνικής αποξένωσης στα μέρη μας. Θα είναι πάντα γελοίο και ποτέ χαριτωμένο. Αλλά συμβαίνουν πολύ γελοιότερα, κι άλλωστε «μπρος τα κάλλη (της υγείας) τι είναι ο πόνος (της ρόμπας);»

Εξάλλου υπάρχουν αρκετοί που υποστηρίζουν ότι έχουμε πάντα μέσα μας ένα παιδί. Κι αυτό είναι το θέμα: τα αφεντικά αποφάσισαν ότι αυτό το «κρυφό παιδί» πρέπει να βγει επιτέλους κι απ’ έξω. Και ανέλαβαν να αναδιοργανώσουν τον μαζικό παλιμπαιδισμό, κυρίως τον φόβο και το δέος απέναντι στην εξουσία.

Γκράν σουξέ!

Με το λουρί στον σβέρκο

Τετάρτη 29 Απρίλη. Το χαλάρωμα του λουριού προκαλεί αμηχανία και εκνευρισμό σε κάποιο σοβαρό τμήμα των «πειθαρχημένων στρατιωτών» (του πολέμου κατά του «αόρατου εχθρού»). Βρίσκουν λογικά κενά στην αναδίπλωση: πώς είναι δυνατόν (λένε…) το χ, το ψ και το z επί δύο μήνες να ήταν επικίνδυνα και κοινωνικά ανεύθυνα και τώρα να επιτρέπονται;

Πρόκειται μάλλον για ψυχολογικό φαινόμενο παρά για αναζήτηση λογικής. Αν υπηρετούσαν την λογική θα έπρεπε να έχουν βγει απ’ τα ρούχα τους (και τα σπίτια τους) εδώ και πολύ καιρό. Αλλά όχι. Είναι θεσπέσια θύματα της δημαγωγίας· πράγμα δύσκολο να το παραδεχτούν.

Για παράδειγμα δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή μας να αναρωτήθηκε κανείς απ’ την ένωση φίλων της καραντίνας και τις παρόμοιες οργανώσεις τι συμβαίνει με τον στρατό, με τους φαντάρους, με τους ναύτες (ακόμα χειρότερα μ’ αυτούς που είναι κατά καιρούς, αυτό το διάστημα, on board). Διατέθηκαν, άραγε, και γι’ αυτούς 10 ή 15 τετραγωγικά ανά άτομο, όπως το βλοσυρό ύφος της εξουσίας (συμπεριλαμβανόμενης και της χριστιανικής εκδοχής της «προσευχής των 6.00») επιβάλει σε όλους τους υπόλοιπους «πειθαρχημένους» σχεδόν σε κάθε τους βήμα; Άραγε οι κουκέτες έγιναν γκαρσονιέρες; Μήπως «έκλεισαν τα στρατόπεδα» όπως έκλεισαν διάφορες δουλειές, και δεν το πήραμε χαμπάρι; Μήπως στις καρότσες των ρεο ξήλωσαν τους πάγκους και τους αντικατέστησαν με αεροπορικά καθίσματα χωρισμένα με πλεξιγκλάς και αποστάσεις ασφαλείας; Όχι βέβαια! Η ίδια κρατική / καπιταλιστική μηχανή και τα ίδια φερέφωνα που σπέρνουν τον τρόμο παντού, κρατούν στην άκρη τον «ευαίσθητο τομέα της εθνικής άμυνας». Πράγμα που σημαίνει ένα απ’ τα δύο: είτε η «φονικότητα» είναι ένα παραμύθι για μωρά και μωρούς, είτε τα κράτη αποφάσισαν να ξεκάνουν τους στρατούς τους (για να μην το προλάβει ο οχτρός…)! Μάλλον το πρώτο… (Παράδοξο ή όχι ο μόνος στρατός του πλανήτη που έχει αναγνωρίσει ότι έχει «κτυπηθεί» απ’ τον covid-19 είναι … ο αμερικανικός!…)

Όχι λοιπόν. Κανένας «πειθαρχημένος στρατιώτης του πολέμου κατά του αόρατου εχθρού» δεν ψάχνει (δεν μπορεί να ψάξει!) λογική στο χαλάρωμα των απαγορεύσεων, επειδή δεν υπήρχε (μη καπιταλιστική) λογική ούτε στο σφίξιμο! Μάλλον πρόκειται για μια παραλλαγή του συνδρόμου της Στοκχόλμης! Οι αιχμάλωτοι της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας αγάπησαν τους δεσμοφύλακές τους· και νοιώθουν δυσθυμία ακόμα κι αν αυτοί τους πουν: άντε ρε, βγείτε μια βόλτα στο προαύλιο.

Σε φάλαγγες του ενός ατόμου, φυσικά…

Η ώρα του ταμείου

Τετάρτη 29 Απρίλη. Κάποιοι παρατηρούν πως είναι πολύ ευκολότερο να επιβάλλεις καθολική απαγόρευση της κυκλοφορίας καθ’ άπασαν την επικράτειαν (σπέρνεις μπάτσους κι αν χρειαστεί και στρατό παντού) απ’ το να ελέγχεις κάθε μαγαζί, κάθε εβγα, κάθε ψιλικατζίδικο, τα τετραγωγικά του, και πόσοι βρίσκονται μέσα, νόμιμα ή «παράνομα».

Η παρατήρηση κατ’ αρχήν είναι σωστή – αλλά δείχνει μεγάλη έλλειψη στοιχειώδους ιστορικής γνώσης. Τα (προηγούμενα) παραδείγματα πραξικοπημάτων είναι τόσο γνωστά ώστε δεν θα έπρεπε να αγνοούνται. Οι τωρινοί πραξικοπηματίες είμαστε σίγουροι ότι δεν τα αγνοούν!

Πώς εξασφαλίζει, λοιπόν, οποιοδήποτε αυταρχικό καθεστώς, οποιαδήποτε δικτατορική «αλήθεια» την μακροημέρευσή του / της, χωρίς να βάζει έναν χωροφύλακα σε κάθε σπίτι, σε κάθε μαγαζί, σε κάθε τρύπα των πόλεων και της επαρχίας; Με τους ρουφιάνους του! Οι ρουφιάνοι, η 5η φάλαγγα μέσα στο κοινωνικό εργοστάσιο, είναι τόσο πιο πολύτιμοι όσο πιο βίαιες είναι οι απαγορεύσεις.

Τα πρόσφατα υγιεινιστικά πραξικοπήματα πουθενά δεν ήταν / είναι καθολικά αποδεκτά! Οι ψυχολόγοι και οι κοινωνιολόγοι του συστήματος («σύμβουλοι» των κυβερνήσεων, θα τα πούμε άλλη φορά) έχουν στοιχειώδη επίγνωση αυτής της αλήθειας. Έχουν όμως επίγνωση κι αυτού: η μάζα που υποδέχεται το πραξικόπημα σα λύτρωση και σωτηρία ανεβαίνει επίπεδο όταν οι φοβίες της παύουν να είναι ατομικές και αποκτούν την ισχύ (και την θεατρικότητα) της εξουσίας. Κάθε «κεφαλαιοποίηση» μεγάλης κλίμακας αναβαθμίζει ψυχολογικά τους μικρομεσαίους «εαυτούς – κεφάλαια»! Αυτός που πριν ήταν απλά υποχόνδριος βλέπει στο υγιεινιστικό πραξικόπημα κάτι σαν «κάλεσμα της ιστορίας», μια επιπλέον (σημαντική) αξία για το (αποστειρωμένο) τομάρι του.

Είναι αυτή η κοινωνική φιγούρα που εξασφάλιζε πάντα την μακροημέρευση των αυταρχισμών και των στρατοαστυνομιών. Είναι αυτή η φιγούρα που έπαιρνε τηλέφωνο την αστυνομία, που φώναζε απ’ το μπαλκόνι, που μόρφαζε στο δρόμο ή στο λεωφορείο, που κάρφωνε στη ζούλα. Και είναι αυτή ξανά, με νέα επιχειρήματα και νομιμοποίηση, που θα αναλάβει την λιανική της υγιεινιστικής επιτήρησης τώρα που ο έλεγχος δεν (θα) είναι μόνο δρόμοι και πλατείες. Τώρα που ο έλεγχος θα είναι «πόντο – πόντο». (Στην πραγματικότητα δεν είναι καν καινούργια φιγούρα! Είναι αυτή που ανέλαβε, πρακτικά, την εφαρμογή του γεμάτου παράνοια «αντικαπνιστικού νόμου» απ’ το περασμένο φθινόπωρο! Πάντα για λόγους ατομικής και δημόσιας υγείας! Και έκανε την δουλειά της κανονικά!)

Θα αποκαλέσει κανείς τους «νεορουφιάνους» με το πραγματικό τους όνομα; Θα τους διαολοστείλει; Εδώ είναι η Ρόδος, εδώ είναι και το πήδημα!

Fast track

Τετάρτη 29 Απρίλη. Ενώ οι αιχμάλωτοι εδώ ή εκεί προσπαθούν να σκεπάσουν τις πληγές τους με λίγη σκόνη «κανονικότητας 2.0» (ή «κανονικότητας γέφυρα» – η λεκτική επινοητικότητα των δεσμοφυλάκων κρατάει καλά) οι «σωτήρες» τους ακονίζουν τα μεγάλα μαχαίρια.

Το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (που, είμαστε σίγουροι, δουλεύει σαν βιτρίνα plus «πολλαπλασιαστής κύρους» για κάποια φαρμακοβιομηχανία) ανακοίνωσε χτες ότι ως τον Σεπτέμβρη θα έχει εκατομμύρια δόσεις του Εμβολίου! Με κεφαλαίο το «ε»!!! V for Vaccine!!!

Μέχρι προχτές ξέραμε ότι για να αδειοδοτηθεί ένα εμβόλιο χρειάζονται πολλοί μήνες δοκιμών (σε ανθρώπους…), για να ερευνηθούν οι πιθανές παρενέργειές του. Τώρα πρόκειται για μια χημική εκστρατεία εναντίον ενός ιού για τον οποίον οι ίδιοι οι γενναίοι που θα τον κατατροπώσουν ξέρουν από τίποτα έως ελάχιστα. Κι ωστόσο είναι ικανοί – με διάφορα θεσμικά θαύματα, δηλαδή με νομικές γαργάρες που θα τους επιτρέπουν να «συντομεύουν» τις δοκιμές και να δίνουν στους θυρωρούς τους να υπογράφουν την επιτυχία των πειραμάτων… – να σερβίρουν την σωτηρία πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις… Για να προλάβουν την φυσική γενική ανοσία των πληθυσμών…

Τα λεφτά είναι πάρα πολλά! Τα λεφτά είναι άπειρα!! Ένα ολόκληρος πλανήτης διψάει για το αντίδοτο στον covid-19! (Ακόμα κι ο ίδιος έχει αρχίσει να βαριέται τις κατηγορίες… Θα βγει στο βουνό…) Και ο συναγωνισμός (για το ποιός θα προλάβει να μας σώσει πρώτος) άγριος. Ερευνητικά ινστιτούτα / βιτρίνες, βαρβάτες φαρμακοβιομηχανίες, από δύση και ανατολή, σε συνεργασία με big tech που «προσομοιώνουν» ιούς και παραγιούς, κορμιά και πληθυσμούς, ακόμα και το αγγλικό Βατικανό της απάτης και της τρομοκρατίας (το γνωστό imperial college) μασάνε εκατομμύρια σε χρηματοδοτήσεις κάθε προέλευσης, και χέζουν κλινικές δοκιμές που αποδεικνύονται πετυχημένες σε χρόνους dt. Έχουν ξεφύγει!!!

Ο αέρας του βιοπολιτικού άλματος βρωμάει νέους καταναγκασμούς. Κάτι μας λέει (τι νάναι; τι νάναι;) πως το πρώτο και το δεύτερο εμβόλιο που θα ανέβουν στο βάθρο θα ξεπουλήσουν επειδή ο εμβολιασμός θα γίνει υποχρεωτικός. Πώς; Μ’ έναν απλό τρόπο: αν δεν έχεις “πιστοποιητικό εμβολιασμού” θα σου απαγορεύονται πολλά: αλιτήριε, ανεύθυνε, παρακμιακέ, δεν θα μας χαλάς την μανέστρα!

Ευχηθείτε να κάνουμε λάθος…

Afrobeat

Τρίτη 28 Απρίλη. Δεν υπάρχει πολιτική που να μην είναι πολιτική για τα σώματα…

Κι αυτό από κάτω είναι κόντρα στη νεκροπολιτική. Απ’ την Αφρική ως τη λατινική Αμερική η απόσταση είναι μικρότερη απ’ το “distancing”… Πολύ πιο υγιής και θεραπευτική!

Ούτε ο θάνατος αντέχει 1

Τρίτη 28 Απρίλη. Το θανατόμετρο είναι πρωτόγονο, αλλά αποδεικνύνεται θαυμαστό εργαλείο. Μπορεί (όποιος έχει την εξουσία) να το κουρντίσει κατάλληλα για να παίζει στις σωστές συχνότητες. Στη φάση της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας κανείς δεν μπορεί να πεθάνει «άσκοπα». Το πέρασμα στην «άλλη ζωή» μπορεί να χαρακτηριστεί άσκοπη μετακίνηση – αν δεν έχει την σωστή επικύρωση.

Αυτό που ακολουθεί είναι απόσπασμα από άρθρο στον offguardian στις 16 Απρίλη (ευχαριστούμε τον Μ.). Είναι παραξενιά της αγγλίας; Όχι (αν το ελλαδιστάν είναι εν μέρει εξαίρεση αυτό οφείλεται σε μια διαφορετική διαχείριση – που δεν έχει καμμία σχέση με την δημόσια υγεία… άλλη φορά γι’ αυτό). Ιδού λοιπόν:

…Κάθε μέρα, εδώ και εβδομάδες, τα καθεστωτικά μήντια αναφέρουν κάθε θάνατο που υποτίθεται οφείλεται στην covid-19. Αυτές οι αναφορές είναι κεντρικές στην προσπάθειά τους να μας πείσουν για την σοβαρότητα της πανδημίας. Οι αναφορές πάντα στηρίζουν την αφήγηση του κράτους για την αναγκαιότητα του lockdown.

Υπό κανονικές συνθήκες, όταν κάποιος πεθαίνει, ένα πρόσωπο που ξέρει καλά τον θανόντα, όπως ένα μέλος της οικογένειας ή κάποιος που ήταν με φυσικό τρόπο κοντά στο άτομο την στιγμή του θανάτου, είναι ο κατάλληλος να ενημερώσει (qualified informant) τον ληξίαρχο για τις συνθήκες και τις μη ιατρικές λεπτομέρειες του θανάτου. Αλλά αυτό δεν ισχύει για ασθενείς υπόπτους για covid-19. Ένας υπάλληλος του γραφείου τελετών, που σχεδόν πάντα δεν γνωρίζει και δεν συνάντησε ποτέ τον θανόντα, μπορεί να είναι ο κατάλληλος να ενημερώσει. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δίνεται ακόμη μεγαλύτερη έμφαση στο Ιατρικό Πιστοποιητικό των Αιτιών του Θανάτου (Medical Certificate of Cause of Death – MCCD), καθώς η επίσημη καταγραφή μπορεί να γίνει χωρίς καμία ενημέρωση από την οικογένεια ή κάποιον που να γνωρίζει τις συνθήκες του θανάτου.

Πριν τον Νόμο για τον Κορονοϊό (Coronavirus Act), ο τελευταίος γιατρός που είδε τον αποβιώσαντα είχε την ευθύνη να καταγράψει τον θάνατο. Όμως όταν υπάρχει υποψία θανάτου από covid-19, η ευθύνη αυτή μπορεί να αναληφθεί από κάποιον γιατρό που δεν είδε ποτέ τον ασθενή. Ο επίσημος οδηγός του βρετανικού κράτους για τους ασθενείς με covid-19 δηλώνει:

Ένας γιατρός που παρακολούθησε τον θανόντα κατά την τελευταία ασθένειά του έχει την νομική ευθύνη συμπλήρωσης του MCCD… Το καθήκον αυτό μπορεί να αναληφθεί από άλλον γιατρό που μπορεί να συμπληρώσει το MCCD σε μια περίοδο επείγουσας κατάστασης… Σε μια περίοδο επείγουσα κατάστασης, οποιοσδήποτε γιατρός μπορεί να συμπληρώσει το MCCD… Για τις ανάγκες της επείγουσας περιόδου, ο συντάκτης του πιστοποιητικού μπορεί να είναι παρόν ο ίδιος προσωπικά ή να έχει οπτική ενημέρωση (μέσω video), αλλά όχι ηχητική (μέσω τηλεφώνου, για παράδειγμα)… Εάν ο γιατρός που πιστοποιεί δεν έχει παρακολουθήσει τον αποβιώσαντα πριν τον θάνατο, πρέπει να διαγράψει την φράση «τον οποίο συνάντησα ζωντανό τελευταία φορά»…

(Μήπως θα μπορούσαν να αναλάβουν αυτή τη δουλειά οι σεκιουριτάδες; Για να μην «υπερφορτωθεί» το αγγλικό σύστημα υγείας;)

Ούτε ο θάνατος αντέχει 2

Τρίτη 28 Απρίλη. Το ρεπορτάζ συνεχίζει:

Είναι κρίσιμο να καταλάβουμε ότι προκειμένου να καταγραφεί η covid-19 στο πιστοποιητικό θανάτου, ως υποκείμενη αιτία θανάτου, δεν χρειάζεται να γίνει κανένα τεστ. Η διάγνωση μπορεί απλά να στηρίζεται σε παρατηρήσεις ή αξονικές τομογραφίες. Οι οδηγίες προς το νοσηλευτικό προσωπικό δηλώνουν:

Εάν πριν τον θάνατο ο ασθενής είχε τυπικά συμπτώματα της covid-19, αλλά δεν έχουν παραληφθεί τα αποτελέσματα του τεστ, είναι επαρκές να καταγραφεί το «covid-19» ως αιτία θανάτου, να τσεκάρετε το κουτί Β και να καταγράψετε τα αποτελέσματα του τεστ όταν αυτά γίνουν διαθέσιμα. Σε περίπτωση που δεν έχει ληφθεί υλικό για τεστ, είναι επαρκές να σημειώσετε «σύμφωνα με ιατρική κρίση».

Με δεδομένη την έλλειψη σαφήνειας των επίσημων οδηγιών, οι οδηγίες από το Βασιλικό Κολλέγιο Παθολόγων (Royal College of Pathologists – RPC) είναι επίσης ανησυχητικές. Σε περιπτώσεις που υπάρχει έστω υπόνοια του covid-19, συμβουλεύουν ότι δεν υπάρχει ανάγκη νεκροψίας:

Εάν ο θάνατος πιστεύετε οτι οφείλεται σε μόλυνση από covid-19, είναι απίθανο να υπάρξει ανάγκη νεκροψίας και το Ιατρικό Πιστοποιητικό των Αιτιών Θανάτου θα πρέπει να εκδίδεται.

… Το να πούμε ότι προκύπτουν ερωτήματα σχετικά με τα επίσημα στατιστικά, θα ήταν πολύ λίγο. Τα ερωτήματα δεν έχουν να κάνουν με ιατρικά λάθη ή αβλεψίες, που έτσι κι αλλιώς δεν χρειάζονται για να προκληθεί η μέγιστη σύγχυση, επειδή εδώ έχουμε να κάνουμε με εκτεταμένη παραποίηση των αιτιών θανάτου που φαίνεται να βρίσκεται στον πυρήνα της διαδικασίας που θέσπισε το κράτος για την έκδοση των πιστοποιητικών θανάτου…

Ούτε ο θάνατος αντέχει 3

Τρίτη 28 Απρίλη. Εδώ είναι η αμερικάνικη εκδοχή του θανατόμετρου, και συγκεκριμένα το θανατόμετρο της Ν. Υόρκης (ευχαριστούμε τον Σ.). Οι πίνακες (ο κάτω μεγέθυνση ενός τμήματος του επάνω) προέρχεται απ’ το τμήμα υγείας της κυβέρνησης της Ν. Υόρκης. Τα στοιχεία είναι απ’ τις 26 και τις 27 Απρίλη.

Τι λέει ο πίνακας; Υπάρχουν δύο κατηγορίες θανάτων που μπαίνουν στο μεγάλο σακί της τρομοεκστρατείας με σημαία τον covid-19. Οι «επιβεβαιωμένοι» (confirmed) ως προερχόμενοι απ’ τον ιό. Και οι «πιθανολογούμενοι» (probable)…

Οι «επιβεβαιωμένοι» θεωρούνται τέτοιοι αρκεί αυτός που πεθαίνει να έχει διαγνωστεί «θετικός» σε εξέταση. Δηλαδή; Δηλαδή αδιάφορα απ’ το αν η αιτία του θανάτου του είναι επιπλοκές του covid-19 ή οποιαδήποτε άλλη. Ένα – μηδέν!!!

Οι «πιθανολογούμενοι» είναι ακόμα πιο προχωρημένο κομμάτι της τρομοεκστρατείας. Αυτοί οι άνθρωποι ΔΕΝ διαγνώστηκαν καν και καν θετικοί, αλλά «το πιστοποιητικό του θανάτου τους αναφέρει σαν αιτία θανάτου τον covid-19 ή κάτι ισοδύναμο». Πέντε – μηδέν!!!

Πράγμα που σημαίνει ότι ακόμα κι αν ένας σεκιουριτάς νοσοκομείου (λόγω φόρτου εργασίας του νοσηλευτικού προσωπικού…) μπορούσε να υπογράψει πιστοποιητικά θανάτου από covid-19 επειδή, πολύ απλά, «από τι άλλο να πεθάνει κάποιος την σήμερον ημέρα;», το ισοδύναμο του covid-19 (σαν αιτία θανάτου) μόνο ένας μαθηματικός ή φυσικός θα μπορούσε να το σκεφτεί, να το μηχανευτεί – και να το επικυρώσει. Διότι τι μπορεί να είναι το «ισοδύναμο»; Είναι το ίδιο μεταδοτικό με τον covid-19; Το ίδιο θανατηφόρο; Μπορεί να μας ξεκάνει το «ισοδύναμο»; Θα βρεθεί και γι’ αυτό θεραπεία ή θα μας κλείσει για πάντα στα σπίτια / φυλακές; Οιμέ!!!

Απλή αριθμητική πάντως. Το 1/3 των θανάτων που έχουν αποδοθεί στον covid-19 στο πολύπαθο Μεγάλο Μήλο (Ν. Υόρκη) έχουν το σχετικό πιστοποιητικό επειδή «έτσι την έκοψε την φάση κάποιος», χωρίς κανένα άλλο στοιχείο… Ενώ άγνωστο μέρος των υπόλοιπων 2/3 πέθαναν ΜΕ αλλά όχι ΕΞΑΙΤΙΑΣ του φονιά ιού… (Επίσης μπορεί να πέθαναν ΜΕ την πιτζάμα τους…. αλλά οι πιτζάμες δεν έχουν μπει ακόμα στη λίστα των παγκόσμιων απειλών…)

Που σημαίνει ότι το θανατόμετρο και εκεί, στο New York, όπως παντού, είναι καλά κουρντισμένο…

Δεν ξέρουμε πόσοι θα μας κατηγορήσουν επειδή υποδεικνύουμε (με στοιχεία που είναι όσο πιο αξιόπιστα θα ήταν δυνατόν) πως όχι μόνο η «απειλή» ή η «φονικότητα» του covid-19 αλλά και τα θανατόμετρα τα ίδια, το διαμάντι στο στέμμα της τρομοεκστρατείας, ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΜΕΝΑ! Δηλαδή ΣΤΗΜΕΝΑ! Υποψιαζόμαστε ότι θα είναι αρκετοί. Και θα είναι αρκετοί επειδή πολλοί το έφαγαν ότι το body counting είναι ιερό (και στον καπιταλισμό), είναι υπεράνω συμφερόντων (και στον καπιταλισμό), άρα δεν μπορεί παρά να είναι τίμιο και ακριβές.

Δεν είναι! Δεν θα μπορούσε να είναι! Η «εμπιστοσύνη στις αρχές», είτε συνειδητή είτε ασυνείδητη, είναι δηλητηριώδης….

Κάνουμε ό,τι μπορούμε υπέρ της αποτοξίνωσης. Αλλά είναι δουλειά του καθενός να συλλάβει ότι η φράση του Benjamin … ούτε ακόμη και οι νεκροί δεν θα ‘ναι ασφαλείς απ’ τον εχθρό, εάν αυτός νικήσει – και ο εχθρός αυτός δεν έχει πάψει να νικά.. είναι μια αστραπιαία προειδοποίηση απ’ το παρελθόν την στιγμή του κινδύνου…

Tin Soldiers / Gotta Getaway

Κυριακή 26 – Δευτέρα 27 Απρίλη. Η ασταμάτητη μηχανή παίρνει (απ’ την «σημαία») ένα μικρό διάλειμα. Μιας μέρας. Πρέπει να συμμαζέψει το υλικό των δύο τελευταίων μηνών (για καλό σκοπό)· και να συναντηθεί μ’ ένα φάντασμα (για ακόμα καλύτερο). Τα λέμε την Τρίτη.

Με τις ευχές μας για την εβδομάδα που έρχεται, αφιερώνουμε δυο δυνατά και αυθεντικά ροκενρολάκια, απ’ το παρελθόν: Stiff Little Fingers.