Year: 2020

Μια πρόταση απάντησης…

Κυριακή 20 Δεκέμβρη. Η πρότασή μας είναι αυτή: τα καπιταλιστικά κράτη του πλανήτη «διαχειρίζονται» τον τσαχπίνη ανάλογα με την θέση και τις προοπτικές του καπιταλισμού τους (και, ευρύτερα, του «κοινωνικού κεφαλαίου» τους) σ’ αυτήν την εξελισσόμενη Αλλαγή Παραδείγματος. Σ’ αυτό το (αφαιρετικό ίσως αλλά όχι αυθαίρετο) σχήμα υπάρχουν δύο «άκρα». Κράτη / κεφάλαια / κοινωνίες με ήδη υψηλή θέση (που διεκδικούν επικυριαρχίες στο υπόλοιπο του 21ου αιώνα) και απ’ την άλλη μεριά κράτη / κεφάλαια / κοινωνίες που βρίσκονται σε σχετικά χαμηλή θέση, δεν έχουν βλέψεις κορυφής, μπορούν όμως να βελτιώσουν την (σχετική) θέση τους στον πλανητικό καταμερισμό εξουσίας αρθρωνόμενα με εκείνα της πρώτης κατηγορίας. Σ’ αυτήν την πρώτη κατηγορία θα τοποθετούσαμε οπωσδήποτε το Πεκίνο, το Τόκιο, την Σεούλ… Στην δεύτερη την Accra (γκάνα), το Dakar (σενεγάλη), και άλλα αφρικανικά (και όχι μόνο) κράτη.

Για διαφορετικούς λόγους η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, άρα η δημιουργική λογιστική θανάτου, η υπερδιόγκωση της απειλής του τσαχπίνη και όλα τα υπόλοιπα θα ήταν (έτσι πάει ο συλλογισμός) από άχρηστη έως επικίνδυνη σ’ αυτά τα δύο άκρα. Στους κορυφαίους επειδή έχουν ήδη τους κοινωνικούς / τεχνικούς όρους για να αισιοδοξούν για την εξέλιξη των καπιταλισμών τους στον 21ο αιώνα. Έχουν, σα να λέμε, την «κοινωνική πειθαρχία» και την «κοινωνική κουλτούρα» που ευνοούν την ομαλή μετάβαση / εξέλιξη του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματός τους, με προοπτικές ευρύτερης ηγεμονίας. Στους «χαμηλούς» επειδή δεν έχουν και δεν ελπίζουν να αποκτήσουν γρήγορα τέτοια χαρακτηριστικά· έχουν όμως άλλους πόρους (γεωγραφική θέση, φυσικούς πόρους, τεχνολογικές νησίδες) που τους επιτρέπουν να εκτιμούν βάσιμα ότι δεν θα υποβαθμιστούν και πως, αντίθετα, με τις σωστές επιλογές συμμάχων θα αναβαθμιστούν. Σαν δορυφόροι – αλλά θα αναβαθμιστούν.

Σ’ αυτό το σχήμα το δράμα της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας με σημαία τον τσαχπίνη παίζεται στο ενδιάμεσο φάσμα. Όπου βρίσκονται τόσο τα κράτη του δυτικού (ευρωπαϊκού, βορειοαμερικάνικου) καπιταλισμού όσο και κράτη του είδους ιράν, τουρκία ή βραζιλία. Εδώ το ζήτημα της «προσαρμογής» των κοινωνικών (και επιχειρηματικών) κεφαλαίων στις προδιαγραφές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης γίνεται (μπορεί να είναι) υπαρξιακό. Το Αποκαλυψιακό Θέαμα του Θανάτου, όπως ακριβώς το είχε περιγράψει ο G. Caffentzis (έχουμε κάνει παραπάνω από μία αναφορές σ’ αυτό), όπου ο κίνδυνος “καπιταλιστικού θανάτου” μεταφέρεται στους υπηκόους σαν απειλή για τον δικό τους θάνατο “αν δεν…” (αν δεν πειθαρχήσουν, αν δεν υπακούσουν, κλπ) είναι αλληγορία και μαζί εργαλείο εκβιασμού. Για ένα γρήγορο και συντονισμένο “άλμα” / αλλαγή συμπεριφορών, ηθών, εθίμων, νομικών κανόνων· ένα κυβερνητικό (cybernetic) άλμα βιοπολιτικής διαχείρισης της εξουσίας και της υποτέλειας.

Αν και στη δυτική φιλολογία υπάρχουν από ικανοποιητικές μέχρι εξαιρετικές αναλύσεις (και γενεαλογίες) της εξέλιξης και των προδιαγραφών της κρατικής / καπιταλιστικής βιοπολιτικής, είχαν (και μπορεί να έχουν ακόμα) μια λανθάνουσα παραδοχή. Ότι σαν διαδικασία, ειδικά σε φάσεις μετάβασης, πρόκειται για κάτι πανανθρώπινο. Είναι αυτές οι αναλύσεις, σα να λέμε, «δυτικοκεντρικές»! Όμως οι κτυπητές διαφορές στα «μεγέθη» και στις «πολιτικές» σε σχέση με τον τσαχπίνη μας υποχρεώνουν να κρατήσουμε μεν αυτά τα συμπεράσματα σχετικοποιώντας τα δε. Αν τα δυτικά κράτη / κεφάλαια και μερικά ακόμα, για συγκεκριμένους λόγους, βρίσκονται σε μια ιστορική συγκυρία όπου είναι πιθανό είτε να ξεπέσουν είτε να «ανέβουν» στον παγκόσμιο καταμερισμό, τότε αυτά είναι που χρειάζονται τόσα και τέτοια «μαγειρέματα», «μέτρα», πραξικοπήματα, διαγραφή της θεσμικής και ιδεολογικής ιστορίας τους, βίαιες αναδιαρθρώσεις της καθημερινής ζωής, mRNA πλατφόρμες, «απαγορεύονται τα φιλιά και οι χειραψίες», και όλα τα υπόλοιπα! Δεν πρόκειται πάντως για «πανανθρώπινο», για «παγκόσμιο» ζήτημα! Για να το πούμε με διαφορετικό τρόπο: για την πολιτική της καπιταλιστικής εξουσίας στον πλανήτη η «πανδημία» δεν είναι πραγματικά παν-δημική! Είναι εστιασμένη εδώ ή εκεί. Έχει συγκεκριμένες πυκνώσεις. Και γι’ αυτό δεν φταίει ούτε ο τσαχπίνης ούτε η μυθική φονικότητά του. Δεν φταίει ούτε ο αριθμός των κρεβατιών στις εντατικές, παρά μόνο σε δεύτερο ή τρίτο βαθμό.

Μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούμε να εξηγήσουμε το γιατί το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο τα καταφέρνει καλύτερα – και το ιταλικό με το γαλλικό χειρότερα. Το πρώτο έχει (σχετικά) μικρότερη ανάγκη απ’ τα δύο άλλα να βιαστεί και να βιάσει στο εσωτερικό του για να κρατηθεί ψηλά στον παγκόσμιο καταμερισμό· συνεπώς, πέρα από «καλύτερο σύστημα υγείας» έχει και «καλύτερο σύστημα αποφυγής των θανατο-υπερβολών»… Σαν ποσοστό θανάτων χρεωμένων σε σχέση με τα χρεωμένα κρούσματα στον τσαχπίνη το Βερολίνο έχει ένα ταπεινό ποσοστό 1,76%, σε σχέση με το γαλλικό 2,45% και το ιταλικό 3,5% (κοντά στο ιαπωνικό 1,46% και το νοτιοκορεατικό 1,35%). Δεν διαφοροποιείται στρατηγικά απ’ τους γείτονές του ως προς το “πνεύμα” της διαχείρισης· δεν είναι «σουηδικό» σαν να λέμε (που, παρεπιπτόντως, στο κλάσμα θάνατοι προς κρούσματα βρίσκεται στο 2,17% – σχεδόν χωρίς “μέτρα”…). Διαφοροποιείται όμως ως προς την τακτική… Κι αυτό κάνει μια κάποια διαφορά – πάντα μέσα στο δυτικό στρατόπεδο. Σε σύγκριση με το αμερικανικό ή το αγγλικό η διαφορά τείνει να είναι περισσότερο αισθητή· σε συνδυασμό και με τις υπόλοιπες πλευρές της παρακμής…

Αν οι πιο πάνω συλλογισμοί ευσταθούν, τότε τα μαγειρέματα στο ελλαδιστάν αποκτούν μια κωμικοτραγική διάσταση! Το ελλαδιστάν ανήκει στην «ιταλική σχολή» (με ποσοστό θάνατοι προς κρούσματα το καθόλου ευκαταφρόνητο 3,14%), έχει εντυπωσιακά υψηλό αριθμό θανάτων στις εντατικές, χωρίς όμως συμμετοχή στους g7!!! Πώς είναι, λοιπόν, απ’ την μια μεριά οι ελληνικές οικογένειες να παρκάρουν τους με χρόνια προβλήματα ηλικιωμένους τους στα νοσοκομεία “για να μην τους πεθάνουν στο σπίτι” απ’ τον covid, και αυτοί να πεθαίνουν αναγκαστικά απ’ τις αποσωληνώσεις των “διασωληνώσεων”, και απ’ την άλλη να παρακαλάς την κάθε phizer και την κάθε microsoft (τους Άρχοντες του Αλγοριθμικού Σκότους ή Φωτός, ανάλογα με τα γούστα…) να «κάνει επενδύσεις» εδώ; Ε, το ευθέως ανάλογό του, στο πεδίο της «κρίσης», είναι να δραματοποιείς την υγιεινιστική κουζίνα σου, τα χοντροκομένα μαγειρέματά σου, σε τέτοιο βαθμό ώστε να διεκδικείς «πρόκριση στον τελικό» στους ολυμπιακούς της covid – δυστυχίας! Ντοπέ; Ντοπέ, όπως άλλοτε – τί να κάνεις όμως;

Θα πει κάποιος εδώ (και θα έχει δίκιο): μα είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοιου είδους σχεδιασμός απ’ το ελληνικό καθεστώς; Όχι βέβαια – δεν είναι ζήτημα «σχεδιασμού»! Είναι, μάλλον, ζήτημα χύμα μεν αλλά και προσανατολισμένου βολονταρισμού μιας ιστορικής δομής εξουσίας: στον αγώνα τους να «σταθούν» (ή και να ανέβουν) στο πολιτικά προσοδικό μοντέλο, διάφορα επιμέρους κρατικά και κοινωνικά συμ-φέροντα (συμφέροντα ιατρικά, συμφέροντα φαρμακολογικά, συμφέροντα οικονομικά, συμφέροντα πολιτικά, συμφέροντα οικογενειακά, κληρονομικά, θεσμικά κλπ) είναι αναγκασμένα να πατάνε επί πτωμάτων! Το έχουν ξανακάνει, με διαφορετικές μορφές, πολύ περισσότερο κυριολεκτικές. Είναι το μόνο που ξέρουν να κάνουν.

Συνεπώς πρέπει να υπάρχουν τέτοια, αρκετά τέτοια, κατάλληλα φωτισμένα…

Ακολουθείτε πιστά τις οδηγίες!

Παρασκευή 18 – Σάββατο 19 Δεκέμβρη. Το υπουργείο υγείας του ελλαδιστάν, όπως και κάθε άλλο που σέβεται τον εαυτό σαν πλασιέ πλατφορμών γενετικής τροποποίησης κυττάρων σε συσκευασία εμβολίου (αυτά προβλέπει η φετεινή collection του συμπλέγματος!) ξεκίνησε την πολυαναμενόμενη «εκστρατεία ενημέρωσης». Για την «σωτηρία» διάολε, τι άλλο; Ενημέρωση τόσο των ειδικών (γιατρών και νοσοκόμων) που θα εμπλακούν στους σανεμβολιασμούς, όσο και των θυμάτων – ουπς!, συγγνώμη, των «οφελούμενων» θέλαμε να πούμε…

Το 64σέλιδο εγχειρίδιο οδηγιών χρήσης για τα βιοτεχνολογικά κατασκευάσματα που «θα σώσουν τον κόσμο» απ’ τον αιμοβόρο τσαχπίνη είναι αυτό ακριβώς που θα έπρεπε να είναι για την αποστολή του: φτηνά φλύαρο για να επιδειχθεί το ενδιαφέρον του κράτους (και των «σωτήριων» εταιρειών) και ιδιαίτερα λακωνικό, «σφίγγα» θα έλεγε κανείς, εκεί που υπάρχουν τα κρίσιμα ζητήματα. Σε γενικές γραμμές θα το έκρινε οποιοσδήποτε στοιχειωδώς ψυλλιασμένος με την φράση «δείτε πόσο σας νοιαζόμαστε – χωρίς να καταλάβετε τίποτα»!

Ωωωωω! Σε ευχαριστώ ω εταιρεία, εν αφθονία μου προσφέρεις υγεία, ελπίδα, προστασία…

Με το καλημέρα (μετά το εξώφυλλο και τα περιεχόμενα) το manual ξεπετάει το θέμα «εμβόλια». Με τρεις αράδες η γενετική μηχανική (χωρίς το όνομά της) παρουσιάζεται σαν το φυσιολογικό απαύγασμα της «έρευνας», ένα ακόμα ύψωμα που κατακτάει η εποποιία «της τεχνολογίας και της επιστημονικής γνώσης» (στην πορεία της προς την κατάκτηση της αθανασίας…). Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να εξαφανιστεί εντελώς ότι «παρεντερική» ή μη αυτή η εποποιία κάνει κάτι περίεργο: χώνεται στο γενετικό υλικό…

Για να τονωθεί το ηθικό, στο παράρτημα που απευθύνεται στους «οφελούμενους», το manual τους απευθύνει «θερμό χαιρετισμό» και τους απονέμει το μετάλλιο «κοινωνικής υπευθυνότητας»!!

Αυτό το τμήμα είναι φτωχό! Θα έπρεπε να έχει γραφτεί από μπηχεβιοριστές (παρότι, προφανώς, θα υπάρξουν και video σ’ αυτήν την προπαγανδιστική εκστρατεία), να έχει μεγαλύτερη διάρκεια και αίσθημα, να προκαλεί δάκρυα στα μάτια, και να οδηγεί κάθε «οφελούμενο» στο να απλώνει το χέρι του παρακαλώντας «κάνε μου όχι ένα εμβόλιο αλλά πέντε – θέλω να βοηθήσω τις εταιρείες που έκαναν τόσα πολλά για μένα»….

Όσο για τις «αποδείξεις ασφάλειας»; Μην ανησυχείτε («οφελούμενοι») για την βιασύνη! Όλα ελέγχθηκαν, όπως άλλωστε έχουν ελεγχθεί και πολλά άλλα φάρμακα στο παρελθόν, των οποίων οι σοβαρές παρενέργειες ήταν τόσες και τέτοιες ώστε «η ποιότητα και η ασφάλειά τους» να καταλήξει στα δικαστήρια. Εκείνο, φυσικά, που δεν λέει πουθενά το φιλάνθρωπο manual, είναι ότι «οι παρασκευάστριες εταιρείες» είναι τόσο σίγουρες για την ασφάλεια των κατασκευασμάτων τους ώστε έχουν φροντίσει προκαταβολικά να αποκτήσουν νομική ασυλία για τις «σπανιότερες ανεπιθύμητες ενέργειες» («ενέργειες»;), των οποίων η σπανιότητα είναι, πιθανότατα, ένας βολικός μύθος.

Θα αγόραζε άραγε οποιοσδήποτε ένα όχημα για το οποίο η κατασκευάστρια εταιρεία θα είχε εξασφαλίσει ατιμωρησία για οποιοδήποτε ατύχημα ή βλάβη εκ κατασκευής; Θα έμπαινε άραγε κανείς σε ένα κτίριο για το οποίο ο κατασκευαστής θεωρείται ανεύθυνος για το αν θα γκρεμιστεί ή αν δεν δουλεύει η αποχέτευση; Θα έτρωγε κάποιος ένα φαγητό για το οποίο ο μάγειρας θα είχε εγγυημένη ασυλία απέναντι σε σχεδιασμένη δηλητηρίαση;

Εεεεε… αυτά είναι «παλιές κανονικότητες»! Τώρα πρέπει «να νοιώθει τυχερός» που έχει στα χέρια του (στο μπράτσο του για την ακρίβεια) όλη την πρόοδο της βιοτεχνολογίας, χωρίς να χρειάζεται να καταλάβει τι είναι τι…

Είναι άραγε αποτελεσματικά αυτά τα θαύματα – με – σύριγγα; Παράξενο ή όχι το ευλογημένο υπουργείο υγείας του ελλαδιστάν (long life στον μπασκεμπολίστα του!) αναγνωρίζει ότι ο εμβολιασμός covid-19 δεν αναμένεται να έχει ουσιαστική επίδραση στην πορεία της νόσου σε άτομα που έχουν ήδη μολυνθεί, ή είναι ασυμπτωματικά ή επωάζουν τον ιό… Διάολε, τότε για ποιούς είναι; Για αυτούς που δεν έχουν κολλήσει ακόμα….

Δυο λεπτά όμως!… Γιατί αυτοί που δεν έχουν κολλήσει ακόμα θεωρούνται προκαταβολικά σαν «οφελούμενοι» όταν ένα ποσοστό μεγαλύτερο από 80%, ίσως και 90%, είτε (θα) δεν έχουν κανένα σύμπτωμα, είτε (θα) έχουν ελαφριά ως μέτρια, οπότε θα αποκτήσουν ανοσία χωρίς την φασαρία του διπλού σανεμβολιασμού;

Οι αναιδείς (η ασταμάτητη μηχανή ανήκει σ’ αυτούς) έχει την απάντηση: μια βιοτεχνολογική εφαρμογή που έχει πολύ διαφορετικές προοπτικές (εκ μέρους εκείνων που την έχουν σχεδιάσει) απ’ το να «σώζει ζωές» χρειάζεται υγιή πειραματόζωα σε όσο μεγαλύτερο αριθμό είναι δυνατόν. Δεκάδες, εκατοντάδες εκατομύρια! Και για να πουλήσει (πάντα!) αλλά και για να ελέγξει. Κι αν, λοιπόν, είχατε απορία τι σήμαινε εκείνη η μνημειώδης «ισοπέδωση της καμπύλης» την περασμένη άνοιξη, και τι σκοπό είχε η δυσφήμηση της «ανοσίας της αγέλης» (που επανέρχεται τώρα με την υπογραφή των γενετιστών) ιδού η απάντηση: για να εξασφαλιστεί μεγάλος αριθμός υποτελών που φοβούμενοι πριν κολλήσουν θα “προτιμήσουν” τροποποιηθούν γενετικά…

Έτσι είναι ο καπιταλισμός: χαμογελάει για να δείξει τους κυνόδοντές του…

Η ασφάλεια εγγυημένη λοιπόν, αλλά… Εδώ το αξιότιμο υπουργείο υγείας του ελλαδιστάν λέει, μέσα κι έξω απ’ τα δόντια, τι θα είναι η επόμενη φάση της θανατοπολιτικής: το αντίθετο της «κοινής δεξαμενής»! Αν εμφανιστούν (λέει το manual…) τίποτα «περίεργα και ζόρικα» μετά τον σανεμβολιασμό, αυτά θα θεωρηθούν ότι είχαν προηγούμενες αιτίες, χωρίς «κλινικές εκδηλώσεις ή συμπτώματα», και «τυχαία» εκδηλώθηκαν μετά… Ε, βέβαια, θα υπάρξει «τεκηριωμένη αξιολόγηση» της πιθανότητας…. Απ’ το …εοφ…. Με βάση τα κριτήρια που έχει θεσπίσει η top mafia του π.ο.υ….

Μην ανησυχείτε! Μπορούμε να σας πούμε από τώρα τα σοφά πορίσματα: «καμμία σχέση»!!! Απλά “έτυχε”…

Κρατήσαμε για τελευταίο (προς το παρόν) την πιο πάνω έντυπη / έγγραφη συγκατάθεση, που βρίσκεται στη σελίδα 46 του manual. Το περιεχόμενό της είναι κάπως περίεργο. Ενώ φαίνεται να αφορά (λέει το manual στην επόμενη σελίδα) ασθενή που δεν διαθέτει ικανότητα συναίνεσης (δηλ. είναι ανίκανος να διαχειριστεί τον εαυτό του ή ανίκανος να διαχειριστεί στον εαυτό του και τις υποθέσεις του) οπότε βρίσκεται υπό την διαχείριση είτε οικείου είτε δικαστικού που θα δώσει την συναίνεση για τον σανεμβολιασμό, οι δύο παράγραφοι δείχνουν να αφορούν όλους όσους τρέξουν στην αγκαλιά της γενετικής μηχανικής!

Η μία παράγραφος είναι γραπτή «ατομική ανάληψη της ευθύνης» έναντι των «πιθανών ανεπιθύμητων ενεργειών» (πάλι «ενέργειες»; γιατί έχει εξαφανιστεί η λέξη «παρενέργειες»; μήπως επειδή δείχνει περί τίνος πρόκειται;) Το ότι αναλαμβάνει ένας «τρίτος» τέτοια ευθύνη (στην περίπτωση ατόμου ανίκανου να διαχειριστεί τον εαυτό του) υπονοεί πως αν είναι ικανό θα αναλάβει το ίδιο την «ευθύνη» – κάνουμε λάθος; Κάποιο νομικό βάρος θα πρέπει να έχει μια τέτοια «ατομική ευθύνη», μαχητό μάλλον σε δικαστήριο, αλλά…

Στο επάνω μέρος, βέβαια, η φόρμα μιλάει για «προφορική συγκατάθεση»… Αλλά η «προφορική συγκατάθεση» (με δήθεν κατανόηση του τι είναι η γενετική μηχανική…) είναι εξαιρετικά αδύναμη στο να χρησιμοποιηθεί εναντίον νομικών απαιτήσεων (αποζημιώσεων) στις περιπτώσεις «ανεπιθύμητων»… Θα μείνει, λοιπόν, στα λόγια το πράγμα; Ή θα υπογράφουν οι πάντες, δίνοντας επιπλέον άφεση δόλου στις φαρμακο-μαφίες, συγγνώμη, στις φαρμακο-σώστρες, πέρα από την κρατική; Κρατάμε την απορία και θα μάθουμε.

Η δεύτερη παράγραφος αφορά την προστασία των προσωπικών δεδομένων… Αν επρόκειτο πράγματι γι’ αυτό θα έπρεπε να αναφέρεται οπωσδήποτε κάτι του είδους η παράβαση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων τιμωρείται με βάση το νόμο … τάδε… με ποινή φυλάκισης από … τόσο… και χρηματικό πρόστιμο από … τόσο… Αντί γι’ αυτό λέει «… πάρτε μας τηλέφωνο…»!! Εντάξει τότε!!!

Αλλά και πάλι αυτό το ζήτημα αφορά το σύνολο όσων κάνουν το βήμα προς την αγκαλιά της pfizer, της moderna ή/και της astrazeneca. Συνεπώς είναι βέβαιο ότι κάποιου είδους «φόρμα» θα την συμπληρώσουν οι πάντες, με τα στοιχεία τους… Μήπως εκεί θα αναφέρεται και κάτι του είδους «έλαβα γνώση των ανεπιθύμητων (σιγά!!!!) και δέχομαι;»

Κάθε τεκμηριωμένη απάντηση δεκτή.

Προσωρινός επίλογος

Παρασκευή 18 – Σάββατο 19 Δεκέμβρη. Αυτό το «εκπαιδευτικό εγχειρίδιο», εκ των πραγμάτων, δεν θα είναι το βαρύ πυροβολικό της εκστρατείας πειθούς υπέρ της γενετικής μηχανικής. Θα χρησιμοποιηθούν (υποθέτουμε) πολύ πιο δόλια και σε πρώτο χρόνο sentimental κόλπα. Αυτό περιέχει και πρακτικές οδηγίες για την περίπτωση λαθών στον σανεμβολιασμό…. αλλά αποφεύγει να μιλήσει (ακόμα και στους αρμόδιους, στους γιατρούς και στις νοσοκόμες) για την ταμπακιέρα – παρότι παριστάνει πως το κάνει.

Συνεπώς η όποια αξία του βρίσκεται στον τρόπο με τον οποίο προσπαθεί να κρύψει τους σοβαρούς κινδύνους της γενετικής μηχανικής και του αναπρογραμματισμού των κυττάρων (των μεταλλάξεών τους σε κάθε περίπτωση) είτε μέσω mRNA είτε μέσω DNA, την ώρα που με στημένη φυσικότητα προσπαθεί να πείσει πως «όλα είναι μια χαρά».

Παρακολουθώντας (όσο είναι δυνατόν) την σαφέστατα πτωτική τάση όσων σκοπεύουν να σανεμβολιαστούν όλο χαρά, ελπίδα και καμάρι κι όχι μόνο στο ελλαδιστάν (είναι ήδη μειοψηφίες σε πολλές ευρωπαϊκές κοινωνίες, και πιθανότατα και στις ηπα) υποθέτουμε ότι το μόνο μέσο του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και των κρατικών και παρακρατικών συνεταίρων του για να επιβληθούν είναι η βία – και καθόλου η πειθώ. Βία ψυχολογική, βία θεσμική, βία συστημική. Έχουν επενδυθεί πάρα πολλά πάνω σ’ αυτήν την εκστρατεία για να κάνουν πίσω τα αφεντικά και οι λακέδες τους και να παραδεχτούν πως απέτυχαν στον αντικειμενικό στόχο τους…

(Και μια απορία: οι φανατικοί caradinieri, όλοι όσοι προσκύνησαν την τρομοεκστρατεία περί φονικότητας του τσαχπίνη, γιατί δεν απαιτούν αδιαπραγμάτευτα κάποιο απ’ τα κλασσικά και σαφώς λιγότερο επικίνδυνα κινεζικά εμβόλια; Όχι απ’ τα πληκτρολόγιά τους· με τους κλασσικούς τρόπος, του πεζοδρομίου… Γιατί δεν τραβάνε στις λογικές της έσχατες συνέπειες την «κοινωνική ευθύνη» τους;… Γιατί δεν βάζουν το κεφάλι τους στον πάγκο του χασάπη τουλάχιστον γι’ αυτό;

Χμμμμ….)

Πωλήσεις λιανικής 1

Πέμπτη 17 Δεκέμβρη. Τι σόι είναι οι (ως τώρα) νικητές των πραξικοπημάτων, των γενικών απαγορεύσεων, της τρομοεκστρατείας, της θανατοπολιτικής στο όνομα του τσαχπίνη; Οι απαντήσεις θα μπορούσαν απλά να ικανοποιούν μια λίγο πολύ αδιάφορη ή καφενειακή περιέργεια. Κατά την άποψη της ασταμάτητης μηχανής συμβάλλουν στην καλύτερη κατανόηση (για όσους, φυσικά, θέλουν…) της δυναμικής του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Εννοημένου – επιμένουμε – όχι απλά σαν εκείνων των τμημάτων του καπιταλιστικού πλέγματος που έχουν επωφεληθεί ευκαιριακά («περνούσε από μπροστά τους μια καλή ευκαιρία και την άρπαξαν»….) αλλά σαν εκείνων των καπιταλιστικών τομέων που είχαν και έχουν στρατηγικό συμφέρον σε ριζικούς μετασχηματισμούς, σε κάθε κρίκο (παραγωγή, κυκλοφορία, κατανάλωση, κοινωνική αναπαραγωγή, αναπαραγωγή της φύσης…). Και άρα είχαν και έχουν στρατηγικό συμφέρον στη δημιουργία, στη διάδοση και στην επιβολή της τρομοεκστρατείας.

Έχουμε αναφερθεί ήδη στις big pharma. Σήμερα θα ρίξουμε μια ματιά στο λιανικό εμπόριο. Διάφοροι «φωστήρες», βλέποντας κλειστά τα εμπορικά λόγω των καθολικών απαγορεύσεων, έτρεξαν (οι ανόητοι) να συμπεράνουν ότι «το κράτος δρα αντικαπιταλιστικά»… Άβυσσος η ανθρώπινη βλακεία!

Τα στοιχεία που θα παρουσιάσουμε δεν είναι οριστικά για το 2020, όχι μόνο επειδή υπάρχουν ακόμα 2 ιδιαίτερες εβδομάδες λιανικού εμπορίου, αλλά και επειδή τα όποια μεγέθη ούτε υπολογίζονται ούτε δημοσιοποιούνται ακαριαία (στον κυβερνοχώρο). Εν τούτοις δείχνουν (ποσοτικά κατ’ αρχήν) τους μετασχηματισμούς που προκάλεσαν τα υγιεινιστικά πραξικοπήματα στο λιανικό εμπόριο. Επιτρέποντάς μας να κρίνουμε από εργατική άποψη τα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους.

Σύμφωνα με τα γενικά πορίσματα μιας έκθεσης του οοσα (7 Οκτώβρη 2020):

Η κρίση του covid-19 επιτάχυνε την επέκταση του e-εμπορίου προς επιπλέον εταιρείες, πελάτες (π.χ. ηλικιωμένους) και είδη εμπορευμάτων (π.χ. είδη μαναβικής)… Οι ηλεκτρονικές αγορές σε πολλές χώρες μετακινήθηκαν εν μέρει από είδη και υπηρεσίες πολυτελείας σε καθημερινές ανάγκες μεγάλων αριθμών ατόμων…. Πολλές απ’ αυτές τις αλλαγές στο τοπίο του e-εμπορίου είναι πιθανό ότι είναι μακροπρόθεσμου χαρακτήρα, υπό το φως της πιθανότητας νέων κυμάτων της επιδημίας, της βολικότητας των νέων καταναλωτικών ηθών, της συμπίεσης των τιμών και των κινήτρων των επιχειρήσεων να κεφαλαιοποιήσουν τις επενδύσεις σε καινούργιες μεθόδους πωλήσεων…

Οι μαζικές κατ’ οίκον φυλακίσεις, οπουδήποτε υπήρχε η δυνατότητα δικτύωσης, εκτίναξαν όντως τις ηλεκτρονικές παραγγελίες και πωλήσεις. Αλλά προκάλεσαν και αλλαγές στις προτεραιότητες τόσο στο λιανικό εμπόριο γενικά όσο και στο ηλεκτρονικό ειδικά (όπως είχε διαμορφωθεί ως τις αρχές του 2020). Στις ηπα, για παράδειγμα, μεταξύ Φλεβάρη και Απρίλη 2020 οι φυσικές πωλήσεις στο εμπόριο και στη σίτιση έπεσαν κατά 7,7% σε σχέση με τους ίδιους μήνες του 2019. Αντίθετα οι ηλεκτρονικές πωλήσεις τόσο των ειδών μαναβικής όσο και των μη φυσικών μαγαζιών γενικά ανέβηκαν κατά 16% και 14,8% αντίστοιχα. Στην ε.ε. τον Απρίλη του 2020 (μήνας καθολικών απαγορεύσεων στο μεγαλύτερο μέρος του μπλοκ) οι συνολικές πωλήσεις λιανικής έπεσαν κατά 17,9% (σε σχέση με τον Απρίλη του 2019)· αλλά ειδικά οι ψηφιακές αγορές ανέβηκαν κατά 30%. Μιλώντας με κριτήριο το «μερίδιο αγοράς» του ηλεκτρονικού εμπορίου λιανικής μέσα στο συνολικό εμπόριο λιανικής, ενώ μεταξύ πρώτου τριμήνου του 2020 και πρώτου το 2018 η αύξηση ήταν αργή (το ηλεκτρονικό σαν ποσοστό του συνολικού πήγε από 9,6% σε 11,8%), στο δεύτερο τρίμηνο το ποσοστό πήγε στο 16,1%. Στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας ήταν 20,3% το πρώτο τρίμηνο του ’20 και πήγε στο 31,3% στο δεύτερο. Στην κίνα, το πρώτο εξάμηνο της χρονιάς, έφτασε συνολικά στο 24,6% (από 17,3% το αντίστοιχο διάστημα του ’18 και 19,4% το ’19).

Πωλήσεις λιανικής 2

Πέμπτη 17 Δεκέμβρη. Αλλά αυτές οι γενικές αυξήσεις οφείλονταν σε μεγάλο βαθμό στα είδη των εμπορευμάτων που «προστέθηκαν» στα ηλεκτρονικά «καλάθια» σε σχέση με τις π.c. (προ covid…) εποχές. Στη νότια κορέα, που η αξία των ηλεκτρονικών παραγγελιών ανέβηκε κατά 15,8% μεταξύ Ιούλη του ’19 και Ιούλη του ’20, οι μεγαλύτερες αυξήσεις έγιναν στις ηλεκτρονικές παραγγελίες «υπηρεσιών σίτισης» (66,3%), οικιακών εμπορευμάτων (48%), φαγητού και ποτού (46,7%)· ενόσω οι ηλεκτρονικές αγορές για διασκέδαση, ταξίδια και υπηρεσίες μεταφοράς έπεσαν κατά 67,8% και 51,6%. Στην κίνα, ενώ στο σύνολό τους οι ηλεκτρονικές αγορές είχαν μικρή αύξηση το πρώτο τετράμηνο του ’20 (σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του ’19) κατά 1,7%, η ηλεκτρονική αγορά τροφίμων αυξήθηκε κατά 36% και η ηλεκτρονική αγορά ρούχων έπεσε κατά 16%. Στη γερμανία το ηλεκτρονικό εμπόριο στο σύνολό του έπεσε κατά 18% (σε ετήσια βάση) τον Μάρτη του ’20, αλλά αυξήθηκαν σημαντικά οι ηλεκτρονικές πωλήσεις φαρμάκων και μαναβικών, ειδών που δεν συμπεριλαμβάνονταν μέχρι τις αρχές του ‘20 στις e-αγοραστικές συνήθειες των υπηκόων. Στις ηπα αυξήθηκαν οι ηλεκτρονικές πωλήσεις υγιεινιστικής προστασίας (γάντια, μάσκες, αντισηπτικά), οικιακών δραστηριοτήτων, μαναβικών, τροφίμων ή/και ηλεκτρονικού εξοπλισμού, αλλά έπεσαν εκείνες που σχετίζονται με ταξίδια, σπορ ή επίσημο / ειδικό ντύσιμο (π.χ. τσάντες, ρούχα γάμου, ρούχα γυμναστηρίου, κλπ).

Τέλος, ισχυρά ενδεικτικό: μια έρευνα σε 200.000 προμηθευτές της amazon (θα επανέλθουμε σ’ αυτήν) έδειξε ότι τον Φλεβάρη του 2020 το 28% απ’ αυτούς ήταν «αδρανείς»· ποσοστό που ανέβηκε στο 36% τον Απρίλη. Στο μεγαλύτερο μέρος τους ήταν προμηθευτές με «κατάλογο εμπορευμάτων» ως 1500 διαφορετικά είδη. Αντίθετα, εκείνοι που είχαν διπλάσιους «καταλόγους» (πάνω από 3000 είδη) είχαν αύξηση των πωλήσεών τους προς (και μέσω) amazon.

Παρότι αυτά τα στοιχεία δεν είναι πλήρη για όλη την χρονιά, δείχνουν – για το πρώτο εξάμηνο του 2020 – τα εξής, που τα θεωρούμε χρήσιμα για την εργατική κριτική:

Πρώτον, οι μαζικές κατ’ οίκον φυλακίσεις οφέλησαν αντικειμενικά την ακόμα μεγαλύτερη «εξοικείωση» των αιχμαλώτων με τις αγορές – μέσω -κλικ.

Δεύτερον, και εξίσου σημαντικό, οι μαζικές κατ’ οίκον φυλακίσεις διεύρυναν αντικειμενικά τους πελάτες του e-εμπορίου. Ειδικά τους μεγάλης ηλικίας, που ως τις αρχές του 2020 ήταν μάλλον επιφυλακτικοί μ’ αυτά τα μέσα.

Τρίτον, οι νεώτεροι (αλλά και ένα μεγάλο μέρος των παλιότερων) μετατοπίστηκαν αναγκαστικά (σε σχέση με την π.c. εποχή) στα είδη που αγόρασαν ηλεκτρονικά, προς την μεριά των «βασικών ειδών καθημερινής ανάγκης» (τρόφιμα: είδη μπακαλικής και μαναβικής, φάρμακα, άλλα αναγκαία για την ζωή στο «κελλί»). Αυτά ήταν είδη που σε μεγάλο βαθμό αγόραζαν και π.c., με διαφορετικό («φυσικό») τρόπο.

Τέταρτον, ηλεκτρονικές αγορές που είχαν «χωνευτεί» στην π.c. εποχή είτε αχρηστεύτηκαν αυτήν την περίοδο (τουρισμός, ταξίδια, εισιτήρια συναυλιών) είτε παραμερίστηκαν. Αυτό το τελευταίο μπορεί να αποδοθεί εύλογα στο γνωστό γεγονός ότι σε περιόδους κρίσεων (όπου διακυβεύεται ακόμα και το «αν θα έχουμε δουλειά αύριο») ο κόσμος περιορίζει τα έξοδά του αφήνοντας στην άκρη ό,τι μπορεί· χωρίς, υποχρεωτικά, να το κάνει κατάθεση τράπεζας.

Πέμπτον, επειδή «ηλεκτρονικές παραγγελίες» για τους καταναλωτές δεν σημαίνει ούτε βιτρίνα ούτε ράφι αλλά ένα site απεριόριστης χωρητικότητας και διαρκούς «προσαρμογής» στις τιμές, το e-εμπόριο ευνοεί τις μεγάλες κλίμακες, τον γιγαντισμό (των αντίστοιχων e-εμπορικών επιχειρήσεων)…

Πωλήσεις λιανικής 3

Πέμπτη 17 Δεκέμβρη. Η κινεζική alibaba είδε τον τζίρο απ’ τα δύο «γενικού εμπορίου» sites της να αυξάνει κατά 34% (και τα κέρδη της να διπλασιάζονται…) στο πρώτο τετράμηνο του 2020 – σε σχέση με το ίδιο διάστημα το 2019, φτάνοντας (τα έσοδα) τα 154 δισεκατομύρια yuan. Ή σχεδόν 23,5 δισεκατομύρια δολάρια… Το τρίτο τρίμηνο της χρονιάς η αμερικανική amazon ανακοίνωσε αύξηση τζίρου κατά 37% (96,1 δισ. δολάρια) και καθαρά κέρδη 6,3 δισ., μια αύξηση κατά 200% σε σχέση με την ίδια περίοδο το 2019. Το προηγούμενο τρίμηνο (Απρίλης – Ιούνης) τα καθαρά κέρδη της ήταν 5,2 δισ δολάρια· ρεκόρ ως εκείνη την στιγμή, μόνο για να καταρριφθεί στη συνέχεια.

Δεν χωράει αμφιβολία: στον εμπορικό κυβερνοχώρο όσο πιο «super» ήταν ένα super market τόσο περισσότερο κερδοφόρο αποδείχθηκε. Αυτό λέγεται συγκέντρωση κεφαλαίου. Μπορεί (και ίσως πρέπει) να εκτιμήσει ο καθένας ότι αυτά τα τρομακτικά μεγέθη κερδών (αλλά και εκμετάλλευσης εργασίας: η amazon από 876.800 μισθωτούς που είχε στα κάτεργα / giga αποθήκες της τον Απρίλη του 2020 έφτασε στους 1.125.300 το περασμένο φθινόπωρο…) αξιοποίησαν το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος του εμπορίου λιανικής «μικρού και μεσαίου» μεγέθους (ο ορισμός του «μικρού» και του «μεσαίου» διαφέρει από κράτος σε κράτος…) βρέθηκε απροετοίμαστο μέσα στις γενικές απαγορεύσεις. Κι όταν λέμε «απροετοίμαστο» δεν εννοούμε ότι δεν υπήρχαν τα ανάλογα sites· αλλά ότι δεν υπήρχαν οι ανάλογες υποδομές ηλεκτρονικών πωλήσεων (αποθήκες, εργάτες προσαρμοσμένοι σ’ αυτό το είδος δουλειάς, λειτουργικά συστήματα διαχείρισης αποθήκης), «κουλτούρα ηλεκτρονικών παραγγελιών» στους πελάτες τους· ακόμα και ευνοϊκή πρόσβαση στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις εφοδιασμού: μεταφορικές, κλπ. Πρακτικά μιλώντας, πέρα απ’ την amazon, οι μεγάλες (αμερικανικές) αλυσίδες πολυκαταστημάτων γενικού εμπορίου, όπως η target και η walmart, «τα πήγαν καλά» στις ηλεκτρονικές πωλήσεις· επειδή είχαν τις υποδομές και την δυνατότητα να προσαρμοστούν γρήγορα.

Προκύπτει χωρίς αμφιβολία ότι οι γενικές απαγορεύσεις κυκλοφορίας ήταν κομμένες και ραμένες σ’ εκείνες τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις που ήδη προωθούσαν τις ηλεκτρονικές πωλήσεις· επιχειρήσεις καθόλου αμελητέες. Θα πρέπει να συνυπολογίζει κανείς οτι τόσο η alibaba όσο και η amazon «δραστηριοποιούνται» – έτσι είναι το κεφάλαιο! – και σε τομείς άσχετους με το κλασσικό λιανικό εμπόριο. Όπως οι υπηρεσίες cloud. Τι σχέση έχει το cloud με το e-εμπόριο; Σίγουρα τα data!

Η μετάβαση απ’ τις «φυσικές» αγορές (και τις πληρωμές με μετρητά…) στις e-αγορές (και τις ψηφιακές πληρωμές…) ΔΕΝ θα πρέπει να παρανοηθεί. Παρότι η παλιότερη μετάβαση απ’ τις αγορές / παζάρια στις αγορές τύπου super market ήταν επίσης αλλαγή ανθρωπολογικού τύπου (σε ότι αφορά την φιγούρα του αγοραστή που έγινε καταναλωτής) και αλλαγή εργασιακής οργάνωσης (σε ότι αφορά τον καταμερισμό εργασίας και την απο-ειδίκευση), η τωρινή μετάβαση απ’ την «φυσική» κατανάλωση στην ηλεκτρονική, πέρα απ’ τα πιο πάνω (οι giga αποθήκες της amazon και η έκρηξη των urban μεταφορικών είναι χειροπιαστές καταστάσεις) υπάρχει και η συλλογή / επεξεργασία των ατομικών (αγοραστικών / καταναλωτικών) data. Ο «εμπορικός» τομέας του καπιταλισμού συγχωνεύεται με τον «διαφημιστικό» (κυκλοφορία / πραγματοποίηση της υπεραξίας) και τον «τραπεζικό» (κυκλοφορία / έλεγχος του χρήματος). Και όλοι μαζί μπορούν να επικοινωνούν (ηλεκτρονικά…) τόσο με τους εργοδότες όσο και με τις ασφαλιστικές· και, φυσικά, όπου χρειάζεται, με τους μηχανισμούς «νόμου και τάξης», κρατικούς ή/και ιδιωτικούς.

Παρότι η συγκέντρωση κεφαλαίου (και) σ’ αυτόν τον τομέα που έχει επιτευχθεί στη διάρκεια της υγιεινιστικής τρομοεκστατείας, μια συγκέντρωση που είναι συνηθισμένη σε περιόδους καπιταλιστικής Αλλαγής Παραδείγματος, μπορεί να «μετριαστεί» σε μερικά χρόνια (π.χ. μέσω «αντιμονοπωλιακών νομοθεσιών»), η συγκέντρωση data ως ακατέργαστης πρώτης ύλης υποδεικνύει μάλλον την μορφή – κράτος σαν τον φυσιολογικό «τύπο» διαχειριστή / επεξεργαστή, παρά τον (θρυλικό) «ελεύθερο ανταγωνισμό».

Δεν έγινε, λοιπόν, το κράτος «έκτακτης υγιεινομικής ανάγκης» αντικαπιταλιστικό! Το ακριβώς αντίθετο: έγινε (και συνεχίζει να είναι) καταλύτης μιας πολλαπλής μετάβασης· επιταχυντής και πολλαπλασιαστής διαδικασιών που είχαν ξεκινήσει νωρίτερα, στην π.c. εποχή· και «διευθυντής ορχήστρας» από πολλές απόψεις…

Πωλήσεις λιανικής 4

Πέμπτη 17 Δεκέμβρη. Η αλλαγή παραδείγματος στις εμπορικές / καπιταλιστικές μορφές δεν είναι (ή δεν έχει γίνει ως τώρα) καθολική· είναι όμως αρκετή για να προκαλέσει ή/και να υποδείξει αλλαγές στην τεχνική σύνθεση της εργατικής τάξης που εμπλέκεται στο εμπόριο λιανικής. Σχηματικά μπορούμε να μιλήσουμε για (σχετική) μείωση των «εργατών με το χαμόγελο» (της άμεσης, φυσικής σχέσης με τον πελάτη / τύραννο) και (σχετική) αύξηση των εργατών / μάζα, από πολλές απόψεις «βιομηχανικού τύπου», είτε στις αποθήκες, είτε στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές των logistics, είτε στις μεταφορές (ειδικά μικρών, urban αποστάσεων).

Αυτή η αλλαγή στην τεχνική σύνθεση της εργατικής τάξης συνοδεύεται με εντονότερη μηχανοποίηση / αλγοριθμοποίηση και εντατικοποίηση της δουλειάς. Τα ρομπότ δεν μας παίρνουν τις δουλειές· γίνονται οι επιστάτες μας! γράφει ο Separatrix στο τελευταίο cyborg (νο 19) – και το e-εμπόριο λιανικής είναι καθαρή απόδειξη σ’ αυτό…

Ταυτόχρονα (κι αυτό θα χρειαστεί ιδιαίτερη προσοχή στο βαθμό που θα σταθεροποιηθεί σα «νέα κανονικότητα»…) το θρυλικό «δίκιο του πελάτη», που ήταν η πολιτική / ηθική / ψυχολογική σημαία του νεοφιλελευθερισμού μετασχηματίζεται. Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σ’ αυτό το «δίκιο» που εκδηλώνεται με άμεσο, «φυσικό» τρόπο, δρώντας σαν ο επιστάτης / επιτηρητής στους «φυσικούς» εμπορικούς χώρους / χρόνους, και στο ίδιο «δίκιο» που μεσολαβείται ηλεκτρονικά / ψηφιακά ενόσω την επιτήρηση των εργατών την αναλαμβάνουν οι μηχανές και οι αλγόριθμοι…

Βιο-χακάρισμα: βιοπολιτική α λα 21ος αιώνας

Τετάρτη 16 Δεκέμβρη. …Ο κίνδυνος δεν είναι καθόλου άγνωστος τελικά! Είναι γνωστός. Το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα θέλει να «χακάρει» το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα, να το βραχυκυκλώσει, να το εξουδετερώσει, και στη θέση να κάνει μόνιμη την εξάρτηση απ’ την «τεχνητή ανοσία», δηλαδή απ’ τα εμβόλια, τα φάρμακα και τις πλατφόρμες του! Θέλει μ’ αυτόν τον τρόπο όχι μόνο να εκτοξεύσει μόμιμα τον «κύκλο εργασιών της» (θα είμαστε όλοι μόνιμα άρρωστοι…) αλλά και μερικά πράγματα παραπάνω…

Γι’ αυτά τα παραπάνω έχουμε μιλήσει έγκαιρα – και θα ξαναμιλήσουμε…

Μ’ αυτές τις θέσεις τελειώναμε το χθεσινό σύντομο πέρασμα απ’ την «έγκριση επείγουσας ανάγκης» των mRNA πλατφορμών γενετικού αναπρογραμματισμού (μεταλλάξεων για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους), στο όνομα της «προστασίας της υγείας». Δεν είναι μόνο οι mRNA πλατφόρμες οι μόνες μέθοδοι της γενετικής μηχανικής που πουλιούνται, ή θα πουληθούν, σαν «φάρμακα», στην παρούσα (καπιταλιστική) ιστορική φάση.

Η ασταμάτητη μηχανή έχει βέβαια την συναίσθηση πως το να κατηγορεί το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα για «χακάρισμα», πειρατεία επί του ανθρώπινου ανοσοποιητικού» είναι (στα μυαλά της συντριπτικής πλειοψηφίας των υπηκόων…) από «φαντασίωση» ως «συνωμοσιολογία»!!! Έχει – ενάντια σ’ αυτές τις ευκολίες και απωθήσεις – πάμπολλες αποδείξεις με το μέρος της. Έχει, επίσης, και μια αναλυτική / πολιτική προσέγγιση (αντικαπιταλιστική και αντικρατική) που θα παρουσιαστεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μόλις βρεθεί ο (απαραίτητος) χρόνος.

Όχι πως μ’ αυτήν την παρουσίαση θα απαλλαγεί απ’ το κατηγορητήριο! Δεν πρόκειται να συμβεί αυτό στο ορατό μέλλον (όπως ποτέ δεν έγινε στο παρελθόν, όταν κάναμε γραπτά και δημόσια κριτικές προβλέψεις που έμοιαζαν «φαντασιώσεις» και «αυθαιρεσίες»… μέχρι να αποδειχθούν στην πράξη). Όχι λοιπόν. Ο μόνος λόγος που υπάρχει η ασταμάτητη μηχανή (και το project Sarajevo / αόρατες πόλεις στο σύνολό του) είναι για να υποστηρίξει εκείνους κι εκείνες που έχουν συνειδητοποιήσει ότι ζούμε στον 21ο αιώνα – από εργατικές θέσεις… Όσο καλύτερα μπορεί, για όσο αντέχει να το κάνει. Χωρίς να υποτιμάει τη νοημοσύνη κανενός.

Να στη συνέχεια ένα μικρό δείγμα, μια ελάχιστη απόδειξη της τεχνολογικής βάσης του καπιταλισμού (και της 4ης βιομηχανικής επανάστασής του) στον τομέα των «βιοτεχνολογιών». Η bit.bio αυτοπαρουσιάζεται σα «βραβευμένη startup»· είναι spin οff του πανεπιστημίου του Cambridge. Έxει καμμιά 20αριά υπαλλήλους («συνεργάτες» είναι η πρέπουσα ορολογία, ε;…) κάποιοι απ’ τους οποίους είναι ειδικευμένοι στη «βιολογία των κυττάρων», στη «νευροαναπτυξιακή βιολογία», στις «νευροεπιστήμες» κι άλλους τεχνο-επιστημονικούς κλάδους αιχμής (των οποίων τα ονόματα φαίνονται το ίδιο «φουτουριστικά» όσο τα ενδιαφέροντα και οι κριτικές της ασταμάτητης μηχανής!). Δημιουργήθηκε το 2016 απ’ τον Mark Kotter (αυτός που μιλάει στη συνέχεια) και από τότε έχει χρηματοδοτηθεί με 41,5 εκατομμύρια δολάρια από «διορατικά» funds της silicon valley και πρόσφατα έκλεισε μια συμφωνία εμπορικής συνεργασίας με το μη κερδοσκοπικό Ινστιτούτο Μαθηματικών Επιστημών του Λονδίνου. Στόχος τους είναι η ανάπτυξη τεχνικών «αναδημιουργίας» οποιουδήποτε ανθρώπινου κυττάρου.

Το διάρκειας 3 λεπτών και 20 δευτερολέπτων video που ακολουθεί (ευχαριστούμε την Π. για το υλικό), μπορεί να δώσει μια γενική ιδέα μερικών τεχνολογικών φιλοδοξιών που ξεδιπλώνονται από προχτές, συνεχίζουν σήμερα και επιταχύνονται για αύριο και για μεθαύριο.

Τowards engineering (προς την μηχανοποίηση)…

Τετάρτη 16 Δεκέμβρη. Με εμπειρίστικη εννόηση της πραγματικότητας «α λα 20ος αιώνας» όλα όσα έχουν συμβεί τους τελευταίους σχεδόν 12 μήνες (και θα συνεχιστούν) μπορούν να αποτιμηθούν υποχρεωτικά με δύο μόνο τρόπους. Είτε όπως σερβίρονται (απ’ τα κράτη, τ’ αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και τους κάθε είδους λακέδες και δημαγωγούς)· είτε σαν κάτι απρόοπτο και ανεξήγητο που (δεν μπορεί παρά να) οφείλεται σε «κρυφές» και «μυστηριώδεις» αιτίες. Οι caradinieri ανήκουν στην πρώτη κατηγορία· οι «τερατολόγοι» στη δεύτερη. Πρόκειται για τις δύο όψεις του ίδιου ακριβώς νομίσματος: της απόλυτης ιστορικής άγνοιας.

Καμμία εξέλιξη στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής (και, μιλώντας πια στον 21ο αιώνα, στον καπιταλιστικό τρόπο «ύπαρξης» – χρωστάμε τις θεωρητικές / αναλυτικές εξηγήσεις επ’ αυτού) δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα είναι μελλοντικά «κρυφή» ή «μυστηριώδης»! Γι’ αυτό άλλωστε στάθηκε δυνατό σε δυνατά μυαλά του 19ου και του 20ου αιώνα να τον αναλύσουν διαβάζοντας σωστά τις τάσεις της εξέλιξής του· προβλέποντας άρα, όχι σαν science fiction αλλά σαν κριτική της πολιτικής οικονομίας, τα επόμενα βήματα.

Σήμερα βέβαια, όπως έγινε ήδη με τον Αgaben ή τον Foucault, άνετα ο Marx, η Luxemburg, ο Lenin, ο Lukacs, η σχολή της Φραγκφούρτης, οι Καταστασιακοί ή/και η εργατική αυτονομία θα ρίχνονταν στο λάκο των «συνωμοσιολόγων» ΑΝ τολμούσαν να «ξεμαγέψουν» την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία υποδεικνύοντας τις ουσιαστικές κρατικο-καπιταλιστικές τάσεις και εξελίξεις που την γέννησαν και την αξιοποιούν. Σήμερα η μηχανοποίηση της σκέψης έχει κάνει ήδη τόσα βήματα (και θα κάνει περισσότερα, ακόμα και άλματα!) ώστε όχι μόνο είναι εξαιρετικά πιθανό «πετυχημένα» μυθιστορήματα να «γραφτούν» από μηχανές αλλά, επίσης, «έξυπνοι αλγόριθμοι» να επιδείξουν μεγαλύτερη δια-κριτική ικανότητα απ’ αυτήν των επώνυμων κι ανώνυμων εγωπαθών ινστρουκτόρων της πιάτσας!

(video, απ’ το κυπριακο capital tv – χωρίς σχόλια… – Ευχαριστούμε τον Σ…)

Τowards engineering οf everything

Τετάρτη 16 Δεκέμβρη. Έχουμε ξανα-αναφερθεί στις παρακάτω τις κουβέντες· έχουμε τους σοβαρούς λόγους μας να μην τις ξεχνάμε. Πριν 17 χρόνια ένας τύπος είπε τα εξής:

…Είμαστε μια αυτοκρατορία πλέον, και όταν δρούμε δημιουργούμε την δική μας πραγματικότητα. Κι ενόσω εσείς θα μελετάτε αυτήν την πραγματικότητα – με ζήλεια – εμείς θα δρούμε ξανά, δημιουργώντας άλλες νέες πραγματικότητες, τις οποίες θα μπορείτε να μελετήσετε επίσης, κι έτσι θα πηγαίνουν τα πράγματα. Είμαστε πρωταγωνιστές της ιστορίας … και εσείς, όλοι εσείς, θα μείνετε πίσω και απλά θα μελετάτε τι κάνουμε…

Ο “τύπος” αυτός λεγόταν Karl Rove και τότε ήταν “ειδικός σύμβουλος ασφαλείας” του αμερικάνου προέδρου Βuch τoυ Β… Αναφερόταν στην εισβολή στο ιράκ· η «αυτοκρατορία» ήταν οι ηπα… Και ο Rove αποστόμωνε έτσι όσους αμφέβαλαν για το αν η αμερικανική εισβολή είναι «νόμιμη» ή όχι… Σκεφτείτε για λίγο τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόταν την αμερικανική ισχύ: σαν ισχύ των εντυπώσεων… Τελικά οι εντυπώσεις είναι Η αυτοκρατορία!…

Δεκατέσσερα χρόνια μετά, στις αρχές του 2017, το ψόφιο κουνάβι μετά την προεδρική ορκωμοσία του δήλωσε ότι «η συγκέντρωση του πλήθους ήταν η μεγαλύτερη στην ιστορία του θεσμού». Διάφορα καθεστωτικά αμερικανικά μήντια (που δεν τους άρεσε το ψόφιο κουνάβι) δημοσίευσαν φωτογραφίες κάνοντας σύγκριση της ορκωμοσίας του Οbama με εκείνη του ψόφιου κουναβιού· στην πρώτη το πλήθος μπροστά στο άσπρο σπίτι ήταν εμφανώς μεγαλύτερο. Αλλά οι παρατρεχάμενοι του καινούργιου ενοίκου (του ψόφιου κουναβιού) απάντησαν το εξής καταπληκτικό: Δεν έχουν σημασία οι φωτογραφίες… Η πραγματικότητα δεν είναι μία… Υπάρχουν πολλές παράλληλες πραγματικότητες!!!

Χαριτωμένα ανέκδοτα της αμερικανικής ιστορίας; Ναι – εκτός αν ασχολείται κάποιος με την τεχνολογική βάση της καπιταλιστικής κυριαρχίας και την εξέλιξή της. Όποιος κάνει αυτή την περιθωριακή δουλειά μπορεί να το ξέρει κιόλας: οι παράλληλες πραγματικότητες είναι ήδη κοινωνικό γεγονός (σίγουρα στον δυτικό κόσμο) τρεφόμενο και ενισχυόμενο από τεχνολογικές εφαρμογές ευρείας χρήσης / κατανάλωσης! Χάρη σ’ αυτό το γεγονός έχει σταθεί εφικτό ένα τερατώδες ψέμα που ονομάστηκε «πόλεμος σ’ έναν αόρατο εχθρό» και απαρτίζεται από μικρότερα εξίσου τερατώδη ψέμματα, οπλισμένο με την ισχύ της κεντρικής δημαγωγίας και την εγγύηση των καπιταλιστικών κρατών, να συνεχίζει την διαδρομή του (σχεδόν) απτόητο· όπως απτόητη συνεχίζεται η στρατιωτική κατοχή του ιράκ και της συρίας απ’ τον αμερικανικό στρατό και τους συμμάχους του (αλλά εμείς δεν είμαστε ούτε ιρακινοί ούτε σύριοι, οπότε δεν ζούμε σ’ αυτήν την πραγματικότητα…)· όπως απτόητος συνεχίζεται ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας», παρότι ήταν απ’ την αρχή ξεκάθαρη η μεγα-προβοκάτσια της 11ης Σεπτέμβρη.

Ως εδώ το πράγμα θα μπορούσε να απωθηθεί σαν «προσωρινή κατάσταση», σαν μια «παρένθεση της Ιστορίας», όπου αργά ή γρήγορα η πραγματικότητα θα γίνει μία και κοινά αποδεκτή. Αλλά όχι: στον πυρήνα της 4ης βιομηχανικής επανάστασης δεν βρίσκονται μόνο οι βιοτεχνολογίες, ο έλεγχος των κυττάρων, ή οι νευροεπιστήμες και η «επιστημονική διαχείριση της συνείδησης», ή τα νέα υλικά… Βρίσκεται επίσης το εμπόριο διαφορετικών πραγματικοτήτων, το εμπόριο έντονων (ευχάριστων ή δυσάρεστων) «εμπειριών» μέσα σ’ αυτές! Με άλλα λόγια ο καπιταλισμός έχει φτάσει στο σημείο να κατασκευάζει όχι μόνο εμπορεύματα αλλά και όλο το πλαίσιο των αισθητηριακών ερεθισμάτων και εννοήσεων που συγκροτούν αυτό που λέμε “κοινωνικό περιβάλλον” – ή, έστω, αντίληψή του.

Εκείνο που τώρα μπορεί να θεωρείται σαν «σκάνδαλο», σαν «εξαίρεση» με αφορμή τον covid είναι ήδη το μέλλον στις τωρινές εκφάνσεις του! Εννοούμε: το μέλλον όπως κατασκευάζεται απ’ τα πιο δυναμικά καπιταλιστικά αφεντικά. Σε συνθήκες «πολλαπλών πραγματικοτήτων» εκείνη που κερδίζει, εκείνη που επιβάλλεται (αφήνοντας τις υπόλοιπες να φυτοζωούν τόσο όσο οι πελάτες τους να βρίσκονται σε μόνιμη κατάσταση παραγωγικής και καταναλωτικής υπνοβασίας ως χειριστές μηχανών) είναι η πιο βίαιη. Σε συνθήκες «πολλαπλών πραγματικοτήτων» το ζήτημα της εξουσίας ξανατίθεται, κι όχι απλά σαν φιλοσοφικό θέμα, ούτε όμως με τους όρους του 20ου αιώνα!

Καταλαβαίνουμε βέβαια. Οι ανόητοι τα κοροϊδεύουν όλα αυτά. Ο.Κ….

(φωτογραφία:

– Θα κάνεις το εμβόλιο;

– Τρελάθηκες; Δεν έχουν τελειώσει ακόμα τα πειράματα στους ανθρώπους!)