Year: 2020

Personal data

Παρασκευή 31 Ιούλη – Κυριακή 2 Αυγούστου. Ξέρουμε ότι είναι πολλοί, πάρα πολλοί, εκείνοι κι εκείνες που δυσκολεύονται (; – αρνούνται; – αδυνατούν;) να συνδέσουν την 4η βιομηχανική επανάσταση με την μεγα-διαχείριση όχι της «υγείας» αλλά μάλλον της γενίκευσης της αρρώστιας που μεθοδεύτηκε παγκόσμια σαν «ο φονιάς covid-19 και πως να τον αντιμετωπίσουμε». Ξέρουμε ότι είναι πολλοί, πάρα πολλοί εκείνοι κι εκείνες που δεν θέλουν (; – δεν μπορούν;) να δουν ότι αυτή η συνεχιζόμενη τρομοεκστρατεία / διαχείριση και η Αλλαγή (καπιταλιστικού) Παραδείγματος (και) σε ότι αφορά το δίπολο υγεία / αρρώστια είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Το γιατί συμβαίνει αυτή η αδυναμία / απώθηση, το γιατί είναι τόσο ισχυρή, και το γιατί – αντίθετα – είναι μαζικά πολύ πιο εύκολη η ροπή προς «εύκολες απαντήσεις» σ’ ένα ευρύ φάσμα, απ’ την πειθαρχία / εσωτερίκευση στις διαταγές και στις απαγορεύσεις ως μια απλοϊκή, σκέτα αντιδραστική αλλά πάντα εξατομικευμένη, Εγωϊκή δυσανεξία (απέναντι στις διαταγές), είναι κάτι που μας ενδιαφέρει. Από εργατική, ανταγωνιστική άποψη. Αλλά δεν θα ασχοληθούμε μ’ αυτό εδώ, τώρα.

Αυτό που θα παρουσιάσουμε στη συνέχεια είναι μια μάλλον ήπια αλλά ωστόσο εντυπωσιακή επίδειξη του πως το δίπολο υγεία / αρρώστια έχει ήδη αρχίσει να μεταμορφώνεται σε κάτι εντελώς διαφορετικό απ’ ότι υποδεικνύει ο ατομικός εμπειρισμός του καθενός μας. Αυτή η μεταμόρφωση δεν είναι τυχαία. Είναι ιστορικά προσδιορισμένη. Είναι η «μεταγλώττιση» (αν επιτρέπεται ο όρος) που απαιτούν οι γενικές προδιαγραφές του engineering of everything.

Η Evidation Health είναι μια μεσαίου μεγέθους αμερικανική εταιρεία που ειδικεύεται στην αξιοποίηση προσωπικών δεδομένων για «διαγνωστικούς», «ιατρικούς» σκοπούς. (Τα εισαγωγικά οφείλονται στο ότι οι σκοποί θα μπορούσαν να είναι και εντελώς διαφορετικοί…). Δημιουργήθηκε το 2012 με τα λεφτά, αρχικά, ενός χρηματοδοτικού βραχίονα της γνωστής general electric (GE Ventures) και τον σχεδιασμό ενός ιατρικού βραχίονα του πανεπιστημίου του Stanford (Stanford Health Care), με σκοπό την αξιοποίηση προσωπικών δεδομένων κάθε είδους, που παρέχονται με την συναίνεση των ατόμων που εμπλέκονται στα ερευνητικά προγράμμα της Evidation.

Στο 21 λεπτών video που ακολουθεί μετά τα εισαγωγικά / επεξηγηματικά σχόλιά μας (ευχαριστούμε την Ε. για την εξαιρετική δουλειά σε μια πολύ δύσκολη μετάφραση!), ο ceo της Evidation Luca Foschini εξηγεί στα τέλη του περασμένου Γενάρη, προ covid (σ’ ένα κοινό που σίγουρα δεν είμαστε εμείς κι εσείς) το πως η γενικευμένη datoποίηση της καθημερινής ζωής δημιουργεί μια «ακατέργαστη πρώτη ύλη». Εκείνη την «πρώτη ύλη» της οποίας η μαθηματική / αλγοριθμική κατεργασία μπορεί να δημιουργήσει «ψηφιακές αναπαραστάσεις» για το σύνολο της καθημερινότητας (του καθενός) – κάτι που ενδιαφέρει, στην προκειμένη περίπτωση, τους βιο-μήχανους της υγείας. (Το διήμερο συνέδριο είχε οργανώσει η Applied Machine Learning Days, που εμφανίζεται σαν η «μεγαλύτερη πλατφόρμα μηχανικής μάθησης και τεχνητής νοημοσύνης στην ευρώπη»…)

Αφού τονίσουμε προκαταβολικά ότι ούτε η μηχανική μάθηση ούτε η τεχνητή νοημοσύνη προήλθαν … απ’ τον covid-19 (!!) αλλά ότι, αντίθετα, αυτές και πολλές ακόμα τεχνολογίες αποτελούν τον εξελισσόμενο θώρακα και ταυτόχρονα το ιστορικό και πολιτικά υλικό καπιταλιστικό «περιβάλλον» μέσα στο οποίο η συγκεκριμένη τρομοδιαχείριση του συγκεκριμένου ασήμαντου κορονοϊού απέκτησε νόημα και σκοπιμότητα, προχωράμε σε μερικά βασικά σχόλια.

Πρώτον, κάτι που λέγεται στην πολύ αρχή και μπορεί να διαφύγει της προσοχής. Η μετάβαση του ενδιαφέροντος απ’ τα «προσωπικά δεδομένα του ασθενούς» στα «προσωπικά δεδομένα της υγείας» συνολικά – του καθενός. Η μετάβαση είναι στρατηγικής σημασίας. Ο «ασθενής», η «ασθένεια», είναι μια περιορισμένη στο χρόνο κατάσταση. Αντίθετα, σαν «υγεία», μπορεί να θεωρηθεί το σύνολο της καθημερινής ζωής, 24/7. Συνεπώς η «δημιουργία», η «συγκέντρωση» και η «κατεργασία» των προσωπικών data 24/7 είναι μια καθολική διαδικασία που μπορεί να αφορά (και πράγματι αφορά) τα πάντα στην καθημερινή ζωή.

Ακόμα και τον ύπνο.

(φωτογραφία: Εδώ που τα λέμε αν δεν ξέρεις την ταχύτητα και την διεύθυνση του ανέμου με έγκυρο τρόπο, ομπρέλλα δεν στήνεις την σήμερον ημέρα!)

Συμπεριφεριόγραμμα

Παρασκευή 31 Ιούλη – Κυριακή 2 Αυγούστου. Ένα απ’ τα βασικά κατορθώματα των τεχνικών πληροφορικής της Evidation είναι ότι επεξεργάστηκαν τις διαφορετικές ροές διαφορετικών προσωπικών data με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να αναπαρασταθούν σαν διαγράμματα. Την σύνθεση αυτών των διαγραμμάτων ο Foschini ονομάζει συμπεριφεριόγραμμα – ένας εύστοχος νεολογισμός!

Τα συγκεκριμένα συμπεριφεριογράμματα, που είναι υποχρεωτικά ατομικά, περιλαμβάνουν την κατεργασία όλων των δεδομένων που προέρχονται από εμπορικές συσκευές· ο Foschini επιμένει σ’ αυτό το σημείο, θέλοντας να τονίσει ότι αυτές οι «εμπορικές συσκευές» που αγαπιούνται όλο και περισσότερο μπορούν να προσφέρουν ήδη τεράστιους όγκους προσωπικών δεδομένων…

Το συμπεριφεριόγραμμα είναι, λοιπόν, η ψηφιακή αναπαράσταση της καθημερινής ζωής του καθενός. Όχι της (ας την πούμε έτσι, με την παλιά έννοια) «διαχωρισμένης αρρώστιας» του, αν υπάρχει τέτοια· ούτε καν της «υγείας» του. Του συνόλου της ζωής του. Εξάλλου η γνωσιακή εξασθένιση ή/και οι δυσκολίες μνήμης που (όπως θα δείτε στο video) για τις ανάγκες τόσο των big-pharma όσο και του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος εντοπίζονται σαν «πιθανές πρωτο-νοσηρές κατάστασεις», δεν είναι του είδους ένα ξαφνικός πόνος στην κοιλιά ή εξανθήματα στα χέρια. Μπορούν να «συμβούν» (δηλαδή να δώσουν data) οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας ή/και της νύχτας!

«Υγεία» και «αρρώστια» είναι αλληλοπλεγμένες διαρκώς – σύμφωνα με τις προσεγγίσεις της «προληπτικής» και, τώρα πια, της «αλγοριθμικής / πανοπτικής» ιατρικής / ασφάλειας. Γι’ αυτό χρειάζονται οι διαρκείς, 24/7 ροές δεδομένων προς κάποιο κέντρο ελέγχου και πιστοποίησης· γι’ αυτό – ουσιαστικά – δεν υπάρχει πλέον υγεία… Υπάρχουν μόνο (καθόλου καθησυχαστικά) διαλείματα ανάμεσα σε ήπιες ή σοβαρές αρρώστιες…

Αυτός είναι ο κανόνας που ήδη μας διέταξαν να ενσωματώσουμε, με σημαία τον covid-19, ονομάζοντάς αυτή τη κρατικο/καπιταλιστική νόρμα «κοινωνική ευθύνη»….

Beddit

Παρασκευή 31 Ιούλη – Κυριακή 2 Αυγούστου. Η Beddit (πρώην Finsor Oy) είναι μια φινλανδική τεχνολογική που ιδρύθηκε τον Οκτώβρη του 2006, με αντικείμενο την δημιουργία συσκευών ανέπαφης μέτρησης των καρδιακών παλμών και του ρυθμού αναπνοής σε ασθενείς στα νοσοκομεία. Το 2013 ξεκίνησε μια εκστρατεία crowd-funding, και αφού κατάφερε να συγκεντρώσει 500.000 δολάρια παρουσίασε την πρώτη εμπορική version “αισθητήρα ύπνου”. Το 2016 είχε συγκεντρώσει ήδη τα “δεδομένα ύπνου” 3 εκατομυρίων νυχτών των χρηστών της. Οι νύχτες έπαψαν να είναι μαγικές… (Τον Μάη του 2017 την εξαγόρασε η apple).

Αυτά που καταγράφει / μετράει η Beddit (στην 3.5 version πια) είναι ο χρόνος ύπνου, οι καρδιακοί παλμοί, οι αναπνοές, το ροχαλητό, οι κινήσεις στη διάρκεια του ύπνου, τα στάδιά του, η θερμοκρασία και την υγρασία του δωματίου. Επικοινωνεί μέσω bluetooth με smartphones ή παρόμοιες συσκευές. Η συσκευή δεν είναι φορετό, αλλά μια λεπτή, πάχους 2 χιλιοστών λουρίδα μικροκυκλωμάτων, που κολλιέται στο στρώμα, κάτω απ’ το σεντόνι, στη θέση του σώματος. Περιλαμβάνει επίσης ένα «έξυπνο ξυπνητήρι» που ξυπνάει τον ενδιαφερόμενο στην καλύτερη φάση του ύπνου του, ώστε να είναι «φρέσκος»… Μπορεί επίσης να προγραμματιστεί να επιλέξει την καλύτερη στιγμή ξυπνήματος σε περιόδους διακοπών, ξεκούρασης, Σαββατοκύριακα, κλπ…

Είναι λογικό να υπάρχει εμπορικό ενδιαφέρον για έναν τέτοιο μηχανικό «ρουφιάνο»; Απαντήστε «όχι» όσες φορές θέλετε –σύντομα θα κατηγορηθείτε για «τεχνοφοβικοί», αν όχι και για «κοινωνικά ανεύθυνοι». Για άλλους (μάλλον περισσότερους) ο ύπνος τους είναι ένα «μυστήριο» για το οποίο θέλουν να ξέρουν τα περισσότερα δυνατά, και δεν μπορούν να κοιμούνται και ταυτόχρονα να είναι ξύπνιοι για να τα μάθουν!

Για δε την βιομηχανία της υγείας στη βάση της 4ης επανάστασης ο ύπνος είναι μια κατάσταση όπου «συμβαίνουν πολλά» – και μπορεί κάποια απ’ αυτά τα «πολλά» να είναι και «άσχημα»! Αφού υπάρχει η δυνατότητα μηχανικής επιτήρησης (και) του ύπνου γιατί να μην ξέρει κάποιο «κεντρικό σύστημα υγείας» τα δεδομένα του… ώστε να προλάβει το όποιο κακό;

Παραφράζοντας τον Benjamin: ούτε τα όνειρα ούτε οι εφιάλτες δεν είναι πια ασφαλή…

Developing digital measures….

Παρασκευή 31 Ιούλη – Κυριακή 2 Αυγούστου. Δείτε το video. Αν σε κάποια σημεία δυσκολευτείτε μην το παρατήσετε. Αξίζει τον κόπο: είναι μια στιγμή συγκεκριμένης επίγνωσης όχι του μέλλοντος, αλλά του παρόντος…

(Αν δεν βλέπετε τους υπότιτλους, πατάτε το cc)

Person-Generated Health Data (PGHD) from cyberpunk link on Vimeo.

 

Η total «προστασία της υγείας»: αυτόματη ενοχοποίηση…

Πέμπτη 30 Ιούλη. Αν σκοπεύατε να ταξιδέψετε εκτός εθνοκρατικών συνόρων, ακόμα και εντός της “ζώνης Σέγκεν”, σίγουρα έχετε διάφορα προβλήματα, δυσκολίες, εμπόδια. Όλα είναι κτισμένα βιαστικά ίσως αλλά βίαια πάνω στο θέωρημα της μολυσματικότητας των κοινωνικών σχέσεων. Έχουν πέσει πολλοί “πόροι” (κρατικοί και επιχειρηματικοί”) υπέρ της συντήρησης του τρόμου – της – αρρώστιας. Είναι τυραννία – αλλά, μην ανησυχείτε. Οι ενοχλήσεις είναι παροδικές, η “νέα κανονικότητα” μόνιμη· θα λέγαμε παραφράζοντας πινακίδες που τοποθετούνται σε έργα οδοποιίας.

Οι φίλοι της καραντίνας μπορεί να μην χαίρονται καθόλου μελλοντικά – αλλά θα είναι αργά πια. Είδαν το “τυράκι” (την δήθεν “προστασία της δημόσιας υγείας”…), δεν είδαν την φάκα, και μετατράπηκαν κυριολεκτικά σε μια νύχτα σε οπαδούς και διαφημιστές της αναβαθμισμένης εγκληματικότητας των κρατών και των αφεντικών.

Πριν λίγες ημέρες η μη κερδοσκοπική ευρωπαϊκή οργάνωση statewatch, που ειδικεύεται στην παρακολούθηση των ευρωπαϊκών νομοθεσιών επιτήρησης και καταστολής, δημοσίευσε μια έκθεση 38 σελίδων, για την επιτάχυνση της δημιουργίας των “ηλεκτρονικών συνόρων” στην ευρώπη, που μεθοδευόταν μεν προ-covid, αλλά τα κρατικά και επιχειρηματικά αφεντικά άρπαξαν την ευκαιρία της «προστασίας της υγείας» για να κάνουν άλματα.

Στην περιληπτική εισαγωγή της η έκθεση, με τον δηλωτικό τίτλο Αυτόματη Υποψία: Οι καινούργιες πρωτοβουλίες της ε.ε. για την επιτήρηση των ταξιδιών, η έκθεση γράφει:

Η εξελισσόμενη πανδημία του κορονοϊού έχει αυξήσει την πιθανότητα εκτεταμένης επιτήρησης και ιχνηλάτησης θέσης για τον έλεγχο της ασθένειας, εκπέμποντας σήμα κινδύνου στους υπερασπιστές της ιδιωτικότητας και των πολιτικών δικαιωμάτων. Σε κάθε περίπτωση οι θεσμοί και οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. έχουν ανοίξει εδώ και καιρό τον δρόμο για εντατικότερη επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων με σκοπό τον έλεγχο της μετανάστευσης, και αυτές οι εξελίξεις έχουν περάσει εντελώς απαρατήρητες απ’ τον τύπο και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών.

Η έκθεση που ακολουθεί εξετάζει, εξηγεί και κάνει κριτική σε πολλά πληροφοριακά συστήματα μεγάλης κλίμακας στην Ε.Ε. που βρίσκονται υπό σχεδιασμό ή και εφαρμογή, τα οποία θα επεκτείνουν την απόσπαση και την χρήση βιομετρικών και βιογραφικών δεδομένων από επισκέπτες της ζώνης Schengen, στην οποία συμμετέχουν 26 κράτη μέλη της Ε.Ε. και η Ισλανδία, το Λιχτενστάιν, η Νορβηγία και η Ελβετία. Ιδιαίτερα εξετάζει τα νέα συστήματα που εξετάζουν και θα πιθανολογούν τους δυνητικούς κινδύνους δημόσιας υγείας, ασφαλείας, και μετανάστευσης που οφείλονται σε ανθρώπους που δεν είναι υπήκοοι της Ε.Ε….

…Τα data θα συγκεντρώνονται απ’ τους ταξιδιώτες τους ίδιους καθώς και απ’ τις οικογένειές τους, και θα αφορούν την εκπαίδευσή τους, τον τόπο κατοικίας τους και πιθανές καταδίκες. Δακτυλικά αποτυπώματα και φωτογραφίες θα λαμβάνονται απ’ όλους τους ταξιδιώτες, συμπεριλαμβανόμενων εκατομυρίων παιδιών από έξι χρονών και πάνω. Αυτά τα δεδομένα δεν θα χρησιμοποιούνται απλά για την έγκριση της ατομικής αίτησης εισόδου, αλλά για να τροφοδοτήσουν αλγόριθμους data mining και profiling. Θα αποθηκεύονται σε μεγάλες βάσεις δεδομένων στις οποίες θα έχουν πρόσφαση χιλιάδες υπάλληλοι διαφορετικών κρατικών αρχών.

… Αυτό το σύστημα, που ονομάζεται Common Identity Repository (CIR), πρόκειται να εφαρμοστεί σαν τμήμα της ευρωπαϊκής σύνθετης «δια-λειτουργικότητας», και σκοπεύει να ενισχύσει τους αστυνομικούς ελέγχους ταυτότητας εντός Ε.Ε…. Αυξάνεται έτσι ο κίνδυνος ρατσιστικών διακρίσεων εκ μέρους των αστυνομιών…

Πολλοί θα καθησυχαστούν: «ντάξει μωρέ, αυτά αφορούν τους ξένους»… Και ρατσιστικό και γελοίο. Πρώτον, επειδή οι τεχνολογίες επιτήρησης διαμορφώνονται και εξαπλώνονται ήδη για τους πρωτοκοσμικούς «βασιλιάδες» υπήκοους. Η ψηφιακή ταυτότητα υγείας / το ψηφιακό φακέλωμα δεν αφορά μόνο εκείνους που έρχονται είτε νόμιμα είτε όχι «απ’ έξω» – αφορά κυρίως τους «μέσα». Και δεύτερον επειδή, χάρη στο «αναπτυγμένο και πολιτισμένο» ευρωπαϊκό παράδειγμα, τα ίδια μέσα θα εφαρμόσουν και άλλα κράτη, μη ευρωπαϊκά. Τα σύνορα στα οποία οι ευρωπαίοι θα είναι οι «ξένοι» θα γίνουν εξίσου «απορροφητήρες» προσωπικών δεδομένων!

Αυτήν την φλέβα της «υγείας» τα αφεντικά και οι ειδικοί τους την δούλευαν πολλά χρόνια – τα έχουμε πει. Το ότι η μεγάλη μάζα των πρωτοκοσμικών υπηκόων κοιμόταν τον ύπνο του fit ήταν η σημαντικότερη προϋπόθεση για την επιτυχία (έστω σχετική ως τώρα) της τρομοεκστρατείας. Απ’ την στιγμή που αυτήν την φλέβα την κτύπησαν δεν πρόκειται να την αφήσουν.

Για παράδειγμα ποιά «ζώνη Schnegen» σ’ αυτή την ιστορική φάση; Όταν τα ευρωπαϊκά κράτη μπορούν τόσο εύκολα, τόσο δικτατορικά και χωρίς αντιρρήσεις να κλείνουν και να ανοίγουν κατά βούληση τα εθνικά τους σύνορα· όταν μπορούν να κλείνουν με τον στρατό την μία ή την άλλη «ανθυ-υγιεινή» περιοχή· όταν στο ελλαδιστάν έχουν κλειδώσει (όσο μπορούν) τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης απ’ τον περασμένο Μάρτη (και δεν τρέχει τίποτα)· κι όταν μπορούν να κόβουν πρόστιμα κατά βούληση, τι περιμένει οποισδήποτε λογικός άνθρωπος ότι θα κάνουν στη συνέχεια; Τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια;

Αν δεν υπάρξει οργανωμένη, εργατική αντιπολίτευση… (Σωστό! Είναι αυτό που δεν έχουμε κάνει: πρέπει να την φτιάξουμε…)

Ο αιώνιος εχθρός 1

Πέμπτη 30 Ιούλη. Πανηγυρίζουν. Κάπως αμήχανα, αλλά αυτό δείχνουν προς τα έξω. Το ρημαδογκουβέρνο και όλο το εθνικό φάσμα πανηγυρίζουν ότι «ο Erdogan έκανε πίσω». Δυσκολεύονται βέβαια να εξηγήσουν τον λόγο – αλλά είναι βασική δουλειά της δημαγωγίας να δημιουργεί σύγχιση έτσι ώστε κανένας να μην κάνει απρεπείς και ανόσιες ερωτήσεις. Γιατί, άραγε, να «υποχώρησε» ο Erdogan; Μήπως επειδή φοβήθηκε τη ναυμαχία με τους απόγονους της Μπουμπουλίνας; Μήπως επειδή η go back ms Merkel τον απείλησε, για χάρη του ρημαδοΚούλη; Δυστυχώς δεν υπάρχει στοιχειωδώς πειστική απάντηση… Δεν εμφανίστηκε καν εκείνο το ρωμαλέο αγόρι, ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης που, ναι αυτός σπέρνει τον φόβο και τον τρόμο στους οχτρούς!…

Μήπως, τελικά, δεν υποχώρησε ο τύραννος; Ξανά και ξανά, αλλά μόνο απ’ την μεριά της Άγκυρας, μαθαίνουμε πως γίνονται ήδη «συζητήσεις» με την Αθήνα – σε «επίπεδο τεχνοκρατών» υποθέτουμε. Αυτές, βέβαια, είχαν ξεκινήσει πριν την «κρίση» – αν πράγματι υπήρξε τέτοια και δεν ήταν απλά μια έντονη φαντασίωση, μια παραίσθηση των εθνικοφρόνων του ελλαδιστάν. Στα μέρη μας, φυσικά, βρυχώνται ότι «θα σκίζουν όποιον τολμήσει να…» – πάντα πουλάει το μελόδραμα! Αν, όμως, έχουν ξεκινησει τέτοιες «συζητήσεις» για τις οποίες το ρημαδογκουβέρνο δεν θέλει να πει τίποτα στο πόπολο, τότε ο Erdogan δεν υποχώρησε. Γιατί δεν χρειαζόταν να υποχωρήσει. Απλά πέταξε μια navtex 100 μίλια νοτιοανατολικά του Καστελόριζου για να «δέσει» χειροπόδαρα τον ρεαλιστή ρημαδοΚούλη· να δει αν μπορεί να λυθεί…

Οι τούρκοι ισλαμοδημοκράτες (και ο Erdogan προσωπικά) βρίσκονται στο γκουβέρνο απ’ το 2001. Είδαν πρωθυπουργούς και πρωθυπουργούς του ελλαδιστάν. Σημίτη… Καραμανλή τον Β… Παπαντρέου τον Γ… Σαμαρά… Τσίπρα… Τώρα Μητσοτάκη τον Β… Προσπάθησαν να συμβάλλουν ουσιαστικά στη «λύση του κυπριακού» και έφαγαν στην μάπα τον άνθρωπο της βασίλισσας και πλυντηριά Παπαδόπουλο μαζί με το «διεθνιστικό» ακελ και το ακροδεξιό παπαδαριό της νότιας κύπρου… Ξαναπροσπάθησαν να συμβάλλουν στο ίδιο, στην ελβετία, και έφαγαν στη μάπα τον ογκόλιθο Nick the Greek Κοτζιά, τον πλυντηριά Αναστασιάδη, και ξανά το παπαδαριό… Δεν είναι θέμα προσώπων – είναι θέμα “εθνικής γραμμής”!

Σ’ αυτά τα 18 χρόνια το τουρκικό καθεστώς έχει μάθει κι απ’ την καλή και την ανάποδη το τι είναι το ελληνικό, ποιά είναι τα όριά του, ποιές είναι οι «τρίπλες» του, ποιά είναι τα κίνητρά του. Είδε τον Σημίτη να συμφωνεί (με τον Erdogan) για τον κατάλογο των ζητημάτων προσφυγής στο δικαστήριο της Χάγης, και την τελευταία στιγμή το 2004 να κάνει το κουνέλι… Είδε τον παγκόσμιας εμβέλειας τενεκεδένιο Τσίπρα να μεγαλοπιάνεται – ενώ ήταν χρεωκοπημένος από κάθε άποψη – και να θέλει να περικυκλώσει την ανατολική Μεσόγειο, με έξοδα και για χάρη του ψοφιοκουναβιστάν… Και ύστερα είδε τον ρημαδοΚούλη να τρέχει να φιλήσει τα genitals ενός ασήμαντου λίβυου καραβανά (με τον οποίο κάνουν δουλειές οι έλληνες λαθρέμποροι εφοπλιστές, όπως με τον καθένα που πληρώνει…)

Θεωρείτε πως πέρα και έξω απ’ τους συσχετισμούς στρατιωτικών δυνατοτήτων, το AKP, τα επιτελεία του, ο Erdogan, η Άγκυρα σαν αναδυόμενο «περιφερειακό» ιμπεριαλιστικό καθεστώς, έχουν σε εκτίμηση ή νοιώθουν δέος για τις ικανότητες του με θηριώδη όρεξη και θηριωδέστερη διπόλικη διαταραχή ελλαδιστάν; Θεωρείτε ότι κοιμούνται και ξυπνούν με την ανησυχία «πως θα αντιδράσει η Αθήνα»; Θεωρείτε ότι μετά από τόσα χρόνια δεν έχουν καταλάβει με ποιούς έχουν να κάνουν;

Όχι! Απόδειξη (αν χρειάζεται κάποια επιπλέον) ότι έριξαν άλλη μια navtex, αυτή τη φορά στα ανατολικά του χρυσοπράσινου φύλλου. Αλλά η Αθήνα αυτό δεν θα το κάνει θέμα: η διάταξη της τρομερής και φοβερής “περικύκλωσης”, όπου Αθήνα και Λευκωσία έκαναν τους τσαμπουκάδες παρέα, έχει τελειώσει προ πολλού. “Ο καθένας κοιτάει τα δικά του χάλια”…

Και το τουρκικό καθεστώς απλά το θυμίζει…

(φωτογραφία: Χάρτης ενός μικρού μέρους του πλανήτη…)

Ο αιώνιος εχθρός 2

Πέμπτη 30 Ιούλη. Η Άγκυρα έχει σοβαρότερα θέματα να ασχοληθεί. Δίνει, λοιπόν, κατά πως φαίνεται στον εαυτό της την «πολυτέλεια» να παριστάνει πως πιστεύει ότι η Αθήνα όντως θα ήθελε Χάγη.

Το ένα θέμα λέγεται αζερμπαϊτζάν. Το σιιτικό αζερμπαϊτζάν είναι σύμμαχος τόσο της Τεχεράνης όσο και της Άγκυρας. Επίσης οι συνοριακές διαφορές του Bacu με την Yerevan (αρμενία) χρονολογούνται απ’ την εποχή της διάλυσης της σοβιετικής ένωσης και αφορούν το Nagorno-Karabah. Έγινε πόλεμος σε δύο δόσεις εκεί, αλλά απ’ τα μέσα της δεκαετίας του ’90, με την μεσολάβηση Ουάσιγκτον, Μόσχας και Παρισιού επικρατεί μια «ειρήνη με τα δόντια σφιγμένα».

Οι σύντομες μεν αλλά φονικές μάχες μεταξύ αρμενικού και αζέρικου στρατού στις 12 και στις 14 Ιούλη φέτος θα μπορούσαν να θεωρηθούν απλά μια αναζωπύρωση αυτής της ψυχρής κατάπαυσης του πυρός στο Nagorno- Karabah… Καμμία σχέση!! Η Yerevan «άνοιξε καυγά» στην εντελώς αντίθετη μεριά, βορειοανατολικά, στα σύνορα με την αζέρικη επαρχία Tovuz.

What for? Η Tavuz είναι ίσως η πιο στρατηγικής σημασίας περιοχή του αζερμπαϊτζάν. Απο κει διέρχονται ο αγωγός πετρελαίου Baku – Trilisi (γεωργία) – Ceyhan (τουρκία)· η σιδηροδρομική γραμμή Baku – Triblisi – Kars (τουρκία), ο highway τουρκίας – γεωργίας – αζερμπαϊτζάν, και ο αγωγός TANAP. Οι αγωγοί, οι δρόμοι και τα τραίνα μεταξύ τουρκίας και αζερμπαϊτζάν θα ήταν συντομότερα αν περνούσαν απ’ το έδαφος της αρμενίας. Όμως (με επιλογή τόσο της Άγκυρας όσο και του Bacu) την παρακάμπτουν – κάνοντας την αρμενία μια μικρή «ουκρανία» ή μια μικρή «πολωνία» στους δρόμους των υδρογονανθράκων της ευρύτερης περιοχής του Καυκάσου… Δράματα!

Οι πρόσφατες στρατιωτικές ενέργειες της Yerevan είναι σαφώς προβοκατόρικες· αντιτουρκικές όσο και αντιαζέρικες. Σε μια ιστορική περίοδο που διάφοροι θα “έσπρωχναν” (ή και θα πλήρωναν) για την δημιουργία προβλημάτων σε σημαντικά assets του τουρκικού καπιταλισμού· τι θα λέγατε, ας πούμε, για τον βασιλιά γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron; Θεωρητικά σαν χριστιανική η αρμενία θα μπορούσε να έχει σύμμαχο και την Μόσχα· πλην όμως ο «φιλοαμερικάνος» πρωθυπουργός της Nikol Pashinyan έχει δημιουργήσει διάφορα προβλήματα σε ρώσους επιχειρηματίες· μικρομεγαλισμός που, ως γνωστόν, εκνευρίζει ιδιαίτερα την Μόσχα.

Η Άγκυρα προφανώς θα στηρίξει το Bacu. Φήμες θέλουν να στρατολογεί σύρους αντικαθεστωτικούς απ’ το Idlib για να τους στείλει στο αζερμπαϊτζάν (βιομηχανία έχει γίνει αυτή η στρατολόγηση!). Σε κάθε περίπτωση είναι βέβαιο ότι η Yerevan θεώρησε «απασχολημένη αλλού» την Άγκυρα – και έκανε λάθος…

Ο αιώνιος εχθρός 3

Πέμπτη 30 Ιούλη. Το δεύτερο θέμα λέγεται… Sahel! Στις 21 Απρίλη (όταν στο ελλαδιστάν ήταν σίγουροι ότι το αιμοβόρικο τουρκικό καθεστώς θέλει το κακό της φτωχής πλην τίμιας…) ο τούρκος υπ.εξ. Cavusoglu βρισκόταν στο νίγηρα. Προφανώς κανείς δεν πρόσεξε ότι ο μοχθηρός Erdogan απεργαζόταν τόσα κακά στην ανατολική Μεσόγειο ώστε … ο βασικός υπουργός του για τέτοια θέματα, ο των εξωτερικών, να βρίσκεται far far away, στην αφρική (!!!).

Στο νίγηρα ο Cavusoglu συνάντησε όλη την ιεραρχία (τον πρόεδρο Mahamadou, τον πρωθυπυργό Rafini, τον υπ.εξ. Ankourao) υπέγραψε οικονομικές (γεωργία, ορυχεία, κατασκευές, μεταφορές…), εμπορικές και στρατιωτικές συμφωνίες… και απο κοινού ανακοίνωσαν την «αντιτρομοκρατική» συνεργασία τους! Αυτό σημαίνει, πρακτικά, την εκπαίδευση τμημάτων του νιγηριανού στρατού απ’ τον τουρκικό. Πριν το νίγηρα ο Cavusoglu είχε πάει στο τόνγκο. Μετά τέλειωσε την μίνι περιοδεία του στην ισημερινή γουινέα.

Η Άγκυρα έχει ισχυρή παρουσία και σχέσεις με διάφορα αφρικανικά κράτη, μέσω διάφορων κρατικών και ημικρατικών οργανισμών («τουρκική υπηρεσία συνεργασίας», ίδρυμα Maarif, ινστιτούτο Yunus Emre), κάνει πλούσιες δωρεές για υποδομές (την κατασκευή των οποίων αναλαμβάνουν τουρκικές κατασκευαστικές) και δίνει υποτροφίες σε εκατοντάδες αφρικάνους νεαρούς και νεαρές για να σπουδάσουν σε τουρκικά πανεπιστήμια.

Αλλά στο νίγηρα; “Αντιτρομοκρατική” συμφωνία με τη Niamey; Στρατιωτική συνεργασία; Ωιμέ!! Ακόμα και δια γυμνού οφθαλμού φαίνεται ότι η Άγκυρα έχει αρκετή αυτοπεποίθηση και χρήμα (πιθανόν και της Doha…) ώστε να χώνεται στα ίσια στο Sahel – την υποσαχάρια αφρικανική ζώνη που ο γενναίος βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron θεωρεί «χωράφι» του!!! Καρφί στο μάτι του! Ωιμέ! (στα γαλλικά…)

Τι γίνεται πια σ’ αυτόν τον μάταιο κόσμο; Ο τύραννος Erdogan αντί να κάνει πετροτρύπες στην “ελληνική ψυχή” που είναι θαμμένη στο βυθό κάπου βόρεια της Αλεξάνδρειας αμφισβητεί την γαλλική ηγεμονία στην αφρική; Και το Παρίσι επιστρατεύει σαν ρελάνς την Yerevan; Η ασταμάτητη μηχανή δεν τολμάει καν να σκεφτεί ότι είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα στον καπιταλισμό – και να μην μας το λένε!

Ύστερα όμως συνέρχεται (η ασταμάτητη μηχανή). Θυμάται πως έχει ήδη υποστηρίξει ότι η αφρική είναι από καιρό πεδίο / πεδία του παγκόσμιου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, του 4ου παγκόσμιου. Θυμάται πως στην ήπειρο έχουν φτάσει προ πολλού, με σχέδια και αξιώσεις, όχι μόνο η Άγκυρα αλλά και άλλοι εταίροι του ευρασιατικού project. Το Πεκίνο και η Μόσχα. Και είναι σαφές εναντίον ποίων…

Έτσι, λοιπόν, έχουν τα πράγματα. Ο τουρκικός (περιφερειακός) ιμπεριαλισμός, στηριγμένος είτε άμεσα είτε έμμεσα όχι μόνο στις δικές του (σημαντικές πάντως) δυνάμεις αλλά και σ’ εκείνες των συμμάχων του στο ευρασιατικό project, ίσως ίσως βλέπει με κάποια ιστορική κατανόηση και συμπάθεια τα μόνιμα ελληνικά (αντιτουρκικά) δράματα… Πιθανόν να προτιμούσε ένα λογικό yunanistan, ένα yunanistan που να ξέρει τα όρια των δυνατοτήτων του.

Όμως αν έχεις έναν γείτονα τόσο αδύναμο και μαζί τόσο ψωνισμένο τι τον κάνεις; Απλά φροντίζεις να μην σου τα σπάει!.. (Πολύ «αντεθνικές» οι απόψεις μας αλλά το ξέρετε: ο Αλκιβιάδης έγινε διάσημος… γιατί ακριβώς; Μα για τον πατριωτισμό του!!! Από τότε το πρότυπο του ελληνικού εθνικισμού έχει στην ούγια το όνομά του!)

(φωτογραφία: Ο πρόεδρος του νίγηρα Issoufou Mahamadou υποδέχεται τον Cavusoglu στη Niamey, στις 21 Ιούλη. Είναι βέβαιο: αν η έγνοια του Erdogan είναι το ελλαδιστάν, τότε ο Cavusoglu έχει πέσει σε μεγάλη δυσμένεια!!!
Αλλιώς…)

KickOff

Τετάρτη 29 Ιούλη. Η 24χρονη μαροκινή Houda Abouz είναι ίσως η πρώτη γυναίκα free styler στη βασιλευόμενη μαροκινή κοινωνία. Με το όνομα Khtek (που σημαίνει «η αδελφή σου») κυκλοφόρησε τον περασμένο Φλεβάρη το πρώτο δικό της κομμάτι, με τίτλο KickOff. Ραπάρει τολμηρά ενάντια στην πατριαρχία: Έχω επιζήσει από τον πόλεμο, τα drugs, την τρέλα και την αγάπη… Πολλά πράγματα δεν βγαίνουν επειδή είμαστε γυναίκες στη χώρα της πούτσας…

Δεν θα είναι εύκολο να την αγνοήσει η πατριαρχική κοινωνία. Να την τιμωρήσει; Θα είναι ευκολότερο…

Reset or not reset? (1)

Τετάρτη 29 Ιούλη. Μπορεί να φρικάρετε (λίγο ή πολύ), μπορεί κάπου να ξεκουράζεσθε αυτές τις μέρες (λίγο ή πολύ), μπορεί να αδιαφορείτε. Το σίγουρο είναι πως ότι κι αν κάνετε είναι σε μια άπειρη μικροκλίμακα (θα τολμούσαμε να πούμε: σε μια μικροκλίμακα ομολογημένης ή ανομολόγητης απελπισίας!) – την ώρα που οι τεκτονικές πλάκες του παγκόσμιου καπιταλισμού κινούνται με επιτάχυνση… Δεν υπάρχει χώρος (ούτε χρόνος) να κινηθούν όλες ελεύθερα. Όπως συμβαίνει και με τον γήινο φλοιό έτσι και με το καπιταλιστικό “εποικοδόμημα” πάνω του, οι κινήσεις των τεκτονικών πλακών σημαίνουν σύγκρουση μεταξύ τους, τριβή, ισχυρότερη τριβή – και τελικά σεισμούς…

Ζώντας στα γεωγραφικά όρια της «πολιτικής Δύσης» παρατηρούμε συνήθως (όταν και αν σηκώνει ο καθένας το κεφάλι απ’ την καθημερινότητά του / της) κάποια απ’ αυτά που συμβαίνουν σ’ αυτό το μέρος του κόσμου. Τα λίγα τελευταία χρόνια, ουσιαστικά μετά την «ισοπέδωση» της χρηματιστηριακής αναταραχής, μεγαλόστομες πρωτοβουλίες κηρύσσονται· πάντα για το καλό της ανθρωπότητας, πάντα για το καλό του πλανήτη. Η «πράσινη επανάσταση» (η «συμφωνία για το κλίμα του Παρισιού») για παράδειγμα, με το κλίμα και την αλλαγή ενεργειακού παραδείγματος στο κέντρο του. ‘Η το πρόσφατο ευρωπαϊκό «σχέδιο ανάκαμψης», με τον covid-19 στο κέντρο του. Αξιοσημείωτη, όντως, η αλλαγή στην δομή της ε.ε.· και ανάποδη, σαν το περπάτημα του κάβουρα: εκεί που θα περίμενε κανείς ότι η όποια «ενοποίηση» θα έπρεπε να γίνει στην πολιτική / συνταγματική σφαίρα, στον τρόπο (και στα «σώματα») λήψης των αποφάσεων, η ενοποίηση προωθείται στον τρόπο δανεισμού των μελών του project…

Τον περασμένο Ιούνη το «παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ» εμφανίστηκε με την ιδέα του Great Reset. Της «μεγάλης επαναφοράς». Ένας ακόμα τρόπος για εμπόριο ιδεολογίας (και διασπορά της σύγχυσης) στην έναρξη της 4ης βιομηχανικής επανάστασης…

«Στα κάτω», όμως, του δυτικού κόσμου, τα εκατομμύρια των απελπισμένων μικροκλιμάκων, έχοντας χάσει τις σταθερές του προσανατολισμού τους, «αυτοσχεδιάζουν» – συχνά με αυτοκαταστροφικό τρόπο. Είναι οι μάζες που (είναι αμφίβολο αν το συνειδητοποίησαν) επι-ζουν μ’ έναν τρόπο που τους διαφεύγει όταν η μορφή-κράτος και τα πιο «αναπτυγμένα» και γι’ αυτό επιθετικά αφεντικά αποφασίζουν να «βάλουν τάξη στο χάος». Κωδικός: η γενικευμένη μόλυνση (και η γέννηση της αλγοριθμικής φυλακής / ρύθμισης).