Year: 2020

Το πανί και το πιστόλι

Παρασκευή 21 Αυγούστου. Ακόμα κι αν κάποιος δεχόταν, σαν έκφραση καλοπιστίας, ότι το μασκάρισμα σε κλειστούς χώρους έχει μια κάποια υγιεινομική δικαιολόγηση (πράγμα συζητήσιμο…), η διαταγή για υποχρεωτικό μασκάρισμα σε ανοικτούς χώρους τί δικαιολογία έχει; Ακριβώς την ίδια με την απαγόρευση του καπνίσματος σε ανοικτούς χώρους, σε διάφορα κράτη: καμμία!

Όταν η παράνοια της εξουσίας ξεγυμνώνεται από κάθε λόγο (: reason) νομιμοποίησης και δικαιολόγησης, αποκαλύπτεται η ωμή της αλήθεια: σας επιβάλλω να κάνετε το Α και το Β επειδή έτσι θέλω και μπορώ· κι όποιος αντισταθεί θα τιμωρηθεί δεόντως. Εξηγήσεις και δικαιολογίες δεν χρειάζονται.

Το κίνητρο δεν είναι, και δεν ήταν ποτέ, η πρόληψη έναντι ενός πραγματικά επικίνδυνου και φονικού ιού, αφού τέτοιος δεν υπήρξε ποτέ. Το κίνητρο ήταν πάντα βιο-πολιτικό: ο έλεγχος και η τροποποίηση των συμπεριφορών, των κοινωνικών σχέσεων, των σωμάτων. Το υποχρεωτικό μασκάρισμα σε ανοικτούς χώρους είναι η συνέχεια των πραξικοπηματικών γενικών απαγορεύσεων κυκλοφορίας με άλλο τρόπο: ιδιωτικό, ατομικό, επιδεκτικό εν-σωμάτωσης απ’ τον καθένα και την καθεμιά χωριστά. Και ελέγξιμο με ονοματεπώνυμο και λοιπά στοιχεία: πρόστιμα, πρόστιμα, πρόστιμα…

Πρακτικά μάλιστα οι δημόσιοι χώροι είναι εκεί που η επιτήρηση και η καταστολή είναι πιο εύκολες και αποτελεσματικές. Ενώ είναι δύσκολο να υπάρχει ένας μπάτσος σε κάθε μαγαζί, τα μπλόκα στους δρόμους είναι εύκολα, με γνωστό know how… Το «σε είδα, δεν φόραγες μάσκα» του οργάνου (θα) είναι μια ακόμα παραλλαγή του πανοπτικού της δημόσιας τάξης· που εξελίσσεται και θα εξελιχθεί ακόμα περισσότερο και τεχνικά.

(φωτογραφία (ευχαριστούμε την Ε.): Αυτή είναι σχολική αίθουσα στην ταϋλάνδη… Σε ένα κράτος 69 εκατομυρίων που είχε τον τρομακτικό αριθμό των …58 (ολογράφως: πενήντα οκτώ) νεκρών χρεωμένων στον covid-19… Οπότε αναρωτιόμαστε αν υπάρχει διαστροφή της εξουσίας που θα κολώσει να εκδηλωθεί αξιοποιώντας το άλλοθι της “προστασίας της υγείας”… αν δεν βρει αντίσταση!)

Μεταδίδεις τον covid-19 αν βρεθείς θετικός;

Παρασκευή 21 Αυγούστου. Υπάρχει η ψευτο-ιατρική, που είναι δημόσιες σχέσεις και φτηνή, κινδυνολογική προπαγάνδα. Υπάρχει και η κανονική ιατρική που, με όλα της τα ελαττώματα φροντίζει, τουλάχιστον, να έχει στέρεα στοιχεία πριν βγει στο μεϊντάνι.

Το κέντρο για την ιατρική που βασίζεται σε αποδείξεις (του πανεπιστημίου της Οξφόρδης) είναι του δεύτερου είδους· και τα τσιράκια των φαρμακοβιομηχανιών με τους λακέδες τους θα προτιμούσαν να το έχουν πνίξει. «Συνωμοσιολόγους» δεν μπορεί να τους πει κανείς – είναι της «σχολής Ιωαννίδη», αν είναι σωστό να προσωποποιούμε αυτήν την τάση. Οπότε αυτό που απομένει είναι το γνωστό: να αγνοούνται οι έρευνές τους, όσο αυτό είναι δυνατόν (με τις αποκαλύψεις τους για το αγγλικό θανατόμετρο το Λονδίνο αναγκάστηκε πάντως να παραστήσει ότι το «διόρθωσε»…)

Σε μια καινούργια δημοσίευσή τους πριν 3 βδομάδες (ευχαριστούμε τον Ν. για την αποστολή) οι ερευνητές του CEBM αμφισβητούν την αξία του PCR τεστ ανίχνευσης του κορονοϊού (είναι τα τεστ που γίνονται πλέον κατά κόρον και στα μέρη μας) ως εργαλείου εκτίμησης της «μολυσματικότητας» των positive.

Οι βασικές ενστάσεις είναι γνωστές εδώ και μήνες: ο τρόπος που δουλεύει βιοχημικά αυτό το τεστ του δίνει μεν την δυνατότητα να ανιχνεύσει ακόμα και μικρά τμήματα του RNA του covid-19· αλλά αυτή η ανίχνευση, από μόνη της, δεν λέει τίποτα για το σε ποιό σημείο του κύκλου της ζωής του βρίσκεται ο ιός. Είναι στην αρχή, στην φάση του πολλαπλασιασμού του; Είναι στο τέλος, εκεί που πεθαίνει κτυπημένος απ’ το ανοσοποιητικό σύστημα; Έχει ήδη πεθάνει; Έχει πεθάνει προ πολλού και έχει αρχίσει να αποσυντίθεται; Σε τίποτα απ’ αυτά δεν απαντάει από μόνο του το «θετικό αποτέλεσμα» του PCR τεστ· πράγμα που πίσω απ’ την σκηνή της δημαγωγίας αναγνωρίζεται σαν «ψευδώς θετικά» αποτελέσματα, χωρίς να υπάρχει τρόπος να εκτιμηθεί πόσα είναι αυτά ανάμεσα στα «θετικά».

Εκείνο που έκαναν ωστόσο οι επίμονοι του CEBM ήταν να αναζητήσουν τις έρευνες που έχουν μελετήσει τον κύκλο ζωής του covid-19… Θα έλεγε ακόμα και κάποιος άσχετος ότι αν αυτός ο κύκλος (που είναι και ο κύκλος της μεταδοτικότητάς του) δεν έχει μελετηθεί διεξοδικά ξανά και ξανά, τότε όσα λέγονται για τον covid-19 είναι, επιεικώς, δημαγωγικές παπαριές.

Να τι γράφουν στην ανακοίνωσή τους, στις 5 Αυγούστου:

… Στη διάρκεια της έρευνας για ανοικτά διαθέσιμα στοιχεία για την κίνηση του ιού απ’ το στόμα ως τα κόπρανα, παρατηρήσαμε το πόσο λίγες μελέτες έχουν προσπαθήσει ή αναφέρουν την καλλιέργεια ζωντανού ιού SARS-Cov-2 από ανθρώπινα δείγματα.

Αυτό μας εξέπληξε, δεδομένου ότι η καλλιέργεια των ιών θεωρείται το gold standard ή το τεστ αναφοράς απέναντι στο οποίο πρέπει να μετρηθεί και να καλιμπραριστεί οποιοδήποτε διαγνωστικό πρωτόκολλο, για να γίνουν σαφείς οι προγνωστικές δυνατότητές του. Όταν κάνουμε καλλιέργεια των ιών, οι ιοί εισάγονται σε σειρές κυττάρων στο εργαστήριο για να παρατηρηθεί αν προκαλούν ζημιά στα κύτταρα και τον θάνατό τους, γεννώντας μ’ αυτόν τον τρόπο μια καινούργια φουρνιά ιών που θα πάνε να μολύνουν άλλα κύτταρα.,,

Αν δεν είναι σαφές για το πόσο σημαντική είναι αυτή η διαδικασία, να το πούμε με δικά μας λόγια: στα εργαστήρια πρέπει να γίνει καλλιέργεια του ιού και να μελετηθεί στην δράση του πάνω στα ανθρώπινα κύτταρα, σε όσο βάθος χρόνου απαιτείται. Πότε πολλαπλασιάζεται; Πότε σκοτώνει τα κύτταρα; Πότε πεθαίνει; Όλα αυτά με το χρονόμετρο στο χέρι.

Τι σημαίνει αυτό; Είναι εντελώς διαφορετικό να εντοπιστεί ένας ιός στο χρονικό διάστημα της ανάπτυξής του (ακόμα κι αν δεν εκδηλώνονται συμπτώματα), και εντελώς διαφορετικό να εντοπιστεί στο διάστημα του θανάτου του (ενώ έχουν ή δεν έχουν υπάρξει συμπτώματα) ή, ακόμα, αφού έχει ήδη πεθάνει αποτυγχάνοντας να εξασφαλίσει τους όρους της αναπαραγωγής του.

Οι του CEBM βρήκαν (παγκόσμια!) 14 όλες κι όλες έρευνες βασισμένες στην καλλιέργεια του SARS-CoV-2. Είναι ένας αριθμός εντυπωσιακά μικρός, πράγματι, για κάτι που έχει αναγορευτεί εδώ και μήνες σαν “παγκόσμιος κίνδυνος”. Και τα συμπεράσματά τους δείχνουν ότι το RNA του ιού (αυτό που ψάχνει το PCR τεστ) είναι ανιχνεύσιμο για πολύ περισσότερες ημέρες απ’ την διάρκεια της «ανόδου και της πτώσης» του· το διάστημα, δηλαδή, κατά το οποίο θα μπορούσε να μεταδοθεί.

Όπως δείχνει το πιο πάνω σχήμα απ’ την έρευνα του CERM, το μεν RNA του covid-19 μπορεί να ανιχνευτεί ακόμα και ύστερα από 22 ημέρες μετά την αρχική μόλυνση· μεταδοτικός όμως μπορεί να είναι ο ιός σε ένα πολύ μικρότερο χρονικό παράθυρο διάρκειας οριακά 11 ημερών. Συνεπώς – λέμε εμείς – το “positive” μπορεί να θεωρηθεί «μήνυμα μεταδοτικότητας» τυπικά μεν κατά 50%, ουσιαστικά δε άγνωστο πόσο. Αφού το PCR τεστ δεν μπορεί να εξακριβώσει σε ποιο σημείο του κύκλου εντόπισε το παθογόνο RNA. Εξίσου στον αέρα είναι ο ατομικός αποκλεισμός κάποιου που βρέθηκε “θετικός” για 14 ημέρες. Σε ποιο σημείο του κύκλου του ήταν ο ιός στο συγκεκριμένο σώμα όταν εντοπίστηκε; Μήπως ήταν ήδη νεκρός; Πλήρης άγνοια έως αδιαφορία…

Αν τα πιο πάνω σας φαίνονται κουραστικές λεπτομέριες κάνετε λάθος. Πάνω στο κρουσματόμετρο κτίζονται όχι μόνο καριέρες αλλά κυρίως συνεχίζεται η τρομοεκστρατεία, αυτή η προσπάθεια να στριμωχτεί ο κόσμος σ’ ένα τούνελ τρόμου και πειθάρχησης, όπου το μόνο φως θα είναι στο βάθος κάποιο σωτήριο εμβόλιο. Να στριμωχτεί μέσα σ’ αυτό το τούνελ και να υπακούει σε κάθε παρανοϊκή έμπνευση των λακέδων, να αλλάζει και να ξαναλλάζει τις συμπεριφορές του σαν εκπαιδευμένο ζώο τσίρκου.

Αν όμως τα τεστ και τα «κρούσματα» που διαπιστώνουν είναι ένας επιστημονικά ακατάλληλος τρόπος για να μετρηθεί ακόμα και η μεταδοτικότητα αυτού του τσαχπίνη ιού (κι ούτε λόγος για την απειλητικότητά του), ε; Τότε έχουμε μια πρόστυχη ψευτο-ιατρική… Και υφιστάμεθα τα ψέμματα και τα παραμύθια του συστήματος, τα ψέμματα και τα παραμύθια νομιμοποίησης της αναδιάρθρωσης· που (έτσι πάει…) είναι τα μόνα αληθινά!!!

Μήπως μπαγκέτες και όχι rafale;

Παρασκευή 21 Αυγούστου. Οι τόνοι της ντόπιας δημαγωγίας, μετά την συνάντηση της Merkel με τον βασιλιά γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron, ήταν πανηγυρικοί… Αλλά και πότε δεν είναι τέτοιοι; Ακόμα κι όταν ο «τσενεράλ» Haftar έκλανε, στην Αθήνα πανηγύριζαν. Συνεπώς τα κατατονικά εθνικά «γιούπι» είναι για τα σκουπίδια.

Κατ’ αρχήν (η γνώμη μας είναι ότι) ο βασιλιάς Macron, καταλαβαίνοντας ότι έχει απλώσει τα ποδάρια του πολύ μακρύτερα από εκεί που μπορεί (το πραξικόπημα στο μάλι του θύμισε ότι ακόμα κι αυτά που θεωρεί «δικά του» μπορεί να μην είναι και τόσο…) αναγκάστηκε να βρεί ένα κάποιο modus operandi με το Βερολίνο. Όπως είναι γνωστό το Παρίσι θα ήθελε «να την δει αλλιώς» στην ανατολική Μεσόγειο κοντράρονας το Βερολίνο, και μάλιστα έκανε τις βρωμιές του τόσο με το σπρώξιμο του Καΐρου να υπογράψει την τσόντα αοζ με την Αθήνα όσο και με τις (συμβολικές μεν, στρατιωτικές δε) βόλτες του απ’ τη νότια κύπρο ως την Κρήτη. Αλλά ακόμα πιο δηλωτική ήταν εκείνη η «αυτοκρατορική ανακοίνωση» του Macron (μετά την αρχική παρέμβαση του Βερολίνου για συζήτηση Αθήνας – Άγκυρας) ότι θα καλέσει «διάσκεψη των χωρών του νότου της ευρωπαϊκής ένωσης», χωρίς το Βερολίνο δηλαδή, για να ξεκαθαριστεί ότι αυτός κάνει κουμάντο (και) στην ανατολική Μεσόγειο. Ήταν μια ανάρτηση στα ελληνικά…. και ήταν 23 Ιούλη.

Χτες ήταν 20 Αυγούστου. Πέρασε μόνο ένας (γεμάτος) μήνας. Και ο βασιλιάς Macron αντί για «σύνοδο το νότου» προτίμησε «γαλλογερμανικό άξονα»… Με απλά λόγια έκανε μια πλήρη περιστροφή γύρω απ’ τον εαυτό του, συν άλλες 180 μοίρες. Είναι μια τέχνη κι αυτή, θα τον βοήθησαν και οι διακοπές του να την βελτιώσει…

Η σχετική δήλωση της Merkel (που, φυσικά, οι ντόπιοι δημαγωγοί θα πνίξουν) ήταν η εξής: Θέλουμε σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, όχι εντάσεις. Ανησυχούμε για την κρίσιμη κατάσταση εκεί. Είμαι σίγουρη πως αν η Γερμανία και η Γαλλία ενώσουν τις δυνάμεις τους, θα βρούμε μια καλή λύση, που θα κάνει πιθανή τη συνεργασία….

Τι σήμαινε όμως το «δεν θέλουμε εντάσεις»; Αφορούσε την Άγκυρα όπως θα διαλαλήσουν τα παγώνια του ντόπιου εθνικισμού / ιμπεριαλισμού; Αφορούσε μήπως και το ελλαδιστάν (π.χ. τον λόγο που πήγε και υπέγραψε τώρα την τσόντα συμφωνία με τη χούντα του Καΐρου ή την «επακούμβηση» με την τουρκική φρεγάτα;). Ή μήπως αφορούσε και την γαλλία, για τις στρατιωτικές της δήθεν «επιδείξεις» της στην περιοχή; Γιατί όσο κι αν αρέσουν στο ελλαδιστάν τα γαλλικά καουμποϋλίκια αντικειμενικά έριξαν λάδι στη φωτιά…

Την απάντηση την έδωσε ο ίδιος ο βασιλιάς αμέσως μετά. Ξαναέκανε βέβαια κριτική στην τουρκία, για να δηλώσει αμέσως μετά «… έτοιμος να προωθήσει έναν εποικοδομητικό διάλογο ανάμεσα σε όλα τα κράτη της ανατολικής Μεσογείου, συμπεριλαμβανόμενης της τουρκίας, για να αποκλιμακωθούν οι εντάσεις και να λυθούν οι όποιες διαφορές…» Αν δεν κάνουμε λάθος αυτή ακριβώς είναι η πρόσφατη πρόταση του Erdogan!! (Θα έχει το ενδιαφέρον του το ενδεχόμενο να προχωρήσει υπό την αιγίδα Βερολίνου – Παρισιού…)

Έκανε όμως και κάτι ακόμα ο βασιλιάς Macron: δήλωσε την ξεκάθαρη υποστηρίξη στις διπλωματικές πρωτοβουλίες του Βερολίνου σχετικά με την ανατολική Μέσογειο (αυτές που ως λίγες ημέρες πριν προσπαθούσε να τορπιλίσει…), υποσχέθηκε ότι το Παρίσι θα τις στηρίξει· και ξεκαθάρισε ότι οι δικές του πρωτοβουλίες δεν είναι ανταγωνιστικές αλλά συμπληρωματικές εκείνων του Βερολίνου… Πράγμα που σημαίνει πως ο βασιλιάς Macron δεν θα είναι άλλο «συμ-παράγοντας» έντασης στην περιοχή, τουλάχιστον σε ότι αφορά το τουρκο-ελληνικό ζήτημα, με στρατιωτικές αποστολές και συμβολικές άσεμνες χειρονομίες απέναντι στην Άγκυρα – αυτές που τόσο αγαπήθηκαν στην Αθήνα… (Θα ασχοληθεί «ανθρωπιστικά» με τον λίβανο· και «διπλωματικά» με το μάλι… Δουλειά υπάρχει!!!)

Δεν μας φαίνονται καθόλου περίεργα αυτά· εξάλλου απ’ αυτές εδώ τις γραμμές έχετε διαβάσει έγκαιρα πως αργά ή γρήγορα ο βασιλιάς Macron θα ανακαλύψει πόσο χρήσιμο του είναι να βρει σημεία ισορροπίας του ιμπεριαλισμού του με εκείνον της Άγκυρας. Αν αυτό άρχισε από χτες θα φανεί σύντομα.

Φυσικά οι εθνικόφρονες θα πουν ότι Merkel και Macron δήλωσαν με έμφαση ότι «θα προστατέψουν τα κυριαρχικά δικαίωματα των κρατών μελών της ε.ε.». Πράγματι, αυτό είπαν – αλλά δεν είπαν ποια είναι τα ελληνικά ή τα νοτιοκυπριακά «κυριαρχικά δικαιώματα»!!! Ε; Δεν είπαν ούτε άφησαν να εννοηθεί ότι το Καστελόριζο έχει αοζ που φτάνει ως εκείνη την «φουσκωμένη» της νότιας κύπρου· καθόλου δεν είπαν τέτοια πράγματα! Κι ενώ οι εθνικόφρονες μπορούν να νομίζουν ό,τι βολεύει τις παράνοιές τους, «κυριαρχικά δικαίωματα» είναι μόνο εκείνα που είναι διεθνώς κατοχυρωμένα σαν τέτοια· όχι οι φαντασιώσεις της θείας Λίτσας!

Που σημαίνει: πηγαίνετε στη Χάγη να βρείτε μέχρι που φτάνει το οικόπεδό σας…

Για εσωτερική κατανάλωση αλλά…

Παρασκευή 21 Αυγούστου. Δεν υπάρχει ούτε μισό κόμμα του ελληνικού κοινοβουλίου που να το λέει ρητά και καθαρά: το Καστελόριζο δεν έχει αοζ (ή είναι τόσο μικρή ώστε να είναι αδιάφορη), συνεπώς το τουρκικό καθεστώς με τις έρευνες εκεί που τις κάνει, δεν παραβιάζει καμμία ελληνική (ανύπαρκτη) υφαλοκρηπίδα! Οι επαγγελματίες δημαγωγοί επίσης είναι συντονισμένοι εθνικά σε έναν μόνο τόνο: των εθνικών ψεμμάτων.

Αυτά είναι υπεραρκετά για να μπορεί κανείς να προβλέψει τι εννοεί το ρημαδογκουβέρνο όταν αναφέρεται σε «διάλογο» με την τουρκία. Εννοεί μια ατέρμονη, προσχηματική διαδικασία κατά την διάρκεια της οποίας η Άγκυρα θα πρέπει να «κάθεται φρόνιμα» (με τα ελληνικά κριτήρια…) γιατί αλλιώς θα πέσει επάνω της το βαρύ χέρι των ελληνικών κατηγοριών… Ότι κι αν έχει στο πίσω μέρος του κεφαλιού του ο ρημαδοΚούλης εκείνο που θέλει τελικά είναι να κοροϊδέψει για μια ακόμα φορά, για χρόνια αν είναι δυνατόν, ώστε να φύγει η «καυτή πατάτα» απ’ τα χέρια του.

Είναι εφικτό αυτό που ονειρεύεται το ρημαδογκουβέρνο; Η απάντηση της ασταμάτητης μηχανής είναι όχι, με πολλά θαυμαστικά. Η απόδειξη έρχεται απ’ τη Λευκωσία. Όταν το ελληνοκυπριακό φασισταριό του Αναστασιάδη, των παπάδων, κλπ, κατάλαβαν πως όλος ο κόσμος ξέρει ότι αυτός με τον φίλο του τον ογκόλιθο Nick the greek τορπίλισαν το 2017, επί της εθνοσωτηρίου φαιορόζ κυβέρνησης, τις πιο πρόσφατες «συνομιλίες για την επίλυση» (του κυπριακού) στο Κραν Μοντανά, άρχισε να παριστάνει ξανά τον άνθρωπο του διαλόγου… Έφαγε μια ξεγυρισμένη πόρτα και έχει λουφάξει: ναι, μπορούμε να συζητήσουμε – απάντησαν οι τουρκοκύπριοι και η Άγκυρα – αλλά με δύο αυστηρές προϋποθέσεις. Πρώτον, η συζήτηση θα ξεκινήσει από εκεί που την τορπιλίσατε, με βάση τα συμπεράσματα και τα πρακτικά του οηε… Δεύτερον, θα έχει συγκεκριμένο και αυστηρό χρονοδιάγραμμα λήξης… (Τίποτα απ’ τα δύο δεν άρεσε στον «είμαι άνθρωπος του διαλόγου» νοτιοΝίκο)…

Το τουρκικό καθεστώς (και όχι μόνον αυτό άλλωστε) τις ξέρει καλά τις ελληνικές παρελκυστικές τακτικές των δήθεν «συζητήσεων». Κρατάνε χρόνια. Ειδικά οι τούρκοι ισλαμοδημοκράτες τις έχουν ζήσει σε όλες τις παραλλαγές τους. Συνεπώς δεν πρόκειται να μπουν σε καμμία συζήτηση για την χαρά της συζήτησης!! Εκτιμάμε ότι θα ζητήσουν αυστηρό χρονοδιάγραμμα. Κι αυτό δεν θα αρέσει καθόλου στο ρημαδογκουβέρνο.

Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων 60 χρόνων ήταν και είναι εθνικιστικές. Η διεθνής θεσμοθέτηση των «αποκλειστικών ζωνών θαλάσσιας εκμετάλλευσης» (αοζ) έκανε τον ελληνικό εθνικισμό / ιμπεριαλισμό ακόμα πιο παρανοϊκό απ’ ότι ήταν πριν. Σ’ αυτήν την παράνοια η «αοζ Καστελόριζου» είναι η σημαία, αλλά όχι και το σοβαρότερο θέμα στο οποίο μια προσφυγή στη Χάγη θα ανάγκαζε το ελλαδιστάν σε άσχημη προσγείωση στην πραγματικότητα και συμβιβασμό. Το πιο χοντρό ζήτημα είναι ο ορισμός των αοζ ελλάδας και τουρκίας στο Αιγαίο.

Δεν υπάρχει δικαστήριο όχι στον πλανήτη αλλά σ’ όλο τον γαλαξία που θα έδινε όλον τον βυθό του Αιγαίου στο ελλαδιστάν! Αυτό που ξέρουν καλά τόσο οι νομικοί όσο και τα πολιτικά αφεντικά τόσο στην Αθήνα όσο και στην Άγκυρα είναι ότι μια δικαστική απόφαση για τις αοζ στο Αιγαίο θα έφτιαχνε μια κατάσταση «κοτλέ»… Όπου θα υπάρχουν «λουρίδες» ελληνικής αοζ που θα ξεκινούν απ’ τα ανατολικά παράλια του ηπειρωτικού εδάφους και θα φτάνουν (ξεκινώντας απ’ τον βορρά και κατεβαίνοντας προς το νότο) ως τη Λήμνο, μετά ως τη Λέσβο, μετά ως τη Χίο, μετά ως την Σάμο και μετά ως την Κω, και ενδιάμεσα άλλες «λουρίδες», τουρκικής αοζ, απ’ τα δυτικά τουρκικά παράλια ως περίπου τον 25ο μεσημβρινό, στη μέση του Αιγαίου. Απο ‘κει και προς τα δυτικά, ως τις ακτές, θα είναι η υπόλοιπη ελληνική αοζ στο Αιγαίο. Αυτό το σχήμα στη διπλωματική αργκώ λέγεται “τα δάκτυλα”…

Παρόλο που μια τέτοια διευθέτηση είναι η μόνη λογική (με χαμένη την τουρκία πάντως…) για το ελλαδιστάν και τον εθνικισμό / ιμπεριαλισμό που έχουν οι υπήκοοι στα κεφάλια τους θα έμοιαζε σαν η «απόλυτη προδοσία»! Νομίζουν ότι το Αιγαίο είναι «ελληνική λίμνη» επειδή, ταξιδεύοντας με καράβι δεν συναντούν σύνορα και επειδή έτσι τους έμαθε το σχολείο και τα μήντια… Αλλά το μεγαλύτερο μέρος του αρχιπελάγους είναι διεθνή και καθόλου ελληνικά νερά!

Έτσι, λοιπόν, αν θεωρείται αδιανόητο να μιλήσουν ντόπιες πολιτικές βιτρίνες, κυβερνητικές ή δήθεν αντιπολευόμενες, για την ανύπαρκτη «αοζ Καστελορίζου», το πιο εύκολο και “βγάζει μάτι” θέμα, καταλαβαίνετε πόσο αδιανόητος είναι ακόμα και ο υπαινιγμός ότι η Άγκυρα έχει εντελώς νόμιμα δικαιώματα στο Αιγαίο! Κι αφού αυτά είναι αδιανόητα, ποιόν «διάλογο αποκλειστικά και μόνο για την αοζ» πουλάει το ρημαδογκουβέρνο και όλος ο εθνικός κορμός; Παραμύθια!!! Κανένα διάλογο και καμιά προσφυγή στη Χάγη δεν πρόκειται να δεχτεί το ελλαδιστάν!!!

Θα προσπαθήσει να κάνει το μόνο που ξέρει: καθυστερήσεις… Θα πέφτει στο χόρτο, θα σφαδάζει, θα χτυπιέται… Μέχρι να αρχίσουν να πέφτουν οι κόκκινες κάρτες για θέατρο…

(φωτογραφία: Και να σκεφτείτε ότι υπήρξε μια όχι και τόσο παλιά εποχή που οι πανέλληνες, προκειμένου να ξεφορτωθούν τον Γ. Παπαντρέου τον Γ, θα τον χάριζαν πακέτο με το Καστελόριζο όχι μόνο στην τουρκία, αλλά και στο αφγανιστάν ακόμα… “Να πάει και να μην ξανάρθει”…)

Ακολουθείτε αυστηρά τις οδηγίες!

Πέμπτη 20 Αυγούστου. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός (ελπίζουμε να θυμάστε…) που ο ιός (you know who!) μεταδιδόταν … απ’ τις επιφάνειες! Ήταν εκείνη η ηρωϊκή (και λαμπρή για το ανθρώπινο είδος) εποχή που πολλοί γυάλιζαν συνέχεια με αντισηπτικά τα πόπολα στις πόρτες και τα κουμπιά των ασανσέρ· καθάρισαν με περισσή προσήλωση (: μανία) τις συσκευασίες των μπακαλικών μόλις τα άδειαζαν στο τραπέζι της κουζίνας τους· έκαναν μπάνιο με αντισηπτικό τα φρούτα· και, last but not least, σκότωναν τον covid-19 απ’ τα κέρματα που είχαν πάρει σαν ρέστα απ’ τον κοινωνικά ανεύθυνο (: χωρίς γάντια) περιπτερά. Υποθέτουμε πως οι σχετικές κινηματογραφικές παραγωγές, τα ντοκυμαντέρ του μέλλοντος, θα είναι φαρδοκωμωδίες…

Δεν ήταν όμως «αυθόρμητο» αυτό το λαϊκό πάθος για την εξόντωση του covid-19 απ’ τις «επιφάνειες». Επώνυμοι και λιγότερο επώνυμοι «ειδικοί» επιδημιολόγοι, ιολόγοι, χημικοί, μηχανολόγοι επιφανειών, αλλά και δάσκαλοι, καθηγητές, υπάλληλοι γραφείου, μαγαζάτορες, συνταξιούχοι, παρατρεχάμενοι γενικώς, ευαίσθητοι ακόμα γενικότερα, «να σου πω εγώ» και «το διάβασα στο internet», είχαν να πουν και να αναμεταδώσουν: τόσα λεπτά ζει ο τσαχπίνης στο χαρτί, τόσα στο πλαστικό, τόσα στη φορμάικα, τόσα στο σίδερο, τόσα στο αλουμίνιο, τόσα στην κουρτίνα του μπάνιου… Ήταν η επιστημονική προσταγή για την προφύλαξη απ’ τον καταραμένο (κορονοϊό) που, σαν το ξεχασμένο πηγάδι του Πουλικάκου, καραδοκούσε περιμένοντας το θύμα του με το χρονόμετρο σε κάποια απ’ τις κεραίες του, στρογγυλοκαθισμένος ύπουλα στη στραγγίστρα των πιάτων ή, ακόμα χειρότερα, στη μπαταρία του νερού…

Τί απέγινε με τις μολυσματικές έως δολοφονικές επιφάνειες; Οι πιστοί του υγιεινισμού εξακολουθούν να βάζουν χαρτοπετσέτες στα πόμολα, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τα καρπούζια σαν υγιεινομικές βόμβες, και εννοείται πως βαφτίζουν στην υγιεινή πίστη την αληθινή τις συσκευασίες του γάλακτος και των σαμπουάν. Οι «ειδικοί» όμως τι λένε;

Ο τελευταίος τέτοιος που η ασταμάτητη μηχανή είχε την χαρά να ακούσει χτες (ονόματα δεν λέμε οικογένειες δεν θίγουμε) δήλωσε κάτι του είδους «εεεεεεε, ντάξει, εεεεεε δεν είναι τόσο μεταδοτικός ο ιός μ’ αυτόν τον τρόπο….»

Αλλοίμονο! Είναι αργά πια! Το πάθος για τον υγιεινισμό είναι δυνατότερο από κάθε διάψευση! Απλά, αν οι ειδικοί αλλάζουν γνώμη σαν τα πουκάμισα (κι αυτό ακριβώς κάνουν αφού δεν έχουν δική τους γνώμη, έχουν μόνο τις διαταγές των αφεντικών τους) θα γίνουν απλοί influencers στα αντιsocial media…

Και ο σώζων το πόμολο σωθήτω!!!

Η ζαλάδα του κρουσματόμετρου!

Πέμπτη 20 Αυγούστου. Το θανατόμετρο πέθανε (προς το παρόν:)· ζήτω το κρουσματόμετρο! Με την ίδια παλλόμενη φωνή, με τις ίδιες γκριμάτσες της έγνοιας για τον πλησίον, για τον συνάνθρωπο, με την ίδια φραστική βία των αντιsocial media, οι έμμισθοι και άμισθοι φίλοι της καραντίνας, της τρομοκρατίας και των πραξικοπημάτων, απατεώνες του σκοινιού και του παλουκιού, ζουν το δράμα τους. Την αριθμητική του δημοτικού την έχουν ξεχάσει, κι άλλωστε αν επί μήνες «ο κόσμος πέθαινε» (;), τώρα «ο κόσμος θα πεθάνει».

Οι γαμ…οι (ουπς! πιπέρι!) οι αριθμοί – για τους επίσημους μιλάμε, για τους κρατικούς – μπορεί να μην ταιριάζουν σ’ αυτόν την ξέψυχο, ξεθυμασμένο αλλά επίμονο και προσανατολισμένο Αρμαγεδώνα, αν τους δει κανείς στο σωστό εύρος τους. Τι σημασία έχει όμως; Ο πιστός είναι πιστός.

Να τι λένε ενδεικτικά τα νούμερα:

Στις 6 Απρίλη οι αρμόδιες υπηρεσίες έκαναν 700 τεστ, κυρίως σε άτομα που εμφανίζονταν σε ημιπανικό στα νοσοκομεία. Βρέθηκαν 20 «θετικοί/ες» ή ποσοστό 0.0285 επί των εξετάσεων (τεστ).

Την επόμενη ημέρα έγιναν 2.391 τεστ, και βρέθηκαν 77 «θετικοί / ες». Ποσοστό 0.0322.

Περνάει ο καιρός… Στις 17 Αυγούστου, ημέρα Δευτέρα, έγιναν (επίσημα νούμερα…) 7.659 τεστ και βρέθηκαν 150 κρούσματα. Ποσοστό 0.0196.

Την επόμενη ημέρα 18 Αυγούστου (που οι δημαγωγοί παρουσίασαν σαν το «Βατερλώ της νεολαίας»…) έγιναν 13.910 τεστ και βρέθηκαν 269 «θετικοί / θετικές». Ποσοστό: 0.0193. Μικρότερο κατά τι αλλά πάντως μικρότερο απ’ της προηγούμενης ημέρας… (Τα νούμερα μπορεί να διαφοροποιηθούν αύριο ή μεθαύριο. Εκείνο που δεν αλλάζει είναι ότι αν αυτά τα νούμερα είναι σωστά, τότε δυστυχώς θα μας τα φορέσουν κάποια στιγμή απ’ την ανάποδη: αααααα, δεν υπάρχει φυσική γενική ανοσία πληθυσμού… οπότε … εμβόλιο…)

Το μυαλό που δεν έχει ζαβλακωθεί εντελώς μπορεί να προσέξει πως αν διπλασιαστούν, τριπλασιαστούν ή δεκαπλασιαστούν οι εξετάσεις είναι εύλογο να διπλασιαστούν, τριπλασιαστούν ή δεκαπλασιαστούν και οι ασυμπτωματικά positive. Δεν είναι δίκαιη η σύγκριση με τις εξετάσεις που γίνονταν τον Απρίλη στις πόρτες των νοσοκομείων, και δεν την κάνουμε. Ωστόσο, η αύξηση των “positive” έχει σχέση μόνο με την αύξηση των τεστ, και καμμία με την επικινδυνότητα, την θνησιμότητα, και τα λοιπά.

Παρόλα αυτά, ειδικοί και ανειδείκευτοι, οι ίδιοι πάνω κάτω που γυαλίζουν τα πόμολα και μπαίνουν στα ασανσέρ με τσαμπουκά ολομόναχοι (έτσι ώστε αν κλειστούν μέσα να το φχαριστηθούν…) έχουν βγει όπου μπορούν για να τρομάξουν τους υπόλοιπους – για τον ιό που αντεπιτίθεται επειδή έχουμε πήξει στους «κοινωνικά ανεύθυνους». Κανείς τους δεν είναι υποχρεωμένος να απαντήσει στην ερώτηση: στη μακαρονάδα σου βάζεις σάλτσα ή αντισηπτικό; Τον φρέντο σου πως τον πίνεις; Καθαρίζοντας το ποτήρι του καφενείου ή με δική σου αποστειρωμένη κούπα;

Σύμφωνοι λοιπόν. Όλοι οι positive και οι φίλοι τους και κάθε ασυμπτωματικός σ’ αυτόν τον κόσμο είναι ανεύθυνοι… (Έχει ξαναστηθεί αυτό το δικαστήριο, αλλά το αφήνουμε στην Α. να το απλώσει μπροστά στα μάτια των ευαίσθητων όποτε κρίνει…) Σε τι επηρεάζει όμως αυτό έναν ιό που εξελίσσεται πια σαν του κοινού συναχιού, όπως ήταν αναμενόμενο και όπως έλεγαν οι “αιρετικοί” απ’ τον περασμένο Μάρτη;

Σε τίποτα. Τόσο απλά… Σε τίποτα δεν τον επηρεάζει. Αλλά αφού δεν μπορεί να βγει να μιλήσει ο ίδιος, “γίνεται παιχνίδι”. Τόσο απλά.

Παράπλευρες απώλειες

Πέμπτη 20 Αυγούστου. Χρησιμοποιούμε αυτό τον όρο “παράπλευρες απώλειες” επειδή ξέρουμε ότι αρέσει στους φίλους της καραντίνας, των πραξικοπημάτων και, γενικά, οποιασδήποτε απαγόρευσης γράφει στην ούγια της «υγεία». Είναι τόσο ευφυείς και τόσο το the point ώστε η ασταμάτητη μηχανή δεν μπορεί παρά να υποκλιθεί στο επαναστατικό τους μεγαλείο.

Ωστόσο τα παρακάτω στοιχεία δεν είναι της ασταμάτητης μηχανής. Είναι του αμερικάνικου πραξικοπηματικού μηχανισμού (των CDC) που αν δεν κάνουμε λάθος ελέγχουν οι αμερικάνικες φαρμακοβιομηχανίες – αλλά έστω κι έτσι, αφού είναι για το «καλό του λαού», οι φίλοι της καραντίντας και κάθε μορφωμένος και ευαίσθητος πολίτης χειροκροτούν από καρδίας.

Δείτε τώρα πόσο ανεύθυνες είναι οι παράπλευρες απώλειες, σύμφωνα την έρευνα των CDS: το 25% των ενήλικων μεταξύ 18 και 24 (απ’ τα 5.412 άτομα που συνεντευξιάστηκαν) ένοιωσαν την διάθεση να αυτοκτονήσουν στη διάρκεια της κατ’ οίκον φυλακισής τους – στο ψοφιοκουναβιστάν… Εκτός από ανεύθυνοι και φλώροι! θα έλεγε σίγουρα η επαναστατική «κεντρική επιτροπή» υπέρ των φαρμακοβιομηχανιών…. Δείτε όμως κι αυτό: σ’ αυτήν την ηλικιακή ομάδα, το 31% των απλήρωτων εργατών σε παροχή υπηρεσιών φροντίδας υγείας ένοιωσε την ίδια απελπισία και την ίδια ροπή προς την αυτοκτονία. Επίσης το 22% των εργατών σε εφεδρεία… Και (επειδή η τάξη και η φυλή επικοινωνούν εδώ και αιώνες…) οι ισπανόφωνοι και οι έγχρωμοι αυτής της ηλικιακής ομάδας έφτασαν σε απόγνωση σε ποσοστό πάνω από 25%…

Αν μια παρόμοια έρευνα γινόταν, το ίδιο χρονικό διάστημα, όχι μεταξύ των λούμπεν φίλων της καραντίνας αλλά μεταξύ των “οφελούμενων”, των ιδιοκτητών και των μετόχων των big tech (google, facebook, apple, amazon…) δηλαδή, θα έβρισκε μηδέν διάθεση για αυτοκτονία! Και, για να μην γινόμαστε γραφικοί, δεν πρόκειται για κάποιες μια-κι-έξω επιχειρήσεις· πρόκειται για τις ναυαρχίδες συγκεκριμένων καπιταλιστικών τομέων που, στην πυραμίδα της διαστρωμάτωσής τους, μοιράστηκαν και μοιράζονται τα πολλαπλά κέρδη απ’ την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία.

Η ασταμάτητη μηχανή θα κρατούσε την γλώσσα της και δεν θα έλεγε το κοινότοπο ότι όπως κάθε πραξικόπημα έτσι και το υγιεινιστικό έχει στόχο την εργατική τάξη και τους πληβείους (ακόμα κι αν η μπάλα παίρνει και κάποια αφεντικά…) αν δεν είχε υπόψη της τα σοφά πορίσματα των ντόπιων φίλων της καραντίνας, ότι δηλαδή «η απειλή του covid-19 είναι αταξική» (και το κράτος που μας προστατεύει αντικαπιταλιστικό!… ουάου!!!)

Γενικά μιλώντας κανένας ποτέ δεν κατάφερε να νικήσει ούτε την βλακεία ούτε την σοφιστικέ βλακεία· ούτε τους σκέτους ηλίθιους ούτε τους φλύαρους ηλίθιους. Οπότε η ασταμάτητη μηχανή δεν έχει τέτοιο σκοπό. Όταν, όμως, η κρατική / καπιταλιστική (κατα)πίεση φτάνει στο σημείο των σκέψεων αυτοκτονίας μεταξύ των πληβείων, τότε υπάρχει ένα πολύ σοβαρό εργατικό ζήτημα. Αφορά την ζωή μας (και όχι την επιβίωση σαν pets…)!

Οι σκέψεις αυτοκτονίας είναι ένα κράμα μίσους και αδυναμίας να εκδηλωθεί αυτό το μίσος εκεί που πρέπει· το μίσος εσωτερικεύεται και στρέφεται ενάντια στον εαυτό. Όταν το καπιταλιστικό σχέδιο προσαρμογής στις προδιαγραφές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης (με την απειλή του υγιεινιστικού θανάτου) είναι η μαζική αλλαγή συμπεριφοράς, όταν δηλαδή το ζητούμενο των big αφεντικών και των λακέδων τους είναι η εσωτερίκευση και η σωματοποίηση της γενικής αναδιάρθρωσης, τότε οι σκέψεις της αυτοκτονίας και οι καταθλίψεις που προηγούνται είναι απλά η πίσω όψη της καθεστωτικής βίας. Είναι αυτή η καθεστωτική βία εξατομικευμένη και στραμμένη ενάντια στον Εαυτό – Κεφάλαιο! Είναι η ατομική και εν-σωματωμένη «καπιταλιστική αυτοκαταστροφή»!

Αυτοί οι άνθρωποι που πλησιάζουν ή και φτάνουν σ’ αυτό το σημείο είναι δικοί μας! Είναι δικοί μας όχι επειδή είναι φίλοι ή συγγενείς ή ομοϊδεάτες, αλλά επειδή οπισθοχωρούν, πισωπατούν την διαδρομή της πλαστής αυτοπεποίθησης που τους χάρισε ο νεοφιλευθερισμός, φτάνοντας ως το σημείο που, μισώντας την πλήρη διάψευση που φτάνει ως την κατ’ οίκον φυλάκιση, «αυτοαναφλέγονται» ιδιωτικά – μεταφορικά και κυριολεκτικά.

Σ’ αυτό το αυτοκαταστροφικό πισωπάτημα, ασυνείδητα, υπάρχει μια μικρή αρχετυπική ζωϊκή μορφή, ένα μικρός σπόρος άρνησης. Που δεν μπορεί να ανατείλει ατομικά· ο Εαυτός Κεφάλαιο παραμένει η πανοπλία που, στις διαψεύσεις, συνθλίβει και συνθλίβεται. Η συλλογική εργατική πολιτική κριτική, θεωρητική και πρακτική, απέναντι στη μηχανή της καταστροφής (οπωσδήποτε και στη συγκεκριμένη που λέγεται η «θανατολαγνεία του covid-19») είναι που μπορεί – δύσκολα, αλλά μπορεί!! – να ανοίξει τον ορίζοντα σ’ αυτές τις ζωντανές και ασυνείδητες αρνήσεις ώστε αντί να στραφούν αυτοκτονικά ενάντια στον Εαυτό που έχει παρακμάσει πια σαν Κεφάλαιο, να στραφούν ενάντια στην καπιταλιστική επιθετικότητα· αρχής γενομένης απ’ την υγιεινιστική στρατηγική βία.

Απ’ την μεριά μας είναι το σημείο που αποδεικνύεται το δίκιο μας: δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλες νεκροθάφτες!!! Και μην πείτε ότι δεν ξέρετε ποιοί είναι αυτοί οι νεκροθάφτες από πολιτική, ηθική, συναισθηματική και διανοητική άποψη…

Ψεύτες; Μα είναι οι “κύριοι”!

Τετάρτη 19 Αυγούστου. Ένας υπουργός υγείας, ζυμωμένος (επαγγελματικά) για πολλά χρόνια με την κρατική γραφειοκρατία από διάφορα πόστα, δηλώνει με καμάρι ότι «κάντε λίγο υπομονή, απ’ τον Δεκέμβρη θα αρχίσουν να ξεφορτώνονται στα μέρη μας σε εφτακοσοχιλιάδες (700.000) τα αντιcovid εμβόλια της AstraZeneka plus Oxford university, όπως έχει κάνει το deal η ε.ε., οπότε θα ησυχάσετε»…. Όταν, όμως, γίνεται σχετική ερώτηση (δυο φορές) στους αρμόδιους της ε.ε. διαψεύδουν τον έλληνα υπουργό. Συν τοις άλλοις επειδή δεν υπάρχει ακόμα κανένα εγκεκριμένο εμβόλιο, είναι άγνωστο πως θα πάει η «φάση 3» της δοκιμής του, συνεπώς είναι άγνωστο το χρονοδιάγραμμα (αν) της παραγωγής του. Είναι ψεύτης ο υπουργός; Απ’ το στόμα του ξεχυλίζουν «fake news»; Α πα πα! Πιπέρι στο στόμα σας και στο μυαλό σας που σκέφτεστε έτσι! Αντεθνικά.

Ένας πρώην δήμαρχος Βύρωνα και νυν υφυπουργός πολιτικής προστασίας λέει με βαθιά ευαισθησία ότι «ανακοινώνουμε τα αποτελέσματα των κρουσμάτων σε παρτίδες και όχι νησί – νησί για να μην στιγματίσουμε και στοχοποιήσουμε». Όταν, όμως, ο ορεινός βορράς του νομού Ξάνθης ήταν ο «cluster» ο βαθιά ευαίσθητος αξιωματούχος και οι παρατρεχάμενοι ιερείς έδιναν με το νι και με το σίγμα τα ονόματα των χωριών…. Κατοικούνται, βέβαια, από μουσουλμάνους, οπότε μια χαρά είναι ο στιγματισμός και η στοχοποίησή τους. Δεν είναι σαν την Πάρο και την Αντίπαρο, που έχουν έλληνες επιχειρηματίες τουρισμού. Είναι ψεύτης ο υπουργός; Απ’ το στόμα του ξεχυλίζουν ψεύτικες «ευαισθησίες»; Α πα πα! Πιπέρι στο στόμα σας και στο μυαλό σας που σκέφτεστε έτσι! Αντεθνικά.

Θα πει κάποιος: Μα βιτρίνες είναι οι άνθρωποι! Τι θα έπρεπε να κάνουν; Να παθαίνουν κρίσεις ειλικρίνειας; Σωστά. Θα τους εμπιστευόσασταν λοιπόν να ποτίζουν τις γλάστρες σας την εβδομάδα που θα λείπατε για διακοπές;

Όχι! Θα βρίσκατε τα φυτά σας κούτσουρα, κι αυτούς με τις δικαιολογίες στο στόμα… Εξουσία, as usual… (Άρα μπορείτε να τους εμπιστευτείτε σαν “γιατρούς”…)

Το μαργαριτάρι

Τετάρτη 19 Αυγούστου. Στις 17 Ιούνη του 2020 η κινεζική πρεσβεία στη Βηρυττό παρουσίασε τα σχέδια επενδύσεων στις υποδομές του λιβάνου. Την κατασκευή μιας σιδηδρομικής γραμμής μεγάλων ταχυτήτων κατά μήκος των ακτών, που να συνδέει την Τρίπολη με την Βηρυττό και την Naquora το νότο· την κατασκευή τριών καινούργιων εργοστασίων ρεύματος 700 MW το καθένα· ένα καινούργιο ηλεκτρικό δίκτυο σε όλο το λίβανο· και την αναβάθμιση του λιμανιού της Τρίπολης. Ενάμισυ μήνα μετά, στις 4 Αυγούστου, μια μεγάλη έκρηξη αχρήστευε το λιμάνι της Βηρυττού καταστρέφοντας και το «καλό» κέντρο της πόλης.

Η ασταμάτητη μηχανή δεν υιοθετεί διάφορες υποψίες για σαμποτάζ. Δεν υπάρχουν τέτοια στοιχεία, και επιπλέον αρκούν οι πολιτικά προσοδικοί κρατικοί μηχανισμοί για να αφήσουν 2.700 τόνους «ευαίσθητου υλικού» αποθηκευμένο σχεδόν σωρηδόν επί χρόνια, έτοιμο να εκραγεί από οποιοδήποτε λάθος. Εν τέλει δεν είναι βέβαιο πως οι εξελίξεις θα ωφελήσουν οποιονδήποτε πιθανό ή απίθανο, πραγματικό ή φανταστικό σαμποτέρ.

Η πρώτη ένδειξη έρχεται απ’ το λιμάνι της Τρίπολης. Η cosco έχει εγκατασταθεί εκεί εδώ κι ένα χρόνο τουλάχιστον, και έχει προχωρήσει σε έργα αναβάθμισής του ώστε να γίνει hub για κοντέινερ στην ανατολική Μεσόγειο. Μετά την καταστροφή του λιμανιού της Βηρυττού, με κάποιες επιπλέον βελτιώσεις, θα είναι η Τρίπολη που θα αναλάβει τα φορτία του κεντρικού λιμανιού του λιβάνου. Είναι εύλογο ότι κερδισμένοι απ’ αυτήν την εξέλιξη θα βγουν η cosco και το Πεκίνο.

Εντελώς συμπτωματικά (ή και όχι τόσο, απ’ την μεριά του Πεκίνου…) η ανακοίνωση της κινεζικής πρεσβείας για την γενναία αναβάθμιση των λιβανέζικων υποδομών έγινε την ίδια ημέρα με την ανακοίνωση, στην Ουάσιγκτον, του νόμου «Caesar Syria Civιlian Protection» μέσω του οποίου το ψοφιοκουναβιστάν αυτο-νομιμοποιείται να επιβάλει κυρώσεις σε οποιονδήποτε έχει εμπορικές σχέσεις με την συρία. Ένας απ’ αυτούς είναι ο εντόπιος λιβανέζικος καπιταλισμός, εφόσον το 90% των όποιων συριακών εξαγωγών γίνονται μέσω των λιβανέζικων λιμανιών.

Αμέσως μετά τις κινεζικές ανακοινώσεις ο επικεφαλής της Χεζμπ’ αλλάχ Nasrallah, με τηλεοπτικό διάγγελμά του, πανηγύρισε υποστηρίζοντας ότι το μέλλον του λιβάνου δεν είναι τα δάνεια και οι όροι του δντ αλλά οι κινεζικές επενδύσεις. Χρειάστηκαν ελάχιστες ημέρες για να εκδηλωθεί το “ενδιαφέρον” του ψοφιοκουναβιστάν για τον λίβανο.

Στις 23 Ιούνη ο αμερικάνος υφυπουργός εξωτερικών για θέματα μέσης Ανατολής David Schenker, συνεντευξιαζόμενος στη λιβανέζικη al-Hadeel, δεν μπορούσε να συγκρατηθεί:

… Δεν πρέπει ο λίβανος να πέσει στην παγίδα της κίνας… Βλέπουμε όλοι τι κάνει η κίνα σε όποιο κράτος δεν μπορεί να την ξεχρεώσει… Τι προσέφερε η κίνα στον λίβανο για να αντιμετωπίσει τον κορονοϊό; Οι ηπα προσέφεραν 25 εκατομύρια δολάρια σε ανθρωπιστική βοήθεια…

Εννοείται πως και ο Nasrallah είχε την τιμητική του – αλλά αυτό είναι αναμενόμενο. Ο Πομπηίας, που είχε περάσει απ’ την Βηρυττό τον Μάρτη του 2019, είχε προειδοποιήσει ανάλογα, αποφεύγοντας απλά να αναφέρει την λέξη «κίνα»: «Ο λίβανος και ο λαός του αντιμετωπίζουν ένα δίλημα: με γενναιότητα να προχωρήσουν σαν ανεξάρτητο και υπερήφανο έθνος, ή να αφήσουν τις σκοτεινές φιλοδοξίες του ιράν και της Χεζμπ’ αλλάχ να καθορίσουν το μέλλον τους».

Ποιός ανησυχεί άραγε περισσότερο για την «παγίδα της κίνας» και τον κίνδυνο «να πέσει σ’ αυτήν» ο λιβανέζικος καπιταλισμός; Η Ουάσιγκτον; Ή το Τελ Αβίβ;

(φωτογραφία: Χάρτης με τις χερσαίες, οδικές και σιδηροδρομικές, διασυνδέσεις των νότιων δρόμων του μεταξιού… Αυτές οι συνδέσεις έχουν στόχο να ενώσουν τις “5 θάλασσες”: Μεσόγειο, Εύξεινο, Κασπία, Ερυθρά θάλασσα, Περσικό κόλπο, μετατρέποντας μεγάλο μέρος της ρημαγμένης σήμερα μέσης Ανατολής σε κρίκο της σχέσης του ευρασιατικού project με την Αφρική. Αυτό εξηγεί ως ένα βαθμό και την ελληνική ιμπεριαλιστική λύσσα στο χαμένο παιχνίδι με την “αοζ Καστελορίζου” και τα παρεπόμενα: όσο περισσότερες χερσαίες διαδρομές / μεταφορές, τόσο λιγότερες θαλάσσιες…)

Καπιταλισμός και καπιταλισμός

Τετάρτη 19 Αυγούστου. Όπως συμβαίνει και με άλλες εθνικότητες (π.χ. την ελληνική) υπηκοότητα λιβανέζικη έχουν μερικοί απ’ τους πιο βαθύπλουτους ανθρώπους του καπιταλιστικού πλανήτη. Ο πλουσιότερος τραπεζίτης του κόσμου, για παράδειγμα, ονόματι Joseph Safra, έχει (και) λιβανέζικο διαβατήριο. Οι μεγάλες τραπεζικές αλυσίδες που ελέγχει βρίσκονται στη λατινική αμερική (βραζιλία και μεξικό) ενώ έχει μια βάση και στην ελβετία. Ελέγχει επίσης το 50% της γνωστής chiquita…

Ή η οικογένεια Mikati, που «έβγαλε λεφτά» στη διάρκεια του εμφύλιου στο λίβανο (με τους γνωστούς τίμιους τρόπους που γίνονται οι καλές μπάζες σε τέτοιες περιπτώσεις), επίσης οίκος δισεκατομυριούχων, έχει μεγάλες μπίζνες με τηλεφωνικές εταιρείες σε διάφορα μέρη του κόσμου, real estate στις πιο ακριβές γωνιές του, χρηματιστηριακά παιχνίδια (ξεπλύματα οπωσδήποτε) κλπ κλπ. Ή η οικογένεια Hariri, που έχει την δική της συστηματική «επιρροή» στη λιβανέζικη κοινωνία και κατά περιόδους κυβερνάει (ή το παριστάνει) έχει πολύ μεγάλες μπίζνες με ακίνητα και κατασκευές, οπωσδήποτε και στη μέση Ανατολή (: και ειδικές σχέσεις με τον τοξικό του Ριάντ).

Ο κατάλογος είναι μεγάλος, αλλά δεν θα βοηθούσε να τον ξεδιπλώσουμε αναλυτικά. Το γεγονός είναι πως το μεγαλύτερο μέρος της λιβανέζικης ελίτ (δεν μιλάμε ούτε γι’ αστείο για «αστική τάξη»!) είναι διεθνοποιημένο ως προς τις μπίζνες και τα είδη της καπιταλιστικής συσσώρευσης που πετυχαίνει. Αυτό σημαίνει ότι αντιμετωπίζει την επικράτεια και τις δομές κρατικής εξουσίας του λιβάνου σαν αποικία, σαν σημαία ευκαιρίας, σαν οτιδήποτε άλλο εκτός από την οργανική βάση της ύπαρξής της μέσα στον διεθνή καπιταλιστικό καταμερισμό (το ίδιο ακριβώς κάνει και το 1 εθνικό κεφάλαιο του ελλαδιστάν, οι εφοπλιστές).

Όταν η οικονομική / καπιταλιστική ελίτ μιας «εθνικής ταυτότητας» δεν είναι εδαφικοποιημένη (ούτε καν ιστορικά) στην κρατική επικράτεια που αντιστοιχεί σ’ αυτήν την «εθνική ταυτότητα», τότε η μορφή κράτος και οι δομές της δεν συγκροτούνται με τον ιστορικό τρόπο της «αστικής εξουσίας». Κι αν εμφανιστούν οποιεσδήποτε σοβαρές αντιθέσεις στο εσωτερικό της κρατικής επικράτειας, οι όποιοι εξουσιαστές τις διαχειρίζονται σαν μαφιόζοι παρά σαν μια ενιαία τάξη που οφείλει να βάλει στην άκρη τις εσωτερικές της διαφωνίες για να προστατέψει την βάση της συσσώρευσής της και τον δικό της πολιτικό και ιδεολογικό ρόλο μέσα και πάνω σ’ αυτήν. Και πάλι για καπιταλισμό πρόκειται. Δεν είναι όμως του είδους που διάφοροι αγαπούν να νομίζουν ότι ξέρουν το τρόπο της λειτουργίας του… (Η «κρατικοποίηση του εγκλήματος» θα τους βοηθούσε να ξεστραβωθούν – αλλά δεν θέλουν…)

Στην ιστορική περίοδο της ριζικής Αλλαγής (καπιταλιστικού) Παραδείγματος σαν αυτή που βρίσκεται σε εξέλιξη, με πολλές, κρίσιμες και αναπόφευκτες γεωπολιτικές αλλαγές / ανατροπές επίσης, τέτοιου είδους κράτη / κοινωνίες, στηριγμένα/ες στον πολιτικό και στον γεωπολιτικό προσοδισμό, εκδηλώνουν πολύ εντονότερα τους «κρισιακούς» σπασμούς της απώλειας προσανατολισμού. Η Χεζμπ’ αλλάχ έχει σχέδιο: την υπαγωγή του λιβανέζικου καπιταλισμού στους «δρόμους του μεταξιού», στο ευρασιατικό project δηλαδή. Υποθέτουμε ότι συμπεριλαμβάνει σ’ αυτήν την υπαγωγή και την αναδιάρθρωση (υπέρ της) των συσχετισμών μέσα στον λίβανο, παρότι είναι (αν δεν κάνουμε λάθος) το μεγαλύτερο κόμμα. Αντίθετα οι παραδοσιακοί νταβάδες της Βηρυτού, σαν την οικογένεια Hariri, προτιμούν το “ανήκουμε εις την δύση” που τους έχει επιτρέψει τον άγριο πλουτισμό. Τον Μάρτη του 2019, σαν πρωθ. ακόμα ο Hariri, προτίμησε να διαπραγματευτεί συμφωνία για δάνειο 10 δις δολαρίων με το δντ – με την ελπίδα ότι τα μέτρα του διεθνούς ταμείου ήταν στα μέτρα της δικής του ηγεμονίας. Ωστόσο λίγους μήνες αργότερα, στα τέλη Οκτώβρη, αναγκάστηκε να παραιτηθεί εξαιτίας των μαζικών διαδηλώσεων ενάντια στο σύνολο του πολιτικού συστήματος…

Οι καταστροφές που προκάλεσε η έκρηξη στη Βηρυττό είναι ευκαιρία για «επενδύσεις» – ή ευκαιρία για χάος. Το δίλημα που με εκβιαστικό τρόπο (ή μ’ εμάς ή χάος) περιγράφουν οι αξιωματούχοι του ψοφιοκουναβιστάν έχει κάποια βάση, αν και το πόπολο δεν το αντιλαμβάνεται. Η Ουάσιγκτον δεν ενδιαφέρεται (και δεν μπορεί) να συμβάλει στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση του λιβάνου – ενδιαφέρεται μόνο να μην φτάσει το Πεκίνο ως εκεί. Και μπορεί να κάνει οτιδήποτε εύκολο και φτηνό για να το πετύχει. Το Πεκίνο, απ’ τη μεριά του (όπως και οι σύμμαχοί του) ενδιαφέρεται για μια κάποια δημιουργική ανασυγκρότηση και εκεί, όπως στη συρία και στο ιράκ. Αλλά δεν μπορεί να την επιβάλει με στρατιωτικά μέσα. Ασύμμετρος (προς το παρόν) πόλεμος…

Σαν σφήνα, ενδιάμεσα, προσπαθεί να χωθεί ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron.

Αλλά αίφνης έχει καινούργιους πονοκέφαλους…