Year: 2020

Μια (θλιβερή) ιστορία 2

Δευτέρα 31 Αυγούστου. Τα χρόνια και οι δεκαετίες πέρασαν… Οι χριστιανοί, με αφορμή τον covid-19, λένε περίπου τα ίδια μ’ αυτά που έλεγαν στις αρχές των ‘80s. Απ’ την άλλη μεριά ο διανοητικός κομφορμισμός έγινε σε τέτοιο βαθμό «δικαίωμα» σ’ όλον αυτόν τον γαλαξία απ’ την λεγόμενη «αριστερά» (του κράτους και του κεφάλαιου) και πέρα, ώστε το μόνο που θα μπορούσε να συμβεί ήταν να γεννηθούν τέρατα.

Κι έτσι ακριβώς έγινε! Όχι τώρα. Έγινε πρώτα με το περίφημο φαινόμενο της «αντιπαγκοσμιοποίησης», του οποίου τα μέλη διεκδίκησαν την ριζοσπαστικότητα «κινήματος» ενώ ήταν η πρώτη postmodern μεγάλης κλίμακας αναπαράσταση / ενσωμάτωση συγκεκριμένων κρατικών και καπιταλιστικών προσανατολισμών (το ψόφιο κουνάβι κάνει πράξη εκείνη την “λογική”!!! ). Έγινε στη συνέχεια όταν η κρίση / αναδιάρθρωση οξύνθηκε, με την “χρηματοπιστωτική” (και όχι μόνο) κατάρρευση. Τότε οι “ειδικοί” που έπρεπε να “πιστεύει” κάθε γνήσιος επαναστάτης δεν ήταν οι λοιμωξιολόγοι αλλά οι οικονομολόγοι· είναι γνωστό τι χαρά έκαναν οι τελευταίοι! Ακόμα και τα στοιχειώδη για την “λειτουργία” (και τις αναπόφευκτες κρίσεις) του καπιταλισμού είχαν ξεχαστεί οριστικά· αντί γι’ αυτά, η “έξοδος απ’ την ε.ε.” και “το εθνικό νόμισμα” προτάθηκαν και υιοθετήθηκαν σαν το ιδανικό φάρμακο… (Τέλεια θεραπεία… Θυμάται κανείς τι γέννησε η μικροαστική φάρσα των “αγανακτισμένων”; Έχει κανείς ευθύνη για τέτοια γεννητούρια; Μπααααα…. )

Όταν οι αποδείξεις της πολιτικής αφασίας στον πρώτο κόσμο διαδέχονται η μία την άλλη, γιατί τα αφεντικά να μην οξύνουν τις επιθέσεις τους; Αν το δει κανείς απ’ την μεριά τους δεν υπάρχει κανένας μα κανένας κίνδυνος! Αντίθετα υπάρχουν συμφέροντα, υπάρχουν αιτίες σοβαρές, δικές τους. Το ότι η επίθεση με και μέσω του covid-19 είναι, πια, κυριολεκτικά «εξ επαφής» δίνει καινούργια ποιοτικά χαρακτηριστικά. Αν μπορούμε να το πούμε μεταφορικά αυτά τα εκατομμύρια Εγω – Εαυτός – Κεφάλαιο βρέθηκαν στα σκοινιά κι απο κεί στο καναβάτσο.

Σε καμμία περίπτωση δεν τελειώνει εδώ η ιστορία! Ωστόσο το να εξηγήσει κάποιος την ιστορική, πολιτική και οικονομική αλληλουχία της διεθνούς κρίσης / αναδιάρθρωσης που έχει φτάσει στο σημείο απαλλοτρίωσης των σωμάτων εγκαινιάζοντας την εποχή του «μετα-ανθρωπισμού» σε πνεύματα που κοιμούνται εδώ και δεκαετίες (και που, τώρα, δεν είναι σίγουρα αν έχουν ξυπνήσει κανονικά ή αν βρίσκονται στη δίνη κάποιου περαστικού εφιάλτη) είναι εξαιρετικά δύσκολο. (Κάποιοι υποστηρίζουν ότι είναι και μάταιο…) Σου λέει ο άλλος (που θεωρεί εαυτόν ενημερωμένο): μα δεν βλέπεις τι γίνεται στην ινδία; Είναι η ίδια κοινωνική φιγούρα που πριν «έβλεπε» (δηλαδή νόμιζε ότι βλέπει…) τι γίνεται στο Bergamo, μετά τι γίνεται στη Ν. Υόρκη, μετά τι γίνεται στο περού… αλλά δεν μπορεί να δει τι γίνεται δίπλα του!

Απ’ τον μεσοπόλεμο και την μαζικοποίηση του σινεμά και ύστερα οι εντυπώσεις κατασκευάζονταν έτσι ώστε να προκαλούν συγκεκριμένες συγκινησιακές αντιδράσεις. Εξαρτημένα αντανακλαστικά λέγονται· κι αυτά τα είχε υπόψη του άλλες εποχές το κίνημα… Το ότι έναν αιώνα μετά την εφεύρεση του μοντάζ οι εικόνες είναι ακόμα πιο «πετυχημένες» στο κεφαλοκλείδωμα το ξέρουμε· πώς, όμως, να το παραδεχτούν και οι αιχμάλωτοί τους, αναγνωρίζοντας το πως και γιατί πέφτουν θύματα; Πώς ο καθένας μπορεί να αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί (και ατομικά) γι’ αυτήν την εγκληματική, την θηριώδη, διανοητική, ηθική και πολιτική οπισθοδρόμηση όταν είναι σίγουρος ότι έχει καταλάβει (δηλαδή: πιστεύει!), ε;

Τελικά αυτή η εξαφάνιση της κριτικής επί τουλάχιστον 3 δεκαετίες είναι το ισχυρότερο χαρτί των αφεντικών… Δεν μπορούμε, φυσικά, να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω. Μπορούμε όμως, λιγότεροι ή περισσότεροι, το άλλο. Το forward!

Στην τελική δεν είμαστε οι σωτήρες του κόσμου!

Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι;

Δευτέρα 31 Αυγούστου. Στα μέρη μας δεν υπάρχουν τέτοιοι! Στα μέρη μας οι πάντες εκτός από πανέμορφοι είναι και πανέξυπνοι! Οι 999 στους 1000 τέτοιους πανέμορφους και πανέξυπνους είναι βέβαια λειτουργικά αναλφάβητοι· απόγιναν όταν άρχισαν να τιτιβίζουν και να κουτσομπολεύουν στα αντιsocial media… Εννοείται ότι τους εκνευρίζουν αφάνταστα περίπλοκες πραγματικότητες όπως “καπιταλισμός”, “κράτος”, “4η βιομηχανική επανάσταση”, “στρατοβιομηχανικό σύμπλεγμα”, “βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα”, “κρίση / αναδιάρθρωση”… Αυτά είναι παλιά, δεν ισχύουν τώρα λένε· και ξεμπερδεύουν (έτσι νομίζουν).

Εν τω μεταξύ μας είναι ξεκάθαρο – και γίνει σύντομα και σ’ όλους τους υπόλοιπους, όσες / όσους δεν την έχουν ψωνίσει με τους εαυτούς τους – ότι οι φαρμακοβιομηχανίες είναι ένας απ’ τους βασικούς εχθρούς που αντιμετωπίζουμε ήδη. Όχι ο μοναδικός· ένας ανάμεσά τους. Υγιεινιστική τρομοεκστρατεία χωρίς φαρμακοβιομηχανίες θα ήταν αδιανόητη. Φαρμακοβιομηχανίες χωρίς τρομοκρατία επίσης!

Επειδή, λοιπόν, το τι είναι αυτός ο εχθρός θα έπρεπε να είναι ήδη πολύ καλά γνωστό και τεκμηριωμένο αλλά δεν είναι, για όσες / όσους δεν είναι ούτε πανέμορφοι ούτε πανέξυπνοι και καταδέχονται να ερευνούν αντί να πιστεύουν, μεταφέρουμε εδώ το μεγαλύτερο μέρος μιας σύντομης βιβλιοπαρουσίασης. Ο τίτλος του βιβλίου, που εκδόθηκε το 2014 στα αγγλικά, είναι: Φαρμακευτικές, εταιρικό έγκλημα και δημόσια υγεία. Συγγραφείς οι Graham Dukes (νορβηγός, καθηγητής φαρμακολογίας στο πανεπιστήμιο του Όσλο), John Braithwaite (άγγλος, καθηγητής εγκληματολογίας στο εθνικό πανεπιστήμιο της αυστραλίας) και J.P. Moloney.

Ιδού λοιπόν:

Πριν τριάντα χρόνια, ο John Braithwaite εξέδωσε έναν σοκαριστικό απολογισμό της έκτασης και της συχνότητας του εταιρικού εγκλήματος στις φαρμακοβιομηχανίες (: «Το εταιρικό έγκλημα στις φαρμακοβιομηχανίες», 1984). Οι αποδείξεις που έχουν συγκεντρωθεί σ’ αυτό το νέο βιβλίο … διαμορφώνουν μια εξίσου τρομακτική εικόνα. Είναι δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς την έκταση και την ποικιλία των παράνομων πρακτικών: υπερτιμολόγηση των φαρμάκων· κακή χρήση των πατεντών· καταστρατήγηση των νόμων περί ανταγωνισμού· απόκρυψη των στοιχείων για την ασφάλεια των φαρμάκων· ενθάρρυνση της παράνομης συνταγογράφησης· δωροδοκίες γιατρών για να συνταγογραφούν συγκεκριμένα φάρμακα· δωροδοκίες των βιομηχανιών που φτιάχνουν γενόσημα για να σταματήσουν να τα παράγουν. Πέρα απ’ αυτήν την ποικιλία παράνομων ενεργειών, οι συνέπειες είναι επίσης τεράστιες. Με αυτές τις πρακτικές οι φαρμακοβιομηχανίες δεν αυξάνουν απλά τα κέρδη τους. Σκοτώνουν επίσης κόσμο, είτε κάνοντας τα φάρμακα δυσπρόσιτα σ’ αυτούς που τα έχουν ανάγκη, είτε πουλώντας φάρμακα που δεν είναι ασφαλή.

Στα 30 χρόνια που μεσολάβησαν απ’ το πρώτο βιβλίο του Braithwaite, είναι σαφές πως όχι μόνο δεν βελτιώθηκε αυτή η κατάσταση, αλλά ότι έγινε ακόμα χειρότερη. Το 1984 ο Braithwaite είχε φτάσει στο συμπέρασμα ότι “οι 19 απ’ τις 20 μεγαλύτερες αμερικανικές φαρμακευτικές είχαν κάνει σημαντικές δωροδοκίες”. Με δεδομένη αυτή την στατιστική είναι προκλητικό να μαθαίνουμε ότι σήμερα αυτός ο βιομηχανικός κλάδος είναι “λιγότερο ηθικός, λιγότερο καινοτόμος και λιγότερο δεσμευμένος απ’ τη νομοθεσία σε σχέση με μια γενιά πριν”. Οι απάτες στις δοκιμές για την ασφάλεια των φαρμάκων έχουν γίνει “πιο εκτεταμένες και πιο ξετσίπωτες τις τελευταίες δεκαετίες”….

Άντε να καταλάβει τώρα ο κάθε πανέμορφος και πανέξυπνος πόσο ασήμαντος είναι μπροστά στα θηρία που έχει στο ντουλαπάκι του μπάνιου του. Κι άντε να καταλάβει ενώ έχει τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του/της πόσο μηδαμινός/ή είναι μπροστά στα συμφέροντα και στα μεγέθη που έχουν ξεδιπλώσει την τρομοεκστρατεία τους με σημαία τoν covid 19, ακόμα κι όταν (ο δύσμοιρος/η) την χειροκροτάει αυτή την τρομοεκστρατεία, με χέρια και πόδια… Ελπίζοντας, ίσως, ότι τα αφεντικά θα δείξουν έλεος…

Να ένα απαραίτητο βήμα!

Δευτέρα 31 Αυγούστου. Τον Bolsonaro πολλοί εμίσησαν, δίκαια – τους ψυχολόγους του κανείς! Μια καινούργια έρευνα στη βραζιλία ήρθε να καλύψει ένα μεγάλο κενό όχι μόνο στη βιβλιογραφία αλλά και στην επιχειρηματολογία των caradinieri: όσοι δεν εφαρμόζουν τα απαγορευτικά μέτρα για την αντιμετώπιση του covid-19 έχουν αντικοινωνικές τάσεις· είναι αυτό που λέγεται «sociopaths»!

Οι 4 βραζιλιάνοι ερευνητές πήραν ένα δείγμα 1.578 ενηλίκων, και τους έδωσαν διάφορα ερωτηματολόγια. Τα υπόλοιπα τα καταλαβαίνετε υποθέτουμε: «αξιολόγηση» των απαντήσεων, «βαθμολόγησή» τους, κατασκευή ενός αλγόριθμου για να μπουν τα data, και ιδού η καμπύλη των «κοινωνικά ανώμαλων», των sociopaths…

Το περίεργο είναι ότι στα «highlights» αυτής της έρευνας (σημείο 3, επάνω φωτογραφία) οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η αύξηση των κρουσμάτων covid-19 στη χώρα δεν σχετίζεται με την αφοσίωση του κόσμου στα μέτρα ανάσχεσης. Δηλαδή; Δεν φταίνε οι sociopaths για την αύξηση; Γιατί δεν φταίνε; Είναι τόσοι λίγοι; Κι αν είναι τόσο λίγοι γιατί να βγουν στη σέντρα οι άνθρωποι; Υπάρχουν άδειες θέσεις στα ψυχιατρεία «επισκευής ανεύθυνων»;

Άβυσσος η ψυχή των «normal» επιστημόνων… Ακόμα μεγαλύτερη άβυσσος οι μεθοδεύσεις των αφεντικών.

Το μονοπώλιο της αλήθειας 1

Κυριακή 30 Αυγούστου. Είναι συνηθισμένο στους λεγόμενους «επιστημονικούς κύκλους» όταν μια άποψη διαθέτει επιρροή στην πλειοψηφία (μια επιρροή που ποτέ δεν είναι αυθόρμητη αλλά πάντα κτίζεται μέσα στους ‘επιστημονικούς θεσμούς’) να αυτο-θεωρείται σαν η μόνη και γνήσια αλήθεια. Και τα μέλη αυτής της ηγεμονικής τάσης, είτε πρόκειται για την ιατρική, είτε πρόκειται για την φυσική, είτε πρόκειται για την κοινωνιολογία, είτε για την σεισμολογία, να αντιμετωπίζουν τις (μειοψηφικές) διαφορετικές απόψεις με επιθετικότητα· επιδιώκοντας συνήθως την ηθική μάλλον παρά την φυσική τους εξόντωση.

Όταν αυτό το συνηθισμένο αφορά ζητήματα ευρύτερου δημόσιου ενδιαφέροντος, όσοι έχουν την κυρίαρχη άποψη (ή έχουν καταφέρει, με «διάφορους τρόπους» να την εμφανίζουν σαν κυρίαρχη…) μπορεί να εκτραπούν ακόμα και σε ολοκληρωτικές συμπεριφορές. Ο «επιστήμονας – φορέας της αλήθειας / εξουσίας» γαυγίζει και δαγκώνει αν νοιώσει ότι αμφισβητείται. Η εξουσία δελεάζει όσους την αναζητούν· και το να προσφέρει κανείς σε ανθρώπους φιλόδοξους και αριβίστες την δυνατότητα να ασκήσουν έστω και έμμεσα εξουσία είναι για δαύτους η καλύτερη ντρόγκα. Το καλύτερο «φτιάξιμο». Συν, πάντα, τα υλικά οφέλη που αποκομίζουν.

Αυτό το συνηθισμένο συμβαίνει εδώ και μήνες γύρω απ’ τον τσαχπίνη· και έχει αποκτήσει φονικές διαστάσεις. Το πόσες χιλιάδες «ειδικούς» έχουν οι φαρμακοβιομηχανίες στα pay roll τους είναι άγνωστο· αλλά την ευκαιρία που άρπαξαν τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος να επιταχύνουν την μετάβαση στις προδιαγραφές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, αυτήν την ευκαιρία την ζούμε. Και την πληρώνουμε.

Υπάρχουν όμως και οι «αιρετικοί». Συκοφαντημένοι, αποκλεισμένοι, απειλούμενοι μερικές φορές, αλλά υπάρχουν. Το σχεδόν μισής ώρας υποτιτλισμένο στα ελληνικά video (ευχαριστούμε την Ε. για την μετάφραση) που ακολουθεί είναι μια «δήλωση παρουσίας» τέτοιων αιρετικών, κατ’ αρχήν απ’ την γερμανία. Δεν είναι εργάτες, και δεν έχουμε πολιτική συγγένεια. Είναι μέρος της (σημαντικής, παρά τον αποκλεισμό της) εσωτερικής αντιπολίτευσης ενάντια στην υγιεινιστική τρομοκρατία. Εκεί βρίσκεται το ενδιαφέρον τους. Δείτε το, και ακολουθούν κάποιες σκέψεις.

(Ο τρίτος στη σειρά ομιλητής, ο αυστριακός Martin Haditsch, καθηγητής μικροβιολογίας και τροπικών και μεταδοτικών ασθενειών, με σχεδόν 1000 διαλέξεις στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, μας φάνηκε ο πιο ενδιαφέρων).

 

 

Το μονοπώλιο της αλήθειας 2

Κυριακή 30 Αυγούστου. Η πρωτοβουλία της ACU είναι η δεύτερη που προσέχουμε στη γερμανία. Η προηγούμενη, με τίτλο (στα αγγλικά) “Medical Professionals and Sciendists for Health, Freedom and Democracy”) εκδηλώθηκε με τους ίδιους πάνω κάτω στόχους, κάποια στιγμή τον Ιούνιο. Δεν ξέρουμε τις σχέσεις μεταξύ των δύο πρωτοβουλιών. Μας δημιουργούνται όμως ένα ή δύο ερωτήματα, που θα άξιζε να σκεφτούμε. Μπορούν οι αιρετικοί γιατροί, σήμερα, να δημιουργήσουν οι ίδιοι ένα κίνημα ενάντια στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία; Και μπορούν οι αιρετικοί γιατροί, σαν γιατροί, σαν διαχωρισμένοι ειδικοί δηλαδή, να μιλήσουν για ένα θέμα που στο μεγαλύτερο μέρος του χρησιμοποιεί την ιατρική σαν προκάλυψη για να κρυφτούν οι ουσιαστικοί, πολιτικοί σκοποί των τρομοκρατών;

Για το Sarajevo / ασταμάτητη μηχανή το ξέσπασμα αυτής της τρομοκρατικής εκστρατείας δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Αλλά αυτό οφείλεται μάλλον στα «παράξενα» και, κυρίως, θεωρούμενα «περιθωριακά» ενδιαφέροντα της πολιτικής, εργατικής, ανταγωνιστικής κριτικής μας εδώ και πολλά χρόνια. Απ’ την δεκαετία του ’90 ήδη… Για τις πρωτοκοσμικές κοινωνίες, συμπεριλαμβανόμενων των πιο (έτσι νομίζουν…) «εξτρεμιστικών / επαναστατικών κύκλων» τους, επρόκειτο για κυριολεκτικό αιφνιδιασμό. Για να το πούμε ωμά: οι κατά την γνώμη τους «εχθροί του συστήματος» πιάστηκαν με τα βρακιά κατεβασμένα. Κι ένα μεγάλο μέρος τους κρατικοποιήθηκε, δηλώνοντας «πειθαρχημένοι στρατιώτες του πολέμου στον αόρατο (και άγνωστο…) εχθρό».

Υπ’ αυτές τις συνθήκες δεν θα μπορούσε να μιλήσει κάποιος καν και καν για «πολιτικό κενό». Μάλλον η πολιτική αφασία είναι πιο κατάλληλος όρος. Σα να εξαφανίστηκαν τα πάντα απ’ τα μυαλά και τον ορίζοντα, σα να εξαφανίστηκαν ο καπιταλισμός και οι κρίσεις / αναδιαρθρώσεις του, το κράτος σαν κόμμα των αφεντικών, η ιδεολογία, τα μαζικά μέσα εξαχρείωσης, ο ρόλος των αντιsocial media, σαν όλα αυτά να εξαφανίστηκαν λοιπόν με μαγικό τρόπο. Και σα να απέμεινε ένα θέατρο σκιών, παντού το ίδιο, η σκιά της «ανθρωπότητας» απ’ την μια μεριά, η σκιά ενός ιού απ’ την άλλη· και στη μέση οι παίκτες, τα κράτη, βαθιά σπλαχνικά και ανθρωπιστικά, σαν άη Γιώργηδες να προσπαθούν να σκοτώσουν το κτήνος.

Δεν έγινε κάποια ξαφνική διανοητική υποχώρηση. Μάλλον εκδηλωθηκε η πραγματική διανοητική χρεωκοπία σ’ όλο της το μεγαλείο! Τα πιο φτηνά κόλπα της καθεστωτικής δημαγωγίας και του Θεάματος (π.χ. τα φορτηγά με τα φέρετρα…) και οι πιο εξώφθαλμες πρακτικές συγκινησιακής χειραγώγησης (π.χ. τα θανατόμετρα), που μέχρι πριν λίγες δεκαετίες θα γίνονταν καταγέλαστα απ’ την πρώτη στιγμή, τώρα έγιναν αποδεκτά όχι απλά σαν «πραγματικότητα». Αλλά σαν Η “πραγματικότητα”. Η ΜΟΝΗ “πραγματικότητα” που δαγκώνει και ξεσκίζει όποιον τολμήσει να φωνάξει … μα ο βασιλιάς είναι γυμνός!!

Ήταν αναμενόμενο ότι χωρίς συγκροτημένο αντίπαλο η τρομοεκστρατεία θα διέσχιζε και θα έσκιζε διαγώνια όλα τα ιδεολογικά και πολιτικά λείψανα και απολιθώματα του 20ου αιώνα (είτε το καταλαβαίνουν ότι είναι τέτοια είτε όχι). Σε ορισμένες περιπτώσεις οι βιωματικές, ζωϊκές αντιδράσεις ταυτίστηκαν ακαριαία με επιλεγμένες περσόνες του θεάματος, πολιτικού ή οτιδήποτε άλλο. Σε άλλες – τις περισσότερες – έμειναν αδέσποτες, χωρίς προσανατολισμό· ένα είδος πρωταρχικής, ανεπεξέργαστης απόρριψης των ισχυρισμών των τρομοκρατών· αντίδρασης στην κοινωνική ασφυξία των μαζικών κατ’ οίκον φυλακίσεων και των απαγορεύσεων κυκλοφορίας. Πρέπει να είναι εκατοντάδες εκατομμύρια, σ’ όλο τον πλανήτη, όσοι παραβίασαν ή προσπάθησαν να παραβιάζουν τους γενικούς αποκλεισμούς που επέβαλαν τα διαδοχικά πραξικοπήματα. Δεν το έκαναν επειδή ήταν «δεξιοί» ή «αριστεροί» ή “αναρχικοί”, αλλά για πολύ πιο ταπεινούς λόγους. Επειδή ήθελαν να βγάλουν έστω για μια μικρή βόλτα το παιδί τους· επειδή έπρεπε να ποτίσουν το χωράφι τους· ή επειδή ήθελαν να κάνουν μια βουτιά στη θάλασσα…

Δεν έλειψαν μέσα σ’ αυτό 8μηνο τα «σκληρά» επιδημιολογικά στοιχεία που αποδείκνυαν τις πραγματικές διαστάσεις της επικινδυνότητας του covid-19! Το αντίθετο: υπήρχαν πάντα. Τολμάμε να πούμε, μάλιστα, ότι εξ αρχής μόνο τέτοια στοιχεία υπήρχαν! Είτε απ’ την Wuhan και την κίνα (για όποιον απαλλασσόταν απ’ την κατασκευασμένη στη δύση «υποψία» ότι «εκεί πεθαίνουν χιλιάδες και το κρύβουν»). Είτε απ’ το κρουαζιερόπλοιο Diamond Princess… Το θυμάται κανείς αυτό; Όχι βέβαια! Θάφτηκε έντεχνα, ξεχάστηκε… Κι όμως η επιδημία σε ένα κλειστό περιβάλλον 3.711 ατόμων (εκ των οποίων οι 2.666 επιβάτες, στην συντριπτική τους πλειοψηφία ηλικιωμένοι…) εκδηλώθηκε την πρώτη εβδομάδα του Φλεβάρη του 2020… Πριν το Bergamo!!! Η πιο κατάλληλη περίπτωση για να φανεί τι είναι τι… (Βρείτε, αν θέλετε, τα αδιαμφισβήτητα πραγματικά δεδομένα της μεταδοτικότητας και της φονικότητας του covid 19 μεταξύ 2.666 συνωστισμένων ηλικιωμένων, του κατεξοχήν δήλαδη ευάλωτου υποκειμένου, στο Diamond Princess…)

Η αλήθεια για την πολύ περιορισμένη και προσανατολισμένη φονικότητα του covid-19 ήταν ιατρικά εξακριβωμένη απ’ την αρχή! Η πολιτική αφασία όμως, καθώς και οι προϋπάρχουσες μαζικές υγιεινιστικές φοβίες ήταν (και είναι) εντελώς διαφορετικά ζητήματα.

Το μονοπώλιο της αλήθειας 3

Κυριακή 30 Αυγούστου. Απέναντι σ’ αυτά τα «εντελώς διαφορετικά ζητήματα», που έχουν αποδειχθεί το γόνιμο έδαφος που προσπάθησε να ισοπεδώσει εντελώς το τρομοκρατικό carpet bombing, λέμε ότι πως όχι, δεν είναι οι αιρετικοί γιατροί που μπορούν ή πρέπει να απαντήσουν! Δεν είναι οι αιρετικοί γιατροί που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή αμφιβολία σ’ εκείνο το πρωτοκοσμικό βλέμμα που «κολάει» στα φέρετρα του Bergamo χωρίς να αναρωτηθεί καχύποπτα γιατί του τα δείχνουν τόσο επίμονα, και γιατί δεν του έδειξαν ποτέ φέρετρα απ’ το αφγανιστάν, το ιράκ ή την Παλαιστίνη! Ούτε είναι οι αιρετικοί γιατροί που μπορούν να προκαλέσουν διανοητική και ηθική εκπυρσοκρότηση όταν οι κοινωνικές σχέσεις αναγορεύονται σε μολυσματικές, κι όταν οι πολιτικές βιτρίνες διατάζουν δεν είστε υγιείς, πρέπει να συμπεριφέρεσθε σαν να είστε άρρωστοι!

Οι αιρετικοί γιατροί μπορούν να βοηθήσουν (και βοήθησαν!!!) υποδεικνύοντας επίμονα την αλήθεια που κρυβόταν και κρύβεται ακόμα πίσω απ’ το προπέτασμα καπνού της θανατολαγνείας, της συστηματικής τρομοκρατίας, των συμφερόντων των big pharma, των big tech και των big insurance… Αλλά ούτε μπορούν ούτε θα έπρεπε να υποκαταστήσουν όλα όσα «πουλήθηκαν» επί 3 δεκαετίες για χάρη αυτών των υπερφίαλων και διανοητικά ανάπηρων Εγώ του νεοφιλελευθερισμού, των συμβιβασμένων μέσα στις φαντασιώσεις τους Εαυτών – Κεφάλαιο!

Σ’ αυτά θα επανέλθουμε… Γιατί είναι πάντα εδώ γύρω· και παντού.

(φωτογραφία: Γιαπωνέζικη ιδέα και εφαρμογή: τυπώνεις το χαμόγελό σου στη μάσκα, έτσι ώστε να εκδηλώνεται η ζεστασιά σου…  Πριν πείτε την ιδέα γελοία μπείτε στη μεριά ενός μέσου εθελοντή του μασκαρέματος· όχι των επίδοξων ληστών που κυκλοφορούν στα αντιsocial media.

Λοιπόν, το μεγαλύτερο προσόν αυτής της ιδέας δεν είναι ότι μαζί με την “προστασία της υγείας” και την “επίδειξη κοινωνικής ευθύνης” φοράς και την αιώνια χαρά. Αλλά το ότι όταν βγάλεις τη μάσκα μπορείς να την κοιτάξεις να σου γελάει μόνη της· και να βάλεις, επιτέλους, τα κλάματα: σε κοροϊδεύει, δηλαδή σε κοροϊδεύεις…)

Ένας (ακόμα) εθνικός θρίαμβος! (1)

Κυριακή 30 Αυγούστου. Ναι: αν πάρει κανείς τοις μετρητοίς την εθνικά συντονισμένη δημαγωγία, το ελλαδιστάν νίκησε τον αιώνιο εχθρό σε ευρωπαϊκό γήπεδο «πολλά – μηδέν»! «η ε.ε. καταδίκασε την τουρκία», «κυρώσεις στο τραπέζι», η διαβολική Merkel δήλωσε «όλη η ε.ε. είναι στο πλευρό της ελλάδας και της κύπρου»…. Μόνο ο Τσώρτσιλ δεν αναστήθηκε για να πει το γνωστό «οι ήρωες πολεμούν σαν έλληνες» (αλλά μόνο πριν το ’44…). Κλπ κλπ. Ήταν, λοιπόν, ένας θρίαμβος του φωτός επί του σκότους, του δίκαιου επί του άδικου…. «Aν»…. Αν η εθνική δημαγωγία περιέχει έστω κάποιους κόκους αλήθειας… Περιέχει όμως;

Κατ’ αρχήν ο ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλας, παρεάκι με τον υπ.εξ. της νότιας κύπρου Χριστοδουλίδη (θα επανέλθουμε στη συνέχεια γι’ αυτό το «μικρό ελληνικό κράτος»…) μπήκαν στο στίβο του «άτυπου συμβουλίου εξωτερικών» της ε.ε. για να κάνουν εκβιασμό. Σαν κοινοί ποινικοί: αν δεν … τότε δεν υπογράφουμε κοινή πρόταση για την λευκορωσία!

Η αντιμετώπιση του Λουκασένκο είναι πολύ σοβαρό ζήτημα για την ε.ε. Πρώτον επειδή αφορά τις σχέσεις της και με την Μόσχα. Και δεύτερον επειδή – όπως συμβαίνει μόνιμα στο κλαμπ – τα ανατολικοευρωπαϊκά αφεντικά έχουν διαφορετικά συμφέροντα και απόψεις σε σχέση με την γερμανία ή και την γαλλία γι’ αυτές τις σχέσεις.

Το να εμφανίζεται λοιπόν το ελληνικό δίδυμο ρημαδοΓου(αϊ)Νικόλα / Χριστοδουλίδη για να εκβιάσουν (όπως ξαναείχαν κάνει σε προηγούμενη άτυπη σύνοδο) είναι ο ορισμός του «καλώς τους κουτσαβάκηδες της ανατολικής Μεσογείου!». Μ’ αυτά τα δεδομένα τα υπόλοιπα κράτη-μέλη, παρότι επίσης έχουν διαφορετικές απόψεις (και συμφέροντα) σε σχέση με την Άγκυρα, έπρεπε «κάτι να κάνουν». «Κάτι να δώσουν» σ’ αυτούς τους μικρομαφιόζους. Κάτι που να μπορούν οι γύπες να το πουλήσουν στα εθνικά τους κοπάδια σαν «εθνική επιτυχία».

Τους έδωσαν λοιπόν: «συμπαράσταση» και «θα δούμε για κυρώσεις σ’ ένα μήνα», στην έκτακτη σύνοδο κορυφής της ε.ε. με θέμα τις σχέσεις της με την τουρκία…

Μόνο που η «συμπαράσταση» δεν είναι «τι ωραίοι και δίκαιοι που είναι οι έλληνες» όπως πουλιέται το παραμύθι στο εσωτερικό. Η θρυλική δήλωση της διαβολικής Merkel, που την μετέτρεψε προς στιγμή σε ακλόνητο στήριγμα του ελλαδιστάν, ΔΕΝ ήταν «υποστηρίζουμε τους έλληνες». Ήταν «υποστηρίζουμε τους έλληνες όπου έχουν δίκιο». Μεγάλη η διαφορά, δε νομίζετε; Διότι πού έχουν δίκιο οι έλληνες; That’s a good question που λένε και οι Ινουί! Και πού έχουν άδικο; That’s a better question….

Όσο για το «θα δούμε σ’ ένα μήνα», μπορεί μεν να λειτουργεί σαν πίεση προς την Άγκυρα, όμως … σε ένα μήνα τι εκβιασμό θα μπορεί να κάνει ο ρημαδοΚούλης; Ότι θα κρατήσει την ανάσα του; Σε ένα μήνα λοιπόν, όπου το μόνο θέμα συζήτησης θα είναι το «ε.ε. –τουρκία», η ελληνική ιμπεριαλιστική ιδιάζουσα θρασύτητα θα έχει γύρω της όλους τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς ιμπεριαλισμούς και τα συμφέροντά τους· αυτά που είχε και πριν μια βδομάδα ή ένα μήνα.

Οπότε;

Ένας (ακόμα) εθνικός θρίαμβος! (2)

Κυριακή 30 Αυγούστου. Εκείνο που κάνει ακόμα πιο γελοίο το ελληνικό / ελληνοκυπριακό καουμποϊλίκι (και την «επιτυχία» του) είναι το ποιόν του κράτους που εκπροσωπούσε ο δεύτερος εκβιαστής, ο Χριστοδουλίδης. Εδώ και μια βδομάδα η Λευκωσία έχει γίνει παγκόσμιο θέμα μετά τις αποκαλύψεις που έκανε το al Jazeera για το είδος των πλούσιων που παίρνουν την «χρυσή βίζα» απ’ τις υπηρεσίες της Λευκωσίας. Από high λωποδύτες μέχρι καταζητούμενους, και κάθε άλλο καρυδιάς καρύδι με χοντρό πορτοφόλι.

Δεν είναι ένα «εσωτερικό» ζήτημα διαφθοράς που αρχίζει και τελειώνει στα σύνορα ενός κράτους. Η «χρυσή βίζα» σημαίνει ευρωπαϊκά διαβατήρια (για όλη την οικογένεια του αιτούντος, ανιούσα και κατιούσα) άδειες παραμονής, άδειες ελεύθερης μετακίνησης εντός ζώνης Σένγκεν… Με δυο λόγια η νοτιοκυπριακή εκδοχή της «χρυσής βίζας» και οι αποκαλύψεις (προφανώς δεν ήταν άγνωστα όλα όσα αποκάλυψε με επίσημα έγγραφα το al Jazeera – απλά τώρα δεν μπορούν να κρυφτούν) έχουν γίνει ευρωπαϊκό πρόβλημα – και σοβαρό πρόβλημα στις σχέσεις της Λευκωσίας με την ε.ε. Ενδεικτικά απ’ τον χθεσινό νοτιοκυπριακό «πολίτη»:

Σε τοξικό εσωτερικό περιβάλλον ενόψει βουλευτικών εκλογών σε μόλις 8 μήνες, η κυπριακή κυβέρνηση του Νίκου Αναστασιάδη βρίσκεται ξανά στο μάτι του κυκλώνα για τα «χρυσά διαβατήρια». Αυτή τη φορά, όσα βγήκαν στο φως διεθνώς μετά τη διαρροή χιλιάδων εγγράφων του Υπουργείου Εσωτερικών με ονόματα και στοιχεία, θέτουν σε σοβαρή δοκιμασία τις πολιτικές σχέσεις της Λευκωσίας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στις προθέσεις των Βρυξελλών, σύμφωνα με τη δήλωση του αρμόδιου επιτρόπου Ντιντιέ Ρέιντερς, είναι η εξέταση νομικών μέτρων για παράβαση του κοινοτικού δικαίου. Ανεξαρτήτως των προσαρμογών που επιχειρεί εκ των υστέρων να κάνει η κυπριακή κυβέρνηση, η Κύπρος στιγματίζεται μόνιμα πλέον ως «προβληματικό» κράτος μέλος.

Οι δηλώσεις Ρέιντερς έγιναν στο Al Jazeera (27/8) κατά τρόπο που εξανεμίζουν σε μεγάλο βαθμό και την αρχική αντίδραση της κυβέρνησης Αναστασιάδη για τη σκοπιμότητα των αποκαλύψεων. Διεθνώς η κυβέρνηση γίνεται ελάχιστα πιστευτή. Αντιθέτως, οι θέσεις της Κομισιόν επιβεβαιώνουν ότι η κατάσταση έφθασε πλέον στο απροχώρητο: όποια κι αν είναι η επιχειρηματολογία της Λευκωσίας, το λεγόμενο επενδυτικό πρόγραμμα έναντι πολιτογραφήσεων πρέπει να κλείσει και όλοι οι φάκελοι να ελεγχθούν αναδρομικά και εξονυχιστικά με σκοπό την ανάκληση των ευρωπαϊκών διαβατηρίων.

Με δυο λόγια: η Λευκωσία πρέπει να κρεμαστεί ανάποδα για να αδειάσουν οι τσέπες και τα συρτάρια της. Θα φάει κυρώσεις!… 

Ή, άλλο άρθρο:

…Υπάρχει κάτι ακόμα πιο ντροπιαστικό από τις ίδιες τις αποκαλύψεις του Al Jazeera και τον πρωτόγνωρο, ακόμα και για τα δικά μας δεδομένα, διασυρμό της Κύπρου;

Φοβάμαι πως ναι. Και δεν είναι καν οι γελοιότητες της κυβέρνησης να αναλώνεται σε τραγελαφικές «εξηγήσεις» – γενικόλογες, αόριστες και κυρίως παραπλανητικές δυστυχώς – οι οποίες δυσχεραίνουν τη θέση μας και μας καθιστούν ακόμη περισσότερο άχθος παρά μέλος της ΕΕ.

Είναι το θράσος. Το απύθμενο θράσος με το οποίο συνεχίζεται η κοροϊδία, προς τα μέσα και προς τα έξω. Διότι μόνο θράσος μπορεί να είναι την ώρα που και η EE ετοιμάζεται να κινηθεί εναντίον μας, η Πολιτεία να εξαγγέλλει έρευνες για να βρει ποιος έδωσε τα στοιχεία!

Να διώξει αυτόν που τα απεκάλυψε.

… Με άλλα λόγια, ένα ευνομούμενο (τάχα) κράτος – το «τάχα» για τη μετοχή και το επίθετο εξίσου, διότι ειδικά στο διάστημα που μιλάμε είναι γιάφκα κομπιναδόρων περισσότερο – αυτό λοιπόν το θλιβερό πια μόρφωμα, μπροστά στην αποκάλυψη του μεγαλύτερου σκανδάλου των τελευταίων δεκαετιών ειδικά σε σχέση με το διεθνές του κύρος, αντί να κινηθεί εναντίον των ενόχων, κινείται εναντίον εκείνων που το αποκάλυψαν! 

… Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κατάντημα για ένα κράτος το οποίο ισχυρίζεται ότι είναι δημοκρατικό και σύγχρονο να μετατρέπεται σε υποχείριο του όποιου βαθέως κράτους εντός του και οι υπηρεσίες του να το εξευτελίζουν και να εξευτελίζονται έτσι ως τελευταία υποχείρια αυτού του σκοτεινού παρασκηνίου. 

Κι άλλοι εις τα ευρώπας πουλάνε «χρυσά διαβατήρια»… Κι άλλοι μαζεύουν φρέσκο χρήμα χωρίς να ρωτάνε πολλά για την προέλευσή του… Φαίνεται όμως ότι οι νοτιοκύπριοι αδελφοί το απογείωσαν αυτό το κόλπο· σε βαθμό κακουργηματικής ξεφτίλας.

Αυτήν την κυβέρνηση / αυτό το κράτος εκπροσωπώντας ο Χριστουλίδης έκανε τσαμπουκά και εκβιασμό στους άλλους υπ.εξ. παρέα με τον ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλα… Πώς σας φαίνεται; Πώς θα τον / τους κοιτούσαν;

(Η ελληνική εκδοχή αυτού του κόλπου με τις «χρυστές βίζες» τι «θησαυρούς» να κρύβει άραγε;)

Μέση Ανατολή

Σάββατο 29 Αυγούστου. …Τι έχει να προσθέσει το Αμπού Ντάμπι στον λογαριασμό του Τελ Αβίβ; Τα λεφτά; Δεν έχει ανάγκη το ισραηλινό κράτος… Την επιρροή του στους άραβες; Αστεία πράγματα! Μπορεί όμως να του προσφέρει έδαφος. Στρατιωτικές βάσεις – ναι, αυτό είναι σοβαρό!

… Ο ισραηλινός μιλιταρισμός προωθείται επίσημα και “αυτοπροσώπως” στην αραβική χερσόνησο και στον Περσικό, επειδή – υποθέτουμε… – δεν έχει πια εμπιστοσύνη στον “αμερικανικό παράγοντα”.

Αυτά γράφαμε μεταξύ άλλων πριν δυο βδομάδες (: φτηνό θέατρο, αιμοβόρα παράσταση). Και να που τελικά «παραβιάσαμε ανοικτή πόρτα»… Οι προετοιμασίες μεταξύ ειδικών της πετροχούντας και του απαρτχάιντ έχουν ξεκινήσει – για την εγκατάσταση δύο ισραηλινών βάσεων ηλεκτρονικής κατασκοπείας στο νησί Socotra….

Το νησί έχει στρατηγική θέση – το δείχνει ο πάνω χάρτης. Μια λεπτομέρεια μόνο: δεν ανήκει στον τοξικό του Αμπού Ντάμπι! Ανήκει στην υεμένη… Αυτό που έχει συμβεί είναι ότι οι μισθοφόροι του ενός τοξικού (των εμιράτων) αφού συγκρούστηκαν κάμποσες φορές με τους μισθοφόρους του άλλου τοξικού (του Ριάντ) αν και είναι σύμμαχοι στην κατοχή ενός τμήματος της υεμένης, κατέλαβαν το Socotra· και τώρα το «νοικιάζουν» επίσημα στους καινούργιους συμμάχους του bin Zayed… Προφανώς οι φύλακες του διεθνούς δικαίου βγάζουν τον σκασμό – έχουν βγει τα μεγάλα μαχαίρια…

Τέλος καλό όλα καλά λοιπόν για την πανηγυρική είσοδο των εμιράτων στον άξονα; Χμμμ… Προκύπτουν ορισμένα ζητηματάκια. Πρώτον, ότι το απαρτχάιντ Τελ Αβίβ δεν προσάρτησε μεν προς το παρόν την δυτική Όχθη (την οποία θεωρεί πάντως ότι έχει στο πιάτο), «προσαρτά» όμως έμμεσα έδαφος άλλου κράτους, του υεμενίτικου. Απο εδώ και στο εξής οι Houthis έχουν νόμιμο δικαίωμα να κτυπούν ισραηλινούς στόχους…

Βέβαια στην υεμένη γίνεται πόλεμος. Από εδώ αρχίζει το δεύτερο ζητηματάκι. Οι Houthis (υποστηριζόμενοι απ’ την Τεχεράνη και την Χεζμπ’ Αλλάχ) έχουν αρχίσει εδώ και μήνες αντεπίθεση, και προχωρούν σταθερά ανακαταλαμβάνοντας εδάφη απ’ τους κατοχικούς των δύο μισθοφόρων. Κτύπησαν και κτυπάνε βαθιά μέσα στην σαουδαραβική επικράτεια· έχουν δηλαδή ένα κάποιο know how τηλε-κτυπημάτων, που μπορεί να βελτιωθεί…

Έτσι ερχόμαστε στο τρίτο ζητηματάκι. Το Τελ Αβίβ θέλει το Socotra εναντίον ποίου; Εναντίον της χιλής ίσως; Ή μήπως εναντίον της βόρειας κορέας; Όχι. Εναντίον του ιράν σίγουρα. Και εναντίον των θαλάσσιων «δρόμων του μεταξιού» του Πεκίνου….Εκείνοι που υποστηρίζουν το ευρασιατικό project τι θα κάνουν άραγε; Θα σταυρώσουν τα χέρια;

Και τώρα η ερώτηση του ενός δισεκατομυρίου ή του μισού ευρώ, ανάλογα πόσο κοστολογείται το τομάρι σας: πώς σας φαίνονται τέτοιες εξελίξεις; Αν η ιδέα που έχετε περί παγκοσμίου πολέμου είναι οι epic σχετικές ταινίες του β παγκόσμιου, δεν έχετε πιάσει τίποτα. Η ισραηλινή εισβολή στην υεμένη (περί αυτού πρόκειται!) δεν μοιάζει με την γερμανική εισβολή στην πολωνία… Όμως «αθόρυβα» ή όχι και τόσο οι «τεκτονικές πλάκες» κινούνται. Με θέαμα και ιδεολογία, με παραπληροφόρηση ή σιωπές, η συγκρουσιακή κίνηση προχωράει.

Πώς σας φαίνονται αυτά; Προτροπή για λούφαγμα; Νηστεία και προσευχή;

(Υ.Γ. Για άγνωστους λόγους η Μόσχα «φορτώνει» τις τελευταίες ημέρες τις βάσεις της στη συρία. Όταν λέμε «φορτώνει» το εννοούμε: δεκάδες στρατιωτικά μεταγωγικά αεροπλάνα, με άγνωστο (σ’ εμάς τους περιθωριακούς) φορτίο, πηγαινοέρχονται απ’ τη ρωσία στη συρία μέσω τουρκικού εναέριου χώρου.

Τί είναι αυτά που ξεφορτώνονται στη ρωσική βάση στο Khmeimim; «Κοιτάνε» προς το εσωτερικό της συρίας; «Κοιτάνε» προς την θάλασσα, προς την ανατολική Μεσόγειο; Όταν και αν μάθουμε θα σας πούμε.

Γίνονται και μερικά ακόμα «πραγματάκια» στο ξεχασμένο (;) συριακό πεδίο μάχης· γι’ αυτά προσεχώς.

Πού είχαμε μείνει; Αν ναι: σε ακριβές ή φτηνές ερωτήσεις…)

Περί εργατικής αντιπληροφόρησης…

Σάββατο 29 Αυγούστου. Η ασταμάτητη μηχανή δεν διεκδικεί δάφνες (έτσι κι αλλιώς, σαν αυτό που είναι , μια ιστοσελίδα, δεν μπορεί να διεκδικήσει τίποτα!!!). Έχει όμως κάθε δικαίωμα και, κυρίως, πολιτικό καθήκον να υποστηρίξει τόσο την εργατική αξιοπιστία της όσο και την ακρίβεια των τεκμηρίων που στηρίζουν την κριτική της.

Είναι καθήκον άμυνας! Κι αυτό επειδή κάποια στιγμή μπορεί ο τεταρτοαυγουστιανός του ’20 και το δικαστικό του σώμα, “πάνω ή κάτω απ’ το τραπέζι”, να κτυπήσει με την κατηγορία της “συνωμοσιολογίας”. Ή οτιδήποτε άλλο σκεφτεί το κράτος και τα αφεντικά του για να “δικαιολογήσουν” την λογοκρισία τους… Ξέρουμε και ξέρετε καλά ποιό θα είναι το πραγματικό κίνητρό τους αν αποφασίσουν να κτυπήσουν…

Με διαδοχικά σχόλια και κριτικές η ασταμάτητη μηχανή έχει αντι-πληροφορήσει συστηματικά όποιον / όποια ενδιαφέρεται για το ότι οι φαρμακοβιομηχανίες που ετοιμάζονται να μας σώσουν έχουν εξασφαλίσει νομική ασυλία για τις “παρενέργειες” των φαρμάκων / εμβολίων τους – όποιες κι αν είναι αυτές!!! Αυτό το έκανε η ασταμάτητη μηχανή μακράν πρώτη από οποιονδήποτε άλλο στην επικράτεια του ελλαδιστάν. Δεν διεκδικεί βραβείο. Αν, όμως, έχουμε την κριτική μας σε πλήρη ετοιμότητα και αυστηρότητα είναι επειδή έχουμε αναλύσει απ’ την αρχή τι είναι και τι υπηρετεί η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία!!! Δεν ανησυχήσαμε καιροσκοπικά στη μέση της διαδρομής· σημαδεύουμε απ’ την αρχή της!

Και ω η εκδίκηση της Ιστορίας!!! Κάποιοι πιο mainstream “τσίμπησαν” το θέμα (της ασυλίας) απ’ την ασταμάτητη μηχανή, το έψαξαν, εξακρίβωσαν ότι είμαστε ακριβείς… και το ζήτημα έχει αρχίσει πλέον να διαχέεται… Έτσι ώστε διάφοροι φίλοι της καραντίντας να έχουν αρχίσει να φοβούνται για το τι τους περιμένει με τα εμβόλια. Μπααααα; Σοβαρά; Έλα ρε; Τελικά ζούμε σε καπιταλισμό και το κράτος δεν είναι αντικαπιταλιστικό; (!!!!)

Για λόγους ιστορικής συνέχειας και ακρίβειας ας θυμίσουμε μερικές στιγμές της πιο εστιασμένης αναφοράς μας στο ζήτημα “εμβόλιο”, η οποία, όπως θα ξέρετε, προχώρησε κάτω απ’ τα ατέλειωτα μπινελίκια και ουρλιαχτά των “επαναστατών” φίλων της καραντίνας. Δεν θα ήταν άχρηστο να τις ξαναδείτε αυτές τις στιγμές:

– Την Παρασκευή 3 Ιούλη, κάτω απ’ τον τίτλο φάρμακα, μπίζνες και νομοθεσίες 1, ενημερώναμε για την αμερικανική νομοθεσία ασυλίας στις φαρμακοβιομηχανίες, ήδη απ’ το 1986· και για την ανανέωση και επιβεβαίωση αυτής της ασυλίας με δικαστική απόφαση τον Φλεβάρη του 2011, με την απόρριψη της αγωγής της οικογένειας Bruesewitz (που είχε γίνει το 1992! σχεδόν 20 χρόνια χρειάστηκε η απόρριψη…) κατά της φαρμακοβιομηχανίας Lederle Laboratories, για τις μόνιμες παρενέργειές του και τις σοβαρές βλάβες που προκάλεσε το “τριπλό εμβόλιο” της εν λόγω εταιρείας στην κόρη τους Hannah όταν το έκανε, 2,5 χρονών…

– Την Δευτέρα 27 Ιούλη, υπό τον τίτλο το ‘πε και ο γιατρός! αναφερόμενοι σε συνέντευξη του Gates στο αμερικανικό καθεστωτικό cnbc (για την οποία είχαμε και το link…) τονίζαμε την φράση του, για τα εμβόλια mRNA που προωθεί για να τα υποστεί το σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού:

… Αν έχουμε παρενέργειες σε 1 ανά 10.000, ξέρετε, θα υπάρξουν 700.000 άνθρωποι που θα υποφέρουν απ’ αυτές… Οπότε η απόφαση ότι «εντάξει, προχωράμε μ’ αυτό το εμβόλιο» και το κάνουμε σ’ όλο τον κόσμο, χρειάζεται την εμπλοκή των κυβερνήσεων, γιατί θα υπάρχει κάποιος κίνδυνος και θα χρειαστούν αποζημιώσεις…

Σαφές; Σαφέστατο!!!

– Την Κυριακή 9 Αυγούστου, κάτω απ’ τον τίτλο αυτές είναι οι ύαινες, αυτή είναι η αγέλη τους· αυτή και η ανοσία τους!, επανήλθαμε, αυτή τη φορά συγκεκριμένα για την συμφωνία νομικής ασυλίας που απαιτεί και έχει εξασφαλίσει η AstraZeneca απ’ την ε.ε. (άρα και το ελλαδιστάν…) για τα θρυλικά εμβόλια που έ-έ-έρχονται τον Δεκέμβρη. Θα πρέπει να το (ξανα)διαβάσετε όλο· εδώ μεταφέρουμε την αρχή εκείνου του σχολίου:

“… Στα συμβόλαια που κλείνουμε ζητάμε απαλλαγή από αστικές ευθύνες και αποζημιώσεις. Είναι εύλογο για τα περισσότερα κράτη να σηκώσουν αυτό το ρίσκο στις δικές τους πλάτες, αφού πρόκειται για το εθνικό τους συμφέρον… Κοιτάξτε, πρόκειται για μια ειδική περίπτωση όπου εμείς, σαν εταιρεία, απλά δεν μπορούμε να πάρουμε την ευθύνη αν … σε τέσσερα χρόνια το εμβόλιο αρχίσει να έχει παρενέργειες…”

Αυτά δήλωσε πρόσφατα στο reuters ο Ruud Dobber, ceo της μεγάλης αγγλικής φαρμακοβιομηχανίας AstraZeneca…

Δεν υπάρχει καμμία περίπτωση “διάψευσης”, “κουκουλώματος” ή κατηγορίας εναντίον μας ότι “συνωμοσιολογούμε”: τις δηλώσεις του Dobber είχε δημοσιεύσει το καθόλα ευυπόληπτο reuters στις 30 Ιούλη… Σημειώστε οπωσδήποτε κι αυτό: ο ceo μιλάει για παρενέργειες του συγκεκριμένου εμβολίου που μπορεί να εμφανιστούν ακόμα και μετά από χρόνια!

– Την Κυριακή 23 Αυγούστου, υπό τον τίτλο φάρμακα και φαρμάκια 2 παρουσιάσαμε τα highlights απ’ το ποινικό μητρώο της AstraZeneca!… Αρκετά πλούσιο… Εγγύηση για το ότι πρόκειται για μια φαρμακοβιομηχανία που, όπως όλες οι υπόλοιπες, φτιάχνει τώρα σε χρόνο dt ένα εμβόλιο / σωτηρία που είναι αρκετά πιθανό (και πάντως καθόλου δεν μπορεί να αποκλειστεί) ότι θα έχει σοβαρές παρενέργειες… Τις σοβαρές παρενέργειες τις έχει «πετύχει» και με άλλα φάρμακά της των οποίων οι δοκιμές κράτησαν το προβλεπόμενο απ’ τα πρωτόκολλα μακρύ χρόνο· κι όχι το «στο πόδι», όπως τώρα…

– Την Δευτέρα 24 Αυγούστου παρουσιάσαμε μια λίγο παλιότερη υπόθεση, με αντι-γριπικό εμβόλιο της novartis που απαγορεύτηκε (για λίγο) στην ιταλία, λόγω φονικών παρενεργειών. Τελικά το εμβόλιο επιτράπηκε επειδή η novartis απέδειξε ότι οι θάνατοι ήταν «μέσα στα αναμενόμενα»… Όντως, τέτοιου είδους «αναμενόμενα» επιτρέπονται…