Year: 2020

Jarabi

Δευτέρα 21 Σεπτέμβρη. Παλιά γνώριμη η Sona Jobarteh σ’ ένα βίντεο του περασμένου Ιούλη, όπου η cora και η φωνή της επενδύουν στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής στην γκάμπια.

Προσοχή, αυτοκρατορία στο βάθος!

Δευτέρα 21 Σεπτέμβρη. Αυτός ο ισπανός «υπ.εξ» της ε.ε. δείχνει να έχει τα προσόντα να κερδίσει την ειρωνεία της ασταμάτητης μηχανής. Καταλαβαίνει εύκολα ο καθένας βέβαια ότι το κάθεσαι σε μια τόσο καλοπληρωμένη καρέκλα, με τόσο εντυπωσιακό τίτλο («υπουργός εξωτερικών της ε.ε.» – ουάου! – ώστε υπάρχει τέτοιο πράγμα;) χωρίς να μπορείς να κάνεις τίποτα σπουδαίο, σε αναγκάζει να συντηρείσαι με δηλώσεις. Όχι υποχρεωτικά πετυχημένες.

Αλλά αυτή πριν σχεδόν μια βδομάδα (στις 15 Σεπτέμβρη), μιλώντας στο ευρωκοινοβούλιο, δικαιούται μια θέση στην ιστορία (άγνωστο όμως ποια ιστορία ακριβώς). Τι είπε ο Joseph Borrel; …Γενικά μιλώντας μπορούμε να πούμε ότι η ευρώπη αντιμετωπίζει μια κατάσταση κατά την οποία επιστρέφουν οι παλιές αυτοκρατορίες… Η ρωσία, η κίνα και η τουρκία επιστρέφουν και έχουν μια συγκεκριμένη προσέγγιση για τις άμεσα γειτονικές τους περιοχές και, επίσης, για όλο τον πλανήτη…

Σαν ισπανός πολιτικός ο κυρ Borrel έχει ένα ελαφρυντικό για τις ανησυχίες του. Υπάρχει περίπτωση να «επιστρέψει» και η αραβική αυτοκρατορία, που στην ιβηρική (και όχι μόνο) μόνο καλά έκανε; Ή μήπως με λίγο σπρώξιμο υπάρχει περίπτωση να «επιστρέψει» η ισπανική αυτοκρατορία; Σηκώνουνε τα χέρια… Άβυσσος η ψυχή και το μυαλό τέτοιων καλοπληρωμένων παρασίτων που είτε ζουν είτε αντιλαμβάνονται το μέλλον μέσα απ’ τις μορφές του παρελθόντος!

Το γεγονός είναι ότι τα ευρωπαϊκά καπιταλιστικά κράτη, γεμάτα νοσταλγία τα περισσότερα για τα παλιά τους μεγαλεία, δυσκολεύονται έως αδυνατούν να κατανοήσουν πως το ευρασιατικό project είναι καθαρόαιμο τέκνο της καπιταλιστικής εξέλιξης που και τα ίδια υπηρέτησαν και υπηρετούν. Δίδυμο αδέλφι είναι η ιμπεριαλιστική μεγαλομανία κρατών όπως το αγγλικό, το γαλλικό και το αμερικανικό, που διαπιστώνουν όλο και πιο καθαρά ότι για να συντηρήσουν την ηγεμονία / τις ηγεμονίες που είχαν στον 20ο αιώνα θα πρέπει αργά ή γρήγορα να επιτεθούν στους «αναθεωρητές» της άλλοτε δυτικής «παγκόσμιας τάξης».

Τι άλλο μπορεί να κάνει η ε.ε. με αυτήν την παλιοκατάσταση της «επιστροφής των αυτοκρατοριών»; Έχει έναν υπερυπουργό «εξωτερικών» χωρίς αντικείμενο, και 27 εθνικούς υπ.εξ. με τους περισσότερους ανάμεσά τους να διαγωνίζονται στο πως θα κρύψουν τους φόβους τους. Άλλοι απέναντι στην κίνα, άλλοι απέναντι στη ρωσία, και κανα δυο απέναντι στην τουρκία.

Πράγματι, παλιοκατάσταση!

Flat mind 1

Δευτέρα 21 Σεπτέμβρη. Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το πως άνθρωποι που φαίνονται έλλογοι στην καθημερινή ζωή τους είναι δυνατόν να αποδίδουν τον covid-19 … στις τεχνολογίες επικοινωνιών 5G! Ακόμα χειρότερα όταν αυτές απλά δεν έχουν εγκατασταθεί ακόμα στα δυτικά κράτη!

Πριν μερικούς μήνες, στην Καλαμάτα, όπου γινόταν δοκιμαστική / πειραματική εγκατάσταση κεραιών 5G (της Huawei), έξαλλοι κάτοικοι απαίτησαν (και πέτυχαν) την διακοπή της με το επιχείρημα ότι … θα μειωθεί η γονιμότητα των ελλήνων (εξ αιτίας της ακτινοβολίας…), όχι όμως και των μεταναστών στην ίδια περιοχή, με αποτέλεσμα … τον αφελληνισμό αυτού του ιστορικού λίκνου του ελληνισμού που λέγεται «Μεσσηνία». Βλακεία με περικεφαλαία – μαζική ωστόσο τόσο όσο χρειαζόταν το δημοτικό συμβούλιο να την υιοθετήσει. (Ο πρεσβευτής Pyatt σίγουρα θα χάρηκε…)

Τώρα, με το νέο θεώρημα περί 5G που γεννάει «φονικούς ιούς», εμφανίζονται καινούργια παραμύθια: ανέκαθεν ο ηλεκτρισμός (κατά συνέπεια και ο ηλεκτρομαγνητισμός) σκότωνε! Όχι από τις ηλεκτροπληξίες… αλλά προκαλώντας επιδημίες γρίπης!

Τον παραλογισμό, ακόμα κι αν εμφανίζεται σαν επιμέρους κατάσταση, είναι σχεδόν αδύνατο να τον αντιμετωπίσει κανείς με λογικά επιχειρήματα. Υπάρχει ένα πολύ δυνατό παράδειγμα: οι οπαδοί της «επίπεδης γης» (αν και όχι της «επίπεδης σελήνης» ή του «επίπεδου ήλιου»… μεροληψία, δε νομίζετε;). Οι flat earthers, που εξωτερικά δείχνουν μάλλον «κανονικοί» αμερικάνοι, υποστηρίζουν με κάθε σοβαρότητα πως η σφαιρικότητα αυτής της πέτρας που λέγεται γη είναι προϊόν μοντάζ σε φωτογραφίες – και ότι ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες απ’ τον Phileas Fogg ήταν απλά μια απ’ τις φαντασιώσεις ενός γάλλου παραμυθά (του Verne). Φυσικά, δεν κάνουν τον κόπο να στείλουν μερικούς εκλεκτούς εκπροσώπους τους, με πληρωμένα εισιτήρια, να κινηθούν αεροπορικά μόνο προς την ανατολή ή μόνο προς την δύση, για να διαπιστώσουν με τα ίδια τους τα μάτια αν θα φτάσουν στην άκρη της γης/πίτσα ή θα γυρίσουν στο σπίτι τους.

Είναι πιθανό ότι η πηγή του προβλήματος πάει πολύ πιο πίσω και πολύ πιο βαθιά. Εκατοντάδες εκατομμύρια χριστιανοί εδώ και σχεδόν 2 χιλιετίες πιστεύουν ακράδαντα σε έναν θεό που έστειλε τον γυιό του μέσω μιας παρθένας γήινης, για να σώσει τον κόσμο. Μπορείς να πείσεις τους χριστιανούς σαν μάζα, ακόμα και με αμιγώς θρησκευτικά κριτήρια, ότι είναι ειδωλολάτρες και ότι βρίσκονται σε ακόμα βαθύτερο διανοητικό χάος σε σχέση με εκείνους που πίστευαν στις απιστίες του Δία; Όχι. Οτιδήποτε μπορεί να ονομαστεί λογική τελειώνει μπροστά σε οτιδήποτε μπορεί να ονομαστεί πίστη.

Αν τόσα εκατομμύρια μέλη του είδους μας, με τόσο φανατισμό, πιστεύουν στην παρθενογέννεση του γυιού του θεϊκού αφεντικού, γιατί μερικές χιλιάδες ανάμεσά τους να μην πιστεύουν ότι ο ηλεκτρομαγνητισμός γεννάει ιούς;

Flat mind 2

Δευτέρα 21 Σεπτέμβρη. Δεν τελειώνουμε όμως έτσι εύκολα! Είναι «ενδημικό» στοιχείο του ανθρώπινου είδους να αποβλακώνεται μαζικά; Οι έντιμοι ιστορικοί μας δείχνουν, και δεν έχουμε λόγο να τους αμφισβητήσουμε, ότι οι ροπές προς ανορθολογικές, μεταφυσικές δοξασίες και συσχετίσεις οξύνονται και μαζικοποιούνται σε περιόδους εκτεταμένης αστάθειας, λιγότερο ή περισσότερο βίαιης «χρεωκοπίας» των σταθερών της καθημερινής ζωής, των υλικών αλλά και των συμβολικών. Στον καπιταλισμό αυτές οι περίοδοι ονομάζονται «κρίσεις», αλλά δεν είναι μόνο καπιταλιστικό φαινόμενο.

Για παράδειγμα, αυτοί που στα μέρη μας καταγγέλονται απ’ τους δημαγωγούς σαν «συνωμοσιολόγοι» λόγω covid-19, είναι ακριβώς οι ίδιοι που υποστηρίζαν ότι «η ελλάδα δεν είχε κανένα πρόβλημα μέχρι που ο καταραμένος ΓΑΠ έφερε το δντ»… Και πως «οι αληταράδες οι γερμανοί μας βασανίζουν επειδή θέλουν να πάρουν τα πετρέλαιά μας»… Όμως εκείνος ο μαζικός μικροαστικός ανορθολογισμός, όχι μόνο δεν καταγγέλθηκε απ’ τα φερέφωνα των ντόπιων αφεντικών αλλά, αντίθετα, επαινέθηκε σαν γνήσιος πατριωτισμός.

Πράγμα που μας οδηγεί στο επόμενο θέμα: σε ώριμες καπιταλιστικές συνθήκες είναι δυνατόν οι flat earthers και 5Ganticoviders, σαν μορφές «τετραγωνισμού των κύκλων της σύγχισης», να είναι χρήσιμοι; Η απάντηση είναι απερίφραστα «ναι». Τα αφεντικά ενός σύγχρονου καπιταλιστικού εργοστασίου σαφώς προτιμούν οι χιλιάδες εργάτες τους να πιστεύουν στην «τύχη» και να τζογάρουν στο στοίχημα παρά να αγωνίζονται για την αυτοδιεύθυνση (λέμε τώρα…). Αντίστοιχα τα αφεντικά ενός σύγχρονου κοινωνικού εργοστάσιου σαφώς προτιμούν μερικές χιλιάδες υποστηρικτές της «νοσηρότητας» των κεραιών παρά έστω και λίγες εκατοντάδες που εκδηλώνουν την εργατική κριτική και αμφισβήτηση του συστήματος, συμπεριλαμβανόμενης της υγείας του…

Απ’ αυτήν την άποψη οι δακτυλοδεικτούμενοι σαν «συνωμοσιολόγοι» ακόμα κι αν δεν υπήρχαν θα έπρεπε να εφευρεθούν! Και κατά την ταπεινή μας άποψη κατασκευάζονται, μάλλον εύκολα, έτσι ώστε στη συνέχεια να διαμορφώνεται η «κοινή δεξαμενή» όπου θα πεταχτεί και η έλλογη εργατική κριτική. Το είδαμε γλαφυρά τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες της 11ης Σεπτέμβρη του 2001. Οι πλέον παρανοϊκές θεωρίες εμφανίστηκαν «καλά εξοπλισμένες» διαδικτυακά, και όλες συνέκλιναν σ’ έναν κοινό στόχο: να προκαλέσουν επιπλέον «θόρυβο» και σύγχυση στην όποια πρωταρχική αμφιβολία για το τι έγινε στη Ν. Υόρκη και στο αμερικανικό πεντάγωνο. Θα μπορούσε αυτή η τεχνική της σχεδιασμένης παραγωγής “συνωμοσιολογιών” να ονομαστεί πρόληψη…

Αυτό, λοιπόν, που είναι ιστορικά αναμενόμενο, το γεγονός δηλαδή ότι σε περιόδους κρίσης, αναδιάρθρωσης, μετάβασης συμβαίνει κατά τα λόγια του Γκράμσι ότι «το παλιό έχει πεθάνει, το καινούργιο δεν έχει γεννηθεί, ενδιάμεσα εμφανίζονται νοσηρά φαινόμενα» δεν περιμένουμε να διαφεύγει απ’ τους μπηχεβιοριστές και τους δημαγωγούς του συστήματος. Αυτή η νοσηρότητα τους είναι χρήσιμη. Γιατί μέσα σ’ αυτήν και μέσα απ’ αυτήν σκοπεύουν να θάψουν οποιαδήποτε κριτική είναι αυθεντικά επικίνδυνη.

Σ’ αυτή τη διαδικασία οι 5Ganticoviders και οι caradinieri μόνο επιφανειακά είναι αντίπαλοι. Ανήκουν και οι δύο στην ίδια τάξη «πίστης» (σε διαφορετικές θεότητες μόνο προσωρινά και επιφανειακά). Και, κυρίως, διαμορφώνουν εκείνο το τακτικό δίπολο που χρειάζεται το σύστημα για να πνίξει οτιδήποτε το αμφισβητεί. Την προηγούμενη δεκαετία οι «αντι ε.ε.» και οι «φιλο ε.ε.» ήταν το ίδιο χρήσιμοι: έκρυβαν και οι μεν και οι δε τον ταξικό χαρακτήρα της κρίσης / αναδιάρθρωσης, μεταθέτοντας τα «σημεία σύγκρουσης» μακριά απ’ την παραγωγή και την εκμετάλλευση της εργασίας. Τώρα οι «ψεκασμένοι» και οι «πειθαρχημένοι» (στρατιώτες) προσφέρουν επίσης κοινές υπηρεσίες: παραμορφώνουν ένα απ’ τα βασικά στοιχεία της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, το γεγονός δηλαδή ότι το δίπολο υγεία / αρρώστια εμπίπτει πλέον στις αρμοδιότητες του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος εξουσίας, διαμορφώνοντας κατάλληλα τις νέες κανονικότητες…

Προβοκάτορες

Κυριακή 20 Σεπτέμβρη. Τόσο για το παρακμιακό ψοφιοκουναβιστάν όσο και το εξίσου παρακμιακό απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ, ένας πόλεμος που θα μπορούσαν να τον πουλήσουν σαν «αμυντικό» στο εσωτερικό τους αλλά και στους συμμάχους τους (μην ξεχνάτε, το ελλαδιστάν είναι ένας απ’ αυτούς…) παραμένει πάντα μια ριψοκίνδυνη αλλά επιθυμητή επιλογή. Αυτό πάρτε το σαν δυσοίωνη πρόβλεψη, καθώς απ’ την μια μεριά ο ρωσικός στρατός ενισχύει τις θέσεις του (και όχι μόνο στην δυτική συρία αλλά και στην ανατολική), πράγμα που κάνει και ο αμερικανικός, στην ypgκρατούμενη ανατολική συρία… ενώ το απαρτχάιντ Τελ Αβίβ αποκτάει «δικαίωμα στρατιωτικών εξυπηρετήσων» στον περσικό, απέναντι απ’ τις ιρανικές ακτές.

Στην πιο πρόσφατη εξέλιξη, το ψοφιοκουναβιστάν έστειλε τις προηγούμενες ημέρες το αεροπλανοφόρο Nimitz με την συνοδεία του μέσα στον Περσικό. Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό. Μπορεί όμως αυτή η φορά να είναι διαφορετική. Τι την κάνει τέτοια; Ότι σήμερα εκπνέουν οι περιορισμοί και οι απαγορεύσεις στην αγορά όπλων, σε βάρος της Τεχεράνης, που ίσχυαν με την 5 + 1 συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν. Από αύριο το ιρανικό καθεστώς θα μπορεί να αγοράζει όποιο όπλο θέλει, νόμιμα κι ωραία. Και θα το κάνει, με μια εύκολα εξηγήσιμη προτίμηση στα ρωσικά και στα κινεζικά οπλοστάσια.

Δεν είναι σήμερα ή αύριο η ημέρα που η Τεχεράνη θα είναι τόσο «αστακός» ώστε ούτε το φασιστικό Τελ Αβίβ ούτε οι πετροχουντικοί σύμμαχοί του στην αραβική χερσόνησο θα τολμούν κάτι άλλο απ’ το να καταπίνουν το σάλιο τους. Είναι όμως σήμερα και αύριο οι μέρες της αφετηρίας μιας πλήρους ανατροπής του συσχετισμού δυνάμεων στη μέση Ανατολή, σε βάρος του άξονα – αν αυτός δεν κάνει «κάτι». Η Τεχεράνη με δικές τις τεχνολογίες κτύπησε πυραυλικά αμερικανικές βάσεις στο ιράκ σαν αντίποινα για την δολοφονία του Soleimani, χωρίς η αμερικανική αντιπυραυλική άμυνα να πάρει χαμπάρι… Με δικές της τεχνολογίες και όπλα εξόπλισε την Χεζμπ’ αλλάχ και τους υεμενίτες Houthis που προελαύνουν σταθερά σε βάρος των μισθοφόρων των πετρουχουντικών… Υπάρχει αμφιβολία τι θα συμβεί αν αύριο ή μεθαύριο αγοράσει ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα S 400 ή τις θρυλικές υπερηχητικές / αντιαεροπλανοφορικές κινεζικές τορπίλες / πυραύλους; Υπάρχει αμφιβολία ότι οι «μεγάλες» δυνάμεις του ευρασιατικού project θα κάνουν φιλική τιμή και ευκολίες πληρωμής στην Τεχεράνη;

Αυτά είναι δεδομένα αναμφισβήτητα – εκτός αν ο άξονας «κάνει κάτι» τις επόμενες ημέρες, εβδομάδες, ή λίγους μήνες. Τι είναι αυτό το «κάτι» που μπορεί να κάνει; Κάποια προβοκάτσια! Να αρχίσει, για παράδειγμα, να «δένει» ιρανικά πετρελαιοφόρα μέσα στον Περσικό, («εμείς συνεχίζουμε να επιβάλλουμε κυρώσεις»…) προκαλώντας μια οποιαδήποτε αντίδραση εκ μέρους της Τεχεράνης. Ακόμα και κατασκευάζοντας μία, αν το ιρανικό καθεστώς δείξει θηριώδη αυτοσυγκράτηση. Εννοείται ότι ένα «θερμό επεισόδιο» στον περσικό είναι ριψοκίνδυνο, και δεν θα μοιάζει καθόλου με αυτά που συνηθίζεται να πουλιούνται σαν ενδεχόμενα μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας. Ο άξονας θέλει να προκαλέσει στρατηγικές καταστροφές στην ιρανική επικράτεια (κι αυτό, επιπλέον, σαν προειδοποίηση και προς «άλλους», μιας και ο οικονομικός πόλεμος με τις κυρώσεις και τις τιμωρίες έχει φάει τα ψωμιά του), ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα κτυπηθούν βάσεις του στο ιράκ ή/και στη σαουδική αραβία.

Γιατί όμως να επείγεται αυτό που έχουμε ονομάσει «γραμμή Pence»; Δεν θα μπορούσε να περιμένει τον επόμενο πρόεδρο, απ’ τις αρχές του 2021; Θα μπορούσε… ανάλογα με το ποιές είναι οι εκτιμήσεις για τον καινούργιο τρόφιμο του άσπρου σπιτιού. Έτσι κι αλλιώς το πολεμοκάπηλο «team Μπους Β» βρίσκεται ήδη στο πλευρό του νυσταλέου Jo, κι αυτός στο δικό του…

Είτε πριν είτε μετά τις αμερικανικές εκλογές, μοιάζει να έχει «γραφτεί στον τοίχο»: Et preterea censeo Carthago delenda est!

(φωτογραφία: Και η νότια κύπρος θέλει ένα κομματάκι απ’ τις προσπάθειες του άξονα. Κι έτσι γεμίζει βάσεις, βασούλες, κέντρα εκπαίδευσης – όλα τα καλούδια του μιλιταρισμού… Επιπλέον, όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν, ακόμα κι αν την κρύβουν για λόγους δημόσιων σχέσεων!)

Η σωτηρία σώζει!

Κυριακή 20 Σεπτέμβρη. Όταν κουβαλάνε τα πληκτρολόγιά τους στον απόπατο (εκεί που κάθε σπουδαίος άνδρας σκέφτεται και διαπράττει σπουδαία πράγματα!) είναι λαλίστατοι. Πότε πότε ρίχνουν μια καλή και στην ασταμάτητη μηχανή – ή έτσι νομίζουν. Όταν όμως το πράγμα σοβαρεύει, μούγκα στη στρούγκα!

Ο λόγος για τους κάθε είδους caradinieri και τα αντιcovid-19 εμβόλια. Αυτά είναι (και ήταν απ’ την αρχή) ο άμεσος (αλλά όχι ο μοναδικός ούτε και ο τελευταίος) στόχος όλης της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας παγκόσμια, κι όμως οι φίλοι της δεν πανηγυρίζουν που οι big pharma δηλώνουν όλο και πιο κοντά!

Έχουμε ήδη γράψει τεκμηριωμένα πως όλα τα δυτικά εμβόλια που είναι υποψήφια για τα γενναία κορμιά των «στρατιωτών κατά του αόρατου εχθρού», συν το ρωσικό και τουλάχιστον ένα κινεζικό είναι προϊόντα γενετικής μηχανικής και, στην «καλύτερη των περιπτώσεων», χρησιμοποιούν μεταλλαγμένους ιούς προκειμένου να «πουσάρουν» το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα. Έχουμε γράψει επίσης (κι αυτό είναι ευρύτερα γνωστό) πως όλες οι δυτικές φαρμακοβιομηχανίες θέλουν (και παίρνουν) απ’ τα δυτικά κράτη «αμνηστία» για οποιεσδήποτε παρενέργειες εμφανίσουν τα εμβόλια – πράγμα που είναι μια ακόμα απόδειξη, αν χρειαζόταν, ότι θα έχουν παρενέργειες και πιθανότατα άγνωστες. (Αυτές οι τεχνολογίες γενετικής μηχανής και μεταλλάξεων δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ σε βάρος ανθρώπων). Αφού, λοιπόν, οι γενικές και οι τοπικές «καραντίνες», οι μάσκες και οι ξεμάσκες, θα έχουν αυτήν την ολοκλήρωση, γιατί οι caradinieri έχουν καταπιεί τις μεγάλες γλώσσες τους; Πανηγύρισαν για τα «φιλικά προετοιμασίας» της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, και τώρα που αρχίζει το κανονικό «πρωτάθλημα» χασμουριούνται;

Μαθαίνουμε τώρα ότι μια απ’ τις κατασκευάστριες mRNA εμβολίου, η «εταιρεία που ήρθε απ’ το πουθενά», η αμερικανική moderna, είτε συνεργάζεται άμεσα με την αμερικανική darpa (ο τεχνολογικός βραχίονας του αμερικανικού πενταγώνου…) μέσω της θυγατρικής βιοτεχνολογικής profusa που έχει φτιάξει η τελευταία, είτε είναι εντελώς βιτρίνα της darpa. Η darpa μέσω της profusa προωθεί το δικό της σύστημα αλλοίωσης / μεταλλάξης των ανθρώπινων κυττάρων προκειμένου να «δουλέψει το συνθετικό RNA αγγελιοφόρος» που θα εισάγεται με το εμβόλιο. Και σαν κρατική επιχείρηση που είναι έχει προβάδισμα στην έγκρισή του για χρήση στους ανθρώπους, κάτι που αναμένεται ως το τέλος της χρονιάς.

Όταν οι κάθε είδους caradinieri στα μέρη μας απολάμβαναν αθώα αθώα τα καλοκαίρια και τους χειμώνες της, το 2006, η darpa έστηνε το δικό της «πρόγραμμα» μολυσματικών ασθενειών από ιούς, σαν τμήμα των ερευνών της για βιολογικό πόλεμο. Βασικό στοιχείο των αρχικών ερευνών ήταν η χρήση μεταλλαγμένων ιών για «αμυντικούς σκοπούς» (ως γνωστόν όλοι οι πόλεμοι και οι ιμπεριαλισμοί είναι «αμυντικοί»). Ένα άλλο βασικό στοιχείο ήταν οι τεχνολογικές δυνατότητες στενής επιτήρησης της «υγείας» των πληθυσμών – για το καλό του ελέγχου τους…

Ένα απ’ τα διαμάντια αυτών των ερευνών ήταν η κατασκευή μεταλλαγμένων εντόμων που θα μεταφέρουν καταστροφικούς ιούς στις φυτικές καλλιέργειες του εχθρού – πάντα για αμυντικούς λόγους -, το γνωστό (τουλάχιστον στο cyborg και τους αναγνώστες του) πρόγραμμα insect allies. Ένα άλλο διαμάντι ήταν η ανάπτυξη νανοτεχνολογιών μεταφοράς του mRNA στα κύτταρα.

Το «γραφείο βιολογικών τεχνολογιών» (ΒΤΟ) της darpa εμφανίζεται τώρα σαν «η μεγαλύτερη ελπίδα της ανθρωπότητας να σταματήσει τον covid-19», πράγμα που εκτός απ’ το να εξασφαλίσει την αύξηση της χρηματοδότησής του, σημαίνει επίσης  – για όποιον έχει μια στάλα μυαλό – ότι η θανατοπολιτική, η δημιουργική λογιστική πτωμάτων και το θέαμα της φονικότητας του covid-19 ήταν και είναι απόλυτα απαραίτητα για να μπορεί η γενετική μηχανική και οι πολεμικές εφαρμογές της να «σώσουν την ανθρωπότητα»: αν δεν κινδύνευε η έρμη γιατί να προσέτρεχε σε τέτοια σωτηρία;

Είναι αυτές οι νανοτεχνολογίες που βάζουν ένα στρατιωτικό / πολεμικό μαγαζί στην πρώτη γραμμή της τρομοεκστρατείας, στη συγκεκριμμένη περίπτωση δίπλα και μαζί με την άγνωστης προέλευσης moderna. Θα αναρωτηθεί ίσως κάποιος γιατί η darpa (και κάθε όμοιά της αλλού στον κόσμο…) νοιάζεται τόσο πολύ για το καλό της ανθρωπότητας ώστε να ασχολείται με βιο-τεχνολογίες που μετατρέπουν το ανθρώπινο σώμα σε «γενετικό εργαστήριο μεταλλάξεων». Η darpa δεν ενδιαφέρεται για κανένα «καλό της ανθρωπότητας». Ενδιαφέρεται να βρει τρόπους να μπορεί να εμβολιάσει γρήγορα και εύκολα τους αμερικάνους πεζοναύτες σε περίπτωση που βρεθούν εκτεθειμένοι σε ιούς, προκειμένου να επιβιώσουν / αντέξουν μερικούς μήνες – και πάντως όχι να πεθάνουν υγιέστατοι στα βαθιά γεράματα! Γι’ αυτό και ψάχνει τεχνολογίες εμβολιασμού fast track, αδιαφορώντας για παρενέργειες που είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν, αλλά μπορεί να εμφανιστούν ύστερα από 1, 2 ή 4 (όπως είπε ο ceo της astrazeneca…) χρόνια. Από κατεστραμμένους «βετεράνους» το αμερικανικό ιμπέριουμ έχει πάρα πολλούς. (Πολλοί αυτοκτονούν και απαλλάσουν το κράτος τους απ’ τα έξοδα συντήρησης μιας ψευτοζωής).

Ας ανακεφαλαιώσουμε λοιπόν: γεννήτριες και προαγωγοί της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας είναι τα συμφέροντα και οι σχεδιασμοί χρόνων των αφεντικών του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Μια απ’ τις αιχμές αυτών των συμφερόντων είναι η καθιέρωση της γενετικής μηχανικής ως «θεραπευτικής μεθόδου». Οι καταστροφικές συνέπειες αυτής της καθιέρωσης, αν επιτευχθεί, είναι βέβαιες – αρκεί να «θυμηθεί» κανείς τι συμβαίνει με τα μεταλλαγμένα φυτά βιομηχανικής παραγωγής πρώτων υλών διατροφής (σόγιες, καλαμπόκια, κλπ). Εν τέλει οι υγιεινιστικοί τρομοκράτες ΔΕΝ ενδιαφέρονται για την υγεία κανενός – για τις αρρώστιες ενδιαφέρονται! Απ’ αυτές βγάζουν τα τρελά τους κέρδη, σ’ αυτές στερεώνουν τις εξουσίες τους.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, αν πετυχαίνετε κάποιο φίλο της καραντίνας (υπάρχουν ακόμα πολλοί) να τον κτυπάτε φιλικά στην πλάτη, λέγοντάς του «καλά κρασιά»!

(φωτογραφία: Οι εταρείες πληρώνουν τα πειραματόζωά τους, αλλά οι αληθινά «κοινωνικά υπεύθυνοι» θα πρέπει να προσφερθούν αφιλοκερδώς… Τι φοβούνται; Μην σακατευτούν; Τι «κοινωνική υπευθυνότητα» μας διδάσκουν τόσο καιρό;

Εμπρός γενναίοι στρατιώτες! Το καθήκον σας καλεί!!)

Το «φιλεργατικό» κράτος

Σάββατο 19 Σεπτέμβρη. Η διαταγή για υποχρεωτική δουλειά στο σπίτι («τηλε-εργασία») για λόγους υγιειονομικού ενδιαφέροντος θα μπορούσε να είναι από μόνη της αποκαλυπτική. Κατ’ αρχήν σε ότι αφορά τον «τόπο εργασίας» και τις δεσμεύσεις (ή τις ελευθερίες…) κάθε εργοδότη να τον προσδιορίζει κατά βούληση: απλά, πολύ απλά, δεν υπάρχει καμμία εργασιακή σύμβαση που να αναγκάζει τον οποιονδήποτε να δουλεύει απ’ το σπίτι! Το ότι η υπάρχουσα εργατική νομοθεσία γίνεται κουρελόχαρτο (όπως, άλλωστε, και το τυπικό σύνταγμα), και μάλιστα με το πιο σαθρό επιχείρημα που έχει εφευρεθεί εδώ και δεκαετίες (την «αύξηση των κρουσμάτων»!!!), θα έπρεπε να είναι αρκετό σα σήμα σοβαρού κινδύνου… Για εκείνα τα μυαλά που δεν έχουν γεμίζει covid…

Δημιουργείται λοιπόν ένα είδος «εργασιακής καραντίνας» ή «εργασιακής απαγόρευσης εξόδου απ’ το σπίτι» που μας διαφωτίζει για το ότι η δουλειά απ’ το σπίτι είναι πολύ πιο χρήσιμη για τα αφεντικά απ’ ότι γίνεται γενικά παραδεκτό. Προφανώς η διαταγή για δουλειά απ’ το σπίτι δεν έχει το νόημα πληρωμένων διακοπών! Ούτε έχει επίσης σχέση με το κλείσιμο των κινηματογράφων, παρότι σερβίρεται στην ίδια υγιεινιστική τρομοκρατική συσκευασία. Είναι μάλλον (για τα ελληνικά δεδομένα) ένα είδος άσκησης σε πραγματικές συνθήκες για την εργοδοτική βελτίωση της οργάνωσης αυτής της νέας μορφής ελέγχου της εργασίας.

Ένας αριθμός μισθωτών θα αυτοπροταθεί για δουλειά στο σπίτι. Όσο πιο κοντά είναι ο αριθμός τους στο ποσοστό 40% που όρισε το ρημαδογκουβέρνο (το ίδιο αυθαίρετα και πραξικοπηματικά όπως και κάθε τι άλλο που έχει σκοπό την «προστασία της δημόσιας υγείας»…) τόσο πιο πετυχημένη θα θεωρηθεί ιδεολογική πλευρά αυτής της αναδιάρθρωσης. Επιπλέον, digital εφαρμογές επιτήρησης και ελέγχου που δεν δοκιμάστηκαν πριν λίγους μήνες θα βρεθούν τώρα στην πρώτη γραμμή.

Είναι κάτι που μας διαφεύγει; Μήπως θα πρέπει οι home workers να φορούν μάσκα για να μην μεταλλαχτεί ο τσαχπίνης που έχουν στο αναπνευστικό τους σύστημα σε κάποιον μοχθηρό ηλεκτρονικό ιό που θα διαλύσει τα συστήματα δικτύωσης;

Η στρατηγική της έντασης (και η έντασή της) 1

Σάββατο 19 Σεπτέμβρη. Μπορεί ο θάνατος μερικών συνταξιούχων, μιας μητέρας και των δύο μικρών παιδιών της καθώς και ενός ζευγαριού φοιτητών να σχετίζεται με σχεδιασμούς και μεθοδεύσεις πλανητικής κλίμακας; Θα ήταν δυνατόν ένα δυτικό κράτος (ή το παρακράτος του, ή η συνεργασία μεταξύ τους) να «καθαρίζουν» τους ίδιους τους δικούς τους υπηκόους; Υπάρχει «πολιτική υπεραξία» στη μαζική εκτέλεση τυχαίων ανθρώπων;

Διατυπώνουμε τις ερωτήσεις σκόπιμα. Η διανοητική νηπιακότητα πολλών υπηκόων, που θεωρούν αδιανόητο ότι ο μπαμπάς / κράτος (τους) θα έκανε (ή θα επέτρεπε ή θα υποδείκνυε) ποτέ κάτι «κακό» σε βάρος τους, έχει αναδυθεί μέσα απ’ τις αποχετεύσεις των κοινωνικών πεποιθήσεων στην επιφάνεια των ημερών: το κράτος και το κεφάλαιο σώζουν ζωές διατρανώνουν οι φίλοι της καραντίνας (αλλά μπορεί και να μην κάνουν το σωτήριο εμβόλιο – έχουν χεστεί, ελαφρά και ανομολόγητα).

Οι πιο πάνω ερωτήσεις είναι απαντημένες εδώ και 50 χρόνια! Ανάμεσα στον Δεκέμβρη του 1969, όταν μια βόμβα τοποθετημένη στην τράπεζα banca nazionalle dell’agricoltura στο Μιλάνο, ως τις αρχές Αυγούστου του 1980 όταν μια άλλη βόμβα έσκασε στον σιδηροδρομικό σταθμό της Μπολώνια, το ιταλικό κράτος / παρακράτος σκότωνε στο σωρό τους υπηκόους του. Επειδή αυτές οι μαζικές δολοφονίες θα απέφεραν ιδεολογικά και πολιτικά οφέλη στην τότε εξουσία. Η ιταλία εκείνης της περιόδου σωστά ονομάστηκε «το εργαστήρι του καπιταλιστικού κόσμου». Μόνο που η συντριπτική πλειοψηφία εκείνων που κατάλαβαν, προς στιγμήν, τι σημαίνει «κρατικές προβοκάτσιες» και «κρατική τρομοκρατία», βιάστηκαν να κλείσουν το κεφάλαιο το μαθήματος: εν τέλει επρόκειτο για ένα αποκλειστικά ιταλικό σύμπτωμα (είπαν)…

Αλλά όχι – αυτά είναι γνωστά. Πίσω απ’ τις μαζικές δολοφονίες βρίσκονταν φράξιες του νατοϊκού σχεδίου “stay behind” – πράγμα που σήμαινε πως ο θάνατος «σε καιρό ειρήνης» είχε πάψει προ πολλού να είναι λίγο πολύ ιδιωτική υπόθεση. Και επειδή τέτοιου είδους σχεδιασμοί είναι πολύτιμοι για τα αφεντικά, ακόμα κι όταν οι στόχοι του “stay behind” (ο «κόκκινος κίνδυνος») ξεπεράστηκαν, απλά άλλαξαν οι προσανατολισμοί. Απ’ την 11η Σεπτέμβρη του 2001 και μετά εμφανίστηκε ο «πρασινόμαυρος κίνδυνος» (οι «τζιχαντιστές»), και τα κράτη / παρακράτη ξανάπιασαν την βρωμοδουλειά της δολοφονίας των υπηκόων τους, επειδή πάντα ο Φόβος έχει μια σπουδαία πολιτική επένδυση με σπουδαία υπεραξία…

Η στρατηγική της έντασης (και η έντασή της) 2

Σάββατο 19 Σεπτέμβρη. Επί σχεδόν 20 χρόνια οι πρωτοκοσμικοί υπήκοοι (και, ανάμεσά τους, κορυφαίοι, οι ψηφιακοί πετεινοί της «επανάστασης») έχασαν την ευκαιρία να συνειδητοποιήσουν σε ποια φάση βρίσκονται τα κράτη και τα αφεντικά μεγάλης κλίμακας. Και, στη συνέχεια, να δημιουργήσουν διατάξεις άμυνας και αντεπίθεσης εναντίον τους. Ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» και οι σφαγές στο ψαχνό, απ’ τη Νέα Υόρκη ως το Λονδίνο και απ’ το Παρίσι ως τη Μαδρίτη, ήταν μια πολύτιμη αναβάθμιση των τακτικών ψυχολογικού πολέμου εκ μέρους των τυρράνων της ζωής μας. Ονομάσαμε αυτήν την αναβάθμιση “stay in front” – νομίζοντας οι αφελείς ότι η ανάλυση και η ανάδειξη του φονικού χαρακτήρα του σύγχρονου κράτους / κεφάλαιου, το ίδιο στην Παλαιστίνη ή στην Καμπούλ όσο και στις πρωτοκοσμικές μητροπόλεις θα υπηρετούσε την απόμαγευση ενός συστήματος όλο και πιο δηλητηριώδους. Αποτύχαμε! Εκείνο που νίκησε στη διάρκεια του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» ήταν εκείνο που επεδίωκαν τα αφεντικά: Εγώ δεν έχω πάθει τίποτα – και τι με νοιάζει, τελικά, τι παθαίνουν οι άλλοι, και κυρίως πραγματικά ΓΙΑΤΙ και πραγματικά ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ; Δεν με αφορά…

Απ’ αυτό το σημείο ήταν που δουλεύτηκε η νέα κρατική / επιχειρηματική τρομοκρατία, η υγιεινιστική. Απ’ το σημείο που σχηματικά θα περιγράφαμε σαν «Δεν σε αφορά; Δεν σε αφορά είπες; Τώρα θα σε αφορά!» Όλα όσα η ασταμάτητη μηχανή έχει εκθέσει τεκμηριωμένα εδώ και μήνες συγκλίνουν στο ίδιο κρίσιμο πολιτικό συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν και κάμποσοι αξιοπρεπείς, λογικοί, έντιμοι και διεισδυτικοί αναρχικοί, κομμουνιστές, αντιεξουσιαστές, σ’ όλον τον καπιταλιστικό πλανήτη: η «βιο-ασφάλεια» του κράτους και του κεφάλαιου είναι, για τον 21ο αιώνα, ένα απ’ τα βασικά ονόματα της πολεμικής βιο-πολιτικής. Ειδικά στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο, που βλέπει το τέλος της παγκόσμιας ηγεμονίας του όλο και πιο κοντά.

Και πάλι το ερώτημα, στα τωρινά δεδομένα: θα μπορούσαν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες θανάτων (και οι ακόμα μεγαλύτερες «κοινές δεξαμενές») που αποδίδονται σ’ έναν μάλλον ασήμαντο κωρονοϊό να σχετίζονται με σχεδιασμούς και μεθοδεύσεις πλανητικής κλίμακας;

Η στρατηγική της έντασης (και η έντασή της) 3

Σάββατο 19 Σεπτέμβρη. Μεταξύ του μικροαστικού εμπειρισμού και του καπιταλιστικού βολονταρισμού η απόσταση είναι μεγαλύτερη από χαώδης. Για τον μικροαστικό εμπειρισμό ο covid 19 είναι το «κακό» που του λένε ή ένα ανύπαρκτο «κακό» που κρύβει το αληθινό κακό … των κεραιών 5G!!! Ο μικροαστικός εμπειρισμός δεν έχει ιδέα για τις τεχνολογίες επικοινωνιών, και μέσα στην βλακώδη άγνοιά του νομίζει ότι οι κεραίες μεταδίδουν ιούς… Ο μικροαστικός εμπειρισμός δεν έχει ιδέα καν για την καπιταλιστική εποχή στην οποία ζει – θέλει μόνο μια ατομική / οικογενειακή φούσκα για να την βγάζει.

Είναι αυτές οι δοξασίες που γεφυρώνουν το χάσμα κάνοντας την στρατηγική της έντασης «φυσική». Κι αυτή είναι η επικοινωνιακή τακτική των αφεντικών, μια τακτική που είχε προβλέψει ο Debord: προκειμένου τα αφεντικά να κινδυνέψουν από την αυθεντική εργατική θεωρητική και πρακτική κριτική, κατασκευάζουν (ή και αξιοποιούν) τους «εχθρούς» που βολεύουν!

Και οι κάθε είδους λακέδες τους κάνουν ό,τι μπορούν για να επιτείνουν την σύγχιση. (Ευτυχώς με όλο και μικρότερη επιτυχία…)