Year: 2020

Ηθελημένη άγνοια (;)

Σάββατο 17 Οκτώβρη. Τώρα έχουν γίνει έξαλλοι οι φίλοι της καραντίνας! Σούρνουν ό,τι μπορούν…. Επειδή ο θάνατος είναι πολύ σοβαρό θέμα για να το κάνει ο καθένας σημαία, ίσως τους βοηθήσουν οι δυο παρακάτω πίνακες. Είναι όσο πιο επίσημοι γίνεται (απ’ την ελ.στατ….) Η 26η εβδομάδα είναι η τελευταία του Ιούνη.

Οι caradinieri θα βρουν γρήγορα τις εξηγήσεις. “Να η απόδειξη ότι η καραντίνα σώζει ζωές!” θα πουν… Μόνο που η 22η εβδομάδα απ’ την οποία ξεκινάει ένα σερί (ως και την 26η) μείωσης ή και σημαντικής μείωσης των θανάτων το 2020 σε σχέση με το 2019 είναι εκείνη που άρχισε στις 27 Μάη, 2 μέρες μετά το ουσιαστικό τέλος της καραντίνας…

“Να, είδες; Η απαγόρευση της κυκλοφορίας λόγω κορονοϊού μείωσε τους θανάτους απ’ τα τροχαία!” θα πουν άλλοι… Μόνο που η 8η και η 9η εβδομάδα όπου υπήρχε σημαντική μείωση θανάτων ήταν απ’ τα μέσα (17) Φλεβάρη ως τις αρχές (1) Μάρτη, όταν δεν είχε ξεκινήσει το υγιεινιστικό πραξικόπημα, και η κυκλοφορία στους δρόμους ήταν η συνηθισμένη.

Από την 10η εβδομάδα (από 2 Μάρτη) ως και την 16η (τέλειωσε στις 19 Απρίλη), Κυριακή του πάσχα, οι υγιεινιστικές απαγορεύσεις ήταν ιδιαίτερα αυστηρές για τα ελληνικά δεδομένα – αλλά οι θάνατοι αυξήθηκαν. Την 17η (από 20 Απρίλη) ως και την 19η (τέλειωσε 10 Μάη) που κανονικά θα έπρεπε να σκάσουν τα πτώματα απ’ τις παραβιάσεις του social distancing το πάσχα και την επόμενη Δευτέρα, οι θάνατοι μειώθηκαν εντυπωσιακά – για να αυξηθούν τις επόμενες δύο εβδομάδες.

Θέλει άπειρες ακροβασίες για να υποστηρίξει ένας πιστός φίλος της καραντίνας ότι οι απαγορεύσεις που τόσο αγαπάει όχι απλά «μας έσωσαν απ’ τον covid 19», αλλά επιπλέον μείωσαν τους θανάτους κατά 1027 σε σχέση με το χωρίς τσαχπίνη 2019! Αλλά οι νεκροί του 2017 (οι περισσότεροι στο πρώτο μισό της χρονιάς την τελευταία 5ετία) δείχνουν ότι είναι πιθανό οι άνθρωποι να πεθαίνουν για πολλούς άλλους λόγους εκτός απ’ τον covid…

Τώρα το νταραβέρι με τους οικείους διάφορων που πεθαίνουν στα νοσοκομεία “υπογράφετε ότι πέθανε από covid 19 και πληρώνουμε τα έξοδα της κηδείας” φαίνεται να έχει απλωθεί. Είναι η “κοινή δεξαμενή νο 1” που συντηρείται: ο μόνος επιτρεπτός (σαν αξιοποιήσιμος…) θάνατος είναι αυτός από covid…

Υπάρχει κάποιο ηθικό δίδαγμα; Ναι. Και είναι παλιό: η εθελοδουλεία σκοτώνει διανοητικά!

Κροταλίσματα

Σάββατο 17 Οκτώβρη. Η δημιουργική λογιστική θανάτου, που έχει μετακινηθεί απ’ τα πτώματα και την «κοινή δεξαμενή νο 1» στα κρούσματα και στην «κοινή δεξαμενή νο 2» χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή – για την εργατική κριτική. Αυτή η μετατόπιση έχει μεγαλύτερο βάθος απ’ τις δημόσιες σχέσεις της. Ενώ η παρέλαση των αριθμών των νεκρών σκόπευε σ’ έναν (άγριο) συναισθηματικό εκβιασμό ώστε να επιβάλλει τον τρόμο και την πειθάρχηση στις διαταγές των «ειδικών» (την ένωση της μορφής κράτος με τις big pharma και τις big tech), η παρέλαση του αριθμού των «κρουσμάτων» δεν έχει τέτοια δραματικότητα. Και, κατά συνέπεια, χάνει πολύ από «πειστικότητα», ειδικά όταν όλοι καταλαβαίνουν (ακόμα κι αν δεν κάνουν διαδηλώσεις γι’ αυτό) ότι «κρούσμα» σημαίνει σχεδόν τίποτα.

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι αυτή η μετατόπιση ήταν αναγκαστική. Πώς θα συντηρηθεί η τρομοεκστρατεία ως τις αρχές του 2021 (όπου υπολογίζεται ότι θα αρχίσουν να μοστράρονται τα φονικά εμβόλια), ίσως και ως την άνοιξη του χρόνου, αν δεν γίνουν ταχυδακτυλουργίες;

Όμως αυτό που χάνεται με όρους κλασσικής psyop φαίνεται πως αναπληρώνεται με όρους κρατικής βίας. Κι αυτό είναι σημαντικό. Ειδικά εφόσον έχουν εκδηλωθεί πια, σε διάφορα ευρωπαϊκά κράτη, μαζικές αντιδράσεις στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Θα υπέθεται κανείς (με κριτήρια που όμως δείχνουν ξεπερασμένα) ότι μπροστά σ’ αυτές τις μαζικές αντιδράσεις, οι κρατικοί και παρακρατικοί («ειδικοί») λακέδες του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος θα κάνουν πίσω. Όμως όχι: κάνουν μπροστά, αυτή τη φορά χωρίς να βασίζονται στην όποια «συναίνεση» παρήγαγε το θέαμα των φερέτρων την περασμένη άνοιξη.

Το «κάνουν μπροστά» έχει προς το παρόν την μορφή των απαγορεύσεων που επιβάλλονται ήδη στην ευρώπη (π.χ. στο Παρίσι), οι οποίες θα έρθουν σύντομα και στα μέρη μας. Για την ακρίβεια έχουν ξεκινήσει. Κοζάνη, επόμενος σταθμός μάλλον τα Γιάννενα, και σίγουρα σε σύντομο χρόνο η Αθήνα. Αλλά αυτή, εκτιμάμε, είναι προσωρινή μορφή της προώθησης της τρομοεκστρατείας. Πιθανολογούμε και χειρότερα, ειδικά αν αρχίσει το κόλπο της «δυδημίας»…

Τι σημαίνει ότι οι πραξικοπηματίες συνεχίζουν την προέλασή τους χωρίς καν να επιδιώκουν την σχεδόν καθολική συναίνεση που εκβιαστικά απέσπασαν την περασμένη άνοιξη; Σημαίνει, κατά την ταπεινή μας άποψη, ότι το πλέγμα εξουσίας που στηρίζει (και στηρίζεται από) το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα εκτιμά ότι δεν κινδυνεύει σοβαρά απ’ το είδος των ως τώρα δημόσιων αντιδράσεων, ακόμα κι αν αυτές είναι μαζικές. Σημαίνει επίσης ότι οι ειδικοί αυτού του πλέγματος (συμπεριφοριστές, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, διαφημιστές) θεωρούν ότι η τρομοεκστρατεία «πατάει γερά» σε ένα ποσοστό του πληθυσμού. Το οποίο, ακόμα κι αν είναι μειοψηφικό, είναι «μπετόν»! (Σ’ αυτό το τελευταίο έχουν δίκιο…)

Η άσκηση εξουσιαστικής βίας χωρίς την δέσμευση «πειστικών επιχειρημάτων» δεν είναι καινούργια στην καπιταλιστική ιστορία. Εκτός απ’ το να επιβάλλουν το «ιδιόμορφο Δίκαιο της Ανάγκης» (κρατάμε την ορθογραφία του εντόπιου αρείου πάγου!) οι πραξικοπηματίες είναι διατεθειμένοι και αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουν μεγάλα σύνολα των πληθυσμών που δεν ελέγχουν δια της βίας. Μπορεί να είναι ψυχολογική, συναισθηματική – ή απλά «θεσμική». Για παράδειγμα: πρόστιμα ή διαφορικές απαγορεύσεις…

Εκείνοι που δεν έχουν καταλάβει πως ήδη, με τα υγιεινιστικά πραξικοπήματα της περασμένης άνοιξης, που διέλυσαν τα αστικά συντάγματα (αλλά και διεθνείς νομοθεσίες όπως η GDPR…) «λύθηκαν τα χέρια» για την επιβολή του high tech νόμου και τάξης όχι προσωρινά αλλά μόνιμα μπορεί να ξαφνιαστούν δυσάρεστα με το πόσο μακριά σχεδιάζουν τα αφεντικά να πάνε αυτήν την φάση της αναδιάρθρωσης.

Η κρίσιμη πρώτη μάχη παραμένουν τα εμβόλια. Μαζί με τις απαγορεύσεις θα χρηματοδοτηθούν giga καμπάνιες «διαφήμισης» της αξιοπιστίας των εμβολίων γενετικής μηχανικής· χωρίς, φυσικά, λεπτομέρειες για το περί τίνος πρόκειται. Αυτές οι καμπάνιες θα προβληθούν σαν «αποδείξεις κοινωνικότητας», «ενδιαφέροντος» και «κοινωνικής ευθύνης» απ’ τη μεριά των κρατών και των εταιρειών. Επειδή το πιθανότερο είναι ότι θα αποτύχουν (ή μπορεί να έχουν και τα αντίθετα αποτελέσματα), το περιεχόμενό τους θα θεωρηθεί σαν η πραγματικότητα – την οποία μόνο «τρελοί», sociopaths, «ψεκασμένοι» θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν. Είναι το «συμπληρωματικό σχέδιο» που έχει δοκιμαστεί ήδη. Εννοείται ότι θα παροξυνθεί η λογοκρισία…

(Κρατείστε αυτές τις σημειώσεις… Θα χρειαστούν…)

Ασπασμοί των αγγέλων προς τα άστρα

Παρασκευή 16 Οκτώβρη. Κατ’ αρχήν να παρουσιάσουμε το νέο άτομο απεριόριστης αγάπης της ασταμάτητης μηχανής: τον Johnny Bananas. Είναι το υποκοριστικό που δίκαια κέρδισε ο κατά κόσμον προφέσορ οικονομικών της υγείας στο LSE και στο Imperial College κύριος Ηλίας Μόσιαλος.

Και στην συνέχεια να τον θαυμάσουμε στην αρένα που τόσο αγαπάει, στην αρένα όπου προσπαθεί να κυριαρχήσει η αγέλη των οπαδών (ή και πολλά παραπάνω) των big pharma και των big tech: αυτήν της καλοπληρωμένης και, κυρίως ιδιαίτερα επικίνδυνης τεχνητής «γενικής ανοσίας πληθυσμού» – εναντίον της δωρεάν, χωρίς κέρδη για τις business «φυσικής ανοσίας πληθυσμού». Johnny Bananas εναντίον αρχιερέα των 18.00 στο ντέρμπυ του πρωταθλήματος covid 19;

Το ότι ο αρχιερέας χρησιμοποιεί σαν ενιαίο όρο το «ανοσία αγέλης» είτε για τα εμβόλια είτε για την φυσική, ανθρώπινη συσχέτιση είναι, από επιστημονική άποψη, σωστό. (Και μάλλον απρόοπτο να ακούγεται από δαύτον…) Συνεπώς ο Johnny Bananas ξεκινάει το ματς με σε βάρος του γκολ + πέναλτι!

Αλλά γιατί ο αρχιερέας, για πρώτη φορά εδώ και μήνες, μνημονεύει σαν ισοδύναμες αυτές τις δύο ανοσίες και, μάλιστα, μιλάει για την πιθανότητα ενός συνδυασμού μεταξύ τους, ενώ ο Bananas βγάζει καντήλες με την «αγέλη» εφόσον αυτή ξεφύγει απ’ το μαντρί των big pharma; Δεν ξέρουμε. Οι σπιούνοι μας δεν έχουν φτάσει ως τα αποδυτήρια. Μπορεί ο αρχιερέας να είδε κάποιο όνειρο με την μητέρα του γυιού του αφεντικού να του λέει «Σωτήρη, ύπαγε…»

Απ’ την άλλη ο Bananas είναι γνωστός οππορτουνιστής. Τώρα εμφανίζεται σαν λυσσασμένος υποστηρικτής κάθε πιθανής και απίθανης απαγόρευσης που θα κρατήσει ζωντανή την προοπτική μοναδικής σωτηρίας της ανθρωπότητας μέσω των high tech εμβολίων. Αλλά μια άλλη στιγμή μπορεί να τον ακούσετε να μιλάει και κάπως αντίθετα. Μην το παρεξηγήσετε: θέλει κι αυτός να πλασσαριστεί στο κάδρο των καλοπληρωμένων σοφών του καπιταλιστικού 21ου αιώνα…

Αν είχαμε μόνον αυτούς, χωρίς την κρατική βία, θα το διασκεδάζαμε. Αλλά δυστυχώς κάνουν το ίδιο με τους ιεραπόστολους στις μεγάλες κατακτήσεις άλλων αιώνων: μπαίνουν αυτοί μπροστά, και πίσω τους έρχονται τα αρκεβούζια…

 

Οι χωριάτες

Παρασκευή 16 Οκτώβρη. Ξέραμε ότι ο covid μπορεί να προκαλέσει ζημιά σε ευάλωτους ηλικιωμένους. Αλλά εκείνο που δείχνει ικανός να πετύχει αυτός ο τσαχπίνης (ευτυχώς σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις) είναι πράγματι φρικτό! Μπορεί να κάνει μια νυν και υποψήφια πολιτική βιτρίνα σαν το ψόφιο κουνάβι να θυμηθεί τα νειάτα της!

Όμως όχι… Όλα είναι σοφά σχεδιασμένα! Ο τίτλος του τραγουδιού (YMCA) αναφέρεται σε μια αμερικανική χριστιανική προτεσταντική οργάνωση (ολόκληρο το όνομα: Young Men’s Christian Association) με πλοκάμια σ’ όλη τη δύση. Συνεπώς, από ιδεολογική άποψη, το ότι το επιτελείο του ψόφιου κουναβιού διάλεξε αυτό το τραγούδι σαν sounrtrack της προεκλογικής συγκέντρωσης στη Φλόριντα, είναι λογικό.

Απ’ την άλλη μεριά οι (αμερικάνοι μεν αλλά γαλλικής κατασκευής…) Village People μπορεί να φαίνονται σήμερα γελοίοι, αλλά στα ‘70s συμβόλιζαν τα φοκλόρ πρότυπα «αρρενωπότητας» που ήταν δημοφιλή στις gay κοινότητες – τις κατεξοχήν λάτρεις της disco και των disco club. (Άλλωστε το όνομα του συγκροτήματος αναφέρεται στο Greenwich Village της Ν. Υόρκης, μια γειτονιά κέντρο της gay κουλτούρας). Το τραγούδι υπήρξε μεγάλη επιτυχία: κυκλοφόρησε το 1978 και έγινε νο 2 στις ηπα το ’79 και νο 1 στην αγγλία… – οι στίχοι του θεωρήθηκαν ύμνος στην ομοφυλοφιλία… Συνεπώς μ’ έναν προεκλογικό σμπάρο δυο τρυγόνια για το ψόφιο κουνάβι: αφενός μεν χριστιανισμός, αφετέρου ελευθεριακότητα των ‘70s! Πίστη και νοσταλγία: “θα ξανακάνουμε την αμερική μεγάλη”!!…

Συνδυάζονται αυτά το 2020; Δεν χρειάζεται λογική απάντηση – μην επιμένετε! Το ψόφιο κουνάβι, σαν show man, ξέρει ότι στην κοινωνία του ώριμου θεάματος αυτό που πρέπει να κάνει είναι να παράγει θεαματικές στιγμές. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αισθητική συνοχή· ούτε το κοινό διαθέτει τέτοια, σίγουρα όχι το δικό του!

Οι αντίπαλοί του τον θεωρούν «τελειωμένο» (εκλογικά). Μην βάλετε στοίχημα, δεν υπάρχει λόγος άλλωστε. Όποιος μπορεί να διαλύσει τις ηνωμένες πολιτείες τα επόμενα 4 χρόνια χωρίς παγκόσμιο πόλεμο είναι ο προτιμότερος (για τον πλανήτη), αλλά κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είναι αυτό το κριτήριο των αμερικάνων εκλογέων. Αν γίνει πρόεδρος ο νυσταλέος Jo θα τα καταφέρει, τουλάχιστον, να τον βρίζουν οι πάντες; Ή τζάμπα θα πληρώνεται; Θα πλήξουμε για να μας πλήξει;

Εν τω μεταξύ απολαύστε. Πρώτα το ψόφιο κουνάβι, και ύστερα το πρωτότυπο, τους Village People. Κι αν δεν είναι του γούστου σας, δείτε το έστω σαν μάθημα ιστορίας. Μάθημα παλιάς ιστορίας, μάθημα τωρινής ιστορίας…

Νέα υλικά (νέες σχέσεις με τον κόσμο…)

Παρασκευή 16 Οκτώβρη. Ξέρουμε ότι παρότι πολλοί / πολλές θα θεωρήσουν το παρακάτω εξεζητημένο, εκείνοι που καλύτερα να μην το διαβάσουν είναι οι κατά φαντασίαν “επιστήμονες” των antisocial media.

Μια πολύ πρόσφατη τεχνοεπιστημονική επιτυχία μπορεί να κάνει την 4η βιομηχανική επανάσταση που ήδη μας έχει αρπάξει απ’ το λαιμό με σημαία τον covid 19 (και λόγω παγκόσμιου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού…) απλά μια σύντομη εισαγωγή στην 5η. Στην 5η όπου οι εφαρμογές της κβαντικής φυσικής θα είναι κοινοτοπία (και «μυστικισμός»).

Η ανακάλυψη αφορά την υπεραγωγιμότητα. Όπως, ίσως, θυμάστε απ’ το σχολείο (;) στους καλούς αγωγούς του ηλεκτρισμού υπάρχουν πάντα απώλειες και θερμότητα λόγω τριβής στην μικροκλίμακα των μορίων και των ηλεκτρονίων. Η υπεραγωγιμότητα (ενός υλικού) είναι η ιδιότητά του να είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού με μηδέν απώλειες.

Παρότι θεωρητικά αυτή η ιδιότητα είναι γνωστή επί δεκαετίες, πρακτικά ήταν εφικτή σε επιλεγμένα υλικά μόνο σε χαμηλές ή και πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Πράγμα που την κάνει (την υπεραγωγιμότητά τους) από εξαιρετικά δύσκολη και ενεργειοβόρα έως άχρηστη.

Μια ομάδα ερευνητών απ’ το ιδιωτικό πανεπιστήμιο του Rochester (Ν. Υόρκη) κατάφερε να δημιουργήσει ένα καινούργιο υλικό μέσω συμπίεσης κάτω από τρομακτική πίεση μορίων άνθρακα, θείου και υδρογόνου· ένα υλικό που εμφανίζει απόλυτη υπεραγωγιμότητα σε θερμοκρασία δωματίου (στους 15 C) και σε μικροκλίμακα.

Μπορεί κάποιος να σκεφτεί πως έτσι μετέτρεψαν το ως χτες μειονέκτημα της υπεραγωγιμότητας άλλων υλικών (τις χαμηλές θερμοκρασίες) σε μειονέκτημα της κατασκευής αυτού του νέου υλικού (πίεση 2 εκατομυρίων ατμοσφαιρών!). Αλλά τέτοια προβλήματα είναι μάλλον ευχάριστα για αυτήν την τόσο άγνωστη αλλά και τόσο καίρια τεχνο-επιστημονική αιχμή, την δημιουργία δηλαδή εντελώς νέων υλικών με πρωτοφανείς (έως αδιανόητες) ιδιότητες.

Έτσι, ενώ θα χρειαστούν ίσως κάποια χρόνια για να υπάρξει μαζική παραγωγή αυτού του ανθρακούχου θειικού υδριδίου (το όνομα του νέου υλικού) και αξιοποίησή του σε κάθε πιθανή και απίθανη ηλεκτρική συσκευή, υπάρχει μια σοβαρή διανοητική καθυστέρηση αρκετών χρόνων ήδη στην κατανόηση της πραγματικής καπιταλιστικής κίνησης, της πολιτικής οικονομίας των τεχνολογιών της, και των συνεπειών τους. Η συνειδητοποίηση έχει καθυστερήσει ασυγχώρητα!

Καταλαβαίνετε τι θέλουμε να πούμε; Το να είναι εφικτή η εκτύπωση κυκλωμάτων πάνω στο δέρμα (σαν tattoo…) που θα παρακολουθούν «την κατάσταση της υγείας» εκπέμποντας τα δεδομένα σε κάποια κεντρική βάση – κι αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα – δεν είναι ένα «θαύμα» που οφείλουμε να προσκυνήσουμε…. για να μην αρρωστήσουμε (και πάλι, έτσι τυχαία το λέμε…).

Μπορεί να αποδειχθεί μάταιο να επιμένουμε στο μην παραδινόσαστε στις εντυπώσεις… το κεφάλαιο έχει πολλές φάμπρικες που τις παράγουν!!! Ίσως όμως κάποιοι να γίνουν παρατηρητικοί· ζώντας αυτήν την ζόρικη εποχή και όχι στη νύχτα και στις ονειρώξεις του πλήθους.

(φωτογραφία: Flesh machine).

Nagorno (πολυδιάστατη πολιτική)

Παρασκευή 16 Οκτώβρη. Στον θύλακα του Nagorno Karabakh είναι σαφές ότι από στρατιωτική άποψη ο αζέρικος στρατός έχει το πάνω χέρι. Η Yerevan μπορεί να παρουσιάζει σαν επιτυχία της το ότι «οι εχθροί δεν προχώρησαν τόσο γρήγορα όσο σχεδίαζαν», αλλά το γεγονός είναι ότι ο αζέρικος στρατός έχει καταλάβει διάφορες θέσεις μέσα στον θύλακα· νοτιοανατολικά σε ικανό βάθος. Με δεδομένο ότι το μεγαλύτερο μέρας του θύλακα είναι ορεινό και πολύ αραιοκατοικημένο, ίσως δεν είναι υπερβολική η εκτίμηση ότι ο αζέρικος στρατός έχει καταλάβει τις 2 απ’ τις 5 διοικητικές ζώνες του θύλακα. Το αρμενικό καθεστώς δεν περιμένει (στρατιωτική) βοήθεια από πουθενά για το Nagorno Karabakh, κι αυτό σημαίνει πως βρίσκεται ήδη σε μια μάλλον αγωνιώδη προσπάθεια να διαπραγματευτεί με το Baku σαν ηττημένο, προσπαθώντας ταυτόχρονα να σώσει τα προσχήματα στο εσωτερικό του.

Αυτά, βέβαια, ίσχυαν ως χτες. Σήμερα μπορεί τα πάντα να αλλάξουν. Γιατί σήμερα θα προσγειωθεί στο αεροδρόμιο της Yerevan ο γεννημένος νικητής, ο γίγαντας της διεθνούς πολιτικής, ο ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλας! Ναι, αυτό το υπερόπλο (φτιαγμένο απ’ τα καλύτερα ελληνικά υλικά) αποφάσισε ότι πρέπει να αλλάξει τα δεδομένα στον Καύκασο.

Θα πείτε: και πως θα τα καταφέρει; Αποκλειστικές πληροφορίες της ασταμάτητης μηχανής λένε ότι δεν θα πάει μόνος του. Θα έχει μαζί του δύο αποδείξεις της ικανότητάς του στον κοουτσάρισμα «νικητών». Θα είναι ο Guaido (κατευθείαν από Καράκας) και ο «τζενεράλ» Haftar (κατευθείαν από Benghazi)! (Τον εντόπιο φασίστα συν-βουλευτή του τον κρατάει για εφεδρεία…)

Μόνο με την θέα τέτοιων συμμάχων στην πρωτεύουσά τους είναι βέβαιο ότι οι αρμένιοι θα αντεπιτεθούν και θα πετάξουν τους αζέρους στην Κασπία! Αν, πάντως, δεν γίνει έτσι, no problem. Ο ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλας θα καλέσει τον συνονόματό του φιλοαμερικάνο αρμένιο πρωθυπουργό Nikol Pashinyan για να πάνε να κλάψουν μαζί … πού αλλού;… στην αγκαλιά του Sisi!

(Η Μόσχα έχει ήδη προσφερθεί να στείλει στρατό / παρατηρητές στον θύλακα, να επιτηρεί την όποια ειρήνη, μόλις υπάρξει τέτοια κατάληξη… Το Baku, που έχει ήδη ανακοινώσει τους όρους του, δεν έχει αντίρρηση· αλλά προσθέτει πως σωστό θα ήταν να υπάρχει και τουρκικός στρατός, με την ίδια ειρηνική διάθεση και αποστολή…

Μοιάζει κωμικό για όλους όσους, που δεν είναι λίγοι, περίμεναν επιτέλους έναν ρωσοτουρκικό πόλεμο! Μετά την βόρεια συρία και τον θύλακα του Idlib όπου ο ρωσικός και ο τουρκικός στρατός περιπολούν παρέα, ιδού τα καινούργια πόστα συνεργασίας. Ίσως όχι από αύριο – αύριο, είπαμε, ο βαρύς ίσκιος του ρουμαδοΓου(αϊ)δοΝικόλα θα απλώνεται σ’ όλον τον Καύκασο – αλλά σύντομα…)

(φωτογραφία: Η μεγάλη πτήση του γύπα!)

Madrid calling 1

Πέμπτη 15 Οκτώβρη. H κατανάλωση των δημαγωγικών σκουπιδιών είναι από μόνη της καταστροφική για την (διανοητική) υγεία. Αλλά μπορεί να συμβαίνει και το ανάποδο: τα κατεστραμμένα εγκεφαλικά κύτταρα να έλκονται απ’ τα σκουπίδια, αν αυτά επιβεβαιώνουν ότι … είναι ζωντανά!

«Είδες; Οι σοσιαλιστές στην ισπανία επέβαλαν λοκντάουν, αλλά το δικαστήριο το ακύρωσε. Και οι ακροδεξιοί βγήκαν στο δρόμο εναντίον του». Άρα; Άρα όσοι βάζουν τις απαγορεύσεις είναι αριστεροί και καλοί άνθρωποι, ενώ όσοι είναι ενάντια στις απαγορεύσεις είναι ακροδεξιοί – όπερ έδει δείξαι!!! Τι συμβαίνει όμως πραγματικά στη Μαδρίτη; Μερικά πράγματα ίσως βοηθήσουν όσους / όσες θέλουν να ξέρουν την πραγματικότητα.

Οι τοπικές αρχές της Μαδρίτης (που έχει ένα διοικητικό καθεστώς ημι-αυτόνομης επαρχίας όπως η βασκία, η καταλωνία, και οι υπόλοιπες ισπανικές επαρχίες) είναι καραδεξιές απ’ την εποχή του θανάτου του Φράνκο (από το 1982 πιο συγκεκριμένα, όταν και δημιουργήθηκε με βάση το καινούργιο τότε σύνταγμα). Το ύψιστο αξιώμα είναι αυτό του «προέδρου της κοινότητας της Μαδρίτης» (που δεν ταυτίζεται με τον «δήμαρχο», υπάρχει και τέτοιο αξίωμα). Αφού η Μαδρίτη ελέγχεται απ’ την δεξιά («λαϊκό κόμμα», PP) η τωρινή πρόεδρος Isabel Diaz Ayuso είναι επίσης τυπική ισπανίδα δεξιά – προς ακροδεξιά.

Παίζοντας το ίδιο τρομοκρατικό κόλπο με την «μισο-θανατοποίηση» των «κρουσμάτων», η κοινότητα της Μαδρίτης άρχισε να μετράει «δεύτερο κύμα» απ’ τον Αύγουστο και μετά. Τί φταίει; αναρωτήθηκε το γκουβέρνο της Μαδρίτης… Οι νότιες και οι υπόλοιπες περιμετρικές συνοικίες της πόλης αποφάνθηκε… Οπότε η Ayuso αποφάσισε lockdown σ’ αυτές τις πηγές μόλυνσης…

Ήταν ένα απόλυτα δικαιολογημένο από «ιατρική άποψη» συμπέρασμα (ειρωνευόμαστε). Στις νότιες και σε άλλες γειτονιές της Μαδρίτης μένει, όπως το φαντάζεσθε, η εργατική τάξη της πόλης. Μετανάστες αλλά και ντόπιοι «φτωχοί». Όμως αυτή η εργατική τάξη δουλεύει στην υπόλοιπη, την κυριλέ Μαδρίτη. Συνεπώς η απαγόρευση κυκλοφορίας των εργατών ήταν προσαρμοσμένη: επιτρεπόταν μεν να βγουν απ’ τα σπίτια τους για να πάνε να δουλέψουν, αλλά απαγορεύονταν οι υπόλοιπες «όχι απαραίτητες μετακινήσεις». Η υπόλοιπη, «λευκή» Μαδρίτη ήταν ελεύθερη να κυκλοφορεί όπου ήθελε – και οι δεξιοί / καραδεξιοί κάτοικοί της ήταν ευχαριστημένοι, αφού το κακό εντοπίστηκε και περιορίστηκε εκεί που έπρεπε.

Στις 24 Σεπτέμβρη έγινε μια μεγάλη διαδήλωση αυτής της απαγορευμένης εργατικής τάξης· ενάντια στο lockdown. (Οι ντόπιοι φίλοι της καραντίνας μπορεί να φρίξουν που οι πληβείοι της πόλης έπεσαν τόσο χαμηλά ώστε να ενταχτούν στους «ψεκασμένους» – ε; Και φυσικά δεν ξέρουν τίποτα γι’ αυτά – μόνο αυτά που λέει το κράτος ξέρουν…).

Οι κάτω φωτογραφίες (ευχαριστούμε την Α. για όλα…) είναι από εκείνη την διαδήλωση – και την καταστολή της.

Το πανώ γράφει τα εξής σαφέστατα εργατικά…

“Θέλεις να με κλείσεις μέσα όταν γυρνάω στο σπίτι μου, αφού έχω διασχίσει όλη τη Μαδρίτη σε ένα μετρό φίσκα για να καθαρίσω τους δρόμους σου, για να φροντίσω τον άρρωστο πατέρα σου, για να σου σερβίρω φαγητό, για να σου αφήσω το πακετάκι της Amazon στο πατάκι.

ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ “

Madrid calling 2

Πέμπτη 15 Οκτώβρη. Όταν το κρουσματόμετρο άρχισε να ανεβαίνει και στην λευκή, κυριλέ Μαδρίτη οι κυβερνήτες άλλων ημιαυτόνομων επαρχιών άρχισαν να διαμαρτύρονται για την”ασυδοσία” της Μαδρίτης!!! Όπως συνέβη και στην πρώτη φάση, έτσι και τον Σεπτέμβρη το ζήτημα covid-19 έγινε κατευθείαν αιτία πολιτικής / σεχταριστικής αντιπαράθεσης μεταξύ των επαρχιών: ποιός «μολύνει» ποιόν, ποιός «απειλεί» ποιόν…

Η κεντρική σοσιαλιστική (+ podemos) κυβέρνηση του Sanchez, που έχει έδρα την Μαδρίτη βέβαια, άρχισε να “πιέζει” την Ayuso να επεκτείνει τις απαγορεύσεις στο σύνολο της πόλης. Πολύ περισσότερο από «θέμα δημόσιας υγείας» το πράγμα αφορούσε τις ισορροπίες μεταξύ των ισπανικών επαρχιών. Φυσικά η Ayuso, υπηρετώντας τους δεξιούς ψηφοφόρους της, αρνούνταν να τους στερήσει τις ελευθερίες τους· τι αξία έχει η ελευθερία των αφεντικών αν δεν την απολαμβάνουν;

Ξεκίνησε μια σύγκρουση (και debates…) μεταξύ Ayuso και Sanchez για το μέλλον της λευκής, κυριλέ, δεξιάς Μαδρίτης. Η Ayuso επέμενε μόνο στο (αντι-εργατικό) lockdown· ο Sanchez πιεζόταν από άλλες επαρχίες αλλά και απ’ το κόμμα του και το “διαταξικό” σοσιαλιστικό του προφίλ· κήρυξε lockdown σε όλη την Μαδρίτη σαν κεντρική κυβέρνηση· η Αyuso κατέφυγε στο ανώτατο δικαστήριο που αποφάσισε ότι οι κυβερνητικές απαγορεύσεις ήταν υπερβολικές αν δεν υπάρχει έκτακτη ανάγκη· ο Sanchez τηλεφώνησε στην Ayuso μετά την απόφαση για να της πει πως αν δεν πάρει αυστηρότερα μέτρα ή αν δεν ζητήσει απ’ την κεντρική κυβέρνηση να κηρυχτεί «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» θα το κάνει μόνος του· η Ayuso αρνήθηκε· οπότε το κεντρικό ισπανικό κράτος κήρυξε την Μαδρίτη σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» την περασμένη Παρασκευή – για δύο εβδομάδες. Η Ayuso αναγκάστηκε να πειθαρχήσει (: 7.000 μπάτσοι θα αναλάβουν την τήρηση της τάξης), επιφυλασσόμενη για νέες μηνύσεις στην κεντρική κυβέρνηση.

Αν αυτή η περιληπτική εξιστόρηση φαίνεται κουραστική, την κάνουμε για έναν λόγο: δείχνει (για όποιον θέλει να καταλάβει) τι σχέση έχει η δημόσια υγεία με τις εξουσίες. Ο covid ήταν μόνο η τυπική αιτία της σύγκρουσης ανάμεσα στην ισπανική δεξιά και στους κυβερνο-σοσιαλδημοκράτες. Το επίδικο ήταν το «ποιος κάνει κουμάντο». Κι αυτό είναι το ίδιο μοτίβο που έχει παίξει και παίζει είτε στις ηπα, είτε στην αγγλία, είτε στην ιταλία, είτε στην ισπανία – με τις αναμενόμενες παραλλαγές.

Παρότι τα κράτη και οι φίλοι της καραντίνας παρουσίασαν, την περασμένη άνοιξη, τον «κίνδυνο» και την «αντιμετώπισή» του σαν πανανθρώπινο ζήτημα, υπεράνω τάξεων και ταξικών συμφερόντων, πολύ γρήγορα αυτή η εμπειρία εξόπλισε τα βασικότερα αφεντικά εκτός βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, ειδικά απ’ την στιγμή που μπόρεσαν να στήσουν όχι την γενική και αδιαφοροποίητη «ατομική ευθύνη» αλλά έναν «tribal» χάρτη των «ανεύθυνων». Προφανώς αυτοί είναι οι (κοινωνικά) περιθωριακοί, οι sociopaths, αυτοί που στην καθημερινή τους ζωή έτσι κι αλλιώς ήταν “βρώμικοι”, οι φύσει ή θέσει έκνομοι, οι «ηλίθιοι» (δηλαδή διανοητικά παρακμιακοί), οι “αμόρφωτοι”… Παρότι γενικά δεν λέγεται ακόμα καθαρά, τα προφίλ υποδεικνύουν ήδη κατευθύνσεις επικίνδυνων υποκειμένων: είτε η «νεολαία» γενικά κι αόριστα (ηλικιακός ρατσισμός), είτε τα πιο προλεταριακά τμήματα της σύγχρονης διαστρωμάτωσης της εργατικής τάξης (π.χ. οι μετανάστες ή και «φτωχοί» ντόπιοι).

Αυτά κάτι δείχνουν για την σοβαρότητα της «υγιειονομικής απειλής» – έτσι δεν είναι;

Paris calling

Πέμπτη 15 Οκτώβρη. Ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron δεν έχει (ή δεν έχουν εκδηλωθεί) τέτοιες region αντιπαλότητες να χειριστεί. Αντίθετα το γαλλικό κεφάλαιο έχει την χαρά να διαθέτει μια φαρμακοβιομηχανία διεθνούς κύρους, που αγωνίζεται κι αυτή, όπως όλες, για την σωτηρία του ανθρώπινου είδους απ’ τον τσαχπίνη. Την Sanofi. H Sanofi (/Aventis) είναι η 5η παγκόσμια φαρμακοβιομηχανία με κριτήριο την κατανάλωση συνταγογραφούμενων φαρμάκων (τεράστιος ο κατάλογος των προϊόντων της), και ο μεγαλύτερος στον κόσμο παραγωγός εμβολίων μέσω της θυγατρικής της Sanofi Pasteur. (Εννοείται πως έχει τις όχι λίγες μαύρες σελίδες της για τις παρενέργειες κάποιων απ’ αυτά, την “επιθετική τακτική πωλήσεων” κι όλα τα υπόλοιπα όμορφα που δίνουν στις big pharma το γνωστό φωτοστέφανο-με-το-δρεπάνι).

Απ’ αυτήν την θέση ο βασιλιάς Macron έχει πιο απλό στόχο: να εξασφαλίσει τους εντός επικράτειας πελάτες για το εμβόλιο της Sanofi, να εξασφαλίσει δηλαδή της προϋποθέσεις εκείνου που λέγεται «πρωταρχική συσσώρευση». Που σημαίνει: τραβάει μια εκτεταμένη απαγόρευση κυκλοφορίας λίγο μετά την δύση του ηλίου στην πρωτεύουσα και άλλες 8 πόλεις, επιφυλασσόμενος για την συνέχεια. Οι καχύποπτοι, που νομίζουν πως αυτά τα πραξικοπήματα γίνονται για το καλό της υγείας των ανθρώπων και όχι για το καλό της υγείας των φαρμακοβιομηχανιών, θα βρουν οπωσδήποτε αντιφάσεις και σ’ αυτήν την εκδοχή lockdown. Μα αν ο κόσμος συνεχίζει να δουλεύει ενώ απαγορεύεται να κάνει μια βόλτα μετά τις 9.00 το βράδυ έτσι θα “ισοπεδωθεί η καμπύλη των κρουσμάτων”;

Όχι βρε χαζούλια, όχι!!! Θα επεκταθεί η πειθαρχία, ο φόβος και η “διάδοση”! Θα ισοπεδωθούν οι όποιες αντιρρήσεις (έτσι ελπίζει ο βασιλιάς και ο καθένας στη θέση του)!! Αν στην υποσαχάρια Αφρική δεν υπάρχει “τρομοκρατία” με τι δικαιολογία θα είναι εκεί ο γαλλικός στρατός για να προστατεύει τις πρώτες ύλες του γαλλικού καπιταλισμού; Κι αν στην υπερσαχάρια γαλλική επικράτεια δεν υπάρχει “θανατηφόρος κίνδυνος” πως θα διατηρηθούν οι “πρώτες ύλες” (δηλαδή τα ανθρώπινα σώματα) των φαρμακοβιομηχανιών, και πως θα πουληθούν / επιβληθούν τα εμβόλια της Sanofi;

Τόσο δύσκολο είναι πια να βρεθεί η σωστή απάντηση;

Μεσογειακό πλυντήριο

Πέμπτη 15 Οκτώβρη. Το τελευταίο κύμα αποκαλύψεων του al Jazeera για τα κυκλώματα εμπορίου ευρωπαϊκών διαβατηρίων (και ξεπλύματος) στη νότια κύπρο, έχει κάνει εκρηκτική ηχώ εκεί· αλλά στα μέρη μας δεν πολυακούγεται. Θα πρέπει να υπάρχουν σοβαροί λόγοι για την ελληνική δημαγωγική αυτοσυγκράτηση απέναντι στην απόδειξη του τι ακριβώς είναι το «δεύτερο ελληνικό κράτος» (το ελληνοκυπριακό). Και στα μέρη μας υπάρχει πρόγραμμα «χρυσής βίζας» και ποιός ξέρει τι έχει στα ντουλάπιά του; Ή (άλλος λόγος μπορεί να είναι πως) όποιος δει το σχεδόν 1 ώρας video του al Jazzera θα αγαπήσει τόσο πολύ την Λευκωσία ώστε κάθε φορά που θα αναφέρεται στην ελληνική ιμπεριαλιστική δημαγωγία (πότε για πετρέλαια, πότε για γκάζια, πότε για την «προκλητικότητα του Erdogan») θα πέφτουν γαμωσταυρίδια με τον τόνο.

Όταν είναι χωμένος στα κόλπα ο πρόεδρος της νοτιοκυπριακής βουλής και ένας βετεράνος βουλευτής του «αριστερού» ΑΚΕΛ, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για «έλα μωρέ, δεν τρέχει…». Τουλάχιστον οκτώ δισεκατομύρια δολάρια έχουν μπει στο νοτιοκυπριακό τραπεζικό σύστημα χάρη στο εμπόριο «χρυσής βίζας» σε κάθε καρυδιάς πλούσιο καρύδι του πλανήτη – πράγμα που σημαίνει ότι οι τράπεζες εκεί έχουν ρεφάρει απ’ την ζημιά που τους προκάλεσε το όποιο back run πριν κλείσουν τον Μάρτη του 2013…

Μόνο που η αποκάλυψη αυτών των όμορφων νταραβεριών έχει και γεωπολιτικές συνέπειες. Ο Αναστασιάδης έχει δικηγορικό γραφείο που έκανε (συνεχίζει να κάνει;) την ίδια ακριβώς δουλειά, πριν την «χρυσή βίζα», βοηθώντας στο ξέπλυμα ρώσους ζάμπλουτους. Το ονοματάκι του και το γραφείο του είναι καλά στερέωμα στις σχετικές έρευνες με βαριά στοιχεία· και το ότι δεν προχώρησε η υπόθεση σε βάρος του στα αμερικανικά δικαστήρια (όπου κατέληξε μια υπόθεση μια χαμένα μεγάλα ποσά στη διάρκεια του ξεπλύματος…) θα πρέπει να αποδοθεί στο ότι το βαθύ αμερικανικό κράτος αξιοποιεί τις πληροφορίες για να τον «κρατάει στο χέρι».

Τώρα, επ’ ευκαιρία, μπορεί κάποιοι να ξεθάψουν την υπόθεση. Αλλά ακόμα κι αν αυτό δεν συμβεί, όλοι οι σχετικοί εις τα ευρώπας ξέρουν το ποιόν του νοτιοκυπρίου προέδρου.

Όταν κλέγεται στις Βρυξέλες το πολύ πολύ να του δίνουν ένα χαρτομάντηλο…