Year: 2020

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (παρένθεση 1)

Κυριακή 27 Δεκέμβρη. Θίξαμε χτες το θέμα γνώση σε σχέση με τον τσαχπίνη, το ποιόν του, την διαχείρισή του… Ένα θέμα που σίγουρα έχει πάμπολλες προεκτάσεις, που εύκολα θα χαρακτηρίζονταν “φιλολογικές” ή “φιλοσοφικές”.

Χωρίς να είναι αδιάφορη για καμμία προσέγγιση του θέματος, η επιλογή της ασταμάτητης μηχανής είναι εδώ εργατική και πολιτική. Τι σημαίνουν αυτά τα επίθετα; Σημαίνουν ότι σε διαφορετικούς πολιτισμούς, σε διαφορετικές εποχές, ή και σε διαφορετικά κοινωνικά υποκείμενα στον ίδιο πολιτισμό και στην ίδια εποχή, υπάρχουν, δημιουργούνται, διαφορετικά γνωσιακά corpus – διαφορετικά είδη γνώσης, για να το πούμε απλά. Αυτά τα είδη γνώσεων μπορεί να διαφοροποιούνται ανάλογα με τον καταμερισμό εργασίας, ή/και τα φύλα, ή/και τις ηλικίες· διαφοροποιούνται οπωσδήποτε σε σχέση με την διαστρωμάτωση της εξουσίας. Και στις καπιταλιστικές κοινωνίες είναι (ή ήταν…) ταξικά προσδιορισμένα.

Αυτό ισχύει γενικά. Ισχύει οπωσδήποτε και σε ότι αφορά αυτές τις γνώσεις που θα ονομάζαμε γνώσεις υγείας, γνώσεις θεραπείας, γνώσεις των σωμάτων – ακόμα και γνώσεις επί των κοινωνικών σχέσεων σε σχέση με την υγεία. Ένα απλό παράδειγμα, που στους μεγαλύτερους / ες αναγνώστες της ασταμάτητης μηχανής κάτι θα θυμίζει (και στους νεώτερους / ες θα θεωρηθεί «ufo»!): σε άλλες εποχές (;), όταν τα παιδικά εμβόλια ήταν ελάχιστα και βασικά, οι (λαϊκές…) μανάδες έσπρωχναν τα παιδιά τους να κάνουν παρέα με άλλα που είχαν κάποια παιδική μεταδοτική αρρώστια για να «κολλήσουν» – και να την περάσουν ενόσω ήταν μικρά σε ηλικία… Αυτές οι λαϊκές γυναίκες δεν ήξεραν τι πάει να πει «αγέλη» στις ανθρώπινες σχέσεις, ούτε τι είναι η «ακίδα ιού». Εκείνο που ήξεραν όμως (και το ήξεραν εμπειρικά, από γενιά σε γενιά) ήταν πως αποκτιέται η ανοσία. Ήξεραν, επίσης, ότι είναι λάθος να αποφεύγεται η «μόλυνση» σε μια κατηγορία (παιδικών) ασθενειών· και πως είναι καλύτερα τέτοιες αρρώστιες να τις περάσει κανείς μικρός αντί να τις κολλήσει μεγάλος, οπότε οι συνέπειες θα ήταν πολύ χειρότερες. Η λαϊκή γνώση στο θέμα δεν ήταν «αντισηπτική», το αντίθετο…

Ας μην μυθοποιηθεί η λαϊκή γνώση με νεο-ρομαντικό τρόπο! Δεν ήταν μια γνώση υγείας πλήρης, ούτε αποτελεσματική στα πάντα: χωρίς την επιστημονική ιατρική η βρεφική θνησιμότητα και η θνησιμότητα στα παιδιά (από διάφορες αρρώστιες) ήταν εξαιρετικά υψηλή! Συνεπώς δεν θα ήταν σκόπιμο να φέρει κανείς σε αντιπαράθεση αυτά ή οποιαδήποτε άλλα είδη γνώσης για το «πιο είναι το καλύτερο εφ’ όλης της ύλης», ειδικά αν κάποιο ή κάποια διεκδικεί / ουν την υποτιθέμενη «αρτιότητα» της επιστήμης. Θα ήταν αρκετό και χρήσιμο να αναγνωριστεί πως διαφορετικά είδη γνώσεων υγείας, διαφορετικά γνωσιακά θεραπευτικά corpus, έχουν (ή μπορεί να έχουν) την αξία τους (δηλαδή: την αποτελεσματικότητά τους) σε διαφορετικές περιπτώσεις. Αντί για το δάκτυλο στη σκανδάλη, μια προσέγγιση προσεκτική, φιλική, εξοικείωσης, είναι η καλύτερη στάση όταν αυτά τα διαφορετικά γνωσιακά corpus, που ανήκουν σε διαφορετικά υποκείμενα, εποχές, πολιτισμούς ή τάξεις συμπίπτουν… (Αν ονομάσετε αυτήν την προσέγγιση “γνωσιακό εκλεκτικισμό” μπορεί να βρείτε και την βιβλιογραφία του· όχι μ’ αυτό το όνομα πάντως!)

Η συστηματική δυτική ιατρική δεν προέκυψε ούτε, κυρίως, εξελίχθηκε με τέτοιο συγκαταβατικό τρόπο! Ο λόγος είναι γνωστός σ’ όσους ασχολούνται με την Ιστορία: ήταν η αντίληψη της (πρώτα επαναστατικής και στη συνέχεια κυριαρχικής) αστικής τάξης, με προτεσταντική καταγωγή· η αντίληψη της για το σώμα, την υγεία, την θεραπεία, τους νοσογόνους παράγοντες, το είδος των θεμιτών φαρμάκων, που κρατώντας σαν σημαία της την «επαναστατικότητα» και τον τεχνικό «ορθολογισμό», πολέμησε χωρίς ενδοιασμούς, κυνήγησε, ποινικοποίησε, απαγόρευσε κάθε άλλη διαφορετική γνώση για θέματα υγείας και θεραπείας· χωρίς να τους δώσει κανένα περιθώριο να αποδείξουν (ή να μην αποδείξουν) την αξία χρήσης τους… Ο Foucault στο διεξοδικό η γέννηση της κλινικής είναι πολύ κατατοπιστικός γι’ αυτήν την μετάβαση.

Το αληθινό ενδιαφέρον της επαναστατικής αστικής τάξης για την υγεία των πληθυσμών δεν πρέπει να αγνοηθεί: πράγματι τα κίνητρα αυτού του γνωσιακού πολέμου απ’ την μεριά της ήταν αυθεντικά. Για παράδειγμα δεν μπορούσε (και δεν θα έπρεπε!) να ανεχτεί πρακτικές «εξαγνισμού» σαν θεραπεία! Ούτε, απ’ την άλλη, το μοιρολατρικό «ήταν θέλημα θεού» για την αρρώστια και τον θάνατο! Είναι ωστόσο διαφορετικό ζήτημα το αν «μαζί με τα απόνερα έπρεπε να πεταχτεί και το μωρό»! Στο βαθμό που η μέριμνα της αστικής εξουσίας, στις αρχές του 19ου αιώνα, ήταν όντως η καλή υγεία και των πληβείων, το να ασχοληθούν οι διανοούμενοι και οι ειδικοί της με το να διακρίνουν το ποιές απ’ τις γνώσεις αυτών των «κατώτερων» ήταν πράγματι αποτελεσματικές και ποιές, αντίθετα, μεγάλωναν απλά την πελατεία του μεγαλοαδύναμου, θα έπρεπε να θεωρηθεί τότε και έκτοτε εύλογα αναγκαίο και σκόπιμο.

Δεν έγινε έτσι. Και, απ’ την στιγμή που η δυτική επιστημονική ιατρική εξαφάνισε κάθε άλλο αποτελεσματικό και χρήσιμο σώμα γνώσης υγείας / θεραπείας, άρχισε να κάνει τα δικά της εγκλήματα. Επιστημονικά αυτά. Ο Cesare Lombroso (1835 – 1909) και η δημοφιλής θεωρία του για τον «εγκληματικό χαρακτήρα» ήταν γνήσιο τέκνο αυτής της (ιατρικής…) επιστημοσύνης που ποτέ δεν έπαψε να υπηρετεί το ξεκαθάρισμα λογαριασμών της αστικής εξουσίας (κα της γνώσης / εξουσίας της) απέναντι στους πληβείους (και των δικών τους γνώσεων / αντιεξουσίας). Ο ευγονισμός ήταν επίσης γνήσιο προϊόν αυτής της αστικής επιστημοσύνης. Η ψυχιατρική των λωβοτομών και των ηλεκτροσόκ το ίδιο. Αυτά είναι μόνο λίγα παλιότερα παραδείγματα: παρότι η (και ιατρική) αστική, δυτική επιστήμη έδιωξε διάφορες αυθαίρετες (και επικίνδυνες) προ-αστικές θεραπευτικές δοξασίες, έφτιαξε την δική της λίστα καταστροφών, που συνεχίζεται ακόμα. Έτσι ώστε αν θέλει κάποιος να σταθεί με έντιμο τρόπο απέναντι στη δυτική επιστήμη (γενικά) και στη δυτική ιατρική επιστήμη (ειδικά), σε όλους τους κλάδους της, δεν θα πρέπει να κάτσει σε στάση προσοχής· ούτε, όμως, να πετάξει το μωρό μαζί με τα νερά… (Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να ξέρει ότι αυτά τα νερά είναι πολλά…)

(φωτογραφία: Το Μάθημα ανατομίας του δρ. Τουλπ είναι μια απ’ τις θρυλικές ελαιογραφίες του Ρέμπραντ, του 1632. Στην εμπορική / πρωτοαστική (αν μας επιτρέπεται ο όρος) ολλανδία της εποχής, το βλέμμα του χειρούργου και η επισκόπηση των εσωτερικών οργάνων του ανθρώπινου σώματος ήταν ένα είδος ιδεο-πολιτικής “τομής”. Αλλά το νόημά της (και όχι την αναδυόμενη ιατρική αλήθεια του χειρουργικού βλέμματος· μάλλον την αξίωσή του να κατέχει την αλήθεια) μπορεί να την καταλάβει κανείς μόνο αν κάνει συγκρίσεις με άλλου είδους ιατρικές γνωσιοθεωρείες· όχι λιγότερο αποτελεσματικές, την ίδια εποχή…)

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (παρένθεση 2)

Κυριακή 27 Δεκέμβρη. Υπάρχει κάτι ακόμα, σημαντικό (για την αυτόνομη εργάτρια ασταμάτητη μηχανή) και δραματικά επίκαιρο: όχι μόνο στην ιατρική αλλά παντού τις δικές της επιστημονικές γνώσεις η κυρίαρχη αστική τάξη (και, στη συνέχεια, οι διαδοχοί της, οι καπιταλιστικές ελίτ) φρόντιζε να τις στρέφει εναντίον της εργατικής τάξης και των δικών της εμπειρικών γνώσεων. Δύο πεδία, απ’ τα πιο γνωστά και χειροπιαστά, όπου αυτός ο πόλεμος εκδηλώθηκε και εκδηλώνεται διαρκώς είναι: η οργάνωση της εκπαίδευσης και η οργάνωση της εργασίας. Εκδίδοντας το βασικό έργο του Frederick Taylor Scientific Management (η επιστημονική οργάνωση της εργασίας) επιχειρήσαμε να δείξουμε το πως η «κλοπή» των εργατικών γνώσεων (των μαστόρων) και η μεταφορά τους σε νέου τύπου μηχανές, στις αρχές του 20ου αιώνα, σήμαινε έναν γνωσιακό πόλεμο, την νίκη (τότε) των αφεντικών σ’ αυτόν, και την μαζική κατασκευή (στην οργάνωση της καπιταλιστικής εργασίας / εκμετάλλευσης) της φιγούρας του «ανειδίκευτου». Ως εκείνου που «δεν ξέρει» και είναι κατάλληλος μόνο για «χειριστής» που δέχεται και εφαρμόζει εντολές… (Οπωσδήποτε σήμαινε και την εκρηκτική αύξηση της «παραγωγικότητας της εργασίας», διαδοχικές κρίσεις, 2 + 1 παγκόσμιους πολέμους, και τα λοιπά… Εντελώς επιστημονικά όλα…)

Από τότε (αρχές του 20ου αιώνα με τον ταιηλορισμό) και μετά ο καπιταλισμός, πρώτα σαν οργάνωση της παραγωγής / εκμετάλλευση της εργασίας, στη συνέχεια σαν οργάνωση της κατανάλωσης και τώρα πια σαν οργάνωση της εκμετάλλευσης της ζωής στο σύνολό της (και όχι μόνο της ανθρώπινης…) δεν έχει πάψει να είναι μια διαρκής διαδικασία υπεξαίρεσης / αχρήστευσης ζωντανών γνώσεων των υποτελών, μηχανοποίησής τους, κατασκευής νέων «σωμάτων γνώσης» που ανατίθενται στους ειδικούς και πολιτικής / ιδεολογικής κυριαρχίας μέσω – της – μαζικής – άγνοιας.

Μελετώντας εργατικά και κριτικά για τα πιο πρόσφατα στάδια αυτής της διαδικασίας (την 3η και τις απαρχές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης) καταθέσαμε στο 3ο τετράδιο για εργατική χρήση την θέση μας για την σε εξέλιξη μαζική δημιουργία ενός καινούργιου είδους «εκείνων που δεν ξέρουν»: τους ανειδίκευτους / τις ανειδίκευτες ΣΤΗ ΖΩΗ…

Θα ήταν λοιπόν σωστό εκ μέρους μας να δώσουμε την απάντηση που έχουμε για τα χθεσινά ερωτήματα περί «γνώσης» και «άγνοιας» των υπηκόων σε ότι αφορά την υγεία μας/τους, τον covid, την τρομοεκστρατεία. Είναι μια επεξεργασμένη θέση της οποίας η έκθεση ξεπερνάει κατά πολύ τα όρια της ασταμάτητης μηχανής· μπορούμε μόνο να την διατυπώσουμε επιγραμματικά: η δυτική υγιεινιστική τρομοεκστρατεία είναι η πρώτη έφοδος του (δυτικού) καπιταλισμού για την παγίωση (και υποδούλωση) της μάζας των «ανειδίκευτων στη ζωή» – 21ος αιώνας γαρ…

(φωτογραφία: Η νωπογραφία είναι μια από την σειρά με τίτλο Detroit Industry, που έκανε ο μεξικάνος κομμουνιστής Diego Rivera το 1932 και το 1933 στο αίθριο του μουσείου του Detroit. H συγκεκριμένη δείχνει ένα εργοστάσιο της αυτοκινητοβιομηχανίας Ford… Υπάρχει κι εδώ ένα διεισδυτικό, πανοπτικό βλέμμα που ελέγχει τα πάντα. Αλλά δεν είναι του χειρούργου, αφού η οργανικότητα αφορά την μηχανή, και όχι το εργατικό σώμα, που είναι πια εξάρτημά της. Είναι το βλέμμα του βιομήχανου ή/και των “μηχανικών παραγωγής”. Ο Marx των Grundrisse είχε προβλέψει αυτήν την καπιταλιστική στιγμή απ’ τα μέσα του 19ου αιώνα…)

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (8)

Κυριακή 27 Δεκέμβρη. Σ’ αυτήν την έντονη διαφοροποίηση έως και πόλωση μεταξύ του τρόπου Α και του τρόπου Β σχετικά με τον covid, πέρασε απαρατήρητη έως αδιάφορη η «φαρμακολογική» (ή η θεραπευτική) διάστασή της! Φέραμε ως τώρα στην επιφάνεια τους αριθμούς, σαν βάση της σύγκρισης. Ύστερα την εντελώς διαφορετική άποψη για τους «ασυμπτωματικούς», και την διαφορετική χρήση των PCR τεστ. Δεν τελειώνει εκεί το θέμα. (Γιατί, άραγε, το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο προωθεί “παραδοσιακά” εμβόλια και όχι γενετική μηχανική, αν και την κατέχει; – να μια ενδιαφέρουσα ερώτηση που δεν γίνεται…)

Η επίσημη κινέζικη ιατρική (αυτή που θα λέγαμε «δυτικού τύπου», ακόμα κι αν δεν είναι ακριβώς τέτοια), που περιλαμβάνει όλα τα ως τώρα μέσα και περιεχόμενα του corpus γνώσης όπως διαμορφώθηκε στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο επί τουλάχιστον 2 αιώνες, και φυσικά όλες τις αιχμές (βιοτεχνολογίες, νευροεπιστήμες, κλπ) με επίπεδο «ανάπτυξης» ίδιο μ’ εκείνο της δύσης, ΔΕΝ έχει «τσακωθεί» (ούτε βέβαια έχει απαγορεύσει / εξαφανίσει) την κινεζική / ασιατική «παραδοσιακή ιατρική»!.. Το αντίθετο μάλιστα: ανθεί μια συμβιωτική σχέση αλληλεπίδρασης μεταξύ δύο διαφορετικών μεν αλλά συνεργαζόμενων (και όπου χρειάζεται αλληλοσυμπληρούμενων) «σωμάτων γνώσης υγείας και θεραπείας», που ανήκουν σε εντελώς διαφορετικές ιστορικές περιόδους, τρόπους κοινωνικής οργάνωσης, καταμερισμού εργασίας και γνώσεων, κλπ…

Αυτό μπορεί να φαίνεται ασυνήθιστο στον δυτικό κόσμο, αν και δεν θα έπρεπε. Αρκεί να αναφέρουμε, χωρίς περισσότερα (ενδιαφέροντα πάντως από πολιτική / ιδεολογική άποψη) το παράδειγμα του βελονισμού. Ο βελονισμός ανήκει στην παραδοσιακή κινέζικη ιατρική· κυνηγήθηκε άγρια στη δύση (μέχρι και με καταδίκες σε φυλακίσεις)· τελικά «έγινε αποδεκτός» μεν αλλά μόνο επειδή πυροδότησε την ανάπτυξη ενός καινούργιου τομέα των νευροεπιστημών, της νευροφυσιολογίας! Πόσο «παλιός» είναι ο βελονισμός; Μπορεί και 2.500 χιλιάδων χρόνων (έχει εξελιχθεί έκτοτε…) Θα είχε επιζήσει αν ήταν πρακτική στον δυτικό κόσμο; Όχι βέβαια! Επέζησε, βελτιώθηκε συστηματικά επειδή στην ασιατική (ή στην κινέζικη, ή στην κουμφουκιανή) κουλτούρα η παραδοσιακή ιατρική (σα να λέμε: το «σώμα γνώσης» εντελώς διαφορετικών εποχών) δεν θεωρήθηκε εχθρός, αντίπαλος, της καπιταλιστικής περιόδου και εξέλιξης.

Αυτή η πραγματικότητα έχει μεγάλη σημασία για το πως συγκροτήθηκε τόσο ο τρόπος Α όσο και ο τρόπος Β, απέναντι στον covid, από καθαρά θεραπευτική άποψη. Το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο αξιοποίησε (με κεντρικό έλεγχο) σε σχεδόν καθολικό βαθμό τις γνώσεις της παραδοσιακής ιατρικής, δηλαδή της θεραπείας μέσω αφεψημάτων για την αντιμετώπιση όσων αρρώσταιναν απ’ τον covid.

Ας δώσουμε λοιπόν προς στιγμήν τον λόγο στον Tong Xiaolin , μέλος της κινεζικής «ακαδημίας επιστημών» και επικεφαλής του θεραπευτικού τμήματος της «εθνικής υπηρεσίας παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής»:

… «Αν υποθέσουμε ότι ο κορονοϊός είναι μια φυτεία, τότε η δυτική ιατρική θα εστιάσει κατευθείαν στο να την κάψει, ενώ η παραδοσιακή κινέζικη ιατρική θα φροντίσει να αδρανοποιήσει το έδαφος απ’ το οποίο εξαρτιέται αυτή η φυτεία, βελτιώνοντας συνολικά την φυσική κατάσταση του ασθενούς»…

Θα συμφωνήσετε πως πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις· κάποιες επιπλέον παρατηρήσεις / αποδείξεις στη συνέχεια. Το ζήτημα είναι ότι οι ειδικοί της παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής, ξέροντας καλά τις ιδιότητες διάφορων θεραπευτικών φυτών / βοτάνων, έφτιαξαν κατάλληλα μίγματα που χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον στη φάση και στον τόπο της «όξυνσης», στην Wuhan απ’ τις αρχές Φλεβάρη ως τις αρχές Μάρτη, θεραπεύοντας γρήγορα τουλάχιστον 50.000 «συμπτωματικούς» – στις εγκαταστάσεις / νοσοκομεία εκστρατείας και, όπου χρειάστηκε, στις εντατικές… Στις έρευνες που συγκέντρωσαν και συστηματοποίησαν αυτήν την εμπειρία καταγράφτηκε ότι μ’ αυτόν τον «παλιό» τρόπο ο κίνδυνος θανάτου για σοβαρές έως κρίσιμες περιπτώσεις μειώθηκε κατά 80% – ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα χωρίς κανένα εμβόλιο… Το 92% όσων εμφάνισαν συμπτώματα, σ’ όλη την γκάμα της έντασής τους, ανάρρωσαν είτε αποκλειστικά με την χρήση τέτοιων γνώσεων, είτε σε συνδυασμό με κινεζικής κατασκευής φάρμακα· ανάλογα με τα όποια “υποκείμενα” προβλήματα υγείας. Το να πεθάνει κάποιος απ’ τις επιπλοκές του covid έγινε, συν τω χρόνω, πάρα πολύ δύσκολο!

(Ας μην βιαστούν οι πικρόχολοι να κατηγορήσουν την ασταμάτητη μηχανή για «σινοφιλία» ή για «εναλλακτισμό»! Δεν ισχύει τίποτα απ’ αυτά τα δύο ξηγηθήκαμε στην αρχή. Εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι ο σεβασμός και η αναγνώριση οποιασδήποτε γνώσης είναι αξιόπιστη· προκειμένου περί υγείας / θεραπείας οποιασδήποτε γνώσης είναι δοκιμασμένη, αποτελεσματική και – επιπλέον – φιλική προς τον ασθενή· κι ας κατάγεται απ’ τα βάθη των αιώνων! Είναι κάτι απ’ αυτά που ποτέ δεν καταλάβαμε: γιατί η γλώσσα ή η αισθητική δικαιούνται να έχουν προκαπιταλιστική αξιοπιστία και η θεραπευτική όχι;)

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (9)

Κυριακή 27 Δεκέμβρη. Ίσως οι παλιότεροι καταλάβετε ποια «τάξη» σωματικότητας ευνοούσε αυτή η προσέγγιση· γνωστή, άλλωστε, σε όλες τις παραδοσιακές θεραπευτικές γνώσεις οπουδήποτε στον κόσμο, που στηρίζονται σε αφεψήματα: τον οισοφάγο, το πεπτικό σύστημα… Αυτό το «παλιό» θεραπευτικό «σώμα γνώσης» αντιστοιχεί και σε μια συγκεκριμένη υλική εννόηση του ανθρώπινου σώματος, άσχετα και πέρα απ’ τις όποιες φυσικές ή/και μετα-φυσικές εννοιολογήσεις του.

Ισχύει αυτό και για τον τρόπο Β; Υπήρξε / υπάρχει και σ’ αυτόν μια συγκεκριμένη «παράσταση» του σώματος – που – κινδυνεύει; Ασφαλώς ναι!! Για τον τρόπο Β η νοσο-γονική διαδρομή ξεκινάει απ’ τις κοινωνικές σχέσεις (: να τις κάψουμε: ζήτω η γενικευμένη κοινωνική απομόνωση!…)· προχωράει στην είσοδο του αναπνευστικού συστήματος, μύτη και στόμα (: να τα φράξουμε…)· και, χωρίς ενδιάμεσα στάδια, καταλήγει στα πνευμόνια (: διασωλήνωση / τεχνητή αναπνοή) και στις εντατικές. Σ’ αυτήν την δόλια «φονξιοναλιστική» αναπαράσταση του κοινωνικού και του ανθρώπινου σώματος μπροστά στην απειλή του τσαχπίνη, έλειπαν / λείπουν κρίσιμα σημεία: η διαδρομή των αναπνευστικών σωλήνων, και φυσικά το πεπτικό σύστημα σαν διανομέας θεραπευτικών υλικών στο σώμα… Για την ακρίβεια: οι πρώτοι ξαναεμφανίστηκαν στον «οδικό χάρτη», για ελάχιστα δευτερόλεπτα… Για όσο χρειάζεται η μακριά μπαντονέτα να μαζέψει «υλικό για εξέταση» PCR… Ξαφνικά, χωρίς εξηγήσεις, και αστραπιαία (ώστε να μην χρειαστούν τέτοιες!) η δυτική ιατρική αναγνώρισε / αναγνωρίζει ότι εκεί, στον οισοφάγο υπάρχουν (ή δεν υπάρχουν…) «συγκεντρώσεις του ιού»…. Ωστόσο αυτό το εκεί, ο οισοφάγος, είναι απλά ένα θέατρο, ένα πλατώ· εκεί δεν γίνεται ανοσολογική μάχη (λέει η δυτική ιατρική)… Συνεπώς, για παράδειγμα, ένα αρκετά καυτό ρόφημα, ΔΕΝ θα διαλύσει το προστατευτικό «λίπος» του covid αχρηστεύοντάς τον… όχι….

Ήταν, άραγε, παράλειψη, κάποια αβλεψία στη συγκρότηση του τρόπου Β η αιτία που «ξεχάστηκε» στις δυτικές αναπαραστάσεις του απειλούμενου σώματος τόσο η αναπνευστική διαδρομή και το πεπτικό σύστημα όσο και η κινεζική παραδοσιακή ιατρική; Μήπως αυτήν την τελευταία την αγνοούσαν οι δυτικοί «ειδικοί»; Όπως θα δούμε αμέσως μετά καθόλου! Τέτοιες «παραλείψεις» ήταν σκόπιμες. Ήταν κρίσιμες για να «σωματικοποιηθεί» η (προσωρινή) αδυναμία των φαρμακο-μαφιών να πουλήσουν την γενετική τους πραμάτεια σαν θεραπεία. Το κάθε ανθρώπινο σώμα έπρεπε να νοιώθει απόλυτα αδύναμο και απροστάτευτο έξω απ’ το καταστατικό των απαγορεύσεων (άρα έξω απ’ το κρατικό «σώμα προστασίας»…) μέχρις ότου φτάσει η συνθετική βιολογία… Μια μηχανή νέου τύπου για την οποία μιλήσαμε νωρίτερα, στην περί ταιηλορισμού αναφορά.

Μήπως, έστω, η κινεζική παραδοσιακή ιατρική είναι άγνωστη στους δυτικούς; Καθόλου. Είναι γνωστή – και απορριπτέα μετά βδελυγμίας! Διεθνώς, σίγουρα απ’ το 2019, έχοντας μπροστά τους τις δυτικές φαρμακο-μαφίες, την «τιμολογιακή πολιτική» τους, τα πειράματά τους και τις δολοφονικές παρενέργειες, μια σειρά κρατών (κυρίως αφρικανικών) ενισχυόμενα απ’ το Πεκίνο, κατάφεραν να φέρουν τις παραδοσιακές ιατρικές μεθόδους στο τραπέζι του Π.Ο.Υ. Ο γ.γ. του οργανσιμού Tedros Ghebreyesus, αφρικανικής / αιθιοπικής καταγωγής (αλλά άσχετος με την ιατρική…), περιέλαβε (το 2019) αυτές τις θεραπείες σ’ ένα ειδικό κεφάλαιο της «11ης διεθνούς ταξινόμησης των ασθενειών» που λειτουργεί σαν σετ κατευθυντήριων οδηγιών για παγκόσμια χρήση. Στα μέσα του 2020, στις 22 Ιούλη, κάποια υπηρεσία του Π.Ο.Υ. και τα αφρικανικά CDC δημιούργησαν μια επιτροπή ειδικών για την ανεξάρτητη επιστημονική αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και της ποιότητας παραδοσιακών θεραπειών απ’ οπουδήποτε στον κόσμο.

Η σχέση μεταξύ Πεκίνου και διάφορων αφρικανικών κρατών ειδικά σ’ αυτόν τον τομέα κρατάει ήδη απ’ την δεκαετία του ’60. Είναι σχέση συνεργασίας αλλά και ανταγωνισμού, αφού σε διάφορες φάσεις τα αφρικανικά κράτη προωθούν την δική τους παραδοσιακή ιατρική. (Το ζήτημα, ειδικά σε σχέση με την αφρική και τα ιαματικά της βότανα έχει κι άλλη ενδιαφέρουσα πλευρά, που μόνο σαν τίτλο μπορούμε να θίξουμε εδώ: την συστηματική κατασκοπεία που κάνουν οι δυτικές big pharma σε βάρος της αφρικανικής χλωρίδας και των χρήσεών της, για να απομονώνουν τις «δραστικές» ουσίες, να τις πατεντάρουν και να τις πουλάνε σε χάπια… Πράγμα που έχει οδηγήσει σε κινηματικές αλλά και σε δικαστικές συγκρούσεις).

Σε κάθε περίπτωση, και σε σχέση με τον covid, η αποτελεσματικότητα ήπιων, δοκιμασμένων, και με ιστορία θεραπευτικών μεθόδων (συστατικών του τρόπου Α…) ήταν γνωστή στη δύση έγκαιρα.

Αλλά θα χαλούσε το κόλπο, ο τρόπος Β, από πολλές απόψεις.

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (10)

Κυριακή 27 Δεκέμβρη. Η εύκολη κατηγορία, με την οποία οι δυτικοί «επιστήμονες» ξεφορτώνονται όλες αυτές τις ενοχλήσεις, είναι ότι πρόκειται για «αντιεπιστημονικές» μεθόδους· ή, στην καλύτερη περίπτωση, για μεθόδους «που δεν έχει αποδειχθεί η αξία τους επιστημονικά». Τι σημαίνει αυτό το τελευταίο μπορεί εύκολα να το καταλάβει ο καθένας αν ψάξει προσεκτικά τι συμβαίνει τώρα, με τις mRNA πλατφόρμες – υποτίθεται ότι «η αξία τους έχει αποδειχθεί επιστημονικά»…

Σε κάθε περίπτωση, επειδή το Πεκίνο ενδιαφέρεται όντως να πλαγιοκοπήσει το δυτικό ιατρο-φαρμακευτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα, και θεωρεί την κινέζικη παραδοσιακή ιατρική εμπορεύσιμο είδος, κατατέθηκαν στις δυτικές ιατρικές επιθεωρήσεις αρκετές έρευνες με επιστημονική αρτιότητα (φωτογραφίες επάνω). Αυτό δεν άλλαξε κάτι· δεν είναι η «επιστημοσύνη» το εμπόδιο, είναι το όπλο!

Ωστόσο, πέρα απ’ την αφρική, όπου οι δύο παραδοσιακές ιατρικές (αφρικάνικη και κινέζικη) συνεργάστηκαν σε διάφορες χώρες και με διάφορους συνδυασμούς για να πετύχουν τα αποτελέσματα που τόσο έχουν ενοχλήσει το δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα σε σχέση με τον covid, η κινέζικη εκδοχή βρασταριών εξήχθη και έκανε εισβολή και στις ηπα: βασικά στη δυτική ακτή!

Τα σχετικά ματζούνια (που κυκλοφορούν σαν συσκευασμένα μίγματα με βάση τις σχετικές συνταγές) δεν αναγνωρίζονται στις ηπα σαν «φάρμακα» – αλλά σαν «συμπληρώματα διατροφής». Επιτρέπεται, κατά συνέπεια, να πουλιούνται στα φαρμακεία. Για τις ασιατικές / κινέζικες κοινότητες (γειτονιές, κωμοπόλεις, τμήματα πόλεων) της δυτικής ακτής η φαρμακευτική αξιοποίηση αυτών των «συμπληρωμάτων» ήταν αυτονόητη. Αλλά η σχετική γνώση επεκτάθηκε και στις κοινότητες των μαύρων της δυτικής ακτής, οπωσδήποτε σ’ εκείνες που υπάρχουν δίπλα σε κινέζικες / ασιατικές!

Προέκυψε τελικά εκείνο που γράφαμε στις 24 Νοέμβρη (μια μεγάλη σκιά – 0):

… Η κομητεία του Los Angeles κατέγραψε 250.000 περιπτώσεις covid-19 και πάνω από 5.000 θανάτους απ’ τον ιό, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία απ’ το Υπουργείο Υγείας. Στην κοιλάδα του San Gabriel, όπου ο πληθυσμός σε πόλεις σαν το Monterey Park και το San Gabriel είναι σχεδόν κατά το ήμισυ κινέζοι ή κινεζοαμερικάνοι, η μόλυνση απ’ το κορονοϊό και τα ποσοστά νοσηλείας σε νοσοκομεία παραμένουν σχετικά χαμηλά.

Ο Patrick Petre, ceo του Ιατρικού Κέντρου Garfield στο Monterey Park, λέει ότι οι περιπτώσεις covid 19 στο νοσοκομείο του είναι σταθερά χαμηλές σε σχέση με άλλα νοσοκομεία του L.A. Ο πιο μεγάλος αριθμός ασθενών με covid 19 ήταν 40, τον Ιούλιο, όταν οι μολύνσεις είχαν κορυφωθεί σ’ όλη την κομητεία. Στις 18 Αυγούστου το νοσοκομείο είχε 15 ασθενείς και αυτός ο αριθμός μικραίνει κάθε μέρα σταθερά, σύμφωνα με τον John Zhuo, γενικό διευθυντή στο Garfield.

“Όταν άρχισε η κρίση του covid στις αρχές Μάρτη, περιμέναμε ένα κύμα, επειδή το Monterey Park είναι ολοφάνερα μια ασιατική κοινότητα μ’ ένα σωρό ανθρώπους που πηγαινοέρχονται στην Κίνα» είπε ο Petre στην αρχές Ιούνη. «Περιμέναμε τα χειρότερα. Και να που 3,5 μήνες μετά έχουμε μεν έναν αριθμό ασθενών από covid, αλλά ποτέ δεν είχαμε κάποιο κύμα»…

Έχει το ενδιαφέρον της αυτή η μικρή μεν αλλά συμβολικά σημαντική «απόβαση» της κινεζικής παραδοσιακής ιατρικής σε αμερικανικό έδαφος· στο έδαφος που φλεγόταν και φλέγεται απ’ τον τρόπο Β. Δεν άλλαξε τα δεδομένα: ο τρόπος Β έχει πετύχει να κρατάει ακόμα το μονοπώλιο της «αλήθειας» για τον τσαχπίνη, ένα φονικό μονοπώλιο, στηριζόμενος όχι στην υπεροχή του (έχει αποτύχει παταγωδώς και οι mRNA πλατφόρμες θα δημιουργήσουν καινούργια προβλήματα στο μέλλον) αλλά στον πρωτοκοσμικό ρατσισμό· και στους εθνικιστικούς φόβους απέναντι στην ιμπεριαλιστική soft power του Πεκίνου.

Οπότε βρίσκουμε ενδιαφέρον σ’ αυτό το σημείο να μεταφέρουμε δυο φράσεις από ένα προχθεσινό άρθρο στους κινέζικους καθεστωτικούς global times (θεωρείται έκφραση της «κεντρικής επιτροπής» του κ.κ.κ.). Δεν αφορά την παραδοσιακή ιατρική αλλά τα («παραδοσιακής» τεχνολογίας) εμβόλια. Ο τονισμός δικός μας:

… Η κίνα χρειάζεται να επιταχύνει τον βηματισμό της για την προώθηση των εμβολίων στις αγορές. Η δυτική κοινή γνώμη δεν είναι θετική απέναντι στα κινέζικα εμβόλια. Δεν βοηθά στη διαφήμιση των πλεονεκτημάτων των κινέζικων εμβολίων με κριτήρια ασφάλειας, χαμηλής τιμής και ευρείας εφαρμοσιμότητας. Αλλά αν εμφανιστεί κάποιο πρόβλημα, θα αποκτήσουν μεγάλο ενδιαφέρον στο να δώσουν προσοχή…

Με δεδομένο ότι οι κινέζοι γενετιστές έχουν κάνει τις δικές τους έρευνες στις mRNA πλατφόρμες (έτσι κι αλλιώς η σχετική τεχνολογία είναι μιας δεκαετίας το λιγότερο) αλλά ΔΕΝ κατασκευάζουν και ΔΕΝ προωθούν την γενετική μηχανική σαν «λύση απέναντι στον covid» , κάτι που μόνο σαν συνειδητή επιλογή του κινεζικού κράτους / κεφάλαιου μπορεί να το θεωρήσει κανείς (αν ήταν διαφορετικά θα είχαν ένα προβάδισμα τουλάχιστον ενός μήνα σε σχέση με τους δυτικούς γενετιστές) απομένει να δούμε αν «ξέρουν κάτι παραπάνω» γι’ αυτές τις πλατφόρμες και τις παρενέργειές τους… κι αν περιμένουν «να εμφανιστεί κάποιο πρόβλημα»…

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (11)

Κυριακή 27 Δεκέμβρη. Ας ανακεφαλαιώσουμε ως εδώ τα γραφόμενα των τελευταίων ημερών κάτω απ’ αυτόν τον τίτλο.

Έχοντας σαν μέτρο σύγκρισης τον τρόπο Α και την επιτυχία του στην αντιμετώπιση αυτής της μέτριας σοβαρότητας ίωσης που λέγεται covid, ο τρόπος Β πέτυχε χωρίς αμφιβολία σε δύο μόνο ζητήματα: πρώτον στην επιβολή διαρκείας της θανατοπολιτικής και στην ενσωμάτωσή της από μεγάλο μέρος των δυτικών πληθυσμών (ευτυχώς, όχι απ’ τους πάντες!)· και την επιβολή της γενετικής μηχανικής στις διάφορες εκφάνσεις της (οι mRNA πλατφόρμες δεν είναι η μόνη τέτοια) σαν της μοναδικής και αναγκαστικής «θεραπείας».

Έχουμε αποδείξει (όλους αυτούς τους μήνες) ότι η σύλληψη και η επιβολή του τρόπου Β δεν ήταν ούτε «λάθος» ούτε «ατύχημα». Ήταν ζητούμενο, απαραίτητο μέσο, σκοπός του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος – στην προσπάθειά του να κρατήσει (ή και να επεκτείνει) την δυτική ηγεμονία στον υπόλοιπο πλανήτη αλλά και να επιταχύνει βίαια την εσωτερική καπιταλιστική και θεσμική αναδιάρθρωση, στην «έδρα» του.

Οι δυτικοί δεν αντιμετώπισαν ένα υπαρκτό πρόβλημα σαν «ευκαιρία»· δεν άρπαξαν απ’ τα μαλλιά μια αληθινή Αποκάλυψη. Η τρομοδιαχείριση του covid δεν ήταν καν, απλά, εφαρμογή του δόγματος «μην αφήνεις ποτέ μια κρίση να πάει χαμένη»! Στις αρχές Μάρτη τα δεδομένα ήταν σαφή (και η περίεργη ασταμάτητη μηχανή που παρακολουθούσε τι γινόταν στην μακρινή κίνα ήξερε τα βασικά, και τα μοιράστηκε μαζί σας – μέσα στη χολερικότητα των άλλων…). Η απόδειξη του ότι δεν επρόκειτο για «ευκαιρία» αλλά για κατασκευή, για επένδυση, βρίσκεται στον τρόπο Α – εκτός αν το διάστημα 12 μηνών θεωρείται μικρό για να βγάλει κάποιος συμπεράσματα… Τα πραγματικά χαρακτηριστικά του κορονοϊού που ονομάστηκε SARS-CoV-2 ΔΕΝ μπορούν να γίνουν αντιληπτά μέσα απ’ τους μεγα-παραμορφωτικούς φακούς των συμφερόντων του συμπλέγματος και του carpet bombing των δημαγωγών· ούτε μέσα απ’ τα πραξικοπήματα και τις στρατοαστυνομίες των δυτικών κρατών· ούτε, τέλος, απ’ την παράνοια των caradinieri. Μόνο μέσα απ’ το πρίσμα των τρόπων της πετυχημένης αντιμετώπισής του τόσο σε ασιατικά κράτη όσο και σε αφρικανικά (συν κάποια της κεντρικής αμερικής) μπορεί να έχει όποιος ενδιαφέρεται μια σωστή εικόνα. (Με την επισήμανση ότι ο παράγοντας χρόνος είναι πάντα σημαντικός!)

Χρησιμοποίησαν αυτά τα κράτη, του τρόπου Α, στρατοαστυνομικά, απαγορευτικά μέσα; Ναι, το έκαναν – αλλά προκειμένου για το κινεζικό μπορεί να επικαλεστεί μια δικαιολογία που δεν έχει κανένα ευρωπαϊκό: οι ειδικοί του πράγματι δεν ήξεραν περί τίνος πρόκειται. Όταν αποκωδικοποίησαν το RNA του ιού διαπίστωσαν ότι ήταν ίδιο κατά 85% με εκείνο του φονικότερου SARS αλλά και κατά 84% με εκείνο διάφορων κορονοϊών που προκαλούν τα κοινά συνάχια…. Το ποια θα ήταν η πραγματική του συμπεριφορά έμελλε να φανεί στην πράξη. Και φάνηκε ήδη ως το τέλος Φλεβάρη. Το ότι στις αρχές του Μάρτη δεν χρειάζονταν πια στη Wuhan τα νοσοκομεία εκστρατείας είναι αδιάψευστος μάρτυρας.

Όταν άρχισε η εισαγωγή του μιλιταριστικού σκέλους του κινέζικου τρόπου Α στη δύση υπήρχαν διαθέσιμες όλες οι γνώσεις αλλά και τα μέσα, ακόμα και για να μην είναι απαραίτητος ο μιλιταρισμός· ή, σε κάθε περίπτωση, να έχει εξαιρετικά μικρή διάρκεια στις όποιες απαγορεύσεις του. Όμως αυτές οι γνώσεις και τα μέσα ήταν made in china· κι αυτή η «υπογραφή» δεν βόλευε καθόλου ορισμένα απ’ τα δυτικά αφεντικά. Φαίνεται ότι σε κάποια κράτη της ευρώπης υπήρξε ένα δισταγμός για την επιβολή της «άγριας γραμμής»· υπήρξαν ειδικοί που την θεωρούσαν υπερβολική και αναποτελεσματική· τελικά, με λίγο ως πολύ εκβιαστικούς τρόπους (π.χ. Ferguson…) ξεκίνησε εκείνο που συνέφερε συγκεκριμένες μερίδες του κεφάλαιου, συγκεκριμένες ομάδες αφεντικών, που είχαν και τον έλεγχο των media.

Προτίμησαν να απλώσουν στο τραπέζι όλες τις «εκκρεμότητές» τους, θέματα για τα οποία γίνονταν συζητήσεις όλη την δεκαετία του ’10. Απ’ την «αξία της δημοκρατίας» μέχρι την απειλή της γρήγορης εξέλιξης του ευρασιατικού project, κι απ’ τον χαρακτήρα της “ηλεκτρονικής διακυβέρνησης” μέχρι την απελευθέρωση των data απ’ τον gdpr… Το ότι καμμία απ’ τις βασικές, τις στρατηγικές ανησυχίες αυτού του είδους δεν είχε θεραπευτική σχέση με τον covid δεν στάθηκε εμπόδιο. Κάπως έπρεπε να ξεκινήσει το «μεγάλο άλμα» – ακόμα κι αν ήταν απαραίτητο να σκηνοθετηθούν εκατόμβες.

Έχουμε ήδη υποστηρίξει ότι ο τρόπος Β είναι συνυφασμένος με την πραγματική τάση της υποβάθμισης των δυτικών κρατών / αφεντικών εξαιτίας εκείνου που έχει ονομαστεί η μετατόπιση του κέντρου βάρους του καπιταλιστικού κόσμου στην ασία. Πρέπει τώρα, στη συνέχεια, να δούμε ποια είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά που επέτρεψαν στο κινεζικό κράτος / κεφάλαιο να «νικήσει τον covid» με τόσο ψύχραιμο τρόπο.

Έμμεσα αλλά με σαφήνεια θα πρέπει να σχηματίσουμε μια γνώμη για το αν βρίσκονται αντιμέτωπες (πάνω στην καμπούρα μας σαν παγκόσμια εργατική τάξη…) δύο διαφορετικές βιοπολιτικές ή δύο ιστορικά διαφορετικές «στιγμές» της ίδιας βιοπολιτικής…

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (5)

Σάββατο 26 Δεκέμβρη. Για την κίνα, εναντίον της, ο covid ήταν σε πρώτο χρόνο παιχνιδάκι. Και τον Γενάρη, και τον Φλεβάρη, ακόμα και τον Μάρτη: επιτέλους αυτή η αρρώστια θα γονατίσει το καθεστώς· θα καταστρέψει την παραγωγική του μηχανή· θα προκαλέσει εξεγέρσεις και διάλυση· θα στείλει (τον κινεζικό καπιταλισμό) στα αζήτητα της ιστορίας… Για τους δυτικούς το μίσος (ειδικά όταν έχουν αρχίσει να χάνουν το έδαφος της πλανητικής ηγεμονίας τους κάτω απ’ τα πόδια τους) είναι καθήκον. (Οι φωτογραφίες πάνω είναι ενδεικτικές και καθόλου εξαιρέσεις…)

Αντίθετα, για τους «αδύναμους», εκείνους που πάντα έπρεπε να κατακτηθούν, να ελεγχθούν και να κυβερνηθούν απ’ τον λευκό, δυτικό άνθρωπο για να ξαναμπούν στο ανθρώπινο είδος, μόνο καλωσύνη, συμπάθεια, αγαθοεργεία, «βοήθεια»…

Στις 10 Απρίλη η κυρία Melinda Gates, με ύφος δακρύβρεχτο και λυγμούς στη φωνή της, συνεντευξιαζόμενη στο cnn, προέβλεψε χιλιάδες νεκρούς απ’ τον covid στον «αναπτυσσόμενο κόσμο» και, ειδικά, στην αφρική: «… Δεν έχουν καθαρό νερό να πλένουν τα χέρια τους …. είναι τόσο πυκνοκατοικημένες οι παραγκουπόλεις τους που δεν μπορεί να εφαρμοστεί στο social distancing… Ω θεέ μου!… Θα πεθαίνουν στους δρόμους!…» Την ίδια εποχή οι υπηρεσίες του οηε προέβλεπαν κατ’ ελάχιστο 300.000 νεκρούς από covid συνολικά στην αφρική και μάλλον προς κάποια εκατομύρια. Ενώ το θρυλικό Imperial College του Λονδίνου είχε προηγηθεί τον Μάρτη με μια πρόβλεψη για 3.500.000 νεκρούς (πάντα στην αφρική). Τόσους ήθελαν… Για την γκάνα μόνη της οι 70.000 νεκροί ήταν μια «φιλική τιμή» εκ μέρους των δυτικών προφητών… (Ανεπρόκοποι οι γκανέζοι δεν έκαναν τη χάρη στους λευκούς…)

Τους απογοήτευσαν πικρά: ως χτες οι νεκροί που είχαν χρεωθεί στον covid συνολικά σ’ όλη την αφρικανική ήπειρο ήταν 60.254… 11.000 (έντεκα χιλιάδες) λιγότεροι απ’ ότι σε ένα μόνο ευρωπαϊκό κράτος, μέλος των G7, της ε.ε., του νατο, το ιταλικό (70.900 χτες). Με την διαφορά ότι ο πληθυσμός της ιταλίας είναι 60,4 εκατομμύρια ενώ ο συνολικός πληθυσμός της αφρικής είναι 1,35 δις. 22,5 (εικοσιδυόμισυ) φορές μεγαλύτερος…

Όταν τουλάχιστον στο 1/3 του παγκόσμιου πληθυσμού (κινεζικός και αφρικανικός) ισχύουν τα ακριβώς αντίθετα απ’ αυτά που ισχύουν επίμονα στο 1/10 του παγκόσμιου πληθυσμού (ε.ε. των 27 + ηπα) σε σχέση με τον covid· όταν σ’ αυτό το 1/3 περιλαμβάνεται αφενός ένα απ’ τα πιο αναπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη / κεφάλαια του πλανήτη (το κινεζικό) και αφετέρου 53 απ’ τα θεωρούμενα “υπανάπτυκτα” (τα αφρικανικά), τότε πρέπει να είναι απελπιστικά πρωτοκοσμικός (συμπεριλαμβανομένων όλων των ρατσιστικών χαρακτηριστικών αυτής της φιγούρας) ο οποιοσδήποτε για να μην μπορεί να καταλάβει τι πραγματικά (του) συμβαίνει! Για να μην καταλαβαίνει ότι το “δυτικό επίπεδο” καπιταλιστικής ανάπτυξης, μέσα στις ριζικές αλλαγές των παγκόσμιων συσχετισμών και για συγκεκριμένους λόγους, υπήρξε (το 2020) και θα συνεχίσει να είναι ο κατεξοχήν παράγοντας του Θεάματος του Θανάτου. Στο Θέαμα αυτό ο Θάνατος όπως και όποτε τον γουστάρουν τα λευκά αφεντικά είναι η κανονικότητα· και “τα χαμηλά ποσοστά θνητότητας” των άλλων είναι παραδοξότητα, μυστήριο, κάτι ύπουλο και καταχθόνιο… Σχεδόν: κήρυξη μαζικής εξεγερσιακής ανυπακοής!

Τι λέει, λοιπόν, ένας έντιμος και χωρίς προκαταλήψεις απολογισμός του 2020 για τον τσαχπίνη; Για την κινέζικη επικράτεια, με τους περίπου 100.000 νεκρούς κάθε χρόνο από επιπλοκές της γρίπης, οι ούτε 5.000 που χρεώθηκαν στον covid μέσα στη χρονιά ήταν οτιδήποτε άλλο εκτός από την Αποκάλυψη που τόσο πολύ θα ήθελαν οι δυτικοί. Για τις αφρικανικές κοινωνίες επίσης, σε σχέση με τους πληθυσμούς τους, οι πάνω από 800.000 χιλιάδες που πέθαναν το 2016 από διάρροια (εξαιτίας της έλλειψης καθαρού, πόσιμου νερού…) είναι ένα πένθος ενδεικτικό του τι σημαίνει «δολοφονικές συνθήκες ζωής» όταν ο δυτικός καπιταλισμός / ιμπεριαλισμός σε έχει καταδικάσει στη μόνιμη ένδεια αποικίας πρώτων υλών…

Η ακραία αντίθεση με τα νούμερα των πρωτοκοσμικών θανατόμετρων και της δημιουργικής λογιστικής θανάτου που ακολούθησαν τα περισσότερα (αν και όχι όλα με το ίδιο πάθος…) τα δυτικά κράτη, δεν οφείλεται στο ότι τον δυτικό κόσμο τον «κτύπησε» εντελώς διαφορετικός κορονοϊός… Ούτε στο ότι οι «άλλοι» κρύβουν τις απώλειές τους για να τρολλάρουν τους υπέροχους λευκούς κυρίους. Άσχετα με το τι κρύβει και τι διογκώνει κάθε καπιταλιστικό κράτος, το Πεκίνο, για παράδειγμα, δεν θα άφηνε τη νεολαία του να γκρουβάρει χωρίς μάσκες, χωρίς αποξένωση, χωρίς εμβόλιο, σε μαζικές συναυλίες, αν η διασκέδαση μετά από λίγες ημέρες γέμιζε τα νοσοκομεία! Και καμμία εξουσία στην αφρική δεν θα έμενε στη θέση της αν πραγματοποιούνταν το όνειρο (η επιθυμία…) της φιλεύσπαχνης κυρίας Melinda Gates, του συζύγου της και όλων όσων εκπροσωπούν, να πεθαίνει ο κόσμος στους δρόμους των αφρικανικών παραγκουπόλεων και των φτωχογειτονιών κτυπημένος απ’ τον τσαχπίνη… (Έτσι ώστε να επιβληθούν πρώτα πρώτα στα μπράτσα των αφρικανών οι πλατφόρμες γενετικού αναπρογραμματισμού…)

Στεκόμαστε λοιπόν σταθερά πατώντας σ’ αυτήν την πραγματικότητα: ενώ ένας ικανός αριθμός κρατών (ασιατικών, αφρικανικών, και κάποια λατινοαμερικάνικα) αντιμετώπισαν τον covid μόνο σαν αυτό που πράγματι ήταν (ένας μικρής επικινδυνότητας ιός που προσέβαλε επικίνδυνα κυρίως τους ηλικιωμένους με ήδη υπαρκτά προβλήματα υγείας) και τον αντιμετώπισαν με επιτυχία, ένας άλλος αριθμός κρατών, οπωσδήποτε τα πρωτοκοσμικά, αντιμετώπισαν τον covid σαν επένδυση. Τον “φούσκωσαν” ως εκεί που δεν έπαιρνε, έτσι ώστε σαν κατασκευασμένο άλλοθι να τους διευκολύνει να ξεδιπλώσουν μια χωρίς προηγούμενο τρομοεκστρατεία σε βάρος των πληθυσμών τους (αλλά και την απαξίωση ενός μέρους των γερασμένων «παραγωγικών / καταναλωτικών» δομών τους) με στόχο αφενός την βίαιη και ριζική αναδιάρθρωση των κοινωνικών σχέσεων και θεσμίσεων (την αναδιοργάνωση του κοινωνικού εργοστάσιου λέμε) αφετέρου το ακόνισμα των σκληρών αιχμών του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματός τους, που το θεωρούν (ακόμα) ικανό να ξαναεπιβάλει την δυτική κυριαρχία στον πλανήτη.

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (6)

Σάββατο 26 Δεκέμβρη. Ο τρόπος με τον οποίο κατασκευάστηκε η τρομοεκστρατεία διαρκείας σ’ ένα μόνο μέρος του κόσμου διεκδικεί, πράγματι, δάφνες «επιστημονικότητας» αν με τον όρο «επιστήμη» εννοεί κανείς τον συγκερασμό επιλεγμένων μισών αληθειών και ολόκληρων ψεμμάτων απ’ τα στόματα καλοπληρωμένων (ή απλά φίλων της καριέρας) ειδικών. Μέσα σ’ αυτό το στενό μεν αλλά οργιώδες περιβάλλον προπαγάνδας, τα «τεστ ανίχνευσης του κορονοϊού» έχουν την δική τους κεντρική θέση. Αφού, αν όχι κάτι άλλο, διεκδικούν την λάμψη του «αντικειμενικού» (και άρα επιστημονικού) εργαλείου, του μέσου που προσφέρει τις «αποδείξεις».

Είναι έτσι; Αν διαβάσει κανείς προσεκτικά το αγγλικό πρωτότυπο της κινεζικής αναφοράς / έρευνας σε σχεδόν 10 εκατομύρια κατοίκους της Wuhan με την οποία ξεκινήσαμε αυτήν την απολογιστική σειρά πριν λίγες ημέρες, και κάνει την αναγκαία (αν και κάπως κουραστική) σύγκριση με τις δυτικές προδιαγραφές, θα δει ότι κρίσιμο εργαλείο της δυτικής τρομοεκστρατείας (και, απ’ την απέναντι μεριά, της ηρεμίας άλλων καπιταλιστικών κρατών) ήταν και είναι τα PCR τεστ. Έχουμε γράψει στο παρελθόν για δαύτα· αλλά η σύγκριση του πως χρησιμοποιήθηκε αυτό το «εργαλείο» για λογαριασμό είτε του τρόπου Α είτε του τρόπου Β (μιλώντας πάντα για καπιταλιστικά κράτη / κεφάλαια) είναι εξαιρετικά διαφωτιστική.

Για να μην γίνουμε όντως «ιατρική επιθεώρηση», θα αφήσουμε ασχολίαστο ότι το συγκεκριμένο τεστ κινεζικής κατασκευής αναζητά (για να κάνει τον διαρκή αναδιπλασιασμό) διαφορετικά γονίδια του RNA του τσαχπίνη απ’ ότι το ανάλογο στη δύση, πράγμα που πιθανόν το κάνει πιο ακριβές… Θα αφήσουμε επίσης ασχολίαστο το γεγονός ότι ενώ στην κινεζική χρήση τα «στοιχεία αναζητούμενης ταυτότητας» είναι δύο γονίδια του τσαχπίνη, σε πολλά απ’ τα δυτικά τεστ αναζητείται μόνο ένα· κάνοντας τα λάθη (υπέρ της τρομοεκστρατείας) πολύ ευκολότερα.

Εκείνα που μπορεί να γίνουν εύκολα κατανοητά είναι πως α) το όριο των «κύκλων» αναδιπλασιασμού του όποιου γενετικού υλικού του τσαχπίνη ώστε να εντοπιστεί ή όχι ορίστηκε στους 37 (σε αντίθεση με την δύση όπου η σκόπιμη αναζήτηση ψύλλων στ’ άχυρα άφησε «ελεύθερους» τους κατασκευαστές των μηχανημάτων, επιτρέποντας να γίνονται δεκτά σαν «θετικά» δείγματα με 40, 45, ακόμα και 47 «κύκλους»!)· β) για την διάγνωση ασθένειας δεν είναι αρκετό ένα «θετικό» τεστ αλλά θα πρέπει να συντρέχουν υποχρεωτικά τα αποτελέσματα κι άλλου είδους εξετάσεων, συν την ύπαρξη συμπτωμάτων· ενώ γ) για τις περιπτώσεις των «θετικών» τεστ σε «ασυμπτωματικούς» ακολουθεί καλλιέργεια – σε ειδικά εργαστήρια επιπέδου ασφάλειας 3 – για να επιβεβαιωθεί πως στην Χ ή στην Ψ περίπτωση υπάρχει όλος ο ιός και όχι, απλά, ένα τμήμα του.

Αυτή η σχολαστικότητα φαίνεται ότι ικανοποιεί πράγματι τα εύλογα κριτήρια επιστημονικότητας – αλλά για τα δυτικά κράτη / κεφάλαια ήταν και παραμένει ιδιαίτερα ενοχλητική. Αν οι «ασυμπτωματικοί» δεν είναι μολυσματικοί, κι αν οι ασθενείς / μολυσματικοί είναι τόσο λίγοι ώστε να μπορούν να έχουν την φροντίδα που δικαιούνται χωρίς να τρομοκρατηθεί και να απαγορευτεί η ζωή εκατομυρίων υγιών υπηκόων, τότε πως θα στηθεί το τρομοθέαμα του θανάτου και πως θα εξυπηρετηθούν οι πραγματικοί του στόχοι; Αν δεν θα διασωληνωθούν πανικόβλητοι άνθρωποι που δεν χρειάζονται τεχνητή αναπνοή από πανικόβλητους γιατρούς που δεν έχουν κάτι άλλο θεραπευτικό να προσφέρουν αλλά «πρέπει να κάνουν κάτι», πως θα κτυπάνε κόκκινο τα θανατόμετρα;

Υπάρχει μια κουβέντα που λέει πως αν κρατάς ένα σφυρί όλα τα προβλήματατα τα θεωρείς πρόκες! Θα προσθέταμε πως αν θες οπωσδήποτε να δημιουργήσεις μια τεχνητή υγιεινιστική κρίση και έχεις την ανάλογη εξουσία θα χρησιμοποιήσεις κάθε μέσο, συμπεριλαμβανόμενων των καταχρήσεων ή/και των σκόπιμα λαθεμένων χρήσεων κάποιων εργαλείων· στο βαθμό που η μέση κοινωνική άγνοια επιτρέπει το να θεωρούνται τέτοια κόλπα «επιστήμη».

Όμως η ιστορία με την δυτική τρομο-αξιοποίηση των PCR δεν τελειώνει εδώ.

– Ξέρουμε ότι την δυτική εκδοχή τους την κατασκευάσε ένας απατεώνας (ο αρχι-ιερέας του Βερολίνου Drosten) χωρίς να έχει δει καν και καν την RNA ακολουθία του συγκεκριμένου τσαχπίνη· απλά «μοντάροντας» τις γενετικές ακολουθίες άλλων κορονοϊών…

– Ξέρουμε ότι απ’ τον περασμένο Νοέμβρη δυο ντουζίνες mainstream ειδικοί από διάφορα μέρη του κόσμου έχουν καταθέσει στην επιθεώρηση Eurosurveillance τεκμηριωμένες αποδείξεις ότι η PCR εφεύρεση του Drosten έχει τουλάχιστον 10 πολύ σοβαρά προβλήματα, ζητώντας να «κατέβει» το σχετικό «paper» νομιμοποίησής του, άρα να απαγορευτεί η χρήση της (και οι υπεύθυνοι της επιθεώρησης το «σκέφτονται» και το «ψάχνουν» – ενώ η έγκριση της έρευνας του Drosten έγινε μέσα σε 1,5 μέρα, παγκόσμιο ρεκόρ ever)…

– Ξέρουμε ότι δύο δικαστήρια στην πορτογαλία, ένα πρωτοβάθμιο και ένα εφετείο κήρυξαν το συγκεκριμένο τεστ άχρηστο για την ανίχνευση του τσαχπίνη…

– Ξέρουμε ότι έχει ξεκινήσει στην ευρώπη η νομική προετοιμασία παραπομπής του Drosten (και όχι μόνο) σε δίκη με την κατηγορία της διάπραξης εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας μέσω της κατασκευής του συγκεκριμένου PCR τεστ…

– Ξέρουμε τέλος ότι στις 14 του Δεκέμβρη ο συνεταίρος στην τρομοεκστρατεία Π.Ο.Υ. αναγκάστηκε να παραδεχτεί με μισόλογα ότι οι πολλοί κύκλοι αναδιπλασιασμού του PCR τεστ οδηγούν σε ψευδώς θετικά αποτελέσματα ζητώντας απ’ τους τεχνικούς αναλύσεων να διακόπτουν χειροκίνητα την διαδικασία στους ρυθμισμένους απ’ τις κατασκευάστριες εταιρείες «επίμονους» αναλυτές…

Ξέρουμε πια ότι η κατασκευή της «βάσης» της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας στη δύση, η κατασκευή των εκατομμυρίων «κρουσμάτων», που ενώ είναι άνοσα στην συντριπτική τους πλειοψηφία θεωρούνται σκόπιμα «επικίνδυνα» (έτσι ώστε αφενός να πανικοβάλλονται οι υπήκοοι και αφετέρου να νομιμοποιούνται τα πραξικοπήματα και οι mRNA πλατφόρμες) όλο αυτό το σπουδαίο έργο που χωρίζει απόλυτα τον (δυτικό) τρόπο Β απ’ τον τρόπο Α, στηρίζεται σε ύπουλα σαθρή βάση.

Αν τα μισά απ’ αυτά συνέβαιναν στον στρατηγικό ανταγωνιστή, στο Πεκίνο, θα είχαν σηκωθεί όλες οι διαθέσιμες πέτρες, απ’ τους new york times ως την τελευταία εντόπια φυλλάδα, εναντίον του κινεζικού αίσχους. Αλλά συμβαίνουν την ανώτερη, πολιτισμένη και τεχνολογικά υπέρτερη δύση – οπότε δεν τρέχει τίποτα.

The show must go on…

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (7)

Σάββατο 26 Δεκέμβρη. Γράφουμε (ότι) «ξέρουμε»… Ξέρουμε, όμως, στ’ αλήθεια; Σε ποιούς και πόσους αντιστοιχεί ένας τέτοιος πληθυντικός; Κι αν η συντριπτική πλειοψηφία των υποτελών στα δυτικά καπιταλιστικά κράτη ξέρει πολύ καλά είτε τα gossip των διασημοτήτων είτε οποιαδήποτε ασυνάρτητη τερατολογία βρει πρόχειρη στον κυβερνοβούρκο ενώ ταυτόχρονα ΔΕΝ ξέρει εκείνα που θα έπρεπε να κοπιάσει για να μάθει και είναι τα πιο κρίσιμα για την ζωή, τότε όχι μόνο η τρέχουσα κορονο-κρίση αλλά οποιαδήποτε άλλη κατασκευασμένη κρίση εντός ή εκτός εισαγωγικών μπορεί να μεθοδευτεί οποιαδήποτε στιγμή.

Φαίνεται πως είναι σε εξέλιξη μια μισο-υπόγεια πραγματική κρίση στις πρωτοκοσμικές, δυτικές κοινωνίες, που δεν ξεκίνησε στις αρχές του 2020 αλλά αρκετά νωρίτερα: το overdose «πληροφόρησης» που έχει αδρανοποιήσει την γνωστική (αλλά και την ενστικτώδικη) αντίληψη του τι είναι ο καπιταλισμός – έστω στον τομέα της υγείας. Αν μεγάλο μέρος των υπηκόων βρίσκεται, σχεδόν μόνιμα, σε κατάσταση υπο-πανικού (για υγιεινιστικούς και όχι μόνο λόγους), τότε γίνεται εύκολο να σπρωχτεί σ’ εκείνη την κατάσταση διανοητικής παράλυσης που τόσο ευνόησε την δυτική τρομοεκστρατεία.

Γνωρίζω σημαίνει άραγε «αναθέτω στους ειδικούς» και στους στατιστικούς τους πίνακες να «ξέρουν για λογαριασμό μου» – ενόσω το υπερφίαλο Εγώ μου καταναλώνει αυτάρεσκα ελπίδες και φόβους; Σημαίνει ότι πατάω enter κατά βούληση και η μηχανή με «διαφωτίζει»; Αν η απάντηση είναι καταφατική, τότε είναι εύλογο το πόσο έχει «ωριμάσει» η απαλλοτρίωση των κοινωνικών γνώσεων, των γνώσεων της καθημερινής ζωής, της γνώσης για το σώμα μου απ’ τις βιο-πληροφορικές μηχανές και τους διαχειριστές τους.

Ένα παράδειγμα μόνο γι’ αυτήν την post modern «άγνοια»: η θρυλική «ισοπέδωση της καμπύλης», την περασμένη άνοιξη. Αυτό το γράφημα κυκλοφόρησε στον δυτικό κόσμο σαν ενιαίο «μέσο πειθούς» υπέρ των πραξικοπημάτων και της τρομοκρατίας· δύο ή τρεις γραμμές όλες όλες που απέκτησαν μεταφυσική ισχύ.

Γνωσιολογικά μιλώντας οι δυτικοί πληθυσμοί μπορούν (εξαιτίας της σχολικής εκπαίδευσής τους) να αναγνωρίσουν ένα γράφημα σαν τέτοιο… Αλλά πόσο αυτόματο είναι το να γίνει ritual; Η ιδέα ότι «ισοπεδώνοντας μια γραμμή» μπορεί να αντιμετωπιστεί μια ίωση, μια αρρώστια γενικότερα, είναι εφιαλτικά προσβλητική για την σκέψη, ακόμα κι αν κάποιος δεν είναι ιολόγος, έχει όμως μια στοιχειώδη τριβή με τις κοινωνικά οικείες αρρώστιες. Φυσικά ο τσαχπίνης αναγγέλθηκε σα «νέος» – και η «καινοτομία» του επέτρεπε οποιαδήποτε σπέκουλα. Όμως κάποιοι αιρετικοί είπαν τότε πως μ’ αυτόν τον τρόπο θα παραταθεί χρονικά η κυκλοφορία του τσαχπίνη, και ότι αυτή η «ισοπέδωση» είναι συνώνυμη της μακροημέρευσής του… Ήταν πολύ λογικότερη εκείνη η παρατήρηση…

Και η μακροημέρευση επιτεύχθηκε· σίγουρα με όρους Θεάματος! Μεθοδεύτηκε, υποστηρίζουμε, για έναν και μόνο ουσιαστικό λόγο: για να προλάβουν οι φαρμακο-μαφίες να ετοιμάσουν την γενετική πραμάτειά τους· ενόσω άλλοι τομείς των αφεντικών και των κρατών να ανασυγκροτήσουν τις μεθόδους και τα μέσα τους… Υποτίθεται πως δεν έπρεπε να ξεχυλίσουν τα νοσοκομεία και οι εντατικές… Όμως αν αυτό ήταν το πραγματικό ζητούμενο γιατί κανείς δεν αντέγραψε τον (κινεζικό) τρόπο Α που, αποδεδειγμένα, τα είχε ήδη καταφέρει σ’ αυτό το ζήτημα;

Ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός και ο πόλεμος που έχει κηρύξει ο δυτικός καπιταλισμός, μια συνθήκη πολύ ευρύτερης εμβέλειας, καθόριζε απ’ την στιγμή 0 την τακτική, τα μέσα, τα «επιχειρήματα» της τρομοεκστρατείας. Και οι υποτελείς παρέμεναν στην άγνοια. Οι πιο στοιχειώδεις, ζωϊκές αντιδράσεις απέναντι στους γενικευμένους αποκλεισμούς, ελεεινολογήθηκαν και τιμωρήθηκαν· ή, σε κάθε περίπτωση, βαφτίστηκαν «υγιειονομικά επικίνδυνες», ένοχες…

Έχουν κάποια στιβαρή ιδέα πλέον οι πρωτοκοσμικοί για το τι σημαίνει γνώση – και πόσο διαφορετική έως αντίθετη είναι απ’ την πληροφορία; Έχουν επίγνωση του πόσο εύκολα χαλκεύεται η δεύτερη;

(συνεχίζεται)

(φωτογραφία πάνω: Αυτοί οι χάρτες με τα σπυριά είναι κλασσικοί και σταθερά παραπλανητικοί: οι κύκλοι, που έχουν υποτίθεται μια κλίμακα ενιαία και άρα σχέση τάξης μεγέθους μεταξύ τους, δεν αντιστοιχούν σε κάτι με επιφάνεια. Οπότε το να τοποθετούνται πάνω σε χάρτες δημιουργεί λάθος εντυπώσεις. Σε κάθε περίπτωση η “σχέση κύκλων” δείχνει “σχέση θανάτων” απ’ τον covid με βάση τα ως χτες θανατόμετρα…

φωτογραφία κάτω: Οι δημο(σ)κόποι εντοπίζουν την κακή ιδέα που έχουν οι δυτικοί πρωτοκοσμικοί για τον τρόπο Α… Οπότε φυσιολογικά και κατά πλειοψηφία κρατούν τον δικό τους, τον “πετυχημένο” – κι όπου βγει…

Όσο για εκείνους που βρίσκονται στην άλλη μεριά, αυστραλούς, νοτιοκορεάτες και ιαπώνες; Αυτοί απαντούν εντελώς γεωπολιτικά – αν υποθέσουμε ότι απαντούν όπως δείχνει ο πίνακας…)

Κι αν έρθει αυτός γυρεύοντας καυγά;

Παρασκευή 25 Δεκέμβρη. Συνήθως τέτοια μέρα ξαναγεννιόταν ο γυιός του μεγάλου αφεντικού. Με την σχετική κατάνυξη του εορτασμού των γενεθλίων, και τα λοιπά. Cool άτομο απ’ ότι λένε οι πιστοί του, είπε και κάτι για το «άλλο μάγουλο».

Αλλά φέτος όλα άλλαξαν, και κατά πως τα λένε οι ειδικοί (που ξέρουν απ’ αυτά) μπορεί να άλλαξαν για πάντα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι μπορεί να έρθει αυτός επάνω, να ζητήσει τα ρέστα για την κακομεταχείριση του κορονο-γυιού του – γιατί όχι;

Καλού κακού μην ξαναβγεί ποτέ κανένας απ’ το σπίτι του! Και κυρίως, να μην ξαναβγεί απ’ τις τρύπες της λογικής του: εκεί έξω πετάει ο Μεγάλος Νυχτερίδας μαζί με άπειρα σμήνη από bat-drones, και έχει θυμώσει για την ενοχοποίησή του! Άκου, λέει, ότι έστειλε τον κορονο-γυιό του για να εξοντώσει την ανθρωπότητα!!! Άκου κατηγόριες!

Όποιος πιστεύει ότι οι φαρμακο-μαφίες και οι λακέδες τους θα τον σώσουν, σίγουρα πιστεύει και στον batman!