Σάββατο 24 Οκτώβρη. Μπορεί να μην υπάρχουν τρανταχτές αποδείξεις – αλλά στον κυβερνοχώρο οι δόλιοι είναι «αόρατοι», έτσι δεν είναι; Αν η εκλογή του ψόφιου κουναβιού το 2016 αποδόθηκε απ’ τους αντιπάλους του στην εμπλοκή της Μόσχας υπέρ του, τώρα οι παλιοαντίπαλοι που μπορεί να βάλουν χέρι στις εκλογές (για να μην εκλεγεί ο νυσταλέος Jo…) έχουν αυξηθεί. Είναι και το Πεκίνο και η Τεχεράνη (μπορεί κι αυτή;)… Άβυσσος η ψυχή των εχθρών του ψοφιοκουναβιστάν: απ’ τη λίστα που εξαπατούν τους αμερικάνους εκλογείς λείπουν η Πγιονγκγιάνγκ (δεν είναι ο little rocket man Kim φίλος του ψόφιου κουναβιού;), το Καράκας, η Αβάνα… Συμφωνούν όμως όλοι αυτοί για τον ποιον υποψήφιο πρέπει να σπρώξουν στο άσπρο σπίτι; Ή, για να αναρωτηθούμε με διαφορετικό τρόπο: κρίνουν οι αντίπαλοι της Ουάσιγκτον ότι έχει πια οποιαδήποτε σημασία το ποιός θα κάθεται στην προεδρική καρέκλα;
Δεν ξέρουμε με βεβαιότητα. Πρέπει πάντως να αναρωτηθούμε σε τι θα μπορούσε να διαφέρει η «εξωτερική πολιτική» του παρακμιακού αμερικανικού ιμπεριαλισμού υπό την διεύθυνση της συμμαχίας των «δημοκρατικών» με τους σκληροπυρηνικούς πολεμοχαρείς «νεοσυντηρητικούς» (του Μπους του Β…), με μπροστινό τον νυσταλέο Jo, σε σχέση με τους «συντηρητικούς» του ψόφιου κουναβιού.
Μια «φήμη» που ακούγεται είναι ότι ο νυσταλέος Jo θα προσπαθήσει να μαζέψει συμμάχους με «πολυμερή» τρόπο, δημιουργώντας κάτι που θα μπορούσε να λέγεται «ενωμένα δημοκρατικά έθνη». Δεν είναι μόνο «φήμη». Σε μια ομιλία του τον Ιούλη του 2019 ο νυσταλέος Jo δεσμεύτηκε ότι τον πρώτο χρόνο της προεδρίας του θα συγκαλέσει μια συνδιάσκεψη των «δημοκρατιών του κόσμου για να βάλουμε την δημοκρατία ξανά στην παγκόσμια σκηνή». Μπορεί κανείς να είναι σίγουρος ότι στους καλεσμένους δεν θα περιλαμβάνονται ούτε η Μόσχα, ούτε το Πεκίνο, ούτε η Τεχεράνη, ούτε η Πγιονγκγιάνγκ – για να ονοματίσουμε μερικούς που δεν αξίζουν να βρίσκονται σ’ αυτήν την παγκόσμια σκηνή… Αλλά το μόνο που θα πετύχαινε ένα τέτοιο σόου θα ήταν να αμφισβητήσει (για άλλη μια φορά) τον «οργανισμό ενωμένων εθνών» – τίποτα περισσότερο.
Ένας απ’ τους βασικούς συμβούλους του νυσταλέου Jo σε θέματα εξωτερικής πολιτικής ονόματι Ely Ratner, μαζί με έναν άλλο «ειδικό» σε θέματα Ασίας ονόματι Kurt Campbell, έγραφαν το 2018 στο editorial του γνωστού καθεστωτικού περιοδικού foreign affairs μεταξύ άλλων κι αυτό:
…Ούτε τα μαστίγια ούτε τα καρότα έπεισαν την Κίνα όπως είχε προβλεφτεί. Οι διπλωματικές και οι εμπορικές κινήσεις δεν έφεραν πολιτική και οικονομική δεκτικότητα απ’ την μεριά της. Ούτε η στρατιωτική δύναμη των ΗΠΑ ούτε η περιφερειακή εξισορρόπηση εμπόδισαν το Πεκίνο απ’ το να επιδιώκει να υποκαταστήσει κεντρικά στοιχεία του συστήματος που έχει επικεφαλής τις ΗΠΑ. Και η φιλελεύθερη διεθνής τάξη απέτυχε να σύρει την Κίνα τόσο όσο ήταν αναμενόμενο. Η Κίνα, αντίθετα, τράβηξε τον δικό της δρόμο, ερχόμενη σε αντίθεση με τις αμερικανικές προσδοκίες… Η δημιουργία μιας πιο συμπαγούς και πιο διαρκούς προσέγγισης της σχέσης με το Πεκίνο απαιτεί τιμιότητα σε σχέση με το πόσες θεμελειώδεις παραδοχές αποδείχθηκαν λάθος…
Η παραδοχή ότι η Ουάσιγκτον έχει αποτύχει απέναντι στο Πεκίνο είναι πια σωστή, και θα πρέπει να είναι κοινότοπη στο αμερικανικό καθεστώς – αλλά ποιά θα είναι η καινούργια τακτική; Η «αναζήτηση δημοκρατικών συμμάχων» απ’ τους δημοκρατικούς του νυσταλέου Jo όχι γενικά αλλά συγκεκριμένα ταιριάζει απόλυτα με την ως τώρα τακτική του ψοφιοκουναβιστάν που προσπαθεί να φτιάξει μια αντι-σινική συμμαχία με το Ν. Δελχί, το Τόκιο και την Καμπέρα. (Είναι μια προσπάθεια όχι εύκολη, για διάφορους λόγους). Ο νυσταλέος τον Ιούλη του 2019 είχε δηλώσει «πρέπει να είμαστε σκληροί με την κίνα», χωρίς περισσότερες διευκρινίσεις για το είδος της σκληρότητας.
Έχει πάντως άποψη για τον αυτοκράτορα Xi. Μιλώντας στο κόμμα του τον περασμένο Φλεβάρη είχε δηλώσει: …Αυτός είναι ένας τύπος που δεν έχει ούτε ένα δημοκρατικό κόκκαλο, έστω με μικρό «δ», στο σώμα του… Είναι ένας κακοποιός, που στην πραγματικότητα κρατάει εκατομμύρια Ιουγούρους σε «στρατόπεδα αναμόρφωσης», δηλαδή στρατόπεδα συγκέντρωσης…
Τον περασμένο Σεπτέμβρη, δίνοντας συνέντευξη στο bloomberg, έγινε πιο συγκεκριμένος. Οι ιουγούροι είναι χρήσιμοι προπαγανδιστικά – στρατιωτικά όμως καίριας σημασίας είναι η taiwan. …Σαν πρόεδρος θα ενισχύσω την άμυνα της δημοκρατίας της ταϊβάν εκθέτοντας τις προσπάθειες του Πεκίνου να επέμβει εκεί…
