Year: 2020

Ζήτω και η 4η βιομηχανική επανάσταση!

Σάββατο 31 Οκτώβρη. Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε διορατικότητα στα ευρωπαϊκά κράτη; Έτσι φαίνεται: την κήρυξη παράλληλων και ταυτόχρονων «lockdown» (lockout και lockin δηλαδή…) τέλη Οκτώβρη – Νοέμβρη, πριν τα χριστούγεννα, την κουβέντιαζαν «ανεπίσημα» τον περασμένο Σεπτέμβρη… Υπήρχε μάλιστα μια αντίθεση (τότε) απ’ το Λονδίνο, που προτιμούσε ο αποκλεισμός να γίνει στα χριστούγεννα… Έβλεπαν μακριά, δεν συμφωνείτε; Ήξεραν έγκαιρα, απ’ τα μέσα του Σεπτέμβρη, ότι ο καταραμένος covid τον Οκτώβρη θα έχει πολλά «κρούσματα» – δηλαδή θάνατος – θάνατος – θάνατος!!! Κοίτα να δεις κάτι πράματα!!…

Επειδή υπάρχει τόση διορατικότητα στα ανώτατα κλιμάκια των ευρωπαϊκών κρατών, έχουν αρχίσει ήδη οι «σπόντες» … για το «τρίτο κύμα» του φονιά… Και φυσικά για το «τρίτο κύμα» των πραξικοπημάτων, των απαγορεύσεων, κλπ. Τοποθετούνται αυτά κάπου στον Γενάρη / Φλεβάρη…. Βέβαια, την περασμένη άνοιξη, που έπρεπε να flatten the curve, δεν λεγόταν τίποτα για «δεύτερο κύμα». Όπως και τώρα δεν λέγεται ανοικτά τίποτα για «τρίτο κύμα». Αλλά έτσι συμβαίνει με τις κυματικές θεωρίες για όλο το λαό: πάντα υπάρχει μια έκπληξη. Το επόμενο κύμα…

Μπορεί κανείς να το δει αλλιώς (ακατάλληλο για caradinieri!). Την περασμένη άνοιξη οι πολύ αισιόδοξοι εκπρόσωποι των φαρμακοβιομηχανιών (και οι λακέδες τους στις ιερές συνόδους) υπόσχονταν ότι το εμβόλιο θα είναι έτοιμο τον Οκτώβρη. Συνεπώς ένα κύμα, μια curve και καλή, ήταν ό,τι χρειαζόταν για να πεταχτούμε στα βράχια των φαρμακοβιομηχανιών. Το καλοκαίρι έγινε σαφές ότι ο Οκτώβρης δεν παίζει, είναι όμως πιθανός ο Δεκέμβρης, άντε αρχές Γενάρη. Πώς, όμως, θα πήγαιναν οι πληθυσμοί πάνω στα βράχια των εμβολίων χωρίς ένα δεύτερο κύμα φόβου; Έπρεπε να φτιαχτεί· και φτιάχτηκε. Τώρα, πάλι, η πρεμιέρα των εμβολίων έχει μετατεθεί για κάπου ανάμεσα στον Μάρτη και τον Απρίλη… Να η αναγκαιότητα ενός «τρίτου κύματος» λοιπόν… Πάρτε τις σανίδες σας και μπρος: η αναδιάρθρωση έχει πολύ αέρα!

Εν τω μεταξύ η φιλομαθής ασταμάτητη μηχανή παρατήρησε κάτι περίεργο στη σύγκριση μεταξύ «δεύτερου» και «πρώτου» κύματος. Δείτε:

– στην γαλλία, που τόσο υποφέρει, ανάμεσα στις 25 Μάρτη και στις 31 Μάη δηλώθηκαν 27.446 νεκροί. Ήταν το «πρώτο» κύμα. Ανάμεσα στις 1 Ιούνη και στις 29 Οκτώβρη (2,5 φορές περισσότερος καιρός…) έχουν δηλωθεί 7.212. Αυτό είναι το «δεύτερο»… Η σχέση, το κλάσμα, ο λόγος «δεύτερου» προς «πρώτο» είναι 0,26.

– στην ισπανία, που επίσης υποφέρει, ανάμεσα 25 Μάρτη και 31 Μάη είχαν δηλωθεί 24.383 νεκροί. Ανάμεσα 1 Ιούνη και 29 Οκτώβρη 7.581. Η σχέση «δεύτερου» κύματος προς «πρώτο» στην ισπανία είναι 0,31.

– στην ιταλία, άλλη παλιά ευρωπαϊκή βιομηχανική δύναμη που προσπαθεί να αναδιαρθρώσει τις συνήθειες των υπηκόων της μπας και κρατήσει καλή θέση στην 4η βιομηχανική επανάσταση, ανάμεσα στις 25 Μάρτη και στις 31 Μάη δηλώθηκαν 25.981 νεκροί. Ανάμεσα 1 Ιούνη και 29 Οκτώβρη 4.554. Σχέση «δεύτερου» κύματος προς «πρώτο» 0,17.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι το χρονικό διάστημα του (ως τώρα) «δεύτερου» κύματος είναι 2,5 φορές μεγαλύτερο από εκείνο του «πρώτου», θα έλεγε κανείς ότι το να επαναλαμβάνονται οι ίδιες εκφοβιστικές μαλακίες είναι, απλά, απόδειξη της έλλειψης «όπλων» απ’ τους δημαγωγούς / τρομοκράτες. Όμως επειδή έχουν την εξουσία δεν τους νοιάζει να πείσουν. Διατάζουν, και αυτό είναι όλο…

Μέσα σ’ αυτήν την συγχρονισμένη «κυματική θεωρία θανάτου» υπάρχει όμως ένα λαμπρό φως που ξεχωρίζει. Το ελλαδιστάν! Ανάμεσα 25 Μάρτη και 31 Μάη η ελληνική «κοινή δεξαμενή» χώρεσε 153 νεκρούς. Όμως ανάμεσα στις 1 Ιούνη και 29 Οκτώβρη δηλώθηκαν 436!!! Το «δεύτερο» κύμα στο ελλαδιστάν είναι πολύ ψηλότερο απ’ το «πρώτο». Η σχέση μεταξύ τους είναι 2,85! Καμμία σχέση με τους παλιοευρωπαίους!!! Τι να φταίει για αυτό το τόσο μεγάλο «δεύτερο» κύμα; Τα μποφόρια του Αιγαίου; Ή η ελληνική δημιουργική λογιστική θανάτου είναι προσαρμοσμένη στη “βαριά βιομηχανία” του τόπου;

Έχουμε, λοιπόν, μια μοναδική ευκαιρία σαν αιχμάλωτοι του ελληνικού κράτους. Μπορούμε βάσιμα να υποστηρίξουμε πως πριν το καλοκαίρι, παρότι είχε ανοίξει η «κοινή δεξαμενή» (το παραδέχτηκε και ο αρχι-ιερέας άλλωστε), υπήρχε αυτοσυγκράτηση. Για να κρατηθεί ένα κάποιο «υγιεινό προφίλ», μπας και σκάσει κανάς τουρίστας. Διαφημίστηκε δεόντως, μέχρι και διακρατικές συμφωνίες (με το Τελ Αβίβ) για 1 εκατομύριο ισραηλινούς τουρίστες εμφάνισαν οι δημαγωγοί. Απ’ την στιγμή που δεν έσκασαν και πολλοί, και έφυγε απ’ την μέση η σαιζόν, το γέμισμα της «κοινής δεξαμενής» απογειώθηκε!!!

Εύγε!!! Σας ευχαριστούμε κύριοι – των – κρατικών – και – παρακρατικών – δυνάμεων γι’ αυτήν την παράσταση stand up tragedy…

Αναδιάρθρωση 4

Σάββατο 31 Οκτώβρη. Γράφαμε προχτές (αναδιάρθρωση 1, 2, 3): Αν είναι κάτι που κάνει δραματική την κατάσταση αυτούς τους καιρούς δεν είναι απλά αυτές καθαυτές οι κινήσεις των αφεντικών με αιχμή (και κουκούλα) τον covid-19, είτε είναι φανερές είτε (κυρίως) όχι και τόσο. Είναι η έλλειψη ενός αναγνωρίσιμου πολιτικού / κριτικού ερμηνευτικού πλαισίου αυτών των κινήσεων· αντικρατικού και αντικαπιταλιστικού με τον πιο σύγχρονο και επίκαιρο τρόπο. Χωρίς ένα τέτοιο ανανεωμένο ερμηνευτικό πλαίσιο, οι εννοήσεις του τι συμβαίνει κινούνται μεταξύ τερατολογίας και λούμπεν αυταρέσκιας…

Καλοί φίλοι της ασταμάτητης μηχανής συμβούλεψαν ότι η παρουσίαση του πολιτικού / κριτικού ερμηνευτικού εδάφους της είναι μάταιη· ότι δεν μπορεί να γίνει σε διακοπτόμενες συνέχειες με την ελπίδα να κατανοηθεί από ανθρώπους που ακόμα κι αν είναι φιλότιμοι αγνοούν τα βασικά· και ότι, τελικά, μια μεθοδολογία ανάλυσης και δράσης με σπουδαία καταγωγή, μεγάλο εύρος και ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα δεν αξίζει να πεταχτεί στα όρνια που (σε μεγάλο αριθμό είναι αλήθεια) φτιάχνουν τις αγέλες τους στον κυβερνοχώρο, «τρώγοντας δωρεάν». Κράτα τις αποστάσεις μήπως και σωθούν τα σημαντικά είπε μια ψυχή, και έχει δίκιο.

Το ότι δεν είναι η φτήνεια του διαδικτύου, είτε του διαγώνιου σαρώματος είτε, ακόμα ακόμα, αυτής της «τυφλής» ανάγνωσης που είναι της μόδας, η κατάλληλη ευκαιρία να ξεκαθαριστούν πολιτικά, μεθοδολογικά (ακόμα και ηθικά) ζητήματα ηλικίας μισού αιώνα, είναι τελικά σωστό. Αυτό, πάντως, δεν μας εμποδίζει να χρησιμοποιούμε τα πολιτικά / κριτικά εργαλεία μας· ακόμα κι αν οι μεν καλοπροαίρετοι δυσκολεύονται να τα αναγνωρίσουν, τα δε σκουλήκια του κυβερνοχώρου τα προβοκάρουν.

Ιδού λοιπόν μια ακόμα αφορμή: η πιο πάνω φωτογραφία. Υπάρχει (υποστηρίζουμε) πιο συντριπτική ήττα του «κοινωνικού» απ’ αυτές τις ουρές – για – το – τεστ – covid… Η φωτογραφία είναι απ’ την παραλία της Σαλονίκης, που μετατράπηκε σε «εξωτερικά ιατρεία» – αλλά δεν υπάρχει κάποια ιδιαιτερότητα, κάτι «τοπικό». Τα ίδια συμβαίνουν κι αλλού.

Τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι; Επιδιώκουν – και περιμένουν – να εξεταστούν για το αν είναι «positive» ή όχι… Και γιατί αυτό είναι συντριπτική ήττα του «κοινωνικού»; Επειδή δεν ξέρουν τι κάνουν!!!

Αναδιάρθρωση 5

Σάββατο 31 Οκτώβρη. Τους πέρασε άραγε απ’ το μυαλό ότι δίνουν το dna τους με “όνομα και διεύθυνση”; Τους πέρασε απ’ το μυαλό να απαιτήσουν την καταστροφή όλων των στοιχείων τους από οπουδήποτε αμέσως μετά το τέλος των εξετάσεων; Τους πέρασε απ’ το μυαλό ότι δεν έχουν (αν και θα έπρεπε) μηχανισμούς επίβλεψης αυτής της καταστροφής; Όχι. Θα έπρεπε; Αν ζούσαν πράγματι στον 21ο αιώνα ΝΑΙ!

Στις 26 του περασμένου Αυγούστου, θα μπορούσε κάποιος (απ’ τους ελάχιστους ενάντια στο κράτος και κεφάλαιο που ζουν στον 21ο αιώνα) να διαβάσει, ή ακόμα και να γράψει:

…Πριν 2 χρόνια η Privacy news Online προειδοποίησε ότι ο αυξανόμενος αριθμός των μεγάλης κλίμακας databases του DNA αποτελεί σημαντική απειλή στην ιδιωτικότητα των ανθρώπων. Δυστυχώς, η κατάσταση δεν βελτιώθηκε από τότε… Η επιδημία του covid-19 φέρνει ένα καινούργιο πρόβλημα σ’ αυτό το θέμα. Στην καρδιά της παγκόσμιας απάντησης στο νέο κορωνοϊό βρίσκονται τα τεστ, που επιτρέπουν την ταυτοποίηση των μολυσμένων ατόμων, και τον έλεγχο των επαφών τους…

Η παρατήρηση αυτή αφορά την ταυτοποίηση των “positive” και, κατά συνέπεια, την αντιστοίχηση των στοιχείων τους με το dna τους, το οποίο υπάρχει στο «δείγμα» και μπορεί να καταγραφεί άσχετα απ’ τον covid. Στην πραγματικότητα όμως αυτό είναι εύκολο να γίνει με ΚΑΘΕ δείγμα, άσχετα με το αν προκύπτει «θετικό» ή «αρνητικό».

Για να το πούμε όσο πιο απλά: μέσα απ’ το μαζικό τεστάρισμα στο όνομα της καταγραφής των όποιων «positive» στον covid, τα κράτη (αλλά και συγκεκριμένες εταιρείες) συγκεντρώνουν με «όνομα και διεύθυνση» το βασικό υλικό που τους επιτρέπει την εξατομικευμένη χαρτογράφηση του dna των υπηκόων.

(Μια ακόμα «θεωρία συνωμοσίας» απ’ την γνωστή συνωμοσιολόγο ασταμάτητη μηχανή; Ας συγχωρεθούν οι caradinieri: δεν ξέρουν τι τους γίνεται… )

Νωρίς νωρίς στην τρομοεκστρατεία, στα τέλη του περασμένου Μάρτη, θα μπορούσε κάθε ενδιαφερόμενος να διαβάσει το καθόλου «συνωμοτικό» παρακάτω απόσπασμα (η επιθεώρηση “science” δεν είναι “ψεκασμένη”!), που είναι απλά ενδεικτικό:

Να το μεταφράσουμε και για όσους άφησαν το lower που πήραν κάποτε στο ράφι με τα σχολικά βιβλία γεωγραφίας και θρησκευτικών; Ας το κάνουμε:

… Τα project ξεκινούν από εξελισσόμενες έρευνες με το DNA πολλών χιλιάδων συμμετέχοντων, κάποιοι απ’ τους οποίους μολύνθηκαν απ’ τον κορωνοϊό, μέχρι νέες προσπάθειες που συγκεντρώνουν το DNA από ασθενείς του covid-19 σε σκληρά κτυπημένες περιοχές, όπως η ιταλία. Ο στόχος είναι να συγκριθεί το DNA των ανθρώπων που είναι σοβαρά κρούσματα του covid-19 (…) – χωρίς υποκείμενα νοσήματα όπως ο διαβήτης, καρδιακή ή πνευμονική ασθένεια – με εκείνο ατόμων με ήπια ή καθόλου ασθένεια…

Έδιναν την συναίνεσή τους αυτές οι «πολλές χιλιάδες συμμετέχοντες» για την κλοπή (γιατί περί κλοπής πρόκειται) του γενετικού τους υλικού; Υπέγραφαν οι «ερευνητές» όλα εκείνα τα έγγραφα που προβλέπονταν απ’ τον αλήστου μνήμης GDPR (τον γενικό κανονισμό προστασίας δεδομένων της ε.ε.) που ήταν ιδιαίτερα αυστηρός με τα προσωπικά δεδομένα υγείας και την χρήση τους; Όχι βέβαια. Όταν κατασκευάζεται ένας πανικός της έντασης της πρόσφατης υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, το τελευταίο που θα σκεφτεί κάποιος σ’ αυτούς τους καιρούς είναι η διαφύλαξη του απόρρητου των προσωπικών δεδομένων της υγείας του.

Αναδιάρθρωση 6

Σάββατο 31 Οκτώβρη. Ένα τουλάχιστον κράτος, το αγγλικό, θεώρησε σωστό να «καλυφθεί» για την υπεξαίρεση του dna των υπηκόων του μέσω των covid test, ψηφίζοντας ένα νόμο:

Με απλά λόγια στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας τα «dna profiles» (όπως και τα δακτυλικά αποτυπώματα) εμπίπτουν στα συμφέροντα της εθνικής ασφάλειας! Προέκυψε, μέσα στο χάος, μια κάποια κατακραυγή γι’ αυτό το γενετικό φακέλωμα… Οπότε ο αρμόδιος υπουργός έσπευσε να καθησυχάσει: Όχι βρε χαζά, δεν είναι αυτό που νομίζετε! Απλά θέλουμε να ξέρουμε αν αυτοί / ες που προσλαμβάνουμε στις υπηρεσίες ασφαλείας είναι υγιείς…

Ναι βρε χαζά! Γι’ αυτό γίνεται το μαζικό γενετικό φακέλωμα: για να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος κάποιος αρρωστιάρης να γίνει ασφαλίτης!… (Πες το χρυσόστομε!!! Τσάμπα ανησυχήσαμε….)

Αλλά όχι. Διάφορες εταιρείες έχουν ήδη μεγάλες βάσεις ατομικών dna (με όλα τα υπόλοιπα στοιχεία) που δόθηκαν «εθελοντικά» (από μάλλον ηλίθιους) χάρη σε «ελκυστικές» εμπορικές τακτικές. Αλλά η μαζική (και εκτεταμένη) «καταγραφή» μέσω γενικού (και πιθανότατα επαναλαμβανόμενου) τεσταρίσματος «μόλυνσης», σήμερα για τον covid και αύριο για κάτι άλλο, είναι ένας θησαυρός χωρίς προηγούμενο στην ιστορία του είδους μας! Είναι τόσο τεράστιος που χρειάζεται εξειδικευμένες ιδιωτικές εταιρείες για την τακτοποίηση και την διαχείριση αυτών των big data υγείας.

Κι έτσι το αγγλικό κράτος (αυτό που προνόησε να χαρακτηρίσει «ζήτημα εθνικής ασφάλειας» τα προσωπικά δεδομένα που αποκτάει μέσω του dna όσων τεστάρονται για τον covid) προσέλαβε μια «μυστηριώδη» (και «βρώμικη») εταιρεία, την αμερικανική Palantir, για να δώσει τεχνική βοήθεια… Προς δόξα της φιλευσπλαχνίας της εταιρείας και του πνεύματος οικονομίας του βρετανικού βασιλείου, το συμβόλαιο αυτό, με βάση το οποίο η Palantir θα «προσφέρει» 45 υπαλλήλους της στο NHS, είναι αξίας μιας λίρας!!

Η φιλευσπαλχνία θα κοστίζει στην Palantir 100.000 ευρώ την εβδομάδα… Γιατί λοιπόν υπέγραψε τέτοια ακριβή συμφωνία; Επειδή θα βάλει χέρι στα αρχεία του NHS, που περιλαμβάνουν εκατομμύρια φακέλους ασθενών, με όνομα, ηλικία, διεύθυνση, κατάσταση υγείας, θεραπείες και φάρμακα, αλλεργίες, εξετάσεις, ακτινογραφίες, συνήθειες (κάπνισμα, αλκοόλ)… τα πάντα όλα. Και, πλέον, το dna τους – που προς το παρόν είναι ένας άμορφος σωρός από εν δυνάμει data που πρέπει να αντιστοιχηθούν με τα υπόλοιπα στοιχεία των φακέλων.

Το ότι το αγγλικό κράτος τα κάνει αυτά φανερά δεν συνεπάγεται κάποια δέσμευση για άλλα κράτη να κάνουν το ίδιο! Και ας είναι ο κάθε λογικός άνθρωπος σίγουρος ότι πολλά δεν θα βιαστούν να δημοσιοποιήσουν την κατοχή αυτών τεράστιων βάσεων dna data που απλόχερα συγκεντρώνουν μέσα απ’ τα covid test· ή (θα έπρεπε να προσθέσουμε) που απλόχερα τους προσφέρονται απ’ τους αδαείς και ενδεείς υπηκόους.

Κάποιοι θα σκεφτούν ότι αυτή η μαζική dna καταγραφή των υπηκόων θα βοηθήσει τους μηχανισμούς δημόσιας τάξης. Πράγματι, είναι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Αλλά δεν είναι καθόλου οι μοναδικοί· και μάλιστα δεν είναι οι πιο συστηματικοί! Οι ασφαλιστικές εταιρείες έχουν πολύ μεγαλύτερο καϋμό να αξιοποιήσουν ένα τέτοιο φακέλωμα, με ένα (επιτέλους!) διαφοροποιημένο και εξατομικευμένο σύστημα χρέωσης στα συμβόλαια. (Δεν κάνουμε λάθος όταν μιλάμε για βιο-πληροφορικο – ασφαλίτικο σύμπλεγμα).

Κατά τα υπόλοιπα; “Η υγεία πάνω απ’ όλα” που λένε και οι φίλοι της καραντίνας…

Αναδιάρθρωση 7

Σάββατο 31 Οκτώβρη. Είναι ένας κρίσιμος παράγοντας, «λάδι στα γρανάζια» της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, η τεράστια απόσταση ανάμεσα στην μέση κοινωνική γνώση για το σύγχρονο κράτος / κεφάλαιο, και στις δικές του πραγματικές δυνατότητες και στοχεύσεις. Όπως θα περίμενε κανείς, σε περιόδους μετάβασης (αλματώδους…), με το μέλλον να είναι άγνωστο και δυσοίωνο, το κοινωνικό φαντασιακό στρέφεται στο παρελθόν. Είτε σαν νοσταλγία είτε σαν «ερμηνεία» του ιστορικώς γίγνεσθαι με κάθε ανιστόρητο, μεταφυσικό τρόπο.

Εκεί βρίσκεται η συντριπτική ήττα του «κοινωνικού» που μνημονεύσαμε στην αρχή: σ’ αυτήν την «άγνοια» που είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και καθόλου αθώα. Δεν είναι αθώα επειδή οφείλεται στη διανοητική οκνηρία και στην ενσωματωμένη εγωπάθεια του νεοφιλελεύθερου «εαυτού – κεφάλαιο» και όχι σε αντικειμενικά εμπόδια. Τίποτα δεν είναι κρυφό εδώ και χρόνια· αλλά και τίποτα ουσιαστικό δεν σερβίρεται κατά παραγγελία.

Εκεί βρίσκεται και η χρησιμότητα των (κατά την γνώμη τους) «επαναστατών» caradinieri. Χορεύουν στον ρυθμό της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης σαν junk chefs της «διαμαρτυρίας»· όπως άλλωστε έκαναν ολόκληρη την τελευταία δεκαετία, σε σχέση με την «κρίση»…

Ζήτω η ιδιόμορφη, έκτακτη και εξαιρετική «δημοκρατία»!

Παρασκευή 30 Οκτώβρη. Αφού ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron εξασφάλισε ότι στο σατυρικό βασίλειό του επικρατεί «δημοκρατία και ελευθερία» από άκρου εις άκρον, τράβηξε ξανά ένα ξεγυρισμένο πραξικόπημα (υγιεινιστικό φυσικά) με όλες του τις απαγορεύσεις, που ξανακουρελιάζει το ήδη κουρελιασμένο γαλλικό σύνταγμα (για το καλό του λαού πάντα). Κι έτσι οι υπήκοοι του βασιλιά Macron μπορούν να απολαύσουν αυτό το ιστορικό προνόμιο (όπως λίγο πολύ όλοι μας άλλωστε): η μόνη τους ελευθερία είναι να συμφωνούν στις απαγορεύσεις της ελευθερίας τους· η μόνη δημοκρατία που τους έχει απομείνει είναι να αποφασίζει το εκτελεστικό του κράτους τους απερίσπαστο.

Μια χαρά πάνε τα πράγματα, λοιπόν, στο Μεγάλο Σατυρικό Βασίλειο. Μόνο που υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα. Αν ο βασιλιάς Macron αποφασίσει να κολλήσει στη στολή του μερικά ακόμα γαλόνια δημοκρατίας και ελευθερίας προβάλλοντας στα ντουβάρια των κτιρίων ό,τι κακόγουστο έως προσβλητικό θεωρεί «απελευθερωτικό χιούμορ», δεν θα υπάρχει κανείς στους δρόμους για να το δει.

Θα πρέπει να το στείλει στα κινητά των εκατομμυρίων κατ’ οίκον κρατούμενων – μπας και διασκεδάσουν την κλεισούρα τους….

(Εν τω μεταξύ ξαναβγάζει τον στρατό του στους δρόμους, για «αντιτρομοκρατικούς» λόγους. Είναι κι αυτό εντελώς δημοκρατικό και ελευθεριακό· αλλά θα πρέπει να προσέξει κανείς ότι τώρα αυτή η στρατιωτικοποίηση της δημόσιας τάξης «συμπίπτει» με την γενική απαγόρευση κυκλοφορίας. Θα τολμούσε κάποιος να σκεφτεί ότι η ιδιόμορφη, έκτακτη, εξαιρετική και σατυρική γαλλική δημοκρατία έχει συγκεντρώσει πια όλα τα βασικά χαρακτηριστικά μιας τυπικής χούντας· αλλά σε μια light, post modern και «δεν τρέχει τίποτα» συσκευασία…

Καταλαβαίνουν κάτι οι υπήκοοι; Τι θα πουν άραγε γι’ αυτούς οι ιστορικοί του μέλλοντος;)

(φωτογραφία: Ο βασιλιάς και το επιτελείο του μπαίνουν στο μόλις απελευθερωμένο απ’ τους χωρίς χιούμορ μουσουλμάνους Παρίσι… Αποκλειστικότητα: ασταμάτητη μηχανή…)

Θανατόμετρο 1

Παρασκευή 30 Οκτώβρη. Ξέραμε ότι χρεώνονται σαν νεκροί από covid όσοι έτυχε να έχουν βρεθεί θετικοί, άσχετα με το αν ο τσαχπίνης ήταν που προκάλεσε τις θανατηφόρες επιπλοκές… Ξέραμε ότι χρεώνονται στην «κοινή δεξαμενή» και όσοι μοιάζουν να έχουν κολλήσει, χωρίς καν τεστ… Ξέραμε ότι χρεώνονται στην «κοινή δεξαμενή» ακόμα και θάνατοι από τροχαία ή αυτοκτονίες, αρκεί να γίνονταν μέσα σε 3 μήνες (μετά έγινε έκπτωση: μέσα σε 1 μήνα) απ’ την πλήρη αποθεραπεία και έξοδο απ’ το νοσοκομείο: οτιδήποτε τέτοιο κατατάσσεται στις «εκ των υστέρων παρενέργειες του ιού»…. Ξέραμε ότι η γρίπη εξαφανίστηκε από προσώπου γης (επειδή, απλά, τα δικά της θύματα πέρασαν στην «κοινή δεξαμενή»)… Ξέραμε, τέλος, ότι υπάρχει άγνωστος αριθμός νεκρών από ιατρικά λάθη στην αντιμετώπιση του covid στη διάρκεια νοσηλειών σε νοσοκομεία…

Η αλήθεια είναι ότι η ασταμάτητη μηχανή είχε βρει αξιόπιστες λεπτομέρειες γι’ αυτήν την τελευταία μορφή κουρντίσματος του θανατομέτρου και ανεβάσματος του αριθμού των νεκρών. Αλλά είχε επιλέξει να μην θίξει το θέμα, για να μην κουράσει με τις σοβαρές μεν αλλά «τεχνικές» εν τέλει φαρμακευτικές διαστάσεις αυτών των «ιατρικών λαθών».

Όμως χτες ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα μιας ακόμα μετα-έρευνας του Stanford, με την συμμετοχή και του Ιωαννίδη. Η μετα-έρευνα ασχολήθηκε με την χορήγηση υδροξυχλωροκίνης και διάφορων άλλων κοκτέιλ φαρμάκων σε ασθενείς covid (μεγάλης ηλικίας, συνήθως με άλλα προβλήματα υγείας) νοσηλευόμενους σε νοσοκομεία σε διάφορα μέρη του κόσμου, σε δύο μεγάλα «ιατρικά πειράματα» υπό την αιγίδα του Π.Ο.Υ., το recovery και το solidarity…

Μαύρη, φονική ειρωνεία αυτή η ονοματοδοσία. Σύμφωνα με τα ευρήματα αυτής της μετα-έρευνας (κατά τον Ιωαννίδη): …. Μάλλον 50.000 με 100.000 θάνατοι ως σήμερα προήλθαν από την χρήση υδροξυχλωροκίνης. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι, όταν δεν έχεις κάτι αποτελεσματικό, το να χρησιμοποιήσεις ένα φάρμακο ή κάποια άλλη παρέμβαση απλώς για να λες ότι «έκανα κάτι», είναι η συνταγή για την καταστροφή. Σε αυτήν την πανδημία το βλέπουμε αυτό το φαινόμενο ξανά και ξανά από ανθρώπους που δεν μπορούν να διατηρήσουν μια στοιχειώδη ψυχραιμία. Κλινικός πανικός!

Κατά την ταπεινή μας άποψη δεν πρόκειται απλά για έλλειψη ψυχραιμίας. Πρόκειται για κάτι πολύ χειρότερο. Και ο αριθμός των ανθρώπων που πέθαναν εξαιτίας «λάθος φαρμάκων» είναι πιθανότατα πολύ μεγαλύτερος απ’ τις εκτιμήσεις της μετα-έρευνας του Stanford, η οποία εξάλλου επανεξέτασε πολύ συγκεκριμένες εκθέσεις / αναφορές.

(φωτογραφία: Πληρωμένη διαφήμιση που πλασάρεται σαν ρεπορτάζ; Γιατί όχι; Business as usual…)

Θανατόμετρο 2

Παρασκευή 30 Οκτώβρη. Το πρώτο που θα άξιζε προσοχή (και πράγματι τράβηξε την προσοχή μερικών ανήσυχων ερευνητικών μυαλών) ήταν πως την περασμένη άνοιξη στο βέλγιο, στη γαλλία, στην ιταλία, στην ισπανία (πολύ έντονα), στην ελβετία και στην αγγλία προέκυψε ταυτόχρονα και μόνο για 2 ή 3 εβδομάδες του Απρίλη, μια απότομη αύξηση των νεκρών που χρεώνονταν στον covid. Με μικρή χρονική καθυστέρηση το ίδιο συνέβη και στις ηπα. Αντίθετα κάτι τέτοιο δεν έγινε στην γερμανία, στην αυστρία και στην πορτογαλία.

Μια τέτοια απότομη “άνοδος και πτώση” των τέτοιων θανάτων δεν μπορεί να εξηγηθεί “ιο-λογικά” – δεν “συμπεριφέρονται” έτσι οι ιοί, ακόμα και οι πολύ πιο φονικοί απ’ τον covid 19. (Εννοείται ότι αυτές οι γρήγορες «αυξήσεις» θανάτων τόνωσαν την τρομοεκστρατεία· συνεπώς από ιδεολογική, δημαγωγική άποψη ήταν ευπρόσδεκτες για τους τρομοκράτες…)

Ακολουθώντας οι συγκεκριμένοι ερευνητές προσεκτικά, χώρα – χώρα, τις ημερομηνίες, το τι συνέβη χωριστά σε κάθε μία, καθώς και τις επίσημες (καταγεγραμμένες) δηλώσεις, προέκυψε η αιτία αυτής της ανεξήγητης αύξησης των νεκρών: εκτεταμένες «δοκιμές» κοκτέιλ διάφορων φαρμάκων, και μάλιστα έξω απ’ την χρήση για την οποία είχαν κατασκευαστεί!

Για παράδειγμα (ένα απ’ τα πολλά, δεν θα κουράσουμε…), ο νευρολόγος Francesco Alberti, πρόεδρος του ιατρικού συλλόγου της Imperia (επαρχία στην ιταλική Λιγουρία, στα σύνορα με την γαλλία) δήλωνε στον γαλλικό ρ/σ france culture στις αρχές του περασμένου Απρίλη:

… Κάνουμε πολλά πειράματα και δοκιμές… Αν ο ασθενής έχει μόνο πυρετό που δεν κρατάει πάνω από 4 ή 5 ημέρες, συνταγογραφούμε παρακεταμόλη. Πέρα απ’ αυτήν, χρησιμοποιούμε αντιμικροβιακά για να μειώσουμε την εξέλιξη της αρρώστιας: αυτό που χρησιμοποιούμε συνήθως είναι η υδροξυλοχλωροκίνη (εμπορικό όνομα Plaquenil) σε συνδυασμό με ένα αντιβιοτικό, την αζυθρομικίνη, επειδή έχουμε κατά νου ότι η υδροχλωροκίνη μπορεί να προκαλέσει καρδιακές αρρυθμίες. Δίνουμε επίσης και άλλα αντι-ιικά όπως το remdesivir και το favipiravir. Αν υπάρχει πρόβλημα ανοσοποιητικής αντίδρασης, πειραματιζόμαστε επίσης με το tocilizumab, ένα ανοσολογικό φάρμακο που συνήθως χρησιμοποιείται σε προβλήματα ρευματισμών… Δεν υπάρχει κανένα θεραπευτικό πρωτόκολλο. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούμε είναι «off label», δηλαδή τα χρησιμοποιούμε έξω απ’ τις ενδείξεις τους. Το υπουργείο υγείας και ο ιταλικός φαρμακευτικός οργανισμός μας έχουν δώσει το δικαίωμα να τα χρησιμοποιούμε, ακόμα κι αν έχουν κατασκευαστεί για άλλες ασθένειες…

Φαίνεται «καλή πρόθεση»; Δεν είναι. Τα περισσότερα απ’ αυτά τα φάρμακα είναι τοξικά και έχουν σοβαρές έως θανατηφόρες παρενέργειες ακόμα και μόνα τους, ειδικά αν χορηγηθούν σε υψηλές δόσεις και χωρίς να υπάρχει το πρόβλημα για το οποίο φτιάχτηκαν. Πολύ χειρότερα είναι τα πράγματα αν χορηγούνται σε συνδυασμό (με άγνωστο πολλαπλασιασμό των παρενέργειων). Και είναι εγκληματικά αν χορηγούνται σε ανθρώπους με ήδη επιβαρυμένη υγεία.

Στην ισπανία, η agencia espanola de medicamentos y productos sanitarios άρχισε την ευρεία διανομή υδροξυλοχλωροκίνης και της ακόμα πιο τοξικής εκδοχής της, της χλωροκίνης, στα νοσοκομεία, απ’ τις 16 Μάρτη, για «πειράματα» – με την έγκριση της αρμόδιας ισπανικής αρχής. Ο Miquel Barcelo, γιατρός σε νοσοκομείο της Cerdanya, 150 χιλιόμετρα βόρεια της Βαρκελώνης και δίπλα απ’ τα γαλλοϊσπανικά σύνορα, είπε στο france culture στις αρχές του Απρίλη:

… Υπάρχει λίγο πολύ ριψοκίνδυνη συμπεριφορά σε σχέση με αυτό το φάρμακο (την υδροξυλοχλωροκίνη)… Υπάρχουν πολλοί ασθενείς στις εντατικές και πολλοί θάνατοι στο νοσοκομείο μας σε σχέση με τον Occitania (ακριβώς απέναντι, στη γαλλική πλευρά των συνόρων). Οι γιατροί λένε: πρέπει να κάνουμε κάτι…

Στη γερμανία, αντίθετα, η πλειονότητα των γιατρών δεν μπήκε σ’ αυτόν τον «πειραματικό» χορό. Στις 20 Μάρτη ο Claus Kohnlein, γιατρός και ειδικός στον HIV και στις εσωτερικές μολύνσεις, ανάρτησε ένα video στο youtube όπου έκανε κριτική στην «πειραματική» χρήση τοξικών φαρμάκων – είχε 900.000 views σε λίγες ημέρες. Σε ένα γράμμα του στην ιατρική επιθεώρηση Arzteblatt αργότερα, σημείωνε: …Ένας βασικός λόγος που στη γερμανία τα πήγαμε καλά ήταν ότι ως προς τους θεραπευτικούς χειρισμούς είμασταν συγκρατημένοι απ’ την αρχή, και εξαιτίας των κακών εμπειριών της ιταλίας, της ισπανίας, της γαλλίας και της αγγλίας πολύ δύσκολα χορηγούσαμε οποιοδήποτε αντι-ιικό που αναστέλει την λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.

“Θεραπευτικοί χειρισμοί”: άγνωστες λέξεις και άγνωστη έννοια μέσα στο carpet bombing που έχει παράξει ένα μαζικό παραλήρημα πότε για νεκρούς και πότε για κρούσματα. Κι αυτό παρότι είναι διεθνώς γνωστό εδώ και δεκαετίες ότι οι γιατροί συνταγογραφούν φάρμακα για την πάθηση της ειδικότητάς τους (συχνά δωροδοκούμενοι απ’ τις φαρμακοβιομηχανίες…) αγνοώντας τι άλλα φάρμακα για άλλες παθήσεις παίρνουν οι ασθενείς τους, και τι συνέπειες έχουν οι χημικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους. (Θα προσθέταμε: αγωγή που αναστέλει την λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς την ώρα που το χρειάζεται περισσότερο από ποτέ; Παράξενη αντίληψη για την “θεραπεία”…)

Πράγμα που σημαίνει ότι ενώ, τελικά, θα έπρεπε να είναι προ πολλού κοινωνική απαίτηση η «αποφαρμακοποίηση» των θεραπειών, η τρομοεκστρατεία με σημαία τον covid 19 τη νομιμοποίησε ως τα έσχατα όριά της: η «πολυφαρμακία», και μάλιστα σαν επιλογή των γιατρών, σκοτώνει, και σκοτώνει μαζικά! Κι αυτό μας λένε ότι πρέπει να εκλαμβάνεται σαν «απόδειξη» της φονικότητας του covid και όχι σαν απόδειξη της φονικότητας μιας mainstream «θεραπευτικής τακτικής» που είναι χημική, τοξική και φονική ακόμα και στους «καλούς καιρούς»!

Θανατόμετρο 3

Παρασκευή 30 Οκτώβρη. Σα να μην έφτανε η ιστορική τάση της δυτικής ιατρικής να αντιμετωπίζει τα πάσχοντα (ή και τα υγιή) σώματα σαν δοχεία τυφλών χημικών αντιδράσεων, στην περίπτωση του covid ήρθε το επιστέγασμα από όσο πιο ψηλά γινόταν. Απ’ τον «βρώμικο» Π.Ο.Υ.

Στις 18 Μάρτη ο γενικός διευθυντής του οργανισμού Tedros Adhanom Ghebreyesus (άνθρωπος του Gates και όσων αυτός εκπροσωπεί, για να μην ξεχνιόμαστε) δήλωνε όλο καμάρι:

… Οι πολλαπλές μικρές δοκιμές με διαφορετικές μεθοδολογίες μπορεί να μη μας δώσουν την καθαρή, ισχυρή απόδειξη που χρειαζόμαστε για τις θεραπείες που θα μας βοηθήσουν να σώσουμε ζωές. Ο ΠΟΥ και οι εταίροι του [διάβαζε: φιλανθρωπικά ταμεία του βιο-πληφοροικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος] οργανώνουν παρόλα αυτά μια μελέτη σε πολλές χώρες όπου αυτές οι μη δοκιμασμένες θεραπείες συγκρίνονται μεταξύ τους. Αυτή η μεγάλη, διεθνής έρευνα είναι σχεδιασμένη για να παράξει τα πρωτογενή data που χρειαζόμαστε, για να βρούμε ποιές θεραπείες είναι οι πιο αποτελεσματικές. Ονομάζουμε αυτήν την μελέτη SOLIDARITY trial…

Το υλικό που ο ΠΟΥ παρότρυνε να χρησιμοποιηθεί σ’ αυτήν την διεθνή εκστρατεία θανατηφόρας τελικά «αλληλεγγύης» ήταν οι εξαιρετικής τοξικότητας ουσίες που έκαναν θραύση στη συνέχεια: remdesivir, lopinavir/ritonavir, interferon-β σε συνδυασμό με τα προηγούμενα, υδροξυλοχλωροκίνη και χλωροκίνη.

Και ύστερα, στις 22 Μάη, έφτασε και δημοσιεύτηκε στη γνωστή ιατρική επιθεώρηση Lancet μια μετα-έρευνα που υποστηρίζε ότι η υδροξυλοχλωροκίνη είναι ιδιαίτερα φονική! Έγινε χαμός – μπορεί να το θυμάστε… Η εταιρεία που παρείχε τα δεδομένα γι’ αυτήν την έρευνα προέκυψε «περιορισμένης ευθύνης» – και η έρευνα θεωρήθηκε αναξιόπιστη και αποσύρθηκε στις αρχές Ιούνη… Ήταν πράγματι τέτοια;

Η τωρινή μεταέρευνα του Stanford αποδεικνύει πως «όχι». Διάφορα νοσοκομεία σε διάφορα σημεία του πλανήτη, που είχαν ενταχθεί με χαρά στα ερευνητικά προγράμματα του ΠΟΥ, σταμάτησαν την χορήγηση των τοξικών κοκτέιλ αφού, μετά από κάποιες βδομάδες, οι ασθενείς πέθαιναν σα να βρίσκονταν στα μέτωπα του πρώτου παγκόσμιου πολέμου, κατά δεκάδες και εκατοντάδες.

Το πρόβλημα ήταν άλλου τύπου. Η δημοσιοποίηση των μαζικών θανατηφόρων αποτελεσμάτων των «πειραμάτων» και των «δοκιμών» θα μπορούσε να οδηγήσει σε νομικές αξιώσεις αποζημιώσεων απ’ τους συγγενείς των θυμάτων! Κι αυτό επειδή σε πάμπολλες περιπτώσεις, παραβιάζοντας ακόμα και τα στοιχειώδη πρωτόκολλα ανθρωπισμού, οι γιατροί που συμμετείχαν στα «πειράματα» δεν ζητούσαν καν τη συναίνεση των ασθενών (ή, έστω, των συγγενών τους) για να τους κάνουν πειραματόζωα!!! Έτσι κι αλλιώς είναι ένα σοβαρό ηθικό πρόβλημα το να έχεις πείσει κάποιον ότι είναι ετοιμοθάνατος και μετά να του ζητάς την συναίνεσή του για να γίνει πειραματόζωο «μήπως και σωθεί». Όμως ούτε κι αυτό γινόταν: ο κόσμος πέθαινε υπέρ πίστεως στην ηθική ακεραιότητα μιας «επιστήμης» που έχει γίνει σε μεγάλο βαθμό σφουγγοκωλάριος των φαρμακοβιομηχανιών· μιας εντελώς προσοδοφόρας “επιστήμης” η οποία, μακιαβελική καθώς είναι, δεν έκανε καν τον κόπο να τους ρωτήσει αν θέλουν να πεθάνουν έτσι! Το θανατόμετρο εν τω μεταξύ «έγραφε».

Και να ήταν μόνο αυτό… Κάποια στιγμή τον Μάη το ψόφιο κουνάβι δήλωσε ότι η υδροξυλοχλωροκίνη είναι «δώρο θεού», και ότι αυτός κάνει προληπτική θεραπεία με δαύτην! Ακόμα κι αν έλεγε αλήθεια, αυτό το χημικό κατά της ελονοσίας για το οποίο πολλοί έμπειροι γιατροί πεδίου είχαν ουρλιάξει έγκαιρα ότι προκαλεί σε συγκεκριμένη περιπτώσεις αιμόλυση και τελικά θάνατο (περισσότερα: 14 Μάη «παράπλευρες απώλειες»; και 15 Μάη επιβεβλημένη διόρθωση) σίγουρα θα το έπαιρνε σε μικρές και ελεγχόμενες δόσεις. Αλλά επειδή υπάρχουν πολλές χιλιάδες αμερικάνοι που έχουν εμπιστοσύνη στα λεγόμενα του ψόφιου κουναβιού, είναι άγνωστος ο αριθμός εκείνων που προμηθεύτηκαν το φάρμακο εκτός νοσοκομείων, ιδιωτικά, στη «λευκή» ή στην «μαύρη» αγορά, το χρησιμοποίησαν στη λογική «αν λίγο κάνει καλό τότε περισσότερο κάνει καλύτερα» – και πέθαναν από συγκοπή. Είναι ωστόσο δεδομένο ότι είναι πολλοί.

Αυξάνοντας άθελά τους κι αυτοί την «κοινή δεξαμενή».

(φωτογραφία: Έγινε κι εδώ της «λαϊκής θέλησης» με τα δηλητήρια… Δεν είναι, όμως, εντυπωσιακή η ταχύτητα με την οποία κυκλοφοράει η υγιεονομική καταστροφή; Στις 18 Μάρτη ο ΠΟΥ ανακοίνωνε ότι θα κάνει πειράματα – και ήδη ακόμα και στο ελλαδιστάν τα πειραματόζωα ήταν έτοιμα!

Γι’ αυτό λέμε: το σύστημα δουλεύει! )

Θανατόμετρο 4

Παρασκευή 30 Οκτώβρη. Όχι, η ασταμάτητη μηχανή δεν είναι «ιατρική επιθεώρηση»! Τα έχουμε πει… Όμως παρότι τα «ιατρικά λάθη» συνιστούν, παγκόσμια, μια απ’ τις σημαντικότερες αιτίες θανάτου (ή αναπηριών) σπάνια μνημονεύονται έξω απ’ τις σκόρπιες ατομικές εμπειρίες.

Να όμως όμως που μέσα στην τρέχουσα τρομοεκστρατεία τα «ιατρικά λάθη» απέκτησαν οργανικό ρόλο: είτε ήταν στις προθέσεις είτε όχι εξασφάλισαν πολλές χιλιάδες «έξτρα» νεκρών, για λογαριασμό μιας κρατικής / καπιταλιστικής νεκροπολιτικής τόσο αποφασισμένης ώστε απαγόρευσε ακόμα και τις νεκροψίες. Για να κρύψει την πραγματικότητα και τα συμφέροντα των αφεντικών πίσω απ’ την «υγιεινιστική απειλή».

Η έρευνα του Stanford υπολογίζει αυτό το φρικαλέο «δώρο» ανάμεσα στις 50 και στις 100 χιλιάδες (νεκρούς). Άλλοι, ακολουθώντας άλλη μέθοδο, το υπολογίζουν στις 200.000· 135.000 απ’ αυτούς στις ηπα, οι υπόλοιποι κυρίως στην ευρώπη, αλλά και στη βραζιλία και στην ινδία όπου «έτρεξαν» τα πειράματα του ΠΟΥ… Δεν είναι παιχνίδια με αριθμούς. Και δεν είναι, βέβαια, «κλινικός πανικός» έξω απ’ την ιστορική κίνηση.

Αν είναι έτσι· αν οι νεκροί απ’ τις επιπλοκές της γρίπης εξαφανίστηκαν για να ξαναεμφανιστούν σαν νεκροί του covid· αν οι «κοινές δεξαμενές» γέμιζαν από οτιδήποτε θεωρούνται διαθέσιμο· τότε ναι. Γίνεται όλο και πιο πιθανό ότι οι πραγματικοί θάνατοι που θα έπρεπε να αποδοθούν στον covid είναι το 10% (ή εκεί κοντά) όσων παρουσιάζουν τα θανατόμετρα.

Τέλη Οκτώβρη του 2020, με το δεύτερο κύμα τρομοεκστρατείας (αυτή τη φορά με αιχμή τα «κρούσματα»…) σε πλήρη ανάπτυξη, έχει κάποια πολιτική αξία το να συνειδητοποιήσουμε ακόμα βαθύτερα τι σημαίνει καπιταλιστική μακρο-μοριακή «διαχείριση» της υγείας μας;

Λέμε ναι. Γιατί κρίνουμε ότι η “επιχείρηση covid” είναι η αρχή…