Year: 2020

Με το ένα πόδι…

Κυριακή 12 Απρίλη. Μέσα σ’ αυτήν την άμεση αντίδραση, την αντίδραση της ζωής, υπάρχει ένα κοινωνικό υποσύνολο που αξίζει ιδιαίτερης προσοχής: οι ηλικιωμένοι, συχνά με «υποκείμενα νοσήματα» που ωστόσο περπατούν ή/και αυτοεξυπηρετούνται… Πρόκειται, υποτίθεται, γι’ εκείνους κι εκείνες που χρησιμοποιούνται σαν άλλοθι για την γενική, καθολική πειθάρχηση. Κι όμως, απανωτά περιστατικά, και όχι μόνο στο ελλαδιστάν, δείχνουν ότι πολλοί ηλικιωμένοι / ες έχουν μια ενδιαφέρουσα «ανοσία»: απέναντι στην «απειλή του θανάτου»…

Δεν είναι καθόλου παράδοξο. Αυτοί κι αυτές που βρίσκονται (από βιολογική έστω άποψη) «στη δύση της ζωής τους», που έχουν κηδέψει φίλους και συγγενείς ακόμα και με λιγότερα χρόνια ζωής, έχουν τον δικό τους εσωτερικό διάλογο και λογαριασμό με την φθορά και τον θάνατο. Και σίγουρα είναι εξοικειωμένοι με την «ιδέα» ότι θα πεθάνουν· μάλλον σύντομα παρά αργά. Περιμένουν, ένδοξα ή άδοξα.

Είναι αυτές οι κοινωνικές φιγούρες που δεν έχουν κανένα παζάρι πια να κάνουν για να αποφύγουν το αναπόφευκτο· και δεν έχουν να ζητήσουν καμμία χάρη απ’ τον «μαύρο άρχοντα» με αντάλλαγμα να στερηθούν τις όποιες χαρές της ζωής απολαμβάνουν ακόμα. Μπορεί να είναι (και συχνά είναι) στριφνοί κι αχώνευτοι στις καθημερινές σχέσεις· γεμάτοι παραξενιές και εμμονές· άκαμπτοι και ισχυρογνώμονες λες και διεκδικούν ακόμα την απόδειξη κάποιας «ορθότητας» που στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα περισσότερο απ’ τις συνήθειές τους· συνήθως αφόρητοι (αν δεν μπορείς “να πας με τα νερά τους”). Αλλά επίσης θέλουν να κάνουν τις βόλτες τους· να χασομερίσουν με συνομίληκους και γείτονες· να σχολιάσουν (και να «θάψουν») ότι θεωρούν ληξιπρόθεσμο δικαίωμά τους· να παίξουν με τα εγγόνιά τους (αν έχουν τέτοια) ή να χαζέψουν τα εγγόνια των γνωστών τους. Αν μπορούσαν να δώσουν έναν ορισμό της «ζωής στη δύση της» θα περιλάμβανε όλα όσα τους απαγορεύει το υγιεινιστικό πραξικόπημα, αυτά και μόνο: τους σκοτώνει για να ζήσουν υποτίθεται!

Αυτοί κι αυτές, προκειμένου για τον θάνατο, δεν θέλουν (ούτε καταδέχονται πια να πιστέψουν) την αθανασία (εντός πολλών εισαγωγικών)· θέλουν, απλά, αν θα ήταν δυνατόν, ένα γρήγορο και χωρίς πόνο τέλος. Και οι χουντικοί του υγιεινισμού τους επιβάλλουν το μαράζι της «προστατευόμενης ζωντανής μούμιας»… Γιατί δεν έχουν όλα τα δίκια του κόσμου να αντιδρούν; Γιατί δεν έχει όλα τα δίκια με το μέρος του αυτός ο όποιος συμβιβασμός τους με τις εσχατιές της ζωής;

Στον αντίποδα ισχυροί υποστηρικτές της υγιεινιστικής δικτατορίας και οι ιδανικότεροι κήρυκες της αλγοριθμικής, ψηφιακής φυλακής, είναι οι … fit! Είναι αυτά τα εκατομμύρια των νέων ή/και μεσήλικων υποχόνδριων, που έχουν για πιο στενή τους φίλη τη νεύρωση για την «καλή υγεία» τους – εννοημένη, φυσικά, σαν οργανικό τμήμα του Εαυτού τους – Κεφάλαιο. Είναι όλοι και όλες που φοβούνται όχι απλά τον θάνατο σαν μη ζωή αλλά επιπλέον όλες τις παραδηλώσεις θανάτου που αγοράζουν μαζί με τα εμπορεύματα· όλες τις παραδηλώσεις της φθοράς που εσωτερικεύουν μαζί με την κατανάλωση. Είναι αυτά τα εκατομμύρια υπηκόων που ήδη φοβούνται τόσο και τόσα πολλά (ανομολόγητα συνήθως) ώστε οι κρίσεις πανικού έχουν γίνει μια μόνιμη postmodern πανδημία… Είναι αυτά τα εκατομμύρια των υποτελών που έχουν γιγαντώσει την εργαστηριακή ιατρική μέσα απ’ τα αλλεπάλληλα τσεκ απ για οτιδήποτε πιθανό ή απίθανο: νομίζουν ότι ο χρόνος χρυσώνεται… Και που, αφού χαπακώνονται έτσι κι αλλιώς για λόγους επιδόσεων, ευχαρίστως θα ντύνονταν με οποιαδήποτε ηλεκτρονική ψηφιακή συσκευή που θα τους εγγυόταν βελτίωση της απόδοσής τους. Είναι αυτοί που θυσιάζουν ακόμα στην “θεϊκή αθανασία” τους…

Για αυτό το είδος ανθρώπων (είναι οι πιο «δυναμικοί» πελάτες / θύματα της 4ης βιομηχανικής επανάστασης) η κεφαλαιοποίηση των φοβιών τους με την μορφή της μεγα-τρομοεκστρατείας covid19 δεν είναι εχθρική αλλά μάλλον ένα είδος ελκυστικής, επιθυμητής μεγα-επένδυσης (που έρχεται απ’ τα πάνω): ο πραγματικός κόσμος είναι γεμάτος αρρώστιες, οπότε μείνε σε μόνιμη άμυνα! Γι’ αυτούς η μορφή-κράτος / γιατρός δεν είναι τυρρανική· είναι, αντίθετα, ο «πατέρας αφέντης» που επιβεβαιώνει ότι έχουν δίκιο όταν δεν ανέχονται ούτε τα χνώτα των άλλων· ή όταν τρώγονται με τα ρούχα τους… Η gigaπανδημία είναι η θεσπέσια gigaλάμψη του “κακού” που αυτοί κι αυτές πάντα ήθελαν να αποφύγουν – στην μικροκλίμακά του, ιδιωτικά… Και φυσικά, επειδή θεωρούν υγεία όχι την ζόρικη, αυτοσυναίσθηση του ζωντανού, αλλά τις εντυπώσεις που αφήνουν σε τρίτους για να εισπράτουν κάποιον έπαινο είναι οι φανατικότεροι πελάτες των «πιστοποιητικών» που θα τους δίνουν οι «ειδικοί» (δηλαδή οι μηχανές) από ‘δω και στο εξής. Στις οθόνες τους. On demand. Θα διαχωρίζονται αμέσως απ’ τους αρρωστιάρηδες…

Η αντίθεση ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο κοινωνικές φιγούρες δεν μπορεί να προσδιοριστεί ούτε με την στενή ούτε και με την πιο διευρυμένη έννοια των λέξεων «ταξικός ανταγωνισμός» (ο ηλικιωμένος ζάμπλουτος χαίρει πάντα μεγάλης εκτίμησης, όποια «παραξενιά» κι αν εκδηλώνει: ίσως επειδή έχει «πολλά ν’ αφήσει»…) Σε τελευταία ανάλυση αυτή η αντίθεση θα μπορούσε ίσως να αναλυθεί, ακόμα και σαν σύγκρουση, ανάμεσα σε δύο διαφορετικές ιστορικές φάσεις υπαγωγής των κοινωνιών στο κεφάλαιο και στις νόρμες του. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εκδηλώνεται διάχυτα, ακόμα και με την βία, ψυχοσυναισθηματική ή και «φυσική».

Δεν είναι η εποχή για τα «τιμημένα γερατιά» της άλλοτε εντόπιας σοσιαλδημοκρατίας!.. Αυτές τις ηλικίες τις ξερνάει ήδη το βιο-πληροφορικό παράδειγμα· δεν πρόκειται να ενταχτούν ποτέ σ’ αυτό (ακόμα κι αν πρόλαβαν να χωθούν στα αντικοινωνικά social media)· δεν έχουν μέλλον· όπως θάλεγε κι ένας πρώην υπουργός «θα πεθάνουν σύντομα»… Είναι ο “παλιός κόσμος” (αν μετρήσετε τα χρόνια προς τα πίσω είναι ο κόσμος της 2ης βιομηχανικής επανάστασης…) που πρέπει να ξεπεραστεί το γρηγορότερο! Μικρό παράδειγμα το παρακάτω video (ευχαριστούμε τον Φ.)

18.00: Η ώρα της προσευχής και της κατάνυξης…

Σάββατο 11 Απρίλη. Αν δεν υπάρχει άλλος έτοιμος να εξαγριωθεί, έχει επιστρέψει το law bap. Κι αν, παρά τις ελπίδες μας, εξαφανίσουν την μουσική μας, θα την φτιάχνουμε στο κεφάλι μας. Όπως πάντα. Όχι σαν το «χαλί» της απομόνωσης. Αλλά σαν το πανηγύρι της απόδρασης…

Της απόδρασης του τελευταίου άγριου ζώου στον πλανήτη: των αισθήσεων, των σκέψεων και των αισθημάτων μας….

Big pharma ‘n’ big business

Σάββατο 11 Απρίλη. Το ξέσπασμα του κορονοϊού τραβάει την προσοχή της ταχέως αναπτυσσόμενης βιομηχανίας εμβολίων.

Η αγορά των εμβολίων έχει εξαπλασιαστεί τις δύο τελευταίες δεκαετίες, με σημερινή αξία πάνω από 35 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με την πολυεθνική διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων AB Bernstein. H βιομηχανία έχει συμπυκνωθεί σε 4 μεγάλους παίκτες, που κατέχουν περίπου το 85% της αγοράς: την αγγλική GlaxoSmithKline, την γαλλική Sanofi, και τις με έδρα στις ηπα Merck και Pfizer.

Για κάθε ένα δολάριο που επενδύεται στον εμβολιασμό στις 94 πιο φτωχές χώρες του κόσμου, το καθαρό έσοδο είναι 44 δολάρια λέει ο χρηματιστηριακός αναλυτής Wimal Kapadia, που δουλεύει για την Bernstein. «Αυτό το ολιγοπώλιο έχει κτιστεί μέσα από την σημαντική συγκεντροποίηση της αγοράς, που οφείλεται κυρίως στην συνθετότητα της βιομηχανικής παραγωγής και της διακίνησης των φαρμάκων»….

… Η Sanofi συνεργάζεται με την αμερικανική κυβέρνηση για να αναπτύξει ένα εμβόλιο για τον νέο ιό, ελπίζοντας ότι η δουλειά της με το ξέσπασμα του SARS το 2003 θα μπορούσε να επιταχύνει την διαδικασία. Η GlaxoSmithKline ανακοίνωσε ότι συνεταιρίζεται με την Coalition for Epidemic Preparedness Innovations [ένα απ’ τα “μετωπικά” της microsoft / Gates, που δουλεύει μέσω άλλων «μετωπικών» και με την ελβετο-γερμανική novartis…) για ένα πρόγραμμα εμβολιασμού.

Ωστόσο, η εμπορική αξιοποίηση της αντιμετώπισης του κορονοϊού μπορεί να αργήσει για χρόνια. Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι παρά τις πρόσφατες προόδους, το κοινό δεν θα πρέπει να περιμένει να εμφανιστεί εμβόλιο στην αγορά για τον κορονοϊό πριν την επόμενη χρονιά.

Ο αναλυτής της Bernstein λέει ότι η Sanofi και η GlaxoSmithKline έχουν ένα σταθερό χαρτοφυλάκιο εμβολίων, συμπεριλαμβανόμενων των εμβολίων για τον έρπητα, την γρίπη, τον κοκκύτη και την πολιομυελίτιδα, που θα συνεχίσουν να τους αποφέρουν κέρδη. Η εμβολιακή επιχείρηση της Merck της απέφερε έσοδα 8,4 δισεκατομύρια δολάρια το 2019, και αυτός ο τομέας του ομίλου αυξάνεται με ετήσιο ρυθμό 9% απ’ το 2010, σύμφωνα με την Bernstein. To εμβόλιό της για τους ιούς των θηλωμάτων Gardasil 9 μπορεί να αποδειχθεί «η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία όλων των εποχών» λέει ο Kapadia. «Το Gardasil 9 θα κυριαρχήσει στην αγορά των HPV [human papilloma virus, ιοί των ανθρώπινων θηλωμάτων] με δεδομένο ότι ο ανταγωνισμός είναι περιορισμένος – μόνο η παραγωγή μπορεί να βάλει φρένο”.

Για την Pfiser, αν και το τομέας της για τα εμβόλια παρουσιάζει μια στασιμότητα τα τελευταία χρόνια, ο σχεδιασμός της έχει «δυνατότητα blockbuster» λέει ο αναλυτής. «Τα εμβόλια είναι περιουσιακά στοιχεία μεγάλης διάρκειας, έχουν δυσκολίες για να μπουν στην αγορά, τυπικά σταθερή τιμολόγηση με αυξητικές τάσεις, συνήθως περιορισμένο ανταγωνισμό και κανένα πρόβλημα με το πατεντάρισμα» λέει ο Kapadia…

Τέτοια μετέδιδε το αμερικανικό καθεστωτικό cnbc στις 23 του περασμένου Φλεβάρη. Αυτές οι δουλειές μπορεί να φαίνονται ωμές, αλλά είναι η καπιταλιστική πραγματικότητα. Δεν θα μιλήσουμε εδώ για το Gardasil και το πως διαδόθηκε / επιβλήθηκε… Θα διατυπώσουμε όμως, με την μορφή ρητορικής ερώτησης: είναι δυνατόν να δεχτείτε πως αυτοί που πουλάνε φάρμακα θα ρίσκαραν να τα έχουν έτοιμα όταν πια δεν θα χρειάζονται οπότε δεν θα μπορούν να τα πουλήσουν; Ή, με άλλη διατύπωση: είναι δυνατόν να δεχτείτε πως η παρατεταμένη μέσω στρατιωτικών νόμων «ισοπέδωση της καμπύλης», που εξασφαλίζει τις μέγιστες πιθανότητες για «δεύτερο κύμα» και «τρίτο κύμα» τους επόμενους μήνες, γίνεται για να … προφυλαχτούν τα δημόσια συστήματα υγείας; Ή για την μακροζωΐα των ηλικιωμένων;

Ποιός αρνείται να συνειδητοποιήσει ότι πέταξαν (και όχι μόνο στα μέρη μας) μια διανοητική φόλα στους πληθυσμούς για το καλό ενός επιχειρηματικού κλάδου «όγκου» ήδη 35 δισεκατομυρίων; Και πως αυτό έγινε τόσο φανερά όσο είναι δυνατόν να δουλεύει το mind of state;

Τι σκατά δουλειά νομίζεται ότι κάνουν οι υπάλληλοι και οι πολιτικές βιτρίνες της μορφής – κράτους;

Big tech ‘n’ big business

Σάββατο 11 Απρίλη. …Νόμιζα ότι ο καιρός που οι άνθρωποι θα ελέγχονται από μηχανές και αλγόριθμους θα ερχόταν μετά από πολλές δεκαετίες. Αλλά αυτή η επιδημία τον έφερε πολύ νωρίτερα… (παρατήρηση απ’ το κινεζικό φόρουμ zhiju)…

Θα μπορούσε να ονομαστεί health code app: εφαρμογή κωδικού υγείας. Υπάρχει ήδη μια κινεζική εκδοχή του, και μια ρώσικη… Αλλά – επειδή φυσικά καταλαβαίνετε πως αυτές έχουν επιβληθεί… – έχει την αξία του να δει κανείς τις «εθελοντικές» δυτικές εκδοχές, που είναι ήδη στα σκαριά.

Οι μηχανικοί της google και της apple άρχισαν πριν δυο βδομάδες εντατική συνεργασία για να φτιάξουν μια εφαρμογή για κινητά (και για τα δύο λειτουργικά που χρησιμοποιούν…), που φυσικά (θα) είναι «μόνο για το κοινό καλό» και, διάολε, τι δημοκρατία θα υπήρχε διαφορετικά; «εντελώς ανώνυμη». Οι τεχνικοί θεωρούν ότι θα χρειαστούν δυό ακόμα βδομάδες για να ολοκληρώσουν την δουλειά, έχουν δημοσιοποιήσει όμως το πως θα δουλεύει:

1. Οποιαδήποτε κινητά (συγγνώμη: «άνθρωποι»…) βρίσκονται κοντά (σε μια χ απόσταση) για πάνω από λίγα λεπτά θα κάνουν «γνωριμία» μεταξύ τους, ανταλλάσσοντας «ταυτότητα» (η οποία, υποτίθεται, δεν θα είναι τα κανονικά τους στοιχεία… συγκινητικό…).

2. Όταν κάποιος απ’ αυτούς τους ανθρώπους (συγγνώμη: κινητά…) εντοπίζεται οποτεδήποτε σαν covid-19 positive, το “σύστημα υγείας” θα ενημερώνει την εφαρμογή· η οποία, με την σειρά της, θα ενημερώνει όλα τα κινητά (συγγνώμη: τους ανθρώπους…) που “πλησίασε” τις τελευταίες 14 μέρες. Θα καλούνται κι αυτοί να εξεταστούν (οι άνθρωποι όχι τα κινητά, οι ίδιοι…) κατ’ αρχήν “εθελοντικά”… Το πως θα τους επιβάλλονται οι εξετάσεις (in case of…) δεν αφορά τις εταιρείες. Αφορά το κράτος.

3. Το κατέβασμα της εφαρμογής και η χρήση της θα είναι κι αυτό, βέβαια, «εθελοντικό». Θα είναι απόδειξη κοινωνικής υπευθυνότητας…

Θα πρέπει να προσέξετε πως ενώ οι διάφορες big tech ψάχνουν την ψηφιακή διάσταση της «διαχείρισης της υγείας», δηλαδή την μαζική απόσπαση από τώρα και για πάντα των health data (εάν είναι δυνατόν των πάντων) αξιοποιώντας στο έπακρο την «φονική πανδημία» (εεε;), λύνοντας τα όποια τεχνικά προβλήματα (τόσο απ’ την άποψη του όγκου των data όσο και απ’ την άποψη της διαρκούς αλγοριθμικής επεξεργασίας τους…) υπάρχουν κρίκοι της αρμοδιότητάς τους που δεν θα έχουν την δική τους υπογραφή.

Ένας κρίκος είναι τα fast ιατρικά τεστ που θα εντοπίζουν τους «ασθενείς» αλλά και – ίσως κυρίως – τους «υγιεινιστικά αμφίβολους» και μη. Παρότι για τον σχεδιασμό τους φαρμακευτικές και τεχνολογικές πληροφορικής δουλεύουν χέρι χέρι, τα τεστ θα έχουν την υπογραφή των πρώτων.

Δεύτερος κρίκος είναι η διαχείριση των διαγνωστικών τεστ, δηλαδή ένα στοιχείο της πολιτικής πλευράς της βιοπολιτικής στον 21ο αιώνα. Πόσο «εθελοντικά»; πόσο «υποχρεωτικά»; πόσο «κοινωνικά υπεύθυνα»; και τα λοιπά. Αυτή δεν είναι ούτε δουλειά των big pharma ούτε των big tech. Αυτή είναι δουλειά της μορφής – κράτους· ή, εναλλακτικά, με την συνεργασία και την «ώθησή» της εκ μέρους όλων των εκατοντάδων χιλιάδων «ειδικών» (γιατρών στην προκειμένη περίπτωση…) που βρίσκονται στους στάβλους είτε των big pharma είτε των big tech – είτε και των δύο. Υπό την προϋπόθεση, φυσικά, ότι θα είναι «πολιτικοί», θα ασκούν δηλαδή την εξουσία τους κρύβοντας τα κίνητρά τους.

Δημιουργική λογιστική (θανάτου)

Σάββατο 11 Απρίλη. Προφανώς και δεν θα ήταν ελληνική πατέντα!!! Όμως καθώς πυκνώνουν οι καταγγελίες ότι η διόγκωση του αριθμού των «θυμάτων του covid-19» είναι διεθνής πρακτική (και μάλιστα διόγκωση χωρίς όρια…) προκύπτει το ερώτημα: γιατί έτσι; Δεν πρόκειται πια για έλλειψη στοιχείων για την θνησιμότητα του covid-19· πρόκειται για συστηματική πλαστογράφηση στοιχείων. Για κατασκευή στοιχείων. Ξανά: γιατί έτσι;

Είναι άγνωστο το πότε (και από ποιούς) θα υπάρξουν απαντήσεις σ’ αυτό το «γιατί;» απ’ τα μέσα. Ποιός θα πάθει κρίση ειλικρίνειας για να εμφανίσει τα ντοκουμέντα του πως και γιατί τόσες κυβερνήσεις (τόσες πολιτικές βιτρίνες της μορφής – κράτους) έδωσαν ταυτόχρονα οδηγίες για την τεχνητή αύξηση της θνησιμότητας ενός ιού, του τσαχπίνη covid-19. Αλλά αν αυτό γίνει σε δύο ή σε πέντε χρόνια ίσως να μην έχει πρακτική αξία πια…

Απ’ την μεριά της η ασταμάτητη μηχανή μόνο υποθέσεις μπορεί να κάνει. Υποθέσεις μεν, όχι αβάσιμες δε. Για να γίνεται τέτοια λαθροχειρία, χειραγώγηση, «δημιουργική λογιστική» τόσο συντονισμένα μεταξύ κρατών, κάτι θα πρέπει να εξυπηρετείται. Σίγουρα η παραγωγή μαζικού φόβου· αυτό είναι ξεκάθαρο απ’ την αρχή. Είναι μόνον αυτό; Κι αν είναι «μόνον αυτό», με ποιούς συγκεκριμένους στόχους; Εδώ δίνουμε τις απαντήσεις μας· αν κάποιος έχει άλλες, που δεν θα αγνοούν την πραγματικότητα, τις ακούμε…

Η ιστοσελίδα offGuardian (οι αποχωρήσαντες απ’ τον γνωστό guardian όταν η εφημερίδα έγινε asset του αγγλικού βαθέος κράτους…) δημοσιεύει τις καταγγελίες του γερουσιαστή της Minnesota Scott Jensen γι’ αυτήν την (καθόλου τυχαία ή «ατυχή») πρακτική. Σίγουρα θα προσέξετε την φράση «πρακτικά οι κυβερνήσεις στην ιταλία, την γερμανία, το ενωμένο βασίλειο και την αυστρία κάνουν το ίδιο».

Ιδού:

Το κράτος είναι ο πιο πυγμάχος γιατρός

Σάββατο 11 Απρίλη. Ίσως έχετε δει πλάνα απ’ την βία, άμεση και έμμεση, που ασκούν οι στρατοαστυνομίες σε διάφορα μέρη του πλανήτη, προκειμένου να «προφυλαχτεί η δημόσια υγεία» (ή να «αποφευχθεί η κατάρρευση του συστήματος δημόσιας υγείας», ή ότι άλλο παραμύθι πουλιέται γύρω απ’ τον covid-19). Και πιθανόν έχετε σκεφτεί κάτι του είδους “τσςςςς – ο γνωστός ‘τρίτος κόσμος’”.

Το παρακάτω video (ευχαριστούμε Α.) είναι όσο πιο πρωτοκοσμικό γίνεται. Απ’ την Βασκία – τμήμα του ισπανικού κράτους. Η guardia civil είναι (ήταν) η στρατοχωροφυλακή του Φράνκο, μισητή σ’ όλη την ισπανία, ειδικά όμως στη χώρα των Βάσκων. Φυσικά ο Φράνκο έχει πεθάνει προ πολλού. Αλλά η guardia civil (όπως και η «policia national») όχι μόνο μαζεύουν αξιοποιώντας το το ισπανικό φασισταριό, αλλά έρχονται απ’ τη Μαδρίτη. Για να πάρουν, ίσως, «εκδίκηση» απ’ τους βάσκους και το αυτονομιστικό τους κίνημα … στο όνομα της «προστασίας της δημόσιας υγείας»…

Μην πείτε «ευτυχώς εδώ δεν έχουμε τέτοια»! Μην το πείτε καθόλου – βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή του υγιεινιστικού πραξικοπήματος…

Σύνδεση με τα προηγούμενα

Παρασκευή 10 Απρίλη. Πού είχαμε μείνει χτες; Ας ανακεφαλαιώσουμε:

1) Οι εξελίξεις στην κυβερνητική σαν τεχνολογία και εφαρμογές, καθώς και οι προεκτάσεις τους σχεδόν στο σύνολο των καπιταλιστικών τομέων, αφορά (με χαρακτηριστικό τρόπο) και τους τομείς που λέγονται «υγεία», «φροντίδα υγείας», «υπηρεσίες υγείας» κλπ.

2) (Εμβόλιμη παρατήρηση χωρίς εξηγήσεις προς το παρόν. Ένα βασικό χαρακτηριστικό της μεταHIV εποχής (απ’ τα ‘90s και μετά) είναι το δόγμα «ασυμπτωματικός μεν, άρρωστος δε». Στη «λαϊκή λιανική» αυτό πέρασε σαν μαζικός υγιεινισμός και σαν κοινωνική σταθερά: όποιος / α δεν ελέγχει διαρκώς την υγεία του είναι (εν δυνάμει) άρρωστος. Οι «μετρήσεις της υγείας», δηλαδή η εργαστηριακή ιατρική, έγιναν έτσι κοινοτοπία…)

3) Το σύμπλεγμα μεταξύ big pharma, bif tech, big secure και βαθέων κρατών έχει ήδη διαμορφωθεί. Φυσικά στον καπιταλιστικό κόσμο καμμία τέτοια συμμαχία δεν είναι αιώνια. Αλλά ένα απ’ τα βασικά πεδία που αυτοί οι καπιταλιστικοί / κρατικοί τομείς συναντιούνται είναι τα data – και η “κατεργασία” τους.

4) Τα data είναι η καινούργια, επιπλέον «πρώτη ύλη» της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Είναι μέσα στις υπό κατάκτηση “νέες αγορές” που αναφέρει το απόσπασμα του κομμουνιστικού μανιφέστου (Παρασκευή 3 Απρίλη, στοιχεία (πολιτικής) οικονομίας: η ασθένεια του τόκου). Αυτό που έγινε κοινότοπο σαν εργαστηριακή ιατρική τώρα επεκτείνεται, ψηφιοποιείται και αλγοριθμοποιείται. (Τον κυρ Watson της IMB τον ξέρετε; Είναι πάνω στην φωτογραφία – και είναι το πρότυπο του ψηφιακού γιατρού σας… Φυσικά δεν θα τον δείτε ποτέ. Ούτε αυτόν ούτε οποιονδήποτε παρόμοιο. Είναι υπερβολικά smart και υπερβολικά artificial intelligent για να αντέξετε να τον αντικρύσετε… Κάποιος χειριστής του με άσπρη μπλούζα θα σας φροντίσει χαμογελαστά…)

5) Σ’ αυτό το φόντο οι επιδημίες είναι το ιερό δισκοπότηρο της “ανάπτυξης” του συμπλέγματος, και όχι μόνο. Έχουν δύο στρατηγικά πλεονεκτήματα. Πρώτον, μπορούν να επανακωδικοποιήσουν / νοηματοδοτήσουν το κοινωνικό εργοστάσιο (δηλαδή το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων με τους “παλιούς τρόπους”) σαν πεδίο μόλυνσης. Και δεύτερον μπορούν να γίνουν ο μοχλός παράδοσης της ζωής μας στην datoποίηση. Οτιδήποτε “φυσικό” (με την κοινωνική έννοια) θα πρέπει να εννοείται σαν εν δυνάμει μολυσματικό, επικίνδυνο, “κοινωνικά ανεύθυνο”. Οτιδήποτε “ψηφιακό” σαν λύτρωση, κοινωνικότητα, ελευθερία και υγεία…

6) Για να μπορέσει μια επιδημία να ξεκινήσει σαν «μόλυνση σωμάτων» και να τελειώσει σαν «απολύμανση μέσω datoποίησης» απαιτείται μια επείγουσα ανθρωπολογική (και οπωσδήποτε ιδεολογική) μετάλλαξη. Κι αυτή συμβαίνει (ή γίνεται η απόπειρα να συμβεί) τώρα – με υπερπαραγωγή φόβου…

Deception is a state of mind, and the mind of the State είπε κάποτε ο τότε διευθυντής της “αντικατασκοπείας” της cia. Που σημαίνει (χωρίς, δυστυχώς, το λογοπαίγνιο):

Η εξαπάτηση είναι μια κατάσταση του μυαλού, και το μυαλό του κράτους.

Τι δεν καταλαβαίνετε;

Big data· big ways· ‘n’ big business (3)

Παρασκευή 10 Απρίλη. Έχει η ασταμάτητη μηχανή αποδείξεις ότι το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα έχει επιβάλλει τους στρατιωτικούς νόμους και την κατ’ οίκον αιχμαλωσία ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού του πλανήτη; Όχι, δεν έχει. Έχει όμως ενδείξεις που στην κατανόησή τους γίνονται «αποχρώσες» – έχει και την λογική συνοχή της σύγχρονης αντικαπιταλιστικής, εργατικής κριτικής.

Ας μείνουμε στο πρώτο. Στις 24 Μάρτη το αφεντικό της microsoft έδωσε συνέντευξη μέσω διαδικτύου στον Chris Anderson, επιμελητή του project που λέγεται TED. Λίγο μετά την μέση της συνέντευξης (στο 33.45 λεπτό), κι ενώ η συζήτηση είναι στο κατά πόσον το πλάσμα αίματος όλων όσων “κόλλησαν” (είτε χωρίς να το καταλάβουν, είτε με ελαφριά συμπτώματα, είτε με βαριά) θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν φάρμακο εφόσον σ’ αυτό υπάρχουν τα αντισώματα κατά του covid-19, ο Bill Gates λέει (του ξεφεύγει;) την αλήθεια των συμφερόντων. Όχι μόνο της εταιρείας του. Αλλά (αυτή είναι η άποψη της ασταμάτητης μηχανής) του συνόλου του συμπλέγματος:

… Δεν θέλουμε να έχουμε πολλούς αποθεραπευμένους (ποιοί εννοούνται με τον πληθυντικό του “δεν θέλουμε”;) Για να είναι ξεκάθαρος, προσπαθούμε – μέσα απ’ τους αποκλεισμούς στις ηπα – να μην φτάσουμε να έχει μολυνθεί το 1% του πληθυσμού. Είμαστε αρκετά πιο κάτω απ’ αυτό το σημείο σήμερα, αλλά με την γεωμετρική αύξηση, μπορεί να φτάσεις πάνω από 3 εκατομμύρια. Πιστεύω ότι θα καταφέρουμε να αποφύγουμε κάτι τέτοιο έχοντας αυτόν τον οικονομικό πόνο…

Τα 3 μύρια θα ήταν το 1% του αμερικανικού πληθυσμού· πολύ μακριά ακόμα απ’ το ποσοστό που θα δημιουργούσε την γενική ανοσία του πληθυσμού… αλλά αρκετό για να αξιοποιηθούν ιατρικά τα αντισώματά του· και να μην χρειαστεί το εμβόλιο· κυρίως όμως να μην έχουν την ευκαιρία τους αυτά που θα σερβιριστούν μαζί με το όποιο εμβόλιο…

Ωστόσο εδώ, στα λόγια ενός σημαντικού εκπροσώπου του δυτικού συμπλέγματος βιο-πληροφορικο-ασφάλειας (με όλες τις επιμέρους φραξιές του) οι στρατιωτικοί νόμοι σαν μέθοδος «περιορισμού των κρουσμάτων» δεν σχετίζονται με την (υποτιθέμενη) «πρόληψη της κατάρρευσης του δημόσιου συστήματος υγείας». Κι αυτό επειδή, αμέσως πριν ο Gates ξεκαθαρίσει ότι «δεν θέλουμε πολλούς αποθεραπευμένους» έχει ξεκαθαρίσει κάτι άλλο. Ότι δεν συμφέρει η χρησιμοποίηση των αντισωμάτων του covid-19 όσων έχουν αποθεραπευτεί· συμφέρει όμως η κατασκευή ενός μαζικού εμβολίου.

Και γιατί συμφέρει αυτό; Όχι μόνο για τους προφανείς λόγους (οι φαρμακοβιομηχανίες και τα κέρδη τους) αλλά και για έναν πολύ σοβαρό ακόμα, που (για την ασταμάτητη μηχανή) έχει θέση απόδειξης του πως οι στρατιωτικοί νόμοι και τα συμφέροντα του συμπλέγματος συμπίπτουν. Το λέει ο ίδιος ο Gates περίπου μισό λεπτό αργότερα στην ίδια συνέντευξη:

… Τελικά αυτό που πρέπει να έχουμε είναι πιστοποιητικά τους ποιος έχει αποθεραπευτεί, ποιός έχει εμβολιαστεί. Γιατί δεν θέλεις να έχεις ανθρώπους που να κινούνται σ’ όλο τον κόσμο όπου μπορεί να έχεις χώρες που δεν έχουν καταφέρει ακόμα να πάρουν τον έλεγχο [εννοεί του covid-19], δυστυχώς. Δεν θες να μπλοκάρεις εντελώς την δυνατότητα των ανθρώπων να πηγαίνουν εκεί και να γυρνάνε, και να κινούνται.

Οπότε τελικά θα πρέπει να υπάρχει αυτή η ψηφιακή απόδειξη ανοσίας που θα βοηθήσει στην διευκόλυνση του παγκόσμιου εκ νέου ανοίγματος. (So eventually there will be this digital immunity proof that will help facilitate the global reopening up).

Πέστα χρυσόστομε!!! THIS (αυτή!..) DIGITAL IMMUNITY PROOF!!! Αυτή είναι που θα φέρει την λύση του γενικευμένου και απρόσωπου αποκλεισμού, τον οποίο ωστόσο χρειαζόταν οπωσδήποτε, ήταν η προϋπόθεση για να αποφευχθεί η εκτεταμένη απόκτηση της «φυσικής» γενικής ανοσίας πληθυσμού!!.. Αυτή είναι που θα επιβληθεί όχι μόνο με τον εμβολιασμό (αν και θα πρέπει να υπάρχει αρκετή πελατεία και γι’ αυτόν, τι στο διάολο; οι φαρμακοβιομηχανίες είναι συνεταίροι μας!) αλλά οπωσδήποτε με την μαζικοποίηση των τεστ εκ των υστέρων!.. Διοτί ΑΥΤΑ τα τεστ δεν θα έχουν τον ίδιο σκοπό όπως εκείνα που έπρεπε να γίνουν στην αρχή της επιδημίας. Στην αρχή χρειάζονταν για να υπάρχει μια σχετικά ασφαλής αντίληψη για την φονικότητα και την ταχύτητα εξάπλωσης του covid-19. Εκ των υστέρων χρειάζονται για εντελώς διαφορετικό λόγο: για φακέλωμα…

Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος! Και η «φυσική» παραγωγή αντισωμάτων θα έχει περιοριστεί όσο γίνεται· και ένας γενικός έλεγχος του πληθυσμού θα είναι η βάση της νομιμοποίησης της «ψηφιακής ταυτότητας υγείας» (προς το παρόν σε σχέση με τον covid-19)· και μαζική συγκέντρωση health data θα επιτευχθεί· και όσοι / ες δεν θα έχουν κολλήσει θα υποχρεωθούν να εμβολιαστούν για να αποκτήσουν THIS DIGITAL IMMUNITY PROOF. Όχι μόνο για να ταξιδεύουν εκτός συνόρων, αλλά ακόμα και να μετακινούνται εντός…

Ακόμα, αν χρεαστεί, και για να βγαίνουν βόλτα. Αυτά που τώρα απαγορεύονται για όλους, προσεχώς θα επιτρέπονται υπό τον όρο του “υγιεινιστικού φακελώματος”…

Big data· big ways· ‘n’ big business (4)

Παρασκευή 10 Απρίλη. Μα τι είναι αυτά που σκέφτεται η ασταμάτητη μηχανή; Τι καχύποπτη φαντασία είναι αυτή;

Λέτε; Να λοιπόν (φωτογραφία): Πριν αλέκτωρ λαλήσει η premier league (το αγγλικό πρωτάθλημα δηλαδή) την σκέφτεται και την γουστάρει THIS DIGITAL IMMUNITY PROOF… Ούτε καν οι “ασθενείς” αλλά όλοι όσοι δεν έχουν επιβεβαιωμένη, αποδεδειγμένη ανοσία (είτε αποκτημένη με “φυσικό” τρόπο είτε με “τεχνητό”….) δεν θα μπορούν να πηγαίνουν στα γήπεδα· δεν είδαμε τι έγινε με το ματς Αταλάντα – Βαλένθια;

Και ποιός θα τολμήσει να κατηγορήσει τα αφεντικά της premier league για «υγιεινιστικό ρατσισμό» όταν τόσες εκατοντάδες χιλιάδες «πιστοποιημένοι», “εγκεκριμένοι” οπαδοί θα μπορούν, επιτέλους, να επιστρέψουν στις αγαπημένες τους κερκίδες; Και ποιός θα τολμήσει να ψελλίσει κάτι τέτοιο όταν και στις συναυλίες θα πρέπει ο καθένας / η καθεμιά να «κολλάει» την «ψηφιακή ταυτότητα υγείας» του / της στο μηχάνημα, για να ανάψει το «πράσινο» λαμπάκι (περνάς!) και όχι το κόκκινο (κάτσε σπίτι σου!) ή το κίτρινο (αμφίβολη περίπτωση!), ε; Και γιατί μόνο τα γήπεδα και τα συναυλιάδικα και όχι τα mall, τα μαζικά μέσα μεταφοράς, τα super market, ακόμα και οι εκκλησίες, να μην έχουν ιερό δικαίωμα και κοινωνική ευθύνη να κρατάνε έξω όχι τους «άρρωστους» – προσέξτε το!!! – αλλά τους μη πιστοποιημένους ψηφιακά ως υγιείς; (επιστρέψτε στο σημείο 2 του πρώτου σχολίου…)

Όπως καταλαβαίνετε, όλοι αυτοί που «έφαγαν» την πτωματολαγνεία που δήθεν προκάλεσε και προκαλεί ο covis-19 και όσοι νομιμοποίησαν και νομιμοποιούν τους στρατιωτικούς νόμους θα ευχαριστηθούν με την «νέα ελευθερία» της ψηφιακά πιστοποιημένης υγείας… Θα χαρούν που κάποια «αόρατη αρχή» τους δίνει το δικαίωμα να υπάρχουν μεσολαβώντας από κάθε άποψη αυτό που νομίζουν «ύπαρξη»… Φυσικά το σύμπλεγμα θα ευχαριστηθεί πολύ περισσότερο… (Κι αυτά είναι μόνον η αρχή…)

Αλλά ουφ!!! Μ’ αυτά θα ασχολούμαστε; Ας ξεσκάσουμε (όταν το επιτρέψει το αφεντικό)!!!