Τρίτη 15 Δεκέμβρη. Έγκριση επείγουσας χρήσης: αυτός είναι ο τυπικός, νομικός φερετζές κάτω απ’ τον οποίο διάφορες κρατικές «εποπτικές αρχές» φαρμάκων δίνουν την έγκρισή τους (χωρίς να την δίνουν «εντελώς»…) για την χρήση φαρμάκων για τα οποία δεν υπάρχει βεβαιότητα (ούτε «επιστημονικές εγγυήσεις»…) είτε για την αποτελεσματικότητά τους, είτε για το εύρος και την σοβαρότητα των «παράπλευρων συνεπειών» τους… Αυτή είναι η έγκριση που έδωσε πρόσφατα ο αμερικανικός FDA (την ίδια είχε δώσει και ο αγγλικός αντίστοιχος, ενώ αναμένεται μια ανάλογη έγκριση απ’ τον ευρωπαϊκό οργανισμό φαρμάκων) για τις πλατφόρμες γενετικού αναπρογραμματισμού που πουλάνε οι pfizer/biontech σαν εμβόλια. Θα δώσουν και στην moderna. Τόμπολα: η ανθρωπότητα ετοιμάζεται να τσακίσει τον τσαχπίνη… Ή μήπως όχι;
Πριν προχωρήσουμε στη συγκεκριμένη έγκριση, ας απομυθοποιήσουμε τι σόι είναι γενικότερα αυτή η «έγκριση επείγουσας χρήσης». Έχει ξαναδωθεί πρόσφατα; Κι αν ναι, που δόθηκε και με τι αποτελέσματα; Με δυο λόγια: μια τέτοια «έγκριση επείγουσας χρήσης» ενός οποιουδήποτε φαρμάκου συνιστά απόδειξη της αξίας του; Επιπλέον: δημιουργεί νομικές υποχρεώσεις σ’ αυτόν που δίνει μια τέτοια «έγκριση» αν, παρ’ ελπίδι, τα αποτελέσματα αποδειχθούν καταστροφικά / φονικά;
Ο FDA, αξιοποιώντας στο έπακρο την «κατάσταση έκτακτης υγιεινομικής ανάγκης» που κατασκευάστηκε επί τούτου με σημαία τον covid, έχει δώσει ως πριν τα mRNA κατασκευάσματα άλλες δύο «εγκρίσεις επείγουσας χρήσης». Για την υδροξυχλωροκίνη (28 Μάρτη 2020) και για το αντιϊκό remdesivir (1 Μάη 2020).
Και στις δύο αυτές περιπτώσεις (όπως και τώρα, με τα mRNA κατασκευάσματα) ο κοινός τόπος ήταν ότι α) είτε δεν υπήρχαν αναλυτικά στοιχεία δοκιμών, είτε δεν είχαν μελετηθεί και διασταυρωθεί τα αποτελέσματά τους από όντως ανεξάρτητους ερευνητές, είτε δεν είχαν γίνει καν τέτοιες δοκιμές, είτε είχαν γίνει σε ζώα με εξαιρετικά προβληματικά αποτελέσματα, τα οποία δεν ελήφθησαν υπόψη· β) υπήρχε ισχυρό «λόμπινγκ» απ’ τους κατασκευαστές και διάφορους λακέδες τους, είτε πολιτικούς είτε δημαγωγούς είτε και τα δύο· γ) ο κατασκευασμένος πανικός για την φονικότητα του τσαχπίνη δημιουργούσε μια ασφυκτική κατάσταση «να κάνουμε γρήγορα κάτι»…
Η με έγκριση επείγουσας χρήσης υδροξυχλωροκίνη δοκιμάστηκε μαζικά στα παγκόσμια πειράματα που έγιναν υπό την αιγίδα και τις οδηγίες του π.ο.υ. – και αποδείχθηκε, απλά, φονική!… Στις 15 Ιούνη, 2,5 μήνες μετά την «έγκριση», ο FDA την απέσυρε… Εν τω μεταξύ οι εκτιμήσεις για τους θανάτους που προκλήθηκαν απ’ την χρήση υψηλών δόσεων της τοξικής υδροξυλοχλωροκίνης σε πολλά νοσοκομεία σε διάφορα κράτη του πλανήτη στη διάρκεια του περασμένου Απρίλη εκτιμώνται βάσιμα μεταξύ 100.000 και 200.000…. Είναι προφανές ότι τόσο ο FDA όσο και οι υπόλοιποι ανάλογοι «οργανισμοί φαρμάκων» που έδωσαν αντίστοιχες εγκρίσεις δεν σκοπεύουν να αναλάβουν οποιαδήποτε ευθύνη γι’ αυτούς τους νεκρούς / φόνους. Κι ούτε πρόκειται να βγάλουν τον σκασμό (το λιγότερο) και να σταματήσουν να δίνουν «εγκρίσεις επείγουσας χρήσης» σε αμφισβητούμενα (το λιγότερο) φάρμακα… Αντίθετα, οι θάνατοι απ’ την υδροξυλοχλωροκίνη χρεώθηκαν όμορφα κι ωραία στην «κοινή δεξαμενή», σε μια εποχή που αυτό χρειαζόταν επειγόντως…
Το remdesivir και η επείγουσα έγκρισή του είναι κάπως διαφορετική ιστορία, εξίσου χαρακτηριστική ωστόσο για το τι σημαίνουν όλοι αυτοί οι «οργανισμοί». Το αντιικό «ευρέως φάσματος» remdesivir (εμπορικό όνομα σε ορισμένες περιοχές του πλανήτη Veklury), που είχε φτιαχτεί για την ηπατίδιδα C και δοκιμάστηκε και ενάντια στον Ebola, το προώθησε (και το διαφήμισε) η κατασκευάστρια φαρμακοβιομηχανία Gilead Sciences («χορηγός» και διάφορων φημισμένων μελών της εντόπιας ιεράς συνόδου υγείας…) σε συνεργασία με τα αμερικανικά CDC και ένα απ’ τα ερευνητικά ιδρύματα του αμερικανικού στρατού. Η προώθησή του ήταν, από πολιτική άποψη, “inside job”. Παρότι η εταιρεία κατέθεσε στοιχεία κάποιων δοκιμών της που «αποδείκνυαν» ότι το remdesivir (αντιικό της κατηγορίας tamiflu…) είχε άξιες λόγου θετικές συνέπειες σε ασθενείς με covid, όλα τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν όταν διάφορα κράτη (αγγλία, ιαπωνία αλλά και η ε.ε.) άνοιξαν τον δρόμο για την χρήση του έδειξαν ότι πρακτικά δεν είχε κανένα αξιόλογο αποτέλεσμα!
Οι παρενέργειες που παρατηρήθηκαν δεν θεωρήθηκαν, πάντως, φονικές: μόνο προβλήματα στο συκώτι… Το αποτέλεσμα ήταν ότι στα τέλη του Οκτώβρη ο FDA έδωσε κανονική έγκριση για το remdesivir, παρακάμπτωντας εντελώς όλες τις διεθνείς καταγραφές ότι δεν προσφέρει αξιόλογη βοήθεια στους ασθενείς. Ο λόγος; Η τιμή του! Για μια πενθήμερη «κούρα» με το remedesivir η Gilead εισπράτει 2.300 δολάρια! Πριν την επίσημη έγκριση, τον Ιούνιο, το αμερικανικό κράτος είχε προαγοράσει 500.000 «κύκλους θεραπείας». Μια μπάζα πάνω από 1 δισεκατομύριο δολαρίων για ένα πρακτικά άχρηστο φάρμακο δεν είναι ασήμαντο ποσό!! Και η έγκριση επείγουσας χρήσης, δηλαδή ο FDA και οι ανάλογοι οργανισμοί που έδωσαν «κύρος» σ’ αυτό το άχρηστο φάρμακο, μόνο σαν συνένοχοι θα μπορούσαν να θεωρηθούν. Άλλωστε το είχαν ξανακάνει, ατιμώρητοι: με το tamiflu (το οποίο είχε σοβαρές παρενέργειες, κυρίως σε παιδιά).
Με αυτά τα δεδομένα, ο FDA (και οι αντίστοιχοι αλλού…) μέχρι τώρα έχει δώσει έγκριση επείγουσας χρήσης (που σημαίνει παράκαμψη των πρωτοκόλλων ελέγχου αποτελεσματικότητας και ασφάλειας…) κινούμενο σε δύο ράγες. Απ’ την μια, με την περίπτωση της υδροξυχλωροκίνης ανέλαβε ουσιαστικά την φαρμακο/πολιτική ευθύνη για τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων… Απ’ την άλλη, με την περίπτωση του remdesivir ανέλαβε την φαρμακο/πολιτική ευθύνη για να κάνει αισθητά πλουσιότερους τους μετόχους μιας φαρμακευτικής.
«Είναι ο καπιταλισμός!» θα πείτε. Σωστό. Τον επιστεύεσθε αυτόν τον παλιοκαπιταλισμό, ειδικά όταν παίρνει το αθώο ύφος του «είμαι ο σωτήρας σου»;