Παρασκευή 25 Δεκέμβρη. Υποδείξαμε χτες ότι σ’ όλο το 2020 ξεδιπλώθηκαν δύο διαφορετικοί «τρόποι αντιμετώπισης» του τσαχπίνη, βάζοντας δίπλα δίπλα τον «τρόπο Α» (κίνα) και τον «τρόπο Β» (ε.ε. + ηπα). Είναι βέβαιο πως περισσότερα κράτη μπορούν να τοποθετηθούν είτε στον έναν είτε στον άλλο, χωρίς να αλλάξει η σύγκριση, το περιεχόμενο και το πολιτικό της νόημα· πολιτικό όχι ως προς το «ποια συνταγή είναι καλύτερη» αλλά ως προς το ποια συνταγή εξυπηρετεί τι.
Αν ο μοναδικός τρόπος να αντιμετωπιστεί ο covid ήταν ο Β, τότε αυτή τη στιγμή (αναλογικά με τους πληθυσμούς) το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο θα έπρεπε να έχει περίπου 1.480.000 νεκρούς-εξαιτίας-του-κορονοϊού. Έχει 4.634… Αν, πάλι, ο μοναδικός τρόπος να αντιμετωπιστεί ο covid ήταν ο Α, τότε ο δυτικός κόσμος (ε.ε. + ηπα) θα έπρεπε να έχει περίπου 2.300 νεκρούς. Έχει 740.000.
Στην καπιταλιστική νεκροπολιτική τα θανατόμετρα έχουν στρατηγική σημασία. Το ότι (στον δυτικό κόσμο) θεωρείται αδιάφορη η σύγκριση των πιο πάνω αριθμών είναι ήδη ένα τεράστιο ιδεολογικό (και εν τέλει πολιτικό) κέρδος για τα δυτικά αφεντικά: κανείς δεν φαίνεται να τους ζητάει λογαριασμό για πάνω από 730.000 θανάτους χρεωμένους στον covid (and still counting…) εξαιτίας αποκλειστικά του τρόπου Β…
Γράψαμε επίσης ότι απ’ το «κινέζικο μοντέλο» αντιμετώπισης του covid εισήχθη στην δύση ΜΟΝΟ εκείνο το μέρος του που «μύριζε» στρατιωτικοποίηση, μαζικές κατ’ οίκον φυλακίσεις· μέτρα αυστηρού ελέγχου του πληθυσμού. Η Wuhan γι’ αυτό έγινε γνωστή, όσο χρειαζόταν, στα μέρη μας. Τα δυτικά αφεντικά εισήγαγαν και πούλησαν μαζικά και εντατικά στους υποτελείς τους μόνο το στρατοαστυνομικό σκέλος του «κινέζικου μοντέλου» επειδή αυτό τα ενδιέφερε να εφαρμόσουν· κι όχι επειδή ήθελαν να «νικήσουν τον αόρατο εχθρό»! Οποιοδήποτε άλλο βασικό, δομικό στοιχείο του «κινέζικου μοντέλου» παραγράφτηκε, διαστρεβλώθηκε, απαγορεύτηκε: οι δυτικοί υπήκοοι οφείλουν να πιστεύουν ό,τι τους λένε οι δυτικοί «ειδικοί», δηλαδή τα αφεντικά του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και οι κάθε είδους λακέδες του – τελεία και παύλα!
Να ένα μικρό αλλά ενδεικτικό παράδειγμα διαστρέβλωσης (ή και απαγόρευσης): η πιο πάνω φωτογραφία. Είναι απ’ την κατασκευή του πρώτου απ’ τα δύο «νοσοκομεία εκστρατείας», δυναμικότητας 1000 κλινών το καθένα, που φτιάχτηκαν μέσα σε 10 ημέρες, στα τέλη Γενάρη / αρχές Φλεβάρη, στην Wuhan. (Επιπλέον 3.500 κλίνες τοποθετήθηκαν σε κλειστά γήπεδα και άλλους παρόμοιους χώρους στην πόλη). Επειδή η παρουσίαση αυτής της εξέλιξης έγινε εν μέσω μιας αντι-σινικής δυτικής δημαγωγίας / ψευτοθρηνωδίας για «χιλιάδες νεκρούς στην κίνα» (που τους κρύβουν…), είναι πολύ πιθανό ότι πέρα απ’ τον θαυμασμό για την ταχύτητα και της οργάνωση της κατασκευής τους, αυτά τα νοσοκομεία θεωρήθηκαν (στη δύση) περίπου σαν προθάλαμος των ανάλογης «δυναμικότητας» νεκροτομείων… Γεμάτα μονάδες τεχνητής αναπνοής, φιάλες οξυγόνου, μηχανές παρακολούθησης των «τελευταίων στιγμών» των «δυστυχισμένων» κινέζων· και μια έντονη μυρωδιά πτωμαΐνης στον αέρα…
Αλλά η πραγματικότητα ήταν εντελώς αντίθετη. Ήταν νοσοκομεία ανάρρωσης για ασθενείς με ήπια ή μέτριας έντασης συμπτώματα, που δεν χρειάζονταν κανονική νοσοκομειακή περίθαλψη. Γιατί, όμως, να φτιάχνει το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο τέτοια νοσοκομεία αντί να στέλνει αυτούς τους ασθενείς στο σπίτι τους, όπως κάνει ο τρόπος Β; Επειδή οι ειδικοί του είχαν την άποψη ότι αν αυτοί οι ασθενείς αποκλειστούν στα σπίτια τους είναι πιθανό να μεταδώσουν τον ιό στους οικείους τους. (Σε πρώτο χρόνο περιλάμβαναν και τους «ασυμπτωματικούς» – μέχρι να διαπιστώσουν, γρήγορα, ότι αυτοί είναι κλασσικοί άνοσοι…) Με δυο λόγια αυτές οι επί τούτου δημιουργημένες εγκαταστάσεις / δομές ήταν εκείνο που στα μέρη μας λέγεται «πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας», σε μαζική κλίμακα. (Μια εικόνα απ’ το εσωτερικό τέτοιων νοσοκομείων κάτω).
Δεν θα μπούμε σε συζήτηση για το αν αυτή η «λεπτομέρεια» του τρόπου Α ήταν πράγματι η ενδεδειγμένη ή όχι. Ο λόγος που το «κινεζικό μοντέλο» προτίμησε να φτιάξει εγκαταστάσεις εκστρατείας για αυτές τις (αρκετές σε αριθμό) ήπιες περιπτώσεις ήταν πως ήθελε να προφυλάξει τα κανονικά νοσοκομεία του απ’ την υπερφόρτωση από ασθενείς ή απλά πανικόβλητους υπηκόους· που μόνο καταστροφές θα προκαλούσε (η υπερφόρτωση). (Όλες αυτές οι νοσοκομειακές εγκαταστάσεις εκστρατείας διαλύθηκαν ως τις 10 Μάρτη του 2020, αφού δεν ήταν πια αναγκαίες…)