Τρίτη 17 Νοέμβρη. Τί είναι όμως αυτά τα mRNA εμβόλια, τα εμβόλια «γενετικού αναπρογραμματισμού», που θα μας «σώσουν» και, για τα οποία, δεν πρέπει να ξέρουμε τίποτα εκτός απ’ το πόσο θαυματουργά είναι;
Κάναμε την παρουσίασή τους στο cyborg 18, τον περασμένο Ιούλη. Αντιγράφουμε λίγα αποσπάσματα (αναγκαστικά), και θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να γίνουν προσιτά περισσότερα (θυμίζουμε πάντως ότι χρειάζεται υπομονή και επιμονή σε όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με τα πραγματικά δεδομένα του 21ου αιώνα για να παρακολουθήσουν σε αδρές γραμμές το τι συμβαίνει). Ο τονισμός δικός μας:
…Η Isabelle Bekeredjian-Ding, επικεφαλής του τμήματος μικροβιολογίας του γερμανικού ινστιτούτου Paul-Ehrlich που ανήκει στο ομοσπονδιακό ινστιτούτο εμβολίων και βιοϊατρικής της γερμανίας, εξηγεί χωρίς περιστροφές (άρθρο στο ηλεκτρονικό περιοδικό Horizon, το «περιοδικό για την έρευνα και την καινοτομία της ε.ε.», 1 Απρίλη 2020) :
… Υπάρχουν δύο μέρη στο ανοσοποιητικό μας σύστημα: το έμφυτο (η άμυνα που έχει ο οργανισμός απ’ την γέννησή μας) και το επίκτητο (αυτό που αναπτύσσεται καθώς ερχόμαστε σε επαφή με παθογόνους παράγοντες). Τα κλασσικά εμβόλια συνήθως δουλεύουν με το επίκτητο ανοσοποιητικό σύστημα, και το έμφυτο ενεργοποιείται με ένα άλλο στοιχείο, που το ονομάζουμε συμπληρωματικό. Είναι ενδιαφέρον ότι το mRNA μπορεί επίσης να προκαλέσει την αντίδραση του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος, προσφέροντας ένα επιπλέον επίπεδο άμυνας, χωρίς την ανάγκη να χρησιμοποιηθεί κάτι συμπληρωματικό…
… Κάνοντας το ανθρώπινο σώμα να παράξει το ίδιο της παθολογικές πρωτεΐνες, τα εμβόλια mRNA περικόπτουν την βιομηχανική διαδικασία παραγωγής [σ.σ.: εννοεί των πρωτεϊνών που χρειάζονται για τα κλασσικού τύπου εμβόλια] κι έτσι μπορούν να παραχθούν ευκολότερα και γρηγορότερα απ’ τα παραδοσιακά. Σ’ αυτήν την περίπτωση το κύριο όφελος είναι η ευκολία παραγωγής και, επίσης, είναι πιθανόν εύκολο να αυξηθεί η παραγωγή, που οπωσδήποτε είναι κάτι πολύ σημαντικό αν σκεφτούμε την ανάπτυξη ενός εμβολίου για όλη την ευρώπη και τον κόσμο…
Για να το πούμε με απλά λόγια: η τεχνολογία mRNA αναγκάζει το σώμα να κάνει ένα μέρος της δουλειάς που ως τώρα έκανε η φαρμακοβιομηχανία· κι έτσι γλυτώνει χρόνο και αυξάνει τα κέρδη για λογαριασμό των εταιρειών!..
…Υπάρχει μια θεωρούμενη θετική γνώση σχετικά και μία αρνητική. Η mRNA τεχνολογία, με την χρήση νανοσωματιδίων, χρησιμοποιείται για αντικαρκινικούς σκοπούς. Και θεωρείται πετυχημένη στην κινητοποίηση των ανοσοποιητικών Τ κυττάρων του σώματος, εναντίον όγκων. Όμως απ’ την άλλη μεριά νανοσωματίδια χρησιμοποιούνται σε καλλυντικά, κι εκεί έχει αποδειχθεί ότι είναι καρκινογόνα. Πιο γνωστή είναι η περίπτωση της σκόνης ταλκ της χημικής / φαρμακοβιομηχανίας Johnson & Johnson.
Η νανοσωματιδιακή “προώθηση” του πρωτεϊνικού “πατρόν” στα ανθρώπινα κύτταρα προσθέτει ένα επιπλέον επίπεδο αβεβαιότητας στο πόσο άσχημα μπορεί να καταλήξει η mRNA τεχνολογία. Πολύ περισσότερο που ενώ κάποια βιο-τεχνολογικά δεδομένα που χρησιμοποιούνται απ’ τις φαρμακοβιομηχανίες είναι γνωστά εδώ και καιρό, και ενώ έχουν γίνει πολλές προσπάθειες για να κατασκευαστεί μ’ αυτή τη μέθοδο εμβόλιο κατά άλλων κορονοϊών ή ιών, όλες οι προσπάθειες απέτυχαν, ήδη στις δοκιμές τους σε ζώα.
Η Isabelle Bekeredjian-Ding αναγνωρίζει τουλάχιστον ότι υπάρχει μεγάλη άγνοια για το αν και πως μπορεί να δουλέψει η mRNA τεχνολογία εναντίον του covid-19. Η διαδικασία ανοσοποίησης εναντίον του δεν έχει σχέση με την ανάλογη κατά των καρκινικών κυττάρων. Είναι ένα άλλο τμήμα του ανθρώπινου “επίκτητου” ανοσοποιητικού συστήματος που θα πρέπει να ενεργοποιηθεί, τα κύτταρα Β. Και “… επ’ αυτού υπάρχει πολύ μικρή εμπειρία” λέει. Για να συμπληρώσει:
… Αυτό που είναι η τωρινή πραγματική πρόκληση είναι, νομίζω, να καταλάβουμε αν πράγματι τέτοια εμβόλια θα μπορέσουν πραγματικά να προκαλέσουν μια αποτελεσματική προστατευτική ανοσολογική αντίδραση του οργανισμού στους ανθρώπους και να καταλάβουμε επίσης, τι ποσότητες mRNA χρειάζονται για να να γίνει αυτό…
Άλλα ζητήματα που αγνοούνται είναι αν οι “πρωτεΐνες – στόχοι” που έχουν επιλεγεί είναι οι σωστές· πόσο στοχευμένη στον ιό θα είναι η αντίδραση του οργανισμού· αν θα υπάρξουν παρενέργειες όπως η υπεραντίδραση του ανοσοποιητικού, όπως έγινε τους περασμένους μήνες σε κάποιες περιπτώσεις (χωρίς εμβόλιο) οδηγώντας σε πνευμονική εμβολή και θάνατο· ή/και κατά πόσον θα υπάρξουν περιπτώσεις που με υπάρχοντα τον ιό στον οργανισμό το mRNA εμβόλιο θα επιδεινώσει την κατάσταση.
Θα προσθέταμε κάτι ακόμα. Υπάρχει μια όλο και πιο διευρυμένη κατηγορία σύγχρονων ασθενειών που ονομάζονται “αυτο-άνοσα νοσήματα”: το ανοσοποιητικό του ανθρώπινου οργανισμού στρέφεται εναντίον αυτού του ίδιου του οργανισμού, θεωρώντας τον εχθρικό! Είναι (επιστημονικά…) άγνωστο γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο, επειδή μεταξύ άλλων είναι άγνωστο το πως δουλεύει αυτό που στην δυτική ιατρική λέγεται “ανοσοποιητικό σύστημα”. Σε ορισμένα “αυτο-άνοσα” γίνεται τεχνική διαχείριση που έχει διαμορφωθεί από διάφορα “βλέποντας και κάνοντας”. Παρ’ όλα αυτά η άγνοια είναι δεδομένη και ισχυρή.
Τι σημαίνει, λοιπόν, να εξαναγκάζεις έναν οργανισμό (ένα τμήμα του) να παίξει τον ρόλο του “διπλού πράκτορα”, δηλαδή να παράξει ο ίδιος τον νοσογόνο παράγοντα που θα προκαλέσει, ύστερα, την ανοσοκατασταλτική δράση του ίδιου οργανισμού; Τι σημαίνει να μετατρέπονται τεχνητά και βιοτεχνολογικά κάποια σημεία ενός σώματος σε “ατζέντηδες του εχθρού”; Γιατί κάτι τέτοιο να μην οδηγήσει σε μια γενίκευση (σε κλίμακα πληθυσμών) των “αυτο-άνοσων νοσημάτων”;
…
Σε κάθε περίπτωση: πρόκειται για γενετική τροποποίηση του ανθρώπινου οργανισμού! Που πάει να περάσει λαθραία, μέσα απ’ την ομίχλη του φόβου. Αυτό το ξέρουν οι δυτικοί που προωθούν την mRNA τεχνολογία στα εμβόλια για τον covid-19. Και απαντούν: … Δεν είναι στο DNA… Πράγματι, η γενετική παρέμβαση / τροποποίηση δεν γίνεται στο DNA αλλά στα ριβοσώματα των κυττάρων.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι είναι αθώα;