Πέμπτη 26 Νοέμβρη. Η κυβέρνηση της αυστραλίας, θέλοντας να προστατέψει την υγεία των υπηκόων της (τι άλλο να θέλει μια κυβέρνηση σήμερα;) τους πρότεινε να “κατεβάσουν” στα κινητά τους, τον περασμένο Απρίλη, μια εφαρμογή “ιχνηλάτησης επαφών”… Για να τους προστατέψει απ’ το κακό συναπάντημα με τον … ξέρετε ποιον! Επειδή οι χρήστες (της εφαρμογής) έπρεπε να συμπληρώσουν προσωπικά τους στοιχεία (όνομα, ηλικία, νούμερο τηλεφώνου, ταχυδρομικό κώδικα) προκειμένου να ενεργοποιηθεί η “σωτήρια” εφαρμογή, η καλή και ανθρωπιστική κυβέρνηση ορκίστηκε ότι αυτά τα στοιχεία τους θα πέφτουν στα χέρια των κρατικών και των περιφερειακών υγιειονομικών αρχών, αποκλειστικά, και μόνο σε περίπτωση positive περιπτώσεων. Χάρη στην εφαρμογή εντοπίστηκαν 17 τέτοιες περιπτώσεις όλες κι όλες· οι υπόλοιπες εκατοντάδες χιλιάδες (πόσοι; δεν ξέρουμε) χρήστες είχαν εξασφαλίσει πάντως το πλήρες απόρρητο των προσωπικών τους δεδομένων. Σωστά;
Λάθος! Είναι σα να ξαπλώνεις για έναν μεσημεριανό υπνάκο στη μέση μιας λεωφόρου ταχείας κυκλοφορίας επειδή ο εργολάβος που την έφτιαξε σου υποσχέθηκε ότι θα είσαι μόνος σου και ήσυχος… Εντελώς «κατά λάθος» οι μυστικές υπηρεσίες της αυστραλίας «σκούπισαν» όλα αυτά τα προσωπικά δεδομένα, το πρώτο εξάμηνο της χρήσης της (δηλαδή ως τον περασμένο Οκτώβρη). Συγγνώμη είπαν οι αρμόδιοι (μετά την αποκάλυψη της «διάρρηξης» μιας κρατικής υπηρεσίας από μια άλλη, αν είναι λογικό να μιλάμε έτσι…) αλλά εκεί που η υπηρεσία μας μάζευε νόμιμα άλλα data (κάτι που το επιτρέπει η αυστραλιανή νομοθεσία…) μαζέψαμε κατά λάθος κι αυτά… Ευτυχώς που η αυστραλιανή νομοθεσία επιβάλλει, σ’ όποιον κάνει τέτοιο λάθος, να σβήσει αυτά τα κατά λάθος μαζεμένα προσωπικά data όσο πιο γρήγορα είναι τεχνικά εφικτό… Όσο – πιο – γρήγορα – είναι – τεχνικά – εφικτό…
Κανονικά (θα έλεγε κάποιος σε όσους αυτή λέξη έχει ακόμα κάποιο νόημα) θα έπρεπε οι καλόπιστοι αυστραλιανοί που έπεσαν θύματα του ασφαλίτικου «λάθους» να γίνουν έξαλλοι. Για την κοροϊδία. Αλλά η καλή κυβέρνηση (με τις μυστικές υπηρεσίες της) υποσχέθηκε ότι μια επί τούτου επιτροπή να ερευνήσει πως έγινε το «λάθος»· επιβεβαιώνοντας ότι η υπηρεσία που πήρε τα δεδομένα δεν τα χρησιμοποίησε (όταν κατάλαβε το λάθος της…)
Είναι μια παρηγοριά κι αυτή: αναλαμβάνει ο εγκληματίας να διαλευκάνει το έγκλημα. Κι αφού οι πειθαρχημένοι αυστραλοί δέχτηκαν σε πρώτο χρόνο να ρισκάρουν την εξαπάτησή τους (προφανώς αγνοούν τι είναι και πόσο εύκολα «κλέβονται» τα data…) γιατί να μην το ξανακάνουν, ελπίζοντας ότι θα τους σεβαστούν οι αρχές μετανοημένες;
Πολύ κακό πράγμα η ευπιστία…