Σάββατο 3 – Κυριακή 4 Οκτώβρη. Αυτή είναι μια εξομολόγηση στηριγμένη σε μια συζήτηση με τον David Sackett, το 2004, όταν μοιράτηκα μαζί του μερικές προσωπικές περιπέτειες που είχα στην στηριγμένη σε αποδείξεις ιατρική [evidence-based madicine / EBM], το κίνημα που αυτός διέδωσε. Η πρωτοβουλία του έχει επεκταθεί με όλα τα συνακόλουθα τα 12 χρόνια που μεσολάβησαν από τότε. Η EBM είναι πια πολύ περισσότερο αναγνωρίσιμη και έχει υιοθετηθεί σε πολλά μέρη, αλλά όχι παντού. Για παράδειγμα ποτέ δεν είχε ιδιαίτερη επιρροή στις ΗΠΑ.
Καθώς αυξανόταν η επιρροή της ΕΒΜ, υπέστη πειρατεία για να υπηρετήσει ατζέντες διαφορετικές απ’ αυτές που σκόπευε στην πραγματικότητα. Σημαντικές τυχαιοποιημένες δοκιμές γίνονται σε μεγάλο βαθμό από, και προς όφελος της βιομηχανίας. Οι μετα-αναλύσεις και τα πρωτόκολλα έχουν γίνει επίσης φάμπρικα, που εξυπηρετεί σε μεγάλο βαθμό τα κατεστημένα συμφέροντα. Εθνικές και ομοσπονδιακές χρηματοδοτήσεις για έρευνες κατευθύνονται σχεδόν αποκλειστικά σε έρευνες που έχουν μικρή σχέση με την ιατρική αποτελεσματικότητα. Έχουμε υποστηρίξει την αύξηση των αρχι-επιθεωρητών που συμπεριφέρονται βασικά σαν μάνατζερς ρουφώντας ακόμα περισσότερα χρήματα.
Οι έρευνες για διάγνωση και πρόγνωση και οι προσπάθειες να εξατομικευτούν οι θεραπείες τροφοδοτούν κατά καιρούς ψεύτικες προσδοκίες. Η επιδημιολογία κινδύνου έχει ξεπέσει σε άρθρα με σαλαμοποιημένα στοιχεία που δίνουν κύρος, και μ’ αυτόν τον τρόπο έχει φτάσει να καθορίζει την πολιτική με ψεύτικες αποδείξεις. Κάτω απ’ την πίεση της αγοράς η κλινική ιατρική έχει μετατραπεί σε χρηματιστική ιατρική. Σε πολλά μέρη η ιατρική και η φροντίδα υγείας σπαταλούν τα κοινωνικά αποθέματα και γίνονται απειλή για την ανθρώπινη ευημερία. Η άρνηση της ιατρικής και οι απατεώνες περνάνε καλά και οδηγούν περισσότερους ανθρώπους να παίρνουν τον λάθος δρόμο σε σχέση με τις επιλογές της ζωής τους, συμπεριλαμβανόμενης της υγείας.
Η ΕΒΜ παραμένει ένας στόχος στον οποίο δεν φτάσαμε, αλλά αξίζει να συνεχίζουμε να τον παλεύουμε.
Αυτά γράφτηκαν (και ειπώθηκαν) το 2016. Όχι τώρα. Πριν 4 χρόνια. Δεν θα πούμε ακόμα ποιος τα είπε – είναι πάντως κάποιος «ξεσκολισμένος» απ’ τους φίλους της καραντίνας. Που, είτε το καταλαβαίνουν είτε όχι είναι φίλοι εκείνων που το πιο πάνω απόσπασμα καταγγέλει.
Δεν υπάρχει «μία ιατρική», όπως δεν υπάρχει «μια επιστήμη»! Θα προσπαθήσουμε (αν και δεν ξέρουμε με ποια μορφή) να περιγράψουμε την σύγκρουση που γίνεται εδώ και πολλά χρόνια μέσα στο «ιατρικό σώμα»· την σύγκρουση που κορυφώθηκε απ’ την περασμένη άνοιξη αλλά κρατήθηκε σκόπιμα όσο πιο μακριά γινόταν απ’ την αντίληψη των υποτελών. Έτσι ώστε σαν τους τυφλούς στον Άδη να πάρουν θέση υπέρ της πλευράς εκείνης που λέγεται βιομηχανία υγείας.
Όσοι / όσες ξέρουν περι τίνος πρόκειται ας δώσουν ένα χέρι!