Month: October 2020

Η “περήφανη”!

Πέμπτη 22 Οκτώβρη. Αυτή κι αν είναι «εξωτερική πολιτική» μεγάλου βεληνεκούς! Την ώρα που στη Λευκωσία ο ρημαδοΚούλης, συνεχίζοντας την εθνική παράδοση που έφτιαξαν οι φαιορόζ, αγκαλιαζόταν, χαριεντιζόταν και συμμαχολογούσε με τον χασάπη της αιγύπτου Sisi, 222 βουλευτές απ’ το ευρωπαϊκό και επτά εθνικά κοινοβούλια (γαλλίας, γερμανίας, ιταλίας, βελγίου, πορτογαλίας…) κατάγγελναν τον αιγύπτιο καραβανά έμμεσα αλλά καθαρά σαν χουντικό. Το κείμενό τους ζητάει την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων (τουλάχιστον 60.000…) – η ύπαρξη ακόμα και πολύ λιγότερων σημαίνει νέτα σκέτα χούντα.

Η καταγγελία δεν θα έχει αποτέλεσμα, αν και είναι η πιο ηχηρή ως τώρα ευρωπαϊκή καταγγελία υψηλού επιπέδου εναντίον της αιγυπτιακής χούντας. Κάνει όμως τον ρημαδοΚούλη και τον Αναστασιάδη να φαίνονται σαν δύο περιττώματα στη λευκότητα της Σαχάρας. Δεν είναι τα μοναδικά, αυτό είναι βέβαιο. Αλλά είναι τέτοια· όπως ήταν οι προκάτοχοι του ρημαδογκουβέρνου.

Ελπίζουν – τα εθνικά κακάκια – στην ισχύ του μεγάλου συμμάχου τους… Ελπίζουν στην ανθεκτικότητα της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας στην οποία ανήκουν… Αλλά θα πετύχουν αυτό που είναι το αναπόφευκτο: θα μαζεύουν και θα ταΐζουν τις μύγες.

Δεν είδα εγώ τους βασιλιάδες

να γκρεμίζονται απ’ τους θρόνους τους;

(Προμηθέας, Γκαίτε)

Τα εμβόλια της σωτηρίας

Πέμπτη 22 Οκτώβρη. Είναι βέβαιο (το έχουν αναγγείλει) ότι τα ευρωπαϊκά κράτη θα χρηματοδοτήσουν μια μεγάλη (πανευρωπαϊκή) «εκστρατεία πειθούς» υπέρ της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας των επερχόμενων εμβολίων γενετικής τροποποίησης. Είτε των light (με την γενετική μετατροπή ενός αδενοϊού πιθήκων σε φορέα διέγερσης του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος) είτε των hard core (τα mRNA). H ασταμάτητη μηχανή δεν είχε απ’ την αρχή καμμία αμφιβολία ότι η μορφή – κράτος θα τραβήξει ως το τέλος την «ευθύνη» της σ’ αυτό το γιγάντιο βίαιο άλμα προς το engineering of everything. Δεν ανέλαβε απλά το έργο της κατάργησης όλων των βασικών ιστορικών νομοθεσιών (: τυπικών συνταγμάτων) επειδή δεν υπήρχε άλλος πρόχειρος να το κάνει. Δεν είχαμε καμμία αμφιβολία πως τα lockdown, οι γενικοί αποκλεισμοί, οι διαφορικοί αποκλεισμοί, και όλα τα υπόλοιπα, σαν εκφράσεις του προσανατολισμού «για να αντιμετωπίσουμε την κίνα πρέπει να γίνουμε κάπως σαν αυτήν», δεν ήταν τακτική ανάγκη αλλά στρατηγική επιλογή. Που, όπου χρειάστηκε, επιβλήθηκε στις όποιες διστακτικές πολιτικές βιτρίνες.

Αλλά η AstraZeneca (που λανσάρει ένα εμβόλιο της πρώτης εκδοχής) δεν τα πάει καθόλου καλά. Είναι μια απ’ αυτές που θα διαφημιστούν – συνεπώς είναι case study! Μετά τις ανακοινωμένες δύο περιπτώσεις σοβαρών νευρολογικών παρενεργειών απ’ το εμβόλιο της (τις οποίες η εταιρεία και τα κράτη σύμμαχοί της παρακάμπτουν) χτες ανακοινώθηκε ότι ένας 28χρονος / πειραματόζωο του εμβολίου, βραζιλιάνος, πέθανε.

Η εταιρεία και η εποπτική αρχή της βραζιλίας (του Bolsonaro;) δήλωσαν ότι ο θάνατος αυτός δεν οφείλεται στο εμβόλιο… Αυτοκτόνησε ο άνθρωπος; Σκοτώθηκε σε τροχαίο; Στην νεκροπολιτική του covid-19 θα είχε πεταχτεί κατευθείαν στην «κοινή δεξαμενή». Αλλά το άλλο σκέλος αυτής της νεκροπολιτικής, τα «σωτήρια εμβόλια», σερβίρεται αλλιώς: εδώ ζωή, μόνο ζωή, όλα καλά, μην ανησυχείτε…. Κι αν δεν είναι έτσι όπως σας τα λέμε, δεν μπορείτε να μας κάνετε τίποτα – τα κράτη σας θα σας δώσουν (ή στους κληρονόμους σας) μια αποζημιωσούλα.. Και βγάλτε τον σκασμό!

Υποθέτουμε πως όταν επιλέγονται τα ανθρώπινα πειραματόζωα για τέτοιου είδους δοκιμές, περνάνε από κάποια βασικά check up, ώστε να είναι υγιή με τα τρέχοντα κριτήρια. Ποιός θα ήθελε ένα προϋπάρχον πρόβλημα υγείας να «λερώσει» την αξιοπιστία του φαρμάκου του πάνω στο trial; Ο 28χρονος θα ήταν τέτοιος: υγιέστατος. Προκειμένου να ξεφορτωθεί την ευθύνη και να αποφύγει την οριστική διακοπή των trial και την απαγόρευση του εμβολίου της, η AstraZeneca διέδωσε στα μήντια ότι ο 28χρονος είχε πάρει το placebo. Μήπως, λοιπόν, τον σκότωσε το ζαχαρόνερο; Στον κόσμο της ανεστραμμένης πραγματικότητας όλα είναι πιθανά – αν συμφέρουν.

(Παρακολουθούμε εδώ και εκεί με ενδιαφέρον τις αγωνιώδεις και αγχωμένες προσπάθειες φίλων της καραντίνας, συνήθως (αν και όχι πάντα) με ψευδώνυμα, να φτιάξουν «επιχειρήματα» υπέρ του αγαπημένου τους «καραντίνες παντού»! Είναι βέβαια ντροπαλοί και λένε μόνο το μισό του πράγματος. Ολόκληρο είναι καραντίνες παντού – μέχρι να αρχίσουν οι εμβολιασμοί! Τι άλλο θα μπορούσε να σημαίνει το «καραντίνες παντού» μόνο του; Ωδή στο κονσερβάρισμα ανθρώπων;

Αυτοί οι λοχίες του «πολέμου κατά…» κλπ μπορεί να νομίζουν ότι απευθύνονται σε νήπια. Όμως όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν την λειτουργική, οργανική σχέση ανάμεσα στις απαγορεύσεις, στους αποκλεισμούς, στη δημιουργική λογιστική θανάτου, στο ρόλο των μήντια και διάφορων «ειδικών» που χοντροπληρώνονται απ’ τις φαρμακευτικές, και στην όσο πιο γενικευμένη επιβολή ενός απόλυτα βιοτεχνολογικού μοντέλου για την υγεία, μέσω των εμβολίων.

Δεν χρειάζεται όμως να χολοσκάνε οι caradinieri. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα! Σαν πειθαρχημένοι στρατιώτες του «πολέμου κατά του αόρατου εχθρού» ας γίνουν από τώρα πρωτοπόροι κήρυκες των εμβολίων! Κι αν δεν προσφέρθηκαν ήδη σαν πειραματόζωα, ας το κάνουν όσο είναι καιρός. Αν τυχαίνει να έχουν παιδιά, ας τα βάλουν μπροστά στις ουρές των εμβολιασμών, όταν ξεκινήσουν…. Ποιά άλλη καλύτερη απόδειξη υπάρχει για να το ότι πιστεύουν αυτά που λένε και γράφουν και δεν είναι χυδαίοι συνδικαλιστές σε φοιτητικά καφενεία (όπως υποψιαζόμαστε);

Ας πουν δυνατά το σύνθημα που τους ενώνει: mRNA εμβόλια για όλο τον λαό!)

Ο καπιταλισμός της σωτηρίας

Πέμπτη 22 Οκτώβρη. Κάποιοι δημαγωγοί άρχισαν ακαριαία (τι έμπνευση!) να υποστηρίζουν ότι αφού έγινε γνωστός ο θάνατος του 28χρονου πειραματόζωου της AstraZeneca αυτό σημαίνει ότι υπάρχει τιμιότητα και ειλικρίνεια εκ μέρους των φαρμακοβιομηχανιών (για τις έρευνές τους)… Οπότε δεν πρέπει να ανησυχούμε: αν κάτι είναι επικίνδυνο θα μας το πουν… (Ναι… Θα το στείλουν σε μήνυμα σε όλα τα κινητά…)

Ας αφήσουμε προς στιγμήν στην άκρη την ειλικρίνεια τόσο των φαρμακοβιομηχανιών όσο και των υπηρετών τους. Όλοι έχουν υπόψη τους την (αμερικανική) κατασκευάστρια αεροπλάνων boeing. To μοντέλο της 737 max το θυμούνται λιγότεροι. Αυτό το μοντέλο, στο οποίο εγκαταστάθηκαν high tech εφαρμογές ηλεκτρο/ρομποτικού πιλοταρίσματος, προκάλεσε εξ’ αρχής διαμαρτυρίες απ’ την μεριά επαγγελματιών πιλότων, τόσο εντός ηπα όσο και σε άλλα μέρη του κόσμου, καθώς τα συγκεκριμένα αεροπλάνα είχαν αρχίσει να πουλιούνται παγκόσμια από το 2017 και μετά. Ο αναβαθμισμένος αυτόματος πιλότος λειτουργούσε επικίνδυνα είπαν και ξαναείπαν. Το αυτί της boeing δεν ίδρωσε.

Έπρεπε να σκοτωθούν 189 άνθρωποι απ’ τον επικίνδυνο αυτοματισμό του 737 max στις 29 Οκτώβρη του 2018 και άλλοι 157 στις 10 Μάρτη του 2019, να αρχίσουν η μία μετά την άλλη διάφορες κρατικές υπηρεσίες να απαγορεύουν τις πτήσεις των 737 max, και επιπλέον να δημοσιοποιηθούν οι καταγγελίες δεκάδων πιλότων για να παραδεχθεί η boeing ότι υπάρχει σοβαρό, φονικό πρόβλημα στο high tech σύστημά της.

Μέχρι να αναγκαστεί να το παραδεχτεί έλεγε διάφορα ανάλογα μ’ αυτά που λέει η AstraZeneca (για το εμβόλιό της): ότι έφταιγαν οι πιλότοι για τις απότομες πτώσεις (και την συντριβή) των αεροπλάνων, ότι έκαναν λάθος χειρισμούς, και τα λοιπά. Για το επιχειρηματικό κτήνος boeing 346 δολοφονίες (γιατί περί δολοφονιών πρόκειται) ήταν το όριο που αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι… Για τα επιχειρηματικά κτήνη των big pharma που σημαδεύουν δεκάδες εκατομύρια υπηκόων πόσο υπολογίζετε το όριο; Κάτω ή πάνω απ’ την θνητότητα του covid; Που θα σταθεί ο πήχυς της “ειλικρίνειας” και της “τιμιότητάς” τους άραγε;

Η ερώτηση είναι περιττή. Οι μηνύσεις που έχουν φάει για τις παρενέργειες παλιότερων κατορθωμάτων τους είναι τόσες πολλές ώστε δεν υπάρχει αμφιβολία: και 100 “αεροπλάνα κάποιας big pharma” να γκρεμοτσακιστούν, αυτή θα λέει ότι έφταιγαν οι πιλότοι…

(Οι εταιρείες αυτές έχουν εξασφαλίσει προκαταβολικά νομική ασυλία – μην το ξεχνάμε… Είναι τόσο ισχυρή εγκληματική οργάνωση ώστε μπορούν ακόμα κι αυτό…)

Βολιβία

Πέμπτη 22 Οκτώβρη. Την είχε αναγνωρίσει; Όχι; Αυτό δεν είναι απλό λάθος! Είναι έγκλημα κατά της πατρίδας!!! Η Jeanine Anez, πρώην γερουσιαστής στη βολιβία και επί σχεδόν ένα χρόνο πολιτική βιτρίνα της χούντας που προσπάθησε να φέρει την βολιβία στην «πίσω αυλή» του ψοφιοκουναβιστάν, η ακροδεξιά κυρία Jeanine λοιπόν είναι παρελθόν – και θα λείπει αιώνια απ’ την συλλογή του ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλα! Είναι δυνατόν; Όταν του ξεφεύγουν τέτοια ψοφίμια είναι αυτός γύπας να του εμπιστευτεί κανείς την εξωτερική πολιτική του ελλαδιστάν; Τι θα υπάρχει δίπλα στον Guaido αν όχι η κυρία Anez; Κρίμα! Θα αρχίσουμε να αμφιβάλουμε (ακόμα κι εμείς) για το ταλέντο του…

Η χούντα της βολιβίας αναγκάστηκε να προχωρήσει σε εκλογές μόλις 11 μήνες μετά την εγκαθίδρυσή της. Ήλπιζε ότι θα νικήσει; Δεν ξέρουμε. Έχασε πανηγυρικά καθώς το «κίνημα για τον σοσιαλισμό» (mas), το κόμμα του εξόριστου Evo Morales, με υποψήφιο τον Luis Arce, πρώην υπ.οικ. των κυβερνήσεων του Morales, κέρδισε εμφατικά απ’ τον πρώτο γύρο τις προεδρικές εκλογές.

Τέλος καλό όλα καλά; Η χούντα κράτησε λίγο αλλά σκότωσε πολύ. Τα (μερικές φορές σοβαρά) λάθη του Morales πέρασαν σε δεύτερη μοίρα, αφού οι συμμαχίες των γηγενών πληβείων με το mas ανασυστάθηκαν εν όψει της αντίστασης αλλά και των εκλογών. Όμως δεν λύθηκαν όλα δια μαγείας. Τα κοινωνικά στρώματα και τα κρατικά / παρακρατικά κυκλώματα που στήριξαν το πραξικόπημα συνεχίζουν να υπάρχουν, και είναι άγνωστο τι θα κάνουν, ειδικά εφόσον (κανονικά) το τομάρι των τελευταίων κινδυνεύει σοβαρά.

Έχουμε εμπιστοσύνη στην εμπειρία και στη σοφία της ριζοσπαστικής, ανταγωνιστικής βάσης στη βολιβία. Είτε είναι εργατική, είτε είναι οι κοινότητες των ιθαγενών. Ειδικά αν πάρουν πίσω αυτά που είχε αρχίσει να τους στερεί ο αλαζονικός πατερναλισμός της γραφειοκρατείας του mas πριν το πραξικόπημα. Το mas θα πρέπει να συνεχίσει την δουλειά του πιο ριζοσπαστικά. Ο Morales θα γυρίσει κι αυτός στη La Paz· αλλά ποτέ ξανά δεν θα πρέπει οι βολιβιάνοι να προδοθούν….

(Περισσότερα για την γνώμη μας επ’ αυτού στο Βολιβία, 27 Νοέμβρη 2019)

Mama africa…

Τετάρτη 21 Οκτώβρη. Οι ειδικοί ξύνουν τα κεφάλια τους (δεν είναι σίγουρο ότι είναι καλογεμισμένα). Ο κυρ Βασίλης, ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, τρώει τα λυσσακά του: μια ολόκληρη ήπειρος, η αφρική, που είχε επάνω της ένα τεράστιο Χ σε σχέση με τον covid 19, διαψεύδει προβλέψεις, αλγόριθμους, προσδοκίες και πρωτοκοσμικούς σχεδιασμούς. Αν και στην αφρική ζει το 17% του παγκόσμιου πληθυσμού, έχει μόνο το 3,5% των διαπιστωμένων κρουσμάτων! Τι στην ευχή; Ούτε αναπτυγμένη είναι καπιταλιστικά, ούτε ιδιαίτερα συστήματα δημόσιας υγείας έχει… (Έχει πρώτες ύλες, γι’ αυτό χρειαζόταν μια γενναία απόβαση δυτικών πεζοναυτών – με – εμβόλια…) Γιατί στην αφρική δεν πεθαίνουν σαν τις μύγες απ’ τον covid 19 όπως θα όφειλαν (στις δυτικές φαρμακοβιομηχανίες) διάβολε;

Στο τέλος του Σεπτέμβρη η επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας, με πληθυσμό 66 μύρια, είχε δηλωμένους 41.980 νεκρούς… Και η κένυα, με 51 εκατομμύρια, είχε 691… Οι πρωτοκοσμικοί ειδικοί ψάχνουν και ξαναψάχνουν. Οι «συνωμοσιολογίες» τους δεν βγαίνουν: ούτε κρύβουν τους νεκρούς τους, ούτε κλέβουν στο μέτρημα.

Συμβαίνουν βέβαια ορισμένα γουστόζικα και περίεργα. Ο μέσος όρος ηλικίας του πληθυσμού της κένυα είναι τα 20 χρόνια· στο ενωμένο βασίλειο τα 40 χρόνια. Αν (λένε οι ειδικοί) γινόταν πληθυσμιακή αναγωγή και ηλικιακή προσαρμογή του βρετανικού πληθυσμού στα κενυάτικα δεδομένα, τότε στην αγγλία θα μετρούσαν 5.000 νεκρούς· και πάλι μεγάλη διαφορά απ’ τους σχεδόν 700 στην κένυα. Ο.Κ. λέει η ασταμάτητη μηχανή. Αν, επιπλέον, δεν έπαιζε «κοινή δεξαμενή» στην αγγλία και χρεώνονταν στον covid 19 μόνο οι αληθινές θανατηφόρες ευθύνες του (10%; 12%;), τότε οι νεκροί του covid στην αγγλία, (μετά από όλες τις πληθυσμιακές και ηλικιακές αναγωγές και προσαρμογές) θα ήταν 500 – 600. Λογικός αριθμός σε σχέση με τους 700 στην κένυα…

Παράξενο παιχνίδι η στατιστική: μπορεί να επιτρέψει στην κένυα να βγάλει την γλώσσα της στην αγγλία.

Αλλά κανείς δεν τολμάει να δείξει το πιθανά τρομακτικό φούσκωμα των αριθμών, το οποίο ΔΕΝ συμβαίνει σ’ όλο τον πλανήτη – συμβαίνει όμως εκεί που υπάρχουν διάφορα κρατικά και επιχειρηματικά συμφέροντα. Απομένουν ιατρικές υποθέσεις του είδους: μήπως λόγω του νεαρού της ηλικίας των αφρικανών η μόλυνση έχει μεν απλωθεί αλλά χωρίς συμπτώματα, οπότε έχουν φτάσει πια στο επίπεδο της γενικής ανοσίας πληθυσμού; Μήπως έχουν ανοσία στον covid 19 για γενετικούς λόγους; Μήπως τα εμβόλια για την φυματίωση λειτουργούν και εναντίον του covid 19; Μήπως είναι πιο σκληραγωγημένοι; Μήπως φταίει ο καιρός; Μήπως φταίει ο αέρας;

Θα μπορούσαν να γίνουν κι άλλες ερωτήσεις, αλλά αυτές θα ήταν ριζικά προκλητικές. Μήπως, για παράδειγμα, υιοθέτησαν την κινέζικη παραδοσιακή ιατρική (συγκεκριμένα τσάγια) που πράγματι τους προτάθηκε και τους μεταφέρθηκε, για την αντιμετώπιση των ήπιων και μέτριων περιστατικών, οπότε δεν εξελίσσονται σε σοβαρά; (Η απάντηση είναι μάλλον «ναι», αφού στην μαύρη ήπειρο δεν έχουν τις δυτικές προκαταλήψεις).

Όπως και νάχει, με το καλοκαίρι να μπαίνει στο νότιο ημισφαίριο, οι κάτοικοι της αφρικής φαίνεται να έχουν γλυτώσει απ’ το μεγάλο κακό που ετοίμαζε σε βάρος τους το δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα (π.χ. Event 201…): να γίνουν αυτοί κι αυτές η πρώτη μεγάλη μάζα επιβολής των high tech εμβολίων.

Απομένουμε εμείς να γίνουμε τα guinea pigs της βιομηχανίας της υγείας. Και επειδή αυτό δεν είναι, φαίνεται, αρκετό, θα προσπαθήσουν να μας κάνουν πειραματόζωα υπό το θερμό χειροκρότημα του υγιεινομικού στρατού τους, που επίσης θα γίνει περιματόζωο…

Nagorno

Τετάρτη 21 Οκτώβρη. … Ο λαός του Ναγκόρνο-Καραμπάχ αγωνίζεται για τη γη στην οποία ζει εδώ και αιώνες, για το δικαίωμά του στην αυτοδιάθεση… Αν ο πρόεδρος της αρμενίας Armen Sarkissian σταματούσε εκεί στη χθεσινή τηλε-συμμετοχή του στη συμμαχική προσπάθεια της εσηεα να εκπαιδεύσει τα μέλη της, θα μπορούσε να διεκδικήσει την ελληνική συμπάθεια. Αλλά δεν σταμάτησε. Συνέχισε: … Αλλά ο αγώνας του είναι ταυτόχρονα και αγώνας για την ενεργειακή και τη γενικότερη ασφάλεια της Ευρώπης…

Bingo! H «ενεργειακή και γενικότερη ασφάλεια της ευρώπης» σαν ενδιαφέρον τρίτων βρωμάει ψοφιοκουναβιστάν. Οπότε δεν τίθεται ζήτημα «αυτοδιάθεσης». Το ζήτημα είναι οι αμερικανικοί εκβιασμοί προς το Βερολίνο, την Μόσχα… δηλαδή ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος. Κι αφού το αναγνωρίζει ο κυρ Armen, δεν μπορεί να έχει παράπονο που εκτός (και μέσω) του αζέρικου στρατού πολεμάει στο Nagorno Karabakh και το υπόλοιπο ευρασιατικό project. Σίγουρα το μπλοκ της Αστάνα…

Το κακό με την Yerevan (που θα μπορούσε να είναι χρήσιμο μάθημα και για το ελλαδιστάν, αλλά δεν είναι…) βρίσκεται στο ότι πήρε πολύ ζεστά τον ρόλο της σαν «φύλακα της ενεργειακής και γενικότερης ασφάλειας της ευρώπης» – ρόλο που δεν της τον ανέθεσε καμμία ευρώπη αλλά η Ουάσιγκτον. Το θυμίζουμε: στις 12 και στις 14 του περασμένου Ιούλη, χωρίς καμμία αφορμή, ξύστηκε στην γκλίτσα του τσοπάνη κάνοντας επίθεση πυροβολικού στην περιοχή που είναι σε κόκκινο κύκλο στον πάνω χάρτη. Στην Tavuz. Φαίνεται καθαρά ότι η Tavuz δεν έχει καμμία σχέση ούτε με το Nagorno Karabakh ούτε με την αυτοδιάθεσή του. Έχει σχέση όμως με τα υπόλοιπα: από κει διέρχονται ο αγωγός πετρελαίου Baku – Triblisi (γεωργία) – Ceyhan (τουρκία)· η σιδηροδρομική γραμμή Baku – Triblisi – Kars (τουρκία), ο highway τουρκίας – γεωργίας – αζερμπαϊτζάν, και ο αγωγός TANAP. Δεν επιτέθηκε τυχαία στην Tavuz ο αρμενικός στρατός…

Όταν ένα κράτος (το αρμενικό) αναλαμβάνει προβοκατόρικη δράση εναντίον ενός άλλου (αζερμπαϊτζάν) τι περιμένει άραγε να του συμβεί; Ό,τι και να νόμιζε το αρμενικό καθεστώς, το γεγονός είναι ότι ο αζέρικος στρατός με την υποστηρίξη του τουρκικού καθεστώτος και την ευμενή ουδετερότητα της Μόσχας και της Τεχεράνης προχωράει στο Nagorno Karabakh. Και παρότι ο αρμενικός στρατός μέσα στο θύλακα ετοιμάζει «μεγάλη αντεπίθεση», τα (τουρκικής κατασκευής) drones είναι σε πλήρη δράση και κάνουν πολύ μεγάλη ζημιά εναντίον του· χωρίς να έχει τρόπο να τα αντιμετωπίσει.

Την ενεργειακή και γενικότερη ασφάλεια της ευρώπης δεν θα την υπερασπιστεί το καθεστώς της Yerevan – δεν είναι γραφτό του. Γινόμενο πιόνι της Ουάσιγκτον θα χάσει κι άλλα. Υπάρχει κανάς άλλος που έχει πάρει τέτοιου είδους εργολαβία;

Ξέρετε κανέναν εδώ γύρω;

Ο δεύτερος θάνατος του Σαχζάτ Λουκμάν 15

Τετάρτη 21 Οκτώβρη. Έχουμε ήδη υποστηρίξει ότι η κοινοβουλευτικοποίηση μιας ασήμαντης υποκοσμιακής συμμορίας φασιστικών βοθρολυμάτων μεθοδεύτηκε μεν από αυτό που ονομάζουμε «σύστημα Χ» (και μπορείτε να το πείτε με διαφορετικές λέξεις βαθύ κράτος…) αλλά έγινε αποδεκτή απ’ το σύνολο σχεδόν των πολιτικών βιτρινών: η απίστευτη χρονοτριβή στην πρώτη δίκη (που θα συνεχιστεί με μια ακόμη ως το εφετείο…) είχε τόσα οφέλη για την «εγκληματική οργάνωση» ώστε μόνο σαν γερή αποζημίωση για παροχή υπηρεσιών μπορεί να θεωρηθεί.

Ποιές είναι αυτές οι υπηρεσίες που κλήθηκαν να παράσχουν τα βοθρολύματα μέσω της κοινοβουλευτικοποίησής τους; Ποιά ήταν η αποστολή τους; Η πρώτη είναι, ίσως, πιο εύκολο να ανιχνευτεί. Χωρίς να σπρωχτεί στο κέντρο της «επίσημης» πολιτικής σκηνής αυτή η συμμορία, μόνο με τις δικές της «οργανωτικές δυνατότητες», θα ήταν αδύνατο να απλωθεί σχεδόν σε όλη τη επικράτεια. Ήταν το «κύρος», η «νομιμοποίηση» και η εξουσία που δίνουν οι γραβάτες στο κοινοβούλιο (σε μια παράδοση 2 αιώνων πολιτικού προσοδισμού), στην αρχή σαν κατάλληλα μοχλευμένη προοπτική (πριν τις εκλογές του Μάη του 2012) και, ύστερα σαν λαϊκό κατόρθωμα και θέληση, που εξασφάλισε ότι μια συμμορία μαχαιροβγαλτών που δεν πέρασε ποτέ τα 100 – 150 μέλη θα εξασφάλιζε σε ιστορικό χρόνο dt παραρτήματα σχεδόν παντού στο ελλαδιστάν!

Γιατί χρειαζόταν, όμως, το «σύστημα Χ» τέτοιου είδους παραρτήματα σχεδόν παντού απ’ τα τέλη του 2011 (μετά το παλατιανό πραξικόπημα κατά του Παπαντρέου του Γ) και μετά; Τα χρειαζόταν σαν εύκολα κινητοποιήσιμα «τάγματα εφόδου» σε οποιοδήποτε ενδεχόμενο διασάλευσης της δημόσιας τάξης μεγάλης κλίμακας. Ήταν η μεγέθυνση στα όρια της επικράτειας της συνταγής της αντι-εξέγερσης που ακολουθήθηκε το 2009 στο κέντρο της Αθήνας: «ανακατάληψη»…

Αυτή η αποστολή επιτεύχθηκε γρήγορα και χωρίς δυσκολία. Φυσικά χάρη στον μικροαστισμό – τον «λαό». Θα πούμε δυο κουβέντες γι’ αυτόν σε μελλοντικό σημείωμα, ωστόσο εδώ χρειάζεται ξανά η ταξική μας έρις. Ορισμένοι βολεύονται να θεωρούν ότι ήταν η κρίση (εμπιστοσύνης προς τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας, πασοκ και νέα δημοκρατία) που έσπρωξε τον «λαό» στην «αντι-πολιτική», και (θεωρούν αυτονόητη την συνέχεια) στον φασιστικό, βοθρολυματικό εξτρεμισμό.

Εκείνο που κουκουλώνουν αυτοί οι σοφοί είναι ότι ήδη απ’ την μεταπολίτευση και μετά, και οπωσδήποτε απ’ τα μέσα της δεκαετίας του 1980 και ύστερα, έχει υπάρξει στα μέρη μας μια συνεχής πολιτική και ιδεολογική παρουσία ενάντια στα κόμματα και το κοινοβούλιο: αυτό που έχει ονομαστεί αναρχία. Αν το μοναδικό κίνητρο των «αγανακτισμένων» μικροαστών ήταν η απογοήτευση απ’ τα κόμματα του κοινοβουλίου τότε η «έξοδός» τους ήταν ήδη υπαρκτή και γνωστή: ζήτω η αναρχία!

Αλλά όχι! Η απογοήτευση οφειλόταν στον σημαντικό περιορισμό των πολιτικών προσόδων… Και, κατά συνέπεια, το ζητούμενο δεν ήταν κάποιου είδους χειραφέτηση απ’ τις δομές του πολιτικού προσοδισμού αλλά, αντίθετα, η αναγέννηση αυτών των δομών, με όσο μεγαλύτερη σκληρότητα ήταν δυνατόν. Και, φυσικά, με όρους βίας της εξουσίας. Η αναρχία που παρά το πλήθος των εκδοχών της είναι σαφέστατα αντικοινοβουλευτική ΔΕΝ θα μπορούσε να είναι ελκυστική σε τέτοιους προσανατολισμούς…

Η απόδειξη των πιο πάνω ισχυρισμών μας βρίσκεται σε ένα φαινόμενο που πολλοί ξέρουν αλλά προσπαθούν να ξεχάσουν. Απ’ την στιγμή που προκηρύχτηκαν οι προώρες εκλογές για τις 25 Γενάρη 2015 (τέλη Δεκέμβρη 2014), επί περίπου 1 μήνα, ένα δίλημμα βασάνιζε πολλές χιλιάδες «αγανακτισμένους»: συριζα ή χρυσή αυγή; συριζα ή χρυσή αυγή;

Το δίλημμα αυτό (πιθανότατα μοναδικό στην επίσημη πολιτική ιστορία του νέου ελληνικού κράτους) είναι αποκαλυπτικό. ΔΕΝ ήταν έκφραση κάποιας «αντιπολιτικής» ούτε η αντανάκλαση του (αναρχικού μεν, κλεμμένου δε) συνθήματος «να καεί, να καεί…»! Είναι σαφέστατα δίλημμα προσδοκίας, επιθυμίας σκλήρυνσης της εξουσίας – προς οποιουσδήποτε «άλλους», όχι «εκτός συνόρων» αλλά και εντός. Το ζητούμενο σ’ εκείνη την ιστορική φάση απ’ αυτές τις πολλές χιλιάδες που εξομολογούνταν ανοικτά τον προβληματισμό τους «συριζα ή χρυσή αυγή;» (και από πολλοί περισσότερους που είχαν απαντήσει στο δίλημμα) ήταν να εκδηλωθεί στην «κορυφή της πολιτικής εξουσίας» εκείνο που οι μικροαστοί φαντασιώνονταν ήδη απ’ το 2011: «να σπάσουν κεφάλια». Και, φυσικά, στην διαδικασία αυτή (διαδικασία “εκκαθάρισης” αναμφίβολα…) να ξανανοίξουν οι πολιτικές πρόσοδοι, όχι βέβαια για όλους! Μόνο για τους «πιστούς» της βίαιης αποκατάστασης / αναγέννησης του πολιτικού προσοδισμού.

Τα βοθρολύματα ταίριαζαν σ’ αυτό το ζητούμενο. Όχι σαν ακροδεξιοί, έτσι απλά. Αν ο ρόλος προοριζόταν για απλά ακροδεξιούς θα τον είχε πάρει ο λα.ο.σ. Είχε ό,τι χρειαζόταν. Ταίριαζαν σαν μαχαιροβγάλτες με κουστούμια! Ήξεραν καλά τι ψήφιζαν οι ντόπιοι μικροαστοί όχι μόνο 2012, αλλά και σ’ όλες τις υπόλοιπες εκλογές ως το καλοκαίρι του 2019. Θα ξέρουν και στις επόμενες εκλογές, αυτές της απλής αναλογικής…

Κι αυτό ήταν ο πρώτος λόγος που (θεωρούμε ιδιαίτερα πιθανό) ότι το αφεντικό, το «σύστημα Χ», άρχισε να «προβληματίζεται» με τους συγκεκριμένους υπαλλήλους του. Η «επιρροή» (και «πολιτική») των βοθρολυμάτων, απ’ το 2012 και μετά, μεγάλωνε καλπάζοντας όσο περισσότερο αποδεικνυόταν πόσο καθάρματα είναι – στους δρόμους, στις πλατείες! Η αύξηση της επιρροής σήμαινε όχι μόνο διαρκή αύξηση των «ποσοστών» τους στις δημοσκοπήσεις (πριν την δολοφονία του Π. Φύσσα είχαν φτάσει στο 15%…) αλλά και «συρροή μελών».

Μόνο που «συρροή μελών» σε ένα υποκοσμιακό κύκλωμα που έχει, πια, την εντελώς δική του κοινοβουλευτική κάλυψη αλλά με τους δρόμους των «κανονικών» πολιτικών προσόδων περιορισμένους (λόγω διεθνούς επιτήρησης), ένα μόνο πράγμα μπορούσε να σημαίνει: όλο και πιο εντεινόμενη ζήτηση για εγκληματικά «μεροκάματα»!

Έτσι, η επιτυχία των βοθρολυμάτων (προς χαρά του «συστήματος Χ») σήμαινε ταυτόχρονα δύο πράγματα: αφενός αύξηση όσων ήταν διατεθειμένοι να τους ψηφίσουν (κάνοντάς τους ακόμα και «αξιωματική αντιπολίτευση»…)· απ’ την άλλη διόγκωση του «κύκλου εγκληματικών εργασιών» απ’ την μεριά τους. Νταβατζιλίκια (κατά κύριο λόγο σε βάρος μεταναστών), «προστασία σπιτιών» (δοκιμασμένη ήδη στον Αγ. Παντελεήμονα…), σωματεμπορία, διακίνηση πλαστών χαρτονομισμάτων… Όμως αυτά δεν ήταν αρκετά. Χρειάζονταν διαρκώς επέκταση των εγκληματικών προσόδων (η παράνομη εκδοχή του πολιτικού προσοδισμού…) Από ένα σημείο και μετά η κοινοβουλευτικοποιημένη υποκοσμιακή συμμορία άρχισε να πέφτει (αναγκαστικά) πάνω στα από χρόνια εδραιωμένα κυκλώματα του οργανωμένου εγκλήματος! Αυτό φάνηκε έντονα στις δυτικές γειτονιές της Αθήνας…

Δύο πλευρές, δύο όψεις υπερ-επέκτασης, που ήταν (εκτιμάμε) εκτός του αρχικού σχεδιασμού! Πριν την δολοφονία του Π. Φύσσα… Τότε που ενόψει της ανάληψης της προεδρίας της ε.ε. (πρώτο εξάμηνο 2014) οι άθλιοι ευρωπαίοι άρχισαν να κουβεντιάζουν μεγαλόφωνα ότι πρέπει να αφαιρεθεί η προεδρία από ένα κράτος που έχει τόσους νεοναζί βουλευτές…

Το μεθύσι της βοθρολυματικής υπερεπέκτασης οδήγησε (και) στην δολοφονία του Π. Φύσσα. Αλλά αυτή η δολοφονία, με τη σειρά της, έγινε η αφορμή των απαραίτητων «παρεμβάσεων» / «διορθώσεων» σε επιμέρους χαρακτηριστικά της αποστολής που είχε ανατεθεί στα βοθρολύματα…

Ο δεύτερος θάνατος του Σαχζάτ Λουκμάν 16

Τετάρτη 21 Οκτώβρη. Υπήρχε όμως μια ακόμα αποστολή – μέσα – στην – αποστολή για τα βοθρολύματα. Η κυριαρχία τους σ’ αυτήν την ζώνη που αρχίζει απ’ τον Πειραιά και φτάνει ως το Πέραμα… Τι είχε (έχει) αυτή η ζώνη ώστε το «σύστημα Χ» να αναθέσει στα βοθρολύματα special δράση; Έχει λιμάνι…

Τα λιμάνια (γενικά, όχι μόνο του Πειραιά), είναι πεδία πολλών και διάφορων εκτός νόμου οικονομικών δραστηριοτήτων… Δεν χρειάζεται, υποθέτουμε, να τις απαριθμήσουμε…

Χρειάζεται όμως να υπενθυμίσουμε κάτι που είναι «γνωστό – άγνωστο». Τα κοντέινερ είναι η μεγαλύτερη τεχνολογική επιτυχία στον τομέα των μεταφορών – και στον τομέα του λαθρεμπορίου. Με κοντέινερ γίνεται παγκόσμια λαθρεμπόριο τεράστιας κλίμακας. Μεταφέρονται τα πάντα, από όπλα και ναρκωτικά μέχρι οτιδήποτε άλλο· ακόμα και άνθρωποι μπορούν να μεταφερθούν, αν είναι κατάλληλα διαρρυθμισμένα. Για να είναι απόλυτα πετυχημένο το λαθρεμπόριο μέσω κοντέινερ χρειάζονται δυο πράγματα. Πρώτον, να μην ελέγχονται (πράγμα που πρακτικά συμβαίνει παντού…) και δεύτερον, να μην υπάρχουν «αδιάκριτα βλέμματα» είτε στην διαχείριση μέσα είτε στις «εξόδους» έξω και γύρω απ’ το όποιο λιμάνι.

Υποθέτουμε βάσιμα ότι κανείς δεν ασχολήθηκε να ψάξει που ήταν (στη Μεσόγειο) η cosco πριν έρθει στον Πειραιά· ούτε το γιατί έφυγε από εκεί που ήταν… Κρίμα! Θα ήταν εξαιρετικά διαφωτιστικό! (Κάποια στιγμή θα εκθέσουμε αυτήν την πραγματικότητα, αν και όχι από εδώ).

Το ζήτημα είναι ότι το λαθρεμπόριο μέσω κοντέινερ δεν θα ήταν απαραίτητο να το κάνει αποκλειστικά η cosco. Αυτή είχε (και έφερε μαζί της) τις συνεργασίες της· όμως και άλλοι ενδιαφερόμενοι θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες. Τελικά είναι λογικό απ’ την άποψη αυτών των κλάδων του οργανωμένου εγκλήματος: για την αξιοποίηση ενός μεγάλου λιμανιού κοντέινερ ολόκληρη η γύρω περιοχή θα έπρεπε να «καθαρίσει». Από τι; Πρώτα και κύρια από κουκουέδες και την ηθική τους· και, ύστερα, από τα όποια αναρχοαυτόνομα στοιχεία… Ποιός θα αναλάμβανε να «ανακαταλάβει» αυτές τις περιοχές αν όχι τα κοινοβουλευτικοποιημένα βοθρολύματα;

Προφανώς δεν θα προκαλούσε έκπληξη ότι την cosco (και μαζί της ένα μεγάλο κέντρο διακίνησης κοντέινερ) έφεραν στον Πειραιά οι εφοπλιστές… Το νο 1 εθνικό κεφάλαιο. Κάποια σοβαρά υλικά οφέλη θα είχαν απ’ την συγκεκριμένη μετακόμιση αυτής της μεγάλης κινεζικής επιχείρησης… Και, κατά συνέπεια, θα έπρεπε να εγγυηθούν σ’ αυτήν (και να εξασφαλίσουν στις δουλειές τους) την «εύρυθμη λειτουργία»…

Σ’ αυτή τη ζώνη τα βοθρολύματα έκαναν τα πιο συστηματικά εγκλήματά τους. Αυτή η ζώνη αποικιοποιήθηκε (ή έγινε αυτή η προσπάθεια) πιο βίαια από οποιοδήποτε άλλο μέρος της επικράτειας. Απ’ τους οργανωμένους του ολυμπιακού ως την επίθεση στους μετανάστες αλιεργάτες· απ’ την ενέδρα στο παμε ως την δολοφονία του Φύσσα· απ’ τον ρόλο του αρχιασφαλίτη της Νίκαιας ως τις επιθέσεις σε αντιεξουσιαστικά στέκια· απ’ το στήσιμο «κίτρινου» σωματείου στη ναυπηγοεπιστευαστική μέχρι τις προοπτικές του εργοστασίου λιπασμάτων στη Δραπετσώνα αλλά του Θριάσιου· από τον αρχιτράγο Πειραιά μέχρι δεν ξέρουμε τι άλλο: η πυκνότητα της δράσης των κοινοβουλευτικοποιημένων βοθρολυμάτων σ’ αυτήν την γύρω απ’ το λιμάνι (είτε άμεσα, γεωγραφικά, είτε έμμεσα, εργατικά…) περιοχή δεν θα έπρεπε να θεωρηθεί συμπτωματική, τυχαία. Δίπλα στη γενική διασπορά εφεδρικών «ταγμάτων εφόδου» στην επικράτεια, η αποστολή – μέσα – στην – αποστολή που τους είχε ανατεθεί από το «σύστημα Χ» είχε ένα συγκεκριμένο και σαφές κέντρο βάρους.

Απορεί κανείς που βασικοί και εξ’ αρχής χρηματοδότες των βοθρολυμάτων ήταν εφοπλιστές και όχι, ας πούμε, εξαγωγείς βερυκόκκων ή εισαγωγείς αυτοκινήτων; Δεν θα έπρεπε.

Η σύντομη, περιληπτική και ασυνεχής περιγραφή εκείνου που θα λέγαμε ο πιο πρόσφατος κύκλος παρακρατικής δράσης στην ελλάδα, που ξεκίνησε στις 5 Μάη του 2010 («marfin»…) δεν είναι σίγουρο ότι τελειώνει με την (σχετική) καταδίκη των βοθρολυμάτων.

Εν τω μεταξύ πέρα απ’ τα υπόλοιπα που θα βρούμε μπροστά μας τους καιρούς που έρχονται, χρωστάμε (σε επόμενη συνέχεια) την γνώμη μας για τον «λαό». Για τους μικροαστούς που στήριξαν (και στηρίζουν ακόμα…) την διόγκωση και την πολιτική νομιμοποίηση μιας τέτοιας συμμορίας.

(συνεχίζεται)

Mortality rate 1

Τρίτη 20 Οκτώβρη. Το καλό (για εμάς) με όσους, λίγους ή πολλούς, υπηρετούν έντιμα την ιατρική που βασίζεται σε αποδείξεις (evidence based medicine) είναι ότι οι κάθε είδους λακέδες οποιουδήποτε μαχαραγιά μπορούν να τους λοιδωρήσουν, να τους βλαστημίσουν, να τους προβοκάρουν, να τους λογοκρίνουν… ακόμα και στη φωτιά να τους ρίξουν, σαν άλλους Giordano Bruno. Δεν μπορούν όμως να τους διαψεύσουν, όταν καταθέσουν τα στοιχεία και τις αποδείξεις των συμπερασμάτων τους.

Κάποιοι πρωτοκλασσάτοι παγκόσμια αναγνωρισμένοι ειδικοί (καμμία σχέση με την περιθωριακή ασταμάτητη μηχανή η οποία, έτσι κι αλλιώς, έχει κατακτήσει συλλογικά και έγκαιρα μια εργατική κριτική προσέγγιση…) αμφισβήτησαν απ’ την αρχή όλα τα βασικά της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας. Θα πρέπει να θυμήσουμε (σε όσες και όσους σκέφτονται αντί να χωνεύουν και να αφοδεύουν τις φόλες που μοιράζει το σύστημα) ότι στις αρχές του περασμένου Μάρτη ο Π.Ο.Υ., αφού είχε ήδη κηρύξει παγκόσμιο συναγερμό («πανδημία»), ανακήρυξε σαν ποσοστό θνητότητας από μόλυνση covid-19 τον αριθμό 3,5% – ένα νούμερο, που αν ήταν αληθινό, θα ήταν πράγματι επικίνδυνα υψηλό και δείκτης ανησυχητικά μεγάλης απειλής απ’ τον τσαχπίνη.

Πώς είχε προκύψει εκείνο το «3,5%»; Στην καλύτερη των περιπτώσεων ο Π.Ο.Υ. είχε υιοθετήσει κάποια αρχικά μεγέθη (ως τον Φλεβάρη) απ’ την Wuhan (θάνατοι προς διαπιστωμένα κρούσματα) αν και ήταν ήδη σαφές ότι όσοι είχαν «κολλήσει» εκεί αλλά δεν είχαν συμπτώματα ήταν πολλοί περισσότεροι / ες και δεν είχαν εντοπιστεί / καταγραφεί ως εκείνη την χρονική στιγμή (πάνω φωτογραφία από δημοσίευση στο the lancet).

Αν επρόκειτο να κάνει υπεύθυνη εκτίμηση με αυστηρά επιστημονικά κριτήρια ο Π.Ο.Υ. ΔΕΝ έπρεπε να προχωρήσει σε τέτοιου είδους τρομοκρατική διακήρυξη!! Ήταν πολύ νωρίς για οποιαδήποτε σοβαρή εκτίμηση της κατάστασης και ήταν γνωστό ότι έλειπαν σχεδόν όλα τα βασικά στοιχεία για την διάδοση, την μολυσματικότητα και την βαρύτητα του ιού. Οι e.b.m. γιατροί το φώναξαν με κάθε τρόπο – μάταια. Μάταια επειδή η «πρόβλεψη» του Π.Ο.Υ. ταίριαζε γάντι στα ζητούμενα του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Γνωρίζοντας ποιές μπίζνες το συγκροτούν και τι χρηματοδοτική σχέση έχουν με την γραφειοκρατία του Π.Ο.Υ. έχουμε κάθε δικαίωμα να υποστηρίξουμε ότι η βιασύνη για την εκκίνηση της τρομοεκστρατείας εκ μέρους του «τυπικά παγκόσμια υπεύθυνου» Π.Ο.Υ. δεν οφειλόταν σε αμέλεια. Αλλά σε δόλο και συγκεκριμένα συμφέροντα.

Από τότε ως σήμερα ξετυλίχτηκαν ταυτόχρονα δύο αντίπαλες θέσεις. Η τρομοκρατική, του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου. Έχοντας στον στάβλο τους τα μήντια παλιά και νέα, οι big pharma, οι big tech, οι big insurance και τα στρατοαστυνομικά συμπλέγματα, μετέτρεψαν βιαια την τόσο βολική «προφητεία» των αρχών της άνοιξης σε εικονική πραγματικότητα. Τόσο εντατική ώστε να μοιάζει σαν πραγματική πραγματικότητα. Ο Johny Bananas υποστηρίζει ότι αυτήν την εικονική πραγματικότητα την «δέχεται» σαν «πραγματική» το 99,9 της «επιστημονικής κοινότητας». Έτσι τον βολεύει, έτσι λέει.

Η άλλη θέση ήταν των αιρετικών, που επέμεναν ότι γίνεται (όχι τυχαία) υπερδιόγκωση της απειλής του covid-19, υποδεικνύοντας διακριτικά (κάποιοι απ’ αυτούς) την αιτία: τα (νέου τύπου) εμβόλια και τις φαρμακοβιομηχανίες. Παρότι λοιδωρήθηκαν, βρίστηκαν, προβοκαρίστηκαν ακόμα και απαγορεύτηκαν αυτοί οι αιρετικοί, συνέχισαν να επιμένουν. Γιατί μπορεί να είχαν απέναντί τους ό,τι πιο τερατώδες έχει φτιαχτεί ως τώρα απ’ την καπιταλιστική εξέλιξη σε σχέση (και ενάντια) στην ανθρώπινη υγεία συν τον διάχυτο κοινωνικό ανορθολογισμό, είχαν όμως με το μέρος τους τα στοιχεία και τις αποδείξεις της αλήθειας.