Πέμπτη 15 Οκτώβρη. Πλησιάζοντας ακόμα περισσότερο στο Καστελόριζο (για έρευνες στον βυθό) το τουρκικό καθεστώς δεν παραβιάζει κανένα διεθνή νόμο. Το μόνο δεδομένο σ’ αυτήν την περιοχή είναι η ζώνη των ελληνικών χωρικών υδάτων, σε απόσταση ως 6 ναυτικά μίλια απ’ τις ακτές. Από ‘κει και πέρα τα νερά (και ο βυθός) είναι διεθνή, και ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι νομίζει.
Οι ελληνικές “φωνές” περί “προκλητικότητας” με βάση το θεώρημα ότι η περιοχή που έχει “κλείσει” η Άγκυρα (από τα 6,5 ναυτικά μίλια απ’ τις ακτές του Καστελόριζου και πέρα) θα μπορούσε να βρίσκεται σε χωρικά ύδατα 12 μιλίων (αλλά δεν βρίσκεται, αφού δεν έχει κηρυχτεί τέτοια ζώνη ελληνικών χωρικών υδάτων…) ή ακόμα και στην (ανύπαρκτη) ελληνική αοζ στην ανατολική Μεσόγειο (που είναι μόνο φαντασιώσεις) είναι καλές για εσωτερική κατανάλωση. Οι υπόλοιποι, εκτός συνόρων, ξέρουν καλά τι συμβαίνει – είναι υποχρεωμένοι να ξέρουν. Και είναι υποχρεωμένοι να ξέρουν όχι από συμπάθεια στο ελλαδιστάν αλλά επειδή, αν έχουν θάλασσα, ξέρουν και τη διεθνή νομοθεσία.
Τότε προς τι οι διάφορες διεθνείς δηλώσεις “συμπαράστασης” προς την Αθήνα και την Λευκωσία; Λόγια… Λόγια που έχουν σχέση κυρίως με το γεγονός ότι ο τουρκικός ιμπεριαλισμός αψηφά την παλιά δυτική ιμπεριαλιστική κυριαρχία στην ευρύτερη περιοχή. Αυτός ο τουρκικός ιμπεριαλισμός δεν εκδηλώνεται βέβαια νότια του Καστελόριζου· εκδηλώνεται στο συριακό πεδίο μάχης, στο λιβυκό πεδίο μάχης, και τώρα τελευταία στη συμμαχία με το Baku.
Με ανομολόγητο σε μεγάλο βαθμό εκνευρισμό, «παραδοσιακοί ιμπεριαλισμοί» που θεωρούσαν αυτές τις περιοχές ιστορικό δικαίωμά τους, όπως ο αμερικανικός, ο γαλλικός ή/και ο αγγλικός, βλέπουν την Άγκυρα να «ανεβαίνει πίστα». Βλέπουν τις συμμαχίες της, βλέπουν και την ανορθόδοξη αλλά αποτελεσματική μεθοδολογία που ακολουθιέται. Καμμία απ’ τις άλλοτε «μεγάλες δυνάμεις» δεν θέλει νέους ανταγωνιστές στην περιοχή, αλλά και καμμία δεν μπορεί να τους σταματήσει… ούτε καν ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron.
Τα αφεντικά του ελληνικού ιμπεριαλισμού, ταγμένα με φανατισμό στον “άξονα”, προσπαθούν να επωφεληθούν – “μάζευε κι ας είναι και λόγια”! Εσωτερικά επωφελούνται: η “εθνική συνοχή” καλά κρατεί. “Μέσα πάνε καλά”… κι ως εκεί…
(φωτογραφία: Να και μια ρεαλιστική παραδοχή… Αλλά τότε προς τι οι νταλκάδες για τις τουρκικές navtex;)