Παρασκευή 21 Αυγούστου. Ακόμα κι αν κάποιος δεχόταν, σαν έκφραση καλοπιστίας, ότι το μασκάρισμα σε κλειστούς χώρους έχει μια κάποια υγιεινομική δικαιολόγηση (πράγμα συζητήσιμο…), η διαταγή για υποχρεωτικό μασκάρισμα σε ανοικτούς χώρους τί δικαιολογία έχει; Ακριβώς την ίδια με την απαγόρευση του καπνίσματος σε ανοικτούς χώρους, σε διάφορα κράτη: καμμία!
Όταν η παράνοια της εξουσίας ξεγυμνώνεται από κάθε λόγο (: reason) νομιμοποίησης και δικαιολόγησης, αποκαλύπτεται η ωμή της αλήθεια: σας επιβάλλω να κάνετε το Α και το Β επειδή έτσι θέλω και μπορώ· κι όποιος αντισταθεί θα τιμωρηθεί δεόντως. Εξηγήσεις και δικαιολογίες δεν χρειάζονται.
Το κίνητρο δεν είναι, και δεν ήταν ποτέ, η πρόληψη έναντι ενός πραγματικά επικίνδυνου και φονικού ιού, αφού τέτοιος δεν υπήρξε ποτέ. Το κίνητρο ήταν πάντα βιο-πολιτικό: ο έλεγχος και η τροποποίηση των συμπεριφορών, των κοινωνικών σχέσεων, των σωμάτων. Το υποχρεωτικό μασκάρισμα σε ανοικτούς χώρους είναι η συνέχεια των πραξικοπηματικών γενικών απαγορεύσεων κυκλοφορίας με άλλο τρόπο: ιδιωτικό, ατομικό, επιδεκτικό εν-σωμάτωσης απ’ τον καθένα και την καθεμιά χωριστά. Και ελέγξιμο με ονοματεπώνυμο και λοιπά στοιχεία: πρόστιμα, πρόστιμα, πρόστιμα…
Πρακτικά μάλιστα οι δημόσιοι χώροι είναι εκεί που η επιτήρηση και η καταστολή είναι πιο εύκολες και αποτελεσματικές. Ενώ είναι δύσκολο να υπάρχει ένας μπάτσος σε κάθε μαγαζί, τα μπλόκα στους δρόμους είναι εύκολα, με γνωστό know how… Το «σε είδα, δεν φόραγες μάσκα» του οργάνου (θα) είναι μια ακόμα παραλλαγή του πανοπτικού της δημόσιας τάξης· που εξελίσσεται και θα εξελιχθεί ακόμα περισσότερο και τεχνικά.
(φωτογραφία (ευχαριστούμε την Ε.): Αυτή είναι σχολική αίθουσα στην ταϋλάνδη… Σε ένα κράτος 69 εκατομυρίων που είχε τον τρομακτικό αριθμό των …58 (ολογράφως: πενήντα οκτώ) νεκρών χρεωμένων στον covid-19… Οπότε αναρωτιόμαστε αν υπάρχει διαστροφή της εξουσίας που θα κολώσει να εκδηλωθεί αξιοποιώντας το άλλοθι της “προστασίας της υγείας”… αν δεν βρει αντίσταση!)