Τετάρτη 5 Αυγούστου. Καθώς άρχισε να ξεδιπλώνεται η τρομοεκστρατεία στον δυτικό κόσμο (και καθώς διατυπώθηκε ωμά το ερώτημα αν “οι δυτικές δημοκρατίες μπορούν να γίνουν κίνα”…) η ασταμάτητη μηχανή, σαν αυτόνομη εργάτρια, παρακολουθούσε και αυτήν την διάστασή της. Την “πληροφοριακή”. Της έγινε γρήγορα σαφές ότι είχε επιλεγεί (ή ήταν τεχνικά και πολιτικά ευκολότερη) η τακτική του carpet bombing.
Η Σοκ και Δέος τακτική (με τα φέρετρα, τα θανατόμετρα, και τα υπόλοιπα…) φάνηκε να δουλεύει… Παρότι οι αιρετικοί ειδικοί εμφανίστηκαν εξ αρχής (καταλάβαιναν καλύτερα απ’ τον καθένα το τι συνέβαινε στην πραγματικότητα) «πνίγηκαν», «περιθωριοποιήθηκαν» σε πρώτη φάση…
Όμως το επιδιωκόμενο των πραξικοπημάτων ήταν τεράστιο: ο ακαριαίος επανακαθορισμός / αναδιάρθρωση του συνόλου της καθημερινής ζωής των (πρωτοκοσμικών) κοινωνιών έχει άπειρες πλευρές! Η γενικευμένη ηλεκτρονική / μηχανική μεσολάβηση της ζωής και των σχέσεων πατούσε μεν σε ήδη υπαρκτές μεσολαβήσεις· αλλά θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να επιβληθεί ακαριαία παντού. Το timing, ο ρυθμός της (καταναλωτικής) επιθυμίας είναι εντελώς διαφορετικά απ’ το timing, τον ρυθμό της επιβεβλημένης / τιμωρητικής καθολικής απαγόρευσης!
Το αποτέλεσμα είναι γνωστό και ορατό δια γυμνού οφθαλμού. Μετά το πρώτο σοκ, όλο και μεγαλύτερα τμήματα των πρωτοκοσμικών πληθυσμών άρχισαν να αντιδρούν. Κατ’ αρχήν επειδή η κατ’ οίκον φυλάκιση είναι τυραννική, αφόρητη, χωρίς δεύτερη κουβέντα! Ύστερα άρχισαν να αντιδρούν εν μέρει εξαιτίας του γεγονότος ότι η θρυλική φονικότητα του covid-19 ήταν η μια γιγάντια Ψευδής Είδηση! Και εν μέρει επειδή στα μη απόλυτα ελεγχόμενα (νέα) μήντια, στον κυβερνοχώρο δηλαδή, άρχισαν να κυκλοφορούν μέσα στον βούρκο οι τεκμηριωμένες αντιρρήσεις. Έγινε κι εκεί συστηματική προσπάθεια «πνιγμού», μέσω των στρατών των troll που διέδιδαν τις πιο απίστευτες βλακείες, δήθεν ως «αποκαλύψεις της αλήθειας». Πέτυχε, αλλά μόνο ως ένα σημείο… Χάρισε πάντως στους μηχανισμούς και στους λακέδες τους ένα τσουβάλι, μια «κοινή δεξαμενή», για να πετάνε εκεί όσα (και όσους…) τους αμφισβητούν στα σοβαρά και από συγκεκριμένες αντικαπιταλιστικές / αντικρατικές θέσεις: «συνωμοσιολογίες»…. Επιστρατεύτηκε κάθε τι (το ρεπερότριο είναι πάντως φτωχό) για να αποπολιτικοποιηθεί και να θεωρηθεί … “βλάβη!” κάθε αντικαπιταλιστική / αντικρατική κριτική στην τρομοεκστρατεία… Error!!!
Τρεις ή τέσσερεις μήνες «καθολικού πληροφοριακού βομβαρδισμού» των δυτικών κοινωνιών απέτυχαν να έχουν ένα καθολικά πειθαρχικό αποτέλεσμα! Πολλοί όντως φοβήθηκαν. Ίσως φοβήθηκαν για πάντα, και ίσως είναι διατεθειμένοι να υποστούν οτιδήποτε, αρκεί να είναι η «εγκεκριμένη θεραπεία». Ίσως… Φαίνεται όμως ότι άλλοι, όχι λίγοι, απλά συμβιβάστηκαν κατ’ αρχήν, και στη συνέχεια – όταν οι απαγορεύσεις άρχισαν να χαλαρώνουν, κάτι που ήταν υποχρεωτικό – προσπάθησαν να ξαναβρούν την (προηγούμενη) ζωή τους. Ένα «άγουρο» και ανοργάνωτο σαμποτάζ ενάντια στην προώθηση της 4ης βιομηχανικής επανάστασης! Αν χρειάζεται απόδειξη, φτάνει αυτή: τα (με ταξικό βάρος!) πρόστιμα!!! Αν ένας πληθυσμός έχει όντως τρομοκρατηθεί τόσο ώστε να προσαρμόσει τις συμπεριφορές του στις κρατικές / επιχειρηματικές οδηγίες, δεν χρειάζονται πρόστιμα! Αν, απ’ την άλλη, πέφτουν βροχή, αποδεικνύεται ότι το βασικό κόλπο απέτυχε· και το μόνο που απομένει στο κράτος / κεφάλαιο είναι να ψειρίζει τα πορτοφόλια των υποτελών… (Μπορεί να προχωρήσει και πέρα απ’ τα πρόστιμα: φυλακίσεις…)
Τι σήμαινε / σημαίνει αυτό; Είτε ότι τα κράτη και τα αφεντικά πρέπει να υποχωρήσουν, παραδεχόμενα ότι έχασαν το momentum. Είτε ότι πρέπει να προχωρήσουν βίαια, βγάζοντας το άλλο όπλο τους: τις απαγορεύσεις γνώμης, την λογοκρισία, την τιμωρία σαν «εχθρών του λαού» όσων κάνουν τεκμηριωμένη κριτική τόσο στην τρομοεκστρατεία όσο και στους πραγματικούς της στόχους.
Αυτό έχει ήδη ξεκινήσει… Όχι μόνο στα μέρη μας. Βγαίνει απ’ τα πιο παραδοσιακά εγχειρίδια της κρατικής καταστολής! Κι όπως θα δείξουμε αύριο δεν είναι καθόλου μα καθόλου αστείο…
(συνεχίζεται… )