Τετάρτη 27 Μάη. Σαν από θεϊκή (ή σατανική…) σύμπτωση, την ίδια μέρα που οι ντόπιοι χριστιανοί γιόρτασαν (ετεροχρονισμένα) την ανάσταση του γυιού το αφεντικού, ένας απ’ αυτούς ανακοίνωνε το τέλος της «προσευχής των 6.00». Και τα δύο έγιναν χτες, άρα επρόκειτο για μια ιστορική στιγμή. Και μπορεί (δεν το ευχόμαστε!) να αποδειχθεί ιστορική και με κακή έννοια: αυτός ο μπαγάσας ο covid-19 έχει αποδείξει ξανά και ξανά ότι θρέφει ιδιαίτερα φιλικά αισθήματα για τον χριστιανισμό και τους πιστούς του· δεν χάνει event τους σε ανατολή και δύση· και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι παρείσφρησε (μασκαρεμένος) σε κάποιες απ’ τις χθεσινές λειτουργίες… Δυστυχώς (απ’ όσο ξέρει η ασταμάτητη μηχανή) η επιστήμη δεν έχει ασχοληθεί με την σχέση αγάπης covid-19 και σταυρού (την ώρα που άλλοι έχουν φάει κόλλημα και κατεβάζουν κεραίες 5G…) Κακώς, κάκιστα!
Είναι λοιπόν αυτή η στιγμή, η αποχαιρετιστήρια στον αρχι-ιερέα, η κατάλληλη να αποδώσουμε ορισμένες ευθύνες. Όπως θα δείτε ο τρόπος που πιάνουμε το θέμα «ο ρόλος της επιστήμης» είναι σοβαρός…
Ο αρχιερέας, τόσο στο μελοδραματικό by by guys και στον απολογισμό που θεώρησε καλό να κάνει, όσο και σε προηγούμενες δηλώσεις του, προσπάθησε να χώσει αυτά που στα διαδοχικά κηρύγματά του θεωρήθηκαν «αντιφάσεις» κάτω απ’ το παχύ χαλί της επιστημοσύνης. Άλλα έλεγε για την επικινδυνότητα και την φονικότητα του covid-19 τον Φλεβάρη, άλλα τον Μάρτη. Άλλα έλεγε για τις μάσκες πριν, άλλα μετά. Άλλα έλεγε για τα παιδιά – υγιειονομικές βόμβες και το «μεγάλο ιικό φορτίο που κουβαλούν» (άρα στη «μπουζού»!) άλλα έλεγε μετά. (Το «έλεγε» είναι καταχρηστικό. Πρακτικά ο κυρ Σωτήρης ήταν ο εκπρόσωπος τύπου μιας πολυμελούς επιτροπής «ειδικών επιστημόνων». Συνεπώς έλεγαν…).
Μιας και στην εποχή των ψηφιακών καταγραφών δεν μπορεί κανείς να πει «όχι δεν τα είπα αυτά», η ευχέρεια των επιστημόνων είναι η εξής: με βάση τα τότε δεδομένα λέγαμε τα Α… με βάση τα επόμενα δεδομένα λέγαμε τα Β… ύστερα πάλι τα δεδομένα άλλαξαν και λέγαμε τα Γ… Αυτό, απ’ την μεριά τους, θεωρείται επιστημονική δεοντολογία… Είναι; Κι αν η απάντηση είναι «ναι» είναι άνευ συνεπειών;
Πρώτη ερώτηση, που την έχουμε ξανακάνει και απαντήσει μόνοι μας. Δικαιούται ένας επιστήμονας (ή οι «επιστήμονες σαν συλλογικό σώμα γνώσης») να μην ξέρει; Ασφαλώς ναι! Δικαιούται να αγνοεί ότι δεν ξέρει; Ασφαλώς όχι! Οι επιστήμονες δικαιούνται να μην ξέρουν· και είναι υποχρεωμένοι να ξέρουν ότι δεν ξέρουν!!
Τι είναι το επιστημονικά σωστό αν δεν ξέρεις και ξέρεις ότι δεν ξέρεις; Υποθέτουμε: συνεχίζεις την έρευνα – για να μάθεις. Τι είναι το επιστημονικά αλλά και ηθικά σωστό αν δεν ξέρεις, ξέρεις ότι δεν ξέρεις, και συνεχίζεις την όποια έρευνα για να μάθεις; Πρώτον να βγάλεις τον σκασμό και να μην το παίζεις γνώστης…
Επιτρέπεται να δίνεις διαταγές (ή να υποστηρίζεις με την «επιστημοσύνη» σου άλλους να τις δίνουν) που επηρεάζουν τις ζωές χιλιάδων, εκατοντάδων χιλιάδων, εκατομμυρίων, αν δεν ξέρεις, ξέρεις ότι δεν ξέρεις και συνεχίζεις την όποια έρευνα για να μάθεις; Όχι, απαγορεύεται!!! Η «επιστημονική άγνοια» μπορεί να είναι εύλογη, ακόμα και απαραίτητη (υπέρ του να ψάχνει κανείς). Το διανοητικό παιχνίδι της έντιμης έρευνας είναι πολυτιμο!!! Όμως δεν είναι, και δεν μπορεί να είναι η άγνοια βάση για την άσκηση εξουσίας. Καμμίας εξουσίας! Όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό έχει γυρίσει ήδη στις πιο σκοτεινές περιόδους της θεοκρατίας…
Οποιοσδήποτε δεν ξέρει, ξέρει ότι δεν ξέρει, συνεχίζει να ψάχνει για να μάθει αλλά όλα αυτά τα συσκευάζει με τέτοιο τρόπο που να νομιμοποιεί την έκδοση διαταγών, κάνει ελεεινή κατάχρηση εξουσίας. Συγγνώμη που θα το θέσουμε έτσι, αλλά: ό,τι κι αν είναι ή να μην είναι «επιστημονικά», όσο σημαντικός ή ασήμαντος κι αν είναι στην «επιστημονική κοινότητα», από ηθική και πολιτική άποψη όποιος συνδέει την άσκηση οποιασδήποτε εξουσίας με την άγνοιά του είναι από απατεώνας μέχρι κάθαρμα. Στους απατεώνες, στα καθάρματα, και σε κάθε τι ενδιάμεσο, δεν αξίζει κανένας σεβασμός…
Σε τελευταία ανάλυση: ποιο είναι το επιστημονικό επιχείρημα του να μπορεί να μετατρέπει την άγνοια του σε νομιμοποίηση της άσκησης βίας ένας επιστήμονας και όχι κάθε κοινός θνητός; Γιατί ο πρώτος μπορεί να πυροβολεί κατά βούληση και ο δεύτερος απαγορεύεται καν να αμυνθεί;