Δευτέρα 13 Απρίλη. Θα μας συγχωρήσετε αν κάνουμε (όποτε χρειάζεται) ένα μπρος – πίσω στον χρόνο: είναι για να «πιάνουμε το νήμα» από σημεία που βρίσκονται έξω απ’ την τεχνητή πρόκληση «κατάστασης εξαίρεσης» που παιδεύει κόσμο και κοσμάκη σε πολύ βασικά της καθημερινής ζωής. Οφείλουμε ωστόσο να βγαίνουμε, με την ιστορική έννοια της εξόδου, απ’ τον βάλτο. Μόνο έτσι μπορούμε να τον δούμε σαν «εξωτερική κατάσταση», και άρα να τον «καταλάβουμε» για να τον αντιπετωπίσουμε.
Όσες/όσοι έκαναν τον κόπο να δουν με προσοχή και κριτικό πνεύμα το/τα video για το Event 201 (περισσότερα στους σχολιασμούς μας στις 29, 30 και 31 Μάρτη) θα έπρεπε να προσέξουν ανάμεσα στα άλλα και το εξής: βασικά στοιχεία του «σεναρίου» εκείνης της «άσκησης» για τον επερχόμενο ιικό Αρμαγεδώνα ήταν α) η μεγάλη φονικότητα του κορονοϊού (30%…), και β) πως εμβόλιο θα είναι αδύνατο να υπάρξει πριν από τουλάχιστον 18 μήνες.
Σ’ όλες τις συζητήσεις / ανταλλαγές ιδεών των «παικτών» εκείνης της «άσκησης», το τι θα έπρεπε να γίνει αυτούς τους 18 μήνες του βουλιάγματος του πλανήτη σ’ έναν ωκεανό φονικής μόλυνσης δεν απασχόλησε· εκτός, φυσικά, απ’ την υπόδειξη του ότι οι χρηματοδοτήσεις θα πρέπει να είναι όσες χρειάζονται για να γίνουν οι απαραίτητες έρευνες και να φτιαχτεί το εμβόλιο. Καταλαβαίνουμε το γιατί αυτό το τόσο δυσοίωνο και μακρόχρονο «κενό θανάτου» για την ανθρωπότητα βρισκόταν έξω απ’ τις έγνοιες των ceo διάφορων πολυεθνικών που ήταν οι «παίκτες»: αν ο Ιός ο Αναμενόμενος εμφανιζόταν, αυτό το «κρίσιμο διάστημα / θέμα» θα το αναλάμβανε η μορφή – κράτος. Επιβάλλοντας την κοινωνική αποδιάρθρωση / αναδιάρθρωση με τον τρόπο που ξέρει: δια της βίας.
Αν, ωστόσο αντιμετωπίζει κανείς το Event 201 περισσότερο σαν προπαγανδιστική εκστρατεία και λιγότερο σαν «πραγματική άσκηση» και, επιπλέον, σαν «εκροή» του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και όχι απλά των Gates & co., τότε η «σιωπηλή» ανάθεση στη μορφή – κράτος του καθήκοντος της κοινωνικής αποξένωσης (social distancing…) δεν είναι απλά μια οργανική λεπτομέρεια, οργανική μεν λεπτομέρεια δε, στον τρόπο που οι τεχνολογικές / καπιταλιστικές αιχμές επιταχύνουν την «επαναστασή» τους. Κι αυτό επειδή (όπως δείχνει η στοιχειώδης εμπειρία των ανθρωπινων κοινωνιών) εάν ένα πραξικόπημα πετύχει (γίνει αποδεκτό) τότε οι πραξικοπηματίες έχουν μπροστά τους έναν καινούργιο «δρόμο».
Εν τω μεταξύ παραμένει κι αυτό το ερώτημα: θα ήταν βολικότερος ένας κορονοϊός – σκοτώστρα, με θνησιμότητα 30%, σε σχέση με τον «φλώρο» τσαχπίνη covid-19; Μελετώντας, ως τώρα, τόσο τις προδιαγραφές του συμπλέγματος όσο και τα «επιχειρήματα» που χρησιμοποιούν οι κατά τόπους λακέδες (εκπρόσωποι της μορφής – κράτους) για να «δικαιολογήσουν» την παραβίαση όλων των συνταγματικών προβλέψεων των ίδιων των κρατών τους, το συμπέρασμά μας είναι ότι: πιθανότατα θα βόλευε (με την έννοια ότι δεν θα μπορούσε κανείς να έχει αμφιβολία για την σωτηρία μέσω της αυτοφυλάκισής του όταν παντού κυκλοφοράει ο μαύρος χάρος)· ωστόσο, μετά τον αρχικό αιφνδιασμό (που μπορεί εύκολα να εντοπιστεί…) έχουν καταφέρει (τόσο οι κρατικοί λακέδες όσο και το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα) να «αποκομίσουν τα μέγιστα» απ’ τον φλούφλη covid-19 τερατολογώντας και δημαγωγόντας ασύστολα για την δήθεν επικινδυνότητά του. Δημιουργήθηκε, υποθέτουμε ότι το έχετε καταλάβει, μια Εικονική Αποκάλυψη (στη θέση της «κανονικής») που ουσιαστικά «κάλυψε» τις ανάγκες τόσο των κρατών (για την κοινωνική αποδιάρθρωση και τον έλεγχο) όσο και των εταιρειών.