Τρίτη 3 Μάρτη. Όταν ο αμερικανικός στρατός με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σκότωνε αμάχους στο αφγανιστάν (και αυτό μαθαινόταν…) σήκωνε αδιάφορα τους ώμους, λέγοντας «παράπλευρες απώλειες»… Η φράση «χρησιμοποιούν ανθρώπινες ασπίδες» (που τις «καθαρίζουμε»..) ειπώθηκε και ακούστηκε ξανά και ξανά εδώ και χρόνια – στο όνομα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας». Αναρωτήθηκε κανείς εδώ στα μέρη μας το πόσο δηλητηριώδη ήταν αυτά τα σλόγκαν και γιατί γίνονταν ευχάριστα και εύκολα αποδεκτά (όπως, άλλωστε, στο μεγαλύτερο μέρος του πρώτου κόσμου), ε; Αναρωτήθηκε κανείς ποτέ στα σοβαρά (δηλαδή: με το αναγκαίο ηθικό και πολιτικό μίσος) το πόσο στρατηγικά επικοινωνούσε ξανά ο ρατσισμός (οι Άλλοι, η ζωή και οι δολοφονίες τους) με τον ιμπεριαλισμό; Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς για τις 10 ή τις 100 αποχρώσεις των σύγχρονων ολοκαυτωμάτων· για τους 10 ή τους 100 τρόπους να απανθρωποποιηθούν οι Άλλοι, άλλοτε σαν «φουκαράδες», άλλοτε σαν «άτυχοι» και άλλοτε σαν «ενεργούμενα του εχθρού»; Αναρωτήθηκε μήπως κανείς για την γραμμή του αίματος που συνδέει το να κηρύσσουν τα ευρωπαϊκά κράτη αμέσως μετά το τέλος του Α και ξανά του Β παγκόσμιου σαν «χωρίς χαρτιά» εκατομμύρια ευρωπαίους με τις πιο πρόσφατες αντιμεταναστευτικές, αντιπροσφυγικές και αντιμουσουλμανικές εκστρατείες;
Είτε η απάντηση είναι «ναι» είτε «όχι», η πραγματικότητα (δηλαδή η αμείλικτη καπιταλιστική Ιστορία σαν αλληλουχία) είναι εδώ. Η εθνικά υπερήφανη κλιμάκωση της απανθρωποποίησης είναι εδώ. Οι «εθνικά ευαίσθητοι» ας ρίξουν όσες ευθύνες θέλουν στον όποιο γείτονα τους βολεύει – πάντα αυτό κάνουν… Το δικό τους μερίδιο όμως το απολαμβάνουν!
Πριν μόλις 4 ημέρες, πριν κατασκευαστεί στο θέαμα της «εισβολής», γράφαμε (Καμμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους 1) σαν κατακλείδα (και καθόλου δεν χαιρόμαστε):
… Αν ναι τότε πράγματι έχουν απέναντί τους «εχθρούς», αδιάφορο αν είναι «πρόσφυγες» ή «μετανάστες»: είναι εχθροί επειδή θα έπρεπε να έχουν πεθάνει κι αυτοί…
Καμμία σοφία εκ μέρους της ασταμάτητης μηχανής! Καμμία προφητεία!!! Μόνον αυτό που είναι παντού, και τόσοι πολλοί αρνούνται να καταλάβουν – επειδή τους αποδίδει ευθύνες σοβαρές, τις οποίες η μικρόνοια (;) και η μικροψυχία (;) τους αρνείται να αναλάβει… Στο κάτω κάτω σε καιρούς ζόρικους ο καθένας έχει μια προσωπική ζωή (μια προσωπική σιωπή…) να φροντίσει· ακόμα κι αν την πληρώνουν άλλοι.
«Αρνούνται να καταλάβουν»… Όμως ΑΥΤΟ, όσο δεν βρίσκει εμπόδια τόσο καλπάζει. Κι όσο καλπάζει τόσο…