Κυριακή 29 Μάρτη. Το Event 201 προσομοιώνει το ξέσπασμα ενός καινούργιου ζωϊκής προέλευσης κορονοϊού, που μεταφέρεται από νυχτερίδες σε γουρούνια, και τελικά καταφέρνει να μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο, οδηγώντας σε μια οξεία πανδημία. Ο κορονοιός και η ασθένεια που προκαλεί έχουν μοντελοποιηθεί στη βάση του συνδυασμού της «εμπειρίας» του SARS (μεγάλη φονικότητα, δύσκολη μεταδοσιμότητα από άνθρωπο σε άνθρωπο) και της «εμπειρίας» της «γρίπης των χοίρων» (μεγάλη μεταδοτικότητα, πολύ μικρή θνησιμότητα, εκκίνηση από χοιροτροφεία λατινικού κράτους – μεξικό τότε). Το σενάριο, καθώς ξετυλίγεται, μοιάζει εκπληκτικά με την τωρινή κατάσταση, με μία τουλάχιστον πολύ μεγάλη διαφορά σε ότι αφορά τον killer. Ο covid 19 ΔΕΝ είναι ιδιαίτερα φονικός (ίσως τα πραγματικά ποσοστά θνησιμότητας που του αντιστοιχούν να είναι μικρότερα και απ’ αυτά της κοινής γρίπης…) ΟΜΩΣ προβάλλεται σα να είναι! Κι αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να χάσουμε απ’ τον ορίζοντα, γιατί είναι κρίσιμο στοιχείο από πολιτική ανταγωνιστική άποψη.
Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του Event 201, το σενάριο είναι αυτό:
Η αρρώστια αρχίζει σε χοιροτροφεία στην βραζιλία, ήσυχα και αργά αρχικά, αλλά έπειτα αρχίζει να μεταδίδεται πιο γρήγορα σε εγκαταστάσεις παροχής υπηρεσιών υγείας. Όταν αρχίζει να απλώνεται αποτελεσματικά από άνθρωπο σε άνθρωπο στις φτωχές και πυκνοκατοικημένες γειτονιές κάποιων μεγαπόλεων της νότιας Αμερικής, η επιδημία εκρήγνυται. Αρχικά εξάγεται μέσω αεροπλάνων στην πορτογαλία, τις ηπα και την κίνα, και ύστερα σε πολλές άλλες χώρες. Παρότι κατ’ αρχήν μερικές χώρες καταφέρνουν να τον ελέγξουν, συνεχίζει να απλώνεται και να ξαναμπαίνει σ’ αυτές, και τελικά καμμιά χώρα δεν μπορεί να τον ελέγξει.
Δεν υπάρχει πιθανότητα εμβολίου που να γίνει διαθέσιμο την πρώτη χρονιά. Υπάρχει ένα fictional αντι-ιικό που μπορεί να βοηθήσει τους αρρώστους αλλά δεν μπορεί να περιορίσει στα σοβαρά την αρρώστια.
Καθώς το σύνολο του ανθρώπινου πληθυσμού είναι εκτεθειμένο, κατά την διάρκεια των τελευταίων μηνών της πανδημίας ο συνολικός αριθμός των κρουσμάτων μεγαλώνει εκθετικά, διπλασιαζόμενος κάθε εβδομάδα. Και καθώς τα κρούσματα και οι θάνατοι επιταχύνονται, οι οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες γίνονται εξαιρετικά σοβαρές.
Το σενάριο τελειώνει μετά από 18 μήνες, με 65 εκατομμύρια θανάτους. Η πανδημία αρχίζει να χάνει ρυθμό εξαιτίας της μείωσης των ατόμων που είναι εκτεθειμένα. Η επιδημία θα συνεχίσει με κάποιο ρυθμό μέχρις ότου υπάρξει αποτελεσματικό εμβόλιο ή μέχρις ότου το 80-90% του παγκόσμιου πληθυσμού κολλήσει.
Απ’ αυτό το σημείο και μετά θα γίνει μια ενδημική παιδική αρρώστια.