Πέμπτη 6 Φλεβάρη. Είναι αξιοθαύμαστη η συνέπεια της εθνικής ιμπεριαλιστικής γραμμής, και η συνέχεια ανάμεσα στην προηγούμενη φαιορόζ και στην τωρινή ρημαδοΚουλική διακυβέρνηση. Κι όχι απλή συνέχεια: αναβάθμιση.
Απ’ την μεριά είναι η συστοιχία των “patriot” που θα στερηθεί μεν η πατρίς, θα δώσει όμως κουράγιο στο χειμαζόμενο και κυκλωμένο από εχθρούς βασίλειο των Σαούντ. Η συστοιχία θα συνοδεύεται και από μια 100αριά – 150αριά έλληνες καραβανάδες, για χειρισμούς, συντήρηση, βοηθητικές εργασίες κλπ. Μια χαρά στόχος φαίνεται αυτό το σετάκι για την επόμενη φορά που ο αμερικανικός ιμπεριαλιστικός τυχοδιωκτισμός δεν θα οδηγήσει σε ιρανική επίθεση σε 2 μόνο βάσεις αλλά σε κάτι ευρύτερο. Όμως έτσι είναι οι φίλοι: στις δύσκολες στιγμές φαίνονται…
Απ’ την άλλη μεριά είναι η επίσκεψη του ρημαδοΚούλη στο Ριάντ και στο Αμπου Ντάμπι, με ένα καλό σετ ρημαδοϋπουργών. Το ελληνικό γκουβέρνο ψάχνει για λεφτά («επενδύσεις») και το κάνει με όλο και πιο αδίστακτο τρόπο. Το δίδυμο των τοξικών στις αραβικές πετροχούντες μετράει τον χρόνο ανάποδα, «κι όποιος προλάβει πήρε!» Το ότι αυτό το δίδυμο είναι βουτηγμένο στο αίμα, απ’ την υεμένη ως το ιράκ και απ’ το αφγανιστάν ως τις φιλιππίνες, είναι αναμφίβολα επενδυτικό προσόν για τα ελληνικά εθνικά κριτήρια…
Εκεί έγκειται η «ποιοτική διαφορά» της τωρινής κυβέρνησης απ’ την προηγούμενη, που άνοιξε και έστρωσε τον δρόμο: ο ψεκασμένος πούλαγε βλήματα (η γνωστή υπόθεση με τα 300 χιλιάδες που όμορφα όμορφα θάφτηκε συναινετικά και εθνικά) ενώ ο ρημαδοκούλης πουλάει προστασία, σαν μικρονταβατζής – ελπίζοντας με καλύτερες απολαβές.
Πιο σοβαρά: το δέσιμο του ελληνικού ιμπεριαλισμού πάνω στον άξονα γίνεται όλο και πιο σφικτό. Πάντα εθελοντικά και με χαρά – όπως τιτιβίζει (επάνω) ο ρημαδοΚούλης. Οι μηχανισμοί της απώθησης καθησυχάζουν: «δεν έγινε και τίποτα». Ωστόσο το γεγονός ότι δεν υπάρχει χασάπης στην ευρύτερη περιοχή (Netanyahu, Sisi, τοξικός Ριάντ και τοξικός Αμπού Ντάμπι) με τον οποίο να μην έχει στενά νταραβέρια το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο, ξεπερνάει κατά πολύ την περιοχή της ηθικής· που στο κάτω κάτω είναι άσχετη με τις κυβερνο-λέρες. Οι βιτρίνες των ελληνικών αφεντικών όχι μόνο δεν αγνοούν ότι θα κληθούν να μας σπρώξουν στον πάγκο της όξυνσης του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού στην ευρύτερη περιοχή· όχι μόνο επιδιώκουν ανταλλάγματα γι’ αυτές τους τις υπηρεσίες (κι όχι, βέβαια, περισσότερο τουρισμό…)· όχι μόνο προστατεύουν τα «εθνικά συμφέροντα» (εφοπλιστές, κατασκευαστικούς ομίλους, βιομηχανίες…) που δρουν σ’ αυτά τα χουντοκράτη· αλλά επιπλέον φωνάζουν ότι είναι διατεθειμένα για ακόμα χειρότερα.
Οι γονατισμένοι υπήκοοι ας κρατήσουν την ανάσα τους… Κι ας παρακαλέσουν τις βιτρίνες να τους χαρίσουν μερικά τσουβάλια σαουδαραβικής άμμου: κάπου να χώσουν τα κεφάλια τους…
(φωτογραφία: Διαδοχικά πλάνα ενός εφαλτηρίου…)