Σάββατο 11 Γενάρη. Ήταν, μεν, αναμενόμενο· αλλά θα πρέπει να σημειώσουμε την ημερομηνία: 10 Γενάρη 2020. Από χτες ο αμερικανικός στρατός στο ιράκ είναι στρατός κατοχής! Επίσημα.
Ο ιρακινός πρωθ. Adel Abdul Mahdi ζήτησε τηλεφωνικά απ’ τον Πομπηία να «στείλει αντιπροσωπεία στο ιράκ ώστε να δημιουργηθεί ένας κοινός μηχανισμός για την ασφαλή αποχώρηση του αμερικανικού στρατού» – σύμφωνα με την απόφαση του ιρακινού κοινοβουλίου. Και ο Πομπηίας του απάντησε ότι «είναι δικαίωμά τους» να παραμείνουν στο ιράκ, επειδή «είναι μια δύναμη του καλού». «Αντί να συζητήσουμε την αποχώρησή μας καλό θα ήταν να συζητήσουμε την δίκαιη, σωστή στρατιωτική παραμονή μας στην μέση Ανατολή» είπε ο σύμμαχος της Αθήνας. Τι άλλο θα μπορούσε να απαντήσει ένας θεοσεβούμενος ακροδεξιός υπουργός εξωτερικών του ψοφιοκουναβιστάν που πιστεύει πως είναι βοηθός του «απεσταλμένου του θεού»;
Ίσως γίνουν μερικές ακόμα προσπάθειες απ’ την Βαγδάτη· που θα συναντήσουν την ίδια κατηγορηματική άρνηση απ’ την Ουάσιγκτον (εκτός αν ξυπνήσει μέσα στο ψόφιο κουνάβι το ειρηνιστικό κτήνος που κρύβει!). Πράγμα που σημαίνει ότι τον λόγο θα τον έχουν υποχρεωτικά τα όπλα: ο πόλεμος τριβής που είναι σε θέση να κάνουν οι ιρακινοί «τρομοκράτες»…
(Ωστόσο αυτοί οι «τρομοκράτες» θα πρέπει να λύσουν και τα προβλήματα της κεντρικής εξουσίας στη Βαγδάτη. Οπωσδήποτε: τον φατριασμό μεταξύ τους… Ένα κράτος που θέλει να διώξει τον αμερικανικό στρατό απ’ την επικράτειά του δεν μπορεί να είναι «σουρωτήρι» – από πολιτική άποψη…)