Year: 2019

Ευαίσθητοι γκαζοσωλήνες

Παρασκευή 20 Δεκέμβρη. Περιχαρής ο αντιπρόεδρος της ευρωπαϊκής επιτροπής Maros Sefcovic ανακοίνωσε χτες ότι επιτεύχθηκε κατ’ αρχήν συμφωνία μεταξύ Μόσχας και Κιέβου για την λειτουργία των αγωγών φυσικού αερίου που διατρέχουν την ουκρανική επικράτεια προς τα δυτικά· αλλά και για την προμήθεια της ουκρανίας με ρωσικό γκάζι. Αν και δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα οι λεπτομέρειες «…η συμφωνία καλύπτει όλα τα βασικά ζητήματα, και είναι πολύ καλό και πολύ θετικό νέο για την ευρώπη, την ρωσία, την ουκρανία, τις αγορές αερίου, και τους πολίτες σε όλες τις χώρες…» πανηγύρισε το κυρ Maros.

Δεν έχει άδικο. Ένα απ’ τα «επιχειρήματα» του ψοφιοκουναβιστάν εναντίον του nord stream 2 ήταν το «τι θα απογίνει η ουκρανία» αφού η κεντρική ευρώπη θα παίρνει αέριο από άλλο δρόμο. Φυσικά, και το αέριο που περνάει απ’ το ουκρανικό έδαφος πάλι ρωσικό είναι, και πάλι της gazprom. Αλλά το μισό «γεωπολιτικό επιχείρημα» της Ουάσιγκτον εξατμίζεται.

Θα πρέπει να θεωρηθεί από τώρα αυτονόητο, και θα ξεκαθαριστεί όταν γίνουν γνωστές οι λεπτομέρειες του ρωσο-ουκρανικού deal: προφανώς ο Zelensky θα πρέπει να έχει δεσμευτεί για κάποιες «παραχωρήσεις» προς την ανεγκέφαλη αλεπού / Putin… Οι οποίες βέβαια δεν θα αναφέρονται στα συμβόλαια του αερίου, αλλά θα είναι εξίσου ισχυρές…

Καθώς το ψόφιο κουνάβι προσάγεται με κατηγορίες σχετικές με εκβιασμό σε βάρος του Zelensky για ίδιον πολιτικό όφελος, ίσως αυτός ο ουκρανός κωμικός – που – έγινε – πρόεδρος – όπως – υποδυόταν – σαν – κωμικός, αποδειχθεί πιο σημαντικός απ’ το να προκαλεί γέλιο…

Η (ανατολική) Μεσόγειος είναι τρέλα 1!

Πέμπτη 19 Δεκέμβρη. Το ισραηλινό κρατικό μηντιακό σύστημα λέγεται (στα αγγλικά) israeli public broadcasting corporation – ipbc. Το ραδιοφωνικό σκέλος του ipbc στις εκπομπές του στα εβραϊκά λέγεται kan radio.

Δείτε τώρα τι του ήρθε του kan radio να μεταδώσει πριν 4 ημέρες (στις 15 Δεκέμβρη):

Η Άγκυρα έχει εκφράσει την θέλησή της να μπεί σε διαπραγματεύσεις με την Ιερουσαλήμ για την μεταφορά ισραηλινού φυσικού αερίου στην ευρωπαϊκή ήπειρο μέσω της τουρκικής επικράτειας… Μια υψηλόβαθμη τουρκική ενεργειακή πηγή μετέφερε ένα τέτοιο μήνυμα, εξηγώντας ότι η χώρα του περιμένει τον σχηματισμό σταθερής κυβέρνησης στο ισραήλ, και τον διορισμό του καινούργιου υπουργού ενέργειας, για να γίνουν συζητήσεις επί του θέματος».

Δεν πρέπει να του ήρθε τυχαία αυτή η ιδέα του kan radio: το τουρκικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων anadolou αναμετέδωσε την ισραηλινή αναφορά λίγες ώρες αργότερα….

Εσείς μπορεί να εντυπωσιάζεσθε, αλλά κάποιος πρέπει να εμποδίσει τον ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλα, που μόλις πήρε το «εύγε» των εμιράτων για την σθεναρή αντιτουρκική στάση του, να μην δέσει μια πέτρα στο λαιμό του και πέσει απ’ το Σούνιο. Αν το κάνει, η μεν πατρίς θα χάσει έναν σπουδαίο πολιτικό άνδρα, το δε Αιγαίο θα πρέπει να μετονομαστεί σε ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικολαίο… (Τότε θα είναι 110% ελληνικό το πέλαγο!) Πριν συμβούν αυτά τα τραγικά, πρέπει να βάλουμε τέτοιες εντυπωσιακές «ειδήσεις» στη σωστή θέση τους.

Όταν ήταν στις δόξες τους τα παραμύθια για τον east med (αιωνία η μνήμη του!) οι πάντες που έχουν σχέση με την μπίζνα της μεταφοράς φυσικού αερίου ήξεραν, και αρκετοί έλεγαν, ότι ο πιο φτηνός, γρήγορος και ορθολογικός τρόπος για να μεταφερθεί το όποιο περισσευάμενο ισραηλινό φυσικό αέριο (και το όποιο περισσευάμενο νοτιοκυπριακό, «ακόμα δεν το είδαμε…») προς ευρώπη μεριά είναι μέσω αγωγών που θα «καβάλαγαν» το νησί κύπρος και θα έπιαναν τις νότιες τουρκικές ακτές. Απο κεί και πέρα, ξηρά – ξηρά, ο δρόμος θα ήταν εύκολος.

Πιο φτηνό, πιο εύκολο στην κατασκευή, και πιο γρήγορο στην κατασκευή του αυτό το σετ αγωγών… Αλλά πολιτικά δύσκολο. Η Άγκυρα είναι στα μαχαίρια με το Τελ Αβίβ. Και ενδιάμεσα υπάρχει ένα νησί του οποίου το νότιο τμήμα κατοικείται από άφθονους έλληνες, που αρνούνται κάθε «συμβιβασμό» και κάθε «διαπραγμάτευση».

Αν ο east med ήταν ένα «πολιτικό καρώτο» αδύνατο να γίνει πραγματικότητα (από τεχνική και οικονομική άποψη) οι ωφελημένοι, το έχουμε πει, θα ήταν οι μεταφορείς υγροποιημένου φυσικού αερίου, απ’ τα υγροποιητήρια της αιγύπτου. Δηλαδή (και) οι έλληνες «καραβοκύρηδες». Η άλλη λύση, μέσω τουρκικής επικράτειας, που έχει όλα τα τεχνικά και οικονομικά δεδομένα υπέρ της, είναι πολιτικά ζόρικη. Θα προβλημάτιζε, επίσης, τους έλληνες «καραβοκύρηδες». Γιατί ακόμα και το περισσευάμενο αιγυπτιακό γκάζι θα μπορούσε να «κολλήσει» σε τέτοιους σωλήνες· αν και ο αιγυπτιακός καπιταλισμός έχει κάθε συμφέρον υπέρ της υγροποίησης (διαθέτει δύο τέτοιες εγκαταστάσεις, και προφανώς δεν θα τις μετατρέψει σε φουφούδες….)

(φωτογραφία πάνω: Είναι ανατριχιαστικό το τι μπορεί να “αναγνωρίσει” αυτός ο καινούργιος γίγαντας της “ελληνικής εξωτερικής πολιτικής”, ο ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλας! Η τελευταία του επιτυχία, που μπορεί να αλλάξει τον ρου της παγκόσμιας ιστορίας, έγινε πριν 2 ημέρες· και κρατήθηκε κρυφή απ’ το πόπολο επειδή, μάλλον, ο λαός δεν αντέχει τέτοιες συγκινήσεις. Λοιπόν: οι επιθέσεις στις εγκαταστάσεις της Aramco πριν πάνω από 3 μήνες “είχαν στόχο την παγκόσμια οικονομία” – είπε ο σοφός γύπας! Τώρα: αν οι χουντοπετρελαιάδες του Ριάντ αναρωτηθούν μήπως στην ελλάδα δεν υπάρχουν ούτε μήντια ούτε ρεύμα, και τα “νέα αργούν να φτάσουν”, θα έχουν άδικο;

Κάτω: ο γύπας ο ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλας σ’ ένα στιγμιότυπο με τον ομόλογό του των εμιράτων Sheikh Abdullah bin Zayed Al Nahyan. Με το λευκό μπουρνούζι: τον έβγαλε απ’ το μπάνιο του τον άνθρωπο…)

Η (ανατολική) Μεσόγειος είναι τρέλα 2!

Πέμπτη 19 Δεκέμβρη. Τι επιδιώκει λοιπόν η Άγκυρα κάνοντας τέτοιες «ανήθικες προτάσεις» με γκαζοσωληνοτρέλες στο ρατσιστικό, απαρχτάιντ Τελ Αβίβ, το οποίο όμως έχει συμφέρον απ’ αυτές τις τουρκικές «ιδέες»;

Το πρώτο και ολοφάνερο είναι ότι καταθέτοντας τον χάρτη με την αοζ της στην ανατολική Μεσόγειο (άσχετα με το αν η Ρόδος και η Κάρπαθος έχουν αοζ 6 μίλια ή 16…) «έκοψε» οριστικά την παρανοϊκή ιδέα ενός αγωγού (του east med) που θα πήγαινε πάτο-πάτο απ’ την μυθική νοτιοκυπριακή αοζ κατευθείαν στην ακόμα μυθικότερη ελληνική, που (κατά τα όνειρα της κάθε θείας Λίτσας) «ακούμπαγε» κυπριακή αοζ…. Κάνοντας την (ανεπίσημη) πρόταση για αλλαγή πορείας των αγωγών στο Τελ Αβίβ, από ανατολή-δύση σε νότος-βορράς, η Άγκυρα θέλει να επιβεβαιωθεί και απ’ το ισραηλινό κράτος η σοβαρότητα των τουρκικών χαρτών. Κι αυτό είναι εύκολα και εύλογα αναμενόμενο: όσο και να χτυπιέται το ελλαδιστάν, ένα πράγμα δεν μπορεί να κάνει, κι ούτε καν δηλώνει ότι το επιδιώκει στα σοβαρά: να αλλάξει την θέση των αοζ-συνόρων μεταξύ τουρκίας και αιγύπτου. Το ενιαίο αοζ δόγμα Έβρος – Λευκωσία έχει πεθάνει λοιπόν, και μόνο το πτώμα του ακουμπάει στο πάτο της ανατολικής Μεσογέιου· το Τελ Αβίβ δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να το αναγνωρίσει.

Το δεύτερο, και λιγότερο φανερό άμεσα αλλά δεδομένο, είναι ότι η Ουάσιγκτον θα «ευλογούσε» ένα τέτοιο deal μεταξύ Άγκυρας και Τελ Αβίβ!! Γιατί μπορεί μεν ο Πομπηίας, σαν plus one, να μουρμούριζε διάφορα για τον east med, αλλά δεν είναι τόσο ηλίθιος. Κι αν είναι, υπάρχουν οι ceo των αμερικανικών ενεργειακών επιχειρήσεων να του εξηγήσουν πόσο πολύ συμφέρει το εμπόριο του ισραηλινού φυσικού αερίου μέσω τουρκικής επικράτειας.

Φυσικά οι αμερικανικές «ευλογίες» δεν συνεπάγονται και πραγματοποίηση! Πολύ περισσότερο που εκκρεμεί το σχέδιο μεταφοράς στην ευρώπη (πάλι μέσω τουρκικής επικράτειας – και πριν ιρακινής και συριακής…) του ιρανικού και του καταριανού φυσικού αερίου (τεράστιες ποσότητες), με την «ευλογία» της gazprom! Ωστόσο, κλείνοντας το μάτι το τουρκικό καθεστώς στην προοπτική συνεργασίας με το Τελ Αβίβ, αφενός βραχυκυκλώνει ακόμα περισσότερο τις φαντασιώσεις του ελληνικού ιμπεριαλισμού· αφετέρου «δείχνει» ότι θα πρέπει να «ασκηθούν πιέσεις» στη Λευκωσία, να εγκαταλείψει τους παραδοσιακούς μεγαλοϊδεατισμούς της, και να συμβιβαστεί με την βόρεια κύπρο….

Καλού κακού η gazprom έχει επίσης τις δικές της (καθόλου ανεπεξέργαστες…) ιδέες για την πώληση των ισραηλινών περισσευμάτων σε γκάζι…

‘Ενα μέρος του κόσμου που είναι κινούμενη άμμος

Πέμπτη 19 Δεκέμβρη. Κανείς δεν θα έπρεπε να βγάλει βιαστικά συμπεράσματα. Εκτός από αυτό το ένα: ο «αρμός» της σύγκρουσης μεταξύ αντίπαλων ιμπεριαλισμών Α κλάσης (και η μέση Ανατολή / ανατολική Μεσόγειος / βαλκάνια είναι τέτοιος) είναι συχνά ρευστός. Είτε λόγω αβεβαιοτήτων, είτε λόγω τακτικών. Αυτό γίνεται για όσο καιρό ο παγκόσμιος ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός δεν έχει φτάσει στην κορύφωση της όξυνσής του – οπότε «κάθε κατεργάρης πάει στον πάγκο του». Έχει ξανασυμβεί στην καπιταλιστική ιστορία· δεν είναι καθόλου πρωτότυπη η τέτοιου είδους ρευστότητα…

Τα αφεντικά του ελληνικού ιμπεριαλισμού (πρώτα και καλύτερα τα νο 1, οι εφοπλιστές) κυνήγησαν και έπιασαν (όσο έπιασαν) μια «θέση» αγκαλιά με τον αμερικανικό, όντας αν όχι τα ίδια τα συγκεκριμένα αφεντικά σίγουρα η επικράτεια και η κατάσταση του ελλαδιστάν σε θέση αδυναμίας. Και βαριάς γεωπολιτικής / γεωοικονομικής υποτίμησης. Όλα τα κόλπα και όλοι οι εκβιασμοί “γεωπολιτικής αξίας” που δοκίμασαν οι φαιορόζ στο πρώτο ηρωϊκό εξάμηνό τους, το 2015, έπεσαν στο κενό. Τι Μόσχες, τι brics, τι Πεκίνα… Κανείς δεν ενδιαφερόταν πια να “αγοράσει ελλάδα”…

Θα έλεγε κανείς: εξαιτίας αυτής ακριβώς της θέσης αδυναμίας, που την ανάδειξε και την επέτεινε η 10χρονη (κι ακόμα βλέπουμε…) «διαχείριση της κρίσης / αναδιάρθρωσης» α λα ελληνικά, το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο βιάστηκε να πιάσει «θέση στο αμερικανικό παγκάρι». Τριμερής από δω και απο κεί, με κάθε κάθαρμα που έμοιαζε να έχει παρόμοια συμφέροντα· παρακάλια και ξαναπαρακάλια στην Ουάσιγκτον (ποιός μπορεί να ξεχάσει εκείνον το κτηνώδη όγκο πατριωτισμού, τον ψεκασμένο φαιορόζ υπ.αμ., που τον ένα μήνα έδινε στην Ουάσιγκτον πετρέλαια – του – Αιγαίου και τον άλλο μήνα έδινε βάσεις παντού; Και ποιός μπορεί να ξεχάσει τον άλλο, τον ογκόλιθο υπ.αμ. Κοτζιά, που έτρεχε με τους χάρτες παραμάσχαλα κάθε τρεις και λίγο στην Ουάσιγκτον, μόλις το ψόφιο κουνάβι ανέλαβε το χέσιμο στις τουαλέτες του άσπρου σπιτιού;)… Έχασε έτσι ο ελληνικός ιμπεριαλισμός την «ευκινησία» που απαιτεί η ρευστότητα του να βρίσκεσαι στον αρμό… Στο ρήγμα… (Μπορεί να μην την έχασε για πάντα. Σίγουρα ως τώρα…)

Το τουρκικό καθεστώς, αντίθετα, όχι μόνο δεν έχασε την γεωπολιτική «ευκινησία» του, αλλά την αναβάθμισε σε τέτοιο βαθμό ώστε να μπορεί ακόμα και να κάνει προτάσεις, έστω διερευνητικές … πού; Στο Τελ Αβίβ!!! Oh mon Dieu!

Γράφαμε πριν λίγες ημέρες ότι την συμφωνία με την Tripoli η Άγκυρα την χρειαζόταν όχι μόνο για να αποκτήσει μια επίσημη σχέση με τη λιβύη (οικονομική και στρατιωτική)· αλλά κυρίως για να πρωθηθεί στο κέντρο της σκακιέρας αυτής της «ρευστής» περιοχής που λέγεται Μεσόγειος. Ενόσω το ελλαδιστάν και ο ιμπεριαλισμός του αναγορεύουν τον «στρατάρχη Haftar» σε, περίπου, συγγενή του … Κολοκοτρώνη (τόσο γελοίο όσο το ότι ο Γιάνης θα διέλυε την ευρωζώνη…) ο τουρκικός ιμπεριαλισμός συμπεριφέρεται σαν 5D: κοιτάει ταυτόχρονα στη Μεσόγειο, στα βαλκάνια, στο Ινδοκούς, στην ινδονησία, στην αραβική χερσόνησο – δηλαδή στο ευρασιατικό project (Πεκίνο – Μόσχα) συνολικά. Είναι γι’ αυτό που άλλοι ιμπεριαλισμοί τον παίρνουν στα σοβαρά…

Σαν εργάτρια η ασταμάτητη μηχανή αντιλαμβάνεται τι «θα έπρεπε να γίνει» – αλλά δυστυχώς «δεν»: ευκαιρίας δοθείσης όλοι οι έλληνες πατριώτες (που δεν είναι λίγοι) να πάνε στη Βεγγάζη, υπό τις διαταγές του «στρατάρχη»… Και να κατοικηθεί η εδώ επικράτεια από μετανάστες και πρόσφυγες όλου του κόσμου… Μια χαρά θα ήταν…

Κατά τα υπόλοιπα ισχύει πάντα: ο κόσμος δεν θα ησυχάσει μέχρις ότου… (όσοι δεν ξέρετε την συνέχεια φροντίστε να την μάθετε!)

(Καταλαβαίνουμε ότι η διακρατική, ενδοκαπιταλιστική ρευστότητα προκαλεί ναυτία και πονοκεφάλους… Θα ήταν ευκολότερο αν όλα ήταν σταθερά και ακλόνητα – μια παλιά φενάκη των “απλών ανθρώπων” που καταλήγει σε συνεχιζόμενους μαζικούς πνιγμούς…)

Βασικές ανάγκες: 13 μοίρες

Πέμπτη 19 Δεκέμβρη. Μιας και το έφερε η κουβέντα στις «αυτοκρατορικές» ανάγκες: αν νομίζατε ότι η εργονομία των αφεντικών έχει ολοκληρώσει τις εμπνεύσεις της για την εξασφάλιση της μέγιστης απόδοσης (της εργασίας) κάνετε κάθος!

Η πιο πάνω φωτογραφία δείχνει το γιατί μια ελεγχόμενη «επιτροφή στη φύση» μπορεί και να χρειαστεί. Αντί να ξαλαφρώσει το εντερό του ο Χ εργαζόμενος σε τέτοιες κατηφορικές χέστρες, να στρώνει εφημερίδες στο πάτωμα του wc… Μηδέν μοίρες – και με το πάσο του!

Κατά προτίμηση οι εφημερίδες που θα αξιοποιηθούν μ’ αυτόν το ιδανικό τρόπο, θα πρέπει να ορκίζονται ότι υπηρετούν την αλήθεια… Τα κυριακάτικα φύλλα τους μπορεί να βγάλουν και ολόκληρη την εβδομάδα… (Αργότερα, όχι πολύ αργά όμως, θα πρέπει να αντικατασταθούν από smart phones… Σαν «πλακάκια χεσίματος»…)

Ζήτω η νομιμότητα…

Τετάρτη 18 Δεκέμβρη. Το ελληνικό κράτος το αρνείται μετά βδελυγμίας: ούτε ρατσιστικό είναι, ούτε κάνει «επιστροφές» («επαναπροωθήσεις» η καθεστωτική ορολογία) προσφύγων / μεταναστών στον Έβρο… Αυτή η πρακτική θεωρείται διεθνώς παράνομη – αλλά, ως γνωστόν, το ελληνικό κράτος και ανθρωπιστικό είναι, και φανατικός φίλος της νομιμότητας· ειδικά της «διεθνούς».

Ένα 10λεπτό αποκαλυπτικό video / σχολαστική έρευνα του καθεστωτικού γερμανικού der spiegel δείχνει τι πραγματικά συμβαίνει: μασκοφόροι (κάτι θα φοβούνται…) στρατόμπατσοι στέλνουν «από εκεί που ήρθαν» εκατοντάδες πρόσφυγες / μετανάστες…. (Οι ευρωπαϊκές αλλά και τουρκικές καταγγελίες είναι αληθινές… Φυσικά ο Χρυσογκλομπίδης θα πει, στο τέλος, ότι πρόκειται για «μεμονωμένα περιστατικά»… Και οι ροζ, που έκαναν τα ίδια όταν ήταν στο γκουβέρνο με το ψεκασμένο παρεάκι τους, θα τον καταγγείλουν…)

Βάλτε τα απλά αγγλικά σας να ακούσουν, και δείτε (πιθανόν να χρειαστεί full screen):

https://www.spiegel.de/international/globalsocieties/greece-videos-show-apparent-illegal-pushback-of-migrants-a-1301228.html

 

Ζήτω ο στρατάρχης…

Τετάρτη 18 Δεκέμβρη. Πριν 4 ημέρες (14 Δεκέμβρη, Διάφοροι μάγκες στο ίδιο σαλόνι 2) γράφαμε μεταξύ άλλων:

…Πίσω στο λιβυκό πεδίο μάχης. Η Άγκυρα υποστηρίζει τον Sarraj. Και η Μόσχα τον Haftar. (Μια μικρή παραλλαγή: στη λιβύη είναι η Άγκυρα που υποστηρίζει τη νόμιμη κυβέρνηση· στη συρία είναι η Μόσχα που κάνει το ανάλογο…). Κάνουν αυτές οι “πλάτες” εχθρούς, αντίπαλους, την Άγκυρα και την Μόσχα; Όχι! Και πάλι είναι σύμμαχοι. Ξανά: μέσα απ’ αυτήν την συμμαχική τους σχέση, κινούμενοι από “αντίθετες κατευθύνσεις”, επιδιώκουν να διαμορφώσουν υπέρ τους τα δεδομένα σ’ αυτό το πεδίο μάχης, το λιβυκό. Εναντίον των πραγματικών εχθρών τους!…

Τι επιδιώκουν λοιπόν η Άγκυρα και η Μόσχα από “αντίθετες κατευθύνσεις”; Να ορίσουν έτσι τόσο την όποια σύγκρουση όσο και τις όποιες κατά καιρούς “εκεχειρίες” κλπ, ώστε να κρατήσουν όσο πιο μακριά μπορούν … τους πραγματικούς εχθρούς τους. Την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της – κατ’ αρχήν…

Οι προχθεσινές δηλώσεις του τούρκου υπ.εξ. Cavusoglou (απ’ την Doha) περί συνεργασίας μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας «με σκοπό την ειρήνη στη λιβύη» (πάντα η «ειρήνη»!..) επιβεβαιώνουν την εκτίμηση της ασταμάτητης μηχανής. Το ίδιο και οι ανανενωμένες προσπάθειες της Ρώμης να κάνει το ίδιο («να μεσολαβήσει για την ειρήνη»…) – σίγουρα για να μην μείνει «απ’ έξω» απ’ τις εξελίξεις. (Στην κάτω φωτο ο ιταλός υπ.εξ. Di Maio με τον τρισκατάρατο Sirraj χτες στην Tripoli).

Putin και Erdogan τα ξαναείπαν χτες (τηλεφωνικά) – για την λιβύη. Απ’ την άλλη αεροπλάνα και βαπόρια ξεφορτώνουν όπλα (και πιθανόν στρατό) στη Misrata· παρά την προσπάθεια του «στρατάρχη Haftar» να εμποδίσει την «φιλική απόβαση» υπέρ του Sarraj.

Ξεκαθαρίζει, και το αποτέλεσμα για τον ελληνικό ιμπεριαλισμό θα είναι κλαυσίγελως: οι «ειδικοί» της Αθήνας θεώρησαν την κυβέρνηση του Sarraj σαν τον «ασθενή κρίκο» της κίνησης του τουρκικού καθεστώτος προς την κεντρική Μεσόγειο… Αλλά λογαριάσαν, όπως συνήθως, χωρίς τον ξενοδόχο. Διάφοροι ντόπιοι δημαγωγικοί μηχανισμοί έχουν μετατραπεί σε γραφεία τύπου του «στρατάρχη», αλλά ο ξενοδόχος είναι στη Μόσχα – και είναι αφεντικό του «στρατάρχη»… Ο ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλας τρέχει στις πετροχούντες της αραβικής χερσονήσου, πουλώντας στις διψασμένες για εκδίκηση θείες Λίτσες σα «νέες συμμαχίες» τα παλιά νταραβέρια – π.χ. με το Ριάντ… Και ο ρημαδοΚούλης βρίσκεται ξανά ενώπιον του (μισού) κόμματός του που δεν αντέχει την «προδοσία των διαπραγματεύσεων»…

Αν υπάρχει κίνδυνος (και υπάρχει…) βρίσκεται άλλοτε στις πραγματικές δυνατότητες του ελληνικού ιμπεριαλισμού· και τώρα στις φαντασιώσεις του!

Ζήτω η διπλωματική απομόνωση…

Τετάρτη 18 Δεκέμβρη. Ενώ η ντόπια δημαγωγία γλύφει την καραμέλα που μόνη της έφτιαξε, περί της «διεθνούς απομόνωσης του Erdogan», στην μακρινή Kuala Lumpur, πρωτεύουσα της μαλαισίας, «συμβαίνει κάτι» που αξίζει μια αναφορά. Από αύριο, και ως τις 21 Δεκέμβρη, γίνεται εκεί μια σύνοδος «… ηγετών, διανοούμενων, επιχειρηματιών και κληρικών απ’ τον μουσουλμανικό κόσμο… με σκοπό να βρεθούν λύσεις στα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα 1,7 δισεκατομμύρια μουσουλμάνων του πλανήτη….»

Θα μπορούσε να είναι μια αδιάφορη πολιτικά (και γεωπολιτικά) συγκέντρωση… αλλά δεν είναι. Εμπνευστές της είναι ο πρωθ. της μαλαισίας Mahathir Mohamad, ο εμίρης του κατάρ Sheikh Tamim bin Hamad al-Thani, ο πρωθυπουργός του πακιστάν Imran Khan, και …. ο «σουλτάνος». Ο γνωστός «απομονωμένος» Erdogan.

Η σημασία αυτής της πρωτοβουλίας φάνηκε απ’ την αντίδραση της σαουδικής αραβίας: η πετροχούντα φοβάται, όχι άδικα, ότι επιχειρείται να δημιουργηθεί ένα αντίβαρο του οργανισμού ισλαμικής συνεργασίας στον οποίο το Ριάντ και στο Ντουμπάι έχουν κεντρικό ρόλο (χάρη στα λεφτά τους…)

Ακριβώς γι’ αυτό πρόκειται – και έχει προφανής λόγους! Ο ο.ι.σ. έχει ξεπέσει επειδή δεν μπορεί να κάνει οτιδήποτε αν δεν συμφωνούν οι Salman family & co. Οι πρωτεργάτες της συγκεκριμένης συνόδου KL 2019 θέλουν να δώσουν συνδυασμένη ώθηση στο πολιτικό ισλάμ, εναντίον διάφορων δικτατοριών, φανερών ή συγκεκαλυμένων, που χρησιμοποιούν το ισλάμ σαν σημαία.

Οι Salman family & co επειδή “το βλέπουν το έργο”, εκβίασαν τον Khan (με οικονομικές απειλές), για να δηλώσει ότι τελικά «δεν θα μπορέσει να πάει στην σύνοδο» – της οποίας ωστόσο είχε την ιδέα. Αντίθετα θα πάρουν μέρος οι πρόεδροι του ιράν Rouhani και της ινδονησίας Widodo. Και πολλοί άλλοι, διαφόρων ειδών και αρμοδιοτήτων. Μεταξύ αυτών και περίπου 500 μουσουλμάνοι πανεπιστημιακοί και διανοοούμενοι από όλο τον κόσμο.

Αν αναφερόμαστε στο συγκεκριμμένο event δεν είναι επειδή θεωρούμε βέβαιη την μεσοπρόθεσμη επιτυχία του (αν και έχει σοβαρές αιτίες). Αλλά για να θυμίσουμε ότι ο καπιταλιστικός πλανήτης γη δεν είναι καθόλου το μικρό κομμάτι της «δύσης», που άλλοτε «τυρρανάει» και άλλοτε «σώζει» το ελλαδιστάν. Απ’ τoν μεσημβρινό της Αθήνας και προς τα ανατολικά υπάρχει πολύς πλανήτης, πολύς καπιταλισμός σε εξέλιξη, πολλά κράτη. Σ’ αυτήν την τεράστια ζώνη της ασίας το τουρκικό καθεστώς υπάρχει και δρα με στρατηγικό τρόπο: στη βάση της θρησκευτικής ταυτότητας και των πολιτικών της προεκτάσεων. (Προφανώς οι διάφορων ειδών λευκοί ρατσιστές / φασίστες ανατριχιάζουν και μόνο με την λέξη «ισλάμ»….)

Ακόμα κι αν οι «ειδικοί» του ντόπιου καπιταλισμού / ιμπεριαλισμού δεν μπορούν να καταλάβουν καν και καν τι αλλάζει στις παγκόσμιες ισορροπίες, οι «ειδικοί» άλλων ευρωπαϊκών κρατών καταλαβαίνουν και παρακαταλαβαίνουν. Γι’ αυτό κι όταν χτυπάνε φιλικά στην πλάτη τα ελληνικά προβλήματα, συμπληρώνουν …βρείτε τα πάντως με την Άγκυρα…

(φωτογραφία: Σαν γνήσιο μεσογειακό κράτος η σαουδική αραβία ασφαλώς και θα συνδράμει το μεσανατολικό ελλαδιστάν! Όμως η πατρίς δεν θα βρει το δίκιο της, ούτε θα ανατρέψει οριστικά τους συσχετισμούς, αν δεν κληθεί στην Αθήνα εκείνος ο… πώς τον είπαμε;… ο πρόεδρας της βενεζουέλα. Ο τιμημένος Guaido. Τσάμπα τον έχρισε ο ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλας;)

Ατλαντικά σπρωξίματα

Τετάρτη 18 Δεκέμβρη. Διακομματικά, και με μεγάλες πλειοψηφίες, το αμερικανικό κογκρέσσο (γερουσία και βουλή των αντιπροσώπων) έβαλε μέσα στον πολεμικό προϋπολογισμό του ψοφιοκουναβιστάν για το 2020 τις κυρώσεις κατά των εταιρειών που συμμετέχουν στην κατασκευή του nord stream 2. Δεν είναι ούτε μία ούτε δύο αυτές οι ευρωπαϊκές εταιρείες. Είναι 627 (!), απ’ τις πιο μεγάλες ως τους πιο μικρούς εργολάβους – και τους δανειστές / χρηματοδότες. Φαίνεται όμως ότι η προσοχή (φίλων και εχθρών του nordstream 2) συγκεντρώνεται στην ελβετική Allseas Group.

Η ελβετία δεν έχει θάλασσα, αλλά αυτό δεν εμποδίζει να είναι εκεί η έδρα της εταιρείας που διαθέτει το μεγαλύτερο πλοίο «στρωσίματος» υποθαλάσσιων σωληνώσεων: του Pionnering Spirit. Σύμφωνα με ανακοίνωση της gazprom χρειάζονται ακόμα 5 βδομάδες για να τελειώσει η Allseas το «στρώσιμο» στον βυθό – ο σωλήνας θα είναι έτοιμος στα τέλη του ερχόμενου Γενάρη. Απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον εκκρεμεί η υπογραφή του ψόφιου κουναβιού για να μπει σε εφαρμογή η απόφαση της τιμωρίας. Έχει περιθώριο 60 ημερών για να συγκεκριμενοποιήσει τις εταιρείες και τις τιμωρίες τους· υποθέτουμε πως η λίστα είναι έτοιμη. Οι κατηγορούμενοι πρέπει να συμμορφωθούν μέσα σε 30 μέρες. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ένα «κενό» δουλειάς μιας βδομάδας, αν η Allseas Group αποφασίσει να αποσυρθεί τελευταία στιγμή για να γλυτώσει την «τιμωρία», πριν τελειώσει. Η gazprom δηλώνει πως ακόμα κι αν φύγει η ελβετική εταιρεία θα τελειώσει την δουλειά με δικά της πλοία: το τμήμα του αγωγού που είναι ακόμα υπό κατασκευή είναι η παράκαμψη του δανέζικου νησιού Bornholn, κι εκεί τα βάθη δεν είναι μεγάλα.

Αν έχει τελειώσει ο σωλήνας, έστω στο «τσακ», δεν θα πέσουν οι τιμωρίες; Δεν το ξέρουμε. Θα ήταν παράξενο πάντως αν το αμερικανικό καθεστώς άργησε τόσο ώστε, τελικά, να μην (προλάβει να) τιμωρήσει κανέναν. Σε κάθε περίπτωση το Βερολίνο (και πιθανόν όχι μόνο αυτό) είναι έτοιμο για αντίποινα αν, τελικά, πέσουν οι τιμωρίες: δασμούς στις εισαγωγές του αμερικανικού υγροποιημένου αερίου (LNG) έτσι ώστε να χάσει την γερμανική (ή/και την βορειοευρωπαϊκή) αγορά.

Με βάση τη νομοθεσία της η ε.ε. έχει ένα ακόμα βαρύτερο όπλο κατά της αμερικανικής παραγωγής και των εξαγωγών υδρογονανθράκων, είτε πρόκειται για πετρέλαιο είτε για φυσικό αέριο. Παράγεται μέσω fracking, μια μέθοδο εξόρυξης από σχιστολιθικά κοιτάσματα, που είναι καταστροφική για τα πετρώματα και επικίνδυνη με κριτηρία περιβαλλοντικής προστασίας. Πολλά ευρωπαϊκά κράτη απαγορεύουν αυτή τη μέθοδο εξόρυξης στο δικό τους έδαφος. Θα ήταν μάλλον απλό να απαγορευτεί η εισαγωγή στην ε.ε. υδρογονανθράκων που παράγονται μέσω fracking οπουδήποτε στον πλανήτη· αν και η Βαρσοβία είναι ικανή να μείνει μέχρι τέλους πιστή στην αμερικανική βιομηχανία…

Μέσα στον επόμενο μήνα θα φανεί αν η Ουάσιγκτον θα παραδεχτεί, έστω έμμεσα, ότι δεν μπορεί να κάνει καλά την ε.ε. στον ενεργειακό τομέα· ή αν θα οξύνει την σύγκρουση, έστω στο «και πέντε».

Ζήτω η δημόσια τάξη!

Τρίτη 17 Δεκέμβρη. Αυτοί οι παλιοεγκληματίες χρησιμοποιούν τις κοινωνικές εκδηλώσεις (γάμους, βαφτίσια, κηδείες) για να συναντιούνται και να οργανώνουν την κακοποιά δράση τους… (Το έχει δείξει και ο Coppola…) Τί να κάνει το τίμιο κράτος; Αποφασίζει να κρατικοποιήσει τις κοινωνικές εκδηλώσεις, που από τούδε και στο εξής θα γίνονται αποκλειστικά σε συγκεκριμένους χώρους, υπό την σεμνή επιτήρηση των αρχών.

Οι παλιοεγκληματίες, προσπαθώντας να διαφύγουν απ’ αυτόν τον κλοιό, αλλάζουν βιολί. Συναντιούνται σε πολυπληθείς πλαζ, με τα μπανιερά και τις ξαπλώστρες τους, και – ακόμα χειρότερα, άκουσον άκουσον! – «τα λένε» παριστάνοντας ότι λιάζονται, ότι κολυμπούν ή ότι παίζουν θαλάσσια παιχνίδια! (Το έχει δείξει και ο Leone…) Τί να κάνει το τίμιο κράτος; Κρατικοποιεί τις θάλασσες και τις πλαζ και επιβάλει ότι μέσα ή έξω απ’ το νερό οι συνομιλίες θα γίνονται μεγαλόφωνα· όποιος ψιθυρίζει συλλαμβάνεται σαν κακοποιός.

Γελάσατε με την φαντασία της ασταμάτητης μηχανής; Ωραία. Και τώρα η πραγματικότητα: η ελληνική αστυνομία (κωδικός: αρχές ασφαλείας και μυστικές υπηρεσίες) θα παρακολουθεί προσεχώς (ή μήπως το κάνει ήδη;) τις επικοινωνίες σας μέσω viber, whatsapp και άλλων τινών ιντερνετικών εφαρμογών. Διότι οι παλιοεγκληματίες βγήκαν απ’ τους γάμους και τις παραλίες και – λέει η φωνή της δημόσιας τάξης – «χρησιμοποιούν κατά 70% – 80% τέτοιου είδους διαδικτυακές εφαρμογές για την επικοινωνία τους»…. Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Αυτά συμβαίνουν ήδη «στις ηπα, στην μεγάλη βρετανία, στην γαλλία και σε άλλες χώρες»… (Το ξέραμε ότι οι πρωτοκοσμικοί μπάτσοι είναι κερατούκληδες!)

Την προσοχή σας παρακαλούμε! Κατά 100% οι παλιοεγκληματίες περπατάνε και οδηγούν αυτοκίνητα. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι το 100% όσων περπατούν και οδηγούν είναι κακοποιοί… Αλλά; «Το πανάκριβο ηλεκτρονικό σύστημα» που κρατικοποιεί το περπάτημα και την οδήγηση είναι απαραίτητο, διότι αν δεν ρίξει δίκτυα παντού η κυρία δημόσια τάξη πώς θα πιάσει ψάρια;

Η ασταμάτητη μηχανή ειρωνεύεται εαυτούς και αλλήλους επειδή δεν επικοινωνεί έτσι (πιθανόν δεν επικοινωνεί καν και καν…). Η μπάλα είναι στο δικό σας γήπεδο. Θα συνεχίζετε να επικοινωνείτε τα όποια σημαντικά ή ασήμαντα της ζωής σας μέσω Κατεχάκη;

That’s a good question – που λένε και οι τούρκοι…